ปกิณกโอวาทในพิธีแจกวุฒิบัตร งานบวชเนกขัมมะช่วงวันบูรพาจารย์ประจำปี ๒๕๖๒

[เถรี]

ขออนุโมทนากับทุกท่านที่อยู่ปฏิบัติ ขาดบ้าง พร่องบ้าง ก็ยังอุตส่าห์กัดฟันหน้าด้านอยู่จนครบ

เรื่องของการปฏิบัติธรรม ขอย้ำเป็นครั้งที่ ๑๐๙ ว่า อย่ารอให้ทางวัดจัดปฏิบัติธรรมแล้วค่อยมา เพราะว่ากิเลสกินเราทุกเวลา ทุกนาที ทั้งหลับ ทั้งตื่น ทั้งยืน ทั้งนั่ง ถ้าเรามัวแต่รอว่าเมื่อไรวัดจะจัดให้ปฏิบัติธรรมแล้วค่อยมาปฏิบัติกัน แบบนี้ไม่ทันกิน กิเลสรับประทานเราหมดตัวไปแล้ว

ดังนั้น...เมื่อขยับออกจากที่นี่ไป สิ่งสำคัญก็คือ รักษาอารมณ์ใจในการปฏิบัติของเราไว้ ให้อยู่กับเราให้นานที่สุด ทำอย่างไรที่เราจะมีกำลังใจในการประคับประคองรักษากรรมฐานของเราเอาไว้ ด้วยความใจจดใจจ่อเหมือนกับที่เราจ้องหน้าจอมือถือ ซึ่งเป็นกำลังใจเดียวกัน เพียงแต่เอามาใช้ให้ถูก

สมัยอาตมาเด็ก ๆ มีรุ่นพี่เล่นไพ่ในงานศพ ๒ วัน ๒ คืน ไม่ลุกไปไหนเลย ข้าวปลาก็ไม่กิน ห้องน้ำก็ไม่เข้า อาตมาเห็นว่านี่มันสุดยอดมนุษย์ ระดับนิโรธสมาบัติของพระอรหันต์เลย ก็แปลว่าอะไรก็ตามถ้าเกิดฉันทะขึ้นมา แล้วทุ่มเททำขนาดนั้น จะประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน

ถ้าถามว่ารุ่นพี่คนนี้ประสบความสำเร็จไหม...? ไม่สำเร็จ พอเข้าวันที่ ๓ อยู่ ๆ ก็ล้มลงไปชัก ร่างกายทนไม่ไหว ก็เพราะว่าไม่กินไม่ดื่ม ไม่เข้าห้องน้ำ ๒ วันกว่า ร่างกายขาดน้ำ เลือดข้น เส้นเลือดอุดตัน ใครอยากลองดูก็ได้

[เถรี]

กำลังใจของเราตอนที่ดูหน้าจอมือถือ ด้วยความจดจ่อทุ่มเท คือกำลังใจเดียวกับการปฏิบัติธรรม ใช้กำลังเท่ากัน เราต้องสะสมกำลังของเราเอาไว้ให้มากพอ ถึงจะตัดกิเลสได้ แต่พอเราได้กำลังมา เราก็ไปนั่งเขี่ยไลน์จนหมด กำลังเลยไม่พอที่จะสู้กิเลสสักที เพราะว่ากำลังที่เราสะสมได้ รั่วออกทางไหน ? ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ รั่วหมดทุกช่องเลย

ตาเห็นรูป หูได้ยินเสียง จมูกได้กลิ่น ลิ้นได้รส กายสัมผัส ใจครุ่นคิด..ไปหมด ทำอย่างไรที่เราจะรู้จักสำรวมอินทรีย์ หยุดเรื่องทั้งหลายเหล่านี้เอาไว้ ให้กำลังของเรามีมากพอที่จะสู้กิเลสได้ นี่เป็นการบ้านที่ฝากไปให้คิด

ลำดับต่อไปเตรียมรับวุฒิบัตร เข้าสู่พิธีการขอขมาพระรัตนตรัยก่อน ให้พระให้เณรกราบก่อน โยมอย่าเพิ่งกราบตาม ต้องแบ่งให้ชัดเจน เขาจะได้รู้ว่าเราก็ศิษย์มีครูเหมือนกัน ไม่ใช่เห็นพระกราบ เราก็กราบพร้อมพระไปด้วย

[เถรี]

(ขณะที่โยมต่อแถวเข้ารับวุฒิบัตร) ถ่ายรูปโยมตอนนี้บ้าง ไม่เคยได้รูปดี ๆ กับเขาเลย เพราะว่ากำลังเดินกันอยู่ ป้ายืนนิ่งให้เขาหน่อย ไม่อย่างนั้นจะมีแต่ภาพเบลอ ๆ ถ่ายกี่ทีก็ไม่ได้ดี ก็ไม่ทราบเหมือนกัน เพราะว่าอาตมาถ่ายรูปไม่เคยเบลอ ต่อให้เคลื่อนไหวเร็วขนาดไหนก็ไม่เบลอ แต่คนอื่นถ่ายแล้วเบลอ ยังงง ๆ ว่าเขาทำได้อย่างไร ?

[เถรี]

ที่เห็นบนวุฒิบัตรเป็นรูปเหรียญรุ่น ๑ หลวงปู่สายวัดท่าขนุน เพียงแต่เอาห่วงออกเท่านั้น

ได้กระดาษไปมุงหลังคาอีก ๑ แผ่น ก่อนที่จะมุงหลังคาก็เคลือบพลาสติกสักหน่อย จะได้แข็งแรงขึ้น ส่วนนี้เรียกว่าธัมมานุสติ เห็นวุฒิบัตรก็รู้ว่าเราไปปฏิบัติธรรมมา เป็นการโยงใจของเราเข้าหาความดีได้ง่ายที่สุด

[เถรี]

ถ้าหากว่าใครสามารถรักษาศีล ๘ ได้ ขอให้รักษาต่อไป จะได้ลดความอ้วนไปในตัว ถ้ารักษาศีล ๘ ไม่ได้ ก็รักษาศีล ๕ ต่อไป ไม่ต้องเสียเวลาไปขอศีล เพราะว่าการขอศีล สมมติว่าเราขอศีล ๕ การอาราธนาศีล เราจะใช้ว่า มะยัง ภันเต วิสุง วิสุง รักขะนัตถายะ ติสะระเณนะ สะหะ ปัญจะสีลานิ ยาจามะ ก็แปลว่าเราขอศีล แต่พอถึงเวลา พระท่านก็ สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ ขอให้ตั้งใจศึกษาสิกขาบทนี้นะ

ฟังบาลีแล้วเครียด เราขอศีล แล้วพระท่านไปให้สิกขาบท ปล่อยอาตมาเครียดไปคนเดียวเถอะ เพียงแต่บอกให้รู้ว่า เรื่องของศีลไม่จำเป็นต้องขอพระ ศีลจะเป็นศีลหรือไม่เป็นศีล อยู่ที่เจตนาในการงดเว้น นอนหลับอยู่เฉย ๆ ไม่ได้ฆ่าใคร ไม่ได้ถือว่ามีศีลข้อปาณาติบาต ต้องตั้งใจว่า เราจะงดเว้นการกระทำทั้งหลายเหล่านี้ ถ้ามีโอกาสและเว้นได้ ถึงจะเป็นศีล

เราตั้งใจว่าเราจะไม่ฆ่าสัตว์ ถึงเวลามดแดงแมงน้อยเข้ามาในบ้าน เราเว้นที่จะฆ่าเขา พยายามกวาดออกไป ถ้าอย่างนี้ถือว่ามีศีล แต่ถ้าพยายามใช้ลมเป่าไป โดยที่ลมมาจากกระป๋องยาฆ่าแมลงนั้น แบบนั้นไม่มีศีล เพราะฉะนั้น...ลดศีล ๘ ไปรักษาศีล ๕ เองได้เลย ไม่ต้องขอ ขอให้ทุกคนเดินทางกลับสะดวกและปลอดภัย


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
ปกิณกโอวาทในพิธีแจกวุฒิบัตร งานบวชเนกขัมมะช่วงวันบูรพาจารย์ประจำปี ๒๕๖๒ ณ วัดท่าขนุน
วันอาทิตย์ที่ ๑๕ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๒
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย ทะเล)