บันทึกการเดินทาง "ลาวใต้เมื่อใกล้หนาว"

[ตัวเล็ก]

บันทึกการเดินทาง "ลาวใต้เมื่อใกล้หนาว"

วันอังคารที่ ๒๑ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๖


๐๔.๐๐ น. พบกันที่ประตู ๒ พบกันที่ประตู 2 สนามบินสุวรรณภูมิ


ตรวจสอบรายชื่อ ติดป้ายกระเป๋า


การบินไทยเที่ยว TG2020 อุบลราชธานี


เสี้ยวหนึ่งของคณะใหญ่

[ตัวเล็ก]

ผ่านเครื่องเอกซเรย์เจ้าหน้าที่ไม่สงสัยสักนิดว่าทำไมเครื่องไม่ดัง


มารอที่ประตูขึ้นเครื่อง B2 เจ้าหน้าที่ยังไม่ตื่นสักคน..!


มีบุคคลในคณะปลอมตัวเป็นเจ้าหน้าที่แทน


กำลังนอนภาวนาเพลิน ๆ เขามาบอกว่าต้องไปขึ้นเครื่องที่ประตูนี้..!


เปรียบกับป้ายอื่นแล้ว "น้ำตาจิไหล" มิน่าว่าหาประตูนี้ไม่เจอ..!

[ตัวเล็ก]

ไอ้นี่ก็เร่งเกิ๊น..เพิ่งฉี่เสร็จยังไม่ทันลุกก็ราดน้ำแล้ว..!


เวลา ๐๖.๒๐ น. เรียกขึ้นรถบัส เตรียมไปขึ้นเครื่องที่กลางสนามบิน


ไปไกลเหมือนกัน


เครื่องนครราชสีมาลำนี้แหละ


ให้รอหน้าประตูเครื่องเลยได้รูปพระอาทิตย์กำลังขึ้น


หมายเลที่นั่ง 44K


มีคนเพิ่งเคยขึ้นเครื่องบินด้วย..!


เวลา ๐๗.๕๕ น. ถึงสนามบินนานาชาติอุบลราชธานี


มารับกระเป๋าที่สายพาน ๑


สายขนาดนี้อุณหภูมิยังแค่ ๒๒ องศาเซลเซียส


ไม่มีกระเป๋าหายแน่นะ..!


ถ่ายรูปหมู่ในสนามบิน ทำเอา รปภ.แตกตื่นกันหมด


รถทัวร์รถทัวร์ ๒ ชั้น ๒ คัน สำหรับ ๘๐ คน..!


มีบางคนพลาดแล้ว..!

[ตัวเล็ก]

รถบัสของสุวรรณโฏกทัวร์


เจ้าหน้าที่เติมเต็มทัวร์เริ่ม "จ้อ"


เวลา ๐๘.๔๐ น. มาถึงร้านสามชัยกาแฟข้างจวนผู้ว่า


โต๊ะหลวงพ่อน่าจะมีอะไรผิดพลาด..!


ไข่กระทะกับแหนมเนือง


ความผิดพลาดแบบนี้แก้ไขไม่ยาก..!


พระเจ้าช่วยกล้วยทอด..! ปีที่แล้วยัง ๔๕๐ กีบอยู่เลย


ห่างเป็นกิโลเมตรเขากล้าใช้คำว่าข้างจวนผู้ว่า..!


ข้ามแม่น้ำมูล


โขงสีปูน มูลสีคราม


อีก ๘๗ กิโลเมตรจะถึงด่านช่องเม็ก


ถนนที่คนกรุงเทพฯ ต้องอิจฉาตาร้อน


ตรงต่อไป


แม่ยางนา แต่มาอยู่ข้างถนน


ถ้าจะสร้างสรรค์ก็ต้องทำลายก่อน..!


เลี้ยวซ้ายไปโขงเจียม เลี้ยวขวาออกช่องเม็ก


เวลา ๑๐.๒๕ น. จอดให้เข้าห้องน้ำ มีแต่คนวิ่งหาร้านกาแฟนกแก้ว


นอนมามีพระนำ..!


ได้ "เสบียงบุญ" มา ๑ ชั่วโมง

[ตัวเล็ก]

ผ่านพื้นที่เขื่อนสิรินธร


ไม่ใช่เต่าคลาน แต่กำลังขึ้นเขา เพื่อลงไปด่านช่องเม็ก


แหล่งเที่ยวไหนก็ต้องมีหลักกิโลเมตรที่ ๐


ด่านผ่านแดนถาวรช่องเม็ก ตำบลช่องเม็ก อำเภอสิรินธร จังหวัดอุบลราชธานี


กวดพาสปอร์ตบ่อนนี้


ช่อง ๒ ว่างแต่ห้ามเข้า..!


ถือหนังสือเดินทางต้อง "กวดและจ้ำกา" ที่ช่อง ๑ เท่านั้น


อีก ๗๖ คนท่านั้น..หุ..หุ..!


ผ่านไปรอคณะของเรา


ถ่ายรูปกับป้าย


ต้องลงอุโมงค์เดินข้ามไปฝั่งลาว


อ่านด้วยนะจ๊ะ..จะได้ไม่ทำผิด


อุโมงค์สว่างไสวดี


ทะลุมาเจอรั้วโทรม ๆ และขยะเพียบเลย...


แม่หญิงปุ๋ย (พรทิพย์) มารอรับ


นำไปเข้าห้องน้ำที่ร้านค้าปลอดภาษี "ดาว"


ข้าวของเพียบเลย


นั่งตากอากาศรอคณะเข้ามาให้ครบ


เข้ามาแค่นี้ก็หมดกันเป็นแสนแล้ว..!


น้องแอนบอกให้รอจนกว่าด่านวังเต่าของลาว "จ้ำกา" พาสปอร์ตให้เสร็จก่อน


พร้อมแล้ว..ลุยยย..!


ถ่ายรูปหมู่หน้าด่านวังเต่า


เตรียมเข้าสู่สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว


เอกสารทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว.."เซิน" ผ่านเลยจ้า..!


ฝั่งลาวเงียบจนเกือบผีจะหลอก..!


รถข้ามมารอที่ฝั่งนี้นานแล้ว


แม่นางสมฮัก ไซยะมูน ไกด์ของฝั่งนี้


สะบายดี = สวัสดี
ถ้า สะบายดีบ่อ = ป่วยหรือเปล่า ?


อีก ๙๐ "หลัก" จะถึง ปราสาทหินวัดภู

[ตัวเล็ก]

ด่านเก็บเงินทางหลวง


สถานีน้ำมันเซื้อไฟ


สถานีแห่งนี้ใหม่กว่า


ภูนางมะโรง ฟูจิแห่งประเทศลาว


ผ่านด่านเข้าบ้านหัวปลาข่อ เมืองปากซอง


มาถึงสวนอาหารมะนิดา


อาหารเพลตอน ๑๓.๑๕ น.


พลังการทำลายล้างสูงมาก..!


กินกระจายเพราะเลยเวลามากแล้ว


มาเมืองปากซองต้องเห็น "ของใหญ่" (แม่น้ำโขงช่วงกว้าง ๒ กิโลเมตร)


มาเมืองปากซองต้องเห็น "ของยาว" (แม่น้ำโขงช่วงที่มองเห็นได้ไกลที่สุด)


มีรถลีมูซีนสำหรับ VVIP ด้วย แต่..ไม่มีเครื่องครับ..!


ต้นอะไรหน้าตาคุ้น ๆ ๕๕๕


นั่งรถสองแถวไปปราสาทหินวัดภู คันละ ๑๕ คน


เวลา ๑๓.๕๕ น. วิ่งตามกันไป ๖ คัน


ชมท้องนาป่าเขาไปก่อน อีก ๑๙ "หลัก" จะถึงปราสาทหินวัดภู


พื้นที่ชนบท เรียบง่าย สงบงาม


เจอค่าผ่านทางไปด่านละหมื่น..!


ปั๊มทันสมัย


"พ่อออกคำ" ไม่ชิงดีชิงเด่นกับใคร จะแซงก็เชิญเลยครับ


เลี้ยวซ้ายแล้วไปต่อ


พวกเรามาแซงกันเอง


สวยไปทุกมุม


ลืมไปว่าประเทศลาววิ่งรถทางขวา..!


สะพานข้ามห้วยสมัยสงครามฝรั่งเศส


ภูนางเปลือย เอ๊ย..ภูนางนอน..!


ฝุ่นตลบเมื่อถึงปลายทาง


ใครจะเข้าห้องน้ำก็ตอนนี้เลยนะครับ

[ตัวเล็ก]

บ่อนขายปี้


บ่อนกวดปี้


มาขึ้นรถราง


ออกได้ก็ไปแน่บ..!


คันที่ ๒ มีแม่ญิงเป็นโซเฟอร์


ผ่านสระน้ำใหญ่หน้าปราสาทหินวัดภู


จากนี้ก็เดินตามสบาย


โดดเดี่ยวในสายตาคนทั่วไป


รูปหมู่ทางเข้าปราสาทหินชั้นแรก


ส่วนที่ยังเหลือสมบูรณ์อยู่มาก


เดินตามหลวงพ่อไม่ทัน..!


ลูกกรงหินทรายที่สวยสมบูรณ์สุด ๆ


รูปหมู่ทางขึ้นปราสาทหินวัดภูชั้น ๒


รูปหมู่หน้าท้าววิรุฬหก ปากทางขึ้นปราสาทหินวัดภูชั้น ๓


ชั้น ๔ แล้ว มาถ่ายรูปกันเร็ว..!


ถวายบายศรี ๕ ชุด ขอพรพระที่ปราสาทหินวัดภูชั้นสุดท้าย


ยกหินอธิษฐานก้อนใหญ่ที่สุด


ยังไม่แก่เกินแกง..!


มุมถ่ายลงจะสวยที่สุด แต่คนบังปราสาทหินข้างล่างจนหมด..!


เสานางเรียงกับ "ลูกอ้วน"


นั่งรถรางกลับมาขึ้นสองแถว


ขากลับตรงนี้ต้องเลี้ยวซ้าย


แล้วค่อยเลี้ยวขวา อีก ๑๙ "หลัก" ก็จะถึงที่จอดรถบัส


ความกดอากาศสูงไล่ความชื้นลงทางใต้


เฮ้ย..รถบัสมาจอดรอที่ปั๊มทันสมัย..!


ที่มาถึงก็นั่งตากเครื่องปรับอากาศสบายใจ


คนที่เพิ่งมาก็ทำหน้าเหมือนจะตาย..!


แม่ญิงสมฮักสงสัยขนาดว่าแดดเปรี้ยงเลย ทำไมเริ่มเดินก็ฟ้าปิด เย็นสบาย


เข้าก็หมื่น..ออกก็หมื่น..!


ขอให้เดินทางกลับโดยสวัสดิภาพ

[ตัวเล็ก]

ลงที่นี่เพื่อขึ้นไปวัดภูเสลา


ถ่ายรูปหมู่เอาฤกษ์เอาชัยก่อน


แล้วก็เดินขึ้นไป


ช่วงแรกมีพระนาคปรกองค์ใหญ่


ด้านบนสุดเป็นพระพุทธรูป หน้าตัก ๑๗ เมตร สูง ๒๓ เมตร


๑ ใน ๕ ผู้ประสบความสำเร็จในการเดินขึ้น


ที่เหลือเขามารถตู้กันจ้า..!


วิวแม่น้ำโขงยามอาทิตย์อัสดง


กราบพระในวัดก่อนลากลับ


ข้างหลังภาพหลวงพ่อโตวัดภูเสลา


พระจันทร์ขึ้น ๙ ค่ำยามรอรถมารับ


คราวนี้รอไปเถอะจ้า รถตู้หมด เหลือแต่ "คุกกี้" คันเดียว กับทางรถขึ้น - ลง ๑๔ กิโลเมตร..!

[ตัวเล็ก]

พวกเราวิ่งข้ามสะพานไปยังโรงแรมจำปาสักแกรนด์โฮเต็ล


มาถึงทุ่มกว่า ยังมีคนติดอยู่บนยอดเขาอยู่เลย..!


มี FC ชาวลาวมารอกันหน้าสลอน


ภายในล็อบบี้โรงแรม


ห้องพักที่ออกจากลิฟท์แล้วยังต้องเดินจนขาลาก..!




















ห้องสูท ๑ ห้องนอน ๑ ห้องทำงาน ๒ ห้องน้ำ หรูหราหมาเห่าสุด ๆ..!

[ตัวเล็ก]

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอังคารที่ ๒๑ พฤศจิกายน ๒๕๖๖

[ตัวเล็ก]

วันพุธที่ ๒๒ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๖


อากาศ ๒๑ องศาเซลเซียส แต่กลับรู้สึกหนาวมาก


สะพานข้ามแม่น้ำโขง มองลงมาจากห้องพัก


เวลา ๐๕.๐๐ น. หน้าโรงแรมจำปาสักแกรนด์


ถ่ายจากสะพานข้ามแม่น้ำโขง


ชื่อสะพานลาว - ญี่ปุ่น


แม่น้ำโขงยามเช้ามืด


น่าจะเป็นโรงแรม "แคมของ" (ริมโขง) อีกแห่งหนึ่ง


รถบัสของคณะจอดอยู่ในลานโรงแรม


เคาน์เตอร์ล็อบบี้ โรงแรมจำปาสักแกรนด์

[ตัวเล็ก]

เวลา ๐๖.๐๐ น. อาหารเช้าพร้อม


มังสะไม่วิรัต


อิ่มแล้วออกไปรอใส่บาตร


กลายเป็นแม่หญิงลาวไปตาม ๆ กัน


มุมอื่นเรียกร้องบ้าง..!


แม่ญิงสมฮักก็ขอถ่ายรูปด้วย


ไกด์ก็มี หัวหน้าทัวร์ก็มา


หลวงพ่อไปรออยู่ท้ายแถว


ใส่ทุกอย่างที่มี..!


ใส่แก้วสารพัดนึก..รูปละ ๑ แสนกีบ

[ตัวเล็ก]

แก้ข่าว..ไม่ใช่โรงแรม "แคมของ" แต่เป็นบ้านของ "แม่นายดาว"


ที่หมายวันนี้ มหาน้ำตกคอนพะเพ็ง ๑๕๐ "หลัก" ใช้เวลา ๓ ชั่วโมง


ปั๊ม "หัวหอม" ก็มาลงทุนด้วย


ถนนแคบ ๆ ทำความเร็วไม่ได้ จึงต้องไปกันแบบ "หวานเย็น"


แวะเข้าห้องน้ำแถวบ้านห้วยเมียซัง


มีป้ายบอกชัดเจน


งานหัตถกรรมตามที่ป้ายบอก


ดอกสามสิบที่สวยงามตามท้องเรื่อง


ถึงเขตเมืองดอนโขงแล้ว ถนนก็ยังแคบไม่เปลี่ยนแปลง


เลี้ยวขวาเข้าปากทางคอนพะเพ็ง


ซุ้มป้ายอุทยานน้ำตกคอนพะเพ็ง


มาทางนี้คร้าบบบบ..!


ตามไปแต่โดยดี..!


ห้องน้ำอย่าเพิ่งเข้า..โปรดอั้นไว้ก่อน..!


Coffee House สุดเท่


กวดปี้บ่อนนี้เด๊อ..!

[ตัวเล็ก]

๘๐๐ เมตร ย่างไปทะแมะ..!


ซื้อหมากเบ็ง (บายศรี) ไปขอพรหมากไม้มณีโคตร


อยู่ในศาลาแห่งนี้


ใครจะขออะไรก็เชิญ..!


ต้นหมากไม้มณีโคตรในหีบแก้ว


มีป้ายบอกความเป็นมาติดไว้ให้อ่าน


จุดที่ต้นหมากไม้มณีโคตรเคยขึ้นอยู่


น้ำตกคอนพะเพ็งจุดที่หมากไม้มณีโคตรขึ้นอยู่


มาช่วยกันบังน้ำตกหน่อย..!

[ตัวเล็ก]

ลิบ ๆ ข้างหน้าคือร้านอาหารมื้อกลางวัน


เดินไปตามสะพานไม้แห่งนี้


ใครช้าน่าจะกินไม่ทัน..!


พระรูปเดียวเขาจัดมาขนาดนี้..!


ลงได้ก็ลุยโลด..!






อิ่มแล้วไปถ่ายรูปน้ำตกที่จุดชมวิว






ถ่ายข้างบนไม่สะใจ ปีนลงไปถ่ายที่ข้างน้ำตกเลย..!






ขากลับเดินชมสินค้าที่ส่วนใหญ่เป็นของป่า


กล้วยปิ้ง มันปิ้ง ก็มี


เวลา ๑๒.๓๕ น. ออกจากน้ำตกคอนพะเพ็ง

[ตัวเล็ก]

ประมาณ ๑๐ "หลัก" ก็จะไปถึงน้ำตกหลี่ผี


เลี้ยวซ้ายไป ๓ "หลัก" จะถึงท่าเรือนากระสัง


บ่อนฝากรถข้างวัดนากระสัง


"ย่าง" ไปลง "เฮือ"


ระวังตกน้ำนะจ๊ะ


ต้องใส่ "เสื้อซ่อยฟู" (ช่วยลอย) ทุกผู้


วิ่งทวนน้ำไปสี่พัน "ดอน" (เกาะ)


อีกสองลำไล่ตามกันมา


ผ่านหลักบอกร่องน้ำเป็นระยะ


เทียบท่าประวัติศาสตร์ที่ "ดอน" เดช

[ตัวเล็ก]

มาต่อรถห้าแถว..!


ผ่านทุ่งนาป่าเขาบนเกาะเดช


ข้ามแม่น้ำโขงไป "ดอน" คอน


เลี้ยวขวาไปทางน้ำตกสมพะมิตร


มาจอดหน้าร้านค้าปากทางเข้าหลี่ผี


ต้องข้ามลำ "ของ" น้อย


ไปช้าก็เดินคนเดียว


ผ่านบ่อนกวดปี้


รูปหมู่ปากทางเข้าหลี่ผี


มีเทวาลัยพระพรหมด้วย




ถึงแล้ว..เครื่องมือดัก (หลี่) ศพ (ผี)


รูปหมู่หน้าหลี่ผี


ขากลับมาเจอปลาแดกข้างบ่อนกวดปี้


กลับแล้วนะจ๊ะ


จากเกาะคอนข้ามกลับไปเกาะเดช


ขากลับนั่งเรือคนละลำกัน


ขึ้นที่เดิมแล้วเดินกลับบ่อนฝากรถ


"บิ๊กก๊อต ช่องเม็ก" หัวหน้าเอเย่นต์ฝั่งลาวยืนแจกน้ำข้างรถบัส


ต้องรอกันนานเพราะว่ามีผู้ลืมโทรศัพท์


เดี๋ยวเอเย่นต์แถวนี้จัดการให้ เชิญกลับไปพักผ่อนได้เลย

[ตัวเล็ก]

น้องเจด้า นางกวักประจำทริป


แวะให้เข้าห้องน้ำกลางทางอีกรอบ


บิ๊กก๊อต ไปหาเนื้อเก้งปิ้งมาให้


อีก ๖๗ "หลัก" จะกลับถึงที่พัก


ทีมงานส่งภาพหมูหัน ๑๕ ก.ก.พิเศษมื้อเย็น มาแกล้งพวกไม่กินข้าวเย็น..!


ขอบฟ้าแดงยามอาทิตย์อัสดง

[ตัวเล็ก]

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพุธที่ ๒๒ พฤศจิกายน ๒๕๖๖

[ตัวเล็ก]

วันพฤหัสบดีที่ ๒๓ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๖


ลงมาก็รีบไปห้องอาหารก่อน


เพราะว่าขนมปังหมดก่อนทุกที


ถึงมาทันก็ไม่ได้ฉันขนมปัง


อนิจฺจา วต สงฺขารา เฮ้ยย..ท่องผิด..!


"ญาครู..จำปาสักม่วนหลายบ่อ"
"เฒ่าแล่ว..อิดหลายอยู่..!"


วันนี้ใส่เงินไทย รูปละ ๒๐๐ บาท (๑๒๐,๐๐๐ กีบ)


โดนญาครูตัดหน้าใส่ก่อนแล้ว..!


เช้านี้ไปรถบิ๊กก๊อต..ใครช้าก็โดนทิ้ง..!


ยามเช้าอากาศค่อนข้างเย็น


ด่านนี้ ๕,๐๐๐ กีบ