เก็บตกบ้านเติมบุญ ต้นเดือนเมษายน ๒๕๖๓

[เถรี]

"เมื่ออาตมาออกจากวัดท่าซุง ก็มาสังกัดที่วัดท่ามะขามนี้เป็นแห่งแรก ตอนนั้นอดีตเจ้าอาวาสคือพระเดชพระคุณพระเทพเมธากร อดีตเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี ยังเป็นรองเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี สมณศักดิ์ที่พระวิสุทธิรังษี

ท่านไปงานที่วัดท่าซุงเป็นประจำทุกปี อาตมามีหน้าที่ต้อนรับพระเถระ จึงสนิทสนมคุ้นเคยกัน เมื่อมาขอพึ่งพิงท่านก็รับเอาไว้โดยไม่ลังเล แล้วยังส่งอาตมาไปเป็นรองเจ้าอาวาสวัดท่าขนุน ช่วยท่านอาจารย์สมพงษ์พัฒนาวัดในช่วงแรก

จากนั้นท่านก็แต่งตั้งให้เป็นเจ้าคณะตำบลชะแล เขต ๒ เป็นเจ้าอาวาสวัดทองผาภูมิ ตามลำดับ เมื่ออาตมาลาออกจากเจ้าคณะตำบลชะแล เขต ๒ และเจ้าอาวาสวัดทองผาภูมิ คิดว่าจะได้พักผ่อนบ้าง ท่านก็ดึงตัวมาเป็นเลขานุการของท่าน แทนท่านอาจารย์พระมหาทองดี เลขาฯ ตัวจริงที่ป่วยเป็นวัณโรค"

[เถรี]

"อาตมาอยู่รับใช้จนท่านเกษียณอายุจากตำแหน่งเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี ได้รับการยกขึ้นเป็นที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี โดยมีพระเดชพระคุณพระเทพปริยัติโสภณ เจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรีรูปปัจจุบัน ซึ่งยังมีสมณศักดิ์ที่พระราชวิสุทธิเมธี รับตำแหน่งเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรีแทน

พระเดชพระคุณพระราชวิสุทธิเมธี ส่งอาตมภาพไปเป็นเจ้าอาวาสวัดท่าขนุน ต่อมาก็ได้แต่งตั้งให้เป็นเจ้าคณะตำบลท่าขนุน เขต ๒ แล้วเสนอต่อพระเดชพระคุณพระธรรมโพธิมงคล รักษาการเจ้าคณะภาค ๑๔ แต่งตั้งให้อาตมาเป็นรองเจ้าคณะอำเภอทองผาภูมิรูปที่ ๒ อยู่ในปัจจุบันนี้

ดังนั้น...อาตมภาพกับวัดท่ามะขาม จึงไม่ใช่คนอื่นคนไกล หากแต่เป็นลูกหม้อตัวจริงเสียงจริงคนหนึ่ง ซึ่งญาติโยมอยากจะให้อาตมาเป็นเจ้าอาวาสเสียด้วยซ้ำไป แต่ติดขัดด้วยตำแหน่งหน้าที่ในปัจจุบัน จึงได้ขอตัวท่านพระครูกาญจนปริยัติคุณ อดีตเจ้าอาวาสวัดธุดงค์สมเด็จ อดีตเจ้าอาวาสวัดพุทธบริษัท อดีตเจ้าอาวาสวัดพุทธมณฑลอรัญญิกาวาส มาเป็นเจ้าอาวาสแทน"

[เถรี]

"จากเดิมสมัยที่อยู่กับพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระเทพเมธากร ท่านมีความสนุกสนานในการให้พระย้ายที่พักบ่อย ๆ เหมือนกับว่าไม่ต้องการให้ติดถิ่นที่อยู่ อาตมาจึงเคยนอนที่ศาลาปฏิบัติธรรม ซึ่งล้อมรอบด้วยป่าต้นจามจุรี บรรยากาศน่ากลัวสุด ๆ สำหรับบุคคลอื่น

มิหนำซ้ำอาตมายังปิดไฟเสียหมดเกลี้ยง เพื่อสร้างบรรยากาศให้เกิดอารมณ์ร่วมเข้าไปอีก ถึงไม่ค่อยมีใครอยากจะไปรบกวนที่นั่น แม้ว่าจะเป็นเวลากลางวันก็ตาม

แล้วย้ายมานอนชั้นบนของอาคารเฉลิมพระเกียรติ ซึ่งมีแต่นกพิราบทั้งฝูงเป็นเพื่อน ต้องกวาดขี้นกพิราบอยู่ทุกวัน อีกไม่นานก็ย้ายมาอยู่ที่กุฏิด้านในหลังโบสถ์ แล้วย้ายมาอยู่กุฏิหอระฆังด้านนอกหลังโบสถ์ วันดีคืนดีก็ให้ไปนอนที่สำนักงานเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี"

[เถรี]

"บางเดือนก็ไปนอนที่กุฏิห้องกระจก ซึ่งภายหลังท่านอาจารย์พระมหาสันติ โชติกโร ป.ธ. ๙ ใช้เป็นที่พัก จนกระทั่งท่านอาจารย์พระมหาสันติสร้างอาคารที่พักใหม่ อาตมาก็เป็นคนประเดิมใช้งาน ซึ่งอาคารหลังนี้ต่อมาโดนสามเณรงัดจนประตูพังหมด เมื่อพระครูบ่าวท่านมาเป็นเจ้าอาวาส จึงให้อาตมาไปพักที่ห้องนอนเก่าของพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระเทพเมธากร ซึ่งไม่มีใครกล้านอนพัก เพราะว่าเจ้าของเดิมค่อนข้างจะหวงที่..!

จนกระทั่งท่านอาจารย์พระมหาเอ รับเป็นประธานในการจัดหาทุนบูรณะวัดท่ามะขาม อาคารหลังแรกที่ท่านรีบสร้างก็คือกุฏิเจ้าอาวาส จึงตั้งชื่อว่า อาคารปฐมา ซึ่งเป็นทั้งกุฏิเจ้าอาวาส สำนักงานเจ้าอาวาส พร้อมแบ่งห้องให้อาตมาใช้เป็นที่พัก ๑ ห้อง

ภายในห้องพักนอกจากพระพุทธรูปซึ่งขาดไม่ได้แล้ว อาตมายังแอบปล่อยแมลงภู่คำไว้ช่วยเฝ้าห้อง ๓ ตัว จึงเป็นห้องพักที่ดีมาก ไม่มีอะไรกล้ารบกวนเลย"

[เถรี]

"คาถาบูชาหรืออาราธนาแมลงภู่คำ ซึ่งปกติถ้าเราค้นหาจากอินเทอร์เน็ต ก็จะเจอบทที่ว่า "โอม..พญาแมลงภู่คำ งามเหลือล้นพอตา ในโลกาโลกใต้ ฯลฯ" เป็นคาถาที่ใช้กันทางล้านนาของเราเป็นส่วนใหญ่ จึงเป็นสำเนียงคำเมือง ที่อาตมภาพไม่ถนัดเอาเสียเลย

จึงต้องใช้วิธีขอจากครูบาอาจารย์เจ้าของตำราแมลงภู่คำ ได้พระคาถาสั้น ๆ มา ๗ คำว่า "ยะมะอะ ปะยะมังยะ" เมื่อลองใช้ดูแล้วได้ผลดี ท่านใดจะนำไปใช้บ้างก็ได้ หรือถ้าถนัดคำเมือง ก็ใช้บทที่เขานิยม แต่ค่อนข้างจะยาวอยู่สักหน่อย"

[เถรี]

"แมลงภู่คำจัดเป็น "อารักษ์" ประเภทหนึ่ง สามารถใช้ให้เฝ้าบ้านได้ด้วย การใช้วัตถุมงคลหรือเครื่องรางของขลังอะไรก็ตาม เมื่อเราทำบุญแล้วอย่าลืมอุทิศส่วนกุศล ถวายครูบาอาจารย์ผู้สร้าง ถวายเทวดาที่รักษาเครื่องรางหรือว่าผู้ที่รักษาเครื่องรางตามสายวิชาการนั้น ๆ และหมั่นปลุกหรืออาราธนาบ่อย ๆ ถ้าทำดังนี้แล้วท่านจะใช้วัตถุมงคลหรือเครื่องรางของขลังนั้น ๆ ได้ผลมากกว่าผู้อื่น

จากประสบการณ์ที่ใช้มา ถ้าจะใช้ในการต่อตีป้องกัน แมลงภู่คำแบบบรรจุเข็มทองอัคคียะ จะสำแดงฤทธิ์ได้โหดกว่า เพราะว่าเข็มทองอัคคียะที่บรรจุไว้นั้น เท่ากับเป็นเหล็กไนของแมลงภู่คำ ซ้ำยังกำกับด้วยเตโชกสิณ ทำให้พิษร้ายดุเดือดดีนัก"

[เถรี]

"แต่ระยะนี้ที่อาตมานำเอาแมลงภู่คำแบบบรรจุปรอทป่าออกมา แบ่งปันให้ญาติโยมได้บูชากันนั้น เพราะว่าแบบบรรจุปรอทป่าหาง่ายกว่า และตรงกับสถานการณ์ที่ต้องการรัศมีของปรอทป่า ในการป้องกันเชื้อโรคบางประเภท

คาดว่าพ่อปู่พระฤๅษีเจ้าของสายวิชาการแมลงภู่คำฝังเข็มทองอัคคียะ คงจะไม่ชอบให้ใครมารังแกลูกศิษย์ของตน ถ้าใครมารังแกก็ต้องเข็ดไปตลอดชีวิต จึงได้สร้างแมลงภู่คำฝังเข็มทองนี้ขึ้นมา แต่ว่าเรียนยากกว่าแบบบรรจุปรอทป่า เพราะว่าต้องฝึกเตโชกสิณให้ได้เสียก่อน กลายเป็นวิชาภาคบังคับ จึงมีคนเรียนสำเร็จน้อยกว่าแบบบรรจุปรอทป่าหลายเท่า"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "อาตมภาพเคยเป็นทหารมาก่อน จึงทราบดีว่า บุคคลที่อยู่หน้าสถานการณ์รบ ต้องพลิกแพลงให้เข้ากับสถานการณ์ ไม่ใช่รับคำสั่งผู้บังคับบัญชา แล้วเอาไปปฏิบัติอย่างเถรตรง ซึ่งมีโอกาสทำให้กองทัพพินาศได้

ดังที่อาตมภาพพิจารณาแล้วเห็นว่า ถ้าเปิดโรงทานตามพระบัญชาของสมเด็จพระสังฆราชที่วัดท่าขนุน มีโอกาสที่จะกลายเป็นแหล่งแพร่กระจายเชื้อไวรัส covid-๑๙ มากกว่า ก็กราบแทบเท้าขออภัยต่อองค์สมเด็จพระสังฆราช กราบเรียนถวายว่าไม่สามารถที่จะกระทำได้ด้วยเหตุผลใด"

[เถรี]

"เรื่องของการสวดมนต์ "สู้ไวรัส covid-๑๙" ก็เช่นกัน ถ้าใครจะสู้ก็เชิญตามสบาย แต่ทางวัดท่าขนุนไม่สู้ด้วย อาตมภาพขอปฏิบัติตามองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่ให้แสดงความเป็นมิตรกับเหล่าอมนุษย์ ไม่ใช่ไปขับไล่ไสส่งกัน

ท่านลองพิจารณาเนื้อหาในรตนสูตร ดังที่อาตมาจะยกขึ้นมาเป็นตัวอย่าง แล้วจะทราบว่าเหตุใดจึงต้องทำเช่นนั้น

ยานีธ ภูตานิ สมาคตานิ
ภุมฺมานิ วา ยานิว อนฺตลิกฺเข
สพฺเพว ภูตา สุมนา ภวนฺตุ
อโถปิ สกฺกจฺจ สุณนฺตุ ภาสิตํฯ

แปลความว่า
ภูตทั้งหลายเหล่าใด ไม่ว่าจะอยู่บนพื้นดินหรืออยู่ในอากาศ ขอให้ภูตทั้งหมดจงมีน้ำใจดี ฟังคำกล่าวด้วยดี (รตนสูตร) นี้ ด้วยความเคารพ"

[เถรี]

"ตสฺมา หิ ภูตานิ สาเมถ สพฺเพ
เมตฺตํ กโรถ มานุสิยา ปชาย
ทิวา จ รตฺโต จ หรนฺติ เย พลิํ
ตสฺมา หิ เน รกฺขถ อปฺปมตฺตาฯ

แปลความว่า
ฉะนั้น ภูตทั้งหลาย ขอท่านจงฟัง ขอให้ท่านเป็นมิตรกับมนุษย์ผู้ทำพลีกรรม จงปกป้องรักษามนุษย์เหล่านั้น ทั้งกลางวันและกลางคืนอย่าได้ประมาทเถิด

จะเห็นได้ชัดเจนว่า การสวดรตนสูตรในสมัยพุทธกาลนั้น อันดับแรก...พระอานนทเถระเป็นพระโสดาบัน ย่อมมีความเคารพนอบน้อมในคุณพระรัตนตรัยยิ่งชีวิต สิ่งที่ท่านกล่าวอ้างถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ คือกล่าวอ้างถึงด้วยความเคารพอย่างสุดจิตสุดใจจริง ๆ

การที่จะน้อมใจผู้อื่นให้เชื่อถือเรานั้น เราเองต้องกระทำสิ่งทั้งหลายเหล่านั้นให้เต็มที่ก่อน เมื่อผู้อื่นเห็นว่าเราทำจริง ถึงจะน้อมใจเชื่อตาม"

[เถรี]

"ประการที่ ๒ ต้องวางกำลังใจเป็นมิตรกับเหล่าอมนุษย์ทั้งหลาย ไม่ใช่ตั้งใจเป็นศัตรู ไปขับไล่ไสส่งกัน ถ้าอย่างนั้นท่านไม่มีทางที่จะได้รับความร่วมมือใด ๆ เลย

อย่าลืมว่าการอยู่ร่วมกัน ต้องสมประโยชน์ซึ่งกันและกัน ต่างฝ่ายต่างได้รับในส่วนที่ตัวเองต้องการ ดังทฤษฎี win - win ของฝรั่ง สังคมจึงจะอยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข

ไม่ใช่ว่าประชาธิปไตยคือ ประชาชนต้องฟังคำสั่งและปฏิบัติตามเท่านั้น ถ้าเป็นอย่างนั้นก็จะมีอักษรย่อว่า ผนงรจตกม..!"

[เถรี]

"ดังนั้น...ในการสวดรตนสูตร สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือต้องเข้าถึงความเคารพในคุณพระรัตนตรัย และต้องวางกำลังใจเป็นมิตรกับทุกภพทุกภูมิทุกหมู่ทุกเหล่า ขอให้ท่านทั้งหลายเหล่านั้นช่วยเหลือมนุษย์ เป็นการร้องขอในลักษณะที่เด็กร้องขอต่อผู้ใหญ่

ในเมื่อเด็กอ่อนน้อมถ่อมตน ร้องขอแต่โดยดี ย่อมได้รับความเมตตาจากผู้ใหญ่ เมื่อผู้ใหญ่เห็นดีเห็นงามในสิ่งที่เด็กทำ ก็เหมือนกับบรรดาท่านรัฐมนตรีทั้งหลาย เห็นดีเห็นงามในสิ่งที่ข้าราชการประจำกระทำ แค่พยักหน้าเห็นด้วย เรื่องทุกอย่างก็จบลงด้วยดี

อาตมภาพเคยกล่าวมาหลายครั้งว่า การใช้พระคาถาต่าง ๆ ถ้าเราเข้าถึงหัวใจของพระคาถาจริง ๆ ก็จะสามารถใช้ได้ผลมากกว่าคนอื่นเขา ดังได้พรรณนามาด้วยประการฉะนี้"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "วันเสาร์ที่ ๒๘ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๓ ขึ้น ๕ ค่ำ เดือน ๕ ปีชวด เป็นกระทิงวัน ปกติแล้ววันเสาร์ขึ้น ๕ ค่ำ จะเป็นวันบวงสรวงไหว้ครูประจำปี ตามสายวิชาการของหลวงปู่ปาน วัดบางนมโค สืบทอดมาจนถึงหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง เมื่องดการจัดพิธีบวงสรวงไหว้ครูประจำปี และเป่ายันต์เกราะเพชร ตามคำสั่งของทางคณะสงฆ์ และตามหนังสือขอความร่วมมือของทางราชการ

อาตมาจึงแจ้งให้บรรดาสหธรรมิก ร่วมกันทำบวงสรวงไหว้ครูเพราะว่าเป็นเรื่องที่ขาดไม่ได้ จึงมีการบูรณาการร่วมกัน ระหว่างวัดท่าขนุน (พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.) วัดสี่แยกเจริญพร (พระครูปฐมสาธุวัฒน์) และ บ้านสุมโน (พระมหานันทวัฒน์ เขมธมฺโม)

โดยหลวงพี่มหาเอ นำเอาบายศรีที่สั่งสำหรับงานบวงสรวงไหว้ครูประจำปีและเป่ายันต์เกราะเพชรของวัดท่าขนุนมาใช้งาน พระครูเทพ สั่งชุดบายศรีบวงสรวงต่างหาก ทิดเฟิร์ส ก็สั่งชุดบายศรีและพานไหว้ครูมาด้วย"

[เถรี]

"เมื่อเริ่มพิธี อาตมาถวายชุดบายศรีไหว้ครูต่อองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระปัจเจกพระพุทธเจ้า พระอรหันต์ พรหม เทวดา และครูบาอาจารย์ทุกองค์

จากนั้นกราบทูลอัญเชิญสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ปฐมเป็นประธาน พระปัจเจกพระพุทธเจ้า...เจ้าของพระคาถาเงินล้าน และครูบาอาจารย์ที่จำเพาะเจาะจงในครั้งนี้ ได้แก่
หลวงปู่ปาน วัดบางนมโค
หลวงปู่สด วัดปากน้ำภาษีเจริญ
หลวงปู่สาย วัดท่าขนุน
หลวงปู่หลิว วัดไร่แตงทอง
หลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง
หลวงพ่อกวย วัดโฆสิตาราม

ให้ร่วมกันอนุเคราะห์สงเคราะห์ ปลุกเสกวัตถุมงคล ทั้งในมณฑลพิธี และที่บ้านสุมโน ให้มีพุทธานุภาพ ธรรมานุภาพ สังฆานุภาพ ดังที่เคยได้ให้การอนุเคราะห์สงเคราะห์มาทุกครั้ง"

[เถรี]

"ทิดเฟิร์สกระซิบว่า "ขอแรง ๆ เห็นคาตาชัด ๆ เหมือนกับครั้งที่แล้วด้วยนะครับ" อาตมาได้แต่หัวเราะในใจ เรื่องของพระ เรื่องของพรหมเทวดา เรื่องของครูบาอาจารย์ กูกดปุ่มไม่ได้..! มีแต่ท่านจะกดกบาลกูเท่านั้น..!

เมื่อเริ่มเข้าที่ภาวนา วางกำลังใจตามที่พระท่านสั่ง แล้วก็เห็นญาติโยมจำนวนหนึ่ง ที่ตั้งใจขอรับบารมีพระอยู่กับบ้าน อีกจำนวนหนึ่งเตรียมของบูชาครูเอาไว้ แต่ไม่ได้เตรียมตัว คิดว่าไม่น่าจะเป็นเวลานี้ นับว่าน่าเสียดายมาก

ครั้นเสร็จพิธี ลืมตาขึ้นมาทำน้ำมนต์ พระท่านให้ใช้บท อิติปิ โสฯ ถอยหลัง สิ่งที่ปรากฏขึ้นก็คือ น้ำตาเทียนไหลเป็นสายลงในบาตร โดยมีเปลวไฟไหลตามไปด้วย เสียงระเบิดดังเพียะพะเป็นไฟพะเนียงไปทั่ว เทียนบูชาพระ เทียนสัตตบริภัณฑ์ ก็ระเบิดไล่เป็นลูกระนาดเวียนขวาไปจนครบทุกดวง..!

ทิดเฟิร์ส ทิดดอย น้องเล็ก วิ่งมาช่วยกันถ่ายรูป จนต้องดุว่าให้ถ่ายวิดีโอไว้บ้าง ไม่อย่างนั้นจะไม่มีหลักฐาน อยากได้ของแรงดีนัก พระท่านจึงสงเคราะห์ให้แรงสะใจไปเลย..!"

[เถรี]

"เหตุการณ์นี้ทำให้อาตมานึกถึงคำของหลวงพ่อฤๅษีฯ ที่ท่านสอนไว้ว่า "อย่าอวดดีกับผี อย่าลองดีกับพระ" สิ่งทั้งหลายเหล่านี้มีจริง ถ้าอยากรู้ต้องฝึกฝนตนเองอย่างจริงจัง เพื่อให้เรารู้เห็น ไม่ใช่ไปท้าทายแบบหูหนวกตาบอด ถ้าทำแบบนั้นจะเจอดีเข้าสักวัน..!

นับว่าเป็นโชคดีของทางวัดท่าขนุน วัดสี่แยกเจริญพร และบ้านสุมโน ที่พระท่าน ตลอดจนหลวงปู่หลวงพ่อครูบาอาจารย์ เมตตาสงเคราะห์ให้ขนาดนี้

วัตถุมงคลของวัดท่าขนุนนั้น อาตมานำเหรียญสมเด็จองค์ปฐมพลิกชีวิตเนื้อชิน ๑๐,๐๐๐ องค์ เนื้อทองเหลือง เนื้อทองแดง และเนื้อทองทิพย์ อย่างละ ๓,๐๐๐ องค์ เหรียญสมเด็จองค์ปฐมเนื้อเขียวเหล็กไหล ๗,๙๐๐ องค์ มาเข้าพิธี ขนใส่ "น้องแก้ว" รถคันที่ใช้เป็นประจำ วิ่งหน้าเชิดเริ่ดหยิ่งมาด้วยความหนักมาก"

[เถรี]

"ของวัดสี่แยกเจริญพร ท่านอาจารย์เทพ นำเอาผ้ายันต์พญาเต่ามังกรพลิกชีวิต มาเข้าพิธีชนิดที่โรงงานแทบจะร้องไห้ เพราะเมื่อได้ยินว่าพระอาจารย์ยอมให้นำเข้าพิธีด้วย ท่านก็สั่งทำอย่างชนิดที่ไม่ต้องยั้ง ไม่ถึงวินาทีสุดท้ายไม่ต้องหยุดผลิต พร้อมทั้งขนบรรดาเหรียญเต่ารุ่นต่าง ๆ ที่มีเหลืออยู่ของวัดมาเข้าพิธีด้วยทั้งหมด

ส่วนท่านอาจารย์มหาเอนั้น ตั้งใจจะเป็นทัพหน้ารบกับไวรัส covid-๑๙ สั่งสร้างเหรียญพระไภษัชยคุรุ หรือที่เรียกว่า เหรียญอโรคยา มาเข้าพิธีด้วย แต่ไม่อยากเสี่ยงฝ่าด่านกักกันโรคมา จึงขออนุญาตตั้งไว้ที่บ้านสุมโน แล้วขอให้พระอาจารย์ส่งไลน์มาถึงด้วย..!"

[เถรี]

"ส่วนอาตมานั้น กราบขอบารมีครูบาอาจารย์ตั้งแต่เช้า บอกว่าขอผ่านทุกด่านโดยไม่มีปัญหานะครับ แล้วก็เหมือนกับทุกด่านไม่เห็นรถคันนี้ แม้กระทั่งทางด้านทิดเฟิร์ส ก็บอกว่าผ่านสะดวกเช่นกัน กราบขอบพระคุณครูบาอาจารย์ทุกท่านที่เมตตาเป็นอย่างสูง

ผู้ใดใช้วัตถุมงคลรุ่นนี้ ให้ภาวนา อิติปิ โสฯ สวากขาโตฯ สุปฏิปันโนฯ วันละ ๓ จบทุกวัน ถ้าหากว่ามีเรื่องร้ายแรง ต้องการจะกลับร้ายกลายเป็นดี ให้ตั้งใจจุดธูปเทียนบูชาพระ แล้วภาวนา อิติปิโสฯ สวากขาโตฯ สุปฏิปันโนฯ ๑๐๘ จบ จากนั้นอธิษฐานเอาตามอัธยาศัย"

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "กลับถึงวัดท่าขนุน ขนข้าวของเก็บเรียบร้อยแล้ว ก็เข้าไปช่วยงานในเว็บวัดท่าขนุน เพราะว่าเจ้าหน้าที่ของเรามีน้อย ส่วนมากติดภารกิจคืองานประจำ ใครว่างก็เข้ามาช่วยกันดูแล

คนเก่าหลายคนหายไปจากยุทธจักร เช่น ทิดซัน (ชัยรัตน์ ธรรมทัตโต) ทิดรัตน์ (รัตน์ เพื่อนรักษ์) ทิดตู่ (ชาญชัย อาจิระวัฒน์) หรือที่ยังอยู่ก็มีเวลาเข้ามาน้อย อย่างเช่น ทิดหนุ่ม (ปิยะ กุคำอู) ทิดกวาง (กำพร พิเชฐสกุล) เป็นต้น

ไปเจอรายชื่อผู้จองสมเด็จองค์ปฐมพลิกชีวิตเนื้อชิน คือ น.ท.หญิง อริศรา กิติธีระกุล หรือที่คนรุ่นหลังส่วนใหญ่เรียกกันว่า ป้าติ๋ว ทำให้อยากจะยกขึ้นมาเป็นตัวอย่างแก่คนรุ่นหลัง"

[เถรี]

"ป้าติ๋วเป็นเพื่อนของอาตมาตั้งแต่สมัยที่ยังไม่บวช เป็นลูกสาวของคุณแม่ทองดี ม่วงน้อยเจริญ เจ้าของบ้านอนุสาวรีย์ชัยฯ ที่อาตมารับสังฆทานและสอนกรรมฐานอยู่ในระยะแรกถึง ๑๘ ปี คบหากันมาตั้งแต่ยังเป็นสาวน้อยอรชรอ้อนแอ้น จนปัจจุบันนี้รอบเอวเล็กกว่าโอ่งมังกรราชบุรีนิดเดียว..!

ป้าติ๋วเป็นตัวอย่างของบุคคลที่มั่นคงต่อพระรัตนตรัย ปฏิบัติธรรมแล้วนำไปใช้ในชีวิตประจำวันได้จริง จนพวกเราหลายคนที่คบหากันมาตั้งแต่สมัยฆราวาสพูดกันว่า "ใครทำให้ยายติ๋วโกรธได้ ไอ้นั่นต้องชั่วได้ที่จริง ๆ" ไม่ว่าจะเจอสถานการณ์อย่างไร ป้าติ๋วจะยิ้มสู้เสมอ"