ทำวัตรเย็น วันอาทิตย์

[มัคคนายก]

บทสวดมนต์ทำวัตรเย็น

ทำวัตรเย็น วันอาทิตย์ รอบพิเศษ


ทำวัตรเย็นรอบ ๒

ขอเชิญสมาชิกทุกท่านสวดมนต์ทำวัตรเย็นร่วมกัน พร้อมกับพระภิกษุที่วัดท่าขนุนในเวลา ๑๘.๐๐ น. หรือตามแต่เวลาที่ท่านสะดวก

หากเปิดหน้านี้แล้วกรุณาคลิดที่ชื่อไฟล์ที่ต้องการเปิด เพื่อทำการโหลดแถบเครื่องเล่นเสียง และท่านสามารถกดที่ปุ่ม"เล่น" เพื่อเปิดเสียงสวดมนต์ และร่วมสวดตามบทสวดมนต์โดยพร้อมเพรียงกัน

[มัคคนายก]

บทสวดมนต์พิเศษ

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (๓ จบ)

อิมินาสักกาเรนะ พุทธะปูชา มะหาเตชะวันโต
อิมินาสักกาเรนะ ธัมมะปูชา มะหาปัญญะวันโต
อิมินาสักกาเรนะ สังฆะปูชา มะหาโภคะวะโห
ติโลกะนาถัง อะภิปูชะยามะ

อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา พุทธัง ภะคะวันตัง อะภิวาเทมิ (กราบ)

ส๎วากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม ธัมมัง นะมัสสามิ (กราบ)

สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สังฆัง นะมามิ (กราบ)

กายะกัมมัง วะจีกัมมัง มะโนกัมมัง สัพพะปาปัง วินาสสันตุ

โย โทโส โมหะจิตเตนะ พุทธัส๎มิง ธัมมัส๎มิง สังฆัส๎มิง อาจะริยัส๎มิง ปาปะกะโต มะยัง ขะมะถะเม กะตัง โทสัง สัพพะปาปัง วินาสสันตุ

อุกาสะ วันทามิ ภันเต สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต มะยา กะตัง ปุญญัง สามินา อะนุโมทิตัพพัง สามินา กะตัง ปุญญัง มัยหัง ทาตัพพัง สาธุ สาธุ อะนุโมทามิ ฯ

สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ท๎วารัตตะเยนะ กะตัง สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ขะมามิ ภันเต ฯ

[มัคคนายก]

นมัสการพระอรหันต์ ๘ ทิศ

(นํา) หันทะ มะยัง สะระภัญเญนะ พุทธะมังคะละคาถาโย ภะณามะ เส ฯ

..................................สัมพุทโธ ทิปะทัง เสฏโฐ..............นิสินโน เจวะ มัชฌิเม
..................................โกณฑัญโญ ปุพพะภาเค จะ...........อาคะเณยเย จะ กัสสะโป
..................................สารีปุตโต จะ ทักขิเณ..................หะระติเย อุปาลี จะ
..................................ปัจฉิเมปิ จะ อานันโท..................พายัพเพ จะ คะวัมปะติ
..................................โมคคัลลาโน จะ อุตตะเร...............อิสาเณปิ จะ ราหุโล
..................................อิเม โข มังคะลา พุทธา................สัพเพ อิธะ ปะติฏฐิตา
..................................วันทิตา เต จะ อัม๎เหหิ..................สักกาเรหิ จะ ปูชิตา
..................................เอเตสัง อานุภาเวนะ....................สัพพะโสตถี ภะวันตุ โน ฯ
..................................................อิจเจวะมัจจันตะนะมัสสะเนยยัง
..................................................นะมัสสะมาโน ระตะนัตตะยัง ยัง
..................................................ปุญญาภิสันทัง วิปุลัง อะลัตถัง
..................................................ตัสสานุภาเวนะ หะตันตะราโย ฯ

[มัคคนายก]

คาถาบูชาพระพุทธสิหิงค์

(นํา) หันทะ มะยัง พุทธะปะสังสา คาถาโย พุทธะสิหิงโค นามะ ภะณามะ เส ฯ

..........................................อิติ ปะวะระสิหิงโค........อุตตะมะยะโสปิ เตโช
..................................ยัตถะ กัตถะ จิตโตโส............สักกาโร อุปาโท
..................................สะกาละพุทธะสาสะนัง...........โชตะยันโตวะ ทีโป
..................................สุระนะเรหิ มะหิโต................ธะระมาโนวะ พุทโธติ
..........................................พุทธะสิหิงคา...............อุบัติมา ณ แดนใด
..................................ประเสริฐ ธ เกริกไกร...............ดุจกายพระศาสดา
..........................................เป็นที่เคารพน้อม...........มนุษย์พร้อมทั้งเทวา
..................................เปรียบเช่นชวาลา..................ศาสนาที่ยืนยง
..........................................เหมือนหนึ่งพระสัมพุทธ...สุวิสุทธิ์พระชนม์คง
..................................แดนใด ธ ดํารง....................พระศาสน์คงก็จํารูญ
..........................................ด้วยเดชสิทธิศักดิ์..........ธ พิทักษ์อนุกูล
..................................พระศาสน์บ่มีสูญ...................พระเพิ่มพูนมหิทธา
..........................................ข้า ฯ ขอเคารพน้อม.......วจีค้อมขึ้นบูชา
..................................พิทักษ์ ธ รักษา....................พระศาสน์มาตลอดกาล
..........................................ปวงข้า ฯ จะประกาศ.......พุทธศาสน์ให้ไพศาล
..................................ขอพระอภิบาล.....................ชินมารนิรันดร์ เทอญ

[มัคคนายก]

พระคาถาชินบัญชร

...........................................ชะยาสะนากะตา พุทธา.............เชต๎วา มารัง สะวาหะนัง
....................................จะตุสัจจาสะภัง ระสัง.......................เย ปิวิงสุ นะราสะภา
...........................................ตัณหังกะราทะโย พุทธา............อัฏฐะวีสะติ นายะกา
....................................สัพเพ ปะติฏฐิตา มัยหัง....................มัตถะเก เต มุนิสสะรา
...........................................สีเส ปะติฏฐิโต มัยหัง...............พุทโธ ธัมโม ทะวิโลจะเน
....................................สังโฆ ปะติฏฐิโต มัยหัง....................อุเร สัพพะคุณากะโร
...........................................หะทะเย เม อะนุรุทโธ...............สารีปุตโต จะ ทักขิเณ
....................................โกณฑัญโญ ปิฏฐิภาคัส๎มิง.................โมคคัลลาโน จะ วามะเก
...........................................ทักขิเณ สะวะเน มัยหัง..............อาสุง อานันทะราหุโล
....................................กัสสะโป จะ มะหานาโม....................อุภาสุง วามะโสตะเก
...........................................เกสะโต ปิฏฐิภาคัส๎มิง...............สุริโยวะ ปะภังกะโร
....................................นิสินโน สิริสัมปันโน........................โสภีโต มุนิปุงคะโว
...........................................กุมาระกัสสะโป เถโร................มะเหสี จิตตะวาทะโก
....................................โส มัยหัง วะทะเน นิจจัง...................ปะติฏฐาสิ คุณากะโร
...........................................ปุณโณ อังคุลิมาโล จะ..............อุปาลีนันทะสีวะลี
....................................เถรา ปัญจะ อิเม ชาตา.....................นะลาเฏ ติละกา มะมะ
...........................................เสสาสีติ มะหาเถรา..................วิชิตา ชินะสาวะกา
....................................เอเตสีติ มะหาเถรา.........................ชิตะวันโต ชิโนระสา
....................................ชะลันตา สีละเตเชนะ.......................อังคะมังเคสุ สัณฐิตา
...........................................ระตะนัง ปุระโต อาสิ.................ทักขิเณ เมตตะสุตตะกัง
....................................ธะชัคคัง ปัจฉะโต อาสิ.....................วาเม อังคุลิมาละกัง
...........................................ขันธะโมระปะริตตัญจะ...............อาฏานาฏิยะสุตตะกัง
....................................อากาเส ฉะทะนัง อาสิ......................เสสา ปาการะสัณฐิตา
...........................................ชินาณา วะระสังยุตตา...............สัตตัปปาการะลังกะตา
....................................วาตะปิตตาทิสัญชาตา......................พาหิรัชฌัตตุปัททะวา
...........................................อะเสสา วินะยัง ยันตุ................อะนันตะชินะเตชะสา
....................................วะสะโต เม สะกิจเจนะ.....................สะทา สัมพุทธะปัญชะเร
...........................................ชินะปัญชะระมัชฌัมหิ...............วิหะรันตัง มะหีตะเล
....................................สะทา ปาเลนตุ มัง สัพเพ..................เต มะหาปุริสาสะภา
...........................................อิจเจวะมันโต........................สุคุตโต สุรักโข
....................................ชินานุภาเวนะ...............................ชิตูปัททะโว
....................................ธัมมานุภาเวนะ..............................ชิตาริสังโฆ
....................................สังฆานุภาเวนะ..............................ชิตันตะราโย
....................................สัทธัมมานุภาวะปาลิโต.....................จะรามิ ชินะปัญชะเรติ

[มัคคนายก]

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (๓ จบ)

บทขัดอาทิตตะปะริยายะสูตร

เวเนยยะทะมะโนปาเย............สัพพะโส ปาระมิง คะโต
อะโมฆะวะจะโน พุทโธ...........อะภิญญายานุสาสะโก
จิณณานุรูปะโต จาปิ..............ธัมเมนะ วินะยัง ปะชัง
จิณณาคคิปาริจะริยานัง...........สัมโพชฌาระหะโยคินัง
ยะมาทิตตะปะริยายัง.............เทสะยันโต มะโนหะรัง
เต โสตาโร วิโมเจสิ..............อะเสกขายะ วิมุตติยา
ตะเถโวปะปะริกขายะ.............วิญญูนัง โสตุมิจฉะตัง
ทุกขะตาลักขะโณปายัง..........ตัง สุตตันตัง ภะณามะ เส ฯ

อาทิตตะปะริยายะสุตตัง

เอวัมเม สุตัง ฯ เอกัง สะมะยัง ภะคะวา คะยายัง วิหะระติ คะยาสีเส สัทธิง ภิกขุสะหัสเสนะ ฯ

ตัต๎ระ โข ภะคะวา ภิกขู อามันเตสิ ฯ

สัพพัง ภิกขะเว อาทิตตัง ฯ กิญจะ ภิกขะเว สัพพัง อาทิตตัง ฯ จักขุง ภิกขะเว อาทิตตัง รูปา อาทิตตา จักขุวิญญาณัง อาทิตตัง จักขุสัมผัสโส อาทิตโต ยัมปิทัง จักขุสัมผัสสะปัจจะยา อุปปัชชะติ เวทะยิตัง สุขัง วา ทุกขัง วา อะทุกขะมะสุขัง วา ตัมปิ อาทิตตัง ฯ เกนะ อาทิตตัง ฯ อาทิตตัง ราคัคคินา โทสัคคินา โมหัคคินา อาทิตตัง ชาติยา ชะรามะระเณนะ โสเกหิ ปะริเทเวหิ ทุกเขหิ โทมะนัสเสหิ อุปายาเสหิ อาทิตตันติ วะทามิ ฯ

โสตัง อาทิตตัง สัททา อาทิตตา โสตะวิญญาณัง อาทิตตัง โสตะสัมผัสโส อาทิตโต ยัมปิทัง โสตะสัมผัสสะปัจจะยา อุปปัชชะติ เวทะยิตัง สุขัง วา ทุกขัง วา อะทุกขะมะสุขัง วา ตัมปิ อาทิตตัง ฯ เกนะ อาทิตตัง ฯ อาทิตตัง ราคัคคินา โทสัคคินา โมหัคคินา อาทิตตัง ชาติยา ชะรามะระเณนะ โสเกหิ ปะริเทเวหิ ทุกเขหิ โทมะนัสเสหิ อุปายาเสหิ อาทิตตันติ วะทามิ ฯ

ฆานัง อาทิตตัง คันธา อาทิตตา ฆานะวิญญาณัง อาทิตตัง ฆานะสัมผัสโส อาทิตโต ยัมปิทัง ฆานะสัมผัสสะปัจจะยา อุปปัชชะติ เวทะยิตัง สุขัง วา ทุกขัง วา อะทุกขะมะสุขัง วา ตัมปิ อาทิตตัง ฯ เกนะ อาทิตตัง ฯ อาทิตตัง ราคัคคินา โทสัคคินา โมหัคคินา อาทิตตัง ชาติยา ชะรามะระเณนะ โสเกหิ ปะริเทเวหิ ทุกเขหิ โทมะนัสเสหิ อุปายาเสหิ อาทิตตันติ วะทามิ ฯ

ชิวหา อาทิตตา ระสา อาทิตตา ชิวหาวิญญาณัง อาทิตตัง ชิวหาสัมผัสโส อาทิตโต ยัมปิทัง ชิวหาสัมผัสสะปัจจะยา อุปปัชชะติ เวทะยิตัง สุขัง วา ทุกขัง วา อะทุกขะมะสุขัง วา ตัมปิ อาทิตตัง ฯ เกนะ อาทิตตัง ฯ อาทิตตัง ราคัคคินา โทสัคคินา โมหัคคินา อาทิตตัง ชาติยา ชะรามะระเณนะ โสเกหิ ปะริเทเวหิ ทุกเขหิ โทมะนัสเสหิ อุปายาเสหิ อาทิตตันติ วะทามิ ฯ

กาโย อาทิตโต โผฏฐัพพา อาทิตตา กายะวิญญานัง อาทิตตัง กายะสัมผัสโส อาทิตโต ยัมปิทัง กายะสัมผัสสะปัจจะยา อุปปัชชะติ เวทะยิตัง สุขัง วา ทุกขัง วา อะทุกขะมะสุขัง วา ตัมปิ อาทิตตัง ฯ เกนะ อาทิตตัง ฯ อาทิตตัง ราคัคคินา โทสัคคินา โมหัคคินา อาทิตตัง ชาติยา ชะรามะระเณนะ โสเกหิ ปะริเทเวหิ ทุกเขหิ โทมะนัสเสหิ อุปายาเสหิ อาทิตตันติ วะทามิ ฯ

มะโน อาทิตโต ธัมมา อาทิตตา มะโนวิญญาณัง อาทิตตัง มะโนสัมผัสโส อาทิตโต ยัมปิทัง มะโนสัมผัสสะปัจจะยา อุปปัชชะติ เวทะยิตัง สุขัง วา ทุกขัง วา อะทุกขะมะสุขัง วา ตัมปิ อาทิตตัง ฯ เกนะ อาทิตตัง ฯ อาทิตตัง ราคัคคินา โทสัคคินา โมหัคคินา อาทิตตัง ชาติยา ชะรามะระเณนะ โสเกหิ ปะริเทเวหิ ทุกเขหิ โทมะนัสเสหิ อุปายาเสหิ อาทิตตันติ วะทามิ ฯ

เอวัง ปัสสัง ภิกขะเว สุต๎วา อะริยะสาวะโก

จักขุส๎มิงปิ นิพพินทะติ รูเปสุปิ นิพพินทะติ จักขุวิญญาเณปิ นิพพินทะติ จักขุสัมผัสเสปิ นิพพินทะติ ยัมปิทัง จักขุสัมผัสสะปัจจะยา อุปปัชชะติ เวทะยิตัง สุขัง วา ทุกขัง วา อะทุกขะมะสุขัง วา ตัส๎มิงปิ นิพพินทะติ ฯ

โสตัส๎มิงปิ นิพพินทะติ สัทเทสุปิ นิพพินทะติ โสตะวิญญาเณปิ นิพพินทะติ โสตะสัมผัสเสปิ นิพพินทะติ ยัมปิทัง โสตะสัมผัสสะปัจจะยา อุปปัชชะติ เวทะยิตัง สุขัง วา ทุกขัง วา อะทุกขะมะสุขัง วา ตัส๎มิงปิ นิพพินทะติ ฯ

ฆานัส๎มิงปิ นิพพินทะติ คันเธสุปิ นิพพินทะติ ฆานะวิญญาเณปิ นิพพินทะติ ฆานะสัมผัสเสปิ นิพพินทะติ ยัมปิทัง ฆานะสัมผัสสะปัจจะยา อุปปัชชะติ เวทะยิตัง สุขัง วา ทุกขัง วา อะทุกขะมะสุขัง วา ตัส๎มิงปิ นิพพินทะติ ฯ

ชิวหายะปิ นิพพินทะติ ระเสสุปิ นิพพินทะติ ชิวหาวิญญาเณปิ นิพพินทะติ ชิวหาสัมผัสเสปิ นิพพินทะติ ยัมปิทัง ชิวหาสัมผัสสะปัจจะยา อุปปัชชะติ เวทะยิตัง สุขัง วา ทุกขัง วา อะทุกขะมะสุขัง วา ตัส๎มิงปิ นิพพินทะติ ฯ

กายัส๎มิงปิ นิพพินทะติ โผฏฐัพเพสุปิ นิพพินทะติ กายะวิญญาเณปิ นิพพินทะติ กายะสัมผัสเสปิ นิพพินทะติ ยัมปิทัง กายะสัมผัสสะปัจจะยา อุปปัชชะติ เวทะยิตัง สุขัง วา ทุกขัง วา อะทุกขะมะสุขัง วา ตัส๎มิงปิ นิพพินทะติ ฯ

มะนัส๎มิงปิ นิพพินทะติ ธัมเมสุปิ นิพพินทะติ มะโนวิญญาเณปิ นิพพินทะติ มะโนสัมผัสเสปิ นิพพินทะติ ยัมปิทัง มะโนสัมผัสสะปัจจะยา อุปปัชชะติ เวทะยิตัง สุขัง วา ทุกขัง วา อะทุกขะมะสุขัง วา ตัส๎มิงปิ นิพพินทะติ ฯ

นิพพินทัง วิรัชชะติ ฯ วิราคา วิมุจจะติ ฯ วิมุตตัส๎มิง วิมุตตะมีติ ญาณัง โหติ ขีณา ชาติ วุสิตัง พ๎รัห๎มะจะริยัง กะตัง กะระณียัง นาปะรัง อิตถัตตายาติ ปะชานาตีติ ฯ

อิทะมะโวจะ ภะคะวา ฯ อัตตะมะนา เต ภิกขู ภะคะวะโต ภาสิตัง อะภินันทุง ฯ

อิมัส๎มิญจะ ปะนะ เวยยากะระณัส๎มิง ภัญญะมาเน ตัสสะ ภิกขุสะหัสสัสสะ อะนุปาทายะ อาสะเวหิ จิตตานิ วิมุจจิงสูติ ฯ

[มัคคนายก]

โอวาทปาฏิโมกข์

สัพพะปาปัสสะ อะกะระณัง............การไม่ทำบาปทั้งปวง
กุสะลัสสูปะสัมปะทา....................การทำกุศลให้ถึงพร้อม
สะจิตตะปะริโยทะปะนัง................การชำระจิตของตนให้ขาวรอบ
เอตัง พุทธานะสาสะนัง................ธรรม ๓ อย่างนี้ เป็นคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย
ขันตี ปะระมัง ตะโป ตีติกขา..........ขันติ คือความอดกลั้น เป็นธรรมเครื่องเผากิเลสอย่างยิ่ง
นิพพานัง ปะระมัง วะทันติ พุทธา....ผู้รู้ทั้งหลาย กล่าวพระนิพพานว่า เป็นธรรมอันยิ่ง
นะ หิ ปัพพะชิโต ปะรูปะฆาตี.........ผู้กำจัดสัตว์อื่นอยู่ ไม่ชื่อว่าเป็นบรรพชิตเลย
สะมะโณ โหติ ปะรัง วิเหฐะยันโต....ผู้ทำสัตว์อื่นให้ลำบากอยู่ ไม่ชื่อว่าเป็นสมณะเลย
อะนูปะวาโท อะนูปะฆาโต.............การไม่พูดร้าย การไม่ทำร้าย
ปาฏิโมกเข จะ สังวะโร................การสำรวมในพระปาฏิโมกข์
มัตตัญญุตา จะ ภัตตัส๎มิง.............ความเป็นผู้รู้ประมาณในการบริโภค
ปันตัญจะ สะยะนาสะนัง...............การนอน การนั่ง ในที่อันสงัด
อะธิจิตเต จะ อาโยโค.................การหมั่นประกอบในการทำจิตให้ยิ่ง
เอตัง พุทธานะสาสะนัง................ธรรม ๖ อย่างนี้ เป็นคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย

[มัคคนายก]

ทะสะธัมมา

ทะสะ อิเม ภิกขะเว ธัมมา.......................ธรรมของผู้บวชในพระศาสนา
ปัพพะชิเตนะ อะภิณหัง ปัจจะเวกขิตัพพัง....ควรพิจารณาทุกวัน ๆ ๑๐ อย่างนี้คือ

เววัณณิยัมหิ อัชฌูปะคะโตติ...................บัดนี้ เรามีเพศต่างจากคฤหัสถ์แล้ว อาการกิริยาใด ๆ ของสมณะ เราต้องทำอาการกิริยานั้น ๆ

ปะระปะฏิพัทธา เม ชีวิกาติ.....................การเลี้ยงชีวิตของเราเนื่องด้วยผู้อื่น เราควรทำตัวให้เขาเลี้ยงง่าย

อัญโญ เม อากัปโป กะระณีโยติ...............อาการกายวาจาอย่างอื่นที่เราจักต้องทำให้ดีขึ้นไปกว่านี้ยังมีอีก มิใช่เพียงเท่านี้

กัจจินุโข เม อัตตา สีละโต นะ อุปะวะทะตีติ..ตัวเราเอง ติเตียนตัวเราเองโดยศีลได้หรือไม่

กัจจินุโข มัง อะนุวิจจะ วิญญู สะพ๎รัห๎มะจารี สีละโต นะ อุปะวะทันตีติ
ท่านผู้รู้ใคร่ครวญแล้ว ติเตียนเราโดยศีลได้หรือไม่

สัพเพหิ เม ปิเยหิ มะนาเปหิ นานาภาโว วินาภาโวติ
เราจักเป็นต่าง ๆ คือว่า เราจักต้องพลัดพรากจากของรักของชอบใจทั้งสิ้นไป

กัมมัสสะ โกม๎หิ...................................เรามีกรรมเป็นของของตน
กัมมะทายาโท....................................เราเป็นผู้รับผลของกรรม
กัมมะโยนิ.........................................เรามีกรรมเป็นกำเนิด
กัมมะพันธุ........................................เรามีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์
กัมมะปะฏิสะระโณ...............................เรามีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย
ยัง กัมมัง กะริสสามิ.............................เราจักทำกรรมอันใดไว้
กัล๎ยานังวา ปาปะกังวา..........................ดีหรือชั่วก็ตาม
ตัสสะทายาโท ภะวิสสามีติ ฯ...................เราจักเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น ๆ

กะถัมภูตัสสะ เม รัตตินทิวา วีติปะตันติ.......วันคืนล่วงไป ๆ บัดนี้เราทำอะไรอยู่

กัจจินุโขหัง สุญญาคาเร อะภิระมามีติ........เรายินดีในที่สงัดหรือไม่

กัจจินุโข เม อุตตะริมะนุสสะธัมมา อะละมะริยะญาณะทัสสะนะวิเสโส
อะธิคะโต โสหัง ปัจฉิเม กาเล สะพ๎รัห๎มะจารีหิ ปุฏโฐ นะมังกุ ภะวิสสามีติ
คุณธรรมอันวิเศษ โลกุตตระกุศล เกิดมีในตนหรือไม่ ที่จะทำให้เราเป็นผู้ไม่เก้อเขิน ในเวลาเพื่อนบรรพชิตถาม ในกาลภายหลัง

อิเม โข ภิกขะเว ทะสะธัมมา....................ธรรม ๑๐ ประการนี้
อะภิณหัง ปัจจะเวกขิตัพพาติ..................ควรพิจารณาทุกวัน ๆ อย่าได้ประมาทดังนี้แล

[มัคคนายก]

แผ่เมตตา

สัพเพ สัตตา..................อันว่าสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง ที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น
อะเวรา โหนตุ.................ขอจงอย่าได้มีเวรต่อกันและกันเลย
อัพพะยาปัชฌา โหนตุ......ขอจงอย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันละกันเลย
อะนีฆา โหนตุ.................ขอจงพากันอยู่เป็นสุข อย่ามีทุกข์เลย
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ....ขอจงรักษาตนของตนให้เป็นสุขเถิด
สัพเพ สัตตา..................อันว่าสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง ที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น
กัมมะทุกขา ปะมุญจันตุ.....ขอจงได้มีความพ้นทุกข์เถิด
ชะรา ธัมมาหิ.................เราไม่ล่วงพ้นความแก่ชราไปได้
พะยาธิ ธัมมาหิ...............เราไม่ล่วงพ้นความเจ็บไข้ไปได้
มะระณา ธัมมาหิ.............เราไม่ล่วงพ้นความตายไปได้
สัพเพ สัตตา..................อันว่าสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง ที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น
กัมมัสสะกา...................มีกรรมเป็นของตัว
กัมมะทายาทา................มีกรรมเป็นมรดก
กัมมะโยนิ.....................มีกรรมเป็นกำเนิด
กัมมะพันธุ....................มีกรรมเป็นพวกพ้อง
กัมมะปะฏิสะระณา...........มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย
ยังกัมมัง กะริสสามิ..........ได้ทำกรรมอันใดไว้
กัล๎ยาณังวา...................ดีก็ตาม
ปาปะกังวา....................ชั่วก็ตาม
ตัสสะทายาทา ภะวิสสามิ...เขาทั้งหลายเหล่านั้น จะได้รับผลกรรมนั้นแล
สาธุ สาธุ สาธุ อะนุโมทามิ

อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา พุทธัง ภะคะวันตัง อะภิวาเทมิ (กราบ)
ส๎วากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม ธัมมัง นะมัสสามิ (กราบ)
สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สังฆัง นะมามิ (กราบ)
มาตาปิตุคุณัง อะหัง วันทามิ (กราบ)
คุรูปัชฌายาจะริยะคุณัง อะหัง วันทามิ (กราบ)

[มัคคนายก]

ทำวัตรเย็น
บทบูชาพระรัตนตรัย

โย โส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ
พระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นผู้ไกลจากกิเลส ตรัสรู้ชอบได้ด้วยพระองค์เอง

ส๎วากขาโต เยนะ ภะคะวะตา ธัมโม
พระธรรม เป็นคำสั่งสอนที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงตรัสไว้ดีแล้ว

สุปะฏิปันโน ยัสสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
พระอริยสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นผู้ปฏิบัติดีแล้ว

ตัมมะยัง ภะคะวันตัง สะธัมมัง สะสังฆัง
อิเมหิ สักกาเรหิ ยะถาระหัง อาโรปิเตหิ อะภิปูชะยามะ
ข้าพเจ้าทั้งหลาย ขอบูชาอย่างยิ่ง ซึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น พร้อมทั้งพระธรรม
และพระอริยสงฆ์ ด้วยเครื่องสักการะเหล่านี้

สาธุ โน ภันเต ภะคะวา สุจิระปะรินิพพุโตปิ
ข้าแต่พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้เจริญ แม้พระองค์ปรินิพพานไปนานแล้วก็ตาม ข้าพเจ้า
ทั้งหลายกราบขอพระบรมพุทธานุญาต

ปัจฉิมาชะนะตานุกัมปะมานะสา
ขอพระองค์ผู้มีพระทัยในอันที่จะอนุเคราะห์ แก่หมู่ชนผู้จะเกิดมาในภายหลัง

อิเม สักกาเร ทุคคะตะปัณณาการะภูเต ปะฏิคคัณหาตุ
ได้โปรดรับเครื่องสักการะเหล่านี้ ที่ข้าพเจ้าผู้ยากทั้งหลายน้อมถวายบูชา

อัมหากัง ทีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ ฯ
เพื่อประโยชน์ เพื่อความสุขอันเกื้อกูล แก่ข้าพเจ้าทั้งหลายสิ้นกาลนานเทอญ ฯ


อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา
พระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นผู้ไกลจากกิเลส ตรัสรู้ชอบได้ด้วยพระองค์เอง

พุทธัง ภะคะวันตัง อะภิวาเทมิ (กราบ)
ข้าพเจ้าขอกราบไหว้พระผู้มีพระภาคเจ้า ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานแล้ว

ส๎วากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม
พระธรรม เป็นคำสั่งสอนที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงตรัสไว้ดีแล้ว

ธัมมัง นะมัสสามิ (กราบ)
ข้าพเจ้าขอนอบน้อมต่อพระธรรมคำสั่งสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้า

สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
พระอริยสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นผู้ปฏิบัติดีแล้ว

สังฆัง นะมามิ (กราบ)
ข้าพเจ้าขอนอบน้อมต่อพระอริยสงฆ์ สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า

[มัคคนายก]

ปุพพะภาคะนะมะการะ พุทธานุสสะตินะยัง

(นำ) หันทะ มะยัง พุทธัสสะ ภะคะวะโต ปุพพะภาคะนะมะการัญเจวะ
พุทธานุสสะตินะยัญจะ กะโรมะ เส ฯ

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (๓ จบ)
ขอนอบน้อมต่อพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น ผู้ไกลจากกิเลส ตรัสรู้ชอบได้ด้วยพระองค์เอง ฯ

ตัง โข ปะนะ ภะคะวันตัง เอวัง กัล๎ยาโณ กิตติสัทโท อัพภุคคะโต
ก็เสียงสรรเสริญเยินยอถึงคุณธรรมอันงามของพระผู้มีพระภาคเจ้านั้นฟุ้งเฟื่องเลื่องลือไปอย่างนี้ว่า

อิติปิ โส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ
พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น เป็นผู้ไกลจากกิเลส ตรัสรู้ชอบได้ด้วยพระองค์เอง

วิชชาจะระณะสัมปันโน สุคะโต โลกะวิทู
เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยความรู้และความประพฤติอันงาม เป็นผู้เสด็จไปสู่ที่ดีงามคือพระนิพพาน เป็นผู้รู้แจ้งโลก

อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ
เป็นผู้ฝึกสอนบุคคลอย่างยอดเยี่ยม ไม่มีผู้อื่นเทียบได้

สัตถา เทวะมะนุสสานัง พุทโธ ภะคะวาติ ฯ
เป็นครูของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานแล้ว
เป็นผู้สามารถจำแนกธรรมสอนหมู่สัตว์ได้ถูกต้องตามอัธยาศัย

[มัคคนายก]

พุทธาภิคีติง

(นำ) หันทะ มะยัง พุทธาภิคีติง กะโรมะ เส ฯ

พุทธ๎วาระหันตะวะระตาทิคุณาภิยุตโต
พระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นผู้ประกอบแล้วด้วยพระคุณ มีความเป็นพระอรหันต์ เป็นต้น

สุทธาภิญาณะกะรุณาหิ สะมาคะตัตโต
พระองค์ทรงมีพระอัธยาศัยตั้งมั่นในพระทัย อันประกอบด้วยพระบริสุทธิคุณ พระปัญญาคุณ และพระกรุณาธิคุณ

โพเธสิ โย สุชะนะตัง กะมะลังวะ สูโร
ทรงทำหมู่ชนคนดีให้มีจิตเบิกบานแล้ว ประดุจดังดวงอาทิตย์ทำดอกบัวให้บาน ฉะนั้น

วันทามะหัง ตะมะระณัง สิระสา ชิเนนทัง
ข้าพเจ้าขอกราบไหว้บูชาพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น ผู้ไม่มีข้าศึกคือกิเลส ผู้เป็นจอมแห่งผู้ชนะ ด้วยเศียรเกล้า

พุทโธ โย สัพพะปาณีนัง สะระณัง เขมะมุตตะมัง
พระผู้มีพระภาคเจ้าเป็นที่พึ่งให้พ้นจากภัยสูงสุดของสรรพสัตว์ทั้งหลาย

ปะฐะมานุสสะติฏฐานัง วันทามิ ตัง สิเรนะหัง
ข้าพเจ้าขอกราบไหว้พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น ผู้ควรแก่การระลึกถึงเป็นอันดับแรก ด้วยเศียรเกล้า

พุทธัสสาหัส๎มิ ทาโส (ผู้หญิง ทาสี) วะ พุทโธ เม สามิกิสสะโร
พระผู้มีพระภาคเจ้าเป็นเจ้านายของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าเป็นทาสของพระผู้มีพระภาคเจ้าโดยแท้นั่นเทียว

พุทโธ ทุกขัสสะ ฆาตา จะ วิธาตา จะ หิตัสสะ เม
พระผู้มีพระภาคเจ้าเป็นผู้กำจัดทุกข์ และเป็นผู้ทำประโยชน์เกื้อกูลแก่ข้าพเจ้า

พุทธัสสาหัง นิยยาเทมิ สะรีรัญชีวิตัญจิทัง
ข้าพเจ้าขอมอบกายถวายชีวิตนี้แด่พระผู้มีพระภาคเจ้า

วันทันโตหัง (ผู้หญิง ตีหัง) จะริสสามิ พุทธัสเสวะ สุโพธิตัง
ข้าพเจ้าผู้กราบไหว้อยู่ จักประพฤติปฏิบัติในความเป็นผู้ตรัสรู้ดีของพระผู้มีพระภาคเจ้านั่นเทียว

นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง พุทโธ เม สะระณัง วะรัง
ข้าพเจ้าไม่มีที่พึ่งอย่างอื่น พระผู้มีพระภาคเจ้าเป็นที่พึ่งอันประเสริฐของข้าพเจ้า

เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ วัฑเฒยยัง สัตถุ สาสะเน
ด้วยการกล่าวความจริงนี้ ขอข้าพเจ้าพึงเจริญในพระศาสนาของพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า

พุทธัง เม วันทะมาเนนะ (ผู้หญิง มานายะ) ยัง ปุญญัง ปะสุตัง อิธะ
ข้าพเจ้าผู้กราบไหว้พระผู้มีพระภาคเจ้าอยู่ ได้ขวนขวายสั่งสมบุญอันใดไว้ในที่นี้

สัพเพปิ อันตะรายา เม มาเหสุง ตัสสะ เตชะสา ฯ
ขออันตรายทั้งหลายทั้งปวง จงอย่าได้มีแก่ข้าพเจ้า ด้วยเดชแห่งบุญนั้น เทอญ ฯ

(หมอบกราบลง ว่า)

กาเยนะ วาจายะ วะ เจตะสา วา พุทเธ กุกัมมัง ปะกะตัง มะยา ยัง
กรรมชั่วอันน่าเกลียดอันใด ที่ข้าพเจ้าได้กระทำแล้ว ในพระผู้มีพระภาคเจ้า ด้วยกาย วาจา และใจ

พุทโธ ปะฏิคคัณหะตุ อัจจะยันตัง
ขอพระผู้มีพระภาคเจ้าจงทรงงดโทษล่วงเกินอันนั้น

กาลันตะเร สังวะริตุง วะ พุทเธ ฯ
เพื่อข้าพเจ้าจักได้สำรวมระวังในพระผู้มีพระภาคเจ้าในกาลต่อไป ฯ

[มัคคนายก]

ธัมมานุสสะติ

(นำ) หันทะ มะยัง ธัมมานุสสะตินะยัง กะโรมะ เส ฯ

ส๎วากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม
พระธรรม เป็นคำสั่งสอนที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงตรัสไว้ดีแล้ว

สันทิฏฐิโก
เป็นธรรมที่บุคคลผู้ศึกษาปฏิบัติจะพึงเห็นได้ด้วยตนเอง

อะกาลิโก
สามารถปฏิบัติและเห็นผลได้ทุกเมื่อ ไม่จำกัดเวลา

เอหิปัสสิโก
เป็นธรรมที่สามารถพิสูจน์ได้จนกล้ากล่าวว่า “ท่านจงมาดูธรรมนี้เถิด”

โอปะนะยิโก
เป็นธรรมที่บุคคลควรน้อมเข้ามาใส่ใจ

ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหีติ ฯ
ผู้รู้ธรรมแล้วทั้งหลาย จะพึงรู้ได้เฉพาะตนเองเท่านั้น

[มัคคนายก]

ธัมมาภิคีติง

(นำ) หันทะ มะยัง ธัมมาภิคีติง กะโรมะ เส ฯ

ส๎วากขาตะตาทิคุณะโยคะวะเสนะ เสยโย
พระธรรม เป็นคำสั่งสอนอันประเสริฐกว่าคำสั่งสอนใด ๆ เพราะประกอบด้วยคุณความดีที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงกล่าวไว้ดีแล้ว

โย มัคคะปากะปะริยัตติวิโมกขะเภโท
แยกประเภทเป็นมรรค ผล ปริยัติ และความหลุดพ้นคือพระนิพพาน

ธัมโม กุโลกะปะตะนา ตะทะธาริธารี
พระธรรมสามารถป้องกันผู้ทรงธรรมไว้มิให้ตกไปในที่ชั่ว

วันทามะหัง ตะมะหะรัง วะระธัมมะเมตัง
ข้าพเจ้าขอกราบไหว้พระธรรมอันเป็นเครื่องขจัดความมืดนั้น

ธัมโม โย สัพพะปาณีนัง สะระณัง เขมะมุตตะมัง
พระธรรมเป็นที่พึ่งให้พ้นจากภัยอันสูงสุดของสรรพสัตว์ทั้งหลาย

ทุติยานุสสะติฏฐานัง วันทามิ ตัง สิเรนะหัง
ข้าพเจ้าขอกราบไหว้พระธรรมนั้น อันควรแก่การระลึกถึงเป็นที่ ๒ ด้วยเศียรเกล้า

ธัมมัสสาหัส๎มิ ทาโส (ผู้หญิง ทาสี) วะ ธัมโม เม สามิกิสสะโร
พระธรรมเป็นเจ้านายของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าเป็นทาสของพระธรรมโดยแท้นั่นเทียว

ธัมโม ทุกขัสสะ ฆาตา จะ วิธาตา จะ หิตัสสะ เม
พระธรรมเป็นเครื่องกำจัดทุกข์ และทำประโยชน์เกื้อกูลแก่ข้าพเจ้า

ธัมมัสสาหัง นิยยาเทมิ สะรีรัญชีวิตัญจิทัง
ข้าพเจ้าขอมอบกายถวายชีวิตนี้แด่พระธรรม

วันทันโตหัง (ผู้หญิง ตีหัง) จะริสสามิ ธัมมัสเสวะ สุธัมมะตัง
ข้าพเจ้าผู้กราบไหว้อยู่ จักประพฤติปฏิบัติในความเป็นธรรมอันดีแห่งพระธรรมนั่นเทียว

นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง ธัมโม เม สะระณัง วะรัง
ข้าพเจ้าไม่มีที่พึ่งอย่างอื่น พระธรรมเป็นที่พึ่งอันประเสริฐของข้าพเจ้า

เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ วัฑเฒยยัง สัตถุ สาสะเน
ด้วยการกล่าวความจริงนี้ ขอข้าพเจ้าพึงเจริญในพระศาสนาของพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า

ธัมมัง เม วันทะมาเนนะ (ผู้หญิง มานายะ) ยัง ปุญญัง ปะสุตัง อิธะ
ข้าพเจ้าผู้กราบไหว้พระธรรมอยู่ ได้ขวนขวายสั่งสมบุญอันใดไว้ในที่นี้

สัพเพปิ อันตะรายา เม มาเหสุง ตัสสะ เตชะสา ฯ
ขออันตรายทั้งหลายทั้งปวง จงอย่าได้มีแก่ข้าพเจ้า ด้วยเดชแห่งบุญนั้น เทอญ ฯ

(หมอบกราบลง ว่า)

กาเยนะ วาจายะ วะ เจตะสา วา ธัมเม กุกัมมัง ปะกะตัง มะยา ยัง
กรรมชั่วอันน่าเกลียดอันใด ที่ข้าพเจ้าได้กระทำแล้วในพระธรรม ด้วยกาย วาจา และใจ

ธัมโม ปะฏิคคัณหะตุ อัจจะยันตัง
ขอพระธรรมจงงดโทษอันล่วงเกินนั้น

กาลันตะเร สังวะริตุง วะ ธัมเม ฯ
เพื่อข้าพเจ้าจักได้สำรวมระวังในพระธรรมในกาลต่อไป ฯ

[มัคคนายก]

สังฆานุสสะติ

(นำ) หันทะ มะยัง สังฆานุสสะตินะยัง กะโรมะ เส ฯ

สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
พระอริยสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นผู้ปฏิบัติดีแล้ว

อุชุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
พระอริยสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นผู้ปฏิบัติตรงแล้ว

ญายะปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
พระอริยสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นผู้ปฏิบัติโดยธรรมแล้ว

สามีจิปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
พระอริยสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นผู้ปฏิบัติชอบแล้ว

ยะทิทัง จัตตาริ ปุริสะยุคานิ อัฏฐะ ปุริสะปุคคะลา
ท่านเหล่านี้คือ คู่แห่งบุรุษ ๔ คู่ นับเรียงตามลำดับได้ ๘ บุคคล

เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
ท่านทั้งหลาย ๘ บุคคลนี้ คือพระอริยสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า

อาหุเนยโย
ท่านเป็นผู้ควรแก่สักการะที่คนทั้งหลายนำมาบูชา

ปาหุเนยโย
ท่านเป็นผู้ควรแก่การต้อนรับ

ทักขิเณยโย
ท่านเป็นผู้ควรแก่การรับทานที่หมู่ชนนำมาถวาย

อัญชะลิกะระณีโย
ท่านเป็นผู้ควรแก่การกราบไหว้

อะนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสาติ ฯ
ท่านเหล่านี้เป็นเนื้อนาบุญอันยอดเยี่ยมของโลก ไม่มีนาบุญอื่นเทียบได้

[มัคคนายก]

สังฆาภิคีติง

(นำ) หันทะ มะยัง สังฆาภิคีติง กะโรมะ เส ฯ

สัทธัมมะโช สุปะฏิปัตติคุณาทิยุตโต
พระอริยสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า ผู้เกิดจากพระสัทธรรม เป็นผู้ประกอบด้วยคุณ มีความเป็นผู้ปฏิบัติดี เป็นต้น

โยฏฐัพพิโธ อะริยะปุคคะละสังฆะเสฏโฐ
เป็นหมู่แห่งพระอริยบุคคลผู้ประเสริฐ ๘ จำพวก

สีลาทิธัมมะปะวะราสะยะกายะจิตโต
ผู้มีกายและจิตอาศัยอยู่ในธรรมอันประเสริฐ มีศีล เป็นต้น

วันทามะหัง ตะมะริยานะ คะณัง สุสุทธัง
ข้าพเจ้าขอกราบไหว้หมู่พระอริยบุคคลเหล่านั้น ซึ่งเป็นผู้บริสุทธิ์หมดจด

สังโฆ โย สัพพะปาณีนัง สะระณัง เขมะมุตตะมัง
พระอริยสงฆ์เป็นที่พึ่งให้พ้นจากภัยอันสูงสุดของสรรพสัตว์ทั้งหลาย

ตะติยานุสสะติฏฐานัง วันทามิ ตัง สิเรนะหัง
ข้าพเจ้าขอกราบไหว้พระอริยสงฆ์นั้น ผู้ควรแก่การระลึกถึงเป็นที่ ๓ ด้วยเศียรเกล้า

สังฆัสสาหัส๎มิ ทาโส (ผู้หญิง ทาสี) วะ สังโฆ เม สามิกิสสะโร
พระอริยสงฆ์เป็นเจ้านายของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าเป็นทาสของพระอริยสงฆ์โดยแท้นั่นเทียว

สังโฆ ทุกขัสสะ ฆาตา จะ วิธาตา จะ หิตัสสะ เม
พระอริยสงฆ์เป็นผู้กำจัดทุกข์ และเป็นผู้ทำประโยชน์เกื้อกูลแก่ข้าพเจ้า

สังฆัสสาหัง นิยยาเทมิ สะรีรัญชีวิตัญจิทัง
ข้าพเจ้าขอมอบกายถวายชีวิตนี้แด่พระอริยสงฆ์

วันทันโตหัง (ผู้หญิง ตีหัง) จะริสสามิ สังฆัสโสปะฏิปันนะตัง
ข้าพเจ้าผู้กราบไหว้อยู่ จักประพฤติปฏิบัติตามความปฏิบัติดีแห่งพระอริยสงฆ์

นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง สังโฆ เม สะระณัง วะรัง
ข้าพเจ้าไม่มีที่พึ่งอย่างอื่น พระอริยสงฆ์เป็นที่พึ่งอันประเสริฐของข้าพเจ้า

เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ วัฑเฒยยัง สัตถุ สาสะเน
ด้วยการกล่าวความจริงนี้ ขอข้าพเจ้าพึงเจริญในพระศาสนาของพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า

สังฆัง เม วันทะมาเนนะ (ผู้หญิง มานายะ) ยัง ปุญญัง ปะสุตัง อิธะ
ข้าพเจ้าผู้กราบไหว้พระอริยสงฆ์อยู่ ได้ขวนขวายสั่งสมบุญใดไว้ในที่นี้

สัพเพปิ อันตะรายา เม มาเหสุง ตัสสะ เตชะสา ฯ
ขออันตรายทั้งหลายทั้งปวง จงอย่าได้มีแก่ข้าพเจ้า ด้วยเดชแห่งบุญนั้น เทอญ ฯ

(หมอบกราบลง ว่า)

กาเยนะ วาจายะ วะ เจตะสา วา สังเฆ กุกัมมัง ปะกะตัง มะยา ยัง
กรรมชั่วอันน่าเกลียดอันใด ที่ข้าพเจ้าได้กระทำแล้วในพระอริยสงฆ์ ด้วยกาย วาจา และใจ

สังโฆ ปะฏิคคัณหะตุ อัจจะยันตัง
ขอพระอริยสงฆ์จงงดโทษอันล่วงเกินนั้น

กาลันตะเร สังวะริตุง วะ สังเฆ ฯ
เพื่อข้าพเจ้าจักได้สำรวมระวังในพระอริยสงฆ์ในกาลต่อไป ฯ

[มัคคนายก]

สัพพะพุทธา นะมะการะ

(นำ) หันทะ มะยัง สัพพะพุทธานัง นะมะการัง กะโรมะ เส ฯ

......................................นะโม เม สัพพะพุทธานัง...............อุปปันนานัง มะเหสินัง

ข้าพเจ้าขอนอบน้อมต่อพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ผู้อุบัติขึ้นแล้วอย่างยิ่งใหญ่ พระพุทธเจ้าทั้งหลาย คือ

......................................ตัณหังกะโร มะหาวีโร...................เมธังกะโร มะหายะโส

พระตัณหังกร ผู้กล้าหาญ พระเมธังกร ผู้มียศใหญ่

......................................สะระณังกะโร โลกะหิโต................ทีปังกะโร ชุตินธะโร

พระสรณังกร ผู้เกื้อกูลแก่โลก พระทีปังกร ผู้ทรงไว้ซึ่งปัญญาอันรุ่งเรือง

......................................โกณฑัญโญ ชะนะปาโมกโข...........มังคะโล ปุริสาสะโภ

พระโกณฑัญญะ ผู้เป็นประมุขแห่งหมู่ชน พระมังคละ ผู้เป็นบุรุษประเสริฐ

......................................สุมะโน สุมะโน ธีโร......................เรวะโต ระติวัฑฒะโน

พระสุมนะ ผู้มีพระทัยงาม ผู้เป็นนักปราชญ์ พระเรวตะ ผู้เพิ่มพูนความยินดี

......................................โสภีโต คุณะสัมปันโน...................อะโนมะทัสสี ชะนุตตะโม

พระโสภิตะ ผู้สมบูรณ์ด้วยพระคุณ พระอโนมทัสสี ผู้สูงสุดในหมู่ชน

......................................ปะทุโม โลกะปัชโชโต...................นาระโท วะระสาระถี

พระปทุมะ ผู้ยังโลกให้สว่างไสว พระนารทะ ผู้เป็นผู้ฝึกประเสริฐ

......................................ปะทุมุตตะโร สัตตะสาโร................สุเมโธ อัปปะฏิปุคคะโล

พระปทุมุตระ ผู้เป็นที่พึ่งของหมู่สัตว์ พระสุเมธะ ผู้หาบุคคลเปรียบมิได้

......................................สุชาโต สัพพะโลกัคโค.................ปิยะทัสสี นะราสะโภ

พระสุชาตะ ผู้เลิศกว่าสัตว์โลกทั้งปวง พระปิยทัสสี ผู้ประเสริฐกว่าหมู่คน

......................................อัตถะทัสสี การุณิโก....................ธัมมะทัสสี ตะโมนุโท

พระอัตถทัสสี ผู้มีพระทัยกรุณา พระธรรมทัสสี ผู้กำจัดความมืด

......................................สิทธัตโถ อะสะโม โลเก.................ติสโส จะ วะทะตัง วะโร

พระสิทธัตถะ ผู้หาบุคคลเสมอมิได้ในโลก พระติสสะ ผู้ประเสริฐกว่านักปราชญ์ทั้งหลาย

......................................ปุสโส จะ วะระโท พุทโธ................วิปัสสี จะ อะนูปะโม

พระปุสสะ ผู้ทรงธรรมอันประเสริฐ พระวิปัสสี ผู้หาที่เปรียบมิได้

......................................สิขี สัพพะหิโต สัตถา...................เวสสะภู สุขะทายะโก

พระสิขี ผู้เป็นศาสดาผู้เกื้อกูลแก่สรรพสัตว์ พระเวสสภู ผู้ประทานความสุข

......................................กะกุสันโธ สัตถะวาโห...................โกนาคะมะโน ระณัญชะโห

พระกกุสันโธ ผู้นำสัตว์ออกจากกิเลส พระโกนาคมน์ ผู้กำจัดข้าศึกคือกิเลส

......................................กัสสะโป สิริสัมปันโน...................โคตะโม สัก๎ยะปุงคะโวติ ฯ

พระกัสสปะ ผู้สมบูรณ์ด้วยศิริ พระโคตมะ ผู้ประเสริฐแห่งหมู่ศากยวงศ์

[มัคคนายก]

เมตตานิสังสะสุตตะปาโฐ

เมตตายะ ภิกขะเว เจโตวิมุตติยา อาเสวิตายะ ภาวิตายะ พะหุลีกะตายะ ยานีกะตายะ วัตถุกะตายะ อะนุฏฐิตายะ ปะริจิตายะ สุสะมารัทธายะ เอกาทะสานิสังสา ปาฏิกังขา ฯ กะตะเม เอกาทะสะ ฯ สุขัง สุปะติ สุขัง ปะฏิพุชฌะติ ฯ นะ ปาปะกัง สุปินัง ปัสสะติ ฯ มะนุสสานัง ปิโย โหติ ฯ อะมะนุสสานัง ปิโย โหติ ฯ เทวะตา รักขันติ ฯ นาสสะ อัคคิ วา วิสัง วา สัตถัง วา กะมะติ ฯ ตุวะฏัง จิตตัง สะมาธิยะติ ฯ มุขะวัณโณ วิปปะสีทะติ ฯ อะสัมมุฬ๎โห กาลัง กะโรติ ฯ อุตตะริง อัปปะฏิวิชฌันโต พ๎รัห๎มะโลกูปะโค โหติ ฯ

เมตตายะ ภิกขะเว เจโตวิมุตติยา อาเสวิตายะ ภาวิตายะ พะหุลีกะตายะ ยานีกะตายะ วัตถุกะตายะ อะนุฏฐิตายะ ปะริจิตายะ สุสะมารัทธายะ อิเม เอกาทะสานิสังสา ปาฏิกังขาติ ฯ อิทะมะโวจะ ภะคะวา ฯ อัตตะมะนา เต ภิกขู ภะคะวะโต ภาสิตัง อะภินันทุนติ ฯ

[มัคคนายก]

อตีตะปัจจะเวกขะณะปาฐะ

(นำ) หันทะ มะยัง อะตีตะปัจจะเวกขะณะ ปาฐัง ภะณามะ เส ฯ

อัชชะ มะยา อะปัจจะเวกขิต๎วา ยัง จีวะรัง ปะริภุตตัง
ในวันนี้ เรานุ่งห่มจีวรใด โดยไม่ทันได้พิจารณาโดยอุบายอันชอบ
ตังยาวะเทวะ สีตัสสะ ปะฏิฆาตายะ
เรานุ่งห่มจีวรนั้นเพียงเพื่อป้องกันความหนาว
อุณ๎หัสสะ ปะฏิฆาตายะ
เพียงเพื่อป้องกันความร้อน
ฑังสะมะกะสะวาตาตะปะสิริงสะปะสัมผัสสานัง ปะฏิฆาตายะ
เพื่อป้องกันการกระทบกระทั่งอันเกิดจากเหลือบ ยุง ลม แดด และสัตว์เลื้อยคลานทั้งหลาย
ยาวะเทวะ หิริโกปินะปะฏิจฉาทะนัตถัง ฯ
และนุ่งห่มเพียงเพื่อปกปิดอวัยวะอันให้เกิดความละอายเท่านั้น ไม่ได้นุ่งห่มเพื่อความสวยงามแต่อย่างใด

อัชชะ มะยา อะปัจจะเวกขิต๎วา โย ปิณฑะปาโต ปะริภุตโต
ในวันนี้ เราบริโภคอาหารใด โดยไม่ทันได้พิจารณาโดยอุบายอันชอบ
โส เนวะ ท๎วายะ นะ มะทายะ นะ มัณฑะนายะ นะ วิภูสะนายะ
เราไม่ได้บริโภคอาหารนั้นเพื่อความเพลิดเพลินสนุกสนาน ไม่ให้เป็นไปเพื่อความเมามัน เกิดพลังทางกาย ไม่บริโภคเพื่อทำให้ร่างกายผ่องใส
ยาวะเทวะ อิมัสสะ กายัสสะ ฐิติยา ยาปะนายะ วิหิงสุปะระติยา พ๎รัห๎มะจะริยานุคคะหายะ
เราบริโภคอาหารเพียงเพื่อให้ร่างกายนี้ดำรงอยู่ได้ เพียงเพื่อเลี้ยงชีวิตตามฐานะของตน เพื่อไม่ให้ร่างกายต้องลำบาก และเพื่อจะได้มีกำลังในการประพฤติพรหมจรรย์ต่อไป
อิติ ปุราณัญจะ เวทะนัง ปะฏิหังขามิ นะวัญจะ เวทะนัง นะ อุปปาเทสสามิ
ด้วยการพิจารณาแล้วอย่างนี้ เราย่อมระงับทุกขเวทนาเก่า คือความหิวลงเสียได้ และไม่ทำให้ทุกขเวทนาใหม่เกิดขึ้นได้
ยาต๎รา จะ เม ภะวิสสะติ อะนะวัชชะตา จะ ผาสุวิหาโร จาติ ฯ
การดำเนินชีวิตให้เป็นไปโดยสะดวกสบายตามอัตภาพ และความไม่มีโทษ ตลอดถึงความเป็นอยู่โดยผาสุก จักมีแก่เราด้วยประการฉะนี้แล

อัชชะ มะยา อะปัจจะเวกขิต๎วา ยัง เสนาสะนัง ปะริภุตตัง
ในวันนี้ เราใช้สอยเสนาสนะคือที่อยู่อาศัยใด โดยไม่ทันได้พิจารณาโดยอุบายอันชอบ
ตัง ยาวะเทวะ สีตัสสะ ปะฏิฆาตายะ
เราอาศัยอยู่ในเสนาสนะนั้นเพียงเพื่อป้องกันความหนาว
อุณ๎หัสสะ ปะฏิฆาตายะ
เพียงเพื่อป้องกันความร้อน
ฑังสะมะกะสะวาตาตะปะสิริงสะปะสัมผัสสานัง ปะฏิฆาตายะ
เพื่อป้องกันการกระทบกระทั่งอันเกิดจากเหลือบ ยุง ลม แดด และสัตว์เลื้อยคลานทั้งหลาย
ยาวะเทวะ อุตุปะริสสะยะวิโนทะนัง ปะฏิสัลลานารามัตถัง ฯ
และเพียงเพื่อบรรเทาอันตรายอันเกิดจากดินฟ้าอากาศ และเพื่อให้จิตมีความยินดีในการออกหลีกเร้นสำหรับภาวนาเท่านั้น

อัชชะ มะยา อะปัจจะเวกขิต๎วา โย คิลานะปัจจะยะเภสัชชะปะริกขาโร ปะริภุตโต
ในวันนี้ เราใช้ยารักษาโรคใด โดยไม่ทันได้พิจารณาโดยอุบายอันชอบ
โส ยาวะเทวะ อุปปันนานัง เวยยาพาธิกานัง เวทะนานัง ปะฏิฆาตายะ
เราใช้ยารักษาโรคนั้นเพียงเพื่อระงับทุกขเวทนา อันเกิดจากความเจ็บป่วยต่าง ๆ
อัพ๎ยาปัชฌะปะระมะตายาติ ฯ
และเพียงเพื่อความเป็นผู้ไม่มีโรคเบียดเบียนเป็นอย่างยิ่ง ดังนี้แล ฯ

[มัคคนายก]

กรวดน้ำอิมินา

(นำ) หันทะ มะยัง อุททิสะนาธิฏฐานะคาถาโย ภะณามะ เส ฯ

......................................อิมินา ปุญญะกัมเมนะ...............อุปัชฌายา คุณุตตะรา

ด้วยผลบุญที่เราได้กระทำแล้วนี้ ขอให้พระอุปัชฌาย์ผู้มีพระคุณเป็นเลิศ

......................................อาจะริยูปะการา จะ..................มาตาปิตา จะ ญาตะกา ปิยา มะมัง
......................................สุริโย จันทิมา ราชา.................คุณะวันตา นะราปิ จะ

อีกทั้งอาจารย์ผู้เกื้อหนุน ทั้งบิดา มารดา และหมู่ญาติ
ตลอดถึงผู้เป็นที่รักทั้งสิ้นของเรา ทั้งพระอาทิตย์ พระจันทร์ พระเจ้าแผ่นดิน และผู้ทรงคุณงามความดีทั้งหลายทั้งหมด

......................................พ๎รัห๎มะมารา จะ อินทา จะ..........โลกะปาลา จะ เทวะตา

อีกทั้งพรหมและหมู่มารทั้งหลาย และพระอินทร์จอมราชาแห่งสวรรค์ ท้าวโลกบาลทั้ง ๔ และเทวดาทั้งปวง

......................................ยะโม มิตตา มะนุสสา จะ............มัชฌัตตา เวริกาปิ จะ

พระยายมราชและหมู่คนผู้เป็นมิตร คนผู้วางตัวเป็นกลาง และผู้จองเวรทั้งหลาย

......................................สัพเพ สัตตา สุขี โหนตุ.............ปุญญานิ ปะกะตานิ เม

และสรรพสัตว์ทั้งหลาย จงเป็นสุขโดยทั่วกันเถิด อนึ่ง ขอผลบุญทั้งหลายที่เราได้บำเพ็ญแล้ว

......................................สุขัง จะ ติวิธัง เทนตุ................ขิปปัง ปาเปถะ โว มะตัง ฯ

จงดลบันดาลให้ทุก ๆ ท่านที่กล่าวมาแล้วนั้น ได้เข้าถึงซึ่งความสุข

......................................อิมินา ปุญญะกัมเมนะ..............อิมินา อุททิเสนะ จะ

ด้วยผลบุญที่เราได้กระทำแล้ว และด้วยผลบุญที่เราได้ตั้งใจให้ส่วนบุญนี้

......................................ขิปปาหัง สุละเภ เจวะ...............ตัณหุปาทานะเฉทะนัง

จงเป็นกำลังให้เราตัดตัณหาอุปาทานได้ขาดโดยฉับพลันเถิด

......................................เย สันตาเน หินา ธัมมา.............ยาวะ นิพพานะโต มะมัง
......................................นัสสันตุ สัพพะทา เยวะ.............ยัตถะ ชาโต ภะเว ภะเว

ขอให้ความชั่วทั้งหลายในสันดานของเรา จงพินาศฉิบหายไปในกาลทุกเมื่อ จนตราบท้าวเข้าสู่พระนิพพาน และทุกภพทุกชาติที่เกิด

......................................อุชุจิตตัง สะติปัญญา...............สัลเลโข วิริยัมหินา

ขอให้มีจิตซื่อตรงมั่นคงตั้งมั่นในธรรม มีสติปัญญาแหลมคม มีความเพียรแก่กล้า สามารถขัดเกลากิเลสให้สิ้นไปได้

......................................มารา ละภันตุ โนกาสัง..............กาตุญจะ วิริเยสุ เม

ขอหมู่มารจงอย่าได้มีโอกาสเพื่อทำลายการบำเพ็ญเพียรของเราเลย

......................................พุทธาทิปะวะโร นาโถ...............ธัมโม นาโถ วะรุตตะโม

พระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่งอันประเสริฐสูงสุด พระธรรมเป็นที่พึ่งอันสูงสุด ไม่มีประมาณ

......................................นาโถ ปัจเจกะพุทโธ จะ.............สังโฆ นาโถตตะโร มะมัง

ตลอดถึงพระปัจเจกพุทธเจ้าและพระสงฆ์ ก็เป็นที่พึ่งอันสูงสุดของเรา

......................................เตโสตตะมานุภาเวนะ................มาโรกาสัง ละภันตุ มา ฯ

ด้วยอำนาจอันสูงสุดของพระรัตนตรัย ขอมารทั้งหลาย จงอย่าได้มีโอกาสทำลายเราตลอดไป เทอญ ฯ