มหาเศรษฐีไปบรมพุทโธ ตอนที่ ๑๒

[สุธรรม]

วัดพระบรมธาตุเขี้ยวแก้ว อยู่ติดกับลานจอดรถเลย (ภาพจากอินเตอร์เน็ต)

คุณนายฮ้งพา Peugeot 3008 เลี้ยวเข้าไปในลานจอดรถ ตรงทางเข้ามีป้ายดิจิทัลแสดงให้เห็นว่ายังมีที่ว่างสำหรับจอดรถได้อีกกี่คัน พอเห็นอาคารด้านข้างลานจอดรถอาตมาก็จำได้ทันที เพราะดูข้อมูลมาจากอินเตอร์เน็ตแล้ว ว่านี่คือวัดพระบรมธาตุเขี้ยวแก้ว ซึ่งเป็นวัดดังของสิงคโปร์ เสียงสวดมนต์แบบจีนที่คุ้นหูดังมาจากทางด้านในของวัด...

[สุธรรม]

มา..ดูว่าใครจะสวยกว่ากัน..!

เดินฝ่าแดดจัดจ้าไปยังตัววัด เวลาของสิงคโปร์เร็วกว่าของไทย ๑ ชั่วโมง ทั้งที่อยู่ในโซนเวลาเดียวกัน เพื่อให้การทำธุรกรรมการเงินต่าง ๆ กับต่างประเทศจะได้เริ่มก่อนใคร แต่เจอแดดสายร้อนเปรี้ยงแบบนี้ อาตมาว่าก็พอสมกับเวลาของเขาเหมือนกัน...

ด้านหน้าวัดมีต้นบ๊วยหลายต้น กำลังมีดอกบานสะพรั่ง ต้นส้มก็มีลูกดกเต็มต้น พอเข้าไปใกล้ถึงเห็นชัดว่าเป็นต้นไม้ปลอม..! ขนาดนั้นเกรซยังกล้าเทียบความสวยกับดอกบ๊วยสีชมพูหวานแหวว ด้วยการขอถ่ายรูปประชันความงามเสียเลย...

[สุธรรม]

พระประธานของวัดพระบรมธาตุเขี้ยวแก้ว (ภาพจากอินเตอร์เน็ต)

สองข้างประตูมีรูปสลักจากหินแกรนิต ของเทพเจ้าพิทักษ์พระพุทธศาสนาองค์สูงใหญ่ อาตมามุดตามหมู่คนเข้าไปข้างใน ปรับสายตาอยู่พักหนึ่งจึงเห็นชัดว่ามีผู้คนแน่นไปหมด ตรงกลางห้องโถงเป็นรูปพระอมิตาภพุทธเจ้าประทับนั่งห้อยพระบาท ยกพระหัตถ์ขวาประทานพร สองข้างเป็นพระมัญชุศรีโพธิสัตว์และพระสมันตภัทรโพธิสัตว์ประทับยืนซ้ายขวา...

[สุธรรม]

ด้านในสะเดาะเคราะห์กันไป ด้านนอกก็ไหว้พระกันไป (ภาพจากอินเตอร์เน็ต)

ด้านในที่เขากั้นเขตไว้ มีพระสงฆ์หมู่หนึ่ง กำลังนำญาติโยมกลุ่มใหญ่ทำพิธีสวดมนต์ตัดเคราะห์ขอโชคลาภกันอยู่ ด้านนอกเขตก็กราบไหว้อธิษฐานเอาตามอัธยาศัย อาตมาจะคุกเข่ากราบพระ ก็เกรงว่าบรรดาอากงอาม่าอาเฮียอาเจ๊ทั้งหลาย ที่ลุยเข้ามาทั้งรองเท้าจะเหยียบเอา จึงได้แต่ยืนไหว้ตามเขา ป้านุชกับแม่ป๋อมที่ไหว้เสร็จแล้วจัดการถ่ายรูปเป็นการใหญ่...

[สุธรรม]

ภาพมุมสูงจากชั้นสอง (ภาพจากอินเตอร์เน็ต)

จากนั้นแม่ป๋อมในฐานะเจ้าถิ่นครึ่งหนึ่ง ก็พาขึ้นบันไดด้านข้างไปโผล่ที่ชั้นสอง ตรงนี้เป็นระเบียงยาวมองลงไปที่ห้องโถงใหญ่ชั้นล่างได้ ถ่ายรูปมุมสูงกันจนพอใจแล้ว คุณแม่ก็พาขึ้นไปชั้นสี่เลย บอกว่าพระบรมธาตุเขี้ยวแก้วอยู่ที่ชั้นนี้ จะได้กราบก่อนที่คนอื่นจะมากันมาก...

[สุธรรม]

พระเจดีย์บรรจุพระบรมธาตุเขี้ยวแก้วประดิษฐานอยู่ตรงกลางเวที (ภาพจากอินเตอร์เน็ต)

ด้านในห้องที่ประดิษฐานพระบรมธาตุเขี้ยวแก้วนั้น ตรงกลางยกพื้นเป็นเวทีสูง ลักษณะเหมือนกับเตียงที่มีม่านสีเหลืองเข้มรอบด้าน พระเจดีย์บรรจุพระบรมธาตุเขี้ยวแก้วประดิษฐานอยู่ตรงกลางเวที แต่อยู่ห่างจากจุดที่เขากั้นไว้เป็นสิบเมตร ทำให้มองอย่างไรก็ไม่ชัด นอกจากป้ายห้ามถ่ายรูปแล้ว ยังมีเจ้าหน้าที่เฝ้าอยู่อีกหลายคน คอยเดินมารับเครื่องบูชาที่ผู้มีจิตศรัทธานำมาถวายเพื่อบูชาพระบรมธาตุเขี้ยวแก้ว...

[สุธรรม]

เอาแค่ชื่อก็พอ คำอธิษฐานเดี๋ยวขอกับพระท่านเอง..!

ป้านุชกับเกรซเข้าไปซื้อชุดเครื่องบูชาพระ เป็นดอกคาร์เนชั่นสดที่จัดมาบนจานกระเบื้องอย่างดี ตรงกลางมีแก้วใส่เทียนสำหรับจุดบูชา แถมด้วยป้ายสำหรับเขียนคำอธิษฐานและเหรียญนำโชคเป็นรูปเครื่องหมายอัษฎมงคลของทางมหายาน...

อาตมาขอยืมปากกาจากคนขายมาเขียนชื่อลงบนป้าย ไม่ต้องเขียนคำอธิษฐานเพราะอธิษฐานเอาเองก็ได้ จัดการจุดเทียนสีแดงเสร็จแล้ว ยกไปยืนอธิษฐานและวางลงบนแท่นที่จัดไว้สำหรับวางของบูชาโดยเฉพาะ รอจนคนอื่นถวายเครื่องบูชาแล้ว อาตมาควักธนบัตรอินโดนีเซีย ๑๐๐,๐๐๐ รูเปียห์หยอดตู้บริจาค แล้วเดินออกมาขึ้นบันไดไปชั้นที่ ๕ กันต่อ...

[สุธรรม]

สวนบนชั้นที่ ๕ ของวัด

พอเปิดประตูออกมาก็เจอสวนเข้าเต็ม ๆ ที่แท้ตัววัดพระบรมธาตุเขี้ยวแก้ว สร้างแบบบ้านสี่องค์ ล้อมรอบที่ว่างตรงกลางเอาไว้ เขาเลยทำสวนกันตรงที่ว่างของชั้นที่ ๕ นั่นแหละ จะว่าไปแล้วก็สวยดีทีเดียว แต่บ้านเราที่มีต้นไม้ใบหญ้าหลากหลายมากกว่า เมื่อมาเห็นสวน "อัตคัดต้นไม้" ของเขาจึงรู้สึกเฉย ๆ ไม่มีอะไรให้ตื่นเต้น...

[สุธรรม]

พระธยานิพุทธะงาม ๆ ทั้งสี่มุมสวน (ภาพจากอินเตอร์เน็ต)

เดินวนขวารอบระเบียงข้างสวน ตามข้างฝาเป็นพระพุทธรูปประจำครอบครัวเต็มไปหมด แต่ละองค์มีไฟสำหรับเปิดบูชาเพื่อความเจริญรุ่งเรืองของชีวิต สี่มุมสวนมีพระพุทธรูปมหายาน ทั้งพระพุทธไวโรจนะ พระพุทธอักโษภยะ พระพุทธอโมฆสิทธิ และ พระพุทธรัตนสัมภวะ แต่ละองค์ทำปางมือท่ามุทราต่าง ๆ กันไป ปั้นและลงสีได้งดงามมาก

[สุธรรม]

กงล้อมนต์ที่บรรจุพระสูตรต่าง ๆ เอาไว้ หมุนหนึ่งรอบถือว่าสวดได้หนึ่งจบ

มาถึงห้องที่มีกงล้อมนต์อันมหึมา พวกเราเข้าไปอธิษฐานและหมุนกงล้อมนต์กันทั่วหน้า ตามมุมห้องเป็นรูปอัษฎมงคลแกะจากหินแกรนิตประดับไว้อย่างสวยงาม มีชายหนุ่มหญิงสาวสองคนแบกเป้ตรงเข้ามาหาอาตมา ถามเป็นภาษาไทยแบบไม่มีลังเลใจว่า "พระบรมธาตุเขี้ยวแก้วอยู่ที่ไหนครับ ?" ฮ่า..หน้าตาของอาตมาบอกยี่ห้อพระไทยชัดเจนไปหน่อย..!

[สุธรรม]

คนขี้เกียจสวดมนต์จะมาหมุนกงล้อแล้วอธิษฐานแทน..!

อาตมาบอกให้เขาเดินย้อนกลับไปชั้นสี่ แล้วให้เปิดประตูข้างเข้าไป แสดงว่าทั้งสองคนเดินตามบันไดขึ้นมา โดยไม่ได้เปิดเข้าไปเลยแม้แต่ชั้นเดียว จึงเลยขึ้นมาจนถึงชั้นบนสุดแบบนี้...

เมื่อพวกเราหมุนกงล้อมนต์อธิษฐานกันเสร็จแล้ว แม่ป๋อมก็พาเดินลงไปชั้นสาม บอกว่าพิพิธภัณฑ์ของวัดอยู่ที่นี่ เมื่อเปิดเข้าไปก็จ๊ะเอ๋กับอาเจ๊ที่คอยดูแลพิพิธภัณฑ์พอดี...

[สุธรรม]

เจออะไรถ่ายไว้ก่อน ต้องเอาให้คุ้มกับค่าเครื่องบิน..!

พออาตมายกกล้องถ่ายรูปให้ดู อาเจ๊ก็บอกว่าถ่ายรูปพวกนี้ได้ พลางชี้ไปที่รูปหล่อทั้งพระพุทธเจ้า พระโพธิสัตว์ ท้าวจตุโลกบาลและเทพพิทักษ์พระพุทธศาสนา ที่ตั้งเรียงรายอยู่ตามระเบียงยาว แต่ห้ามใช้แฟล็ชนะจ๊ะ โอ๊ย..ไม่มีปัญหา...

โจ่ยเสี่ยอาเจ๊แล้ว อาตมาจัดการปิดแฟล็ช แล้วทำการถ่ายรูปอย่างไม่ต้องนับ อุตส่าห์มาถึงทั้งที จงอย่าให้มีอะไรรอดสายตาไปได้ ป้านุชกับแม่ป๋อมก็เช่นเดียวกัน แต่ไม่ถึงกับถ่ายทุกอย่างที่ขวางหน้าแบบอาตมา ทั้งสองจึงชวนฮ้งกับเกรซเดินเข้าพิพิธภัณฑ์ไปก่อน...

[สุธรรม]

เทพพิทักษ์พระพุทธศาสนา

อาตมาเดินถ่ายรูปไปจนสุดระเบียง จึงมุดเข้าพิพิธภัณฑ์ไปบ้าง แต่เป็นคนละประตูกับที่พวกป้านุชเข้า ด้านในนี้มีพระพุทธรูป รอยพระพุทธบาท พระเจดีย์บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ ภาพพระบฏ ท้าวจตุโลกบาลและเทพพิทักษ์พระพุทธศาสนา ทั้งแบบอินเดีย แบบพม่า แบบไทย แบบวัชรยานสายทิเบต...

[สุธรรม]

แม่ป๋อมสรงน้ำพระพุทธเจ้าองค์น้อย

เห็นแม่ป๋อมกำลังสรงน้ำ Baby Buddha มีป้านุชคอยส่องกล้องถ่ายอยู่ด้านหลัง อาตมาเดินอ้อมไปพลางถ่ายรูปไปเรื่อย เลือกเอาแต่ที่ดูแล้วว่าเก่าแท้ แต่พระพุทธรูปทรงเครื่องสมัยรัตนโกสินทร์ปางป่าเลไลยก์สวยมาก ถึงไม่เก่ามากก็ถ่ายเอาไว้ก่อน...

[สุธรรม]

ป้ายมาอยู่คนละด้าน ถึงห้ามก็ไม่ทันแล้ว..!

มีคานหามสำหรับอัญเชิญจ้าวประทับทรงตั้งแสดงอยู่ด้วย วนมาทางด้านประตูที่พวกป้านุชเข้ามา อ้าว..ด้านนี้มีป้ายห้ามถ่ายรูป ทำอย่างไรได้ ? ก็อาตมาเข้าผิดทาง เลยไม่เห็นป้ายห้าม จะเรียกว่า "บกพร่องโดยสุจริต" ก็ได้..!

สงสัยทำความผิดมาจึงรู้สึกปวดท้อง ย่องไปเข้าห้องน้ำที่อยู่ในซอกเล็ก ๆ ด้านหลัง ปรากฏว่าเป็นห้องน้ำที่ทันสมัยมาก มองหาปุ่มกดสำหรับราดน้ำก็ไม่เจอ พอลุกขึ้นมองหามันก็จัดการราดน้ำเองเสร็จสรรพ ที่แท้เป็นระบบเซ็นเซอร์ เราลุกขึ้นเมื่อไรก็จะทำงานเอง...

[สุธรรม]

ร้านขายของที่ระลึก

ออกมาสมทบกับทุกคน แล้วลงมาที่ชั้นสอง ที่นี่เป็นร้านขายของที่ระลึกกว้างเต็มทั้งชั้น บนเพดานแขวนโคมแดงเอาไว้เป็นตับ มีพระพุทธรูป เจ้าแม่กวนอิม หนังสือเกี่ยวกับพระพุทธศาสนา ลูกประคำ วัตถุนำโชคต่าง ๆ แท่นเผากำยานทำเป็นรูปเณรน้อยน่ารัก มีน้ำดื่มและกาแฟขายอีกด้วย แถมโต๊ะสำหรับนั่งพักเพื่ออ่านหนังสือหรือดื่มกาแฟอีกหลายตัว...

อาตมาเล็งลูกประคำ ๑๘ อรหันต์พวงหนึ่ง แต่พอเห็นราคาแล้วซื้อไม่ลง ตั้ง ๕๘ ดอลลาร์สิงคโปร์..! เดินดูหนังสือก็มีแต่เรื่องที่อาตมารู้แล้ว จึงวนออกไปที่ด้านข้างระเบียง ซึ่งมีพระพุทธรูปและเทพเจ้าต่าง ๆ ให้ดูอีกมาก มีแม้กระทั่งแผนที่แสดงว่าพระพุทธศาสนาเข้ามาสู่สิงคโปร์ทางใดบ้าง มีทั้งมาจากอินเดีย ศรีลังกา จีน พม่าและไทย...

[สุธรรม]

สัญญาบัตรพระราชทานตั้งท่านเจ้าอาวาสหมิงขวา

โดยเฉพาะมีสัญญาบัตรพระราชทานตั้งท่านเจ้าอาวาสหมิงขวา เป็นพระอาจารย์จีนวิเทศธรรมานุสิฐ เทียบแล้วคือพระราชาคณะชั้นสามัญ ในสัญญาบัตรลงว่าวัดเจดีย์ทอง แต่อาตมาถนัดเรียกว่าวัดพระบรมธาตุเขี้ยวแก้วมากกว่า เพราะเอามาจากชื่อภาษาอังกฤษที่ว่า Buddha Tooth Relic Temple ไปเรียกวัดเจดีย์ทองเดี๋ยวงงตายชัก...

แม่ป๋อมชวนให้ไปวัดแขกฮินดู คือ วัดศรีมหามาริอัมมาน ซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก เกรซบ่นว่าหิวจนหมดแรงเดินแล้ว แม่ป๋อมบอกว่าเดินแค่ ๕๐ ก้าวเท่านั้น เสร็จแล้วค่อยมาหาอะไรกิน พอได้ยินว่าจะมีให้กิน เกรซค่อยกระดี๊กระด๊าขึ้นมาใหม่ ยอมเดินตามทุกคนไปแต่โดยดี...

[สุธรรม]

ซุ้มประตูวัดแขกสิงคโปร์

ฮ้งบอกว่าถึงอยู่ที่นี่แต่ไม่เคยเข้าวัดแขกนี้เลยสักครั้ง อาตมานับจนครบ ๕๐ ก้าวไปตั้งสี่รอบ เพิ่งจะเห็นซุ้มประตูเข้าวัด สองข้างประตูวัดเขาสร้างเหมือนกับเป็นตึกแถว ถ้าไม่มีรูปปั้นเทพเจ้าต่าง ๆ ติดตั้งเอาไว้ อาตมาต้องคิดว่าเป็นตึกแถวแน่ ๆ บนตึกแถวด้านขวามีป้ายติดเอาไว้ว่า Sri Maha Mariamman Temple Dhevasathanam อาตมาเลยชักจะมึน ตกลงว่าเขาจะเรียกเป็นวัดหรือเป็นเทวสถานกันแน่ ?

พวกเรามายืนลังเลอยู่ตรงหน้าซุ้มประตู สงสัยว่าเขาเก็บเงินค่าเข้าชมหรือไม่ ? เมื่อไม่เห็นมีใครคอยเก็บเงินจึงเดินตามฝูงชนเข้าไปด้านใน ดูจากจำนวนคนที่ค่อนข้างแน่นแล้ว แสดงว่าสิงคโปร์มีชาวฮินดูอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว...

[สุธรรม]

ถ่ายรูปเทพเจ้าไปทีละห้อง

พวกเราวนตามคนหมู่มากไปทางซ้าย มีที่ให้บูชาบรรดาเทพเจ้าเป็นห้อง ๆ ของสำหรับบูชามีทั้งดอกดาวเรือง นมสด เนยใส ผงสีแดง และเสื้อผ้า โดยเฉพาะเขามีชุดเครื่องทรงเป็นส่าหรีหรูหรามากไว้จำหน่ายด้วย อาตมาคาดว่าคงเอาไว้สำหรับถวายพระแม่อุมาเทวี หรือพระแม่ลักษมีเป็นแน่ อาตมาจัดการถ่ายรูปเทพเจ้าต่าง ๆ ไว้ทีละห้อง...

กำลังเพลิน ๆ ก็มีเสียงค่อนข้างโหดตะคอกใส่ว่า "No picture..!" หันมาเจอยักษ์ เอ๊ย..ชายชาวฮินดูร่างใหญ่ที่อาตมาสูงประมาณไหล่ของเขาเท่านั้น กำลังทำหน้าบอกบุญไม่รับ ตะคอกซ้ำมาอีกว่า "If you want to take some picture, you must buy ticket that way" พลางชี้เข้าไปทางห้องโถงที่คนแน่นอย่างกับหนอน...

[สุธรรม]

ถึงโดนห้ามก็ถ่ายรูปไปเรื่อย..!

ฮ่วย..คนแน่นออกปานนั้น แถมยังเป็นผู้หญิงเสียเกือบหมด ตูไม่มีอารมณ์มุดเข้าไปซื้อตั๋วหรอก อาตมาจึงทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ เก็บกล้องใส่กระเป๋า เดินเลี่ยงไปอีกทาง พอลับหลังพ่อเจ้าประคุณค่อยควักกล้องออกมาถ่ายใหม่ คิดว่าอย่างดีก็แค่วางมวยกับลูกหลานทศกัณฐ์เท่านั้น ถ้าจับล็อกไม่ได้รับรองว่ากินอาตมายาก..!

เดินวนขวาโดยมีทุกคนตามมาเป็นงูกินหาง ถ่ายรูปพระแม่ธรณี และทศกัณฐ์ในซุ้มหลังวัดแล้ว ก็เดินออกมาโดยไม่มีใครว่าอะไรอีก แม่ป๋อมกับฮ้งพาเดินย้อนกลับมาทางเดิม ข้ามถนนตรงหน้าวัดพระบรมธาตุเขี้ยวแก้ว เดินเลยสี่แยกที่ตั้งวัดไปหน่อยหนึ่ง ตรงนี้เป็นศูนย์อาหาร มีร้านอาหารตั้งอยู่แน่นไปหมด ฮ้งบอกให้อาตมานั่งรออยู่ตรงซุ้มที่เป็นร่มเหล็กก่อน...