มิงกะละบาร์ เมียนมาร์ ตอนที่ ๑๔

[คิมหันต์]

ตีห้าครึ่งมาถึงเมืองปะโก (หงสาวดี) น้อมจิตกราบพระมหาธาตุชุยมอดอและหลวงพ่อไจ๊ปอที่เห็นแต่ไกล เจ็ดโมงเช้ามาถึงขนส่งย่างกุ้ง ฉันเช้าแล้วจับแท็กซี่ไปยังวัดตุยซีกัน หลวงปู่วาระแซวว่าน่าจะไปกันสักเดือนสองเดือน แฮ่...

สรงน้ำ ซักผ้าเรียบร้อยแล้วแยกทางกับครูบาน้อย ท่านจะไปรอท่านโชติกะที่บ้านหม่องหม่อง อาตมาไปกราบถวายบูชาพระมหาเจดีย์ชุยดากง กำลังชักประคำเพลินอยู่ทิศใต้ที่เป็นทิศสุดท้าย รู้สึกว่าครูบาน้อยท่านมาแล้ว ทำไมเร็วแท้..? ความรู้สึกแบบนี้ของอาตมามักจะไม่พลาดเสียด้วย...

กราบพระอุทิศส่วนกุศล อธิษฐานเสร็จหันกลับมา อ้าว...ไม่เห็นมี...ท่าจะเพี้ยนแล้วเรา เดินลงประตูทิศใต้ ท่านนาวินมายืนยิ้มอยู่ข้างหลัง “ผมเห็นท่านอาจารย์กำลังภาวนาอยู่ เลยไปหลบรออยู่หลังต้นเสา หันมาอีกทีท่านอาจารย์เดินไปไกลแล้ว..” นึกว่าเพี้ยนเสียแล้ว..!

ท่านโชติกะไปหาอธิบดีกรมป่าไม้พม่า นัดพบกันที่วัด ท่านจึงตามมากราบพระมหาเจดีย์มหาวิสะยะด้วยกัน เสร็จจากโกยบุญใส่ตัวแล้วก็มาหาเรื่องจ่ายเงิน อีหนูร้านไตน์สโตร์รีบตะครุบตัวพวกเราไว้ ขนพระพุทธรูปทั้งไม้จันทน์และงาช้างมาให้เลือกเป็นตับ...

[คิมหันต์]

รายการเขี้ยวชนเขี้ยวงานนี้อาตมาแพ้ ครูบาน้อยท่านหน้าไม่ด้านพอ คงกลัวว่าต่อมากแม่ค้าจะด่า อาตมาต่อรองเอง มาจบลงที่ราคาพระพุทธรูปไม้จันทน์สูงแปดนิ้วสองหมื่นแปดถ้วน ถึงจะแพงไปนิด แต่เนื้อไม้และฝีมือสมราคา...

กลับมาฉันเพลที่วัด ชอบใจหลวงปู่วาระตรงที่ท่านชอบฉันผักเหมือนกับอาตมา เมืองพม่าเขาไม่ค่อยกินผักกินหญ้ากันเท่าไร ราคาผักผลไม้ก็แพงมาก เล่นเอาลูกลิงอย่างอาตมาแทบจะอดผักหัวโต มาฉันผักได้เต็มที่ก็ที่วัดหลวงปู่นี่แหละ...

ท่านโชติกะมาก่อนฉันเพลเสร็จ หลวงปู่อนุญาตให้พวกเราลุกออกมาคุยเรื่องงานก่อน ผลการเดินเรื่องของท่านโชติกะเหลือแค่ที่จังหวัดพะอางกับกรมป่าไม้ ที่จังหวัดผู้อนุมัติเดินทางมาราชการที่ย่างกุ้ง ส่วนอธิบดีกรมป่าไม้ไม่อยู่ นัดพบกันคืนนี้ตอนสองทุ่ม...

เรื่องของการปฏิบัติตามขั้นตอนกฎหมาย ไม่ว่าไทยว่าพม่า ล้วนแต่ต้องว่ากันด้วยเงิน ของพม่าดีกว่าตรงไม่มีใต้โต๊ะ เขาว่ากันบนโต๊ะอย่างเปิดเผย ราคาต่อรองกันได้ ที่ผ่านมาครูบาน้อยให้ไปที่ละสามพัน แต่จังหวัดกับกรมป่าไม้คงจะโดนที่ละหลายหมื่น..! ท่านขออนุญาตใช้งบพิเศษเพื่องานนี้ อาตมาอนุญาตทันที...

[คิมหันต์]

อีกสองอาทิตย์จึงจะได้วันนัดที่จังหวัดพะอาง ถ้าคืนนี้รู้ผลว่าได้เรื่อง จะขอให้ท่านโชติกะไปไหว้พระด้วยกัน อาตมาวางแผนแล้วดับเครื่อง หลับแบบฟิวส์ขาดไปรวดเดียวสองชั่วโมง ตื่นขึ้นมาบรรดาผ้าผ่อนท่อนสไบเขาเก็บพับจัดวางไว้ให้เรียบร้อยแล้ว...

เป็นพระเถระเมืองพม่านี่สบายดีจริง ๆ ฉันข้าวเสร็จมีคนมาเก็บโต๊ะล้างจานให้ จะนอนมีคนจัดเตรียมที่นอนให้ ผ้าผ่อนขอซักเองเขายังช่วยเก็บให้ เป็นแบบนี้ยิ่งต้องระวังตัวให้จงหนัก ถ้าไม่ดีเท่าที่เขายกย่อง มันจะซวยไม่รู้จบ..!

บ่ายสามออกไปสวดมนต์ภาวนาที่พระมหาเจดีย์ ตั้งใจไว้ว่า ต้องปฏิบัติเช้า-เย็น วันละสองรอบ ก็ต้องทำให้ได้ เสร็จจากภารกิจกลับมา ครูบาน้อยรายงานว่า ท่านอธิบดีไปงานศพ ภรรยาท่านแนะนำว่าพรุ่งนี้ให้มาแต่เช้า เป็นอันว่ายกแรกผ่านไปโดยไม่รู้ผล...

[คิมหันต์]

ไปถึงพระมหาเจดีย์ตีสี่ครึ่ง เขายังไม่เปิดประตู หยิบนาฬิกามาดูถึงสามครั้ง เวลาไม่ผิดแน่ รอจนตีห้าจึงกลับไปวัด หลังฉันเช้าค่อยมาใหม่ ซื้อดอกไม้ฉัตรธงขึ้นไปถวายบูชา อ๋อ...เขามีการถวายข้าวพระทั้งสี่ทิศนี่เอง ถึงได้เปิดประตูช้านัก...

เกรงว่าท่านนาวินกับท่านโชติกะกลับจากบ้านอธิบดีแล้วจะรอนาน จึงไม่ข้ามไปพระมหาเจดีย์มหาวิสะยะ ที่ไหนได้..จนเพลแล้ว ทั้งสองท่านยังเงียบฉี่ “ไปว่าธุระของคุณให้เต็มที่” อาตมาเปิดไฟเขียวให้ตั้งแต่เมื่อคืน เชื่อว่าไม่หมดวันไม่ได้เห็นหน้าแน่ ๆ..!

บ่ายสองโมงจึงกลับมาพร้อมท่านอธิบดี ซอ เมียว ลวิน ซึ่งท่านเป็นอธิบดีกรมส่งเสริมการส่งออก แต่ก็เป็นเพื่อนสนิทกับอธิบดีกรมป่าไม้ ท่านเป็นคนมุด่งเช่นกัน และเต็มใจที่จะช่วยเดินเรื่องให้...

ท่านอธิบดีว่าตอนนี้มีเรื่องขอไม้ของท่านอาจารย์ใหญ่ธัมมะเสนะกับของท่านนาวินมาจากเมืองเดียวกัน ถ้าเป็นอย่างนี้ทางการอาจจะอนุญาตให้น้อย ต้องยื่นมาขออนุมัติทีละรายจึงจะได้คุ้ม แบบนี้ครูบาน้อยอาวุโสด้อยกว่าคงจะต้องรอทีหลัง...

[คิมหันต์]

พอท่านอธิบดีทราบว่าอาตมายังไม่เคยไปทะเลสาบอินยา จึงเสนอตัวรับใช้ด้วยการขับรถไปส่งถึงที่ ตอนแรกเข้าไปในโรงแรมอินยาเลคก่อน พออาตมาถ่ายรูปท่านถึงกับสะดุ้งเฮือก รีบห้ามปากคอสั่นว่า “No..! That’s Grand Pa’s House..! (ไม่ได้..! นั่นบ้านป๋าใหญ่..!)”

ป๋าใหญ่คือท่านนายพลเนวิน แม้จะอายุเกือบเก้าสิบแล้ว แต่ยังทรงอิทธิพลไม่เสื่อมคลาย ก่อนนี้ทางโรงแรมมีคาราโอเกะ ท่านหนวกหู สั่งปิดเฉยเลย..! แต่ห้ามอาตมาช้าไป ถึงห้ามแต่แรกก็จะถ่าย เพราะได้รสชาติของชีวิตดี...ฮิ...ฮิ..!

เข้าไปในสวนสาธารณะ มีแต่เบียร์ฮอลล์เต็มไปหมด ซ้ำเปิดดนตรีดังหนวกหูมาก จึงได้รูปในโรงแรมอินยาเลคกับโรงแรมเซโดนาไปเท่านั้น อาตมาขอตัวไปที่พระมหาเจดีย์ชุยดากงเพื่อสวดมนต์ตามกิจวัตร...

ข้ามไปพระมหาเจดีย์มหาวิสะยะ ทบต้นเช้าเย็นรวมกันทีเดียว กลับถึงที่พักหกโมงเย็น ตกลงกันว่าพรุ่งนี้ท่านโชติกะต้องไปเดินเรื่องให้ท่านอาจารย์ใหญ่ ปล่อยอาตมากับครูบาน้อยไปปะโกกันเอง...

ครูบาน้อยเบิกเงินมาหนึ่งแสน กะว่าจะให้ท่านโชติกะวิ่งเรื่องแซงหน้าอาจารย์ใหญ่ให้ก่อน เพราะของตัวเองทำไปตั้งมากแล้ว ของท่านอาจารย์ใหญ่ยังไม่ได้เริ่มเลย อาตมาเห็นใบละพันใหม่เอี่ยม จึงขอแลกไปฝากลูกปุ๊ก (สุมาลี ตีรเลิศพานิช) ๒ ใบ ลูกเขาสะสมธนบัตร เจ้าใบละพันนี่เพิ่งจะออกใหม่ ลูกเขายังไม่มี...

คลิกเพื่ออ่านตอนต่อไป