กระดานสนทนาวัดท่าขนุน


กลับไป   กระดานสนทนาวัดท่าขนุน > ห้องธรรมะ เรื่องราวในอดีต และสรรพวิชา > เรื่องธรรมะ และการปฏิบัติ

Notices

ตอบ
 
คำสั่งเพิ่มเติม
  #81  
เก่า 06-01-2010, 10:47
เทวคันธี เทวคันธี is offline
ผู้สนับสนุนเว็บวัดท่าขนุน - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Apr 2009
ข้อความ: 7
ได้ให้อนุโมทนา: 29,933
ได้รับอนุโมทนา 2,949 ครั้ง ใน 89 โพสต์
เทวคันธี is on a distinguished road
Default

ตอนลงปากบึงที่ชันนี่ ถือว่ามันสุด ๆ แล้ว ผมเอาก้นไถลไปตามพื้น เอาเท้าไว้คอยเบรก มันจริง ๆ แต่ต้องคอยหลบโขดหินกับต้นไม้หน่อย อ่านไปก็นึกถึงโฆษณาของสวนสยามเอานะครับ (พื้นดินต้องเปียกนิดหน่อย) ไม่อยากจินตนาการ นี่ถ้ามีหิมะหน่อยคงได้เล่นสกีกัน เห็นว่ามีข่าวโหรท่านหนึ่งทำนายว่าเมืองไทยจะมีหิมะตก อยากให้ไปตกแถวเมืองกาญจน์หน่อยก็แล้วกัน จะได้ไปเล่นที่บึงลับแล...

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เทวคันธี : 06-01-2010 เมื่อ 11:17
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 60 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ เทวคันธี ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #82  
เก่า 06-01-2010, 19:06
ยายนุ้ย ยายนุ้ย is offline
สมาชิก
 
วันที่สมัคร: Apr 2009
ข้อความ: 8
ได้ให้อนุโมทนา: 2,941
ได้รับอนุโมทนา 2,452 ครั้ง ใน 46 โพสต์
ยายนุ้ย is on a distinguished road
Default

อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ วาโยรัตนะ อ่านข้อความ
หลังจากผ่านพ้นปีเก่าเข้าสู่ปีใหม่ ๒๕๕๓ กระผมเองพักการเขียนเรื่องราวในกระทู้ไประยะสั้น ๆ (แต่ก็นานเหมือนกันนะครับ) ไม่ได้ขี้เกียจหรือว่าจะหลบหนีหายไปไหน ช่วงของชีวิตบางครั้งมันมีหลาย ๆ เรื่องราวเข้ามาพร้อม ๆ กัน ชนิดที่เรียกว่า ๒๔ ชั่วโมงต่อวันมันดูเหมือนจะมีเวลาไม่พอ
หลวงพ่อเองท่านมักจะบ่นลอย ๆ มาให้ฟังเสมอ ๆ ใครไม่คิดอะไรมันก็ไม่มีอะไร แต่ไอ้คนคิดมากอย่างผม มีหรือจะไม่คิด นั่งคิดนอนคิด ตอนเป็นพระก็คิด สึกออกมาแล้วก็ยังคิดแถมเจอกับตัวเองด้วย หลวงพ่อท่านบอกว่า "ดูเหมือนเวลาของผมในแต่ละวันมันจะไม่พอ ทั้ง ๆ ที่ผมและพวกคุณมีเวลา ๒๔ ชั่วโมงเท่ากัน"
เวลามันคือชีวิตจริง ๆ ถ้าเราไปเต้นกับมันไม่คุมสติให้ดี ๆ รับรองมีหวัง......ด้วยบุญของการปฏิบัติหรือคุณงามความดีหรือความมีสติ บางครั้งมันแย้งขึ้นมาว่า ผมกำลังวิ่งตามอะไร...อะไรคือเป้าหมายทั้งทางโลกและทางธรรม พออารมณ์ความรู้สึกแบบนี้เกิดขึ้น มันเบรกตัวกระผมอย่างชนิดที่เรียกว่า "รถจอดแล้วแต่คนยังกระเด็นทะลุกระจกออกไป" จึงต้องพยายามดึงเอาความสงบกลับเข้ามาให้เร็วที่สุด และแล้วกระผมก็เห็นว่า กระแสโลกมันหมุนชนิดที่เรียกว่า "อย่าได้เผลอสติ" เผลอเมื่อไหร่มีเบลอเสียศูนย์ถ่วงของตัวเองเมื่อนั้น

งานนี้ผมเลยบอกว่าผมกลับมาแล้วพร้อมฟันปลอมหนึ่งคู่ ลองใส่ดูมันก็เท่ห์ดี ๕๕๕๕๕ ว่าแล้วก็จะได้เตรียมข้อมูลในการเขียนกระทู้ต่อไป สิ่งหนึ่งที่อยากจะบอกทุกท่านในปีใหม่นี้ก็คือ "เวลาคือชีวิต"

สักวา แปลงร่าง อย่างกับม้า
ถลึงตา ปากกว้าง ช่างน่าขัน
จมูกบาน อย่างกับหมู ดูมันทำ
โอ้..เวรกรรม ทำไปได้ ไม่อายคน!

คิดดีแล้วหรือคะที่ทำแบบนี้ (อิอิ..ล้อเล่นนะคะพี่ทิดสุดหล่อ) ภาพแรกก็หล่อดีอยู่หรอกค่ะ
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 50 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ ยายนุ้ย ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #83  
เก่า 06-01-2010, 21:04
วาโยรัตนะ วาโยรัตนะ is offline
สมาชิก VIP - ผู้ได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษ
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 550
ได้ให้อนุโมทนา: 13,972
ได้รับอนุโมทนา 45,905 ครั้ง ใน 953 โพสต์
วาโยรัตนะ is on a distinguished road
Default

อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ยายนุ้ย อ่านข้อความ
สักวา แปลงร่าง อย่างกับม้า
ถลึงตา ปากกว้าง ช่างน่าขัน
จมูกบาน อย่างกับหมู ดูมันทำ
โอ้..เวรกรรม ทำไปได้ ไม่อายคน!

คิดดีแล้วหรือคะที่ทำแบบนี้ (อิอิ..ล้อเล่นนะคะพี่ทิดสุดหล่อ) ภาพแรกก็หล่อดีอยู่หรอกค่ะ
"ยายนุ้ย" Who are you ?
__________________
สักวันหนึ่งสี่ชีวิตจะได้พบซึ่งกันและกันเมื่อทุกอย่างพร้อม
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 48 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ วาโยรัตนะ ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #84  
เก่า 06-01-2010, 21:38
วาโยรัตนะ วาโยรัตนะ is offline
สมาชิก VIP - ผู้ได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษ
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 550
ได้ให้อนุโมทนา: 13,972
ได้รับอนุโมทนา 45,905 ครั้ง ใน 953 โพสต์
วาโยรัตนะ is on a distinguished road
Default



ภาพของบึงลับแลค่อย ๆ ชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ บึงน้ำสีเขียว แต่งานนี้พระครูหน่อยท่านบอกว่า น้ำยังเยอะอยู่มาก ตอนท่านมาน้ำน้อยกว่านี้
โยม ๆ ทั้งหลายพอเดินทางลงมาถึง ไม่ได้ทันจะหายเหนื่อย เสียงทิดก็ร้องบอกว่า "เดี๋ยวเราจะเดินตัดขึ้นไปทางเดิมแล้วเลี้ยวไปทางซ้ายมือเพื่อไปยังจุดที่หลวงพ่อท่านพักกางกลดในสมัยที่ท่านและคณะมาบำเพ็ญภาวนาที่บึงลับแลแห่งนี้" เราเดินเกาะกลุ่มต่อสู้กับแรงโน้มถ่วงของโลกไต่ระดับขึ้นตามเส้นทางเดิม หันไปมองอีกทีโยม ๆ ทั้งหลายคงจะสู้ไม่ไหว กระผมจึงนิมนต์พระครูหน่อยท่าน หยุดพักกันตรงแคร่ไม้ไผ่ทางลงสู่บึงลับแล เพื่อรอคณะคุณโยมทุก ๆ ท่านให้พร้อมเพรียงกันอีกครั้งก่อนออกเดินทางต่อไป

เสียงคนขับเท้าช้างคร่ำครวญมาเป็นระยะ ๆ "โอ๊ย....ไม่ไหวแล้ว รู้แบบนี้รอที่รถดีกว่า" คุณ ญ.ผู้หญิง ก็ปลอบขวัญให้กำลังใจไปหลายชุด เร็ว ๆ "อวบ" , สู้หน่อยนะ "อวบ" , "อวบ" สู้ ๆ ทุกคนต่างก็ให้กำลังใจ

มาโยม! ถ้าไม่ไหวก็มานั่งตรงนี้กับหลวงพี่ก่อนก็ได้...โยมตัวใหญ่นั่งยอง ๆ คงจะไม่สะดวก (แต่ระวังแคร่หักนะ) กระผมร้องเรียกก็เพราะเห็นว่าน้ำหนักของคุณโยมคนขับเท้าช้าง คงจะมีปัญหามากกับการต่อสู้กับแรงโน้มถ่วงของโลก งานนี้น้ำหนักคงหายไปอย่างน้อยสองถึงสามกิโลกรัม ดีแล้วจะได้ฟิต "วันหลังไปบวชที่วัดท่าขนุนนะโยม รับรองสุขภาพดีขึ้นแน่นอน หลวงพี่รับประกัน" กระผมแถมไปอีกชุด
__________________
สักวันหนึ่งสี่ชีวิตจะได้พบซึ่งกันและกันเมื่อทุกอย่างพร้อม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 07-01-2010 เมื่อ 16:04
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 72 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ วาโยรัตนะ ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #85  
เก่า 07-01-2010, 20:09
วาโยรัตนะ วาโยรัตนะ is offline
สมาชิก VIP - ผู้ได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษ
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 550
ได้ให้อนุโมทนา: 13,972
ได้รับอนุโมทนา 45,905 ครั้ง ใน 953 โพสต์
วาโยรัตนะ is on a distinguished road
Default

เมื่อทีมงานทุกท่านพร้อม เราก็เริ่มออกเดินทางกันต่อ คราวนี้เราเลี้ยวไปทางซ้าย พระครูหน่อยท่านเคยพูดว่า "การเดินเท้าที่บึงลับแลนี้ ทางไหนที่เรารู้สึกหรือว่ามองดูแล้วเหมือนจะใช่ทางที่ถูกต้อง มักจะเป็นทางที่ผิดเสมอ" ผมเองพยายามสังเกตอยู่เสมอ ๆ จากสภาพป่าที่คล้ายกันไปหมด แน่นอน..ถ้าไม่มีความจำที่ดีเลิศหรือไม่มีความชำนาญในเส้นทางแล้ว....มีสิทธิ์ได้กินข้าวลิงแน่นอนครับ ดูไปดูมาเหมือน "ค่ายกลดอกท้อ" ในหนังกำลังภายในเลยครับ

และแล้วเราก็มาถึงทางลงบึงลับแล ซึ่งทางนี้จะลงไปยังจุดที่หลวงพ่อท่านและคณะมาปฏิบัติธรรม หลวงพี่แอ๋วเคยเล่าให้ฟังว่า คราวก่อนที่ท่านมากับคณะเมื่อปีที่แล้ว มาลุยทำเส้นทางให้คณะญาติโยมก่อนล่วงหน้าหนึ่งวัน ตอนนั้นมันหน้าแล้ง เวลาเดินลงต้องคอยหาต้นไม้เป็นจุดเบรกตัวเอง เพราะน้ำหนักตัวขณะเดินลงไป เมื่อบวกกับแรงโน้มถ่วงของโลกแล้วนั้น กลายเป็นคูณสองทันที ใครเบรกไม่เป็นหรือคำนวณระยะผิด งานนั้นมีเจ็บตัว ซึ่งตอนนั้นกระผมเองก็ยังนึกภาพไม่ออก ว่ามันจะชันขนาดไหน

งานนี้พอเจอกับตัวเอง ด้วยสภาพดินที่ลื่นและชื้นแบบนี้ เล่นเอาเลิกเป็นห่วงคณะโยมไปเลย ห่วงตัวเองเอาตัวเองให้รอดก่อนดีกว่า งานนี้ทำให้ผมท้อใจอยู่ไม่น้อย จะลงทางซ้ายหรือทางขวาดี ถ้าพลาด...มีเจ็บตัวทั้งนั้น และคาดการณ์ได้ว่าไม่ใช่เป็นการบาดเจ็บเล็กน้อยด้วยสิครับ โยมหลาย ๆ ท่าน ไถลก้นลงไปช้า ๆ โดยเฉพาะโยมผู้หญิงทั้งหลาย งานนี้น่าสงสารมาก กางเกงที่สวมใส่กันมามันไม่มีสภาพของสีเดิม ๆ ให้เห็นเลยครับ บางท่านพอกลับถึงวัดถอดชุดลุยป่าชุดนั้นทิ้งถังขยะไปเลย

หลายต่อหลายจุดที่ผมเองแทบจะหมดปัญญา เพราะมันอ่านทางไม่ออกว่าจะลงไปแบบไหน..กลัวพลาด แต่จริง ๆ ก็ต้องขอบอกว่ากลัวตายด้วยครับ จนแล้วจนรอดค่อย ๆ ใช้ปัญญา ใช้มือ ใช้เท้า ดีนะครับที่ไม่มีอะไรให้คาบเอาไว้เพื่อยึดตัวเองให้มั่นคง ไม่อย่างนั้นคงจะได้ ใช้ปาก ใช้ฟันด้วยครับ.....ใครยังไม่เคยไปต้องบอกว่า ขอเชิญไปพิสูจน์กับตัวท่านเองครับ

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


กระผมพยายามถ่ายภาพย้อนขึ้นไปให้ดูกันครับ ว่าพื้นที่มีความลาดชันขนาดไหน
__________________
สักวันหนึ่งสี่ชีวิตจะได้พบซึ่งกันและกันเมื่อทุกอย่างพร้อม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย วาโยรัตนะ : 08-01-2010 เมื่อ 08:36
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 77 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ วาโยรัตนะ ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #86  
เก่า 07-01-2010, 20:17
วาโยรัตนะ วาโยรัตนะ is offline
สมาชิก VIP - ผู้ได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษ
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 550
ได้ให้อนุโมทนา: 13,972
ได้รับอนุโมทนา 45,905 ครั้ง ใน 953 โพสต์
วาโยรัตนะ is on a distinguished road
Default

ในที่สุด...ทุกท่านก็เดินทางมาจนถึงเป้าหมาย คือบึงลับแลฝั่งที่หลวงพ่อและคณะมาปฏิบัติธรรม ไม่น่าเชื่อเราใช้เวลารวมทั้งหมดตอนขาลงมานี้ร่วม ๆ สองชั่วโมง อย่างที่กระผมบอกครับ โยมแต่ละท่านอยู่ในสภาพที่ดูไม่ได้เลย แม้แต่กระผมเองยังลื่นล้มไปสองครั้ง แต่รักษาสภาพเอาไว้ได้จนญาติโยมบอกว่า "หลวงพี่ทั้งสองท่านยังดูสง่างามเหมือนเดิมนะขอรับ หากกระผมเอาเสื้อผ้าชุดนี้ไปให้ภรรยาซักมีหวังโดน......แน่ ๆ ขอรับ"

ระดับน้ำของบึงในช่วงนั้นสูงมาก สูงจนท่วมลานดินที่พระครูหน่อยพยายามชี้ให้ดูว่า คือจุดที่หลวงพ่อท่านเดินจงกรม น้ำสีเขียวเข้มในบึงก็ดูน่าพิศวง ดูน่าเกรงขามอยู่ไม่น้อย ใครจ้างกระผมให้ลงไปว่ายน้ำ ต่อให้เอาเงินมากองก่อนสักล้าน ผมเอาแต่เงินครับ คงไม่กล้าลงไปว่ายแน่นอน
"กลัวอวัยวะบางอย่างจะหายไปครับ" ถ้ามันหายไป กระผมคงเสียสมดุลในบางเรื่องไปเลยครับ......

เมื่อพักผ่อนจนพอจะหายเหนื่อยแล้ว เราก็เดินเลี้ยวซ้ายไปยังเพิงผาด้านหน้า เห็นร่องรอยของการปรับระดับหน้าดินให้เรียบเพื่อสะดวกในการปฏิบัติและกางกลด ตลอดจนข้าวของต่าง ๆ พวกเครื่องอำนวยความสะดวกในการหุงหาอาหารที่จัดเก็บเอาไว้อย่างเรียบร้อย

เราอยู่จุดนี้ไม่นาน กระผมนำคณะญาติโยมอุทิศส่วนกุศลแล้ว เราก็เดินทางกลับออกมาทันที เพราะเราต้องแข่งขันกับเวลา และกลุ่มเฆมฝนกลุ่มใหญ่ ที่มีทีท่าว่าจะตกในไม่ช้านี้ ถ้าฝนตกการเดินทางก็คงต้องยากลำบากขึ้นแน่นอน เพราะคราวนี้เราต้องเดินไต่ระดับขึ้นไป



ตอนที่กระผมเอามือแตะต้นไผ่ ท่านเทวดาท่านก็แสดงตัวเหมือนเดิมครับ ในอาการแบบที่กระผมรับรู้ได้ ที่เขียนเล่าไว้แล้วก่อนหน้านี้ครับ หากจะดูขนาดของลำไม้ไผ่ ในภาพเมื่อเปรียบเทียบกับมือของกระผมแล้ว โอ้..ไผ่แต่ละลำที่บึงลับแลนี้มีขนาดใหญ่จริง ๆ ครับ

อีกเรื่องหนึ่งซึ่งจริง ๆ แล้ว ก็ต้องขอบอกให้ทุกท่านใช้วิจารณญาณพิจารณากันก็คือ ตอนที่กระผมพยายามปีนขึ้นไปบนก้อนหิน ซึ่งตอนนั้นกระผมพยายามหาเส้นทางอื่นแล้ว แต่มันไม่ง่ายอย่างที่คิด มองไปด้านไหนมันก็มีความลาดชันมาก จึงพยายามปีนขึ้นไป แต่บังเอิญกระผมพลาด ตอนนั้นคิดว่างานนี้เจ็บตัวแน่ ๆ แค่คิดเท่านั้นเอง ก็มีแสงกระพริบ ๆ พร้อมเสียงคล้าย ๆ เสียงไฟแฟลชกล้องถ่ายรูปดังมาในอากาศ พร้อม ๆ กับรู้สึกเหมือนมีคนมาดันข้างหลัง ให้ประคองตัวขึ้นไปได้ ไม่เสียหลักลื่นล้มแล้วร่วงลงไปครับ กระผมเองเชื่อว่าได้รับความสงเคราะห์จากเทวดาบริเวณนั้นครับ นี่เป็นประสบการณ์หนึ่งที่กระผมยังจำได้อย่างเด่นชัด....สาธุ ขอโมทนาบุญและขอกราบขอบพระคุณที่ช่วยอนุเคราะห์
__________________
สักวันหนึ่งสี่ชีวิตจะได้พบซึ่งกันและกันเมื่อทุกอย่างพร้อม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย วสันต์วิษุวัต : 07-01-2012 เมื่อ 03:56
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 86 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ วาโยรัตนะ ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #87  
เก่า 10-01-2010, 22:40
วาโยรัตนะ วาโยรัตนะ is offline
สมาชิก VIP - ผู้ได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษ
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 550
ได้ให้อนุโมทนา: 13,972
ได้รับอนุโมทนา 45,905 ครั้ง ใน 953 โพสต์
วาโยรัตนะ is on a distinguished road
Default

เรื่องราวในช่วงชีวิตหนึ่งของกระผม ซึ่งถือได้ว่าเป็นช่วงชีวิตที่ดีที่สุดและกระผมมีความสุขที่สุด นับตั้งแต่จำความได้จนถึงปัจจุบัน "สุขใดเล่าจะสู้ความสุขในรสพระธรรมคำสอนแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้"
สิ่งละอันพันละน้อยที่กระผมเองเอาตัวเข้าแลกมา มันหลอมรวมเป็นสิ่งที่ใหญ่ขึ้น ๆ ในทุกขณะจิต สว่างขึ้น สงบขึ้น ถึงแม้ว่าวันเวลามันจะหมุนผ่านไปอย่างรวดเร็ว......การดำเนินชีวิตที่มีเป้าหมายสูงสุดคือพระนิพพาน มันคือเส้นทางเอกและกระผมกำลังเดินก้าวต่อไปอย่างมั่นคง
__________________
สักวันหนึ่งสี่ชีวิตจะได้พบซึ่งกันและกันเมื่อทุกอย่างพร้อม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย วาโยรัตนะ : 11-01-2010 เมื่อ 07:28
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 79 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ วาโยรัตนะ ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #88  
เก่า 13-01-2010, 19:45
วาโยรัตนะ วาโยรัตนะ is offline
สมาชิก VIP - ผู้ได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษ
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 550
ได้ให้อนุโมทนา: 13,972
ได้รับอนุโมทนา 45,905 ครั้ง ใน 953 โพสต์
วาโยรัตนะ is on a distinguished road
Default

http://en.tackfilm.se/?id=1263483103078RA85

ดูให้รู้ว่ามันคือ "มายา" ครับ
__________________
สักวันหนึ่งสี่ชีวิตจะได้พบซึ่งกันและกันเมื่อทุกอย่างพร้อม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย วาโยรัตนะ : 13-01-2010 เมื่อ 19:48
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 56 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ วาโยรัตนะ ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #89  
เก่า 13-01-2010, 20:03
ต้อมบางพูน's Avatar
ต้อมบางพูน ต้อมบางพูน is offline
ผู้สนับสนุนเว็บวัดท่าขนุน - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: May 2009
ข้อความ: 16
ได้ให้อนุโมทนา: 2,495
ได้รับอนุโมทนา 10,112 ครั้ง ใน 252 โพสต์
ต้อมบางพูน is on a distinguished road
Default

ผมเคยนั่งคุยกับพี่ทิดตู่คุณหม่อมและคุณนรินทร์ ว่าทำไมพี่รัตน์ถึงได้เปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ เปรียบได้เหมือนน้ำที่ล้นออกมาจากแก้ว
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 60 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ ต้อมบางพูน ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #90  
เก่า 13-01-2010, 20:14
ชินเชาวน์'s Avatar
ชินเชาวน์ ชินเชาวน์ is offline
ผู้ดูแลเว็บ - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Oct 2008
ข้อความ: 260
ได้ให้อนุโมทนา: 13,956
ได้รับอนุโมทนา 50,192 ครั้ง ใน 1,278 โพสต์
ชินเชาวน์ is on a distinguished road
Default

อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ วาโยรัตนะ อ่านข้อความ
http://en.tackfilm.se/?id=1263483103078ra85

ดูให้รู้ว่ามันคือ "มายา" ครับ
โถ...ทำไปได้...
อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ต้อมบางพูน อ่านข้อความ
ผมเคยนั่งคุยกับพี่ทิดตู่คุณหม่อมและคุณนรินทร์ ว่าทำไมพี่รัตน์ถึงได้เปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ เปรียบได้เหมือนน้ำที่ล้นออกมาจากแก้ว
ค่อนข้างจะเชื่อแล้ว...
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 59 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ ชินเชาวน์ ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #91  
เก่า 13-01-2010, 21:34
วาโยรัตนะ วาโยรัตนะ is offline
สมาชิก VIP - ผู้ได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษ
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 550
ได้ให้อนุโมทนา: 13,972
ได้รับอนุโมทนา 45,905 ครั้ง ใน 953 โพสต์
วาโยรัตนะ is on a distinguished road
Default

สำหรับหลาย ๆ ท่าน คนที่เปิดลิงค์ไปดูแรก ๆ จิตก็คิดไปว่ากระผมจะเล่นอะไรให้หัวใจวายหรือเปล่า ทั้งภาพและเสียงช่วงแรก จิตมันปรุงแต่งไปแล้วว่าน่าจะเป็นหนังสยองขวัญประเภทที่อยู่ ๆ ก็มีอะไรน่ากลัว ๆ มาโผล่ที่หน้าจอ จิตมันปรุงแต่งไปโน่น ไปนี้ ไปนั้น ตามแต่ภาพและเสียงจะนำไป......เท่าที่ทราบบางท่านมีการภาวนาไปด้วยในขณะนั้น
สุดท้าย....พอดูไปเรื่อย ๆ จิตมันก็ค่อย ๆ รับรู้ว่าคือเรื่องราวอะไร มันต่างจากจิตที่คิดปรุงแต่งไปก่อนหน้านี้โดยสิ้นเชิง

ขำได้หัวเราะได้แต่หันกลับมามีสติลองคิดย้อนไปดูว่า เราปรุงแต่งตามอะไรไปบ้างครับ
__________________
สักวันหนึ่งสี่ชีวิตจะได้พบซึ่งกันและกันเมื่อทุกอย่างพร้อม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย วาโยรัตนะ : 14-01-2010 เมื่อ 09:51
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 73 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ วาโยรัตนะ ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #92  
เก่า 27-01-2010, 04:07
วาโยรัตนะ วาโยรัตนะ is offline
สมาชิก VIP - ผู้ได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษ
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 550
ได้ให้อนุโมทนา: 13,972
ได้รับอนุโมทนา 45,905 ครั้ง ใน 953 โพสต์
วาโยรัตนะ is on a distinguished road
Default

สิ่งละอันพันละน้อย

วันหนึ่งในขณะเดินบิณฑบาตบริเวณตลาดทองผาภูมิ มีครอบครัวหนึ่งมารอใส่บาตร โดยปกติผู้เป็นแม่จะเป็นคนตักบาตรเสมอ วันนี้เห็นให้ลูกชายซึ่งไม่คุ้นหน้าคุ้นตามากนักเป็นคนตักบาตร พระทั้งหมดร่วมสิบกว่ารูป น้องชายคนนั้นตักเอา ๆ เต็มทัพพีเท่าที่กระผมมองแค่พระเจ็ดองค์ข้าวก็คงจะหมดแล้ว

"ลูกตักแค่องค์ละครึ่งทัพพีสิ...เดี๋ยวใส่บาตรไม่ครบทุกองค์นะลูก"

"แม่....เดี๋ยวพระท่านฉันไม่อิ่ม" น้องชายคนนั้นหันไปตอบพร้อมสีหน้าจริงจัง แถมตักบาตรพระบางองค์สองทัพพีใหญ่ ๆ ส่วนผมเองก็ได้แต่แอบยิ้มในใจ..สาธุโมทนาด้วยแต่ข้าวจะเหลือถึงหลวงพี่หรือเปล่าโยม ?
__________________
สักวันหนึ่งสี่ชีวิตจะได้พบซึ่งกันและกันเมื่อทุกอย่างพร้อม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย วาโยรัตนะ : 27-01-2010 เมื่อ 10:06
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 79 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ วาโยรัตนะ ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #93  
เก่า 27-01-2010, 10:12
วาโยรัตนะ วาโยรัตนะ is offline
สมาชิก VIP - ผู้ได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษ
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 550
ได้ให้อนุโมทนา: 13,972
ได้รับอนุโมทนา 45,905 ครั้ง ใน 953 โพสต์
วาโยรัตนะ is on a distinguished road
Default

"ฝี"

ทัดฤทธิ์-ทิดรัตน์: หลวงพ่อครับ ก่อนจะสึกทำไมกระผมต้องเป็นฝีครับ ก่อนจะเดินทางไปไหนมาไหนก็เหมือนกัน เช่นไปกราบหลวงตาโมเช่ก็เป็นครับ ตอนไปบึงลับแลก็เป็นครับ เป็นแต่ที่ขาทั้งนั้นเลยครับหลวงพ่อ ไม่ทราบว่าที่เป็นฝีแบบนี้หมายถึงอะไรขอรับหลวงพ่อ

หลวงพ่อ: อ๋อ...ความดีมันจะทะลักนะสิคุณ

ทัดฤทธิ์-ทิดรัตน์:
__________________
สักวันหนึ่งสี่ชีวิตจะได้พบซึ่งกันและกันเมื่อทุกอย่างพร้อม
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 69 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ วาโยรัตนะ ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #94  
เก่า 08-02-2010, 23:52
วาโยรัตนะ วาโยรัตนะ is offline
สมาชิก VIP - ผู้ได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษ
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 550
ได้ให้อนุโมทนา: 13,972
ได้รับอนุโมทนา 45,905 ครั้ง ใน 953 โพสต์
วาโยรัตนะ is on a distinguished road
Default

"คดีเด็ด"

วันที่ ๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ เวลา ๒๒.๓๕ น.

สายลับจับบ้านน้อย:ว.๑ เรียก ว.๒ จึ๊กกะดึ๋ย ๆ ทราบแล้วเปลี่ยน

ว.๒: ทราบแล้วว่าอย่างไร?

สายลับจับบ้านน้อย: มีรถผู้ต้องสงสัยเลี้ยวเข้ามาในบริเวณเป้าหมาย พร้อมมีชายฉกรรจ์ ๓ คนเดินลงจากรถ หมายเลขทะเบียน กฉ ๘๒xx ภูเก็ต คาดการณ์ว่าน่าจะเป็นผู้ร่วมขบวนการ นำรถมาส่งมอบ จึงแจ้งเพื่อให้เพิ่มกำลังและดำเนินการตามแผนเดิม ทราบแล้วเปลี่ยน

ว.๒: ทราบแล้วเลิกกัน


ทิดโมช : ตามสบายเลยทิดรัตน์ พักที่นี่รับรองปลอดภัย เอ้า..อาบน้ำอาบท่าให้ชื่นใจก่อน กาแฟ โอวัลติน ขนม ผลไม้ บนโต๊ะตามสบายเลย

ทัดฤทธิ์-ทิดรัตน์: ครับ ๆ โห..ขับรถมาบ้านทิดนี่ไกลเหมือนกันนะ เอ้า..คุณกิ๊ก ไปอาบน้ำก่อนสิ เอ้อ..ทิดโมช ผมไม่มีผ้าเช็ดตัวมา เพราะเมื่อคืนพักโรงแรม แต่วันนี้โรงแรมเต็ม เลยตัดสินใจมาพักด้วย คิดถึงได้เจอก็ดีใจ เพื่อนร่วมสถาบัน....

คุณกิ๊ก: สถาบันอะไรหรือพี่ ?

ทัดฤทธิ์-ทิดรัตน์: "Thakhanun temple"

หลังจากคุยกันพอหอมปากหอมคอ เวลาก็ผ่านเลยไปถึงเที่ยงคืนกว่าแล้ว เราทั้งสามคนก็แยกย้ายกันเข้านอนตามสภาพร่างกายที่เหนื่อยอ่อนพอสมควร โดยเฉพาะผม เดินตะลุยหาข้อมูลจาก "เวิ้งนครเกษม" ไปทะลุ "เยาวราช" และจบที่ "วงเวียน ๒๒"

งานนี้เป็นฝีที่เท้าอีกตามเคย จะเดินทางไปไหนมาไหน มีอันต้องเป็นทุกที สงสัย "ความดีมันจะทะลัก" อย่างที่หลวงพ่อบอก
__________________
สักวันหนึ่งสี่ชีวิตจะได้พบซึ่งกันและกันเมื่อทุกอย่างพร้อม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 09-02-2010 เมื่อ 03:00
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 71 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ วาโยรัตนะ ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #95  
เก่า 09-02-2010, 06:01
วาโยรัตนะ วาโยรัตนะ is offline
สมาชิก VIP - ผู้ได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษ
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 550
ได้ให้อนุโมทนา: 13,972
ได้รับอนุโมทนา 45,905 ครั้ง ใน 953 โพสต์
วาโยรัตนะ is on a distinguished road
Default

เวลา ๕.๔๕ น. เช้าตรู่ของวันที่ ๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓

"เฮ้ย! วางกำลังล้อมเอาไว้ ระวัง ๆ มันมีปืนนะ ออกมามอบตัวดีกว่า นั่น ๆ มันซุกอยู่ตรงนั้น ค่อย ๆ ล้อมเข้าไป อย่าต่อสู้นะ ถ้าต่อสู้เจอวิสามัญฯ นะ ระวัง ๆ ออกมา ๆ กูสั่งให้ออกมา ชูมือขึ้น....นอนลง"

เสียงอึกทึกครึกโครมดังขึ้นมาจนถึงชั้นสี่ กระผมและทิดโมชนอนกันอยู่ในห้องได้ยินเสียงแปลก ๆ ก็สงสัยว่าเสียงอะไรจึงรีบเปิดประตูออกไปดู เห็นเจ้าหน้าที่ตำรวจพร้อมด้วยอาวุธครบมือ ล้อมจับผู้ต้องหา

ทิดโมช : ทำอะไรกัน?

ทัดฤทธิ์-ทิดรัตน์: ทิดโมชเข้าห้องดีกว่าท่าน อาวุธครบมือเลยนะ คงไม่ได้มาเล่นไล่จับกันหรอก อันตรายเดี๋ยวเจอลูกหลง....ส่วนคุณกิ๊กนอนกรนอยู่ในห้อง อือม์ รายนี้นอนหมดสภาพจริง ๆ

กระผมเองก็ไม่ได้คิดอะไรมากมาย เข้าใจไปว่าตำรวจคงมาไล่จับคนส่งยาบ้าหรือขโมยกระจอก ๆ อะไรทำนองนั้น แต่เมื่อตื่นแล้วจะไปนอนต่อก็ใช่เรื่อง ทิดโมชเปิดทีวีดูข่าว พร้อมส่งเสียงเชิญชวนให้ชงกาแฟดื่มกัน ไม่กี่อึดใจคุณกิ๊กก็ตื่นมาร่วมวงกาแฟ สนทนากันอย่างได้อรรถรส จนเวลาผ่านไปใกล้จะแปดโมงเช้าแล้ว จึงทยอยกันอาบน้ำเตรียมตัวออกไปทำธุระ ตามกำหนดการต่าง ๆ

ได้เวลาออกเดินทางแล้ว เอาช่วยกันอาราธนาพระแก้วใสทรงเครื่องทั้ง ๕ องค์ไปที่รถ โดยคุณกิ๊กยกไปสององค์ ผมสององค์ ทิดโมชหนึ่งองค์ กำลังใจมันฟูมาก เพราะจะได้นำไปถวายหลวงพ่อ

"ถวายพระแก้วใส ทุกเดือนแบบนี้ ตายไประวังจะมองกายทิพย์ตัวเองไม่เห็น เพราะอานิสงส์การถวายพระแก้วใสนั้น ทำให้กายทิพย์มีความใสสว่างมาก ๆ" ทิดโมชเล่าให้ฟังว่าหลวงพ่อท่านบอกทิดโมชและคณะแบบนี้

กำลังใจของผมมันเลยฟูมาก ยกแบบเกร็งแขนตั้งแต่ชั้นสี่ ลงมาชั้นล่าง พอเจ้ากิ๊กหันมาบอกเท่านั้นว่า "พี่รัตน์รถหาย เมื่อคืนพี่จอดรถตรงนั้นหรือเปล่า" เท่านั้นแหละครับโผล่หน้าออกไปดู พลางคิดในใจอะไรมันบังตูหรือเปล่าวะ ?(ในความเป็นทิพย์ ท่านใดมาแกล้งหรือเปล่า ? ถ้าแกล้งกันเป็นได้มีเรื่อง..มีเรื่อง)

แล้วสิ่งที่ได้เห็นมันคือความว่างเปล่า รถหายไปจริง ๆ กำลังใจที่ยกพระแบบแขนเกร็ง ๆ คราวนี้อ่อนปวกเปียกไปหมด หาที่วางพระได้ก็รีบกระโจนลงไปตรงบริเวณที่เคยจอดรถเมื่อคืน ค่อย ๆ เอามือแหวกไปในอากาศเผื่อจะเจอรถ (คิดได้อย่างไร..?) แต่ไม่เจอแม้แต่โมเลกุลของรถ....ก๊ากกกกกกกก รถหาย! งานนี้ไอ้หวังตายแน่ ภรรยาคงยื่นซองขาวให้แน่นอน..............
__________________
สักวันหนึ่งสี่ชีวิตจะได้พบซึ่งกันและกันเมื่อทุกอย่างพร้อม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 11-02-2010 เมื่อ 16:40
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 74 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ วาโยรัตนะ ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #96  
เก่า 11-02-2010, 14:51
วาโยรัตนะ วาโยรัตนะ is offline
สมาชิก VIP - ผู้ได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษ
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 550
ได้ให้อนุโมทนา: 13,972
ได้รับอนุโมทนา 45,905 ครั้ง ใน 953 โพสต์
วาโยรัตนะ is on a distinguished road
Default

ทนเสียงกดดันไม่ไหวต้องรีบมาเขียนต่อครับ
ขอบคุณหลาย ๆ ท่านที่โทรมาให้กำลังใจ แถมหัวเราะท้องแข็งกันไป ว่าง ๆ ขอให้เจอประสบการณ์แบบกระผม แล้วคุณจะรู้ว่าขำไม่ออก

เมื่อมั่นใจแน่นอนแล้วว่า รถยนต์ของกระผมได้ย้ายสสารไปอยู่ที่อื่นแล้ว
งานนี้ก็หน้าซีดกันเป็นแถว ๆ โดยเฉพาะทิดโมชเจ้าบ้าน

ทิดโมช: นักการฯ เห็นรถกระบะสีบรอนซ์เงิน สี่ประตู ทะเบียนภูเก็ตบ้างหรือเปล่า ? รถเพื่อนผมหาย จอดไว้ตรงนี้เมื่อคืนตั้งแต่ตอนสี่ทุ่มกว่า ๆ

นักการฯ : เห็นครับ เห็นว่าตำรวจเอารถมาลากไปโรงพักคลองห้า เมื่อคืนตำรวจล้อมจับแก๊งค์ขโมยรถกัน พี่ไม่ได้ยินเสียงโวยวายบ้างเลยหรือ ? ตอนใกล้ ๆ จะหกโมงเช้านะครับ

ทิดโมช :ได้ยินสิ ผมกับเพื่อนยังออกมายืนดูที่หน้าห้องเลย ผมนึกว่าพวกขายยาบ้าธรรมดา ๆ ตำรวจเอารถไปเมื่อไรล่ะ ?

นักการฯ : เมื่อตอนเจ็ดโมงเช้านี้เอง เขาหาเจ้าของ แต่หาไม่เจอเลยนึกว่าเป็นรถที่ขโมยมา เห็นตำรวจบอกว่าวางกำลังล้อมจับผู้ต้องหาสามคน มันเอารถเข้ามาพักที่นี่เมื่อคืนนี้ แล้วไอ้คนที่เป็นหัวโจก มันเอารถมาพักที่นี่เป็นประจำ คงคิดว่าตบตาตำรวจได้เพราะเป็นสถานที่ราชการ

ทิดโมช :เอาอย่างไรดีทิดรัตน์ ? ต้องไปโรงพักคลองห้าแล้วละผมว่า

ทัดฤทธิ์-ทิดรัตน์ : เรารีบไปกันเถอะ งานนี้ผมเซ็งสุด ๆ เลยว่ะ...

รปภ. : "พี่ ๆ ทั้งสามคนจะไปไหนครับ แล้วหิ้วกล่องอะไร ?" เสียงยามรักษาความปลอดภัยร้องทัก พร้อมเดินสืบเท้าเข้ามาหา

ทิดโมช : อ๋อ...ในกล่องมีพระ จะเอาไปถวายพระอาจารย์

ผมสังเกตเห็นยามคนหนึ่งรีบโทรแจ้งตำรวจ พร้อมกับยามอีกคนก็เข้ามาสอบถามรายละเอียดว่า พักห้องไหน ? มาจากไหน ? ผมเห็นท่าไม่ค่อยจะดี เลยถามกลับไปบ้าง

ทัดฤทธิ์-ทิดรัตน์ :"พี่เห็นรถกระบะสีบรอนซ์เงินบ้างไหม ? ทะเบียนภูเก็ต รถผมหายในมหาวิทยาลัยนี้ ผมมาเยี่ยมเพื่อน พอลงมากะว่าจะออกเดินทางรถก็ไม่อยู่แล้ว"

รปภ. : อ๋อ...พวกพี่นี่เอง ตำรวจเขาตามหาตัวพวกพี่อยู่ เมื่อคืนตำรวจรวบแก๊งค์ขโมยรถ เมื่อเช้าเขายังวางกำลังควานหาเจ้าของรถแปลกหน้าคันของพี่อยู่เลย พี่รีบไปโรงพักก่อนเถอะพี่ เพื่อนผมโทรแจ้งประสานไปให้แล้วเมื่อกี้ เอาเดี๋ยวผมเรียกมอเตอร์ไซค์ให้ไปส่งปากทาง แล้วพี่ต่อแท็กซี่ไปเองนะ

ทิดโมช : ขอบใจมาก
__________________
สักวันหนึ่งสี่ชีวิตจะได้พบซึ่งกันและกันเมื่อทุกอย่างพร้อม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 11-02-2010 เมื่อ 20:01
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 66 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ วาโยรัตนะ ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #97  
เก่า 11-02-2010, 23:14
วาโยรัตนะ วาโยรัตนะ is offline
สมาชิก VIP - ผู้ได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษ
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 550
ได้ให้อนุโมทนา: 13,972
ได้รับอนุโมทนา 45,905 ครั้ง ใน 953 โพสต์
วาโยรัตนะ is on a distinguished road
Default

เหตุการณ์ต่าง ๆ เมื่อย้อนนึกถึง พี่มารเขาเก่งจริง ๆ "มารไม่ใช่ศัตรู แต่มารคือครูที่ดีที่สุด" ประโยคนี้หลวงพ่อพร่ำสอนเสมอมา เหตุการณ์มีความสอดคล้องกันไปโดยแทบจะนึกไม่ถึง พอเจอหน้านายดาบตำรวจเท่านั้นเรื่องที่น่ากลัวกว่ารถหายก็เกิดขึ้น...

นายดาบตำรวจ : พวกคุณนี้โชคดีนะ ถ้าหากพวกคุณลงมาตอนเจ็ดโมงเช้า มีหวัง...ไม่นอนหยอดน้ำข้าวต้มที่โรงพยาบาล ผมเองก็ไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เพราะวางกำลังตำรวจอาวุธครบมือดักรออยู่ แล้วสายก็รายงานตั้งแต่เมื่อคืนว่า พวกขบวนการนี้มีสามคนที่เข้ามาใช้สถานที่นี้เป็นที่พักรถที่ขโมยมา

ทิดโมช : ปกติรถในมหาวิทยาลัย ไม่เคยหายนี่ครับ

นายดาบตำรวจ : ใครบอกคุณ เดือนที่แล้วหายไปสามคัน ไอ้ที่ผมว่าพวกคุณโชคดีนั่นน่ะ คือถ้าเจอพวกคุณตอนช่วงเจ็ดโมงเช้านั้น พวกตำรวจเข้าประกบตัวแน่ ๆ ถ้าต่อสู้ขัดขืนก็เจ็บตัว ดีไม่ดีถ้าซวย ปืนลั่นใส่ก็ตายฟรี เอ้า..ไปแสดงบัตรประชาชนแล้วรับรถไปได้เลย อ้อ..ขอโทษด้วยที่ปล่อยลมยางไปข้างหนึ่ง ถือว่าฟาดเคราะห์ไปก็แล้วกันนะ

ทัดฤทธิ์-ทิดรัตน์ : ครับ ๆ รถไม่หายก็ดีใจแล้วครับ (อย่าไปเดินแถวหน้าบ้านผมนะ..!)

ผมนึกย้อนไปอีกเรื่อง อยู่ ๆ ตอนเช้าก่อนลงมา ทิดโมชก็เอาปืนสั้นมาอวด แถมบอกว่าจะพกไปด้วย งานนี้ถ้าพกลงมาก็เรื่องยาวเลยครับ ถ้าตรงช่วงตำรวจดักรออยู่ งานนี้ยิ่งสมจริงสมจังเข้าไปใหญ่เลย "ขบวนการขโมยรถ" เสือรัตน์ เสือโมช หมากิ๊ก ได้เจอวิสามัญฯ แน่ ๆ
__________________
สักวันหนึ่งสี่ชีวิตจะได้พบซึ่งกันและกันเมื่อทุกอย่างพร้อม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย วาโยรัตนะ : 12-02-2010 เมื่อ 13:21
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 67 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ วาโยรัตนะ ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #98  
เก่า 12-02-2010, 13:38
วาโยรัตนะ วาโยรัตนะ is offline
สมาชิก VIP - ผู้ได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษ
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 550
ได้ให้อนุโมทนา: 13,972
ได้รับอนุโมทนา 45,905 ครั้ง ใน 953 โพสต์
วาโยรัตนะ is on a distinguished road
Default

มากราบหลวงพ่อ ก็อดที่จะรายงานท่านไม่ได้ จึงกราบเรียนรายงานท่าน ไปตามนั้นทุกประการ หลวงพ่อท่านก็บอกพร้อมอมยิ้มเล็กน้อยว่า "พวกคุณพลอยติดหลังแหกับเขาไปด้วย"

"ติดหลังแห" สำนวนนี้เล่นเอาผมพิจารณาอยู่นาน จนเห็นภาพในจิต มันเหมือนกับชาวประมงเหวี่ยงแหไป ติดปลากลุ่มหนึ่ง ซึ่งปลาที่ติดอยู่ในแหนั้น จะดิ้นอย่างไรก็ดิ้นไม่รอด หนีออกมาไม่ได้ ส่วนปลาอีกพวกหนึ่งติดหลังแหขึ้นมาด้วย เพราะตาข่ายของแหไปติดอวัยวะบางส่วนของปลาเหล่านั้น ครั้นเมื่อปลาเหล่านั้นดิ้นรน สะบัดตัวไปมา ก็สามารถหลุดออกจากพันธนาการนั้นได้อย่างง่ายดาย แต่หากไม่ดิ้นรนอะไรก็จะพลอยติดแหไปด้วยจริง ๆ เหมือนปลาภายในแห

งานนี้ถ้าผมไม่ดิ้นรนแสดงตัวว่าผมคือใคร ก็คงจะต้องเดือดร้อนไปมากกว่าที่เป็นอยู่นี้ ที่รอดมาก็เพราะบารมีพระ ถือว่าบุญรักษา
สาธุ "ทำดีได้รับผลของความดีตอบแทนเสมอ ทำชั่วก็ได้รับผลชั่วตอบแทนเสมอเช่นกัน"

แล้วคุณละ วันนี้ทำความดีแล้วหรือยัง?

ป.ล. พระแก้วใสองค์ที่กระผมอัญเชิญมาภูเก็ต ตอนนี้ได้ถวายประดิษฐานที่สำนักสงฆ์เขานาคเกิดเป็นที่เรียบร้อย พร้อมบรรจุพระบรมสารีริกธาตุวรรณะแก้วใส ซึ่ง"พระ"ท่านประทานให้โดยเสด็จมาเอง และในวันพระที่จะถึงนี้ จะทำการจุดประทีปถวายเป็นเวลา ๑ วัน ๑ คืน ขอทุกท่านร่วมโมทนาบุญด้วยเทอญ





__________________
สักวันหนึ่งสี่ชีวิตจะได้พบซึ่งกันและกันเมื่อทุกอย่างพร้อม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย วาโยรัตนะ : 13-02-2010 เมื่อ 23:16
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 66 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ วาโยรัตนะ ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #99  
เก่า 12-02-2010, 13:40
ต้อมบางพูน's Avatar
ต้อมบางพูน ต้อมบางพูน is offline
ผู้สนับสนุนเว็บวัดท่าขนุน - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: May 2009
ข้อความ: 16
ได้ให้อนุโมทนา: 2,495
ได้รับอนุโมทนา 10,112 ครั้ง ใน 252 โพสต์
ต้อมบางพูน is on a distinguished road
Default

อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ นรินทร์ อ่านข้อความ
รถหายถือว่าฟาดเคราะห์เล็ก...ดีกว่ากลับไปแล้วเมียที่บ้านหายนะครับพี่ทิดรัตน์
ช่างเจรจาเสียจริงนะครับ ว่าแต่คุณนรินทร์เตรียมตัวบริหารก้านคอให้แข็งแรงเพื่อรองรับโซ่ตรวนขนาดใหญ่หรือยังครับ
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 46 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ ต้อมบางพูน ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #100  
เก่า 12-02-2010, 13:44
วาโยรัตนะ วาโยรัตนะ is offline
สมาชิก VIP - ผู้ได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษ
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 550
ได้ให้อนุโมทนา: 13,972
ได้รับอนุโมทนา 45,905 ครั้ง ใน 953 โพสต์
วาโยรัตนะ is on a distinguished road
Default

อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ยายนุ้ย อ่านข้อความ
:QUOTE=นรินทร์;34708]รถหายถือว่าฟาดเคราะห์เล็ก...ดีกว่ากลับไปแล้วเมียที่บ้านหายนะครับพี่ทิดรัตน์
ก๊าก.......

พี่ทิดคะ คืนนี้หากว่าง
ออนเอ็มด้วยค่ะมีเรื่องจะคุยด้วยหลายเรื่อง
(ค่อยมาลบให้นะคะ) [/QUOTE]

เมียหาย ผมคงเสียใจแค่ สองวินาที แล้วก็ทำใจได้ ก๊ากกกกกกกกกกกกกกก
__________________
สักวันหนึ่งสี่ชีวิตจะได้พบซึ่งกันและกันเมื่อทุกอย่างพร้อม
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 50 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ วาโยรัตนะ ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
ตอบ


ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 1 คน ( เป็นสมาชิก 0 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน )
 
คำสั่งเพิ่มเติม

กฎการส่งข้อความ
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is ใช้ได้
Smilies are ใช้ได้
[IMG] code is ใช้ได้
HTML code is งดใช้

Forum Jump


เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 04:39



ค้นหาในเว็บวัดท่าขนุน

เว็บวัดท่าขนุน Powered by vBulletin
Copyright © 2000-2010 Jelsoft Enterprises Limited.
ความคิดเห็นส่วนตัวทุก ๆ ข้อความในเว็บบอร์ดนี้ สงวนสิทธิ์เฉพาะเจ้าของข้อความ ไม่อนุญาตให้คัดลอกออกไปเผยแพร่ นอกจากจะได้รับคำอนุญาตจากเจ้าของข้อความอย่างชัดเจนดีแล้ว