เทศน์ช่วงทำกรรมฐานเช้า วันอาทิตย์ที่ ๕ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๔

[หยาดฝน]

เทศน์ช่วงทำกรรมฐานเช้า
วันอาทิตย์ที่ ๕ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๔


เชิญรับฟังได้ที่ https://youtu.be/4ibUOkC8qMQ

กำหนดลมหายใจของเราให้มั่นคงไว้
หายใจเข้า..ให้ความรู้สึกทั้งหมดไหลตามลมหายใจเข้าไป
หายใจออก..ให้ความรู้สึกทั้งหมดไหลตามลมหายใจออกมา

คำภาวนา..เอาที่เราถนัด จะเป็น พุท-โธ, นะมะ-พะทะ, สัมมา-อะระหัง, พองหนอ-ยุบหนอ หรือตัวบทพระคาถาใด ๆ ก็ได้
หายใจเข้า..พร้อมกับคำภาวนา ตามดูตามรู้เข้าไปจนสุด
หายใจออก..พร้อมกับคำภาวนา ตามดูตามรู้ออกมาจนสุด

[หยาดฝน]

อย่าบังคับลมหายใจ ปล่อยทุกอย่างเป็นไปตามธรรมชาติ ร่างกายต้องการหายใจแรง หายใจเบา หายใจยาว หายใจสั้น เรามีหน้าที่ตามดูเข้าไปอย่างเดียว ตามดูออกมาอย่างเดียว

จากที่เคยปฏิบัติมาก็คือ..
หายใจเข้า..พร้อมคำภาวนา ผ่านจมูก ผ่านกลางอก ไปสุดที่ท้อง
หายใจออก..จากท้อง พร้อมคำภาวนา ผ่านกลางอก มาสุดที่ปลายจมูก

ถ้าเผลอไปคิดถึงเรื่องอื่น เมื่อรู้สึกตัวก็รีบกลับมาอยู่กับคำภาวนาและลมหายใจเข้าออกในทันที ใครก็ตามที่วิสัยเก่าเคยแยกจิตแยกกายทำงานหลายอย่างได้ เวลาภาวนาก็จะมีความฟุ้งซ่านควบคู่ไปด้วย ถ้าอย่างนั้นให้เอากำลังใจทั้งหมด จี้ติดอยู่ที่ลมหายใจเข้าออก ต้องเกาะลมหายใจแน่นกว่าคนอื่น ไม่อย่างนั้นแล้วก็จะเผลอแยกจิตไปฟุ้งซ่านเรื่องอื่นได้

[หยาดฝน]

เมื่อรู้สึกว่าลมหายใจเข้าออกเริ่มหนักแน่นมั่นคงแล้ว ก็กำหนดภาพพระพุทธรูปที่เรารักเราชอบมากที่สุด ขึ้นมาเหนือศีรษะของเรา จะเป็นสมเด็จองค์ปฐม พระวิสุทธิเทพ พระแก้วมรกต พระพุทธชินราช หลวงพ่อวัดไร่ขิง หลวงพ่อโสธรก็ได้ หรือจะเอาวัตถุมงคลที่เป็นรูปพระของเราก็ได้ จะได้เป็นการปลุกเสกวัตถุมงคลไปในตัว

หายใจเข้า..พร้อมคำภาวนาและภาพพระเลื่อนลงไปในท้อง
หายใจออก..พร้อมคำภาวนาและภาพพระเลื่อนขึ้นไปบนศีรษะ
หายใจเข้า..ภาพพระไหลลงไปอยู่ในท้อง
หายใจออก..ภาพพระเลื่อนขึ้นไปบนศีรษะ

อย่าใช้ตาดู ให้ใช้ความรู้สึกนึกถึง เหมือนอย่างกับเรานึกถึงสิ่งของที่เราคุ้นเคย รู้สึกว่าเห็นได้ชัดเจน แต่ไม่ได้เห็นด้วยตา ถ้าใช้ตาดู เราจะไปเผลอใช้สายตาเพ่ง ถ้าเพ่งนาน ๆ เมื่อเลิกกรรมฐานแล้วจะปวดหัวมาก

[หยาดฝน]

หายใจเข้า..ภาพพระไหลลงไปอยู่ในท้อง
หายใจออก..ภาพพระเลื่อนขึ้นไปบนศีรษะ

หายใจเข้า..ให้ภาพพระเล็กลง ๆ ไปอยู่ในท้อง
หายใจออก..ให้ภาพพระใหญ่ขึ้น ๆ ไปอยู่บนศีรษะก็ได้

หรือจะ..
หายใจเข้า..ให้ภาพพระใหญ่ขึ้น ๆ จนครอบเราไว้ทั้งตัว
หายใจออก..ให้ภาพพระเล็กลง ๆ อยู่บนศีรษะก็ได้

ส่วนคนที่คล่องตัวแล้ว จะกำหนดภาพพระอยู่ส่วนใดของร่างกายก็เอาที่ถนัด กี่องค์ก็ได้

[หยาดฝน]

อันดับแรกเลย คือ อย่าเอารายละเอียด แค่รู้ว่ามีภาพพระอยู่ก็พอแล้ว รายละเอียดความชัดเจนต่าง ๆ เมื่อสมาธิทรงตัวแล้วจะค่อย ๆ เกิดขึ้นเอง

หายใจเข้า..ภาพพระไหลลงไปอยู่ในท้อง
หายใจออก..ภาพพระเลื่อนขึ้นไปบนศีรษะ

อย่าทำตามจังหวะที่บอก ถ้าสมาธิไม่เท่ากัน เราจะทำตามไม่ได้ เพราะลมหายใจยาวสั้นต่างกัน เอาจังหวะที่เราถนัด อย่าใช้สายตาเพ่ง อย่าเอาความชัดเจน แค่รู้สึกว่าภาพพระไหลตามลมหายใจเข้าไปในท้อง ไหลตามลมหายใจขึ้นไปอยู่บนศีรษะ เหมือนกับเราเหลือบตาดูบนศีรษะตัวเอง แล้วก็โค้งลงไปในท้อง แล้วก็เลื่อนกลับขึ้นมาบนศีรษะ

[หยาดฝน]

พอความรู้สึกกับลมหายใจเข้าออกเริ่มมั่นคงทรงตัวแล้ว ก็กำหนดใจ..
หายใจเข้า..ให้ภาพพระสว่างขึ้น
หายใจออก..ให้ภาพพระสว่างขึ้น

ถ้าจะทำให้ถนัด ก็ให้ภาพพระนิ่งอยู่บนศีรษะก่อน
หายใจเข้า..ภาพพระสว่างขึ้น
หายใจออก..ภาพพระสว่างขึ้น

อย่าเอาความสว่างมากน้อยเป็นประมาณ ลำพังโลกียฌาน ถ้าสามารถกำหนดภาพพระได้เหมือนกับมองวัตถุในที่มืด ก็ถือว่าดีมากแล้ว แค่รู้สึกว่ามีภาพพระสว่างขึ้นตามลมหายใจเข้า สว่างขึ้นตามลมหายใจออกก็พอ

[หยาดฝน]

ผู้ที่รู้สึกว่าเมื่อภาพพระกำหนดครอบลงมาแล้วเรามืด ให้เปลี่ยนเป็น..นึกถึงภาพพระแก้วใส ๆ สว่าง ๆ องค์ใหญ่ ๆ ครอบลงมา จะได้ไม่ไปอุปาทานว่าครอบลงมาแล้วมืดอีก
หายใจเข้า..ภาพพระสว่างขึ้น
หายใจออก..ภาพพระสว่างขึ้น

เมื่อรู้สึกว่าภาพพระสว่างไสวอยู่ในห้วงนึกแล้ว
ก็หายใจเข้า..ให้ความสว่างครอบคลุมตัวเราลงมา
หายใจออก..ให้ความสว่างครอบคลุมตัวเราลงมา

หายใจเข้า..ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น
หายใจออก..ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น
หายใจเข้า..ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น
หายใจออก..ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น

[หยาดฝน]

เมื่อรู้สึกว่าตัวเราและองค์พระสว่างไสวกลมกลืนเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันแล้ว ก็กำหนดใจว่าความสว่างนี้ก็คือพระกรุณาคุณ พระบริสุทธิคุณ พระเมตตาคุณแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่ทรงแผ่ปกไปยังสรรพสัตว์ทั้งหลาย ทุกภพ ทุกภูมิ ทุกหมู่ ทุกเหล่า

หายใจเข้า..ให้ความสว่างแผ่กว้างออกไปรอบตัว
หายใจออก..ให้ความสว่างแผ่กว้างออกไปรอบตัว

ถ้าจับความรู้สึกแบบนั้น เราจะรู้สึกว่าตัวเรากลวง ว่างเปล่า สว่างไสว เหมือนกับในอกโล่ง ๆ ว่าง ๆ สว่าง ๆ เท่านั้น มีภาพพระที่ค่อย ๆ ขยายใหญ่ออกไปรอบข้าง
หายใจเข้า..ความสว่างแผ่กว้างออกไปรอบตัว
หายใจออก..ความสว่างแผ่กว้างออกไปรอบตัว

จะออกไปลักษณะไหนนั้นไม่ใช่ประมาณ..
จะรู้สึกเหมือนวัตถุทรงกลมใส ๆ สว่าง ๆ ขยายใหญ่ขึ้น ๆ ก็ได้
หรือรู้สึกเหมือนกับเราโยนก้อนหินลงไปในน้ำ แล้วกระเพื่อมเป็นวง ๆ กว้างออกไป ๆ ก็ได้
หรือจะรู้สึกว่าตัวเราขยายใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้นใหญ่ขึ้นก็ได้

[หยาดฝน]

เมื่อความรู้สึกชัดเจนดีแล้ว ก็ให้ตั้งใจแผ่เมตตาออกไปสู่สรรพสัตว์ทั้งหลาย ทุกภพ ทุกภูมิ ทุกหมู่ ทุกเหล่า ตั้งใจว่า..เราไม่เป็นศัตรูกับใคร เรายินดีเป็นมิตรกับคนและสัตว์ทั่วโลก

กำหนดใจว่า..มนุษย์ทั้งหลาย สัตว์ทั้งหลาย ผู้เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น ผู้ที่ชีวิตของท่านทั้งหลายเหล่านั้น ตกล่วงไปแล้วในวันหนึ่งคืนหนึ่ง ขอให้ท่านทั้งหลายเหล่านั้น จงไปเสวยสุขในสุคติภพโดยถ้วนหน้ากันเถิด

หายใจเข้า..ภาพพระสว่างไสวแผ่กว้างออกไป..กว้างออกไป..
หายใจออก..ภาพพระสว่างไสวแผ่กว้างออกไป..กว้างออกไป.. กว้างไปทั้งศาลาหลังนี้ กว้างออกไปทั้งวัด กว้างออกไปทั้งหมู่บ้าน กว้างออกไปทั้งตำบล กว้างออกไปทั้งอำเภอ กว้างออกไปทั้งจังหวัด..

รู้สึกเหมือนกับตัวเราลอยสูงขึ้น ๆ มองเห็นกว้างออกไปทุกที ๆ

[หยาดฝน]

ให้ตั้งใจว่า..มนุษย์ทั้งหลาย สัตว์ทั้งหลาย ผู้เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น ผู้ที่ชีวิตของท่านทั้งหลายเหล่านั้น ตกอยู่ในความทุกข์ยากเศร้าหมอง เดือดร้อนลำเค็ญ ทุกข์กายทุกข์ใจ เจ็บไข้ได้ป่วย พิกลพิการใด ๆ ก็ดี ขอให้ท่านทั้งหลายเหล่านั้น จงได้ล่วงพ้นจากความทุกข์ทั้งหลายนั้นเถิด

หายใจเข้า..ภาพพระสว่างไสวแผ่กว้างออกไป..กว้างออกไป.. กว้างไปทั้งจังหวัด กว้างไปทั้งภาค กว้างไปทั้งประเทศ กว้างไปทั้งโลก..

รู้สึกเหมือนตัวเราใหญ่โตเต็มแผ่นดินแผ่นฟ้า โลกเป็นแค่วัตถุเล็ก ๆ อยู่ภายใต้ร่างกายของเรา สามารถที่จะกำหนดใจครอบคลุมให้ทั่วถึงได้ในพริบตาเดียว

[หยาดฝน]

ให้ตั้งใจว่า..มนุษย์ทั้งหลาย สัตว์ทั้งหลาย ผู้เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น ผู้ที่ชีวิตของท่านทั้งหลายเหล่านั้น มีความสุขความเจริญดีอยู่แล้ว ขอให้ท่านทั้งหลายเหล่านั้น จงมีความสุขความเจริญยิ่ง ๆ ขึ้นไปด้วยเถิด

หายใจเข้า..ภาพพระสว่างไสวแผ่กว้างออกไป..กว้างออกไป..
หายใจออก..ภาพพระสว่างไสวแผ่กว้างออกไป..กว้างออกไป..
กว้างออกไปทั่วทั้งสุริยจักรวาล กว้างออกไปทั่วทั้งดาราจักร กว้างออกไปทั้งเอกภพ..
เบื้องขวางรอบข้าง คือ ดวงดาวที่ประกอบไปด้วยคนและสัตว์มากมายนับไม่ถ้วน..
เบื้องบนถึงพรหมชั้นที่ ๑๖ เบื้องล่างถึงอเวจีมหานรก

ให้กำหนดใจว่า..มนุษย์ทั้งหลาย สัตว์ทั้งหลาย ผู้เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น พึงเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แก่กันและกัน เสียสละให้ปัน ช่วยเหลือเกื้อกูลแก่ผู้ที่ตกอยู่ในความทุกข์ยากยิ่งกว่าตนให้พ้นทุกข์ เพื่อยังโลกทั้งหลายไปสู่สันติสุขอันสมบูรณ์ด้วยเถิด

[หยาดฝน]

หายใจเข้า..ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น
หายใจออก..ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น
หายใจเข้า..ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น
หายใจออก..ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น

กำหนดให้ภาพพระสว่างไสวอยู่เฉพาะเหนือศีรษะของเรา
หายใจเข้า..ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น
หายใจออก..ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น

[หยาดฝน]

ให้กำหนดใจว่า..ภาพนี้คือพุทธนิมิต แทนองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าบนพระนิพพาน เราเห็นพระองค์ท่าน คือ..อยู่ใกล้กับพระองค์ท่าน เราอยู่ใกล้กับพระองค์ท่าน คือ..เราอยู่บนพระนิพพาน ให้ตั้งใจว่าถ้าวันนี้หมดอายุขัยตายลงไปก็ดี หรือว่าเกิดอุบัติเหตุอันตรายถึงแก่ชีวิตก็ตาม เราขอมาอยู่กับองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่พระนิพพานนี้แห่งเดียวเท่านั้น

แล้วลองนึกถึงลมหายใจเข้าออกและคำภาวนาของเรา..
ถ้ายังมีลมหายใจเข้าออกอยู่ ตามดูตามรู้ลมหายใจเข้าออก
ถ้ามีคำภาวนาอยู่ กำหนดคำภาวนาไปด้วย
ถ้าลมหายใจเข้าออกเบาลง ให้รู้สึกว่าลมหายใจเข้าออกเบาลง
ถ้าลมหายใจหายไป คำภาวนาหายไป ให้กำหนดรู้ว่าลมหายใจหายไป คำภาวนาหายไป

อย่าดิ้นรนหลุดออกจากสภาวะนั้น และอย่าอยากให้เป็นแบบนั้น เรามีหน้าที่กำหนดรู้เท่านั้น พยายามรักษากำลังใจเอาไว้เช่นนี้ จนกว่าจะหมดเวลา

[หยาดฝน]

(สัญญาณบอกว่าหมดเวลา)

พุทโธ พุทโธ พุทโธ..
ได้ยินหนอ ได้ยินหนอ ได้ยินหนอ..

กำหนดใจให้แน่วนิ่งอยู่จุดใดจุดหนึ่งของร่างกาย..แล้วค่อยขยับตัว
ไม่อย่างนั้นแล้วสมาธิจะเคลื่อนคลายหายหมด หายเมื่อยหายขบแล้วจะได้ทำวัตรเช้ากันต่อไป


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เทศน์ช่วงทำกรรมฐานเช้า
วันอาทิตย์ที่ ๕ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๔
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)