มหาเศรษฐีไปบรมพุทโธ ตอนที่ ๙

[สุธรรม]

สถานที่ซึ่งเป็นทั้งร้านอาหาร ที่พักและร้านถ่ายรูป

คุณเห็นดีพาเลี้ยวเข้าไปในสถานที่ซึ่งมีตัวอาคารมุงแฝกหลังใหญ่ มีป้ายตรงปากทางเข้าเขียนชื่อสถานที่ว่า Sapulidi บรรทัดล่างระบุว่า Resto, Resort & Gallery แสดงว่ามีทั้งร้านอาหาร ที่พัก และรับถ่ายรูปด้วย ซึ่งก็น่าจะมีอยู่หรอก เพราะตกแต่งสถานที่ได้อย่างเป็นธรรมชาติ ใช้วัสดุธรรมชาติ ต้นไม้ใบหญ้าขึ้นงามสะพรั่ง น่าถ่ายรูปมาก...

[สุธรรม]

..เขียวเหลืองเรืองรอง ข้าวรวงสีทองมองไสวชูช่อ..

คุณเห็นดี คุณนายเทวีและเกรซเข้าไปสอบถามเจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ ที่เหลือมีพนักงานสาวในชุดพื้นเมือง (เสื้อแขนยาวสีเขียว) นำอ้อมไปด้านหลังที่เป็นท้องนา มีกระต๊อบคล้ายเถียงนาบ้านเราตั้งอยู่หลายหลัง ขอยืนยันว่าเป็นท้องนาจริง ๆ ซ้ำยังปลูกข้าวเอาไว้มากมายหลายแปลง มีทั้งที่เพิ่งจะดำใหม่ ๆ ที่กำลังตั้งตัวงามสะพรั่ง และที่ตกรวงเหลืองอร่าม แบบนี้ไม่ต้องไปซื้อข้าวที่ไหนหรอก แค่ที่เห็นก็พอเลี้ยงคนเป็นสิบได้ทั้งปีแล้ว...

[สุธรรม]

โดนลอบสังหาร เอ๊ย..โดนแอบถ่าย..!

อาตมาเลือกเอากระต๊อบหลังหนึ่ง ที่เหลือเลือกอีกหลังที่อยู่ใกล้กัน ครู่ต่อมาคุณเห็นดี คุณนายเทวีกับเกรซก็มาสมทบ พนักงานสาวเอาอ่างน้ำมาให้ล้างมือ ป้านุชกับแม่ป๋อมหามุมถ่ายรูปกันใหญ่ อาตมาอ่านหนังสือรอ ขณะที่คุณอาเล็กกับเกรซดูรายการอาหาร ปรึกษากันว่าจะสั่งอะไรเพิ่มดี...

[สุธรรม]

ดูอาเสี่ยเห็นดีเขาทำ..ถ้าจะให้เหมือนกว่านี้ต้องจับแขวนคอด้วย..!

พนักงานขนเอาอาหารว่างเดินตามกันมาเป็นแถว เฮ้ย..มากขนาดนี้เลยหรือ ? อาเสี่ยเห็นดีหัวเราะหน้าเป็น บอกว่าเหลือจาก “ซือฝู่” แล้ว จะได้กินต่อ เออ..แต่ “ซือฝู่” เจอเข้าไปขนาดนี้ เห็นท่าจะไม่ได้ฉันอาหารมื้อหลักเป็นแน่แท้..!

[สุธรรม]

นี่แค่อาหารเรียกน้ำย่อย..!

อาตมารับประเคนแล้วนั่งตาปริบ ๆ มองกุ้งทอด ปลาหมึกทอดกรอบ เต้าหู้ทอด ไข่เจียวตัดเป็นชิ้นสี่เหลี่ยม ขนมปังอีกสองอันเบ้อเริ่ม พร้อมน้ำจิ้มและเครื่องเคียงอีก ๕ ถ้วยอย่างปลงอนิจจัง คนไม่มีวาสนาในการกิน แค่เห็นของเกินสามอย่างก็อิ่มแล้ว แต่ดันทำทานบารมีไว้ดี เขาถวายมาแต่ละทีแทบหมดปัญญาจะเอื้อมถึง..!

หยิบพริกสดหน้าตาคล้ายพริกขี้หนูบ้านเรา แต่ใหญ่ประมาณครึ่งหนึ่งของพริกชี้ฟ้า ใส่ปากเคี้ยวทดสอบรสชาติดูหน่อย สงสัยว่าวันก่อนที่ร้านฉี่ฉ่าทำไมพริกแดงโร่ขนาดนั้นแล้วไม่เผ็ด ปรากฏว่าเผ็ดนิดเดียวจริง ๆ ถ้าเป็นพริกขี้หนูบ้านเราป่านนี้ร้อนฉ่าขึ้นหูไปแล้ว...

ชิมของว่างอย่างละคำ แล้วส่งให้คุณเห็นดีกับคุณอาเล็ก ทั้งสองคนรับไปตั้งเรียงรายไว้ที่กระต๊อบของตัวเอง คุณนายเทวียังเอาขนมที่ซื้อจากยอร์กจาการ์ตา ใส่จานมาประเคนอีกสองอย่าง อาตมาชิมแล้วส่งคืนไปเช่นกัน...

[สุธรรม]

ของจริงที่ตามมาทีหลัง

พนักงานขนเอาอาหารหลักมาส่ง บรรจุอยู่ในกระทะใบเล็ก ๔ กระทะ หน้าตาดำ ๆ เหมือนกันหมด ดูไม่ออกว่าเป็นอะไรบ้าง แต่ต้มยำปลาทับทิม ไก่ปิ้ง และปลาราดพริกที่ตามมานี่รู้จักแน่ ๆ ปิดท้ายด้วยข้าวสวยที่บรรจุมาในโถไม้ไผ่สาน หน้าตาคล้ายกระติบข้าวเหนียว แต่เขากรุด้วยใบตองสดก่อน อาตมารับประเคนแล้วให้พร จากนั้นลงมือฉันเพล...

[สุธรรม]

ใช้ช้อนที่แม่ให้มาถนัดกว่า..!

อาหารของเขารสชาติใช้ได้ แต่อาตมาฉันน้อย (ในความรู้สึกของคนอื่น) มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว จึงใช้เวลาไม่ถึงสิบนาที จากนั้นยกให้พวกเขาไปโจ้กัน เห็นล้อมวงลุยกันอย่างเอร็ดอร่อย อาเสี่ยเห็นดีถึงกับเปิบด้วยมือเอาเลย เห็นท่าทางตอนกำลังกินแล้วไม่สงสัยหรอกว่าทำไมน้ำหนักถึงขึ้นเอา ๆ...

[สุธรรม]

มีการจุดเทียนกินข้าวกลางวันแสก ๆ ด้วย ได้บรรยากาศไปอีกแบบ

พนักงานของร้านจุดเทียนมาตั้งให้กลางวง กำลังสงสัยว่าสว่างโร่ปานนี้ทำไมถึงต้องจุดเทียนด้วย เกรซอธิบายว่าจุดเอาไว้ไล่แมลงวัน พอแมลงวันได้กลิ่นควันจะไม่เข้ามาตอมอาหาร อาตมาถ่ายรูปทุกคนที่กำลังกินข้าว แล้วเดินออกมาดูรอบ ๆ พื้นที่ของรีสอร์ท...

[สุธรรม]

ภายในสระเลี้ยงปลามีแพสำหรับกินอาหารและที่พักด้วย

ด้านในนอกจากนาข้าวแล้ว ยังมีบ่อปลาอีกต่างหาก เลี้ยงปลาเอาไว้เยอะแยะ ไอ้ที่เพิ่งฉันไปน่าจะมาจากในบ่อนี้แหละ ในบ่อปลาเขาทำเป็นเรือนแพเล็ก ๆ แต่ละหลังมีไม้ไผ่ทำเป็นสะพานเชื่อมกับฝั่ง สำหรับเป็นที่สั่งอาหารไปนั่งกินกันนั่นเอง แต่ฝั่งโน้นของบ่อเป็นเรือนแพหลายหลัง สำหรับเป็นที่พักของคนที่ชอบนอนริมน้ำ...

[สุธรรม]

ยายหนู..ถ้าง่วงมากก็กลับไปนอนที่บ้าน นอนอย่างนี้เดี๋ยวถูกคนจับไป..!

ได้ยินเสียงเอะอะเจี๊ยวจ๊าวกันอยู่ทางซ้ายมือ อาตมาจึงเดินวนไปดู บริเวณที่เป็นกระต๊อบล้อมลานเป็นวงกลมอยู่นั้น คู่บ่าวสาวกำลังถ่ายรูปที่ระลึกงานแต่งอยู่กลางลาน มีเพื่อน ๆ ตามเชียร์ให้โพสท์ท่าอยู่เป็นสิบคน มิน่าว่าทำไมถึงเสียงดังนัก อาตมาเดินวนซ้ายออกมา ลอดผ่านใต้ต้นไม้ที่หน้าตาเหมือนเถาพลูด่างขนาดยักษ์ม้วนพันกันคร่อมทางอยู่ เจอนางเงือกนอนหลับอยู่ริมน้ำด้านนี้ มีผ้าบาง ๆ ปิดกายอยู่ผืนเดียว...

[สุธรรม]

ว่านลูกไก่ยักษ์..!

มีเฟิร์นยืนต้นที่บ้านเราเรียกว่าเฟิร์นหัสดำ กำลังแตกยอดอ่อนขนาดใหญ่ที่ม้วนกลมเป็นก้อน มีขนสีทองอร่ามตา โบราณเขาเรียกว่า “ว่านลูกไก่ทอง” แต่ตัวนี้น่าจะเป็นลูกไก่ยักษ์ เพราะโตขนาดสองฝ่ามือกาง ๆ เลยทีเดียว...

[สุธรรม]

ป้ายบอกทางไปห้องน้ำชาย..!

วนครบรอบพอดีทุกคนอิ่มข้าวแล้ว กำลังเข้าห้องน้ำกันอยู่ อาตมาจึงฉวยโอกาสเข้าบ้าง ป้ายห้องน้ำชายเป็นเต่ากำลังโผล่หัวออกมาจากรังนก นับเป็นอารมณ์ขันที่ใช้ได้ทีเดียว..! ประตูห้องน้ำเป็นไม้เก่าแกะสลัก ใช้วิธีขัดดานตอนปิด ถ้าคนไม่เคยใช้อาจจะปิดไม่เป็นก็ได้...

[สุธรรม]

เก้าอี้รูปมือ..บรื๋อวววส์

ด้านในเป็นโถชักโครกอย่างดี แต่อากาศเย็นจนทำให้นั่งแล้วถึงกับสะดุ้ง ทำธุระเสร็จอาตมาออกมานั่งที่เก้าอี้ข้างตู้ขายของที่ระลึก เขาแกะสลักเก้าอี้ตัวนี้จากท่อนไม้ เป็นรูปมือขนาดใหญ่ ป้านุชกับแม่ป๋อมผลัดกันเข้ามาถ่ายรูป เสร็จแล้วเข้าไปในร้านสมทบกับคุณนายเทวีและเกรซ เลือกหาของที่ระลึกกันเป็นการใหญ่ ท้ายสุดแม่ป๋อมได้ผ้าคลุมไหล่มาผืนเดียว...

[สุธรรม]

ผลัดกันขี่สามล้อให้ "ซือฝู่" นั่ง

คุณเห็นดีกับคุณอาเล็กชวนเดินวนไปทางด้านขวา ทางนี้เป็นเนินเขาขนาบรีสอร์ทอยู่ บนเขานั่นคือวัดวิปัสสนาคราหะ (Vihara Vipassana Graha) ที่เขาตั้งใจพามาชมในวันนี้ มองเห็นตัวอาคารที่น่าจะเป็นศาลาขนาดใหญ่อยู่ข้างบน สูงจากจุดที่เราอยู่ไปเกือบร้อยเมตร..!

เดินมาถึงส่วนที่เป็นประตูเข้าสู่บ้านพักด้านหลัง ตรงนี้มีสามล้อจอดอยู่สองคัน อาเสี่ยเห็นดีขึ้นไปเต๊ะท่าขี่สามล้อ อาตมาขึ้นนั่งเป็นผู้โดยสารให้ ทุกคนจึงกรูกันเข้ามาถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึก เสร็จแล้วคุณอาเล็กขอผลัดขึ้นมาเป็นคนขี่ ให้อาเสี่ยเห็นดีลงไปเป็นตากล้องบ้าง...

[สุธรรม]

ป้ายหน้าอาคารสามชั้นที่น่าจะเป็นกุฏิพระ

ได้รูปเป็นที่พอใจกันแล้ว อาตมาก็พาทุกคนเดินมาดูเรือนแพและบ่อปลา พอวนครบรอบมาถึงด้านหน้าก็ขึ้นรถพอดี งานนี้ไม่ได้อยู่ดูตอนเขาจ่ายค่าอาหาร จึงไม่ทราบว่ามื้อนี้โดนไปกี่ล้าน..! ดูจากเจ้าภาพที่เดินกันแบบไม่รู้สึกรู้สา แปลว่า "ขนหน้าแข้ง" ยังไม่ร่วงเป็นแน่...

ทุกคนขึ้นรถแล้วคุณเห็นดีขับออกจากรีสอร์ท วนซ้ายมือขึ้นเขาไปยังวัด พอมาถึงตัววัดมีป้ายติดอยู่ที่กำแพงว่า Pusat Meditasi ตามด้วยชื่อวัด บอกชัดว่าเป็นที่ปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน อาคารหลังใหญ่ที่เรามองมาจากด่านล่างอยู่ตรงนี้เอง เป็นตึกสามชั้นขนาดใหญ่ น่าจะเป็นกุฏิพระและศาลาการเปรียญไปในตัว...

[สุธรรม]

พระประธานในอาคารที่น่าจะเป็นโบสถ์

ลงจากรถมาไม่เจอใครเลยสักคนเดียว อาตมาเดินตรงไปยังอาคารที่น่าจะเป็นโบสถ์ เข้าไปด้านในเห็นพระประธานองค์ใหญ่ ขนาดหน้าตักน่าจะถึง ๔ ศอก พระพักตร์ค่อนข้างดุ ลักษณะเหมือนศิลปะสมัยเชียงแสน แต่จีวรเป็นริ้วถี่ ๆ เหมือนสมัยโบโลนรุวะของศรีลังกา พระหัตถ์ขวาแบในท่าประทานอภัย พระหัตถ์ซ้ายจีบนิ้วพระหัตถ์ในท่าประทานพร...

พระอัครสาวกซ้ายขวาความสูงประมาณ ๑๒๐ ซ.ม. จึงไม่ได้ขนาดกับองค์พระประธาน ตรงหน้าพระประธานเป็นพระพุทธชินสีห์จำลอง หน้าตักประมาณ ๓๐ นิ้ว ขนาดและพิมพ์เดียวกันกับที่วัดธรรมจักรชัย บนโต๊ะหมู่มีพระพุทธรูปศิลปะเชียงแสน ขนาดหน้าตัก ๙ นิ้ว แกะสลักจากหินเขียวแม่น้ำโขงอยู่อีก ๑ องค์...

[สุธรรม]

พระครูประกาศธรรมนิเทศ (วงศ์สิน ลาภิโก) ถ่ายจากรูปติดผนัง

บนแท่นด้านซ้ายของพระประธาน ยังมีรูปหล่อของพระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (จันทร์ สิริจนฺโท) ขนาดเท่าองค์จริงอยู่ด้วย สองข้างประธานและผนังโบสถ์ซ้ายขวา มีตู้กระจกซอยเป็นช่องเล็ก ๆ บรรจุพระพุทธรูปหน้าตักประมาณ ๕ นิ้วเอาไว้มากมายน่าจะถึงพันองค์ สำหรับให้ญาติโยมที่เผาศพญาติตัวเองแล้ว นำกระดูกมาบรรจุไว้ที่ฐานพระ เพื่อให้ผู้ตายได้ฟังพระสวดมนต์และรับการอุทิศส่วนกุศลทุกวัน ซึ่งชาวพุทธจีนนิยมทำกันแบบนี้มาก...

ดูท่าว่าจะไม่มีใครอยู่เอาจริง ๆ พวกเราจึงแสดงความเป็นเจ้าของ เดินดูโน่นดูนี่กันแบบสบายใจเฉิบ เห็นมีป้ายประชาสัมพันธ์ระบุว่า ท่านเจ้าอาวาสคือพระครูประกาศธรรมนิเทศ (วงศ์สิน ลาภิโก) ซึ่งเป็นพระธรรมทูตรูปแรก ๆ ที่มาเผยแผ่พระพุทธศาสนาในอินโดนีเซีย...

[สุธรรม]

เสาอโศกจำลองหน้าอาคารที่คิดว่าเป็นโบสถ์

หน้าโบสถ์ด้านซ้ายของพระประธาน เป็นเสาอโศกจำลอง เลยไปหน่อยเป็นพระเจดีย์ ๕ ยอด ที่ใต้ฐานเป็นห้องขนาดใหญ่ เป็นที่รับแขกของท่านเจ้าอาวาส แต่ไม่มีใครอยู่ตามเคย อาตมาหยอดตู้ทำบุญไป ๑๐๐,๐๐๐ รูเปียห์ แล้วลงชื่อไว้ในสมุดรายชื่อผู้บริจาค ด้านหน้าอาคารใต้พระเจดีย์เป็นหลักติดตั้งป้ายหินอ่อน แกะสลักชื่อของเจ้าภาพที่ร่วมกันสร้างพระเจดีย์ และชื่อของพระธรรมทูตที่มาเผยแผ่พระพุทธศาสนาที่วัดนี้ตั้งแต่ต้นจนถึงปัจจุบัน...

[สุธรรม]

แดดกำลังจัดแทบจะเผาคนละลาย..!

คุณอาเล็ก คุณเห็นดี คุณนายเทวีและเกรซ เคยมาวัดนี้กันแล้ว หรืออาจจะอิ่มจนเดินไม่ไหวแล้ว จึงนั่งคุยกัน ปล่อยให้อาตมา ป้านุช และแม่ป๋อมเดินชมวัดและถ่ายรูปกันตามอัธยาศัย แดดกำลังจัดแบบนี้ รูปต้องออกมาดีแน่ ๆ เลย...

[สุธรรม]

รูปที่ผนังโบสถ์ถึงเก่าแล้วแต่ก็ยังงามมาก

อาตมาเดินข้ามถนนไปยังฝั่งตรงข้ามพระเจดีย์ ที่เห็นอาคารใหญ่อีกหนึ่ง มีแม่ป๋อมเดินตามมาด้วย อ้าว..หลังนี้มีเสมา แปลว่านี่คือโบสถ์ ถ้าอย่างนั้นหลังที่มีพระประธานองค์ใหญ่ก็เป็นหอสวดมนต์

อาตมาเดินเข้าทางหลังโบสถ์ กราบพระประธานที่เป็นพระพุทธรูปปางปฐมเทศนา ผนังโบสถ์หลังพระประธานวาดรูปพระพุทธเจ้าครึ่งพระองค์ ยกพระหัตถ์ขวาในท่าห้ามญาติ ใหญ่เต็มผนังเลย ถึงสีจะซีดแล้วแต่ก็ยังเห็นชัดว่าฝีมือวาดได้งามมาก...