ทำ ทำ ทำ และทำ

[เถรี]

ถาม : ถ้าเกิดภาวนาไป แล้วคำภาวนาหาย ต้องแก้อย่างไรครับ ?
ตอบ : ไม่ต้องแก้ แค่กำหนดรู้เฉย ๆ ว่าอารมณ์ตอนนั้นเป็นอย่างไร ถ้าไม่มีลมหายใจ...ก็ให้รู้ว่าไม่มีลมหายใจ ถ้าไม่มีคำภาวนา..ก็ให้รู้ว่าไม่มีคำภาวนา อย่าไปดิ้นรนอยากมีคำภาวนา ในขณะเดียวกันอย่าอยากให้พ้นไปจากสภาพนั้น แค่กำหนดรู้ไว้เฉย ๆ เท่านั้น แล้วจิตจะดิ่งลึกไปตามสภาพของสมาธิเอง

แต่ถ้าเราไปดิ้นรนเมื่อไรก็จะถอยหลังทันที โดยเฉพาะการกลับมาหายใจใหม่ เท่ากับว่าเราถอยหลังไปเริ่มต้นใหม่ เดินไปตั้งไกลแล้วดันไปถอยหลัง ซึ่งมีประโยชน์อยู่อย่างเดียวคือ มีความคล่องตัวมากขึ้นในช่วงแค่นั้น แต่ว่าช่วงที่ลึกกว่านั้นเราจะไปไม่ถึง เพราะฉะนั้น..รับรู้ไว้เฉย ๆ ไม่ต้องไปดิ้นรน ไม่ไปต่อต้านอะไรทั้งนั้น จะเป็นอย่างไรเรามีหน้าที่ตามดูตามรู้อย่างเดียว แล้วจิตจะดิ่งลึกลงไปเอง

ถาม : เป็นไปได้ไหมว่าผมลาพุทธภูมิ ก็เลยทำได้ช้า ?
ตอบ : ไม่ต้องห่วง พอมาสายนี้ต่อให้ลาแล้วก็เหมือนเดิม ส่วนใหญ่แค่ว่าให้สิทธิ์การเข้าพระนิพพาน..ถ้ามีความสามารถพอ นอกนั้นก็ลีลาพุทธภูมิเหมือนเดิม

ถาม : ผมเห็นภาพพระไม่ใสครับ ?
ตอบ : ใสหรือไม่ใสไม่เป็นไร ขอให้มั่นใจว่ามีภาพพระอยู่ก็ใช้ได้ เมื่อเราประคับประคองนานไป ๆ จะชัดเจนขึ้นเอง

ถาม : ที่ภาพไม่แจ่มใส เกี่ยวกับอะไรบ้าง ?
ตอบ : อันดับแรกอย่าอยากจนเกินไป อันดับที่สองสมาธิไม่ดีพอ ถ้าสมาธิทรงตัวมากเท่าไร ภาพพระก็จะใสขึ้นเท่านั้น

ถาม : เกี่ยวกับศีลด้วยไหม ?
ตอบ : เกี่ยว..แต่อย่าลืมว่าตอนที่คุณนั่งภาวนา ศีลทุกข้อไม่ได้ขาด

ถาม : แล้วที่กำลังบุญที่สามารถทำให้ได้ทิพจักขุญาณละครับ ?
ตอบ : กำลังทิพจักขุญาณเป็นผลของกสิณสามกองเป็นอย่างน้อย ก็คือ อาโลกกสิณหรือสมัยนี้ใช้เพ่งลูกแก้ว เตโชกสิณคือการเพ่งไฟ โอทาตกสิณคือการเพ่งสีขาว สามกองนี้สร้างให้เกิดทิพจักขุญาณโดยตรง กองอื่น ๆ อาจจะได้ทิพจักขุญาณเช่นกัน ถ้าทำเป็น

ถาม : ถ้าเกิดอยากให้กำลังใจไม่ลดหย่อนไปกว่าเดิมละครับ ?
ตอบ : ทำ ทำ ทำ และทำ เลิกทำเมื่อไรก็หย่อนเมื่อนั้น


พระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เทศน์ ณ บ้านอนุสาวรีย์
เดือนกุมภาพันธ์ ๒๕๕๒