คิดย้อนกลับถึงคุณของพระพุทธเจ้า

[เถรี]

ถาม : หลวงพ่อคะ ปกติผู้ที่เข้าถึงไตรสรณาคมณ์เขาจะนับถือพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เท่ากันหมดใช่หรือไม่คะ ?
ตอบ : ไม่เข้าใจคำว่าเท่ากันหมด

ถาม : หมายถึงว่า อย่างที่สุดเท่า ๆ กันค่ะ
ตอบ : อ๋อ..ลักษณะอย่างนั้น ก็จะไม่ล่วงเกินด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ ไม่ทำผิดด้วยตนเอง ไม่ยุให้ผู้อื่นทำ ไม่ยินดีเมื่อคนอื่นทำ


ถาม : แต่ปัญหาของหนูก็คือ หนูรู้สึกว่าหนูมั่นใจในพระสงฆ์ตรงหน้าเพราะว่าท่านสอนหนู แล้วก็..เหมือนกับจับต้องได้ มากกว่าพระพุทธเจ้าซึ่งหนูไม่เห็น แล้วหนูคิดแบบนี้ จะมีผลเสียอย่างไรหรือเปล่าคะ ?

ตอบ : จริง ๆ แล้วเราต้องคิดว่าพระพุทธเจ้าตรัสรู้ซึ่งพระธรรม ท่านนำพระธรรมมาเผยแผ่ พระสงฆ์ทั้งหลายรับไปปฏิบัติตามจึงกลายเป็นพระสงฆ์ได้ แล้วมีการสืบทอดตามลำดับชั้นมา จึงทำให้พระสงฆ์นั้นมาอยู่ตรงหน้าของเราได้ เมื่อเป็นอย่างนี้แล้ว ผู้ที่มีคุณสูงสุดคือพระพุทธเจ้า

คราวนี้ของเรา เราไม่ได้คิดย้อนกลับ เราคิดแค่ตรงหน้า ก็เลยกลายเป็นว่าตรงหน้านี่จับได้ต้องได้มากกว่า จึงให้ความเชื่อถือมากกว่า แต่จริง ๆ แล้วไม่ใช่ เพราะถ้าเราทำถึงระดับหนึ่งแล้วเรารู้จักใช้ปัญญาคิด

อย่างที่บอกว่า แค่ทรงฌานได้ เราจะรู้เลยว่ากำลังใจที่ปราศจาก รัก โลภ โกรธ หลง แม้เพียงชั่วคราวยังเป็นสุขถึงขนาดนี้ บุคคลที่เป็นพระอริยเจ้าท่านจะมีความสุขขนาดไหน แล้วถ้าหากพระอริยเจ้าขั้นสูงขึ้นไปถึงพระอรหันต์นี่ท่านจะมีความสุขขนาดไหน พระพุทธเจ้าที่เป็นจอมของพระอรหันต์ท่านจะมีความสุขขนาดไหน

ท่านมีความสุขอย่างนั้นแล้ว ท่านยังไม่ไปเสวยสุขด้วยพระองค์เอง แต่ยังนำเอาคำสั่งสอนนั้นมาเผยแผ่ จนกระทั่งเราได้รับส่วนหนึ่งของคำสอนนั้นมายึดถือปฏิบัติ ถ้าเรามองย้อนกลับไปอย่างนี้เราก็จะเห็นคุณของพระพุทธเจ้าเอง

ในส่วนของพระปัญญาธิคุณอันล้ำเลิศ ท่านสามารถตรัสรู้ซึ่งพระธรรมนี้มา ในส่วนของพระบริสุทธิคุณที่สามารถชำระจิตใจให้ผ่องใสหมดกิเลส แล้วยังสอนให้รู้ตามด้วย ในส่วนของพระกรุณาธิคุณที่เมตตาสั่งสอนสัตว์โลก ไม่เห็นแก่ความเหนื่อยยากจนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต รู้จักคิดจะเห็นเอง แต่ส่วนใหญ่ของเราคิดทีไรฟุ้งซ่านทุกที เรื่องดี ๆ ไม่ค่อยจะคิด แค่ปรับมุมมองนิดเดียวแค่นั้นเอง


ถาม-ตอบ ช่วงหลังเพล ณ บ้านอนุสาวรีย์
วันจันทร์ที่ ๓ สิงหาคม ๒๕๕๒