กระดานสนทนาวัดท่าขนุน


กลับไป   กระดานสนทนาวัดท่าขนุน > ห้องธรรมะพระอาจารย์ > พระครูวิลาศกาญจนธรรม (หลวงพ่อเล็ก สุธมฺมปญฺโญ)

Notices

พระครูวิลาศกาญจนธรรม (หลวงพ่อเล็ก สุธมฺมปญฺโญ) รวมธรรมะจากพระครูวิลาศกาญจนธรรม (หลวงพ่อเล็ก สุธมฺมปญฺโญ)

ตอบ
 
คำสั่งเพิ่มเติม
  #1  
เก่า 26-07-2009, 11:58
เถรี's Avatar
เถรี เถรี is offline
ผู้ดูแลเว็บ - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 30,371
ได้ให้อนุโมทนา: 150,708
ได้รับอนุโมทนา 4,397,040 ครั้ง ใน 33,960 โพสต์
เถรี is on a distinguished road
Default กรรมที่ทำให้มีโรคน้อย

ถาม : (เกี่ยวกับเรื่องโรคภัยไข้เจ็บ)
ตอบ : มีข้อคิดอยู่อย่างหนึ่งว่า ถ้าเราไม่ได้สร้างกรรมไว้ก็ไม่ต้องไปกลัว ตรงนี้สำคัญที่ว่ามีหรือที่ไม่ได้สร้างกรรมไว้เลย ?

ถาม : ก็คือ ถ้ารักษาได้ก็รักษา รักษาไม่ได้ก็ปล่อย ?
ตอบ : จริง ๆ แล้วร่างกายของเราเองปรับตัวได้ สร้างภูมิต้านทานโรคได้ เพียงแต่ว่าบางอย่างก็แรงเกินกว่าที่จะปรับไหว พอเขาปรับได้ก็กลายเป็นภูมิต้านทาน

พระพุทธเจ้าท่านตรัสว่า อโรคยา ปรมา ลาภา ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ ตัวอย่างเรื่องนี้ต้องดูตัวอย่างพระพากุละเถระ

พระพากุละเถระเป็นพระที่ได้รับการบันทึกเอาไว้ว่า มีอายุยืนยาวที่สุดในพระไตรปิฎก คือ อายุ ๑๕๐ ปี แล้วท่านเบื่อ อยู่นานเกินไป ท่านก็เลยตัดสินใจเข้าสมาบัติแล้วไปเลย เราก็มานึกถึงอายุ ๑๕๐ ปี ก็น่าจะประมาณ ๓ ช่วงอายุคนเป็นอย่างน้อย คนที่ล้อมรอบข้าง เหมือนกับว่าห่างไกลมาก สมมติตอนแรกก็มีพ่อแม่พี่น้อง ถัดไปก็รุ่นลูกรุ่นหลาน รุ่นเหลน ไล่ไปเรื่อย เหมือนกับความสัมพันธ์จืดจางห่างไปเรื่อย ๆ คนที่อยู่ก็ไม่ได้มีความใกล้ชิดสนิทสนมเหมือนตั้งแต่แรก ใครที่คิดว่าอายุยืนนี่เป็นของดี ไม่ใช่ของดีหรอก

พระพากุละเกิดมา พี่เลี้ยงเอาไปล้างตัวที่ริมแม่น้ำ ปลาใหญ่โผล่มาฮุบตูมไปเลย ท่านบอกว่าด้วยแรงบุญทำให้ปลานั้นกระวนกระวาย ไม่สามารถที่จะอยู่นิ่งได้ ว่ายเตลิดเปิดเปิงข้ามเมืองไปติดข่าย โดนเขาจับขึ้นมา คนใช้บ้านเศรษฐีเห็นว่าปลาใหญ่เหลือเกินน่าเอาไปให้เจ้านาย ก็เลยซื้อไปทำอาหาร พอเอามีดกรีดท้องปลา เด็กก็ดิ้น ปรากฏว่าเด็กไม่เป็นไรเลย เรื่องของบุญรักษา ถ้าเป็นคนอื่นอย่างน้อยก็โดนย่อยเปื่อยไปครึ่งตัวแล้ว

ทีนี้คนก็แตกตื่นกันทั้งเมือง ว่าเด็กอะไรอยู่ในท้องปลา ข่าวก็ลือไปถึงบ้านเกิดของพระพากุละ พ่อแม่ก็ตามมาทวงลูก ทางด้านนี้ก็ไม่ให้เพราะไม่เคยมีลูก จู่ ๆ มีปลาประทานมาให้ เรื่องอะไรจะคืน

คราวนี้เศรษฐีสมัยก่อนบริวารเยอะมาก อย่างธนัญชัยเศรษฐีพ่อของนางวิสาขา สร้างเมืองทั้งเมืองเพื่อให้บริวารตนเองอยู่ คือ เมืองสาเกต

เมื่อเป็นดังนั้น ทั้งสองฝ่ายก็เลยมีการยกทัพเพื่อจะชิงตัวพากุละกุมาร ต่างคนต่างพาลูกน้องมาด้วย พระเจ้าแผ่นดินท่านก็เลยต้องมาไกล่เกลี่ย ในที่สุดก็ตกลงกันได้ว่า ผลัดกันเลี้ยงคนละสามเดือน เขาก็เลยตั้งชื่อว่า พากุละกุมาร แปลว่า กุมารสองตระกูล (คำว่า พา , วา , ทวา มาจากรากศัพท์เดียวกัน แปลว่า สอง)

ความที่ท่านสร้างบุญมาแต่เดิม ทำให้ไม่เคยเจ็บไข้ได้ป่วยเลย แต่ว่าบุญบารมีที่ท่านทำมา ทำให้ท่านเห็นทุกข์ ก็เลยบวชกลายเป็นพระอรหันต์ พระพุทธเจ้าตั้งไว้เป็นเอตทัคคะ คือ ผู้เป็นเลิศกว่าผู้อื่น ในฐานะที่เป็นผู้มีโรคน้อย

ในบาลีบอกว่านอกจากความหิว ความกระหายซึ่งถือว่าเป็นโรคประจำกายแล้ว โรคอื่นไม่เคยเป็นเลย แม้แต่สมอชิ้นเดียวที่จะต้องฉันเพื่อรักษาโรคก็ไม่เคย อายุยืนเหลือล้ำ ๑๕๐ ปี ก็ยังอยู่สบาย ๆ ท่านเองก็เบื่อ สอนลูกศิษย์ครั้งสุดท้ายเสร็จ ก็เข้าห้อง นั่งกรรมฐานแล้วไปเลย อรรถกถาอธิบายว่า พระพากุละที่อายุยืนและมีโรคน้อย เพราะสร้างวัจกุฎี (ส้วม) ถวายพระภิกษุสงฆ์ สร้างส้วมเป็นการปลดทุกข์ให้คนอื่น ท่านเองก็เลยไม่ต้องทุกข์

ถ้าใครคิดจะเกิดใหม่ ไปช่วยกันสร้างส้วมก็ได้นะ จะได้ไม่ต้องป่วย

พระพุทธเจ้าท่านจึงได้กล่าวว่า กรรมวิบาก (การส่งผลของกรรม) ไม่ว่าจะดีหรือชั่ว อย่าเสียเวลาไปคิด ถ้าเราไม่เข้าใจในยถากัมมุตาญาณจริง ๆ จะกลุ้มใจเปล่า ๆ ว่าอะไรจะส่งผลอะไรได้พิลึกพิลั่นขนาดนั้น


เทศน์ที่บ้านอนุสาวรีย์ (ช่วงเช้า)
๕ กรกฎาคม ๒๕๕๒
__________________
........................

เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง

จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 21-09-2014 เมื่อ 10:34
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 79 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ เถรี ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
ตอบ


ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 1 คน ( เป็นสมาชิก 0 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน )
 
คำสั่งเพิ่มเติม

กฎการส่งข้อความ
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is ใช้ได้
Smilies are ใช้ได้
[IMG] code is ใช้ได้
HTML code is งดใช้

Forum Jump


เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 05:58



ค้นหาในเว็บวัดท่าขนุน

เว็บวัดท่าขนุน Powered by vBulletin
Copyright © 2000-2010 Jelsoft Enterprises Limited.
ความคิดเห็นส่วนตัวทุก ๆ ข้อความในเว็บบอร์ดนี้ สงวนสิทธิ์เฉพาะเจ้าของข้อความ ไม่อนุญาตให้คัดลอกออกไปเผยแพร่ นอกจากจะได้รับคำอนุญาตจากเจ้าของข้อความอย่างชัดเจนดีแล้ว