ถามเรื่องผีครับ

[รุ้งทรงกลด]

วันหนึ่งประมาณ ๒ ทุ่ม ผมกำลังคุยกับญาติ ๆ ในบ้าน กำลังคุยกันถูกคอ แล้วผมเป็นคนชอบพูดเสียงดัง ทีนี้ญาติของผมนึกอย่างไรก็ไม่รู้ อยู่ดี ๆ ก็พูดขึ้นมาว่า พูดเสียงดังมากระวังผีหลอกนะ ด้วยความคะนอง ผมก็เลยบอกว่า มาเลยผี ไม่กลัวหรอกจะเตะให้ปลิวไปเลย ว่าแล้วก็ยกเท้าไปที่ป่าช้าแถวบ้านหนึ่งที ที่บ้านห่างจากป่าช้าประมาณ ๒๐๐ - ๓๐๐ เมตร พูดเสร็จก็ไม่ได้คิดอะไรต่อ

จนกระทั่งดึก ๆ ตอนนั้นลืมเรื่องที่พูดไปแล้วครับ คือผมจะเดินไปเปิดประตูบ้าน เพื่อออกไปข้างนอก ก็ได้ทำการปลดล็อกกลอนทั้งหมด เสร็จแล้วก็ทำการผลักประตูออกไป กลายเป็นว่าผลักประตูไม่ออก ผลักอย่างไรประตูก็นิ่งสนิทไม่เขยื้อนเลย ผมก็เลยลองเช็กดูว่าปลดกลอนออกหมดหรือยัง ก็พบว่าปลดออกหมดแล้ว ก็ลองผลักประตูอีก ก็ไม่ขยับอีกเหมือนไม่ได้ปลดล็อกกลอน

มาคิด ๆ ดู ถ้าเป็นแรงของคนก็น่าจะมีการผลักกันไปผลักกันมา ประตูก็น่าจะมีการเขยื้อนบ้าง แต่นี้ประตูไม่เขยื้อนเลย นิ่งเหมือนล็อกกลอนเอาไว้

ผมก็เลยคิดว่าที่หน้าประตูน่าจะมีอะไรมาขวางไว้ อันที่จริงผมก็จำได้ว่าไม่น่าจะมีอะไรขวาง แต่เพื่อความมั่นใจก็เลยลองเดินออกไปทางประตูหลังบ้าน แล้วเดินอ้อมกลับมาดูที่หน้าบ้าน พบว่าไม่มีอะไรขวางประตูเลยครับ หน้าประตูโล่ง ไม่มีอะไรทั้งนั้น แต่ที่ผมตกใจกว่านั้นก็คือ มีรอยนิ้วมือตรงที่ประตู ลักษณะเหมือนกับเอามือทาบลงไปบนประตูทั้งสองบาน โดยเป็นรอยมือเดียว ซึ่งผมจำได้ว่าไม่เคยมีรอยนี้มาก่อน แม้ตอนเย็นวันนั้นผมก็ไม่เห็นรอยมือนี้ ลองเอามือไปถู ๆ ดู ก็ไม่ออก เอาน้ำล้างก็ไม่ออก เหมือนกับกลายเป็นรอยของไม้ไปเลยครับ

ทีนี้ผมก็เลยลองไปเปิดประตูอีกที พบว่าเปิดได้แล้ว เลยสงสัยว่าน่าจะเป็นผีที่ผมไปพูดลบหลู่เอาไว้เมื่อตอนหัวค่ำ นึกได้ก็เลยยกมือไหว้กล่าวขอโทษขอขมาผีที่ได้พูดลบหลู่ไป จากนั้นก็เลยลองไปดูที่นาฬิกา เห็นว่าตอนนั้นเป็นเวลาประมาณ ๖ ทุ่มกว่า ๆ แล้วครับ

ที่ผมอยากจะกราบเรียนถามพระอาจารย์ก็คือ

๑. ถ้าเป็นผีที่ป่าช้าจริง ทำไมถึงเข้ามาในบ้านได้ครับ ทั้ง ๆ ที่ในบ้านก็น่าจะมีผีบ้านผีเรือนเฝ้าอยู่ และที่บ้านก็มีหิ้งพระ มีพระเครื่องเยอะแยะ

๒. ถ้าเป็นผีจริง ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่มีร่างกาย มีแต่จิตวิญญาณ ทำไมถึงได้มีแรงมาดันหรือบังประตูได้ครับ และดูเหมือนจะมีแรงต้านที่มากกว่าคนทั่วไปอีกด้วย เพราะดันอย่างไรประตูก็ไม่เขยื้อนเลยแม้แต่นิดเดียวครับ