โอวาทก่อนบวช

[โอรส]

ถาม : พอดีกระผมจะบวช ขอโอวาทด้วยครับ ?
ตอบ : ถ้าบวชน้อยก็ต้องตั้งใจทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะดีได้

ระวังเอาไว้ว่าอาบัติหนักอย่างปาราชิก ๔ ข้อ และสังฆาทิเสส ๑๓ ข้อ อย่าให้โดนเป็นอันขาด

เพราะว่าโดนแล้ว อย่างปาราชิก ๔ ข้อนั้น ขาดความเป็นพระไปเลย คือบวชใหม่ก็ไม่เป็นพระ ห่มเหลืองอยู่ก็ไม่เป็นพระ

สังฆาทิเสส ๑๓ ข้อ โดนแล้วขาดความเป็นพระไปชั่วคราว และแก้ไขได้ยาก จนกว่าจะได้รับโทษคืออยู่ ปริวาส ตามกำหนดที่เขาตั้งเอาไว้ แล้วก็ขอให้พระอีก ๒๐ รูป สวดคืนความเป็นพระให้ แก้ไขลำบากมาก

อาบัติข้ออื่น ๆ นั้นมีจำนวนมากด้วยกัน โอกาสพลาดย่อมมีอยู่ ในเมื่อโอกาสพลาดมีอยู่ก็อย่าปล่อยให้ข้ามคืน ถึงเวลาถ้าโดนก็รีบแสดงคืน คือสารภาพเสียโดยไว

ของวัดท่าซุงเขาดีอยู่อย่างหนึ่งคือหลวงพ่อให้ใช้ภาษาไทย จะได้รู้ชัด ๆ ว่าเราทำอะไรผิด อย่างเช่นว่า "ข้าแต่สงฆ์ทั้งหลายผู้เจริญ ข้าพเจ้าต้องอาบัติปาจิตตีย์ ด้วยได้โกหกคนอื่นเขา ข้าพเจ้าตอนนี้ทราบถึงความชั่วหยาบของอาบัตินี้แล้ว ต่อไปนี้ข้าพเจ้าจะไม่คิดอย่างนี้อีก ไม่พูดอย่างนี้อีก ไม่ทำอย่างนี้อีก ขอสงฆ์ทั้งหลายโปรดรับทราบด้วยเถิด"

เขาจะได้ช่วยกันให้เราด้วย ขืนทำซ้ำเขาจะได้โห่เอา เราต้องอายเขา ก็ไม่กล้าทำอีก

คราวนี้ว่าเราบวชน้อยก็ให้ตั้งใจไว้ว่า กุศลทั้งหมดที่เราทำนั้นเราปรารถนาอะไร ? ทาน ศีล ภาวนา ของเราในช่วงนั้นมีเท่าไร ก็ว่าให้เต็มที่ไปเลย

อย่างเช่นว่า ออกบิณฑบาตก็ตั้งใจเลยว่า อาหารที่เราบิณฑบาตวันนี้ขอถวายเป็นสังฆทานเลี้ยงพระทั้งหมดถึงเวลาเทรวมกัน เราเองก็ฉันด้วย ทั้งหมดมีเท่าไร เราก็ได้ส่วนกุศลนั้นด้วย ง่ายออก

ถ้าหากว่าในเรื่องของศีล ให้พยายามทบทวนอยู่ทุกวัน นวโกวาทต้องติดมือเอาไว้เสมอ เย็น ๆ ก็เปิดทวนทุกวัน ๆ ให้จำขึ้นใจ

เรื่องของการภาวนา ถึงเวลาเรื่องอื่น ๆ ต้องวางให้หมด ไม่ต้องมากมายอะไร เอาใจเกาะนิพพานอย่างเดียว พยายามอยู่กับพระบนนิพพานให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ ถ้ากำลังใจเคยชินเมื่อไร ถ้าตายตอนนั้นก็ไปนิพพานเลย แค่นั้นแหละ จำคร่าว ๆ ก็พอ ต้องใช้คำว่า "ไปทำเอา"

[โอรส]

เรื่องสถานที่นั้น วัดท่าซุงเหมาะสมที่สุด เพราะว่ากระแสความดีรวมอยู่จุดตรงนั้นสูงมาก ตั้งแต่เริ่มสร้างวัดมาจนถึงปัจจุบัน เอาแค่ว่าสมัย หลวงพ่อเล่ง หลวงพ่อไล้ ถ้าหากว่าคนอายุมากหน่อยยังทัน มีพระอรหันต์ต่อเนื่องกันมาตั้ง ๗๒ องค์ ที่ใดที่มีพระอรหันต์อยู่ ความดีที่ท่านทำ กระแสเย็นที่กำลังใจของท่านส่งออกมา จะคงตัวอยู่ในบริเวณนั้น สิ่งที่ท่านใช้ ถ้าหากว่ายังมีสภาพอยู่ เทวดาต้องรักษาอยู่แล้ว

เพราะฉะนั้น..ของเราอยู่ในกระแสความดีขนาดนั้น ถ้าตั้งใจทำอยู่ในทาน ศีล ภาวนา อารมณ์ใจจะทรงตัว แล้วก็ทำได้ง่ายมาก

มีโอกาสต้องกอบโกยให้เยอะเข้าไว้ เพราะว่าอยู่ที่อื่นอาจไม่เหมาะสมอย่างนั้น ถ้าภาษาพระต้องเรียกว่า สถานที่เป็นสัปปายะ คือเหมาะมาก เอาแค่สมัยหลวงพ่อเล่ง หลวงพ่อไล้ มี ๗๒ องค์ นี่ยังไม่นับสมัยหลวงพ่อเรา ...(หัวเราะ)... นี่ยังน้อย

ถ้าเป็นเตียงที่พระนาคเสน ท่านบรรลุมรรคผล ในที่ ๆ ท่านทำไว้สำหรับนั่งภาวนา คนที่ไปนั่งภาวนาซ้ำรอยท่าน บรรลุมรรคผลต่อมาเป็นพันองค์เลย เมื่ออยู่ในสถานที่ ๆ ดีที่สุด ต้องพยายามทำตัวให้สมกับสถานที่ด้วย

ตัวมโนมยิทธิไม่ต้องมาก เที่ยวเบื่อแล้วก็เกาะพระนิพพานอย่างเดียวก็พอแล้ว


สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๔๔