เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนพฤศจิกายน ๒๕๖๐

[เถรี]

ถาม : ผมอยากรู้ว่าในชาติก่อนทำกรรมอะไรไว้ครับ ทำไมต้องโดนบอกเลิกตลอด ? ทั้งที่เราเป็นคนจริงใจ รักใครก็รักคนเดียว ไม่เคยนอกใจเขาเลย แต่กลับต้องผิดหวังกับความรักตลอด ?
ตอบ : อยู่ที่สันดาน...! แบบเดียวกับที่อาตมารู้จักอยู่คนหนึ่ง ชอบใครไปถึงก็จอดรถ "ขึ้นมา...จะไปส่ง" ผู้หญิงที่ไหนจะบ้าไปด้วย ? เพิ่งเจอกันครั้งแรกแท้ ๆ

เพราะฉะนั้น...พิจารณาที่ตัวเองว่า ตัวเราเองมีคำพูด ความคิด การกระทำอย่างไรที่เข้ากับคนอื่นไม่ได้ พยายามปรับเปลี่ยนเสียใหม่ เดี๋ยวก็ไปกันได้เอง ยกเว้นแต่มั่นคงต่อหลักการของตัวเองไม่ยอมเปลี่ยน ก็โดนบอกเลิกกันไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวก็อกหักจนชำนาญขึ้น ก็ไม่หวั่นไหวไปเอง

[เถรี]

ถาม : ผมดูในแผนที่โลก ถ้าเทียบกับทั้งโลกแล้ว ประเทศไทยของเราถือว่าอยู่ติดกับทะเลเลย ถ้าเกิดโลกหยุดหมุนชั่วคราวแล้วน้ำทะเลโดนสาดเพราะแรงเฉื่อยจริง แบบนี้ประเทศไทยจะไม่โดนน้ำไปทั้งประเทศเลยหรือครับ ถ้าเป็นแบบนั้นแล้วควรจะไปหลบอยู่ที่ไหนดีครับ ?
ตอบ : ไปเสิร์ชหาดูเรื่องพวกนี้เอาเอง เห็นเขาบอกว่าแค่ครึ่งค่อนประเทศเท่านั้น ก็ให้หนีไปอยู่ทางเหนือให้แผ่นดินไหวแทน จะได้ตายทุเรศขึ้น...!

[เถรี]

ถาม : ตอนเด็ก ๆ ในขณะที่ญาติผมกำลังเล่นเกมส์ ผมอยากจะเล่นด้วย แต่บังเอิญว่าตอนนั้นมีจอยคอนโทลเลอร์อันเดียว ผมก็เลยแกล้งเดินไปใกล้ ๆ แล้วบอกว่า ระวังผีหลอกเด้อ ญาติคนนั้นก็กลัวผีจึงร้องใส่ผม ผมก็ทำแบบนี้อีก ๒ - ๓ ครั้ง จนเขากลัวมากต้องวิ่งหนีไป ผมก็เลยได้เล่นเกมส์นั้นแทน

ในขณะที่ผมกำลังเล่นเกมส์อยู่นั้น ก็ปรากฏว่า ได้ยินเสียงผู้หญิงมาหัวเราะที่ด้านนอกกำแพงตรงฝั่งโทรทัศน์ ตอนแรกฟัง ๆ ไปก็เป็นเสียงคนรู้จัก ผมถามว่าใครก็ไม่ตอบ กลับหัวเราะ ฮิ ฮิ ฮิ อย่างเดียว จากนั้นก็เป็นเสียงใครก็ไม่รู้ เมื่อทนไม่ไหว ผมก็เลยเดินออกไปดูว่าเป็นเสียงใคร โดยในขณะที่กำลังเดินไปดูนั้น เสียงก็ยังมีอยู่ตลอด จนกระทั่งผมเดินไปดูด้านหลังกำแพงห้อง เสียงนั้นก็หายไปต่อหน้าเลยครับ โดยที่ไม่มีใครอยู่ตรงนั้นเลย ผมก็เลยรู้ทันทีว่าไม่ใช่คนแล้ว จึงวิ่งไปบอกคนอื่น ๆ ให้มาดู เขาก็ว่าเป็นคนหรือเปล่า ก็หาดูไม่เจอใคร แต่ผมไม่ต้องหาแล้วเพราะรู้ว่าไม่ใช่คน

ไม่ทราบว่า ทำไมเขาถึงสามารถทำเสียงให้เราได้ยินแบบชัดเจนขนาดนี้ครับ เหมือนกับเสียงคนทั่วไปเลย ไม่ใช่ได้ยินแบบแว่ว ๆ ทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นผมก็ไม่ได้ฝึกสมาธิอะไร ?

ตอบ : เขายังเกรงใจก็เลยไม่โผล่มาให้เห็น ไม่อย่างนั้นอาจจะช็อกตายไปแล้ว ก็เลยทำมาแค่เสียง

การที่เราจะเห็นผีเห็นเทวดาได้เกิดจาก ๒ สาเหตุด้วยกัน สาเหตุแรกก็คือ เราฝึกฝนปรับกำลังใจจนละเอียดเท่ากับเขา ก็สามารถที่จะรู้เห็นเรื่องของเขาหรือรู้เห็นเขาได้ อีกส่วนหนึ่งเขาเป็นฝ่ายปรับมาให้หยาบเท่ากับเรา ให้สังเกตอยู่อย่างเดียวว่า ถ้าเขาเป็นฝ่ายปรับมาหาเรา จะชัดเจนเป็นพิเศษ

ถาม : ตอนนี้อยากจะลองพูดคุยกับเขาดู ผมจะใช้คาถา "สุ ปิ นา ณัง" เพื่อพูดคุยกับเขาจะได้หรือเปล่าครับ ?
ตอบ : คาถานั้นแค่เห็นได้อย่างเดียว

[เถรี]

ถาม : เนื่องจากคุณแม่ของผม ท่านได้ไปช่วยงานที่วัดแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นงานบวชเณรช่วงปิดเทอม ในวันสุดท้ายที่ช่วยงานท่านเจ้าอาวาสได้นำของกินบางส่วนมาแจกให้กับผู้ช่วยเหลืองาน และได้ขายบางส่วนในราคาไม่แพงนัก ซึ่งของที่นำมาแจกและขายเป็นของที่ได้จากการใส่บาตรเสียส่วนใหญ่ กระผมจึงไม่มั่นใจเสียแล้วว่าจะเกิดโทษประการใดหรือไม่หากรับประทานเข้าไป ?
ตอบ : ถ้าต้องการก็ซื้อถือว่าเป็นการชำระหนี้สงฆ์ ส่วนที่ท่านให้มาถ้าไม่มีการอุปโลกน์โดยคณะสงฆ์ก่อนว่าให้ได้ ก็เป็นหนี้สงฆ์อย่างแน่นอน

[เถรี]

ถาม : ถ้าพระสงฆ์ทุกวัดทั่วประเทศทำการปล่อยปลาสัปดาห์ละครั้ง ครั้งละประมาณ ๒๐ - ๓๐ ตัว จะมีอานิสงส์อย่างไรบ้างครับ ?
ตอบ : มีอานิสงส์ คือ แม่ค้ารวย...!

[เถรี]

ถาม : มีบางครั้งผมมีความรู้สึกว่าร่างกายของตัวเองนี้เต็มไปด้วยทุกข์ มีแต่โทษแก่ตัวเองไม่มีคุณเลย กามที่ว่าเป็นสุข ก็รู้สึกว่าสุขไม่จริง เพราะยังมีร่างกายอยู่ ทุกอย่างในโลกที่ทำแล้วรู้สึกว่าเป็นสุข สนุกสนาน รื่นเริง ก็สุขไม่จริง เพราะยังมีร่างกายอยู่ อย่างน้อยมันก็ทำให้เรารู้สึกร้อน หนาว เหนื่อย อึดอัด ปวดเมื่อย

พอคิดได้แบบนั้นจิตก็รู้สึกว่าเบานิดหน่อย แล้วเวลานึกไปไหนมาไหน เช่น คิดว่าตอนนี้เรากำลังนั่งกราบพระอยู่ ก็สามารถนึกได้แบบถนัด ไม่ขัดข้อง ง่ายกว่าเมื่อก่อนมาก แต่ความรู้สึกแบบนี้อยู่ได้ไม่นาน อารมณ์ก็กลับมาเป็นแบบเดิม คือ รู้สึกหนัก ๆ เห็นว่าความสุขในโลกก็อาจจะยังมีความสุขอยู่บ้าง อาหารอร่อยก็รู้สึกเป็นสุข พอความรู้สึกแบบนี้กลับมา ก็ปรากฏว่าเวลานึกไปกราบพระทีไรก็นึกได้ไม่สะดวกนัก ต้องใช้แรงเยอะมาก กว่าจะนึกได้

ไม่ทราบว่าอาการนี้คืออะไรครับ และทำอย่างไรจึงจะสามารถทำให้ความรู้สึกแบบนี้อยู่ได้ตลอดครับ ?

ตอบ : อันดับแรก สิ่งที่เรารู้สึกได้เพราะว่าเราคิดพิจารณาในหลักธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จนกระทั่งความดีส่วนหนึ่งทรงตัวอยู่ เมื่อเราไปคิดถึงภาพพระที่เป็นความดีใกล้เคียงกัน จึงสามารถที่จะกำหนดได้ง่าย หรือรู้เห็นได้ง่าย แต่พอกิเลสท้วมท้นใจเข้ามา ก็เหมือนกับคนโดนขยะท่วมทับอยู่ จะตะเกียกตะกายไปไหว้พระก็ต้องฝ่ากองขยะออกไปด้วยความยากลำบาก

ดังนั้น...ส่วนที่ว่ามานี้ สิ่งที่ควรทำมากที่สุดก็คือ พยายามรักษาการพินิจพิจารณาแบบนั้นไว้ให้บ่อย ๆ จนกระทั่งสามารถกำหนดใจถึงได้ทุกเวลา เมื่อถึงเวลาเราเห็นจริงแล้วว่า สิ่งทั้งหลายเหล่านี้เป็นทุกข์ หมดความยึดติดในร่างกาย คราวนี้เราจะไปที่ไหนเราก็ไปได้สะดวก เพราะว่ากำลังใจไม่เกาะร่างกายแล้ว

[เถรี]

ถาม : สมมติว่านายเอและเพื่อน ๆ เห็นนายบีเป็นคนที่ชอบภาวนามาก มักจะพูดน้อย ชอบปลีกตัวไปภาวนาคนเดียวเสมอ นายเอและเพื่อน ๆ ก็เลยลองไปทำเสียงใส่นายบีเบา ๆ ดูว่าเขาจะมีปฏิกิริยาอย่างไร แรก ๆ เขาก็เฉย พวกนายเอจึงนัดกันว่า ถ้าเขาเดินไปทางใคร ก็ให้คนนั้นทำเสียงอะไรก็ได้ให้ดังขึ้นมา ทีนี้ไม่ว่านายบีจะเดินไปทางไหน ถ้าทางนั้นมีพวกนายเอคนใดคนหนึ่ง เขาก็จะได้ยินเสียงที่พวกนายเอทำขึ้น โดยนายบีเจอแบบนี้อยู่หลายวัน จนเขาเริ่มมีอาการไม่พอใจ รู้สึกโกรธ หาว่าพวกนายเอรุมรังแก รุมแกล้งเขา

ถ้าสมมติว่านายเอทำแบบนี้ แต่ไม่ได้มีเจตนาแกล้งนายบี แค่ทดสอบสมาธินายบีเท่านั้น แล้วนายบีเกิดโมโหขึ้นมา ก็แสดงว่าเขาไม่ได้เป็นคนภาวนาจริง ๆ เพราะเขายังมีอาการคอยจ้องจับผิดคนอื่นอยู่ คอยคิดแต่ว่าคนอื่นจะมาแกล้งทำเสียงรบกวนเขา เพราะไม่อย่างนั้นเขาก็ต้องไม่สนใจในเสียงนั้น ๆ ใช่ไหมครับ ?

ตอบ : ให้รู้ไว้ว่าเอ็งกำลังสร้างกรรมหนักแล้ว..!

ถาม : แล้วการทดสอบสมาธิของแบบนี้นายเอและพรรคพวกจะมีโทษหรือไม่อย่างไรครับ ?
ตอบ : สร้างกรรมหนักก็มีโทษหนักแน่นอน ถามตรง ๆ ว่าหน้าที่อะไรของเราที่จะต้องไปทดสอบเขา ? ถ้าคนอื่นมาทดสอบเราแบบนั้น เราจะยินดีหรือไม่ ? ในเมื่อคนอื่นทำอย่างนั้นแล้วเราไม่ยินดี แล้วเราจะไปอ้างว่าเราทดสอบเพื่อจะได้รู้ว่าเขาเป็นนักภาวนาที่แท้จริง เป็นหน้าที่อะไรที่เราต้องไปทำแบบนั้น ?

พระพุทธเจ้าท่านให้ อัตตนา โจทยัตตานัง กล่าวโทษโจทย์ตัวเองไว้เสมอ ไม่ใช่ไปทดสอบคนอื่นว่าเขาดีหรือเลว

[เถรี]

ถาม : ตอนที่ผมกำลังเรียนอยู่ มีเพื่อนผมคนหนึ่งมักจะโดนเพื่อน ๆ ในห้องแกล้งเสมอ ทั้งด่า ทั้งล้อเลียน จิกผม ดึงผม ทั้งเตะทั้งต่อย โดยพวกที่แกล้งก็มักจะมีความสนุกสนานเฮฮา ส่วนผมและคนอื่น ๆ ในห้อง ก็ไม่กล้าเข้าไปช่วยเพราะกลัว จึงได้แต่ยืนดู ที่ช่วยได้ก็มีแค่ไม่เข้าไปซ้ำเติมเขา

ซึ่งบางครั้งผมก็เห็นเขาโมโหที่โดนแกล้ง ทั้งโมโหทั้งร้องไห้ เห็นแล้วรู้สึกตลก ก็เลยเผลอหัวเราะออกมาบ้าง พอได้สติว่าเขากำลังโดนแกล้งอยู่ก็เลยเลิกหัวเราะ และที่ผมไม่เข้าไปร่วมแกล้งเขา ผมได้บุญไหมครับ ? และที่ผมเผลอไปหัวเราะที่เขาโดนแกล้ง ผมบาปไหมครับ ?

ตอบ : ดูที่เจตนา ถ้าเจตนาที่เราไม่แกล้งเขาเพราะว่าเราอยากได้บุญก็ได้ ขณะเดียวกันดูที่ว่าเราหัวเราะเขา เราตั้งใจหัวเราะเยาะเขาหรือไม่ ? ถ้าไม่ได้ตั้งใจโทษก็น้อย ถ้าตั้งใจโทษก็มาก

[เถรี]

ถาม : เราจะฝึกกรรมฐานเพื่อแก้อาการนอนกรนได้อย่างไรครับ ?
ตอบ : เห็นสมัยนี้เขาไปเอาเครื่องบีบจมูกของญี่ปุ่นมาใช้แก้อาการนอนกรน ไม่ต้องเสียเวลาไปฝึกกรรมฐานแล้ว

[เถรี]

ถาม : หากนำเอาตะกรุดมหาสะท้อนใส่ผสมเป็นมวลสาร เช่น หล่อเหรียญเนื้อเงิน แต่เหรียญนั้นน้ำหนักไม่ถึง ๑ บาท จะมีอานุภาพเหมือนตะกรุดมหาสะท้อนหรือเปล่าครับ ?
ตอบ : บอกแล้วว่าเกลือแยกออกไปผสมก็ไม่เค็มเท่ากับของเดิม

ถาม : หากนำเอาตะกรุดมหาสะท้อนใส่ผสมเป็นมวลสารหล่อพระแต่ไม่ใช่เนื้อทองคำ เงิน นาก แต่เป็นเนื้อทองเหลือง สัมฤทธิ์ ตะกั่ว เป็นต้นครับ ถามว่าพระที่หล่อนั้นจะมีอานุภาพเหมือนตะกรุดมหาสะท้อนหรือเปล่าครับ ?
ตอบ : ก็ดูว่าใส่ตะกรุด ๑ ดอกแล้วหล่อพระ ๕ ตันหรือเปล่า ? ถ้าส่วนผสมมากเท่าไร เกลือก็จืดลงมากเท่านั้น

[เถรี]

ถาม : เวลาหนูภาวนาไปพร้อมกับใช้ชีวิตประจำวัน ตัวอย่างเช่น ก่อนจะกินข้าวหนูจะนึกถึงภาพพระพร้อมคาถา ตามที่หลวงพ่อเคยสอน แต่พอนึกภาพพระขึ้นมาก็อยู่กับภาพพระจนลืมไปว่าจะกินข้าว จับลมหายใจพร้อมกับทำกิจวัตรอย่างอื่น เช่น อ่านหนังสือหรือแปรงฟัน ความรู้สึกมันไหลมาอยู่ที่ลมหายใจอย่างเดียว พอรู้สึกตัวก็งงว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ หนูรู้สึกว่าอารมณ์มันขาด ๆ เกิน ๆ จึงกราบขอคำแนะนำจากหลวงพ่อถึงวิธีวางอารมณ์ที่ถูกต้องค่ะ ?
ตอบ : ขอให้คำแนะนำว่าต้องทำให้พอดี จะได้ไม่ขาด ๆ เกิน ๆ

ถาม : บางครั้งหนูภาวนาไปก็รู้สึกว่าอยากอยู่กับลมหายใจอย่างเดียว งานการที่ทำอยู่ก็อยากจะวางให้หมด หนูก็เลยพยายามดึงอารมณ์กลับมาให้รับรู้ได้ทั้งลมหายใจและสิ่งที่ทำตรงหน้า แต่อารมณ์มันไม่ราบเรียบเหมือนตอนรู้ลมหายใจอย่างเดียว หนูควรจะปรับอย่างไรดีคะ ?
ตอบ : ซักซ้อมจนกระทั่งเราสามารถทรงฌานได้ทุกระดับตามที่ต้องการ แล้วก็รักษากำลังใจเอาไว้ในระดับที่ทำงานได้สะดวก พ้นจากหน้าที่การงานแล้วเราต้องการลึกแค่ไหน หนักแค่ไหน ก็อยู่ที่เราทำ

[เถรี]

ถาม : พอดีไปเจอสูตรยาในหนังสือเล่มหนึ่งที่บอกวิธีการรักษาอาการตาต้อ ทั้งต้อลม ต้อเนื้อ ต้อกระจก และ ต้อหิน มี ๓ สูตรด้วยกัน

สูตรที่ ๑ ใช้ดอกมะลิลา ๑ กำมือ ตำให้ละเอียด ผสมพิมเสนแท้ ๒ เกล็ด บีบเอาน้ำหยอดตาวันละ ๔ - ๕ ครั้ง (หลีกเลี่ยงดอกมะลิที่มีสารเคมี)

สูตรที่ ๒ เอาดอก ใบ ราก เครือ และ ผล ของอัญชันขาว ต้มพอเดือด ใส่พิมเสนลงไป ๔ - ๕ เกล็ด ปิดฝาหม้อ แล้วเปิดให้ไอสัมผัสกับดวงตาทีละน้อย ทำวันละครั้ง ติดต่อกัน ๑ - ๒ เดือน

สูตรที่ ๓ เอาใบข่าเล็ก ๓ ใบ ขมิ้นอ้อยหัวใหญ่ ๑ หัว ผักบุ้งไทย ๑ กำ ใส่หม้อดินต้มให้เดือดแล้วยกลง เปิดฝาเอาผ้าขาวคลุมปากหม้อ ให้ผู้ป่วยก้มลงลืมตารับไอของยาทำติดต่อกัน ๓ - ๔ วัน ถ้ายังไม่หายให้ปรุงยาต้มใหม่อีกครั้ง

ไม่ทราบว่าสูตรยาเหล่านี้จะสามารถรักษาอาการตาต้อที่ว่ามาได้จริงหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ไปลองทำดู..เดี๋ยวก็รู้เอง..!

[เถรี]

ถาม : พระคาถาที่ใช้เสกข้าวกิน เพื่อล้างของคุณไสย ควรใช้บทไหนดีครับ ?
ตอบ : บารมี ๓๐ ทัศ ต่อด้วย นะโมพุทธายะ

[เถรี]

ถาม : พระสงฆ์สวมรองเท้าเดินบิณฑบาตเหมาะสมหรือไม่ครับ ?
ตอบ : เหมาะสมหรือไม่ต้องดูสถานการณ์ด้วย ถ้าเท้าบาง เท้าเจ็บ เท้าเป็นแผล พระพุทธเจ้าอนุญาตให้ใส่ได้

[เถรี]

ถาม : กรณีงานทอดกฐิน เราได้ทำบุญถวายเงินและผ้าไตรก่อนวัดจัดงาน จะมีอานิสงส์ต่างจากการที่เราไปถวายในวันงานหรือไม่คะ ?
ตอบ : ถ้าถวายตามระยะเวลาก็มีอานิสงส์เช่นเดียวกัน

[เถรี]

ถาม : การถือศีลแปดเป็นปกติ ต้องใช้เวลานานเท่าใดจึงจะได้พระโสดาบันครับ ?
ตอบ : ถืออีกกี่ชาติ ถ้าไม่สามารถตัดกิเลสได้ ก็ไม่สามารถเป็นพระโสดาบันได้หรอก สำคัญที่ว่าเราตัดกิเลสได้หรือเปล่า ? เพราะว่าศีลยังเป็นแค่เบื้องต้นเท่านั้น ยังมีสมาธิ มีปัญญาอีกมาก ไม่ใช่ถือศีลแล้วจะบรรลุกันเลย

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "คนยิ่งอ้วนจะยิ่งนอนมากขึ้น เพราะว่าร่างกายสะสมคาร์บอนไดออกไซด์ไว้เยอะ พอยิ่งนอนก็ยิ่งอ้วนเพราะสะสมไขมัน กลายเป็นวงจรอุบาทว์ เพราะฉะนั้น...คนอ้วนถ้าอยากผอมห้ามนอน ต้องทำงานผลาญแคลอรี่ไปเรื่อย ๆ"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "อาตมาเอาพระพิฆเณศวร์ และพระปิดตาของวัดเขาอ้อมาลงราคา ๒๐,๐๐๐-๓๐,๐๐๐ บาท คนว่าแพง ทิดเฟิร์สไปเจอที่อื่นเขาเปิดมา ๑ แสน ดีมาก...จะได้รู้ว่ากระทู้คนมีเงินของพระอาจารย์เล็กจริง ๆ แล้วออกของถูกมาก ของเรา ๒๕,๐๐๐ บาท ของเขาแสนหนึ่ง ต่างกัน ๔ เท่าเลย"

[เถรี]

ถาม : (พระ) มีสุนัขมาอยู่กับผมด้วย แล้วตาเสีย ผมเอาแปะก๊วยช่วยคนตาบอดอยู่ประมาณ ๑๐ คนในโครงการ เขาก็มองเห็นอยู่ ๕๐ เปอร์เซ็นต์ ผมก็ลองให้หมาบ้าง ทุกวันนี้ก็มองเห็นแล้ว ?
ตอบ : ผมมีอยู่หนึ่งตัวตาเริ่มขาว ๆ แล้ว เดี๋ยวจะลองดูบ้าง ทุกวันนี้เวลาให้อาหาร มันจะงับมือผมไปด้วยเพราะว่ามองไม่ถนัด หมาแก่แล้วมีหลายตัวที่เป็นโรคตา โดยเฉพาะหมาฝรั่ง เป็นกันเยอะมาก

ถาม : ผมก็ถามหมอโรงพยาบาล หมอเขาก็บอกว่าแปะก๊วยจะช่วยได้บ้าง ?
ตอบ : ผมก็รู้แค่ว่าแปะก๊วยเพิ่มความดันเลือดที่ไปเลี้ยงสมอง ทำให้ไม่เป็นอัลไซเมอร์ เพิ่งจะมารู้ว่าแปะก๊วยช่วยรักษาโรคตาได้ด้วย

[เถรี]

ถาม : เขาทักว่าบ้านเรามีงูจงอางเจ้าที่ เขาจะให้สร้างศาลงูจงอางไว้ในบ้าน ?
ตอบ : ไม่ต้อง...ถ้างูจงอางนี้คนทางด้านทองผาภูมิชอบมากเลย...อร่อย..!

ถาม : ไม่รู้ว่าเขาพูดจริงหรือเปล่า ?
ตอบ : เขาจะทักในเรื่องที่ทำให้เราตกใจกลัว และวิธีแก้ส่วนใหญ่จะเสียสตางค์ให้เขาเยอะ จำไว้ว่าต่อไปอย่าไปยุ่งกับเขาอีก

ถาม : เขาบอกว่า เป็นร่างทรงหลวงปู่เทพโลกอุดร ?
ตอบ : ปล่อยเขาไปเถอะ หลวงปู่ท่านไม่ได้มาบ่อยนักหรอก ในชีวิตอาตมาก็เพิ่งเจอแค่ ๔ ครั้ง แล้วเจอแบบประเภทที่ท่านไม่ให้พบด้วย ก็คือภาระท่านเยอะอยู่แล้ว ยังจะไปกวนท่านอีก ท่านก็เลยไม่ให้พบ