ใต้ฟ้าอิระวดี ตอนที่ ๓

[คิมหันต์]

ประวัติของลูกแมว

ชื่อ Nan Lele Myo (นัน เลเล เมียว)
ชื่อพ่อ U Myo Min Tien (อู เมียว มิน ไตน์)
ชื่อแม่ Daw Nan Aye Aye Kye (ดอว์ นัน เอเอ จี)
เกิดวันพฤหัสบดีที่ ๑๖ มีนาคม ๑๙๗๘ ปีมะเส็ง

ท่านนาวินไปหาโยมที่อู่ล่อง อาตมาสอนตัวควบกล้ำ อักษรสูงนำอักษรกลาง อักษรสูงนำอักษรต่ำ อักษรกลางนำอักษรต่ำ อ. นำ ย. มีเสียงเหมือนอักษรกลาง แล้วซ้อมการเขียนให้ลูกแมวด้วย ยายหนูตั้งหน้าตั้งตาเรียนน่าชื่นใจ…

อิทธิบาทคือคุณเครื่องอันนำไปสู่ความสำเร็จ ประกอบด้วย
๑. ฉันทะ ต้องมีความพอใจที่จะกระทำสิ่งนั้นก่อน
๒. วิริยะ พากเพียรกระทำในสิ่งที่ตนพอใจนั้น
๓. จิตตะ เอาใจใส่จดจ่ออยู่กับสิ่งที่เราทำนั้น
๔. วิมังสา ไตร่ตรองทบทวนอยู่เสมอว่าเราทำสิ่งนั้นไปถึงไหนแล้ว

ถ้ามีครบทั้ง ๔ ข้อ พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า ไม่ว่าจะกระทำสิ่งใดก็ต้องสำเร็จเป็นแน่แท้ ลูกแมวตั้งใจเรียนขนาดนี้ แสดงว่าอิทธิบาทมีครบถ้วนแน่นอน...

ลูกแมวกำลังเรียนหนังสือ มีแม่ออกกงซุ่ยคอยควบคุม

ผ่อนคลายความเครียดจากการเรียนเช้าจรดเย็น ด้วยการแปลคำไทยที่ลูกแมวไม่เข้าใจความหมายเป็นภาษาอังกฤษ วิธีนี้ทำให้เธอเรียนรู้เร็วมาก เพราะชาวพม่ามีพื้นฐานภาษาอังกฤษดีกว่าไทย ขนาดแม่ออกกงซุ่ยยังพูดได้เลย แต่คำชมของแม่ออกแกทำเอาอาตมาถึงกับสะดุ้ง แกชมว่า “ ครูบาเก่งชิบหาย..!” ใครเป็นคนสอนภาษาไทยคำนี้วะ ?

ตอนค่ำมีเรื่องตื่นเต้นคือ อยู่ ๆ มีชายฉกรรจ์นับสิบโผล่พรวดมาเต็มวัด ทีแรกนึกว่ากะเหรี่ยงบุก กลายเป็นพวกมาจากมะละแหม่งอพยพมาขอทำมาหากินที่นี่ เล่นเอาอาจารย์สุมังคะละหัวเสีย บ่นพึมพำว่า น่าจะไปบอกกับทางทหารก่อนค่อยมา เล่นมากันแล้วค่อยบอกแบบนี้ ทหารเขาหาว่าซ่องสุมผู้คน มันจะพาซวยทั้งพระทั้งโยม..!

คลิกเพื่ออ่านตอนต่อไป