เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนตุลาคม ๒๕๖๐

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เมื่อคืนเห็นอาวุธสมัยใหม่ จะเรียกว่าสมัยใหม่ก็ไม่ใช่ เขาพัฒนามานานแล้ว เป็นเลเซอร์ใช้ยิงอากาศยาน ยิงขีปนาวุธ ความเร็วเท่าความเร็วแสง ขีปนาวุธข้ามทวีปของคุณเร็วแค่ไหนก็หนีไม่พ้น แล้วยังไม่ติดด้วยสภาพอากาศ คิดว่าถ้ามีการรบใหญ่อีกครั้งหนึ่งจะต้องมีใช้อย่างแน่นอนเลย"

ถาม : ใช้ยิงทิ้ง ?
ตอบ : ใช่...ยิงทิ้ง สมมติว่าถ้าเครื่องบินมาเป็นฝูง ก็กวาดหมด ไม่ต้องขนพวกลูกกระสุนไปหรอก มีแต่กระบอกอย่างเดียว ขอให้ต่อไฟฟ้าและต่อคอมพิวเตอร์ได้เท่านั้นเอง ยกง่ายอย่างบอกไม่ถูก

เขาพัฒนาเสร็จแล้ว เมื่อคืนเห็นชัดมากเลย น่าจะประจำการเร็ว ๆ นี้แหละ ของบางอย่างพระไม่ควรจะรู้ก็ดันไปรู้

คิดว่าเกาหลีเหนือกำลังจะหาเรื่องเดือดร้อน ถือว่ามีขีปนาวุธยิงถึงเกาะกวม อีกฝ่ายหนึ่งตั้งไอ้นี่เตรียมไว้รอสอยขีปนาวุธอยู่บนเรือรบกลางทะเล

[เถรี]

ถาม : พระที่เราห้อยคอ มีตำหนิ มีสนิม เราต้องทำอย่างไรครับ ?
ตอบ : แสดงว่าเป็นโลหะใช่ไหม ?

ถาม : หลวงพ่อวัดท่าซุงรุ่นก่อน ?
ตอบ : ถ้าเราไม่คิดจะจำหน่าย สามารถที่จะทำความสะอาดแล้วปิดทองถวาย เอาให้อร่ามไปเลย แต่ถ้าจะจำหน่าย พวกสนิมเป็นส่วนที่เขาพิจารณา ของอาตมาเองถ้าองค์ไหนจะใช้เองก็ไม่ฟังเสียงใครหรอก ปิดทองหมด

ถาม : ตอนแรกไม่แน่ใจว่าจะเป็นการปรามาสหรือเปล่า ถ้าเราจะทำความสะอาด ?
ตอบ : ทำได้เลย อาตมาเองทำความสะอาดพระมาตั้งแต่ก่อนบวช คือพี่ชายเขาสร้างบ้านแล้วไม่ได้กั้นตรงหน้าจั่ว เป็น ๒ ห้องติดกัน ทางด้านหนึ่งดันทำห้องครัว อีกด้านหนึ่งทำห้องพระ น้ำมันทำกับข้าวจากห้องครัว ไปเกาะองค์พระอยู่เป็นประจำ ประมาณ ๖ เดือน ๑ ปีอาตมาก็ต้องเอามาล้างทีหนึ่ง อุ้มพระสรงน้ำมาตั้งแต่ตอนนั้นแหละ

ถึงเวลาก็ละลายน้ำผงซักฟอกหนึ่งกะละมัง อุ้มพระลงได้ก็เอาแปรงขนอ่อนขัดเลย ทำความสะอาดเสร็จก็เช็ดแห้งเอาไปตากแดด เสร็จเรียบร้อยค่อยนิมนต์ขึ้นหิ้งใหม่ ไม่อย่างนั้นแล้วทนดูไม่ได้

ถาม : ไม่ต้องเอาไปเข้าพิธีใหม่ ?
ตอบ : ไม่ต้อง เราตั้งใจทำเป็นพุทธบูชา ไม่ต้องไปเข้าพิธีใหม่

[เถรี]

ถาม : รอยพระพุทธบาทที่พระอาจารย์กำลังสร้างบันไดขึ้นไป มีมาแต่ดั้งเดิมหรือเปล่าครับ ?
ตอบ : อาตมาเองได้รับคำแนะนำจากหลวงปู่สาย อดีตเจ้าอาวาสวัดท่าขนุน บอกให้ขึ้นไปกราบ ท่านบอกว่านั่นของจริง ก็เลยขึ้นไปตั้งแต่สมัยเจ้าอาวาสคนก่อน คือ ท่านอาจารย์สมพงษ์ยังบวชไม่ถึง ๒ เดือนเต็ม หลังจากนั้นก็นำคนขึ้นไปบ่อย จนกระทั่งภาระเยอะก็ปล่อยให้พระที่ท่านเคยไปนำขึ้นไปแทน

ตั้งใจไว้เหมือนกันว่า ถ้างานส่วนอื่น ๆ เบาลงก็จะทำบันไดขึ้น นี่พอเบา ๆ ลงก็เริ่มแล้ว เดี๋ยวจะดูว่าถ้าลักษณะออกมาแข็งแรงสมใจนึก ก็ว่าจะทำบันไดขึ้นทางด้านพระพุทธเจติยคีรีวัดท่าขนุนแบบนั้นอีกอันหนึ่ง

ถาม : รอยอยู่ที่วัดท่าขนุนหรือครับ ?
ตอบ : อยู่ยอดเขาฝั่งตรงข้ามกับวัด ความจริงก็เป็นที่วัดเก่า แต่ช่วงท่านอาจารย์สมเด็จ เจ้าอาวาสรูปถัดจากหลวงปู่สาย ท่านไม่ได้สนใจเรื่องการบริหารวัด ทางราชการบอกให้ไปออกเอกสารสิทธิ์ ท่านก็ไม่ไป เลยโดนเขาออกเอกสารสิทธิ์ทับไปหมด จากที่วัดกลายเป็นที่ของเขา สร้างบันไดขึ้นไปยังเห็นเสาปูนที่ปักไว้ว่าเขตวัดท่าขนุนอยู่เลย

ถาม : แล้วเขายอมให้เราหรือครับ ?
ตอบ : โฉนดเป็นของเขาหมดแล้ว เราเองก็ไม่ได้ใส่ใจหรอก เจาะช่องกว้างให้บันไดขึ้นได้ก็ไปเลย จะได้ไม่ต้องไปทำลายป่า ถ้าไม่ใช่คนรู้แนวเอาอากาศยานไปถ่ายกันจริง ๆ ก็ไม่เห็นหรอกว่ามีบันได

ถาม : เป็นของแท้หรือครับ ?
ตอบ : รอยพระบาทผมไม่สงสัยหรอก ผมสงสัยตรงรอยที่ไม่ใช่พระบาท เป็นรอยขนาดประมาณรอยเท้าของพวกเรา เหยียบลึกเป็นนิ้วเลย ถัดจากรอยพระบาทไปหน่อยเป็นช่วงต่ำลงไปตระพักหนึ่ง เหยียบทิ้งเอาไว้ตั้งรอยหนึ่ง ไปมอง ๆ ดูแล้ว สุดยอดจริง ๆ เลย รอยเท้าประมาณของเราเอง

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "วันก่อนหลวงพ่อเจ้าคุณสุธีวราภรณ์ เจ้าคณะจังหวัดชัยนาท ส่งฎีกาให้ไปพุทธาภิเษกวัตถุมงคลรุ่น ๑๑๒ ปีหลวงพ่อกวย ที่วัดโฆสิตารามปีหน้า ท่านจองตัวแต่เนิ่น ๆ เลย...กลัวว่าจะไม่ได้

ถามว่านิมนต์ใครบ้าง ? ท่านก็บอกว่านิมนต์หลวงพ่อพร้า วัดโคกดอกไม้ อาตมาบอกว่า "นั่นแหละครับ ถ้าไม่นิมนต์ท่าน ผมไม่ไปเลยนะ" ตอนแรกเขาจะเอาหลวงพ่อแป๋ว วัดดาวเรืองด้วย แต่หลวงพ่อแป๋วมรณภาพไปแล้ว วันที่หลวงพ่อแป๋วมรณภาพ เช้านั้นท่านก็ไปถึงวัด บอกว่าไม่ทันแล้ว...หลวงปู่แป๋วไปแล้ว

ท่านบอกว่านิมนต์ได้ ๑๖ รูป ก็บอกว่า "ถ้ามีหลวงพ่อพร้าผมจะไปให้ แต่ถ้าไม่มีหลวงพ่อพร้าผมไม่ไปหรอก ถ้าสายตรงไม่อยู่...งานหนักจะตกที่ผม"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมามีข่าวคนร้ายฆ่าทุบหัวหลวงพ่อบู่ กิตฺติญาโณ แบบนั้นถ้าจับได้ต้องตั้งข้อหาเจตนาฆ่าเลยนะ เพราะว่าเขาเตรียมการไปพร้อม เนื่องจากว่าหลวงปู่ท่านทำวัตถุมงคลแล้วเหนียว ยิงไม่ออก คนร้ายจึงเอาค้อนปอนด์พันผ้าอนามัยไปทุบ เตรียมการพร้อมขนาดนั้นตั้งใจฆ่าร้อยเปอร์เซ็นต์เลย

เพราะฉะนั้น...ถ้าไปทำสำนวนประเภทพลั้งมือฆ่านี่ไม่ใช่แน่ ต้องตั้งใจเลย เพราะเขากลัวว่าท่านเหนียวแล้วทำอะไรไม่ได้ จึงต้องล้างอาถรรพณ์ก่อน

หลวงปู่ท่านพกเงินเยอะ ต้องบอกว่าบางทีถึง ๔-๕ แสนบาท เป็นเรื่องที่อันตรายนะ เพราะว่าคนที่โลภก็มี ตามข่าวที่หนังสือพิมพ์ลงบอกว่าบางทีในย่ามท่านมีตั้ง ๔-๕ แสน โยมคงไปถวายหรือไม่ก็บูชาวัตถุมงคล แล้วพวกนี้ไปคลุกคลีจนกระทั่งรู้ช่องทางเข้าออก แล้วก็เตรียมตัวไปทุบท่านเพื่อชิงเงิน"

[เถรี]

ถาม : อย่างหลวงปู่บู่ ที่ท่านทำได้เป็นเดรัจฉานวิชาหรือเปล่า ?
ตอบ : ใครจะไปรู้ว่าที่ท่านใช้เป็นพุทธศาสตร์หรือไสยศาสตร์ ? ถ้าเป็นไสยศาสตร์อย่างไรก็เสร็จเขา ถ้าเป็นสายของหลวงพ่อวัดท่าซุงนี้ไม่กลัว เพราะว่าไม่เสื่อม

แบบเดียวกับที่หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านเล่าให้ฟัง ทางด้านตลิ่งชันฝั่งธนบุรี แถววัดเรไร มีนักเลงใหญ่อยู่ท่านหนึ่ง ชื่อ ปาน พี่ปานแกหนังเหนียว นักเลงสมัยก่อนไม่ใช่พวกเกเรตีหัวหมาด่าแม่เจ๊ก แต่ส่วนใหญ่เป็นคนจริง

วันนั้นดวงพี่ปานแกจะเฮง ไปเที่ยวกลางคืนมาแล้วขากลับหิวน้ำ เดินผ่านสวนอ้อยก็เลยหักอ้อยเขามากินลำหนึ่ง ปรากฏว่าพวกเจ้าของไร่กรูออกมาทั้งบ้านเลย ทั้งทุบ ทั้งตี ทั้งฟัน ฟันเท่าไรก็ไม่เข้า ให้ผู้หญิงนั่งคร่อมหัวเอาไว้ก็ฟันไม่เข้า จนกระทั่งเขาสงสัยว่าใคร

พอจุดไฟส่องหน้า ถึงกับมือไม้อ่อน ประเภทมีดไม้หลุดจากมือไปเลย ไปเล่นเจ้าพ่อเสียแล้ว พี่ปานก็เลยถามเจ้าของไร่ที่เป็นคนจีนว่า เจ๊กทำไมทำอย่างนี้ ? กินอ้อยลำเดียวนี่เอาถึงตายเลยหรือ ? เขาบอกว่าไม่ใช่แค่ลำเดียว มีมาขโมยอยู่ทุกคืน จนกระทั่งแกเองแทบจะไม่เหลือเอาไว้ขาย แกก็เลยตั้งใจเรียกลูกเรียกหลานมาพร้อมใจกัน วันนี้ถ้ามาขโมยต้องเอากันให้ตายไปข้างหนึ่ง พี่ปานแกซวย...โผล่มาพอดี

นั่นถ้าไม่ใช่ของดีจริงนี่ตายจริง ๆ นะ ขนาดรู้ว่าฟันไม่เข้าแทงไม่เข้า เขาให้ผู้หญิงนั่งคร่อมหัวแกก็ยังไม่เป็นไร พี่ปานบอกว่า "เออ...ถ้าเข้าใจผิดก็ไม่เป็นไร ไม่ว่ากัน" นั่นเขานักเลงจริง

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "โบราณเขาบอกว่า อยู่ใต้ฟ้าไม่ต้องกลัวฝน พูดง่าย ๆ คือเป็นธรรมชาติ

อะไรที่เป็นธรรมชาติ ถ้าเราเห็นเป็นธรรมดา จิตใจก็ไม่ดิ้นรน ไม่ต่อต้าน ปล่อยได้ วางได้ ก็จะมีความสุข แต่ส่วนใหญ่ที่เรามีความทุกข์ เพราะถ้าไม่ไปดิ้นรนต่อต้านในสิ่งที่เราไม่ชอบ ก็จะไปอยากได้ใคร่มีในสิ่งที่เราชอบ ก็จะมีแต่ความทุกข์"

[เถรี]

ถาม : ถ้าคุณพ่อคุณแม่เสียชีวิต แล้วเราทำบุญในนามชื่อคุณพ่อคุณแม่ ?
ตอบ : ทำได้...แต่ทำแล้วตั้งใจบอกกล่าวให้ท่านโมทนาด้วย ไม่อย่างนั้นก็จะได้แต่ชื่อ

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "งานทอดกฐิน ๓ วัด แต่โยมทำบุญมาส่วนใหญ่จะระบุว่ากฐินวัดท่าขนุน ยอดเงินกฐินวัดท่าขนุนน่าจะนำโด่งเลย เดี๋ยวต้องรอตอนออกกรรมฐาน เดินบิณฑบาตแล้วเทลงไปรวมแบบปีที่แล้ว ไม่อย่างนั้นเดี๋ยววัดพุทธบริษัทกับเกาะพระฤๅษียอดเงินจะน้อย

ส่วนวัดพุทธมณฑลฯ ต้องไม่มีกฐินสัก ๗-๘ ปี เพราะว่าหลวงพ่อมณฑลท่านยังอยู่ ท่านถามพระครูบ่าวอยู่ตลอดเวลาว่า มีเงินมาให้ท่านทำนั่นทำนี่บ้างไหม ? ทั้งที่คุยกันตอนแรก ท่านบอกว่าเรื่องของการก่อสร้างท่านขอจัดการเอง ในเมื่อเป็นเช่นนั้นก็ควรที่จะให้ท่านหากฐินเอง"

[เถรี]

"ปีนี้กฐินวัดไหนยอดได้ล้านขึ้นถือว่าสุดยอดมาก เพราะว่าเศรษฐกิจไม่ดีเลย บรรดาเจ้าภาพกฐินที่เคยปวารณาเป็นเจ้าภาพวัดต่าง ๆ อยู่ส่วนใหญ่จะรับกันไม่ไหว

เห็นรัฐบาลบอกว่าเศรษฐกิจดีอย่างนั้น GDP ขึ้นอย่างนี้ เพราะฉะนั้น...ต้องให้รัฐบาลรับเป็นเจ้าภาพกฐินทุกวัด...! ดีอยู่ที่เดียว คนอื่นทั้งประเทศเขาไม่ได้ดีด้วย ในเมื่อรัฐบาลดีก็ควรที่จะให้รัฐบาลเป็นเจ้าภาพ

ออกไปข้างนอกชาวบ้านจะอดตาย วันก่อนอาตมาไปกินก๋วยเตี๋ยวซึ่งอร่อยที่สุดในโลก พวกเราลงไป ๔ คน ทั้งร้านมีลูกค้า ๔ คน แล้วมีคนในร้าน ๔ คนช่วยกันดูแลพวกเรา เป็นก๋วยเตี๋ยวอร่อยที่สุดที่อาตมาเคยฉันมา ยังมีลูกค้าอยู่แค่นั้นเอง"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เมื่อคืนที่นี่ฝนกระหน่ำกระจาย พอไฟฟ้าดับอาตมาก็อธิษฐานธงมหาพิชัยสงครามครอบบ้านเอาไว้ ปรากฏว่ารุ่งเช้าเขาบอกว่าสถานีรถไฟฟ้าบางรักใหญ่ โดนพายุฝนเปิดเปิงหมดแล้ว ลืมนึกถึงสถานีรถไฟฟ้า เอาแต่บ้านหลังนี้หลังเดียว พวกวัสดุก่อสร้างที่ปลิวลมได้นี่อันตรายมาก โดยเฉพาะพวกโลหะต่าง ๆ ตัดคอคนได้ง่าย ๆ เลย"

[เถรี]

ถาม : ถ้าต้องการได้พระโสดาบัน พระสกิทาคา เรื่องอารมณ์พระกรรมฐานต้องทำอย่างไรบ้าง โยมพยายามหา ?
ตอบ : ไม่ต้องไปหา เป็นอารมณ์ใจที่พูดเป็นภาษาคนได้ยาก แต่ให้รู้ว่าเราจะมีความรักในพระนิพพานอย่างจับจิตจับใจ ชนิดที่ไม่เคลื่อนคลายไปไหน แล้วก็ตัวตายดีกว่าศีลขาด

ถาม : นั่งไปแล้วมีอาการปวดหัว แน่นตรงจมูก ก็ให้ตามดูตามรู้หรือคะ ?
ตอบ : ไม่ต้องไปใส่ใจเลย คิดว่าเรามีหน้าที่ภาวนา ถึงตายลงไปตอนนี้เราก็ไปดีแน่ ส่วนใหญ่แล้วเป็นขันธมารที่มาขวาง พวกนี้กลัวคนบ้า พอเราสู้จริง ๆ ก็จะถอย

[เถรี]

ถาม : ตอง นี่คือ สามหรือเปล่าคะ ?
ตอบ : ตองตัวนี้มาจากภาษาพม่า พม่าออกเสียงว่าตง ‘ติ๊ด นิด ตง เล งา’ คือ หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า คราวนี้คนไทยออกเสียงไม่ถนัด ออกเสียงเป็นตอง ถ้าตองของพม่าคือภูเขา

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "หลวงพ่อสมเด็จพระสังฆราชวัดโพธิ์ ท่านเคารพหลวงพ่อโหน่ง วัดคลองมะดัน สุดชีวิตจิตใจ หลวงพ่อโหน่งบอกอย่างไรท่านก็ทำอย่างนั้น ไม่ฟังใครอื่นอีกด้วย

บางทีหลวงพ่อโหน่งบอกว่ายังไม่ได้ฤกษ์ พระอื่นนั่งรออยู่เป็นพัน ๆ ท่านก็รอหลวงพ่อโหน่ง เล่นเอาพวกที่ไม่เลื่อมใสหลวงพ่อโหน่งโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงไปเยอะแล้ว แต่ท่านไม่สนใจ เพราะรู้ว่าหลวงพ่อโหน่งดีแค่ไหน"

[เถรี]

"สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส ด้วยบารมีของท่าน ทุกวันนี้วัดโพธิ์มีเจ้าคุณฟรี ๆ ๓ ตำแหน่ง เขาเรียกเจ้าคุณปลัดกลาง เจ้าคุณปลัดซ้าย เจ้าคุณปลัดขวา มีหน้าที่ดูแลพระอัฐิของพระองค์ท่าน

เป็นเจ้าคุณ ๓ รูปเพื่อเฝ้าดูแลอัฐิท่านอย่างเดียว ก็คือ พระทักษิณคณิสร พระอุดรคณารักษ์ และพระสมุหวรคณิสสรสิทธิการ ๓ ตำแหน่งนี้จะเป็นที่อื่นไม่ได้ เพราะว่าเป็นตำแหน่งฐานานุกรมเฉพาะของ สมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมพระปรมานุชิตชิโนรส

ถ้าสงสัยว่าท่านเป็นใคร ก็คือผู้แต่งปฐมสมโพธิกถาที่พวกเราเรียนกันแทบเป็นแทบตายทั้ง ๒๙ ปริเฉทนั่นแหละ"

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "เมื่อวานนี้ไปพุทธาภิเษกที่กองทุนหลวงปู่ปาน (ธุดงคสถานสุทธาวงศ์มงคลราชพรหมปัญโญอนุสรณ์) อำเภอบางปลาม้า พอดีว่าทางนั้นเขาช่วยทำพระพุทธรูปแกะจากไม้โพธิ์นิพพาน บรรจุดวงมหาพิชัยสงครามให้ คราวนี้ทุกอย่างเขาลงไว้หมดแล้ว ยกเว้นเลขดวงให้เจ้าของลงเอง แล้วพระสงฆ์เจริญชัยมงคลคาถา อาตมาก็ทิ้งดวงอีแปะมาเสียนาน แต่เป็นเรื่องอัศจรรย์ว่า ทุกครั้งจะมีเหตุให้ต้องใช้ก่อนล่วงหน้าประมาณ ๒-๓ วัน แล้วเหตุการณ์จริงจะเกิดขึ้น

พอดีว่าต้องไปพุทธาภิเษกที่วัดบึงลาดสวาย ทางด้านเจ้าภาพท่านทำเทียนหนุนดวงให้ ก็เลยลงแผ่นดวงเอาไว้ก่อน อีกไม่กี่วันให้มาจารดวงพิชัยสงคราม จึงกลายเป็นเรื่องง่าย ก็ตัวเลขเก่านั่นแหละ วันเดือนปีเกิดของเราเอง ทิ้งมาตั้ง ๓๐ ปีได้แล้ว ไม่ได้ใช้เลย พวกลงเลข ลงยันต์ หาราศีเกิด

เขาเปิดตำราคำนวณจากคอมพิวเตอร์ที่วัดบึงลาดสวาย ปรากฏว่าลงผิด เมื่อเห็นว่าลงผิดก็เลยทักท้วงเขา บอกว่าดวงของอาตมาลัคนา ๒๓ องศาราศีตุลย์ ของคุณออกมาเป็นราศีกันย์ คอมพิวเตอร์คำนวณผิด แสดงว่าคอมพิวเตอร์คำนวณได้เฉพาะส่วนใหญ่เท่านั้น ไม่ได้ดูประเภท ๑๐ ลัคนา พอเขาไม่ได้ดูละเอียด ก็ได้แค่รายส่วนหยาบ ๆ เท่านั้น ลงไปไม่ถึงเหมือนกับที่คำนวณเอง"

[เถรี]

"ถ้าอย่าง ๑๐ ลัคนาของโหรอรุณ เทศถมทรัพย์ ถ้ารู้ที่เกิดได้ยิ่งดี จะแม่นสุด ๆ เลย โหรอรุณท่านถอดดวงให้อาตมาสมัยโน้นเสร็จ ท่านบอกดวงไม่เหมือนชาวบ้านชาวเมืองเขา ปกติดวงคนมีขึ้น ๆ ลง ๆ ของอาตมาพอถึงอายุ ๕๔ แล้วขึ้นฉิว ขึ้นไปเฉย ๆ ไม่มีลง แต่ท่านบอกว่าดาวอาทิตย์ดีมาก อายุยืน...น่าจะถึงเลข ๘ แต่มีสิทธิ์เป็นอัมพาต ท่านว่าอย่างนั้น

ไม่เป็นไร...สมัยนี้เก้าอี้ไฟฟ้ามีเยอะแยะ อาตมาหากังวลไม่ พระที่วัดมีตั้ง ๓๐-๔๐ รูป ผลัดเวรกันเข็นคนละวันยังเกินเดือนเลย...!"

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "วันที่ ๑๐ กันยายน ความจริงแล้วพระครูพิสุทธิ์กาญจนาภรณ์ เจ้าคณะตำบลท่าขนุน เขต ๑ ท่านนิมนต์ไปงานฉลองสัญญาบัตรพัดยศ พระครูสัญญาบัตรเจ้าคณะตำบลชั้นโทของท่าน ไปถึงในงานเจอหลวงพ่อเจ้าคุณปัญญา เจ้าคณะจังหวัด ท่านผลักตัวขึ้นเวทีไปเลย กราบเรียนท่านว่า เขานิมนต์ผมมาเจริญชัยมงคลคาถาครับ ท่านบอกว่า นั่นแหละ...แต่ว่าให้ขึ้นไปพุทธาภิเษกแทนเจ้าคณะจังหวัดที ท่านรู้ตัวว่าสู้เขาไม่ไหว ผลักอาจารย์เล็กไปขึ้นแท่นแทน

ในนั้นก็มีหลวงพ่อเสงี่ยม วัดบ้านทวน หลวงพ่อชุบ วัดวังกระแจะ หลวงพ่อสนองชาติ วัดเย็นสนิทธรรมาราม ไปนั่งตรงข้ามกับหลวงพ่อเสงี่ยม เจ้าประคุณเอ๋ย...ท่านกระแทกมาแต่ละทีอย่างกับคลื่นทะเล สงสารท่าน ลักษณะนี้เป็นกำลังส่วนตัว ลักษณะการพุทธาภิเษกแบบกำลังส่วนตัว ถ้าทุ่มแบบหลวงพ่อเสงี่ยม รับประกันว่ากลับวัดไปนี่ต้องนอนพักเป็นวันเลย

ยังชอบใจว่าหลวงพ่อวัดท่าซุง ท่านสอนให้ใช้วิธีขอบารมีพระ ขอพรหม ขอเทวดาช่วย พวกเราจึงไม่เหนื่อยมากเหมือนกับที่อื่นเขา ผลที่ได้ก็ยั่งยืนอีกต่างหาก"

[เถรี]

"ส่วนใหญ่แล้วสายอื่นมามักจะใช้กำลังสมาธิตัวเอง บางท่านนี่ประเภทอัดมาตูม ๆ แบบไม่เลี้ยง ถ้าใครอยู่ในวงกำลังไม่ดีนี่ก็หงายผลึ่งไปเลย แต่เห็นใจว่าท่านอายุมากแล้ว กะว่ากลับวัดไปก็คงนอนเป็นวันกว่าจะฟื้น

ส่วนหลวงพ่อชุบ วัดวังกระแจะ ต้องให้ลูกศิษย์ตัวโต ๆ อยู่ใกล้ ๆ เวลาปีติขึ้นแล้วท่านจะโยก ลูกศิษย์ต้องคอยกดเอาไว้ ก็ยังเป็นห่วงท่านอยู่ว่าเมื่อไรจะข้ามได้เสียที ลูกศิษย์ก็กลัวพระอาจารย์จะเป็นอันตราย ไม่ได้รู้ว่าเรื่องของปีติไม่มีอันตราย เพราะว่ากำลังของสมาธิคุ้มได้ ถ้าไม่ปล่อยให้ท่านผ่านตรงนั้น ก็ไม่ต้องทรงฌานได้กันเสียที

แต่ว่าในเรื่องของเวทมนตร์คาถา แค่ปีตินี่กำลังก็เหลือเฟือแล้ว พอใช้งานได้เลย พอถึงเวลาท่านโยกลูกศิษย์ก็กด จึงไม่ต้องผ่านกันเสียที"

[เถรี]

ถาม : ถ้าไม่กดไว้ท่านจะลอยขึ้นหรือคะ ?
ตอบ : ท่านก็คงเด้งดึ๋ง ๆ กระโดดโลดเต้นแบบอุเพ็งคาปีติ แบบเดียวกับหลวงพ่อแขก วัดสุนทรประดิษฐ์ ที่พิษณุโลก อยู่ ๆ ก็เด้งจากธรรมาสน์ลงบนพื้นดังตุ้บ..! ส่วนใหญ่ทางไสยศาสตร์จะได้เปรียบตรงที่ไม่ต้องใช้กำลังสมาธิสูง เพราะจะเห็นผลง่าย แต่ถ้าเป็นเรื่องของการตัดกิเลสตามแบบของพุทธศาสตร์อย่างต่ำสุดต้องเป็นปฐมฌานละเอียดขึ้นไป จึงจะเข้าถึงความเป็นพระโสดาบันได้ ไม่อย่างนั้นกำลังจะไม่พอสู้กิเลส

เขาเลี้ยวไปหาไสยศาสตร์กันเยอะเพราะง่ายกว่า พอถึงเวลาเรื่องของ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข เข้ามาง่ายกว่า แล้วส่วนใหญ่ก็ติดอยู่แค่นั้น ไม่ต้องไปไหนกัน แต่ว่าหลวงปู่หลวงพ่อ ครูบาอาจารย์หลายท่านต่อยอดไปได้อีก อย่างหลวงพ่อฤๅษีฯ ท่านบอกอาตมาแรก ๆ ว่า “ไอ้ที่สอนไปนั่นไสยศาสตร์ล้วน ๆ คนอื่นเขาว่าอย่างนั้นนะ เรื่องเวทมนตร์คาถาถือเป็นไสยศาสตร์หมด แต่สำคัญที่ว่าเอ็งนึกถึงใคร นึกถึงพระพุทธเจ้าก็เป็นพุทธศาสตร์”