มหาเศรษฐีไปบรมพุทโธ ตอนที่ ๘

[สุธรรม]

ดูให้ชัด ๆ ว่าเขามีน้ำมันแบบไหนบ้าง ล่างสุดเป็นดีเซล

รอจนคุณอาเล็กเติมน้ำมันเสร็จ อาตมาก็ส่งธนบัตรให้ไปปึกใหญ่ เพื่อช่วยจ่ายค่าน้ำมัน แต่พ่อเจ้าประคุณยัดคืนมาทั้งหมด แล้วควักบัตรให้เด็กปั๊มไปรูดแทน เกรซหัวเราะพลางบอกว่า “ทั้งสองครอบครัวนี้ขอเหมาจ่ายตลอดรายการค่ะ” เฮ้อ..เงินตูบูดหมดแล้ว..!

[สุธรรม]

ยังคงวิ่งตามคุณเห็นดีไปเรื่อยเหมือนเดิม

ออกจากที่พักรถได้ก็วิ่งตามกันไปเหมือนเดิม อาตมาสังเกตว่า ประมาณ ๓๐ ก.ม. ก็จะมีสถานีบริการน้ำมันแห่งหนึ่ง ยี่ห้อ Pertamina ล้วน ๆ สีแดงแปร๊ดมองเห็นแต่ไกล

หลังจากวิ่งเลียบภูเขาไปอีกไม่นาน ถนนหนทางก็มีสภาพเป็นทางขึ้นเขาอย่างแท้จริง คดเคี้ยววกวนไปตามเนินเขาสูง ๆ ต่ำ ๆ บางช่วงมีรถทัศนาจรขนาดใหญ่วิ่งตามกัน ๓ – ๔ คัน แต่เล่นไปวิ่งในช่องทางขวามือกันหมด เหมือนประเทศของเราที่รถช้ามักจะวิ่งขวา ปล่อยให้รถเร็วแซงซ้ายเอาเอง ถ้าช่วงไหนเกิดมีรถช้าวิ่งซ้ายถูกต้องตามกฎหมายด้วย รถก็จะติดเป็นแพไปเลย...

[สุธรรม]

ไหน ๆ ก็สร้างสะพานแล้ว ขอใช้ให้คุ้มค่าหน่อย..!

หลายช่วงเป็นสะพานรถยนต์ตัดข้ามหัวพวกเราไป คงจะเป็นเส้นทางหลักระหว่างเมืองต่อเมือง แต่ที่นี่เขาใช้ประโยชน์ได้คุ้มค่ากว่า เพราะเอาท่อประปาห้อยโตงเตงไว้ใต้สะพาน กลายเป็นท่อประปาลอยฟ้า ไม่ต้องไปขุดฝังดินให้เสียเวลา ทุกสะพานก็ทำแบบนี้ทั้งนั้น...

[สุธรรม]

กระสุนหมด ต้องเลี้ยวเข้าธนาคารก่อน

อาตมาดูจากป้ายบอกระยะทางขนาดจิ๋ว แล้วเปรียบเทียบกับเข็มไมล์ในรถ เห็นว่าวิ่งมาได้อีกเกือบ ๑๒๐ ก.ม. ก็เริ่มมีบ้านช่องหนาตาขึ้นเรื่อย ๆ จนกลายเป็นตัวเมืองใหญ่ รถราเริ่มมากขึ้นจนกลายเป็นรถติด คุณเห็นดีพาหลบลงข้างทาง วิ่งลัดเลาะไปแบบผู้ชำนาญ ทะลุมาถนนใหญ่ใจกลางเมืองบันดุง (Kota Bandung)

เลี้ยวซ้ายไปได้หน่อยหนึ่ง ก็ทิ่มหัวรถเข้าหาอาคารไม่ใหญ่นัก ตอนแรกอาตมาคิดว่าเป็นร้านอาหาร เพราะใกล้เพลแล้ว ที่ไหนได้..กลายเป็นธนาคาร BCA (Bank Central Asia) สาขา Bandung ที่แท้ก็มาเบิกเงินเพราะเริ่มกระเป๋ากลวงแล้วนี่เอง ฮ่า..สงสัยบัตรเครดิตจะวงเงินเต็มแล้ว...

[สุธรรม]

วันธรรมดาก็ไม่มีปัญหา แต่วันหยุดธนาคารจะเบิกเงินด่วนกันท่าไหน ?

อาตมาเดินตามคุณอาเล็กเข้าไปด้านใน เจ้าหน้าที่เขาเอื้อเฟื้อดี นำไปนั่งที่เก้าอี้ของลูกค้า แล้วพาคุณอาเล็กไปต่อแถวที่หน้าเคาน์เตอร์ อาตมาเห็นตู้กดเงินอัตโนมัติที่นี่แล้วชอบใจ เพราะเขาเอาไว้ข้างในธนาคารเลย รับรองว่าไม่มีการโดนเอาลวดสลิงผูก แล้วกระชากด้วยรถแบบของบ้านเราแน่นอน ใครจะปล้นต้องเข้ามาข้างในธนาคารให้ได้ก่อน สงสัยอยู่แค่ว่า ถ้าวันหยุดธนาคารแล้วเขาจะเบิกเงินกันอย่างไรเท่านั้นเอง...

[สุธรรม]

เมืองบันดุงก็รถติดเหมือนกัน

เบิกเงินเสร็จแล้วก็เดินทางต่อ คุณเห็นดีพาออกจากถนนสายหลัก ลัดเลาะไปตามถนนซอยที่เล็กกว่า บางช่วงมีต้นไม้ขึ้นครึ้มทีเดียว บรรดา“ขาเม้าท์”ในรถเกิดสงสัยว่า คุณอาเล็กที่ผมหงอกไปมากแล้วอายุเท่าไร? แต่ถามแล้วเจออีกฝ่ายท้าให้ลองทายดู จึงโดนสาว ๆ ท้ากลับบ้าง สรุปว่าคุณอาเล็กทายอายุของแม่ป๋อมกับเกรซต่ำเกินไป เล่นเอาสาวแก่หน้าเด็กยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ทำเอาคุณอาเล็กไม่กล้าทายอายุของป้านุชไปเลย...

[สุธรรม]

ลักษณะเหมือนถนนส่วนบุคคล

ท้ายสุดอายุของคุณอาเล็กมาอยู่ที่ ๔๔ ปี ไม่มีใครให้มากกว่านั้น กลายเป็นเด็กหน้าแก่ไปเลย..! อาตมาฟันธงว่าคุณอาเล็กอายุน้อยกว่าอาตมาแน่ ๆ ท้ายสุดได้รับคำเฉลยว่าเกิดปี ๑๙๖๐ น้อยกว่าอาตมา ๑ ปี แต่เมื่อลองไล่เดือนดูอย่างละเอียดแล้ว น้อยกว่าแค่ ๘ เดือน

มัวแต่ทายอายุกันอยู่ รถเลี้ยวมาเข้าถนนส่วนบุคคลตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ แถวนี้น่าจะเป็นหมู่บ้านคนรวย เพราะเรือนชานบ้านช่องสวยงามทันสมัย ซ้ำแต่ละหลังยังใหญ่โตและมีพื้นที่ว่างเหลืออีกเยอะแยะ ซึ่งเขาพากันปลูกต้นไม้เอาไว้มากมาย...

[สุธรรม]

ร้านขายต้นไม้ที่ไหน ๆ ก็คล้าย ๆ กันหมด

พื้นที่สูงต่ำไปตามเนินเขา ถนนก็ค่อนข้างแคบ มีรถโดยสารสี่ล้อเล็กแบบที่บ้านเราเรียกว่า “รถกระป๊อ” วิ่งอยู่ด้วย ข้างทางมีร้านขายดอกไม้จัดไว้อย่างสวยงาม ซึ่งน่าจะเป็นเพราะว่าแถวนี้นิยมปลูกต้นไม้กัน บางช่วงทุกบ้านพร้อมใจกันปลูกต้นยี่โถสีชมพูกันตลอดแนว กลายเป็นถนนสายต้นยี่โถที่อวดแขกบ้านแขกเมืองได้อย่างสบายเลย...

[สุธรรม]

เอารูป "หนูอ้วน" มาอวดยังจะดูดีกว่าช้างอาฟริกาตั้งเยอะ..!

คุณเห็นดีพาวกวนขึ้นเขาไปเรื่อย ๆ ผ่านสวนสัตว์ที่มีรูปช้างขนาดเท่าตัวจริงตั้งเอาไว้หลายเชือก แต่ช้างหลังแอ่นแบบนี้เป็นช้างอาฟริกา ไม่น่าที่จะเอามาอวดกันในแถบเอเชียบ้านเรา โดยเฉพาะที่นี่น่าจะเอามังกรโคโมโด (Komodo dragon) หรือ ปักษาสวรรค์ (Bird of paradise) ที่เป็นสัตว์พื้นเมืองชื่อดังมาอวดกันมากกว่า แต่เขาอาจจะคิดอะไรที่ลึกซึ้งกว่าอาตมาก็เป็นได้...