กระดานสนทนาวัดท่าขนุน


กลับไป   กระดานสนทนาวัดท่าขนุน > ห้องธรรมะพระอาจารย์ > พระครูวิลาศกาญจนธรรม (หลวงพ่อเล็ก สุธมฺมปญฺโญ)

Notices

พระครูวิลาศกาญจนธรรม (หลวงพ่อเล็ก สุธมฺมปญฺโญ) รวมธรรมะจากพระครูวิลาศกาญจนธรรม (หลวงพ่อเล็ก สุธมฺมปญฺโญ)

ตอบ
 
คำสั่งเพิ่มเติม
  #1  
เก่า 24-08-2010, 00:04
เถรี's Avatar
เถรี เถรี is offline
ผู้ดูแลเว็บ - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 30,367
ได้ให้อนุโมทนา: 150,682
ได้รับอนุโมทนา 4,396,971 ครั้ง ใน 33,956 โพสต์
เถรี is on a distinguished road
Default ฝึกมโนมยิทธิแล้วมองไม่เห็นอทิสมานกาย

ถาม : เมื่อครู่ผมไปฝึกมโนมยิทธิมา อทิสมานกายเป็นอย่างไร ผมไม่เข้าใจ คือ ให้นึกว่ามีกายอยู่ข้างในหรือ ?
ตอบ : จะนึกก็ได้ แต่ขอให้รู้ว่าความรู้สึกทั้งหมดของเราก็คือกายใน แต่คนที่ยังไม่ชำนาญ จะยังไม่สามารถที่จะกำหนดเป็นรูปร่างชัดเจนได้ บางคนสามารถกำหนดในลักษณะเป็นดวงได้ ก็จะรู้ว่ามีสีสันอย่างไรเท่านั้น แต่ถ้าจะกำหนดเป็นตัวตนเลย ระยะแรกเราจะเห็นไม่ชัด

แค่ใช้ความรู้สึกทั้งหมดของเรา อย่างเช่นครูฝึกเขาบอกว่า ให้ยกอทิสมานกายของเราขึ้นไปสู่สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ก็กำหนดความรู้สึกทั้งหมดของเราว่าไปอยู่ที่นั่นเลย ให้ความรู้สึกทั้งหมดของเราตอนนี้รู้ว่า ตรงหน้าของเราก็คือสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ รู้สึกว่าเป็นอย่างไรก็อธิบายให้ครูเขาฟัง

ต้องไปทำเรื่อย ๆ อยู่ระยะหนึ่ง จนกระทั่งถูกมากขึ้น..เมื่อถูกมากขึ้น เกิดความมั่นใจ
สภาพจิตของเราจะสงบ ภาพก็จะค่อย ๆ ปรากฏชัดขึ้นมา

ถาม : มีครั้งหนึ่งไปฝึกที่วัด ครูเขาถามว่าเห็นเราไหม ? เห็นเราใส่ชุดอะไร ? คือผมไม่เห็นอะไร ?
ตอบ : ไม่เห็นไม่เป็นไร แรก ๆ เราจะไม่เห็น รู้สึกอย่างไรให้ตอบไปอย่างนั้น

ถาม : ถึงแม้จะให้ขอบารมีพระแล้วก็ตาม ผมก็ไม่เห็น ?
ตอบ : ถ้าเรา "อยาก" จะไม่เห็น

ถาม : ผมก็เลยแกล้งว่าผมเห็นก็แล้วกัน
ตอบ : ถ้าอย่างนั้นก็เชิญแกล้งต่อไป ขอให้เจริญ ๆ..!
__________________
........................

เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง

จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 12-02-2015 เมื่อ 14:33
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 94 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ เถรี ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #2  
เก่า 24-08-2010, 00:10
เถรี's Avatar
เถรี เถรี is offline
ผู้ดูแลเว็บ - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 30,367
ได้ให้อนุโมทนา: 150,682
ได้รับอนุโมทนา 4,396,971 ครั้ง ใน 33,956 โพสต์
เถรี is on a distinguished road
Default

ต้องเข้าใจเลยว่าแรก ๆ เราไม่เห็นหรอก เป็นแค่ความรู้สึกเฉย ๆ รู้สึกว่าเป็นอย่างไรให้บอกไปอย่างนั้น เหมือนกับเราอยู่ในห้องมืด ๆ เขาส่งของมาให้ชิ้นหนึ่ง เราคลำ ๆ อยู่สักพักหนึ่ง เราก็จะบอกได้ว่า ของชิ้นนี้น่าจะเป็นหนังสือ เป็นต้น

ถ้าครูฝึกยืนยันว่าเป็นหนังสือ เราก็จะเกิดความมั่นใจขึ้น เราก็ต้องไปฝึก ไปลูบไปคลำอยู่ตลอดเวลา จนกระทั่งแตะปุ๊บก็บอกได้เลยว่านี่คือหนังสือ ถ้าหากมีความคล่องตัวระดับนั้น ความมั่นใจจะเกิด สภาพจิตจะนิ่ง พอสภาพจิตนิ่ง ภาพก็จะค่อย ๆ ปรากฏขึ้น

แล้วตอนนั้นจะไปเสียอีกทีก็คือ อยากเห็นชัด พออยากเห็นชัด เรามักจะไปกำหนดเพ่งด้วยสายตา ภาพก็จะหายไปอีก เพราะว่าเราต้องส่งจิตไปยังสถานที่นั้นจึงจะเห็นได้ การที่เราจะเพ่งด้วยสายตา ก็คือ นึกถึงลูกตา นั่นเป็นการนึกถึงตัวเอง เท่ากับเป็นการดึงใจกลับ ภาพก็จะหายไป เราก็ไปนั่งคลุ้มคลั่งว่าทำไมเดี๋ยวมาเดี๋ยวหาย ?

จนกว่าเราจะทำใจได้ว่า ก่อนหน้านี้ถึงไม่เห็นก็รู้ชัดเจนดีอยู่แล้ว ถึงจะไม่เห็นก็ช่างเถอะ เราพอใจแค่นี้ ถ้าวางกำลังใจอย่างนั้นได้ก็จะเห็นภาพได้นาน ของเรายังต้องผ่านอีกหลายขั้นตอน

เดี๋ยวจะเหมือนไอ้หนูเมื่อตอนบ่าย พอออกจากห้องปุ๊บก็ทดสอบเลย ให้เพื่อนเขียนตัวเลขแล้วก็ทาย..ผิดทั้งหมด เด็กเพิ่งจะเข้าเรียน ป.๑ ไปทำข้อสอบเลยก็เจ๊ง..ผิดหมด

ถาม : แล้วอย่างตอนหลับตา จะเป็นสี ๆ ?
ตอบ : ไม่ต้องไปใส่ใจ หลับตาไม่ได้ใช้สายตา เปลี่ยนเป็นความรู้สึกเสีย เราไม่ได้ใช้สายตา แต่เอาความรู้สึกนึกถึง

ถาม : จะเป็นสีวงกลม จะเป็นดวง ?
ตอบ : จะเป็นอะไรช่างหัวมัน..! เพราะว่าเป็นการนึกถึงสิ่งที่เราไม่เคยชินเหมือนกับเรานึกถึงบ้าน เราบอกลักษณะรูปร่างบ้านได้ชัดว่าเป็นอย่างไร แต่ถามว่าเห็นไหม?..ก็ไม่เห็น ถามว่ารู้สึกชัดไหม?..ก็ชัด

เขาเห็นกันลักษณะอย่างนั้น เห็นเหมือนอย่างที่เรานึกถึงบ้าน แต่ทีนี้เราชินกับบ้าน เราสามารถบอกได้ เพียงแต่ว่าสิ่งอื่น ๆ เราไม่ชิน ก็เลยต้องเชื่อความรู้สึกแรก


ถาม : เขาถามว่าคนนั้นมาไหม ? คนนี้มาไหม ? เขาว่ามาเราก็ว่ามากับเขา ?
ตอบ : ต่อไปถ้าไม่รู้เรื่องให้นั่งฟังเฉย ๆ อย่าไปมั่ว..เดี๋ยวก็ยิ่งเละไปใหญ่

เป็นที่น่าเสียดายว่า..ครูฝึกส่วนใหญ่ขาดความชำนาญ คือ ขาดเจโตปริยญาณ จึงมักจะโดนลูกศิษย์หลอกเสมอ เขาตอบส่งเดชอย่างไรก็เออออไปกับเขาด้วย เลยทำให้คนส่วนหนึ่งเอาไปพูดกันว่า มโนมยิทธิเป็นเรื่องเหลวไหล..!



พระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
สนทนาช่วงบ่าย ณ บ้านอนุสาวรีย์
วันอาทิตย์ที่ ๑ สิงหาคม ๒๕๕๓
__________________
........................

เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง

จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 12-02-2015 เมื่อ 14:36
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 101 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ เถรี ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
ตอบ

Tags
มโนมยิทธิ


ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 1 คน ( เป็นสมาชิก 0 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน )
 
คำสั่งเพิ่มเติม

กฎการส่งข้อความ
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is ใช้ได้
Smilies are ใช้ได้
[IMG] code is ใช้ได้
HTML code is งดใช้

Forum Jump


เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 19:22



ค้นหาในเว็บวัดท่าขนุน

เว็บวัดท่าขนุน Powered by vBulletin
Copyright © 2000-2010 Jelsoft Enterprises Limited.
ความคิดเห็นส่วนตัวทุก ๆ ข้อความในเว็บบอร์ดนี้ สงวนสิทธิ์เฉพาะเจ้าของข้อความ ไม่อนุญาตให้คัดลอกออกไปเผยแพร่ นอกจากจะได้รับคำอนุญาตจากเจ้าของข้อความอย่างชัดเจนดีแล้ว