กระดานสนทนาวัดท่าขนุน


กลับไป   กระดานสนทนาวัดท่าขนุน > ห้องธรรมะ เรื่องราวในอดีต และสรรพวิชา > เรื่องธรรมะ และการปฏิบัติ > ฝากคำถามถึงหลวงพ่อ

Notices

ฝากคำถามถึงหลวงพ่อ คุณสามารถตั้งคำถาม และทีมงานจะรวบรวม และคัดกรองเพื่อนำไปถามหลวงพ่อในตอนเย็นวันอาทิตย์ที่หลวงพ่อมารับสังฆทาน

ตอบ
 
คำสั่งเพิ่มเติม
  #1  
เก่า 29-04-2020, 13:57
รุ้งทรงกลด รุ้งทรงกลด is offline
สมาชิก - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Feb 2015
ข้อความ: 337
ได้ให้อนุโมทนา: 61
ได้รับอนุโมทนา 12,289 ครั้ง ใน 561 โพสต์
รุ้งทรงกลด is on a distinguished road
Default การทรงสมาธิ

ผมมีเรื่องกับคนกลุ่มหนึ่ง แรก ๆ อีกฝ่ายก็มีไม่มาก ผมก็สู้ตอบโต้ เขาชอบแกล้ง ชอบหาเรื่องให้เราหงุดหงิดตลอด ผมก็มักจะตอบโต้กลับไปทุกที แต่นานวันเข้า พรรคพวกเขาเริ่มมากขึ้น กลายเป็นผมทำอะไรก็ผิดไปหมด

ล่าสุดพวกเขาแกล้งหนักมาก จนผมทนไม่ไหว ต้องพูดแช่งออกไปมากมาย ยิ่งแช่งอารมณ์ยิ่งแน่น ยิ่งอารมณ์แน่นยิ่งน้ำตาจะไหล พอแช่งไปสักพัก อารมณ์มีความควบแน่นมาก ปกติผมเป็นคนชอบฝึกสมาธิ เลยรู้ว่าอาการแบบนี้จิตกำลังเป็นสมาธิ ผมก็เลยหยุดแช่ง แล้วแช่อยู่กับอาการควบแน่นนั้นไปสักพัก ผ่านไปสักชั่วโมงกว่า ๆ อาการควบแน่นนั้นก็เบาลง แม้จะเบาลงแล้ว แต่ก็ยังมีอาการแน่นนิด ๆ อยู่ เลยไม่ค่อยอยากจะขยับปากพูดอะไร แต่ก็ยังมีอารมณ์ขุ่นมัวนิด ๆ

ผมก็เลยมาคิดว่า เวลาผมด่าคนอื่นแบบใส่อารมณ์ ยิ่งใส่อารมณ์มากเท่าไหร่ จิตก็ยิ่งแน่นขึ้น ยิ่งด่าสมาธิยิ่งแน่นขึ้น แต่รู้สึกว่าไม่ค่อยเป็นผลดีกับตัวเองเท่าไหร่ เพราะจิตอาศัยโทสะเป็นตัวนำ

ผมเลยอยากลองทำให้จิตตัวเองผ่องใส เอาความผ่องใสนำให้จิตเป็นสมาธิน่าจะดีกว่า ผมเลยคิดว่าจะอวยพรให้คนอื่นมาก ๆ แม้กับคนที่มาแกล้งก็จะอวยพรให้ ต่อให้น่าอายแค่ไหนก็ช่าง เพราะผมถือว่า ผมโดนรุม ในเมื่อผมตัวคนเดียว อีกฝ่ายมีเยอะเกินไป สู้ด้วยร่างกายไม่ได้ หรือจะไปชักชวนคนอื่นให้มาช่วยกันสู้ ผมก็ไม่ถนัดวิธีนี้ และผมมีแค่สมาธิเป็นเพื่อน ผมควรที่จะทำจิตตัวเองให้ผ่องใสดีกว่า

และการอวยพรก็คือวิธีที่ผมทำแล้วรู้สึกว่าถนัดกว่าวิธีอื่น ซึ่งผมก็น่าจะทรงสมาธิได้เหมือนกัน ผมก็เลยลองทำดู เวลามีคนมากลั่นแกล้ง หรือแกล้งพูดประชดให้เราได้ยิน หรือแกล้งทำให้เราหงุดหงิด ผมก็จะพูดอวยพรขึ้นมา ขอให้เขามีความสุข มีความเจริญ ร่ำรวยเงินทอง ฯลฯ แล้วแต่ว่าตอนนั้นผมนึกอะไรออก ก็จะพูดออกไปลอย ๆ เช่นกัน

พอทำบ่อย ๆ ก็ปรากฏว่าได้ผลเหมือนกัน แม้ว่าจะฝืนไปสักหน่อย แต่พอทำไปสักพักก็รู้สึกว่าน่าจะพอไหว จิตมีอาการแน่นพอสมควร แต่ยังไม่เท่าตอนที่ด่าคน แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่ผมอวยพรให้คนอื่นแบบมาจากใจจริงได้แล้ว ผมคิดว่าผมน่าจะทรงสมาธิจากการอวยพรให้คนอื่นได้ดีกว่านี้

ไม่ทราบว่าการที่ผมอวยพรให้กับคนอื่น หรือ คนที่มาแกล้งผมบ่อย ๆ เพื่อที่ผมจะได้ทรงสมาธิได้แบบนี้ ผมจะได้อานิสงส์จากการฝึกสมาธิเหมือนการฝึกแบบปกติไหมครับ เพราะโดนคนอื่นแกล้งแทนทีจะด่า ผมกลับไปอวยพรให้เขา

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย รุ้งทรงกลด : 29-04-2020 เมื่อ 15:22
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 19 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ รุ้งทรงกลด ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #2  
เก่า 29-04-2020, 20:07
สุธรรม's Avatar
สุธรรม สุธรรม is offline
ผู้ตรวจการณ์เว็บวัดท่าขนุน - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jun 2009
ข้อความ: 4,751
ได้ให้อนุโมทนา: 268,238
ได้รับอนุโมทนา 837,236 ครั้ง ใน 12,756 โพสต์
สุธรรม is on a distinguished road
Default

ถาม : ผมมีเรื่องกับคนกลุ่มหนึ่ง แรก ๆ อีกฝ่ายก็มีไม่มาก ผมก็สู้ตอบโต้ เขาชอบแกล้ง ชอบหาเรื่องให้เราหงุดหงิดตลอด ผมก็มักจะตอบโต้กลับไปทุกที แต่นานวันเข้า พรรคพวกเขาเริ่มมากขึ้น กลายเป็นผมทำอะไรก็ผิดไปหมด

ล่าสุดพวกเขาแกล้งหนักมาก จนผมทนไม่ไหว ต้องพูดแช่งออกไปมากมาย ยิ่งแช่งอารมณ์ยิ่งแน่น ยิ่งอารมณ์แน่นยิ่งน้ำตาจะไหล พอแช่งไปสักพัก อารมณ์มีความควบแน่นมาก ปกติผมเป็นคนชอบฝึกสมาธิ เลยรู้ว่าอาการแบบนี้จิตกำลังเป็นสมาธิ ผมก็เลยหยุดแช่ง แล้วแช่อยู่กับอาการควบแน่นนั้นไปสักพัก ผ่านไปสักชั่วโมงกว่า ๆ อาการควบแน่นนั้นก็เบาลง แม้จะเบาลงแล้ว แต่ก็ยังมีอาการแน่นนิด ๆ อยู่ เลยไม่ค่อยอยากจะขยับปากพูดอะไร แต่ก็ยังมีอารมณ์ขุ่นมัวนิด ๆ

ผมก็เลยมาคิดว่า เวลาผมด่าคนอื่นแบบใส่อารมณ์ ยิ่งใส่อารมณ์มากเท่าไหร่ จิตก็ยิ่งแน่นขึ้น ยิ่งด่าสมาธิยิ่งแน่นขึ้น แต่รู้สึกว่าไม่ค่อยเป็นผลดีกับตัวเองเท่าไหร่ เพราะจิตอาศัยโทสะเป็นตัวนำ

ผมเลยอยากลองทำให้จิตตัวเองผ่องใส เอาความผ่องใสนำให้จิตเป็นสมาธิน่าจะดีกว่า ผมเลยคิดว่าจะอวยพรให้คนอื่นมาก ๆ แม้กับคนที่มาแกล้งก็จะอวยพรให้ ต่อให้น่าอายแค่ไหนก็ช่าง เพราะผมถือว่า ผมโดนรุม ในเมื่อผมตัวคนเดียว อีกฝ่ายมีเยอะเกินไป สู้ด้วยร่างกายไม่ได้ หรือจะไปชักชวนคนอื่นให้มาช่วยกันสู้ ผมก็ไม่ถนัดวิธีนี้ และผมมีแค่สมาธิเป็นเพื่อน ผมควรที่จะทำจิตตัวเองให้ผ่องใสดีกว่า

และการอวยพรก็คือวิธีที่ผมทำแล้วรู้สึกว่าถนัดกว่าวิธีอื่น ซึ่งผมก็น่าจะทรงสมาธิได้เหมือนกัน ผมก็เลยลองทำดู เวลามีคนมากลั่นแกล้ง หรือแกล้งพูดประชดให้เราได้ยิน หรือแกล้งทำให้เราหงุดหงิด ผมก็จะพูดอวยพรขึ้นมา ขอให้เขามีความสุข มีความเจริญ ร่ำรวยเงินทอง ฯลฯ แล้วแต่ว่าตอนนั้นผมนึกอะไรออก ก็จะพูดออกไปลอย ๆ เช่นกัน

พอทำบ่อย ๆ ก็ปรากฏว่าได้ผลเหมือนกัน แม้ว่าจะฝืนไปสักหน่อย แต่พอทำไปสักพักก็รู้สึกว่าน่าจะพอไหว จิตมีอาการแน่นพอสมควร แต่ยังไม่เท่าตอนที่ด่าคน แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่ผมอวยพรให้คนอื่นแบบมาจากใจจริงได้แล้ว ผมคิดว่าผมน่าจะทรงสมาธิจากการอวยพรให้คนอื่นได้ดีกว่านี้

ไม่ทราบว่าการที่ผมอวยพรให้กับคนอื่น หรือ คนที่มาแกล้งผมบ่อย ๆ เพื่อที่ผมจะได้ทรงสมาธิได้แบบนี้ ผมจะได้อานิสงส์จากการฝึกสมาธิเหมือนการฝึกแบบปกติไหมครับ เพราะโดนคนอื่นแกล้งแทนทีจะด่า ผมกลับไปอวยพรให้เขา

ตอบ : ตอนแช่งเขาจนอารมณ์แน่นมาก เป็นมิจฉาสมาธิ ตายตอนนั้นได้ "ลง" ลึกมาก ส่วนอวยพรให้เขาโดยยังไม่ได้เกิดจากใจจริง เป็นการพยายามกลับร้ายเป็นดี ตายตอนนั้นจะเกิดเป็น "อสูร"
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 28 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สุธรรม ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
ตอบ

Tags
สมาธิ


ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 1 คน ( เป็นสมาชิก 0 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน )
 
คำสั่งเพิ่มเติม

กฎการส่งข้อความ
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is ใช้ได้
Smilies are ใช้ได้
[IMG] code is ใช้ได้
HTML code is งดใช้

Forum Jump


เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 20:58



ค้นหาในเว็บวัดท่าขนุน

เว็บวัดท่าขนุน Powered by vBulletin
Copyright © 2000-2010 Jelsoft Enterprises Limited.
ความคิดเห็นส่วนตัวทุก ๆ ข้อความในเว็บบอร์ดนี้ สงวนสิทธิ์เฉพาะเจ้าของข้อความ ไม่อนุญาตให้คัดลอกออกไปเผยแพร่ นอกจากจะได้รับคำอนุญาตจากเจ้าของข้อความอย่างชัดเจนดีแล้ว