เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนตุลาคม ๒๕๖๐

[เถรี]

ถาม : อาหารต่าง ๆ ที่พระซื้อมาด้วยปัจจัยส่วนตัว มีขาดประเคนหรือไม่ครับ ?
ตอบ : นับอายุตามที่ระบุไว้ในกาลิก มีข้อยกเว้นอยู่อย่างเดียวคือเป็นของเรา จึงไม่ต้องให้ใครประเคน

[เถรี]

ถาม : พระวินัยต่าง ๆ ภิกษุต้องเพราะสงสัย กับต้องโดยไม่รู้ เพราะไม่คิดมาก อันไหนโทษมากกว่ากันครับ ?
ตอบ : ลงนรกทั้งคู่..!

[เถรี]

ถาม : ขอความเมตตาหลวงพ่อช่วยอธิบายสิกขาบทที่ ๔ แห่งปาฏิเทสนียะ ห้ามรับอาหารที่เขาไม่ได้จัดไว้ก่อนเมื่ออยู่ป่าด้วยครับ ?
ตอบ : ในเรื่องของอาหาร ถ้าเจ้าภาพไม่ได้ตั้งใจถวาย โดนอาบัติทั้งนั้น ไม่เห็นจะต้องไปเสียเวลาอธิบายอะไรมากมาย พูดง่าย ๆ ว่าถ้าเขาไม่แสดงอาการว่าให้ ไปแตะต้องเข้า ดีไม่ดีถ้าราคาเกินบาทก็ขาดความเป็นพระไปเลย

[เถรี]

ถาม : ถ้าผมจะนำน้ำมนต์เสาร์ห้าวัดท่าขนุน มาใช้เพื่อขอให้ภรรยาคลอดบุตรได้ง่าย ไม่เจ็บปวด จะใช้ได้ไหมครับ ?
ตอบ : คลอดบุตรง่ายก็พอจะได้ แต่ถ้าไม่เจ็บปวดนั้นคงจะยาก

[เถรี]

ถาม : หากบุคคลหนึ่งเขียนแจกแจงรายละเอียดการอุทิศผลบุญ และตั้งความปรารถนาในอานิสงส์ของบุญนั้นไว้ก่อน จากนั้นตั้งจิตอธิษฐานว่า การบุญใด ๆ นับจากนี้เป็นต้นไปตราบกระทั่งเข้าถึงพระนิพพาน ขออุทิศและขออานิสงส์ของบุญเหล่านั้นจงเป็นไปตามที่บุคคลนั้นได้อธิษฐานนี้ไว้โดยอัตโนมัติ

การบุญใด ๆ หลังจากนั้น หากบุคคลนั้นไม่ได้นึกอุทิศส่วนบุญ และไม่ได้ตั้งความปรารถนาไว้ จะถือว่าบุคคลนั้นได้อุทิศส่วนบุญ และได้ตั้งความปรารถนาไว้ตามที่อธิษฐานไว้ก่อนหรือไม่ครับ ?

ตอบ : เขาเรียกว่า โทษของการใช้คอมพิวเตอร์มากเกินไป ก็เลยคิดว่าอย่างอื่นสามารถ set program ให้ทำงานได้เหมือนคอมพิวเตอร์

อธิษฐานบารมี แปลว่า การตั้งใจมั่น การที่เราจะตั้งใจมั่นได้ต้องตอกย้ำบ่อย ๆ การตอกย้ำบ่อย ๆ แปลว่า ควรที่จะอธิษฐานทุกครั้ง ทุกสิ่งทุกอย่างก็ควรที่จะเป็นปัจจุบันธรรมจึงจะเป็นผล ไม่ใช่ไปอ้างถึงอนาคตที่ยังมาไม่ถึง

[เถรี]

ถาม : โยมใช้การตรึกนึกถึงพระแก้วใสในการภาวนา สามารถนึกได้ชัดบ้างไม่ชัดบ้าง ในบางครั้งเมื่อสวดมนต์หรือท่องคาถา ก็จะใช้การตรึกนึกเป็นตัวอักษรไทยบ้าง อักขระขอมบ้าง และมีข้อสงสัยดังนี้

เมื่อโยมนึกพระคาถาเป็นอักษรไทย บางครั้งจะนึกเห็นประเภทตัวอักษร (ฟอนต์) ไม่ซ้ำกับที่เคยนึกเห็นและไม่ได้ตั้งใจนึกมาก่อน เช่น เดิมเคยนึกเห็นอักษรฟอนต์คอร์เดียก็กลายเป็นฟอนต์อังสนา เช่นนี้แล้ว โยมควรจะนึกเห็นไปตามนั้น หรือว่าควรนึกย้อนกลับไปหาฟอนต์เดิมที่เคยเห็นครับ ?
ตอบ : ควรจะเปลี่ยนเป็นไทยสารบรรณ เพราะเดี๋ยวนี้บังคับใช้แล้ว...!

ถาม :บางครั้งการนึกเห็นตัวอักษรฟอนต์ใหม่ก็ไม่ชัดเจน เหมือนกับอ่านหนังสือในที่มืดมีแสงเลือนราง แต่มีความรู้สึกว่าตัวสระพยัญชนะมีการโค้งอย่างนั้น มีการหยักอย่างนี้ ฯลฯ นี่เกิดจากความทรงจำหรือเกิดจากการนึกเห็นจริงครับ ?
ตอบ : การนึกเห็นก็รู้อยู่แล้วว่านึกเห็น ถ้าเราไม่ได้นึกแล้วเห็นได้จึงจะเป็นความทรงจำ แต่คราวนี้เรานึกแล้วถึงจะเห็นคือการนึกของเราในปัจจุบันตอนนั้น

[เถรี]

ถาม : เส้นลมปราณตามตำราฝึกชี่กงนั้น มีลักษณะที่เป็นรูปธรรมอย่างเส้นเลือดเส้นประสาท หรือเป็นนามธรรมเช่นเดียวกับลมปราณครับ ?
ตอบ : ก็คือเส้นเลือด เส้นเอ็น เส้นประสาท และต่อมบางประเภทที่ผลิตฮอร์โมนต่าง ๆ สำหรับร่างกาย

[เถรี]

ถาม : หากนำน้ำผึ้งเข้าพิธีพุทธาภิเษกเสาร์ห้า งานเป่ายันต์เกราะเพชร ไม่ทราบว่าจะมีอานุภาพเหมือนน้ำมนต์เสาร์ห้า วัดท่าขนุนหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ไม่เหมือน น้ำผึ้งหวานกว่า...!

ถาม : สามารถเติมขยายเพิ่มจำนวนได้เหมือนน้ำมนต์หรือไม่ครับ และวิธีเติมขยายอย่างไรครับ ?
ตอบ : เหมือนกัน เพียงแต่เอาน้ำผึ้งที่เข้าพิธีเทใส่น้ำผึ้งที่ไม่ได้เข้าพิธี ลักษณะของน้ำมนต์ก็เช่นเดียวกัน อย่าเอาของใหม่เททับของเก่า แต่ให้เอาของเก่าเททับของใหม่เสมอ

[เถรี]

ถาม : พระนิพพานนั้นมีอยู่ก่อนที่สมเด็จองค์ปฐมพุทธเจ้าจะตรัสรู้ หรือเพิ่งจะเกิดขึ้นใหม่ตอนที่องค์ปฐมพุทธเจ้าตรัสรู้เพื่อรองรับพระองค์ครับ ?
ตอบ : ตราบใดที่ไม่มีบุคคลหลุดพ้น สถานที่นั้นก็ไม่มี เพราะไม่จำเป็นต้องรองรับอะไร หลุดพ้นเมื่อไรสถานที่นั้นก็มีเพื่อรับการหลุดพ้นนั้น ๆ

[เถรี]

ถาม : การทำศัลยกรรมตกแต่งใบหน้าให้สวยงามมากขึ้นเป็นการฝืนกรรม โดยเฉพาะในเรื่องของหน้าตารูปร่างถูกต้องหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ถูกต้องครับ

ถาม : ถ้าต้องการทำศัลยกรรมตกแต่ง ควรทำบุญอะไรเพิ่มเติมเพื่อหลีกเลี่ยงผลเสียที่อาจเกิดขึ้นได้ครับ ?
ตอบ : ไปเกิดใหม่จะดีกว่า..!

ถาม : เหตุใดคนจำนวนไม่น้อยที่ทำศัลยกรรมตกแต่งแล้วชีวิตพวกเขาหันเหไปในทางที่ดีขึ้นได้ครับ ?
ตอบ : จะดีขึ้นแค่ชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้น เพราะว่านรลักษณ์หรือที่เรียกง่าย ๆ ว่าโหงวเฮ้งที่แก้ไขไป บังเอิญว่าไปตกในจุดที่ดีพอดี แต่หลังจากเลยส่วนนั้นไปก็จะรับเละอย่างเดียว..!

[เถรี]

ถาม : เมื่อเราเกิดปัญหาขึ้นในการเรียนหรือการทำงาน และเป็นปัญหาที่หาทางออกที่ดีไม่ได้ จนทำให้เกิดทุกข์ทุกครั้งที่นึกถึง แม้จะทำสมาธิก็ช่วยบรรเทาทุกข์ได้แต่เพียงชั่วครู่ จึงสงสัยว่าจะมีวิธีใดบ้างที่ช่วยให้สามารถแก้ไขปัญหานั้น ๆ ได้ หรือพบคนที่จะมาช่วยเหลือได้ ?
ตอบ : เอาให้ดีนะ คำถามสับสนเอง ตกลงจะแก้ไขปัญหาหรือแก้ไขทุกข์ ?

ถาม : มีวิธีใดบ้างที่จะระงับทุกข์ในช่วงที่ยังแก้ปัญหาไม่ได้ ?
ตอบ : มีนักธุรกิจใหญ่ท่านหนึ่งบอกว่า ปัญหาที่แก้ไขไม่ได้ ไม่ถือว่าเป็นปัญหา เพราะฉะนั้น...ไม่ต้องไปสนใจ แต่ถ้าเป็นปัญหา ปัญหานั้นต้องแก้ได้

ถาม : แล้วมีวิธีอธิษฐานเพื่อให้พบเจอคนที่จะมาช่วยเหลือบ้างได้ไหมคะ ?
ตอบ : ได้...แต่อธิษฐานแล้วจะได้หรือไม่ได้ ขึ้นอยู่กับบุญเก่าที่เราทำไว้ด้วย

ถาม : แล้วต้องทำอย่างไรจะเจอเร็ว ๆ คะ ?
ตอบ : ก็บอกแล้วว่าไปเกิดใหม่..!

[เถรี]

ถาม : เพื่อนผมได้กินน้ำสลัดซึ่งทำจากน้ำส้มสายชู แต่น้ำส้มสายชูได้ผ่านกระบวนการหมักซึ่งมีขั้นตอนที่แปรสภาพจากแอลกอฮอล์มาเป็นกรด ผมจึงสงสัยว่า ถ้ากินเข้าไปแล้วจะทำให้ยันต์เกราะเพชรหลุดหรือไม่ครับ ?
ตอบ : กรดไม่ใช่แอลกอฮอล์

ถาม : ผมสงสัยว่าจะมีวิธีใดที่สามารถตรวจสอบด้วยตนเองได้ว่า ยันต์เกราะเพชรยังอยู่ในตัวเราแบบที่ไม่ใช่ต้องรอให้ตาย หรือไปให้งูพิษกัดครับ ?
ตอบ : ไปโดดขวาง ๑๘ ล้อหรือรถไฟก็ได้ ถ้ารอดมาได้แสดงว่ายันต์ยังอยู่...!

ถาม : หากเรานั่งร่วมวงกินข้าวกับเพื่อนที่ดื่มเหล้าโดยไม่ใช้ช้อนกลางในการตักอาหาร เมื่อเพื่อนดื่มเหล้า ตักกับข้าวเข้าปาก แล้วใช้ช้อนคันเดียวกันตักอาหารอย่างอื่น เราไปตักกับข้าวกินต่อจากเพื่อนคนนั้น ยันต์เกราะเพชรที่รับมาจะหายไปหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ถ้าไม่ได้เจตนาดื่มเหล้าไม่เป็นไร แต่ไม่ควรที่จะทำเช่นนั้น

[เถรี]

ถาม : เมื่อคืนฝันว่ามีเสียงคนมาพูดข้างหูว่า ให้ตัวข้าพเจ้าร่วมทำบุญถวายกฐินหลวงพระราชทานกับพระเจ้าอยู่หัว แล้วจะได้พระพุทธรูปปางที่ชอบ แล้วพระพุทธรูปก็ลอยมาใกล้ ๆ เป็นพระพุทธรูปที่ใส ๆ เหมือนแก้ว ลอยเข้ามาวนข้าง ๆ ไม่ทราบว่าฝันนี้จะบอกเหตุอย่างไรได้บ้างคะ ?
ตอบ : บอกว่าให้ไปทำบุญกฐินโดยเสด็จพระราชกุศล

ถาม : ตัวคนฝันอยากจะร่วมสบทบกฐินหลวงให้ครบทุกจังหวัด มีวิธีไหนบ้างคะที่จะได้ร่วมถวายให้ครบทุกจังหวัดโดยที่ไม่ต้องเดินทางไป ?
ตอบ : ติดต่อสำนักพระราชวัง

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ในเรื่องของปัญหาต่าง ๆ ที่ถามมา อย่างปัญหาสุดท้ายขอถามปัญหาธรรมะ แต่ไปถามเกี่ยวกับความฝัน ก็เลยสงสัยว่าคนสมัยนี้สับสนในชีวิตขนาดไหน อีกส่วนหนึ่งก็คือพอถึงเวลาก็ถามเกี่ยวกับกฐินหลวง สรุปว่าคนฟังได้ธรรมะแต่คนถามไม่ได้ถามธรรมะ ที่คนฟังได้ธรรมะก็คือทุกอย่างไม่เที่ยง ถามไม่อยู่กับร่องกับรอย..!"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เรื่องวัตถุมงคลของหลวงพ่อวัดท่าซุง ที่อาตมาพบเห็นอานุภาพมามากที่สุดคือ ธงมหาพิชัยสงคราม อาจจะเป็นเพราะว่าช่วงที่อยู่ชายแดนพกธงมหาพิชัยสงครามกับเหรียญผู้ชนะสองอย่างเท่านั้น ในเหตุการณ์ปะทะใหญ่ ๆ เล็ก ๆ ๒๐ กว่าครั้ง ล้วนแล้วแต่มีธงมหาพิชัยสงครามอยู่กับตัว ก็เลยไม่มีอันตราย

แต่เพื่อนฝูงตายไปหลายคน รุ่นนั้นนักเรียนนายสิบที่จบมาติดสิบเอกขึ้นชายแดนใหม่ ๆ ตายไป ๘ คน ร้อยตรี ๑ คน ร้อยเอก ๑ คน พลทหารอีกรวม ๆ แล้ว ๒๖ ศพ เฉพาะหน่วยเดียวนะ ครั้งนั้นเหตุการณ์ยังรุนแรงมาก หลังการปะทะใหญ่ที่โนนหมากมุ่นจบลงใหม่ ๆ ตอนนั้นโนนหมากมุ่นที่เดียวตายไป ๓๐๐ กว่าศพ..!

ตอนนั้นอาตมาพกไปด้วยความมั่นใจ เพราะหลวงพ่อวัดท่าซุงท่านบอกว่า ผืนเดียวคุ้มได้ทั้งฐาน เหตุการณ์ที่หนักที่สุดก็คือไปโดนเขมรแดงซึ่งสนับสนุนโดยทหารญวน กระหน่ำด้วยปืนใหญ่ ๔๐๐ กว่านัด อย่างกับนอนไกวเปลอย่างนั้นแหละ ปกติของปืนใหญ่ไม่เกิน ๓ นัดเขาก็ปรับเข้าเป้าแล้ว เพราะรัศมีฉกรรจ์ที่โดนแล้วตายแน่คือครึ่งกิโลเมตร งวดนั้นคนปรับปืนที่เขาเรียก ผตน. (ผู้ตรวจการหน้า) ไม่รู้ตาถั่วอีท่าไหน ? ปรับอยู่ ๑๕ นาที ๓ กระบอก ๔๐๐ กว่านัด ข้ามฐานยังข้ามไม่ได้เลย ตกอยู่แค่หน้าฐานเท่านั้น ผืนเดียวคุ้มได้ทั้งฐานจริง ๆ

เพราะฉะนั้น...ธงมหาพิชัยสงครามจึงเป็นวัตถุมงคลที่อาตมามั่นใจที่สุด แล้วที่ชอบมากที่สุดก็คือยิงออก ชอบตรงยิงออกเพราะว่าเป็นคนชอบเสียงดัง ฟังแล้วมันดี พอได้ยินเสียงปืนเท่านั้นจะวิ่งสวนท่าเดียว พวกต้องคอยดึงเอาไว้ ถ้ายิงไม่ออกแล้วรู้สึกว่าหารสชาติของชีวิตไม่ได้ อะไรเงียบ ๆ ก็ไม่รู้

โดยปกติคือ "ทหารออกรบ ๑ กองร้อย หลวงพ่อไปด้วย ๑ กองพล" คือแต่ละคนพกเต็มคอไปหมด ที่พกไปแค่ ๒ ชิ้นอย่างอาตมานี่ถือว่านอกเหตุเหนือผลมาก"

[เถรี]

"พออยู่ในที่อันตรายจะดีตรงที่ว่า กำลังใจเกาะพระดีมาก เพราะไม่รู้ว่าจะตายเมื่อไร ? ในเมื่อไม่รู้ก็มีทางเดียวคือ อยู่กับพระ กินกับพระ นอนกับพระ คาถามีกี่บทภาวนาหมด

จะเห็นได้ว่าพระธุดงค์ที่ออกธุดงค์ สาเหตุหนึ่งก็คืออันตรายมีมาก พออันตรายมีมาก สามารถฝ่าฟันผ่านไปได้เป็นลำดับ โดยไม่มีอะไรนอกจากความยึดมั่นในคุณพระศรีรัตนตรัย เมื่อผ่านไปได้ ความมั่นคงของกำลังใจจะมีมากขึ้น ๆ ในที่สุดก็เกิดความเคารพในคุณ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ อย่างแน่นแฟ้นเต็มจิตเต็มใจ ชนิดที่เรียกว่า ด่าก็ไม่ไป ไล่ก็ไม่หนี

ระดับนั้นก็คือกำลังใจแรก ๆ ของความเป็นพระอริยเจ้า เพราะกติกามีว่า ต้องเคารพ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ อย่างจริงใจ ไม่ล่วงเกินด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ เมื่อมีประสบการณ์เกิดขึ้น ทำให้ความมั่นใจมั่นคงฝังลึกจริง ๆ ลึกอย่างชนิดไม่มีทางคลาย

ลองเดินไปเจอเสือตัวเท่าม้าอยู่ข้างหน้า แทนที่เสือจะกินเรา จะฆ่าเรา กลายเป็นว่าหนีเราแทน จะเกิดความมั่นใจเป็นพิเศษ แต่ว่าอาตมาเองสัตว์ไม่ค่อยจะหนี...แปลกจริง ๆ ขนาดเดินบิณฑบาต เก้งแม่ลูกเดินตามมาเป็นกิโลฯ เลย จนกระทั่งต้องบอกว่า "ใกล้บ้านคนแล้ว กลับไปเถอะ เดี๋ยวจะมีอันตราย" เขาถึงได้เดินหลีกเข้าป่าไป คงเห็นเป็นสีเดียวกันหรืออย่างไรก็ไม่รู้ เดินตามมาเรื่อย ๆ อาตมาก็เห็นว่าน่ารักดีก็ปล่อยให้เดินตาม

เวลานอนในป่าหรือในถ้ำ อย่างหนึ่งที่เจอประจำคืองู ชอบมานอนบนอก ตื่นขึ้นมาคลำนี่ ตัวอย่างกับขวดเบียร์ ต้องแตะ ๆ ให้เขารู้ตัวก่อนแล้วค่อยดึง เขาก็จะลงไปเอง ถ้าไปปุบปับคว้าเลยนี่เดี๋ยวจะโดนกัดเอา งูเป็นสัตว์เลือดเย็น มักจะหาที่อุ่น พอเจอที่อุ่น ๆ ก็ขึ้นมายึดเป็นที่นอนเลย"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เรื่องของตะกรุดหนังควาย ไม่ว่าจะพอกครั่งหรือไม่พอกครั่ง ทางเหนือเขาถนัด โดยเฉพาะหลวงปู่ครูบาชุ่ม วัดวังมุย ท่านจะใช้หนังลูกควายตายในท้องมาทำตะกรุด"

[เถรี]

ถาม : แร่บางไผ่ ?
ตอบ : แร่บางไผ่ไม่ต้องดูมาก ดูรอยพรุนกับเสี้ยนก็พอ แร่บางไผ่ออกสีสนิมเหล็กทั้งองค์ เอาไว้มีเวลาจะเอาลูกอมมาลงให้ดู มีอยู่ ๓-๔ ลูก ของหายาก ขืนลงจำหน่ายเดี๋ยวได้ฆ่ากันตาย อย่าลืมว่าแร่บางไผ่เป็นหนึ่งในเครื่องรางในตำนานเลยนะ

‘หมากดีที่วัดหนัง’ อาตมามีอยู่ลูกเดียว ‘เบี้ยขลังวัดนายโรง’ ก็มีอยู่ลูกเดียว ‘ไม้ครูคู่วัดอินทร์’ ก็มีอันเดียว ‘มีดบินวัดหนองโพธิ์’ นี่มีหลายเล่มหน่อย บางเล่มนี่ใหญ่เหลือเกิน ‘ราหูคู่วัดศีรษะ’ นี่มีเยอะหน่อย ‘แหวนอักขระวัดหนองบัว’ นี่ก็เยอะหน่อย ‘พิสมรวัดพวงมาลัย’ มีอยู่ ๗-๘ อัน แล้วก็ ‘ครั่งเหลือร้ายวัดโตนดหลวง’ อันนี้มีเยอะ ที่เยอะเพราะว่าหลวงปู่ทองศุขนี่ ต้องบอกว่าอายุราชการน้อยกว่าเขา แล้วก็มา‘ลูกแร่ที่บางไผ่’ มีอยู่แค่ ๓-๔ องค์ ทั้ง ๙ อย่างนี่เป็นเครื่องรางในตำนานเลย

[เถรี]

ถาม : ของครูบานันตา ?
ตอบ : ส่วนใหญ่ของท่านจะเคลือบรักสีแดง ทางด้านเหนือถ้าเป็นครูบานันตาจะเคลือบสีแดง ถ้าเป็นครูบาอโนชัยท่านจะลงหลายสี หรือไม่ก็ไม่มีสีเลย

วัตถุมงคลของครูบานันตา อาตมามีทั้งราหู มีทั้งวัวธนู แต่ขอโทษ...ผ้ายันต์ม้าเสพนางนี่ไม่ต้องไปหา ใครมีก็หวงมาก ตื๊อเท่าไรก็ไม่ให้ เพราะของท่านเมตตาสุด ๆ จริง ๆ

[เถรี]

ตะกรุดหนังควายพอกครั่ง คำว่า "ครั่ง" เขาถือเคล็ดเหมือนกับคำว่า "คลั่ง" คนเจอจะต้องคลั่งไคล้หลงใหลประมาณนั้น

เรื่องของไสยศาสตร์ที่เรียนยากเพราะว่าติดด้วยวัสดุ ติดด้วยฤกษ์ยาม ติดด้วยพิธีการ แต่ละอย่างยากสาหัส อย่างไม้ครูหลวงปู่ภู ถ้าท่านอายุไม่ถึง ๑๐๐ กว่าปี ท่านจะมีโอกาสทำไหม ? เพราะว่าต้องหาต้นไผ่ที่โดนฟ้าผ่า ต้องล้มพาดไปทางทิศตะวันออก แล้วโขลงช้างเดินข้ามโดยไม่ได้ดึงไปกิน ท่านธุดงค์อยู่ ๓๐ กว่าปี ได้เจอแค่ครั้งเดียว

ไม่ต้องพูดถึงเลยว่ารุ่นหลังจะมีใครได้ทำไหม ? รุ่นหลังนี่ต่อให้มีฟ้าผ่าล้มไปทางตะวันออก ก็คงไม่มีช้างไปข้ามแล้ว เพราะว่าช้างป่าจะหมดแล้ว

เรื่องของไสยศาสตร์มีรายละเอียดมาก คนที่จะเต็มใจศึกษานี่ยาก เนื่องจากว่าไม่มีโอกาสศึกษาได้ครบทุกอย่างหรอก บางอย่างที่ศึกษามาอย่างเรื่องการผูกหุ่นพยนต์ ต้องใช้วันพฤหัสเดือน ๙ ขึ้น ๙ ค่ำ ปีวอก กว่าจะหาฤกษ์เสกได้วัสดุคงเปื่อยไปหมดแล้ว ปี ๒๕๘๓ อาตมาจะอยู่ถึงหรือเปล่า ? ตอนนั้นก็อายุ ๘๐ กว่าปีเข้าไปแล้ว