กระดานสนทนาวัดท่าขนุน


กลับไป   กระดานสนทนาวัดท่าขนุน > ห้องธรรมะ เรื่องราวในอดีต และสรรพวิชา > เรื่องธรรมะ และการปฏิบัติ

Notices

ตอบ
 
คำสั่งเพิ่มเติม
  #21  
เก่า 31-10-2012, 05:47
มุนินโท มุนินโท is offline
สมาชิก - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Oct 2008
ข้อความ: 733
ได้ให้อนุโมทนา: 22,386
ได้รับอนุโมทนา 61,847 ครั้ง ใน 1,100 โพสต์
มุนินโท is on a distinguished road
Default



อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ เด็กฝึกหัด

การมาเยี่ยมเยียนของแพทย์

ที่หมู่บ้านนี้ มีคนสองคนเท่านั้นที่พูดภาษาไทยได้เพราะเป็นคนมาใหม่ เคยอยู่กับชาวเขาเผ่าที่ทันสมัยหน่อยมาก่อนที่อื่น ไม่มีโรงเรียนประจำหมู่บ้านแม้ว่าจะมีเด็กในวัยเรียนไม่ต่ำกว่า ๕๐ คน ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่มีหมอมาเยี่ยมเยียนหมู่บ้าน พวกชาวบ้านปฏิเสธไม่ยอมปลูกฝี แต่เราก็สามารถปลูกฝีให้เด็ก ๆ ได้ โดยให้ลูกกวาดสีแดง
คนละ ๓ อันเป็นรางวัล ชาวบ้านเป็นโรคหลายอย่าง แต่ที่ร้ายที่สุดคือโรคคอพอก โดยเฉพาะคนสูงอายุ ข้าพเจ้าไม่เคยเห็นการที่ต่อมไทยรอยด์ขยายใหญ่น่ากลัวเช่นนี้มาก่อนเลย ผู้หญิงคนหนึ่งดูเหมือนมีลูกเทนนิสอยู่ในลำคอถึง ๓ ลูก คุณหมอบอกว่าแม้แต่เด็ก ๆ ก็เริ่มที่จะเป็นโรคนี้ คุณหมอและนางพยาบาลทำงานลำบากมากเพราะพูดกันไม่รู้เรื่อง มีคนพูดภาษาไทยได้เพียงสองคน คนหนึ่งต้องตามข้าพเจ้าไปเยี่ยมหมู่บ้านและอีกคนหนึ่งจึงต้องอยู่ช่วยแพทย์และพยาบาล

แพทย์ผู้นี้มีประสบการณ์แปลก ๆ ที่หมู่บ้านนี้ โดยอาชีพเขาเป็นหัวหน้าห้องพยาบาลฉุกเฉินอยู่ที่
โรงพยาบาลตำรวจ และคุ้นเคยกับเรื่องแปลก ๆ ที่เกิดขึ้นกับคนไข้ แต่คราวนี้ถึงกับตะลึงงัน และกล่าวว่าเรื่องที่เกิดขึ้นนี้เหนือประวัติการณ์ที่เกิดขึ้นในอาชีพของเขาที่โรงพยาบาลตำรวจ คนไข้คนหนึ่งถูกหมีกัดและ


แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย มุนินโท : 01-11-2012 เมื่อ 20:13
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 76 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ มุนินโท ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #22  
เก่า 01-11-2012, 05:11
มุนินโท มุนินโท is offline
สมาชิก - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Oct 2008
ข้อความ: 733
ได้ให้อนุโมทนา: 22,386
ได้รับอนุโมทนา 61,847 ครั้ง ใน 1,100 โพสต์
มุนินโท is on a distinguished road
Default



อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ เด็กฝึกหัด

ถ้าแพทย์ของเราไม่ได้อยู่ที่นั้น ชายที่น่าสงสารผู้นั้นคงไม่
รอดชีวิต ดังนั้นท่านควรจะเชื่อข้าพเจ้าเมื่อข้าพเจ้ากล่าวถึงทางของหมีหรือทางช้างเดิน

บางสิ่งที่เราพบที่บ้านแม่สานนั้นผิดธรรมดา ต้น
ไม้ที่นั่นใหญ่โตมาก ลูกมะพร้าวใหญ่เท่าลูกฟุตบอลและลูกหนึ่งมีน้ำมะพร้าวราวหกแก้ว มีกบขนาดใหญ่ด้วยเรียกว่ากบฑูตและอาศัยอยู่ตามลำธารที่มีน้ำไหลรินรอบ ๆ หมู่บ้าน ขนาดตัวมันใหญ่มากคือยาวราว ๑๘ นิ้ว เวลากระโดดลงน้ำทีใด น้ำจะแตกกระจายเป็นวงกว้าง

บ้านแม่สานเป็นที่ ๆ สวยงาม และควรจะประกาศให้เป็นอุทยานแห่งชาติ เมื่อถึงเวลาที่เรากลับออกมาจากถิ่นที่น่าอัศจรรย์แห่งนี้ สตรีที่มีลูกเทนนิสในลำคอสามลูก ได้เข้ามาถามข้าพเจ้าว่า จะเดินทางไปกับเราได้ไหม เพื่อเอาลูกเทนนิสออก เราจึงนำเธอกลับมาด้วยทันทีและส่งไปผ่าตัดที่โรงพยาบาลพิษณุโลก ป่านนี้คงกลับบ้านไปโดยไม่มีลูกเทนนิสแล้ว

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย มุนินโท : 01-11-2012 เมื่อ 20:23
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 75 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ มุนินโท ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #23  
เก่า 02-11-2012, 05:35
มุนินโท มุนินโท is offline
สมาชิก - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Oct 2008
ข้อความ: 733
ได้ให้อนุโมทนา: 22,386
ได้รับอนุโมทนา 61,847 ครั้ง ใน 1,100 โพสต์
มุนินโท is on a distinguished road
Default



อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ เด็กฝึกหัด
เป็นความรู้สึกที่สุขใจยิ่งนัก ที่ได้รับความไว้วางใจและความรักจากเขาเหล่านี้ การที่เรามาเยี่ยมเยียนได้กลายเป็นกิจวัตรประจำปี ปัจจุบันที่บ้านแม่สานมีโรงเรียนถาวรที่มีห้องเรียนสี่ห้องและครูสี่คน



โดยมีครูคล้อมของข้าพเจ้าเป็นครูใหญ่ ไม่มีโรคคอพอกเพิ่มขึ้นอีก ทั้งนี้อาจเป็นเพราะเกลือพระราชทานของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่เรานำมาแจก ชาวบ้านทำงานหนัก ผู้หญิงทอผ้าฝ้ายเป็นลายสวยงาม โดยผูกหูกทอผ้าไว้กับต้นไม้ใกล้กระท่อมของเขา ข้าพเจ้าจัดส่งเส้นด้ายทอผ้าให้ชาวบ้านย้อมตามที่ข้าพเจ้าสั่ง ดังนั้นข้าพเจ้าจึงหวังว่าผ้านั้นสีคงไม่ตก


แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย มุนินโท : 13-11-2012 เมื่อ 20:35
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 76 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ มุนินโท ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #24  
เก่า 03-11-2012, 05:23
มุนินโท มุนินโท is offline
สมาชิก - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Oct 2008
ข้อความ: 733
ได้ให้อนุโมทนา: 22,386
ได้รับอนุโมทนา 61,847 ครั้ง ใน 1,100 โพสต์
มุนินโท is on a distinguished road
Default



อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ เด็กฝึกหัด

๒ ครั้งในวันนั้น เรือบินจากกรุงเทพฯ มาถึงแม่ฮ่องสอน
ก็ไม่มีคณะของข้าพเจ้า จากเชียงใหม่ก็ไม่มี คุณพงเดชนึกไม่ถึงว่าข้าพเจ้าจะใช้รถบุกไปจากแม่สะเรียง เพราะตอนนั้นถนนไปแม่ฮ่องสอนยังแย่มาก รถที่แล่นไปมามีแต่รถบรรทุกกับรถบูลโดเซ่อร์สำหรับทำถนนเท่านั้น เมื่อคณะเราไปถึงตัวจังหวัดนั้นเกือบค่ำแล้ว เพราะเราบุกกันทั้งวัน ฝุ่นเต็มตัว แต่ละคนมอมเกือบเท่าพวกแม้วที่ตัวจังหวัดแม่ฮ่องสอน หน่วยของเราไม่ได้ทำงานเพราะที่นั้นมีโรงพยาบาลศรีสังวาลย์ซึ่งใหญ่โตหรูหราไม่แพ้โรงพยาบาลดีๆ กรุงเทพฯ และมีหมอประจำอยู่แล้ว พวกชาวเขาที่นั่นก็มีมูลนิธิชีวิตใหม่ให้ความช่วยเหลือ เราจึงเป็นแขกทัศนาจรของจังหวัดซึ่งรับรองให้เราค้างคืนที่โรงพยาบาลศรีสังวาลย์ แล้วรุ่งขึ้นก็พาขึ้นนมัสการพระธาตุดอยกองมู และพระธาตุจอมกลางอย่างนักทัศนาจรทั้งหลายแล้วเราก็ลากลับเชียงใหม่ การเดินทางของเราครั้งนั้นใช้เวลา ๑๑ วันข้าพเจ้าก็ได้เล่าถึงตอนสนุกที่สุดให้ฟังจบสิ้นแล้ว ถ้าจะเล่าถึงตอนอื่น ๆ อีกก็จะจืดไม่มีรสมีชาติไป อีกประการหนึ่งข้าพเจ้าตั้งใจจะเล่าเรื่องสนุก ๆ สู่กันฟังไม่ได้จะเขียนจดหมายเหตุการเดินทางประจำวันของคณะเรา

ก่อนจบเรื่อง ข้าพเจ้าขออวดนิดหน่อยว่าพอมาถึงกรุงเทพ ฯ ไม่นาน ข้าพเจ้าก็ได้รับจดหมายจากจังหวัดแม่ฮ่องสอน ซึ่งข้าพเจ้าลอกมาลงบางตอนต่อไปนี้ ตามที่ฝ่าพระบาทได้เสด็จไปบำเพ็ญกรณียกิจเยี่ยมเยียนและแจกของพระราชทานสงเคราะห์ราษฎรชาวเขาจังหวัดแม่ฮ่องสอนนั้น จังหวัดฯขอขอบพระคุณที่


แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย มุนินโท : 03-11-2012 เมื่อ 20:49
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 71 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ มุนินโท ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #25  
เก่า 04-11-2012, 05:23
มุนินโท มุนินโท is offline
สมาชิก - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Oct 2008
ข้อความ: 733
ได้ให้อนุโมทนา: 22,386
ได้รับอนุโมทนา 61,847 ครั้ง ใน 1,100 โพสต์
มุนินโท is on a distinguished road
Default



อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ เด็กฝึกหัด
ฝ่าพระบาทยังห่วงใยพสกนิกรที่มีฐานะยากจนและห่างไกลการคมนาคม ซึ่งยังความปลื้มปิติแก่ชาวเขาเป็นอย่างมาก” ซึ่งข้าพเจ้าก็ปิติเหมือนกันที่ท่านปลัดจังหวัดผู้รักษาการแทนผู้ว่าราชการเห็นความตั้งใจดีหน่วยพระราชทาน

ส่วนคณะของข้าพเจ้า แต่ละคนที่ไปช่วยกัน “ยัง
ความปลื้มปิติแก่ชาวเขาเป็นอย่างมาก” ครั้งนั้น พอกลับมาถึงกรุงเทพ ลูกน้องฝ่ายหญิงคนที่หนึ่งของข้าพเจ้าก็ใส่เฝือกเดินกะโผลกกะเผลกถือไม้เท้าไปหลายวัน ได้ความจากหมอว่าเอ็นที่ข้อเท้าฉีกไปเอ็นหนึ่ง มีเลือดคั่งอยู่ข้างใน ส่วนคุณหมอสวัสดิ์ก็หัวเข่าบวม นิ้วเท้าบวมเป็นแผลไป ๒ นิ้ว ต้องสวมรองเท้าคีบ คุณดุสิตนั้นฝ่าเท้ากับส้นเท้าหนังหนาราวกับตีนแร่ด ตามที่คุณหมอสวัสดิ์ว่า เพราะเดิน ๆ ไปรองเท้าเกิดทรยศ เลยต้องสวมแต่ถุงเท้าเดิน ผู้ชายอีก ๒ คนในคณะก็เป็นหวัดงอมแงมไปคนหนึ่ง ส่วนนิ้วเท้าของทั้งคู่ก็มีตาปลาขนาดยักษ์เกิดขึ้นมาเต็มคนละ ๑๐ แห่ง มีแต่ลูกน้องฝ่ายหญิงคน ที่ ๒ นายประเทืองกับข้าพเจ้าเท่านั้น นอกจากน่องแข็งโป้งมีกล้ามขึ้นอยู่ไม่กี่วันก็หายเป็นปรกติ ทั้ง ๆ ที่ต่างคนต่างสะบักสะบอมเนื่องด้วยการขึ้นเขาของหน่วยพระราชทานครั้งนั้น ซึ่งนักมานุษยวิทยาหลายชาติก็เคยไปมาเช่นเดียวกัน แต่เขาใช้ช้างและใช้เวลาเดินทางกันเป็นอาทิตย์ ๆ พวกเราใช้เวลาเพียง ๓ - ๔ วันเท่านั้น แล้วใช้ขาตลอด ถึงกับมีคนหนึ่งในคณะร้องว่า โอ๊ย เข็ดจนตาย อีกคนหนึ่งร้องว่าเห็นจะต้องนอนพักนิ่ง ๆ สัก ๒ เดือนเป็นอย่างน้อย แต่พอข้าพเจ้าแกล้งเอ่ยถึงการเดินทางคราวต่อไปของข้าพเจ้าในเดือนมีนาคมที่จะถึงนี้ ทุก ๆ คนก็รีบสมัครอีกทันที
จบ..

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย มุนินโท : 05-07-2018 เมื่อ 21:29
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 73 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ มุนินโท ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #26  
เก่า 06-11-2012, 05:31
มุนินโท มุนินโท is offline
สมาชิก - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Oct 2008
ข้อความ: 733
ได้ให้อนุโมทนา: 22,386
ได้รับอนุโมทนา 61,847 ครั้ง ใน 1,100 โพสต์
มุนินโท is on a distinguished road
Default



จากแหล่งที่มาเดียวกัน : เรื่องบันทึกโดย "ปรียนันทนา รังสิต"
รูป
ชนิดของไฟล์: jpg 100_0644.JPG (67.6 KB, 625 views)

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย มุนินโท : 05-07-2018 เมื่อ 21:28
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 72 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ มุนินโท ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #27  
เก่า 07-11-2012, 05:07
มุนินโท มุนินโท is offline
สมาชิก - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Oct 2008
ข้อความ: 733
ได้ให้อนุโมทนา: 22,386
ได้รับอนุโมทนา 61,847 ครั้ง ใน 1,100 โพสต์
มุนินโท is on a distinguished road
Default



อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ เด็กฝึกหัด
เมื่อข้าพเจ้ายังเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยลอนดอน ได้มีโอกาสกลับมาเยี่ยมบ้าน ช่วงหยุดเทอมหน้าหนาวในเดือนธันวาคม ๒๕๑๘ ซึ่งตรงกับกำหนดการที่แม่ต้องนำหน่วยพระราชทานไปสุโขทัยเป็นปีที่ ๔ ข้าพเจ้าจึงได้มีโอกาสติดตามไปด้วย เราออกเดินทางหลังวันเกิดพ่อ (ซึ่งตรงกับวันคริสมาส) ๑ วัน โดยรถตู้โฟล์กสวาเกนคันซื่อสัตย์ของแม่ จำไม่ได้ว่าทั้งคณะไปกันกี่คน แม่นั่งหน้าสุดข้างคนขับ ซึ่งเป็นที่นั่งประจำทุกครั้งที่แม่เดินทางโดยรถโฟร์กตู้ ก่อนถึงศรีสัชนาลัยอันเป็นจุดหมายปลายทางของเราวันนั้น เราได้หยุดรับประทานก๋วยเตี๋ยวเป็ดที่กงไกรลาศ ซึ่งแม่บอกว่าพลาดไม่ได้เลยเพราะอร่อยที่สุด เมื่อถึงศรีสัชนาลัย เราได้ค้างคืนกันที่บ้านพักของกรมศิลปากร ในบริเวณกรุงเก่า บ้านพักหลังนี้เป็นบ้านไม้เล็ก ๆ สองชั้น ตั้งอยู่ริมแม่น้ำยมใกล้โบราณสถาน แม่ชอบบ้านนี้มากและจะต้องขอยืมกรมศิลป์ฯ อยู่ทุกครั้งที่ขึ้นไปสุโขทัย เย็นวันนั้นข้าพเจ้าได้ไปเดินเล่น ดูพระอาทิตย์ตกกับแม่ ภาพพระอาทิตย์ตกในทุ่งราบศรีสัชนาลัย ซึ่งมีโบราณสถานกระจัดกระจายเป็นภาพที่งดงามติดตามาจนทุกวันนี้

วันรุ่งขึ้นเราออกเดินทางเป็นขบวนใหญ่แต่เช้าตรู่ โดยรถจิ๊บแลนด์โรเวอร์ และรถบรรทุกของตำรวจตระเวนชายแดน ข้าพเจ้าเลือกที่จะนั่งท้ายรถบรรทุกซึ่งใช้เวลา ๒ - ๓ ชั่วโมงเดินทางไปตามถนนที่เป็นโคลนและเต็มไปด้วยหลุมบ่อ กว่าจะถึงที่หมายก็เพลียเสียแล้ว ที่หมายคือต้นลำธารตรงจุดที่เราจะต้องบุกน้ำไปตาม ทางเดินหมี ของแม่ประมาณ ๒ - ๓ กิโล จนกว่าจะถึงหมู่บ้านแม่สาน เราหยุดพักสั้น ๆ เพื่อรับประทานอาหารกลางวันก่อนที่จะเริ่มบุกลำธาร เส้นทางเดินของหมีนั้นลำบากจริง ๆ ตามที่แม่ได้อธิบายไว้แล้ว ทั้งขรุขระ ทั้งลื่น ทั้งหนาว เพราะต้องเปียกน้ำเกือบถึงเอว แถมยังต้องคอยระวังว่ามีปลิงมาแอบเกาะหรือไม่ เวลานั้นข้าพเจ้าอายุยี่สิบกว่า มีสุขภาพดี แต่การเดินลุยลำธาร ขึ้นเขา ลงเขา เป็นระยะทางหลายกิโลนั้นเหนื่อยไม่ใช่เล่น ข้าพเจ้าต้อง


แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย มุนินโท : 07-11-2012 เมื่อ 21:02
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 72 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ มุนินโท ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #28  
เก่า 08-11-2012, 05:33
มุนินโท มุนินโท is offline
สมาชิก - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Oct 2008
ข้อความ: 733
ได้ให้อนุโมทนา: 22,386
ได้รับอนุโมทนา 61,847 ครั้ง ใน 1,100 โพสต์
มุนินโท is on a distinguished road
Default



อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ เด็กฝึกหัด

หยุดพักบ่อย ๆ จึงตกอยู่ที่ทัพหลัง ส่วนแม่
เดินไปได้เรื่อย ๆ นาน ๆ ทีจึงหยุดพักที แม่จึงเดินนำทัพหน้าไปตลอดทาง เมื่อถึงภูเขาลูกสุดท้ายและมองลงไปเห็นหมู่บ้านแม่สานในหุบเขาข้างล่างนั้น มีความรู้สึกดีใจอย่างล้นเหลือจริง ๆ ตามที่แม่ได้เล่าไว้ แต่ทางลงเขาชันมาก ๆ แทบจะดิ่งตรงจึงต้องเบรคหนักไปตลอดทาง กว่าจะถึงตีนเขา ก็รู้สึกว่ากล้ามเนื้อน่องขากลายเป็นก้อน ๆ ไปแล้ว

เราเดินไปถึงบ้านแม่สานเวลาบ่ายแก่ ๆ ชาวบ้านกะเหรี่ยงแดงออกมาต้อนรับกันทั้งหมู่บ้าน ที่พักและศูนย์อำนวยการของเราคือโรงเรียนบ้านแม่สาน โต๊ะ เก้าอี้นักเรียนถูกเก็บไปไว้ไหนไม่ทราบ เรามีห้องพักโล่ง ๆ แบ่งเป็นฝ่ายหญิง ฝ่ายชาย พอถึงได้สักครู่มีคนชวนไปดูถ้ำหินย้อย แม่เห็นว่ายังไม่มืดก็ชวนข้าพเจ้าไป แต่ข้าพเจ้าเดินอีกก้าวเดียวก็ไม่ไหวแล้วจึงนอนแผ่อยู่ที่โรงเรียน ปล่อยให้แม่เดินไปสำรวจถ้ำกับผู้ติดตามที่ยังคงมีแรงอยู่ นึก ๆ แล้วข้าพเจ้ายังเสียดายที่ไม่ได้ไปดูถ้ำด้วย

รูป
ชนิดของไฟล์: jpg ๑๘1.jpg (86.1 KB, 561 views)

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย มุนินโท : 08-11-2012 เมื่อ 21:38
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 70 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ มุนินโท ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #29  
เก่า 09-11-2012, 06:08
มุนินโท มุนินโท is offline
สมาชิก - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Oct 2008
ข้อความ: 733
ได้ให้อนุโมทนา: 22,386
ได้รับอนุโมทนา 61,847 ครั้ง ใน 1,100 โพสต์
มุนินโท is on a distinguished road
Default



อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ เด็กฝึกหัด

คืนนั้น เรารับประทานอาหารเย็น
บนโต๊ะและม้านั่งทำด้วยไม้ไผ่ ใช้แสงสว่างจากเชิงเทียนไม้ไผ่ ซึ่งชาวบ้านทำขึ้นเพราะเขารู้ว่าแม่ชอบ เวลานอน ทุกคนต้องนอนกับพื้นในถุงนอนซึ่งอุ่นพอใช้ ตามปกติแม่เป็นคนนอนหลับยาก ต้องมืดและเงียบสนิทจึงจะนอนหลับได้ เวลาเดินทางไปที่ทุรกันดารแม่จึงต้องเตรียมหน้ากากปิดตา (ชนิดที่แจกบนเครื่องบิน) และขี้ผึ้งอุดหู (ซื้อที่อังกฤษ) ไปด้วยทุกครั้งเพื่อกันแสงและเสียง ถ้าคืนไหนนอนไม่หลับ รุ่งเช้าแม่ก็จะทำงานได้ตามปกติโดยไม่บ่นว่าง่วงเลย นอกจากนั้นก่อนนอนแม่จะต้องอัญเชิญพระสัมฤทธิ์ดำสมัยอู่ทองสูงประมาณ ๓ นิ้ว มาตั้งที่หัวนอนทุกหนทุกแห่งที่แม่ไป ไม่ว่าจะเป็นบ้านนอกหรือเมืองนอก พระองค์นี้แม่บอกว่าเคยเป็นของเสด็จตา เป็นที่น่าพิศวงที่พระองค์นี้อันตรธานหายไปตั้งแต่วันที่แม่ถูกยิงบนเฮลิคอปเตอร์

วันรุ่งขึ้น คณะของแม่เริ่มทำงาน
ทั้งวัน คุณหมอและผู้ช่วยตรวจคนไข้ ฉีดยาปลูกฝี ฯลฯ แม่แจกสิ่งของพระราชทานแก่ชาวบ้าน ข้าพเจ้าก็ได้ช่วงส่งของให้แม่หรือแจกขนมให้เด็ก ๆ พอเมื่อยทีก็ไปดูผ้ากะเหรี่ยง ชาวกะเหรี่ยงแดงนั้นรู้จักทำมาค้าขายแล้วและหอบผ้าผ่อนมาขายเราเป็นพับ ๆ ข้าพเจ้าต้องยอมรับว่าตกใจมากครั้งแรกที่เห็นคนเป็นโรคคอพอก เพราะมีก้อนใหญ่กลม ๆ โป่งออกมาที่ลำคอ เวลานั้นชาวบ้านหลายคนยังเป็นโรคนี้อยู่ ข้าพเจ้ารู้สึกทั้งกลัว ทั้งสงสารและโล่งใจมากที่สุดเมื่อรู้ว่าไม่ใช่โรคติดต่อ
รูป
ชนิดของไฟล์: jpg Desktop65.jpg (71.4 KB, 531 views)

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย มุนินโท : 10-11-2012 เมื่อ 19:30
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 70 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ มุนินโท ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #30  
เก่า 10-11-2012, 05:07
มุนินโท มุนินโท is offline
สมาชิก - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Oct 2008
ข้อความ: 733
ได้ให้อนุโมทนา: 22,386
ได้รับอนุโมทนา 61,847 ครั้ง ใน 1,100 โพสต์
มุนินโท is on a distinguished road
Default




อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ เด็กฝึกหัด

ครั้งนั้นหน่วยพระราชทานปฏิบัติงานที่บ้านแม่สาน ๒ วัน เสร็จแล้วได้เดินทางต่อไปเยี่ยมหมู่บ้านอื่น ๆ รวมทั้งบ้านป่าคาด้วย เรากลับถึงศรีสัชนาลัยเมื่อเย็นวันที่ ๓๑ ธันวาคม ๒๕๑๘ คืนนั้น แม่ได้จัดงานเลี้ยงเล็ก ๆ ที่บ้านพักเพื่อฉลองปีใหม่ มีอาหารอร่อยมากและแชมเปญด้วย เมื่อเที่ยงคืนแม่ได้ขอให้นายตำรวจตระเวนชายแดน ส่งสัญญาณวิทยุถึงพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่พระตำหนักจิตรลดา ฯ โดยใช้รหัส “บุษราคัมอันเป็นรหัสลับที่พระเจ้าอยู่หัวพระราชทานแม่เพื่อเป็นนามสื่อสาร มีใจความว่า MISSION สำเร็จ กลับมาถึงศรีสัชนาลัยเรียบร้อยแล้ว บุษราคัมและคณะขอถวายพระพรปีใหม่แด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ขอให้ทรงพระเจริญไชโย! ไชโย! ไชโย!

ใครเล่าจะนึกว่านั้นเป็นปีใหม่สุดท้ายและครั้งสุดท้ายที่ข้าพเจ้าได้ไปเที่ยวในประเทศไทยกับแม่

ปรียนันทนา รังสิต

จบเรื่อง "ไปสุโขทัยกับแม่" โดย "ปรียนันทนา รังสิต"


แต่มีเรื่องบันทึกเกี่ยวเนื่องที่ต้องผ่าน "เส้นทางหมี"
ซึ่งไปสัมผัสและรับรู้มาด้วยตนเองอีก..


แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย มุนินโท : 05-07-2018 เมื่อ 21:30
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 70 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ มุนินโท ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #31  
เก่า 13-11-2012, 20:30
มุนินโท มุนินโท is offline
สมาชิก - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Oct 2008
ข้อความ: 733
ได้ให้อนุโมทนา: 22,386
ได้รับอนุโมทนา 61,847 ครั้ง ใน 1,100 โพสต์
มุนินโท is on a distinguished road
Default

อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ มุนินโท อ่านข้อความ
จบเรื่อง "ไปสุโขทัยกับแม่" โดย "ปรียนันทนา รังสิต"

แต่มีเรื่องบันทึกเกี่ยวเนื่องที่ต้องผ่าน "เส้นทางหมี"
ซึ่งไปสัมผัสและรับรู้มาด้วยตนเองอีก..



ผู้เดินนำ..
รูป
ชนิดของไฟล์: jpg 100_0523.JPG (67.7 KB, 457 views)
ชนิดของไฟล์: jpg 100_0545.JPG (74.0 KB, 457 views)

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย มุนินโท : 14-11-2012 เมื่อ 19:11
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 70 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ มุนินโท ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #32  
เก่า 14-11-2012, 19:33
มุนินโท มุนินโท is offline
สมาชิก - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Oct 2008
ข้อความ: 733
ได้ให้อนุโมทนา: 22,386
ได้รับอนุโมทนา 61,847 ครั้ง ใน 1,100 โพสต์
มุนินโท is on a distinguished road
Default



เส้นทางหมี..



แหงะไปเห็น ดำ ๆ ทะมึน ๆ แต่ไกล นึกว่าโดนแล้วเรา เหมาว่าเป็นหมี แต่พอเข้าไปใกล้เห็นว่าไม่ใช่ ก็ไปต่อ..

รูป
ชนิดของไฟล์: jpg 100_0546.JPG (71.3 KB, 434 views)
ชนิดของไฟล์: jpg 100_0547.JPG (72.6 KB, 431 views)
ชนิดของไฟล์: jpg 100_0559.JPG (79.3 KB, 435 views)
ชนิดของไฟล์: jpg 100_0562.JPG (82.6 KB, 73 views)
ชนิดของไฟล์: jpg 100_0556.JPG (86.0 KB, 384 views)

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย มุนินโท : 15-11-2012 เมื่อ 19:51
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 69 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ มุนินโท ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #33  
เก่า 15-11-2012, 20:40
มุนินโท มุนินโท is offline
สมาชิก - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Oct 2008
ข้อความ: 733
ได้ให้อนุโมทนา: 22,386
ได้รับอนุโมทนา 61,847 ครั้ง ใน 1,100 โพสต์
มุนินโท is on a distinguished road
Default


ขาขึ้น ขึ้นอย่างเดียว..


ขึ้นอย่างเดียว สูงติดต่อเนื่องกันขนาดไหนไม่รู้ ที่รู้คือผู้เดินนำยังต้องขอพัก..
ขณะที่ผู้ตามรำพึงในใจว่า "ครั้งนี้เป็นการเดินทาง ที่รู้สึกเหนื่อยที่สุดในชีวิต !!!"
รูป
ชนิดของไฟล์: jpg 100_0566.JPG (72.5 KB, 376 views)
ชนิดของไฟล์: jpg 100_0567.JPG (71.0 KB, 374 views)
ชนิดของไฟล์: jpg 100_0572.JPG (81.7 KB, 372 views)
ชนิดของไฟล์: jpg 100_0568.JPG (72.7 KB, 373 views)

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย มุนินโท : 05-07-2018 เมื่อ 21:31
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 65 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ มุนินโท ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #34  
เก่า 16-11-2012, 19:51
มุนินโท มุนินโท is offline
สมาชิก - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Oct 2008
ข้อความ: 733
ได้ให้อนุโมทนา: 22,386
ได้รับอนุโมทนา 61,847 ครั้ง ใน 1,100 โพสต์
มุนินโท is on a distinguished road
Default



ขาลง ก็ลงอย่างเดียว !
เดินวนอยู่นาน
อ้อ.. ผู้เดินนำ พาหลง เห็นหมู่บ้านแม่สานอยู่เบื้องหน้าด้านล่าง แต่ลงไม่ถึงสักที




ผู้เดินนำเจอพวกกัน ยืนคุยกันสบาย ๆ ทำการสอบถามทางไปแม่สาน
เมื่อเขาช่วยชี้ทางลงจากเขาเพื่อมุ่งสู่หมู่บ้านแม่สานให้ คราวนี้ก็ไปแน่ว..

รูป
ชนิดของไฟล์: jpg 100_0573.JPG (81.6 KB, 344 views)
ชนิดของไฟล์: jpg 100_0577.JPG (74.0 KB, 342 views)
ชนิดของไฟล์: jpg 100_0578.JPG (72.1 KB, 345 views)
ชนิดของไฟล์: jpg 100_0581.JPG (69.8 KB, 345 views)

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย มุนินโท : 05-07-2018 เมื่อ 21:31
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 62 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ มุนินโท ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #35  
เก่า 21-11-2012, 22:03
มุนินโท มุนินโท is offline
สมาชิก - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Oct 2008
ข้อความ: 733
ได้ให้อนุโมทนา: 22,386
ได้รับอนุโมทนา 61,847 ครั้ง ใน 1,100 โพสต์
มุนินโท is on a distinguished road
Default



ผู้เดินนำ เดินนำพาไปบนคันนา เพื่อมุ่งไปสู่หมู่บ้านแม่สาน ที่ขณะไปเยือนนี้ รวงข้าวกำลังชูช่อออกรวงเริงร่า



รูป
ชนิดของไฟล์: jpg 100_0585.jpg (51.3 KB, 295 views)
ชนิดของไฟล์: jpg แม่สาน.jpg (57.0 KB, 296 views)

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย มุนินโท : 21-11-2012 เมื่อ 22:08
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 63 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ มุนินโท ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #36  
เก่า 22-11-2012, 05:16
มุนินโท มุนินโท is offline
สมาชิก - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Oct 2008
ข้อความ: 733
ได้ให้อนุโมทนา: 22,386
ได้รับอนุโมทนา 61,847 ครั้ง ใน 1,100 โพสต์
มุนินโท is on a distinguished road
Default


รูป
ชนิดของไฟล์: jpg Desktop69.jpg (92.0 KB, 292 views)
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 61 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ มุนินโท ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #37  
เก่า 22-11-2012, 21:29
มุนินโท มุนินโท is offline
สมาชิก - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Oct 2008
ข้อความ: 733
ได้ให้อนุโมทนา: 22,386
ได้รับอนุโมทนา 61,847 ครั้ง ใน 1,100 โพสต์
มุนินโท is on a distinguished road
Default






รูป
ชนิดของไฟล์: jpg Desktop67.jpg (87.3 KB, 259 views)
ชนิดของไฟล์: jpg Desktop68.jpg (84.8 KB, 262 views)
ชนิดของไฟล์: jpg ๑๘6.jpg (76.3 KB, 261 views)
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 58 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ มุนินโท ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #38  
เก่า 23-11-2012, 05:23
มุนินโท มุนินโท is offline
สมาชิก - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Oct 2008
ข้อความ: 733
ได้ให้อนุโมทนา: 22,386
ได้รับอนุโมทนา 61,847 ครั้ง ใน 1,100 โพสต์
มุนินโท is on a distinguished road
Default










เก็บข้อมูลจาก "กระโถนข้างธรรมาสน์" ก่อนออกเดินทาง ขณะเดินทางก็หยิบมาดูเรื่อย

เกือบเห็นยอดเขาที่มีสารปากนกแก้วและตรงที่เป็นแหล่งแร่เพรียงไฟ..
รูป
ชนิดของไฟล์: jpg กก.jpg (67.0 KB, 250 views)
ชนิดของไฟล์: jpg แม่ก.jpg (69.3 KB, 253 views)
ชนิดของไฟล์: jpg New Folder6.jpg (87.8 KB, 252 views)
ชนิดของไฟล์: jpg 100_0743.jpg (45.4 KB, 247 views)

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย มุนินโท : 23-11-2012 เมื่อ 05:33
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 56 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ มุนินโท ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #39  
เก่า 24-11-2012, 06:58
มุนินโท มุนินโท is offline
สมาชิก - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Oct 2008
ข้อความ: 733
ได้ให้อนุโมทนา: 22,386
ได้รับอนุโมทนา 61,847 ครั้ง ใน 1,100 โพสต์
มุนินโท is on a distinguished road
Default









ตามแผนที่คู่มือเดินทางจาก "กระโถนข้างธรรมาสน์" บอกไว้ว่า "ต้องลุยสวนน้ำตกขึ้นไปจึงจะพบ..."







รูป
ชนิดของไฟล์: jpg Desktop73.jpg (75.0 KB, 217 views)
ชนิดของไฟล์: jpg 100_0735.jpg (43.1 KB, 215 views)
ชนิดของไฟล์: jpg แม่สาน2.jpg (70.0 KB, 217 views)
ชนิดของไฟล์: jpg Desktop74.jpg (72.5 KB, 215 views)
ชนิดของไฟล์: jpg Desktop75.jpg (77.0 KB, 219 views)

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย มุนินโท : 25-11-2012 เมื่อ 05:11
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 55 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ มุนินโท ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #40  
เก่า 25-11-2012, 05:16
มุนินโท มุนินโท is offline
สมาชิก - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Oct 2008
ข้อความ: 733
ได้ให้อนุโมทนา: 22,386
ได้รับอนุโมทนา 61,847 ครั้ง ใน 1,100 โพสต์
มุนินโท is on a distinguished road
Default



อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ เถรี อ่านข้อความ
พระอาจารย์กล่าวว่า "ชีวิตที่ท่อง ไปร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำเป็นกำไรชีวิตมาก เพียงแต่ว่าเราจะรู้จักฉวยเอามาใช้งานได้หรือเปล่าเท่านั้นเอง ประสบการณ์พวกนี้อยู่ในทำนองเดียวกับที่คนจีนเขาบอกว่า “เดินทางหมื่นลี้ ดีกว่าอ่านหนังสือหมื่นเล่ม” เพราะเป็นของจริงล้วน ๆ ไม่ใช่ไปจินตนาการเอาว่าเป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้"
รูป
ชนิดของไฟล์: jpg Desktop76.jpg (65.3 KB, 213 views)
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 57 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ มุนินโท ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
ตอบ


ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 1 คน ( เป็นสมาชิก 0 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน )
 
คำสั่งเพิ่มเติม

กฎการส่งข้อความ
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is ใช้ได้
Smilies are ใช้ได้
[IMG] code is ใช้ได้
HTML code is งดใช้

Forum Jump


เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 00:55



ค้นหาในเว็บวัดท่าขนุน

เว็บวัดท่าขนุน Powered by vBulletin
Copyright © 2000-2010 Jelsoft Enterprises Limited.
ความคิดเห็นส่วนตัวทุก ๆ ข้อความในเว็บบอร์ดนี้ สงวนสิทธิ์เฉพาะเจ้าของข้อความ ไม่อนุญาตให้คัดลอกออกไปเผยแพร่ นอกจากจะได้รับคำอนุญาตจากเจ้าของข้อความอย่างชัดเจนดีแล้ว