เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันเสาร์ที่ ๑๗ ธันวาคม ๒๕๖๕

[ตัวเล็ก]

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันเสาร์ที่ ๑๗ ธันวาคม ๒๕๖๕

[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันเสาร์ที่ ๑๗ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕ กระผม/อาตมภาพไข้จับแต่เช้า เพราะว่าอุณหภูมิกระโดดพรวดจาก ๑๖ องศาเซลเซียสเป็น ๒๑ องศาเซลเซียส..! ซึ่งโดยปกติแล้ว ถ้าหากว่าอุณหภูมิเปลี่ยนแปลงชัดเจน คือ ตั้งแต่ ๒ องศาเซลเซียสขึ้นไป เราจะรู้สึกหนาวร้อนชัดเจนมาก นี่เล่นกระโดดทีเดียว ๕ องศาเซลเซียส คนแก่หรือว่าคนป่วยที่ไม่แข็งแรงมีสิทธิ์ที่จะเสียชีวิตได้เลย..!

แต่ว่าเรื่องของอุณหภูมิก็เป็นเรื่องที่แปลก สมัยก่อนมีลูกศิษย์อยู่ท่านหนึ่ง ก็คือพระมหาธีรวุฒิ ธีรปญฺโญ หรือที่เพื่อน ๆ เรียกกันว่ามหาเค ปัจจุบันนี้สึกหาลาเพศไปแล้ว ทำงานอยู่ที่สหรัฐอเมริกา ก็ต้องบอกว่าพระธรรมทูตไทยที่ไปสหรัฐอเมริกานั้น ถ้าหากว่าตบะเดชะยังไม่เข้มแข็งพอ ก็มักจะสึกหาลาเพศกันหมด เนื่องเพราะว่าสาวฝรั่งนั้น ถ้าหากว่าชอบใจใครก็จะบอกรักตรง ๆ เลย ทำให้บรรดาท่านที่ตบะไม่มั่นคงพอก็พังทลายกันเรียบ..!

สมัยที่กระผม/อาตมภาพได้ไปเรียนถวายกับหลวงพ่อพูนทรัพย์ (พระมงคลเทพโมลี, ดร. พูนทรัพย์ โชติปาโล) ที่วัดสุทัศนเทพวราราม ตอนนั้นท่านเป็นประธานคณะธรรมทูตสายสหรัฐอเมริกา เนื่องจากว่ามีญาติโยมบางท่านนิมนต์กระผม/อาตมภาพให้ไปอยู่ที่วัดแห่งหนึ่งในอเมริกา ปรากฏว่าหลวงพ่อพูนทรัพย์ ท่านมองกระผม/อาตมภาพตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า บอกว่า "ผมอุตส่าห์กำหนดกฎเกณฑ์กติกาสำหรับพระธรรมทูตแล้วว่าอย่างน้อยต้องจบเปรียญธรรม ๕ ประโยคและพุทธศาสตร์บัณฑิต ส่งไป ๒ รุ่น ๆ ละ ๘๐ รูป ปรากฏว่าสึกเรียบ..! ที่เหลืออยู่แค่ ๔ รูป ก็มีปัญหาฟ้องร้องกันเรื่องเงินทั้งนั้น แล้วท่านคิดว่าท่านจะไหวหรือ ?"

กระผม/อาตมภาพก็ได้แต่นึกในใจว่า ก็ในเมื่อหลวงพ่อกำหนดคุณสมบัติเป็นเฉพาะแค่พระนักเรียนเท่านั้น มีเท่าไรก็เสร็จแม่เสืออเมริกันหมดสิครับ ทำไมถึงไม่กำหนดคุณสมบัติให้เป็นพระสายปฏิบัติ ? อย่างน้อยก็จะได้อยู่รักษาวัดวาอารามให้ ไม่ต้องไปเสียชื่อเสียงและมีเรื่องเสียหายขึ้น แต่ว่าด้วยความที่เกรงใจพระผู้ใหญ่ กระผม/อาตมภาพจึงไม่ได้บอกกล่าวออกมาให้ชัดเจน ได้แต่ตัดสินใจว่าไม่ไปสหรัฐอเมริกาแล้ว

ที่เล่ายาวมาถึงขนาดนี้ก็เพราะว่าพระมหาเคนั้น ก่อนบวชเคยไปเรียนปริญญาตรีวิศวกรรมศาสตร์ที่ประเทศรัสเซีย และถูกส่งไปที่ไซบีเรีย มหาเคบอกว่าตอนที่อากาศติดลบ ๔๐ องศาเซลเซียส กว่าจะปรับตัวได้เกือบจะสิ้นชีวิต แต่พออยู่ดี ๆ อากาศอุ่นขึ้นมาเป็นลบ ๒๐ องศาเซลเซียส ถึงขนาดเหงื่อแตกพลั่ก ต้องวิ่งไปหาน้ำอาบ กระผม/อาตมภาพก็ได้แต่คิดว่า ถ้าปกติติดลบ ๒๐ องศาเซลเซียส กระผม/อาตมภาพ ก็น่าจะกลายเป็นไอศกรีมแท่งแล้ว แต่คนที่อยู่จนชิน กลับร้อนจนต้องไปอาบน้ำ..!

[เถรี]

อุณหภูมิที่มีการเปลี่ยนแปลงชัดเจน ไม่ว่าจะขนาดไหนก็ตาม เราก็จะรู้สึกหนาวร้อนชัดเจนไปด้วย วันนี้จึงเกิดหมอกท่วมไปทั้งเมืองทองผาภูมิ และอากาศที่เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาเช่นนี้แหละ ที่ทำให้ไข้หวัดและเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ เจริญงอกงามดีนัก..!

โดยเฉพาะเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ ระลอกนี้ ถึงขนาดทำให้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระบรมราชินีทรงติดเชื้อไปด้วย ดีที่ว่าทั้ง ๒ พระองค์มีพระวรกายแข็งแรง จึงไม่แสดงอาการอะไรออกมา ยกเว้นว่าตรวจพบเชื้อแล้ว แพทย์พยาบาลก็ได้ถวายการรักษาพระองค์ไปตามอาการที่ปรากฏเท่านั้น

เมื่อกระผม/อาตมภาพบิณฑบาตและฉันเช้าแล้ว ก็ได้เดินทางไปยังศูนย์ปฏิบัติธรรมคณะสงฆ์จังหวัดนครปฐมแห่งที่ ๒ ซึ่งอยู่ที่ตำบลขุนแก้ว อำเภอนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม เพื่อไปเยี่ยมเยียนพระนิสิตปฏิบัติธรรมของวิทยาลัยสงฆ์พุทธปัญญาศรีทวารวดี ในฐานะที่กระผม/อาตมภาพได้รับการแต่งตั้งเป็นที่ปรึกษาโครงการปฏิบัติธรรมประจำปี ๒๕๖๕ ของวิทยาลัยสงฆ์พุทธปัญญาศรีทวารวดี

แต่ว่าเมื่อเดินทางไปถึง ปรากฏว่านิสิตทั้งหลายกำลังลงทะเบียนกันอยู่ บรรดาท่านที่เห็นก็ดีอกดีใจ วิ่งมากราบมาไหว้ ถามว่า "พระอาจารย์เล็กมาคุมการปฏิบัติหรือครับ ? กระผมดีใจมากเลย..!" ก็ได้แต่ถอนหายใจ เรียนท่านทั้งหลายไปว่า "แค่มาเยี่ยมเท่านั้น" เมื่อท่านเจ้าคุณอาจารย์พระศรีวิสุทธิวงศ์ (สุวิทย์ ปวิชฺชญฺญู ป.ธ.๙) ประธานคณะวิปัสสนาจารย์มาถึง ท่านก็มากราบทำสามีจิกรรมตามอายุพรรษาที่กระผม/อาตมภาพสูงกว่า

หลังจากที่พูดคุยกันไปได้เล็กน้อย กระผม/อาตมภาพก็ต้องขอตัวเดินทางไปยังโรงหล่อพระพุทธรูปยงเจริญการช่าง ที่ตำบลศีรษะทอง อำเภอนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม เพื่อหล่อพระพุทธรูปให้กับหลวงพ่อพระครูสมุทรพิทยาคม หรือว่าหลวงพ่อใจ เจ้าอาวาสวัดพระยาญาติ ที่ชาวบ้านเรียกกันง่าย ๆ ว่าวัดปากง่าม

[เถรี]

เมื่อไปถึง ปรากฏว่ากระผม/อาตมภาพมาช้าที่สุด เนื่องจากว่าท่านอาจารย์บ๊ะ (พระศิริชัย ชยธมฺโม) เจ้าพิธีท่านก็มาแล้ว เมื่อได้เวลาจึงทำการหล่อพระเลยทีเดียว แต่ว่าครั้งนี้กระผม/อาตมภาพแทนที่จะได้นั่งหลับตาดูสบาย ๆ ปรากฏว่าพระท่านสั่งให้ภาวนาพระคาถาบารมี ๓๐ ทัศตั้งแต่เริ่มพิธีจนกระทั่งหล่อเสร็จ โดยที่เห็นภาพองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเครื่องใหญ่เต็มมณฑลพิธี เมื่อเห็นเช่นนั้นก็รู้สึกว่า การที่พระท่านสงเคราะห์ในครั้งนี้ หลวงพ่อใจท่านน่าที่จะอายุมั่นขวัญยืนไปได้อีกระยะหนึ่ง

เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าช่วงก่อนหน้านี้หลวงพ่อใจท่านเจ็บไข้ได้ป่วยจนแทบจะมรณภาพ แต่เมื่อคณะศิษย์ได้ร่วมกันนิมต์ท่านมาหล่อพระพุทธรูปแทนองค์ ปรากฏว่าอาการเจ็บป่วยหายวันหายคืน กระผม/อาตมภาพยังพูดขำ ๆ กับท่านอาจารย์บ๊ะว่า "ครั้งนี้ถ้าหล่อไปแล้ว หลวงพ่อใจอยู่ถึง ๙๐ หรือว่า ๑๐๐ ปีก็ตัวใครตัวมันนะครับ ใครมีหน้าที่ซ่อมก็รับหน้าที่ของตัวเองไปก็แล้วกัน"

เมื่อเสร็จสรรพเรียบร้อยจากงานตรงนั้น กระผม/อาตมภาพก็ขอตัวเดินทางเข้าสู่ที่พัก โดยที่ไอ้ตัวเล็กได้นำเงินจากทางด้านกระทู้ต่าง ๆ มาส่งให้ตามปกติ แต่ว่าครั้งนี้ไม่ปกติ เพราะว่ายอดเงินค่อนข้างสูง

เนื่องจากว่ามีบุคคลผู้ที่ใจถึงและเงินถึง ได้บูชาเหรียญพุทธบารมีรุ่น ๑ เนื้อทองคำ ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง ๙ เซนติเมตรไป ซึ่งเหรียญนี้มีน้ำหนักทองคำเกือบจะ ๑ กิโลกรัมถ้วน กระผม/อาตมภาพนำออกมาหลายครั้งแล้ว แต่ว่าเรื่องของวัตถุมงคลนั้น ต้องรอผู้ที่มีวาสนาบารมีจริง ๆ ถึงจะมีโอกาสเป็นเจ้าของ

เหตุที่เป็นเช่นนั้น เพราะว่าหลายครั้งที่ผู้ไม่สมควรเป็นเจ้าของทำการบูชา วัตถุมงคลก็มีการหลบหนีกลับไปหากระผม/อาตมภาพหลายต่อหลายครั้งด้วยกัน จนกระทั่งต้องทำการอุทิศส่วนกุศล มีข้อตกลงพิเศษกันถึงได้ยอมไป

แล้วคราวนี้บุคคลที่บูชาเหรียญพุทธบารมีรุ่น ๑ เนื้อทองคำ ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง ๙ เซนติเมตรนั้นเป็นญาติโยมจากประเทศลาว กระผม/อาตมภาพพอได้ยินข้อมูลก็ค่อนข้างจะตกใจและทึ่งอยู่เอาการ เพราะว่าถ้าเป็นเงินลาวแล้ว ก็ตกประมาณ ๑,๓๐๐ กว่าล้านกีบทีเดียว..! ถ้าหากว่าเป็นบ้านเรา จ่ายเงินเป็นพันล้านเพื่อบูชาวัตถุมงคลชิ้นเดียว ถ้าไม่ใช่บุคคลที่รวยจริงและศรัทธาอย่างแท้จริง ย่อมไม่สามารถที่จะกระทำได้

[เถรี]

แต่ว่าญาติโยมชาวลาวก็ได้บูชาเอาเหรียญพิเศษ ๑ ใน ๒ เหรียญนี้ไปบูชาที่ประเทศลาว โดยที่กระผม/อาตมภาพได้จารยันต์เฑาะว์และนะโมตาบอดไปให้อย่างละ ๒ ตัว ซึ่งยันต์เฑาะว์นั้น พระเดชพระคุณหลวงปู่ปาน ตลอดจนกระทั่งหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง ท่านบอกเอาไว้ว่า ยันต์ ๑ องค์แทนพระพุทธเจ้า ๑ องค์ วิชาการเลขยันต์ต่าง ๆ ที่กระผม/อาตมภาพได้ศึกษามา มีการใช้ยันต์เฑาะว์นี้หลายต่อหลายอย่างด้วยกัน

ขออนุโมทนาต่อญาติโยมชาวลาวทั้งหลายที่ทุ่มเททรัพย์สินเงินทอง ร่วมในการสร้างพิพิธภัณพ์วัดท่าขนุน ด้วยการบูชาเหรียญพุทธบารมีรุ่น ๑ เนื้อทองคำ ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง ๙ เซนติเมตรไป อยากจะบอกให้ปลื้มใจว่าเป็น ๑ ใน ๒ เหรียญก็จริง แต่เป็นเหรียญเดียวที่กระผม/อาตมภาพจารให้ เพราะว่าอีกเหรียญหนึ่งนั้น ไม่มีการจารเลย

เรื่องของวัตถุมงคลเลือกเจ้าของนั้น กระผม/อาตมภาพเห็นมามากต่อมาก อย่างเช่นพระกริ่งวัดประสาทบุญญาวาส ซึ่งนอกจากหลวงพ่อกวย วัดโฆสิตาราม ท่านจะเป็นหนึ่งในพระอาจารย์ที่เข้าทำการปลุกเสกแล้ว พระอาจารย์แต่ละรูปแต่ละท่านยังมีชื่อเสียงก้องฟ้า แม้กระทั่งหลวงพ่อทิม วัดช้างให้ ซึ่งสร้างหลวงปู่ทวดโด่งดังไปทั่วประเทศและทั่วโลกท่านก็มาปลุกเสกด้วย

แต่ว่าคนทั้งหลายกลับรี ๆ รอ ๆ เนื่องเพราะว่าอาจจะไม่มีวาสนาบารมีเนื่องกันมา แต่ว่ารายการอื่น ๆ อย่างเช่นว่าพระสมเด็จวัดประสาทบุญญาวาส รุ่นเดียวกัน ปลุกเสกพิธีเดียวกัน พอนำลงจำหน่าย ญาติโยมก็คว้าไปทันที ดังนั้น..ในเรื่องทั้งหลายเหล่านี้ ก็ต้องรอดูกันต่อไปว่าวัตถุมงคลแต่ละชิ้นนั้น ผู้ใดที่เป็นผู้มีวาสนาบารมีจะได้รับการครอบครองต่อไป

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันเสาร์ที่ ๑๗ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)