เก็บตกจากบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนพฤษภาคม ๒๕๕๖

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เมื่อกลางวันฉันเพล ได้คุยกับมหาติ๊กเรื่องติดดี คือเมื่อปฏิบัติไปแล้วรู้สึกว่าตัวเองดี พอถามต่อไปว่ารู้ได้อย่างไรว่าตัวเองดี “อ๋อ...เปรียบเทียบกับคนอื่นเขา” ก็โดนเต็ม ๆ เท่านั้นแหละพ่อคุณ..! ถ้าเปรียบเทียบกับคนอื่นก็กลายเป็นสักกายทิฏฐิกับมานะถือตัวถือตน เพราะฉะนั้น..การปฏิบัติต้องพึงระมัดระวังให้หนัก ถ้าเผลอเมื่อไรก็เรียบร้อย

เคยคุยกับโยมว่า สมัยก่อนที่ปฏิบัติธรรมใหม่ ๆ เมื่อทุ่มเทให้กับหลักการปฏิบัติของหลวงพ่อวัดท่าซุง ก็อยู่ในลักษณะที่ว่ามอบกายถวายชีวิต จนเรียกคนอื่นเป็นหลวงพ่อไม่ได้ ปลื้มอกปลื้มใจว่าชีวิตนี้เรามีครูบาอาจารย์ที่สุดยอดอย่างนี้แล้ว ไม่มีใครเหนือกว่า พอปฏิบัติไป ๆ ดูไปดูมา โอ้โฮ...สังโยชน์ตัวใหญ่เบ้อเร่อเลย สังโยชน์ซ้อนสังโยชน์ด้วย ก็คือเป็นทั้งสักกายทิฏฐิ เป็นทั้งมานะถือตัวถือตน คุณยิ่งปฏิบัติต้องยิ่งดีขึ้น ถ้ายิ่งดีขึ้น ก็ต้องยิ่งลดเรื่องของสักกายทิฏฐิและมานะลงได้ แต่นี่ลดลงไม่ได้ไม่พอ กลายเป็นเหยียบคนอื่นไปอีกต่างหาก กลายเป็นว่าพอทำดีแล้วติดดี ก็ไปไหนไม่รอด แต่กว่าจะรู้ตัวก็นาน

เรื่องอย่างนี้ต้องพิจารณาแบบไม่เข้าข้างตัวเอง ดูให้รอบด้าน ดูให้ทุกเรื่อง ถ้าไม่อย่างนั้นก็แปะอยู่แถวนั้นแหละ ก็ดีเสียแล้วนี่ เลยไม่พัฒนาตัวเองต่อ"

[เถรี]

ถาม : แค่ไหนถึงเรียกว่าอิจฉาคะ ?
ตอบ : ไม่พลอยยินดีกับเขาก็เป็นอิจฉาแล้ว หลุดจากมุทิตาเมื่อไรก็เป็นอิจฉาเมื่อนั้น ให้ดูในลักษณะว่าเราต้องทำให้ได้อย่างเขา ถ้าดูในลักษณะนั้นก็จะกลายเป็นตัวนำเราที่จะก้าวไปสู่ความเจริญ แล้วก็ประสบความสำเร็จ อิจฉาอย่างเดียวจะไม่ได้อะไรขึ้นมา นอกจากใจเศร้าหมอง มีแต่จะพาไปอบายภูมิ..!

[เถรี]

"ตอนอยู่ที่วัดเขาวง คุยกับพระครูวิลาศสรคุณ วัดประยุรวงศาวาส ท่านถามว่าทำไมไม่สร้างรูปหลวงพ่อฤๅษีฯ ให้ใหญ่มหึมาไปเลย เป็นการประกาศเกียรติคุณของหลวงพ่อของเราบ้าง อาตมาก็บอกว่า “สร้างได้ครับ แต่มีเหตุผลอยู่ ๒ ประการที่ไม่สร้าง ประการที่หนึ่งก็คือ หลวงพ่อคนรักก็มาก คนเกลียดก็มาก สร้างไปแล้วคนไม่ชอบเขามองเฉย ๆ ก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าเอ่ยปากไม่ดีคำเดียว ก็เท่ากับหานรกให้เขาแล้ว” ท่านบอกว่า “ก็สมควรแล้ว เขาอยากแส่หาเอง”

อาตมาเลยบอก “ประการที่สอง เราสร้างรูปหลวงพ่อขึ้นมาเป็นรูปเคารพ เป็นสังฆานุสติ หวังให้คนเห็นแล้วระลึกถึงคำสอนหลวงพ่อแล้วปฏิบัติตาม แต่กลายเป็นว่าเขาไปจุดธูปขอหวย ไปจุดธูปบนบานศาลกล่าวกัน แทนที่หลวงพ่อท่านจะเป็นพระผู้บริสุทธิ์ ก็โดนดึงลงมา มีราคาแค่เทพเจ้าแบบฮินดูเท่านั้น”

ท่านฟังแล้วก็ยังงง ๆ ก็เลยบอกว่า “ถ้าปฏิบัติไปถึงระดับหนึ่งแล้ว จะเกิดความรู้สึกว่า เราไม่ควรทำตัวให้เป็นทุกข์เป็นโทษแก่คนอื่น แม้ว่าด้วยกาย ด้วยวาจา หรือด้วยใจ ที่เลี่ยงได้ก็เลี่ยง เมตตาเขาบ้าง ไม่ใช่ว่าเห็นชัด ๆ ว่าทำขึ้นมาแล้วคนจะลงนรกเป็นแถว ก็ยังทำขึ้นมาให้สะใจ" ครูบาอาจารย์ของเรา เราเคารพอยู่แล้ว แต่คนอื่นไม่แน่ว่าจะเคารพอย่างเรา ในเมื่อจะเป็นโทษกับคนอื่น จะทำอะไรก็ต้องทำด้วยความระมัดระวัง

ขนาดพระใหญ่หน้าวัดท่าขนุน ตอนนี้คนขับรถผ่านก็บีบแตรกันแล้ว แทนที่จะกลายเป็นพระพุทธเจ้า ก็กลายเป็นเจ้าพ่อไปแล้ว..! สร้างบุคคลที่บริสุทธิ์จนไม่มีใครจะบริสุทธิ์ได้ยิ่งกว่าแล้ว ยังโดนดึงลงมาเหลือแค่เทวดาเท่านั้นเอง แล้วถ้าเป็นเทวดาชั้นสูงก็ไม่ว่า นี่เป็นเทวดาชั้นต่ำอีกด้วย..!

[เถรี]

ถาม : เดี๋ยวนี้เขาสร้างกันเยอะ ?
ตอบ : จะทำก็ทำ เพียงแต่ทำแล้วให้เกิดประโยชน์มากกว่าโทษ อย่างไรเสียถ้าสร้างพระพุทธรูป คนเห็นก็รู้ว่าพระพุทธรูป แต่ถ้าสร้างรูปพระสงฆ์ คราวนี้ปากคนจะเริ่มแล้ว

ถาม : บางทีเขาก็ว่าทำไมสร้างพระพุทธรูปใหญ่กว่าที่อื่นอีก ?
ตอบ : จริง ๆ ก็คือสร้างแล้วให้อยู่ในลักษณะว่าสมพระเกียรติ

[เถรี]

ถาม : ปัจจุบันมีการใช้คำว่า "ศีลจาริณี" (อ่านว่า สี-ละ-จา-ริ-นี) อย่างแพร่หลาย อาทิ บวชศีลจาริณี เป็นต้น จึงกราบขอความเมตตาพระอาจารย์ อธิบายความหมายอย่างถูกต้องตามหลักพุทธศาสนา และที่มาของคำนี้ด้วยครับ ?
ตอบ : ไม่มี...โบราณมีแต่สิกขมานา สามเณร สามเณรี อุบาสก อุบาสิกา คำว่า "ศีลจาริณี" เป็นคำสวย ๆ ที่ตั้งขึ้นมาใหม่ ในลักษณะบุคคลนี้เป็นผู้ปฏิบัติอยู่ในศีลเท่านั้น

ถาม : แปลว่าอะไรครับ ?
ตอบ : ผู้ที่ตั้งใจประพฤติอยู่ในศีล พูดง่าย ๆ ว่ามีศีลเป็นแบบอย่าง

[เถรี]

ถาม : หนูมีความสงสัยในข้อธรรม เรื่องวัญจกธรรม ธรรมอันเป็นเครื่องหลอกลวง ๓๘ ประการ พยายามที่จะทำความเข้าใจ เพื่อที่จะได้ตรวจตัวเอง และแก้ไขให้ถูกต้อง ขอความกรุณาหลวงพ่ออธิบายเกี่ยวกับข้อธรรมนี้ด้วยนะคะ ?
ตอบ : วัญจกธรรมเป็นเรื่องที่ลึกซึ้งและรายละเอียดมีมาก ถ้าเอาหมด ๓๘ ข้อ วันหนึ่งยังไม่พออธิบายเลย ยกตัวอย่างที่ง่าย ๆ เช่น เราฟุ้งซ่านอยู่ แต่เรากลับคิดว่าเราปรารภความเพียร ก็คือนั่งสมาธิแทนที่จิตจะเป็นสมาธิ กลับไปคิดเรื่องนั้นเรื่องนี้ แต่ทนนั่งไปเรื่อย ๆ คิดว่าตนเองปรารภความเพียรอยู่ แสดงว่าเรื่องนี้กำลังหลอกลวงเราอยู่

ส่วนเรื่องของความลังเลสงสัย ก็บอกกับตนเองว่าเราเป็นคนรอบคอบระมัดระวัง คิดอย่างถ้วนถี่ เป็นต้น ถ้าเผลอเมื่อไรเราจะไปคิดเข้าข้างตัวเอง พูดง่าย ๆ ว่าหลอกตัวเอง หรือ เราเป็นผู้นิยมกล่าวคำหยาบ ด่าคนอื่นบ้าง แล้วก็ไปอ้างว่าเราเป็นผู้มีปกติกล่าววาจาเพื่อสะกดข่มคนชั่ว พูดง่าย ๆ ว่าเอาดีใส่ตัว เอาชั่วใส่คนอื่น..!

ฉะนั้น..ในเรื่องวัญจกธรรม เป็นหลักธรรมที่ลึกซึ้งมาก แบบวันก่อนที่บอกไว้ว่า แบกมานะไว้เต็มตัว แต่คิดว่าเราดี ปฏิบัติธรรมไปแล้วคิดว่าตนเองดี ถามว่าดีอย่างไรก็เปรียบเทียบกับคนอื่น อ้าว..เป็นการยกตัวเองเหนือคนอื่น ก็คือมานะดี ๆ นี่เอง ถ้าจะศึกษาวัญจกธรรมลองดูในพระไตรปิฎกได้ มีรายละเอียดมาก แต่ภาษาในพระไตรปิฎกเป็นภาษาที่ค่อนข้างยาก อาจจะทำให้เราเข้าใจยากนิดหนึ่ง เพราะต้องแปลไทยเป็นไทยอีกที

ถาม : เป็นเรื่องที่น่าศึกษาครับ
ตอบ : มี ๓๘ ข้อ บางข้ออย่างเช่น ประจบชาวบ้านแต่กลับคิดว่าเรากล่าววาจาอันเป็นที่รักเป็นที่ชอบใจของผู้อื่น หลอกตัวเองสองชั้น มีกระทั่งตระหนี่ธรรมะ กลัวคนอื่นรู้เท่าตัวเอง แต่กลับไปอ้างว่าเรารักษาธรรมไว้ไม่ให้สูญหาย ธรรมนั้นจะได้ดำรงอยู่คงมั่นตลอดไป เป็นต้น

[เถรี]

ถาม : เนื่องจากผมพักที่ห้องพักเล็ก ๆ มีห้องน้ำในตัว ผมจะจัดโต๊ะหมู่บูชาพระ ซึ่งมีความจำเป็นต้องวางพิงกำแพงที่เป็นห้องน้ำ พระท่านจะได้หันหน้าไปทิศตะวันออก ซึ่งถ้าจัดให้หันไปทางทิศเหนือ ก็ไม่เหมาะสมเพราะเป็นทางเดินจากประตูหน้า-ไปห้องน้ำ ลักษณะของห้องถูกบังคับให้วางโต๊ะหมู่ด้านนี้เท่านั้น ไม่ทราบว่าจะวางแบบนี้ได้หรือไม่ครับ ?
ตอบ : วางโต๊ะหมู่พิงห้องน้ำได้ แต่อย่าไปวางโต๊ะหมู่ไว้ในห้องน้ำก็แล้วกัน..!

[เถรี]

ถาม : ถ้าภิกษุถือธุดงค์ข้อที่ว่า "ของดอดิเรกลาภ ขอสมาทานองค์ของภิกษุผู้เที่ยวบิณฑบาตเป็นวัตร" แล้วไปซื้อน้ำหรืออาหารมาฉัน ธุดงค์ข้อนี้จะขาดหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ขาดไปเรียบร้อยแล้ว การถือธุดงค์ข้อนี้สรุปง่าย ๆ ว่า ของอะไรที่เขาไม่ได้ใส่ลงไปในบาตร ถ้าไปฉันก็ขาดแล้ว

ถาม : ถ้าไปซื้อของแล้วบอกว่า ใส่เอามาในบาตรสิโยม ?
ตอบ : นั่นตั้งใจให้ขาดเลย..! ในวัญจกธรรมก็มีอยู่ข้อหนึ่ง ที่บอกว่า ไม่ยอมแบ่งบิณฑบาตให้แก่ผู้อื่น แต่กลับคิดว่าตนเองเป็นผู้มีอาชีวะปาริสุทธิศีล แต่ความจริงขี้เหนียวอย่าบอกใคร..!

[เถรี]

ถาม : มีอยู่วันหนึ่ง ผมระลึกถึงพระพุทธคุณที่พระองค์ท่านเมตตากับโลกกับสรรพสัตว์ ใจนึกไปถึงแสงสว่างในโลกนี้ พระกรุณาของพระองค์ท่านมีอยู่ทุกอณู เปรียบเสมือนแสงสว่างในโลก เหมือนท่านแผ่มาให้ ใจผมอิ่มเอิบ ผมก็เลยหลับตาเพราะสงบ ผมเห็นเป็นนิมิตแสงเหมือนสีรุ้งอาบไล้ไปทั่วโลก อาบและไล้ไปตามตึกรามบ้านช่อง และสิ่งต่าง ๆ บนโลก .. แบบนี้เป็นกรรมฐานอะไรครับ ?
ตอบ : เป็นพุทธานุสติกรรมฐาน

ถาม : จนวันนี้ผมยังระลึกถึงพระพุทธคุณที่มีอยู่ทุกอณู ใจก็ยังอิ่มเอิบได้อยู่เลย แต่ภาพที่เห็นตอนหลับตาไม่ชัด ไม่สดเท่าเดิม ไม่เหมือนเดิมครับ และต้องปรับหรือมีอะไรเพิ่มเติมไหมครับ ?
ตอบ : ขอยืนยันว่าแม้แต่การนึกถึงตอนนี้ก็เจ๊งไปเรียบร้อยแล้ว สำคัญตรงที่ว่าถ้าปฏิบัติได้แล้วต้องรักษาอารมณ์ให้ต่อเนื่อง คราวนี้เรารักษาอารมณ์ให้ต่อเนื่องไม่ได้ ปล่อยให้หลุดไปแล้ว จะเอาให้ดีเหมือนเดิมก็ยากแล้ว

[เถรี]

ถาม : ถ้าภิกษุถือธุดงค์ข้อที่ว่า "ของดภาชนะที่ ๒ ขอสมาทานองค์ของภิกษุผู้มีการฉันเฉพาะอาหารในบาตรเป็นวัตร" ถ้าโยมถวายน้ำเต้าหู้โดยใส่ถุงแล้วมาใส่บาตรพระตอนเช้า ถ้าเทน้ำเต้าหู้ใส่แก้วโดยไม่เทใส่ในบาตรแล้วฉัน ธุดงค์ข้อนี้จะขาดหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ขาดเรียบร้อยอีกเหมือนกัน ถ้าอยากจะฉันจริง ๆ เทใส่บาตรแล้วค่อยฉัน แต่การใส่น้ำเต้าหู้ในบาตรนี่ฉันยากอย่าบอกใครเลย เพราะยกบาตรซดก็โดนอาบัติอีก

ถาม : ต้องใช้ช้อนตัก ?
ตอบ : ค่อย ๆ ตักทีละช้อน ในเมื่ออยากนักก็ทรมานเสียให้เข็ด..!

ถาม : ฉันคาวก่อนแล้วเทหวานตาม หรือต้องเทรวม ?
ตอบ : ถ้าสมาทานธุดงค์ต้องเทรวมทีเดียว คาวหวานรวมกัน สรุปว่าอย่าไปถือธุดงควัตรเลย เพราะจะหาเรื่องฉันให้ได้..!

[เถรี]

ถาม : ตามไตรภูมิพระร่วงที่กล่าวถึงลักษณะต่าง ๆ ทั้งด้านภูมิประเทศ วิถีชีวิต หน้าตาหรืออุปนิสัยของมนุษย์ในแต่ละทวีป อันได้แก่ อุตรกุรุทวีป อมรโคยานทวีป ปุพพวิเทหทวีป นั้นสามารถเชื่อถือได้ไหมครับ ?
ตอบ : เอาเป็นว่าถ้าไม่เห็นเอง ถ้ามีศรัทธาในพุทธศาสนาก็เชื่อไว้ก่อน รอไว้เห็นเองเมื่อไรก็หายสงสัยเอง

ถาม : ส่วนชมพูทวีปนั้นที่กล่าวว่าเป็นมงคลจักรวาล ไม่เพียงแต่เป็นสถานที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอุบัติ องค์สมเด็จพระปัจเจกสัมพุทธเจ้า หรือแม้แต่พระเจ้าจักรพรรดิก็จะเกิดในชมพูทวีปเท่านั้นใช่ไหมครับ ? แล้วทวีปอื่น ๆ มีพระอรหันต์ไปเผยแผ่พุทธศาสนาไหมครับ ?
ตอบ : ทวีปอื่น ๆ มีพระอรหันต์ไปเผยแผ่ธรรมเป็นปกติ บางครั้งพระพุทธเจ้าก็เสด็จเองด้วย

ถาม : แล้วทำไมพระพุทธเจ้าไม่ไปตรัสรู้ที่โลกอื่นบ้างครับ ?
ตอบ : เพราะคนในโลกอื่นบรรลุยาก เขาบอกว่าอนิจจังก็เห็นได้ยาก เพราะอายุขัยหลายหมื่นปี ถึงแสนปีหรือสองแสนปีก็มี พอบอกว่าทุกขัง เขาอยากได้อะไรก็นึกเอาได้ กดปุ่มเอาก็ได้ ดังนั้น..พอไปบอกว่าทุกข์ เขาก็ฟังไม่รู้เรื่อง ไปเกิดที่นั่นก็เสียเวลาเปล่า

แต่อย่างน้อย ๆ ท่านที่สร้างบารมีมาถึง ได้ไตรสรณคมน์หรือเข้าถึงความเป็นพระอริยเจ้าก็มี บางท่านก็เข้าถึงพระนิพพานไปเลยก็มี แม้จะน้อยแต่ก็มีเช่นกัน พระท่านถึงต้องไปโปรด

ถาม : แม้จะมีหมื่นโลกธาตุหรือแสนโกฏิจักรวาล พวกเราทั้งหมดมีนรก มีสวรรค์ มีพระนิพพาน เป็นสถานที่รองรับผลกรรมเหมือนกันใช่ไหมครับ ?
ตอบ : ไม่ว่าที่ไหนก็ลงที่เดียว ขึ้นที่เดียวกันหมด

[เถรี]

ถาม : หากเราเห็นพระพุทธรูปขนาดหน้าตักใหญ่กว่า ๔ ศอกชำรุด และเราได้ทำการปิดทองใหม่ทั้งองค์ ถือว่าเราชำระหนี้สงฆ์ทั้งหมด (รวมทั้งคณะ) ได้หรือไม่ครับ ? หรือว่าเราต้องสร้างพระพุทธรูปขึ้นมาใหม่ และทำการปิดทองทั้งองค์จึงจะสามารถชำระหนี้สงฆ์ (รวมทั้งคณะ) ได้ ?
ตอบ : พระพุทธรูปเก่าองค์ใหญ่แค่ไหนก็ตาม ไม่ถือเป็นการชำระหนี้สงฆ์ ถ้าเราทำอย่างนั้นจะได้อานิสงส์การซ่อมพระพุทธรูปเท่านั้น ถ้าต้องการชำระหนี้สงฆ์ต้องสร้างใหม่เลย

ถาม : ถ้าจะเอาแบบหมู่คณะก็ต้องปิดทองด้วย ?
ตอบ : ปิดทองด้วย

[เถรี]

ถาม : การตั้งเสาเอกใช้ฤกษ์ข้างขึ้น เดือนคู่ วันศุกร์ ควบกับฤกษ์พรหมประสิทธิ์ สมควรหรือไม่ครับ ? หรือต้องใช้ฤกษ์ตามตำราการยกเสาเอกเพียงอย่างเดียวครับ ?
ตอบ : ถ้าได้ฤกษ์ทุกอย่างตรงกันหมดได้ก็ดี แต่ถ้าไม่มีเอาอย่างหนึ่งอย่างใดก็พอ ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวก็ไม่ได้สร้างบ้านเสียที..!

[เถรี]

ถาม : ขอทราบประวัติหลวงพ่อโสธร และหลวงพ่อโสธรเป็นองค์แทนพระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบันหรือเปล่าครับ ?
ตอบ : ไปหาตำราอ่านเอา มีเยอะแยะไป เสียเวลามาถาม...!

[เถรี]

ถาม : ตารางกิจวัตรในการปฏิบัติภาวนาในแต่ละช่วงเวลาของหลวงพ่อเป็นอย่างไรบ้างครับ ?
ตอบ : แต่ละวันนึกถึงลมหายใจเข้าออกให้มากที่สุด

[เถรี]

ถาม : การที่นักบวชหรือนักปฏิบัติติดพวกเกม ไม่ว่าจะเป็นเกมออนไลน์ หรือเกมในมือถือต่าง ๆ เข้าข่ายผิดศีลหรือไม่คะ ?
ตอบ : ถ้าไม่ได้ขโมยโหลดของเขามาก็ไม่ผิด แต่ถ้าเราไม่สามารถหักห้ามใจของตนเองไม่ให้เล่นเกมได้ ต่อไปเราก็สามารถที่จะละเมิดศีลได้ง่ายเหมือนกัน ถ้าเราสามารถหักห้ามใจตนเองไม่ให้เล่นเกมได้ ถึงเวลาเราก็สามารถหักห้ามใจตนเองไม่ให้ละเมิดศีลได้ เพราะใช้กำลังใจเท่ากัน

[เถรี]

ถาม : ญาติของผมที่ล่วงลับไปแล้วจากอุบัติเหตุ วัย ๑๙ ปี ประกอบพิธีบำเพ็ญกุศลลอยอังคารไปหมดแล้ว แต่เหตุใดวิญญาณยังสื่อผ่านคนรอบข้าง ร้องไห้เป็นปกติ หลังจากถวายผ้าไตรพร้อมพระพุทธรูปหน้าตัก ๕ นิ้วก็ยังมาสื่อสารด้วยตลอด หมายความว่าวิญญาณรับอานิสงส์ไม่ได้หรือเปล่าคะ ? หรือมีวิธีใดที่สามารถจะบรรเทาทุกข์ให้วิญญาณเหล่านั้นให้มีความสุขได้มากขึ้น ?
ตอบ : บอกผีให้มาใกล้ ๆ แล้วตบไปสักฉาดหนึ่ง...! จำไว้ว่าถ้าผีมาได้แสดงว่าเขาไม่ลำบาก พวกที่ลำบากมาไม่ได้หรอก ฉะนั้น..ถ้าเขาร้องไห้ก็ช่วยตบให้ได้สติสักที..!

ถาม : มีวิธีอะไรที่ทำไม่ให้เขาร้องไห้ไหมครับ ?
ตอบ : ปล่อยให้ร้องไป เหนื่อยเมื่อไรก็เลิกร้องเอง

[เถรี]

ถาม : บุคคลผู้โมทนาบุญ จะได้รับผลเหมือนกับเราทุกอย่างหรือไม่ ?
ตอบ : ถ้ากำลังของเราไปถึงไหน เขาก็ไปได้แค่นั้น ถ้ากำลังเราไม่ถึง เขาก็ยังไปไม่ได้ สมมติว่าภพภูมิท่านสูงกว่า เราทำแค่ทาน ปกติท่านเป็นพรหมอยู่ ท่านเองท่านโมทนาได้ แต่ภพภูมิท่านไม่เปลี่ยน เพียงแต่ว่ารัศมีกายจะเพิ่มความสว่างมากขึ้น แต่ถ้าภพภูมิเราสูงกว่า อย่างเช่น ท่านเป็นเทวดาหรือนางฟ้า แต่เราทรงฌานสมาบัติได้เป็นปกติ ถึงเวลานั่งกรรมฐานเราอุทิศส่วนกุศล ภพภูมิของท่านจะเปลี่ยนไปเป็นพรหมเลย ไปเท่ากำลังที่เราทำได้

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "การพุทธาภิเษกที่วัดเขาวง พระพุทธเจ้าท่านเสด็จมาครู่เดียว แล้วก็มอบให้พระปัจเจกพุทธเจ้า เจ้าของพระคาถาเงินล้านท่านเป็นประธานของงานแทน คราวนี้ช่วงท้าย ๆ ท่านเมตตาบอกว่า "วัตถุมงคลรุ่นนี้เป็นวัตถุมงคลเพื่อความสำเร็จ ใครจะทำงานเก่าก็ตาม งานใหม่ก็ตาม ถ้าต้องการความสำเร็จก็ให้บูชาวัตถุมงคลรุ่นนี้ไป"

คราวนี้การบูชา ถ้ามีเวลามากให้สวดอิติปิโสฯ ๓ ห้อง ตามกำลังวัน ถ้าเจอวันพฤหัสบดี (๑๙) หรือวันศุกร์ (๒๑) ก็เป็นลมพอดี แต่ถ้าเวลาไม่พอเอาสัก ๓ จบก็พอ อิติปิโสฯ ๓ ห้อง ๓ จบนี่ก็ไม่นานมาก หรือถ้าฉุกเฉินขึ้นมา มีวัตถุมงคลชิ้นเล็กติดตัวอยู่ ก็เอาแค่ "สัมปะติจฉามิ" ท่านบอกว่าให้อธิษฐานว่า "ในหลวงรัชกาลที่ ๑ ประสบความสำเร็จในการปราบดาภิเษกขึ้นครองราชย์ก็ดี การตั้งกรุงรัตนโกสินทร์เป็นปึกแผ่นมาตั้งแต่ต้นจนถึงปัจจุบันก็ดี พระองค์ท่านประสบความสำเร็จโดยง่ายอย่างไร ก็ขอให้เราประสบความสำเร็จอย่างนั้นด้วย" แล้วก็ภาวนาไปเถอะ

พอถึงเวลาพุทธาภิเษกเสร็จ ก็ไปสะกิดหลวงพ่อท่านเจ้าคุณอนันต์ บอกท่านว่า “เต็มแล้ว” ก็ให้ท่านถวายน้ำหอมเป็นพุทธบูชา คุณเฟิร์สอยู่ใกล้ ๆ ก็บอกว่า “ท่านยังต้องให้บอกอีกหรือ ?” เลยบอก “ท่านรอให้ข้าบอก” เรื่องนี้ในบรรดาพี่ ๆ น้อง ๆ ทั้งหมด เขายกให้อาตมาหมด

ในบรรดาพระใหม่ ถึงเวลาเขานิมนต์พระวัดท่าซุง เขาก็จะเอาหลวงพี่โอ หลวงพี่นันต์ หลวงพี่ทีป หลวงพี่สุรจิต ที่เหลือก็เป็นพระใหม่ อาตมาเป็นพระใหม่นั่งท้าย ส่วนใหญ่หลวงพี่โอท่านจะนั่งหน้า เพราะว่าท่านอาวุโสกว่าเพื่อน พอถึงเวลาท่านก็ “เอ้า..ท่านเล็กไปจัดการให้หน่อย” เซ็งสุด ๆ บางทีเหนื่อยมาก พอเหนื่อยก็โวยใส่ “โธ่พี่..อยู่กับหลวงพ่อมานานขนาดนี้แล้ว ไม่เรียนอะไรไว้บ้างเลยหรือ ?” ท่านก็บอกหน้าตาเฉยว่า “เป็นแล้วมันเหนื่อย” อ้อ..เข้าท่านะ ท่านพี่เขาสารภาพ เพราะฉะนั้น..ไม่ต้องสงสัยหรอกว่าทำไมท่านยังต้องคอยรออยู่ พอถึงเวลาพุทธาภิเษกทีไร คนอื่นเขานั่งรอ เมื่อไรอาตมาจะให้สัญญาณจบเสียที

พี่ ๆ น้อง ๆ เขาอยู่ด้วยกัน เขารู้ว่าใครเป็นอย่างไร มาระยะหลังนี่ไม่ใช่เฉพาะพี่น้องแล้ว คนอื่นเขาชักรู้เยอะแล้ว ไปพุทธาภิเษกที่วัดทองผาภูมิ เจ้าคณะอำเภอพอถึงเวลาจะพรมน้ำมนต์ ก็เดินตักน้ำมนต์ของท่านนั้นท่านนี้ใส่ ๆ รวมกันไป มาถึงของอาตมาคนสุดท้ายท่านตักทับหน้าแล้วไปพรม ใครบอกเจ้าคณะอำเภอไม่เป็นอะไรสักอย่าง ท่านรู้ยิ่งกว่ารู้เสียอีก พอถึงเวลาท่านถวายไทยธรรม ก็ถือมาถวายอาตมาอยู่คนเดียว ท่านอื่นให้โยมไปช่วยถวาย เออ..ต้องอย่างนี้ถึงเป็นเจ้านายอาตมาได้ เพราะท่านรู้จักใช้คน"

[เถรี]

ถาม : ยังมีอะไรพิเศษอีกไหมครับ ?
ตอบ : อันนั้นเป็นเรื่องปกติ ความสำเร็จยังไม่ถือว่าพิเศษอีกหรือ จริง ๆ แล้วน้อยมากนะที่ท่านจะให้ลักษณะนี้ แต่อย่าลืมว่าทุกอย่างจะเป็นไปได้ก็ต่อเมื่อเราสร้างเหตุไว้ดี ถ้าสร้างเหตุไม่ดีผลก็ไม่เกิด ที่ท่านบังคับให้เราภาวนาตามกำลังวันก็ดี หรืออธิษฐานเสร็จแล้วให้ภาวนาคาถาก็ดี ก็คือการที่เราสร้างบุญของเราขึ้นมาเพื่อรองรับ ถ้ากำลังไม่พอ คนอื่นได้เราก็ไม่ได้ หรือไม่ก็คนอื่นได้เร็วเราอาจจะได้ช้า ไม่ใช่ว่าให้แล้วจะได้เหมือน ๆ กันหมด ให้แล้วต้องขยันด้วย

ถามว่าบรรดาพี่ ๆ ก่อนจะเข้าวัดท่าซุงได้ ต้องได้มโนมยิทธิแล้วทุกคน ทำไมต้องรอให้อาตมาบอก ? ก็คือส่วนใหญ่ท่านไปในลักษณะถึงเวลาก็พอใจแค่นั้น แต่อาตมาไม่ใช่ ต้องซ้อมแล้วซ้อมอีก ซ้อมจนโดนครูฝึกไล่ ในเมื่อซักซ้อมไม่เลิก ความคล่องตัวก็มีมากกว่าเขาหน่อยหนึ่ง

สมัยก่อนนั้นหลวงพี่อาจินต์จะเป็นอาจารย์สอนมโนมยิทธิอยู่ ถ้าหลวงพี่อาจินต์เข็นไม่ไหวจะไปตามหลวงตาวัชรชัยมาช่วย ถ้าหลวงพี่กับหลวงตาเข็นไม่ไหวก็จะเอารถมารับอาตมา เพราะมีลูกศิษย์บางคนที่หนักจริง ๆ ส่วนใหญ่พวกนี้จะมาสายพุทธภูมิ แล้วก็จะเป็นคนของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน ต้องมานึกว่าขนาดสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังเข็นไม่ไป แล้วหลงมาถึงรุ่นเรานั้นจะขนาดไหน ?