เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันศุกร์ที่ ๑๗ พฤศจิกายน ๒๕๖๖

[พิชวัฒน์]

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันศุกร์ที่ ๑๗ พฤศจิกายน ๒๕๖๖

[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันศุกร์ที่ ๑๗ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๖ กระผม/อาตมภาพไม่ได้บิณฑบาต เนื่องจากต้องรีบเดินทางไปยังวัดกาญจนบุรีเก่า ตามที่พระครูกาญจนกิจโสภณ, ดร. เจ้าคณะตำบลลาดหญ้า เจ้าอาวาสวัดกาญจนบุรีเก่า ได้นิมนต์ให้ไปอธิษฐานจิตปลุกเสกวัตถุมงคล สำหรับมอบให้เป็นที่ระลึกแก่เจ้าภาพที่นำกฐินมาทอดในปีนี้

เมื่อเดินทางไปถึงประมาณ ๘ โมงเช้า อากาศทางด้านนี้กำลังเปลี่ยนแรงมาก เนื่องเพราะว่าทางด้านวัดกาญจนบุรีเก่านั้น นอกจากด้านหนึ่งเป็นนาข้าวที่โล่งไปหลายร้อยไร่แล้ว อีกด้านหนึ่งยังเป็นภูเขา จึงทำให้ลมภูเขากรรโชกลงมาแรงมาก บอกให้เห็นชัดเจนว่าหน้าหนาวเข้ามาถึงแล้ว

กระผม/อาตมภาพเข้าไปยังอุโบสถเก่า วัดกาญจนบุรีเก่า ซึ่งจะว่าไปแล้วก็สร้างมาหลายร้อยปี แต่ว่าพระครูกาญจนกิจโสภณ, ดร. เพื่อนร่วมรุ่นปริญญาเอกของกระผม/อาตมภาพนั้น เมื่อรับตำแหน่งเจ้าอาวาสต่อจากพระเดชพระคุณพระราชรัตนวิมล (พยุง ฐิตสีโล ป.ธ.๔) อดีตเจ้าอาวาสวัดกาญจนบุรีเก่า อดีตที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี ท่านก็ได้ทำการบูรณะจนกระทั่งกลายเป็นแข็งแรง สวยงาม ขึ้นมาดังเดิม

กระผม/อาตมภาพทำการเจิมและจุดเทียนชัย แล้วก็ได้เข้าที่ภาวนา กราบขอบารมีองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้า พรหม เทวดา ครูบาอาจารย์ทั้งหมด โดยมีหลวงปู่ยิ้ม วัดหนองบัวเป็นที่สุด ขอความเมตตาท่านทั้งหลายอนุเคราะห์สงเคราะห์ ในการอธิษฐานจิตปลุกเสกวัตถุมงคลครั้งนี้

องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าชี้พระหัตถ์ไปที่หลวงปู่ยิ้ม บตรัสว่า "กราบขอท่านยิ้มนั่นแหละถูกต้องแล้ว" หลวงปู่ยิ้มได้ชี้ต่อไปยังหลวงพ่อเจ้าคุณสอน (พระกาญจนวัตรวิบูลย์) บอกว่า "เขตนั้นเป็นของท่านสอน ไปขอให้ท่านสอนช่วยสงเคราะห์"

หลวงพ่อเจ้าคุณสอน วัดทุ่งลาดหญ้า ท่านกำหนดจิตลงมา เสียงดังโครมใหญ่เหมือนอย่างกับโบสถ์จะสะเทือนไปทั้งหลัง..! กระผม/อาตมภาพเห็นวัตถุสิ่งหนึ่ง ลักษณะเหมือนอย่างกับเป็นหีบที่มีด้านเหลี่ยมมนทุกด้าน น่าจะทำจากโลหะสักอย่างหนึ่ง แต่ว่ามีลวดลายสีทองแทรกอยู่ทั้งหมด ดูท่าว่าแข็งแรง ประมาณว่าขีปนาวุธก็น่าจะระเบิดไม่ออก..!

กระผม/อาตมภาพจึงได้กราบเท้าหลวงปู่สอน เรียนว่า "หลวงปู่ครับ ระยะนี้ญาติโยมส่วนใหญ่เดือดร้อนด้วยเรื่องของการครองชีพ ขอให้เป็นเรื่องของลาภผลจะดีกว่าครับ" หลวงปู่สอนท่านก็หัวเราะ บอกว่า "ถ้าอยากได้เรื่องของลาภผล ท่านก็ลองดูสิว่า จะสามารถใส่ลงไปได้หรือไม่ ?"

[เถรี]

กระผม/อาตมภาพมองแล้วมองอีก ตัวเราก็เหมือนกับมด หลวงปู่ - หลวงพ่อ ครูบาอาจารย์ ประมาณเขาพระสุเมรุ ขืนเอากำลังของมดไปโยกเขาพระสุเมรุ ก็คงจะเป็นที่ขบขันไปทั่วทุกภพทุกภูมิอย่างแน่นอน

แต่ว่าในสามโลกนี้ ไม่มีอะไรยิ่งใหญ่เกินกว่าคุณพระรัตนตรัยอีกแล้ว จึงยกมือกราบขอขมาหลวงปู่ ตั้งใจระลึกถึงองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งตรัสหลักธรรมไว้ทั้งหมด ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์ แล้วพระสงฆ์ทั้งนั้น มีหลวงปู่ - หลวงพ่อ ครูบาอาจารย์เป็นที่สุด นำมาสั่งสอนต่อ ๆ กันมา ตลอดระยะเวลา ๒,๖๐๐ กว่าปี ขอบารมีแห่งคุณพระศรีรัตนตรัย ได้ช่วยเปิดทาง เพื่อที่ลูกจะได้ใส่กำลังด้านลาภผลลงไปในวัตถุมงคลชุดนี้ได้ด้วยเถิด

เมื่อกำหนดใจ ขอบารมีพระเสร็จเรียบร้อย ก็มีรัศมีส่องตรงลงมาจากด้านบน ปรากฏว่าสิ่งที่หลวงปู่สอนท่านทำไว้ เหมือนอย่างกับน้ำแข็งโดนความร้อน ละลายแล้วยุบตัวหายลงไปในกองวัตถุมงคล แปลว่าเข้าไปอยู่ทางด้านในแล้ว หลวงปู่สอนท่านหัวเราะชอบใจ หันไปพนมมือไหว้หลวงปู่ยิ้ม กราบเรียนว่า "เด็กรุ่นหลังนี่ฉลาดมากขอรับหลวงพ่อ" หลวงปู่ยิ้มก็หัวเราะ บอกว่า "ลูกหลานของเรา ถ้ามีแบบนี้ก็พอที่จะเป็นที่ไว้วางใจได้ ท่านอยากจะเสกให้เป็นแบบไหนก็ทำได้เต็มที่เลย"

กระผม/อาตมภาพจึงตั้งใจภาวนาพระคาถาเงินล้านสูตรพิเศษ เมื่อครบถ้วนตามกำหนดแล้ว ถอนจิตออกมา ปรากฏว่าเห็นหลวงปู่สอนยืนคู่อยู่กับหลวงพ่อลำใย (พระมงคลสิทธิคุณ) ศิษย์อาจารย์คู่นี้ ท่านหนึ่งก็ผิวขาว รูปร่างผอม อีกท่านหนึ่งก็ผิวดำ อ้วนท้วนสมบูรณ์

กระผม/อาตมภาพเห็นแล้วก็นึกขำในใจ หลังจากที่กราบเสร็จเรียบร้อยแล้วจึงกราบเรียนท่านว่า "เหมือนกับหนังเรื่อง "อ้วนผอมจอมยุ่ง" เลยครับ ท่านหนึ่งขาวท่านหนึ่งดำ" หลวงพ่อลำใยบอกว่า "เอ็งว่าข้าดำหรือวะ ?" แล้วท่านก็เปล่งรัศมีกาย สว่างเจิดจ้าขึ้นมา จนกระผม/อาตมภาพแทบจะลืมตาไม่ขึ้น หลวงปู่สอนท่านก็เปล่งรัศมีกายแข่งขึ้นมาบ้าง ทั้งสองท่านเหมือนอย่างกับพระอาทิตย์สองดวงขึ้นอยู่กลางโบสถ์..!

แล้วพระรูปพระโฉมองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็ปรากฏขึ้นท่ามกลางรัศมีของทั้งสององค์ ปรากฏเป็นองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ใหญ่สว่างไสวประดุจพระอาทิตย์ยามเที่ยง จนกระทั่งใหญ่โตเต็มโบสถ์ กระผม/อาตมภาพน้อมจิตกราบลง หลวงปู่สอนกับหลวงพ่อลำใยก็บอกว่า "เสร็จแล้ว" เมื่อลืมตาขึ้นมา พระครูกาญจนกิจโสภณ, ดร. ก็ส่งน้ำมนต์ให้พรมทั่วปริมณฑล แล้วก็โปรยข้าวตอกดอกไม้เป็นพุทธบูชา

[เถรี]

เมื่อกระผม/อาตมภาพออกจากอาสนะที่นั่งอธิษฐานจิตแล้ว พระครูกาญจนกิจโสภณ, ดร. ก็ถวายปัจจัยไทยธรรมมา ซึ่งประกอบไปด้วยรูปหล่อของพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชรัตนวิมล ๑ องค์ พร้อมกับพวงมาลัยดอกไม้สดและซองปัจจัย กระผม/อาตมภาพถวายซองปัจจัยคืนไป บอกว่า "ขอร่วมเป็นเจ้าภาพกฐินครั้งนี้ด้วย" แล้วขออนุญาตเดินทางไปยังวัดไชยชุมพลชนะสงคราม (พระอารามหลวง) หรือวัดใต้ เพื่อที่จะร่วมงานอบรมก่อนสอบนักธรรมชั้นโท - ชั้นเอกต่อไป

เมื่อเดินทางไปถึงวัดใต้แล้ว กระผม/อาตมภาพขึ้นไปยังห้องตรวจข้อสอบ ซึ่งวันนี้คณะสงฆ์อำเภอทองผาภูมินั้น นอกจากต้องรับหน้าที่ในการบรรยายถวายความรู้ให้กับนักเรียนผู้รอเข้าสอบแล้ว ยังต้องตรวจข้อสอบที่นักเรียนทั้งหลายซ้อมทำมาด้วย พร้อมทั้งเป็นเจ้าภาพถวายภัตตาหารทั้งเช้าและเพล

เมื่อกระผม/อาตมภาพเข้าไปถึงห้องตรวจข้อสอบ ก็เจอแต่ท่านอ้อ เตชปญฺโญ กองงานเลขานุการคณะสงฆ์อำเภอทองผาภูมิ นั่งตรวจข้อสอบอยู่รูปเดียว กระผม/อาตมภาพจึงเห็นว่า เยี่ยมให้กำลังใจในการบรรยายถวายความรู้ก่อนสอบนั้นเป็นเรื่องสำคัญน้อยกว่า จึงลงมือตรวจข้อสอบแข่งกับท่านอ้อ จนกระทั่งเหลือเวลาอีกไม่กี่นาทีจะเพล เหลือข้อสอบอยู่แค่ไม่กี่ชุดเท่านั้น ปรากฏว่าพระธรรมธรอนุวัฒน์ อนุวฑฺฒโน เลขานุการเจ้าคณะอำเภอทองผาภูมิเดินทางมาถึง พร้อมกับพระภิกษุวัดท่าขนุนอีก ๘ รูป ซึ่งจบนักธรรมชั้นเอกแล้วมาร่วมการตรวจข้อสอบครั้งนี้

กระผม/อาตมภาพบอกว่าเดี๋ยวเราค่อยตรวจต่อ ตอนนี้ต้องไปเป็นเจ้าภาพถวายภัตตาหารเพลก่อน ท่านธรรมธรกอล์ฟหรือพระธรรมธรอนุวัฒน์ บอกว่า "หลวงพ่อครับ ข้อสอบเหลืออยู่แค่นี้แหละครับ" กระผม/อาตมภาพก็ตีหน้างง

พระธรรมธรกอล์ฟจึงเรียนว่า "ข้อสอบส่วนต่อไปนั้นจะได้ประมาณช่วงบ่าย ๓ โมง ก็คือบรรดานักเรียนเขาจะทำข้อสอบแล้ว เมื่อเก็บมารอไว้ ก็จะเป็นภาระหน้าที่ในการตรวจของคณะสงฆ์อำเภออื่นในวันพรุ่งนี้ต่อไป หลวงพ่อกับท่านอ้อเร่งตรวจเสียเกือบหมดแล้ว พวกกระผมไม่ทราบว่าจะได้สักคนละชุดหนึ่งหรือเปล่า ?" จึงทำให้เป็นที่หัวเราะเฮฮากันทุกรูป

[เถรี]

เนื่องจากว่ากระผม/อาตมภาพจ่ายเบี้ยเลี้ยงไปเสียเต็มที่แล้ว ทั้งผู้เข้าอบรม ทั้งผู้มาตรวจข้อสอบ ตลอดจนกระทั่งร่วมเป็นเจ้าภาพในการถวายภัตตาหารเพลไป จึงได้นึกในใจว่า "ท่านทั้งหลายนี้บุญดีมาก ครูบาอาจารย์นอกจากมาแย่งตรวจข้อสอบเสียเกือบหมดแล้ว ยังต้องจ่ายค่าเดินทางให้กับพวกท่านอีกด้วย..!"

เมื่อถวายภัตตาหารเสร็จเรียบร้อย ฉันเพลแล้ว ทำการกรวดน้ำรับพรเสร็จสรรพ กระผม/อาตมภาพจึงได้พาทุกท่านกลับเข้าไปในห้องตรวจข้อสอบใหม่ เพื่อทำการแบ่งสันปันส่วนข้อสอบ ซึ่งเหลือเกือบจะไม่พอสำหรับทุกรูปจริง ๆ..!

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น กระผม/อาตมภาพจึงได้ขอตัวเดินทางไปยังวัดพระแท่นดงรังวรวิหาร ซึ่งเป็นสนามอบรมก่อนสอบนักธรรมชั้นโท - ชั้นเอก (สนามที่ ๒) เมื่อไปถึงปรากฏว่าพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชวิสุทธาภรณ์ (ทองดำ อิฏฺฐาสโภ ป.ธ.๖) รองเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี เจ้าอาวาสวัดพระแท่นดงรังวรวิหาร กำลังเดินตรวจงานอยู่ กระผม/อาตมภาพจึงเข้าไปถวายปัจจัยสนับสนุนสนามสอบ เมื่อทักทายพรรคพวกเพื่อนฝูงจนครบถ้วนแล้ว ก็ขออนุญาตเดินทางเข้าไปยังวัดอุทยาน จังหวัดนนทบุรี เพื่อเป็นประธานในการภาวนาพระคาถาเงินล้านในวันพรุ่งนี้

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายแก่พระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันศุกร์ที่ ๑๗ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)