[เถรี]

(โยมถวายเมาส์) แบบนี้เขาเอาไว้เล่นเกมส์ พระไม่ได้ใช้ เอาเมาส์ตัวละ ๙๐ บาทมาก็เหมือนกัน จะถวายข้าวของอะไรที่วัดท่าขนุนต้องระวังให้ดี ผิดจังหวะโดนด่าอีกต่างหาก..! อาตมภาพไม่รู้จะเอามาทำอะไร ของเก่าก็มีใช้อยู่แล้ว

อาตมภาพใช้โน้ตบุคตัวแรก ๘ ปี..! จนทุกคนฟันธงว่าเป็นของที่เสียชำรุดมาจากโรงงาน ไม่อย่างนั้นจะใช้ได้ไม่นานขนาดนั้นหรอก..! ปกติ ๓ ปีก็ไปไม่รอดแล้ว แต่คราวนี้เราต้องเข้าใจว่าของทุกอย่างได้มาเพราะศรัทธาของญาติโยม เราจะไปฟุ่มเฟือยไม่ได้

สมัยที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง ท่านไปอยู่ที่วัดท่าซุงใหม่ ๆ ท่านซื้อเครื่องเสียง ๒ เครื่อง สมัยนั้นเครื่องขยายเสียงแอมปลิฟายเออร์ยังเป็นหลอดทรานซิสเตอร์อยู่ จะต้องเสียบปลั๊กอุ่นเครื่องกันพักใหญ่กว่าที่จะใช้งานได้ ท่านซื้อมา ๒ เครื่องถวายให้วัดยางที่อยู่กันคนละฝั่งคลองไปหนึ่งเครื่อง แล้วก็ใช้เองหนึ่งเครื่อง ของวัดยางพังไปหลายปีแล้ว ของหลวงพ่อท่านยังใช้งานได้ดีเหมือนเดิม

ท่านระมัดระวังในเรื่องการใช้มาก ถ้าคนรุ่นเก่า ๆ จะจำทิดเอี้ยงได้ ชื่อจริงชื่อ นพดล นาควิเชตร์ ทิดเอี้ยงพอถึงเวลาก็เสียบแจ็คไมโครโฟนเข้าไป บิด ๆ ๆ โป๊ก..! ไม้เท้าลงกบาลดาวขึ้นว่อนเลย..! หลวงพ่อท่านบอกว่า "เสียบเข้าตรง ๆ ดึงออกตรง ๆ ไปหมุนแบบนั้นก็หลวมหมด ทำให้พังเร็ว..!"

ส่วนอาตมาทดสอบไมค์ด้วยการเคาะที่หัวไมโครโฟน โดนโป๊ก..! เหมือนกัน..ดาวขึ้นเหมือนกัน ท่านบอกให้เกาข้างล่างตรงก้านไมโครโฟน ท่านบอก "ข้างในเป็นฟิวส์บางนิดเดียว เอ็งไปเคาะ..มันก็ขาดน่ะสิ..!"

เราจะเห็นว่าทุกสิ่งทุกอย่างของท่านนี่ท่านใช้แบบถนอมมาก ขนาดจีวรเก่า อาตมภาพแอบเปลี่ยนเพื่อที่จะเก็บไว้บูชา พอท่านหยิบของใหม่ปุ๊บ ท่านบอกว่า "ของเก่าอยู่ที่ไหน ? เอามาเลย..ขอคืน" อาตมาก็สงสัย ผ้าก็เอามาจากผ้าแบบเดียวกัน สีสันเดียวกัน อุตส่าห์ซักก่อนด้วย แล้วท่านรู้ได้อย่างไร..?

ปรากฏว่าพอตอนหลังเฉลียวใจไปลองวัดดู จีวรใหม่สั้นกว่าจีวรเก่าประมาณความหนา ๒ นิ้วมือแค่นั้น พอท่านจับทาบกับตัวปุ๊บท่านบอกเลยว่า "ของเก่าอยู่ที่ไหน ? เอาคืนมา" คือถ้าไม่รู้จักสังเกตเองก็ไม่ต้องเอาของเก่าไป..! เอาแค่นี้ก่อน "โม้" มากเดี๋ยวทำวัตรรอบแรกไม่ทัน..!