เก็บตกบ้านเติมบุญ ต้นเดือนธันวาคม ๒๕๖๓

[เถรี]

ถาม : วาระการสร้างสมเด็จองค์ปฐมมหาสะท้อนในครั้งนี้ หากหลวงพ่อจัดสร้างให้ด้านหลังขององค์เหรียญ มีทั้งองค์ยันต์มหาสะท้อน องค์ยันต์ทำน้ำมนต์ และยันต์พระคาถาเงินล้านล้อมอยู่ด้วย เพื่อเพิ่มประโยชน์สูงสุดสำหรับผู้บูชาในสถานการณ์ปัจจุบัน อย่างนี้พอจะเป็นได้หรือไม่ครับ ?
ตอบ : ขอบคุณในคำแนะนำที่ดี แต่คุณมึงไม่ใช่พระ อาตมากูจะทำตามที่พระท่านสั่งเท่านั้น..!

ถาม : ผมเคยได้ข้อมูลมาว่า เมื่ออาราธนายาวาสนาจินดามณีติดตัว หากมียาสั่งปนในอาหารที่เรากำลังจะกิน ยาสั่งนั้นจะจืด ไม่เกิดผล ข้อนี้จริงเท็จประการใด ? และหลวงพ่อมีคำแนะนำเพิ่มเติมในการใช้ยาวาสนาจินดามณีในแง่มุมอื่น ๆ อีกหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ไปถาม "พี่กู" ก็จะได้คำตอบเอง

[เถรี]

ถาม : ช่วงนี้มีโรคระบาดในเด็ก เช่น โรคไวรัส RSV หรือ โรคมือเท้าปาก ได้ระบาดกันอย่างหนัก ทำให้เด็กเล็ก ๆ ต้องหยุดเรียนกันเป็นประจำ ขอความเมตตาพระอาจารย์แนะนำวัตถุมงคลของวัดท่าขนุน ที่ช่วยป้องกันโรคระบาดหรือคุ้มครองเด็กเล็ก ให้ไม่ต้องติดโรคระบาดเหล่านี้ด้วยครับ ?
ตอบ : ขอแนะนำว่า วัตถุมงคลที่ชื่อ "คุณหมอ" แนะนำให้ทำอย่างไร ถ้าทำตามนั้น จะติดโรคได้ยากมาก

[เถรี]

ถาม : ในขณะที่เราอาราธนาวัตถุมงคล เราจะสามารถรับรู้ได้ถึงกระแสของวัตถุมงคลนั้น ๆ ถ้าหากว่าเราไม่ได้พกวัตถุมงคล เราสามารถนึกถึงกระแสเหล่านั้นได้หรือไม่ครับ ?
ตอบ : ได้..แต่คุณสามารถนึกแบบมีคุณภาพได้นานสักเท่าไรไม่ทราบ ?

[เถรี]

ถาม : ในระหว่างที่ผมกำลังนั่งสมาธิ จะรู้สึกได้ว่าร่างกายผ่อนคลาย ถ้าไม่ฝืนเหมือนร่างกายจะไปตามแรงโน้มถ่วง แต่สติยังตามอยู่ตลอด แต่ถ้าพยายามฝืนให้ตัวตรง เหมือนการรับรู้ทางกายจะมีมากขึ้น สมาธิจะตกลง จนบางทีผมรู้สึกว่าถ้าผมนอนภาวนา จะทำสมาธิได้ดีกว่าตอนนั่ง อยากจะขอคำแนะนำจากหลวงพ่อครับว่าควรทำอย่างไร ?
ตอบ : แบบไหนที่ทรงสมาธิได้ดีกว่า ก็ให้ทำแบบนั้น

[เถรี]

ถาม : เนื่องจากกระผมบูชาแผ่นยันต์เกราะเพชรเนื้อเงินแผ่นใหญ่เข้ากรรมฐาน ๓ วันมา แล้วต้องการจะอาราธนาแขวนขึ้นคอโดยการม้วนใส่ในหลอดเหมือนตะกรุด จะสามารถทำได้หรือไม่ครับ ? แล้วจะเป็นการปรามาสพระรัตนตรัยหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ก่อนที่จะถามอะไร เคยหาข้อมูลก่อนบ้างไหม ?

[เถรี]

ถาม : ผมจำเป็นต้องปฏิบัติธรรมในห้องของตัวเอง โดยมักจะมีเสียงรบกวนจากห้องข้าง ๆ เสมอ ได้ทำการเตือนไปหลายรอบแล้วก็ยังไม่หยุด ทำให้ผมต้องปฏิบัติธรรมอยู่ท่ามกลางเสียงที่ไม่ชอบใจ อันเป็นเหตุให้เกิดอารมณ์โกรธขึ้นภายในจิตใจ ผมจึงใช้วิธีนั่งดูจิต ดูลมหายใจไปเรื่อย ๆ จนความไม่พอใจในเสียงนั้นหายไป แต่ไม่สามารถทำให้หายได้โดยทันที ไม่ทราบว่าหลวงพ่อพอจะแนะนำวิธีการในการปฏิบัติที่ต้องอยู่ในสภาวะแบบนี้หรือไม่ครับ ?
ตอบ : ไปบอกเขาให้ช่วยรบกวนให้มากขึ้น แล้วเราก็มาแก้ไขอารมณ์โกรธของเราต่อไป ถ้าสติสมบูรณ์ขึ้น ก็จะระงับอารมณ์โกรธได้เร็วขึ้นไปเรื่อย ๆ

[เถรี]

ถาม : ข้อสอบปรนัยที่มีโจทย์ว่าถ้าเป็นท่าน (ผู้ทำข้อสอบ) จะทำอย่างไร ผมพอทราบว่าตอบอย่างไรจะได้คะแนนดี แต่ใจจริงผมอยากตอบอีกอย่างหนึ่ง ผมสามารถให้เหตุผลได้ว่าทำไมผมถึงตอบอย่างนั้น แต่ด้วยความที่ไม่ใช่ข้อสอบอัตนัย ไม่สามารถแสดงเหตุผลให้ผู้ตรวจข้อสอบยอมรับแล้วให้คะแนนได้ หากตอบข้อสอบที่ไม่ใช่สิ่งที่ตนเองอยากตอบจะเข้าข่ายผิดศีลข้อ ๔ หรือไม่ครับ ?
ตอบ : ขึ้นอยู่กับว่าพอจะมี "วัว" ปนอยู่บ้างหรือเปล่า ? ถ้ามีก็ไม่ผิดศีล

[เถรี]

ถาม : ครอบครัวประกอบอาชีพปศุสัตว์โคนมภายในบริเวณบ้าน การที่ผมบูชาวัตถุมงคลมีอำนาจมหาสะท้อน ควรพกหรือบูชาห่างจากโรงเลี้ยงมากเพียงใด ?
ตอบ : ติดตัวได้ตามปกติ นอกจากมีสัตว์เลี้ยงกำลังคลอดก็อย่าเข้าไปใกล้ ถ้าเอาแบบแน่ใจก็ต้องพ้นจากโรงเรือนที่เลี้ยงสัตว์นั้นไปเลย

ถาม : มีวัตถุมงคลประเภทใดที่ช่วยให้คนหรือสัตว์คลอดลูกได้ง่ายขึ้นไหมครับ ?
ตอบ : น้ำมนต์ครรภ์รักษา หรือทำน้ำมนต์เองด้วยพระคาถา "โสตถิ คัพภัสสะ"

[เถรี]

ถาม : วัตถุมงคลสามารถช่วยให้เข้าถึงพระนิพพานได้หรือไม่และอย่างไรขอรับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งวัตถุมงคลที่มิได้เป็นรูปพระขอรับ ?
ตอบ : ถ้าพิจารณาว่า วัตถุมงคลนั้นหรือว่าตัวเราเองก็ดี มีการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป เป็นปกติ ก้าวไปสู่ความเสื่อมสลายเป็นปกติ ไม่สามารถยึดมั่นถือมั่นได้เป็นปกติ จนจิตถอนจากการยึดถือทั้งปวง ก็สามารถส่งผลให้เข้าถึงพระนิพพานได้

[เถรี]

ถาม : การอาราธนาวัตถุมงคลให้ได้ผลเต็มที่ ต้องทรงสมาธิระดับใดในการอาราธนาครับ ?
ตอบ : สมาบัติ ๘

[เถรี]

ถาม : การที่เราพิจารณาว่าทุก ๆ คนไม่ต่างกับอากาศธาตุ มีความว่างอยู่ในทุก ๆ คน ไม่มีอะไรเป็นตัวเป็นตน มีความเกี่ยวข้องกับอากาสกสิณหรือไม่ครับ ?
ตอบ : เป็นส่วนหนึ่งของปัญญาที่มองเห็นตามความจริงเท่านั้น

[เถรี]

ถาม : การที่จะมีศีลบริสุทธิ์ จำเป็นต้องอาศัยกำลังฌานหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ถ้ามีสติ รู้จักระมัดระวังเพียงพอ ก็ไม่จำเป็นต้องอาศัยฌาน แต่บุคคลที่จะมีสติเพียงพอ ต้องมีฌานสมาบัติเข้ามาช่วยเสมอ

[เถรี]

ถาม : การเช็ดหิ้งพระที่บ้าน โยมสามารถเหยียบหิ้งพระขึ้นไปเช็ดทำความสะอาดด้านบนได้ไหมเจ้าคะ ? โยมเป็นผู้หญิงเกรงว่าจะบาป เนื่องจากหิ้งพระที่บ้านโยมทำเป็นชั้นลดหลั่นกัน มีขนาดใหญ่และสูง เอื้อมมือไปเช็ดก็ไม่ถึง ใช้บันไดก็ไม่ถึงเจ้าค่ะ ?
ตอบ : ได้..ทำแล้วให้กราบขอขมาพระรัตนตรัยทุกครั้ง

[เถรี]

ถาม : มีคาถาลูกเบา ที่มีผลในด้านชาตรีไหมครับ ?
ตอบ : วิชาชาตรี เรียกอีกอย่างหนึ่งว่าลูกเบา..!

[เถรี]

ถาม : อสุภกรรมฐานขันธ์ ๕ และทุกข์ เราจะพิจารณาอย่างไรให้สัมพันธ์กันครับ ?
ตอบ : ขันธ์ ๕ มีแต่ความทุกข์ ตายเมื่อไรก็เป็นอสุภ

ถาม : ในเรื่องของมโนมยิทธิ หลวงพ่อบอกว่า "ยายเจี๊ยบ" ขึ้นไปกราบพระแล้วพิจารณาจนกายใสเป็นแก้ว หลังจากกราบพระลงมาก็ประคองอารมณ์ใจไว้ อยากทราบว่า "ยายเจี๊ยบ" ท่านพิจารณาอะไรครับ ?
ตอบ : ไตรลักษณ์

[เถรี]

ถาม : เมื่อทำพระคาถามหาสะท้อนขึ้นแล้ว หากเราเล่นกับสัตว์เลี้ยง แล้วสัตว์เลี้ยงโมโหกัดหรือข่วนเรา จะมีอันตรายเกิดขึ้นกับสัตว์หรือไม่ขอรับ ?
ตอบ : เคยได้ยินไหม ? "คนทำมาสะท้อนตัวตาย สัตว์ทำมาสะท้อนสูญหาย ผีทำมาสะท้อนมลาย"

[เถรี]

ถาม : หากให้ลูกห้อยพญาเต่ามังกรเปิดโลกพิมพ์จิ๋วเนื้อเงินมหาสะท้อน แต่พ่อยังต้องตีลูกอยู่ ต้องทำอย่างไรครับ ?
ตอบ : ตัวเองพกไว้ ๒ เหรียญ..!

ถาม : ขอความเมตตาวิธีใช้และวิธีอาราธนามีดลูกพราหมณ์ครับ ?
ตอบ : วิธีใช้คือ ตัด ฟัน แทง ตี ทุบ เชือด เฉือน ตามสถานการณ์ วิธีอาราธนาคือ ยกมีดขึ้นเหนือหัว ขออนุญาตพระท่านใช้งาน แล้วว่าพระคาถาเทพอาวุธ ๕ ประการ

[เถรี]

ถาม : หลังจากที่เคยฝึกสมาธิจนจิตรวมเป็นหนึ่ง เหลือแค่สติเพียงอย่างเดียว แต่ตอนนั้นเกิดกลัว เพราะหาร่างกายไม่เจอ มีแค่สติเท่านั้น นึกว่าตัวเองตายแล้วก็เลยเกิดกลัวขึ้นมา สักพักสมาธิก็ถอนออกมาเลยรู้ว่าตัวเองยังไม่ตาย ไม่นานจิตก็จะรวมอีกก็พยายามยั้งไว้ เพราะตอนนั้นไม่รู้ว่าอาการแบบนี้คืออะไร

มาตอนหลังถึงได้รู้ว่านั้นคือสมาธิ ก็พยายามจะทำให้ได้แบบนั้นอีก แต่ก็ไม่สามารถรวมจิตให้เป็นหนึ่งแบบนั้นได้สักที ได้มากที่สุดก็คือ มีอารมณ์ทรงตัวได้ง่ายกว่าแต่ก่อน พอทำอะไรที่ชอบใจแล้วก็มักจะมีอารมณ์ที่มั่นคง มีอาการหน่วง ๆ ที่ใบหน้า บางครั้งก็สามารถรู้ลมได้เองโดยที่ไม่ต้องกำหนด แต่ก็ไม่ต่อเนื่องเหมือนแต่ก่อน เลยไม่สามารถรวมจิตได้สักที

แต่หลังจากนั้น เท่าที่สังเกตไม่ว่าจะทำอะไรก็ตามที่ชอบใจ จิตก็มักจะทรงตัวได้ง่ายมาก โดยที่ไม่ต้องกำหนดรู้ลมหายใจ เพราะเมื่ออารมณ์ทรงตัว ก็จะรู้ลมได้เอง

ผมเคยลองขับมอเตอร์ไซค์เร็ว ๆ เสียงดัง ๆ ก็รู้สึกสนุก แล้วอารมณ์ก็ทรงตัวได้เหมือนกัน มีอาการรู้ลมได้เองโดยที่ไม่ต้องกำหนด เหมือนกับการทำสมาธิแบบอื่น ๆ เพียงแต่พอเลิกขับรถแล้ว สักพักอารมณ์ทรงตัวนั้นก็หายไป ก็ต้องกลับไปขับรถเร็ว ๆ ใหม่ อารมณ์ก็จะกลับมาทรงตัวอีก

แบบนี้ก็แสดงว่า คนที่ชอบขับรถเร็ว ๆ แรง ๆ ก็เป็นการฝึกสมาธิไปในตัวสำหรับชาตินี้ของเขาใช่หรือไม่ครับ ?
ตอบ : บางคนก็แค่ชอบความตื่นเต้นระทึกใจเท่านั้น

[เถรี]

ถาม : วิธีหยุดคิดเรื่องที่ทำให้กลุ้มใจได้ดีที่สุดที่ผมทำก็คือ การทำในสิ่งที่ชอบกับการอ่านหนังสือหรือฟังธรรมะ

โดยถ้าอ่านหนังสือธรรมะทั้งวัน ก็จะทำให้จิตฟุ้งซ่านน้อยลง โดยที่ไม่ต้องไปพิจารณาอย่างอื่นอีก แค่อ่านหนังสือหรือทำในสิ่งที่ชอบนั้น ๆ ก็สามารถทำให้ใจสงบได้ชั่วคราวแล้ว

และเท่าที่ศึกษามาผมเห็นว่ามีวิธีพิจารณาธรรมะอื่น ๆ อีกมาก ที่ผมยังไม่ได้ทำ เพราะรู้สึกว่าวิธีอื่น ๆ นั้น ยิ่งทำผมก็ยิ่งฟุ้งซ่านหนักกว่าเดิม แต่การอ่านหนังสือธรรมะนั้น ผมรู้สึกว่าถนัด ทำแล้วใจสงบดี ไม่ทราบว่าผมต้องทำอะไรเพิ่มเติมอีกหรือไม่ครับ ?
ตอบ : นี่ไม่มี "วัว" ปนอยู่เลยขนานแท้และดั้งเดิม ในเมื่อทำอย่างอื่นแล้วฟุ้งซ่าน ยังจะเพิ่มเติมความฟุ้งซ่านไปทำอะไรวะ ???

[เถรี]

ถาม : ถ้าเราต้องการจะบูชาพระพุทธเรวัตตะสัมมาสัมพุทธเจ้า เราสามารถบูชาพระพุทธรูปองค์ไหนมาก็ได้ แล้วนำมาบูชาบนหิ้งพระที่บ้าน โดยทำป้ายไว้ข้าง ๆ ว่า นี้คือ พระพุทธเรวัตตะสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วพอถึงเวลาบูชาท่าน ก็สวดคาถา "สัมปจิตฉามิ" ทุกครั้ง แบบนี้เป็นการทำที่ถูกต้องหรือไม่ครับ ?
ตอบ : นี่ก็เกือบจะไม่มี "วัว" ปนอยู่เลย เราแค่นึกถึงพระองค์ท่านก็จบแล้ว ต้องไปทำอะไรอื่นให้ยุ่งยากทำไม ?

[เถรี]

ถาม : จากการที่ได้ลองสังเกตตัวเองมาเป็นปีแล้ว ถ้าผมได้ทำในสิ่งที่ชอบ อารมณ์ใจของผมจะทรงตัวได้ง่ายมาก แทบจะทรงตัวทันทีที่ได้ทำสิ่งนั้น ยิ่งได้ทำ ใจก็ยิ่งทรงตัว ยิ่งได้ทำ ใจก็ยิ่งรักในสิ่งนั้น เมื่อมีความรักในสิ่งนั้น ๆ มากขึ้น ก็จะเริ่มหาเหตุผลมารองรับว่าผมชอบสิ่งนั้นเพราะอะไร ซึ่งจะสามารถหาเหตุผลมากล่าวอ้างได้มากมาย เวลาที่ใครมาตำหนิในสิ่งที่ผมชอบ ผมก็มักจะหาเหตุผลมาอธิบายได้เสมอ

แต่สิ่งที่ผมชอบนั้นส่วนใหญ่เป็นเรื่องของทางโลก ผมว่าน่าจะนำวิธีนี้มาใช้กับทางธรรมได้ เพราะผมถนัดแบบนี้ ถ้าผมต้องการจะไปพระนิพพาน ผมจะต้องมีใจที่รักในพระนิพพานจริง ๆ ถ้าผมรักในพระนิพพานจริง ๆ ได้เมื่อไหร่ ทุกอย่างที่ผมทำก็จะเป็นไปเพื่อพระนิพพานอย่างเดียว โดยที่ผมไม่ต้องฝืนใจทำแต่อย่างใดอีก

แต่ปัญหาของผมตอนนี้ก็คือ ผมไม่รู้ว่าอารมณ์ของพระนิพพานเป็นอย่างไร ที่พอจะนึกออกก็มีแค่ความสงบของสมาธิเวลาที่ทรงตัวเท่านั้น ผมลองพยายามพูดออกมาเสมอเวลาที่ไหว้พระเสร็จ ว่าโลกนี้ไม่ใช่ของเรา ร่างกายนี้ไม่ใช่ของเรา พูดถึงเหตุผลที่ว่าทำไมโลกนี้ถึงไม่น่าอยู่ เพราะมีแต่ความทุกข์ มีแค่พระนิพพานเท่านั้นที่ไม่ทุกข์ ผมก็พยายามพูดทุกวัน เพราะถ้าพูดออกมาแล้วจะทำให้ผมเข้าใจได้ง่ายขึ้นมากกว่าการคิดอย่างเดียว แต่ก็ยังรู้สึกว่ามีความเศร้าหมองปนอยู่ด้วย ว่าผมยังอยากจะอยู่ในโลกนี้ เพราะโลกนี้ยังมีความสุขอยู่บ้าง แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าโลกนี้ก็มีความทุกข์อยู่เยอะมากจริง ๆ ไปพระนิพพานเลยน่าจะดีกว่า ผมก็พยายามคิดแบบนี้ แต่ใจก็ยังไม่รักในพระนิพพานจริง ๆ

ในเมื่อผมไม่รู้ว่าอารมณ์ของพระนิพพานเป็นอย่างไร ผมก็เลยไม่สามารถรักในพระนิพพานได้จากใจจริง ถ้าผมสามารถรักพระนิพพานได้จริง ๆ เมื่อไหร่ ผมคิดว่าผมก็น่าจะมีโอกาสบรรลุธรรมได้บ้าง

ไม่ทราบว่าสำหรับคนกิเลสหนาอย่างผม จะพอมีวิธีทำอย่างไรให้จิตรักในพระนิพพานได้จริง ๆ บ้างครับ ?
ตอบ : ให้คิดอยู่เสมอว่าเราต้องตาย ถ้าตายไปแล้วคนชั่ว ๆ แบบเราต้องลงนรกแน่ ๆ มีแต่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเท่านั้นที่จะช่วยเราให้รอดพ้นไปได้ องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไม่ได้อยู่ที่ใดเลยนอกจากพระนิพพาน เรานึกถึงพระองค์ท่าน เท่ากับเราอยู่ใกล้กับพระองค์ท่าน เราอยู่ใกล้กับพระองค์ท่านก็คือเราอยู่กับพระนิพพาน แล้วรักษาอารมณ์สุดท้ายนี้เอาไว้ ให้นานที่สุดเท่าที่จะนานได้ พยายามทำบ่อย ๆ ทุกวัน ท้ายสุดก็จะรักพระนิพพานไปเอง

[เถรี]

ถาม : เนื่องจากว่ามีวัตถุมงคลหลายชิ้นที่ติดตัว การอาราธนาวัตถุมงคลทั้งหมดที่เราต้องการ ควรจะทำแบบไหนจึงจะถือว่าอาราธนาวัตถุมงคลทั้งหมด

๑. ก่อนหรือระหว่างสวดมนต์อาราธนา นึกถึงภาพของวัตถุมงคลทั้งหมดที่ต้องการอาราธนา ไล่ไปทีละชิ้นจนครบ

๒. นึกแค่ว่าเราต้องการอาราธนาวัตถุมงคลกลุ่มนี้ โดยไม่ได้นึกถึงภาพวัตถุมงคลที่ต้องการจะอาราธนาทั้งหมด แล้วก็สวดมนต์อาราธนาไป

๓. ระหว่างสวดมนต์อาราธนานึกถึงภาพพระพุทธเจ้าอย่างเดียว โดยไม่ได้นึกถึงภาพของวัตถุมงคลเลยแค่เจตนาว่าจะอาราธนาวัตถุมงคลกลุ่มที่เราต้องการเท่านั้น ?
ตอบ : ข้อ ๑

[เถรี]

ถาม : สมเด็จองค์ปฐมเนื้อเขียวเหล็กไหล หากอยู่ในสภาวะจำเป็น เช่น มีเหตุฉุกเฉินกลางดึก หรือภัยอันตรายที่ต้องออกจากตรงนั้น เป็นต้น ไม่สามารถสวดพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ ๓ จบ ถวายได้ มีพระคาถาสั้นเพื่ออาราธนาให้ตัวเองปลอดภัยในกรณีฉุกเฉินหรือไม่ครับ ?
ตอบ : แสดงว่ามี "วัว" ปนอยู่น้อยมาก เขาให้สวดถวายตั้งแต่เช้ามืดโว้ย..! ถ้าฉุกเฉินขึ้นมา ก็อาศัย "พุทโธ" คำเดียวไปก่อน แต่ต้องนึกถึงพระด้วย

ถาม : การสวดพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ ๓ จบถวายสมเด็จองค์ปฐม หากเกิดเรื่องด่วนเรื่องฉุกเฉินระหว่างที่ยังสวดไม่จบ เมื่อเสร็จธุระสามารถกลับมาสวดต่อได้หรือต้องสวดใหม่ให้ครบทั้งหมดครับ ?
ตอบ : เพื่อความมั่นใจของตนเอง ก็ควรที่จะสวดใหม่ให้ครบถ้วน

ถาม : พระเครื่องและวัตถุมงคลเข้าพิธีกรรมฐาน ๓ วันที่มีพระคาถาพิเศษ เช่น พระขุนแผนเกราะเพชร , กำไลนวหรคุณ เป็นต้น ยังใช้พระคาถาเดิมหรือใช้พระคาถาอิทธิฤทธิ ฯ แทนครับ ?
ตอบ : เหลือแค่ อิติปิ โสฯ ๓ ห้อง ๓ จบก็พอแล้ว

[เถรี]

ถาม : การสักยันต์นั้นเข้ามาเกี่ยวข้องกับศาสนาพุทธได้อย่างไร แล้วถ้าผมอยากจะสักยันต์บ้างควรจะสักยันต์อะไรดีและสักที่ไหน ?
ตอบ : เมื่อนำเอารูปพระพุทธ พระควัมบดี พระสงฆ์ และหัวใจพระคาถาต่าง ๆ ในพระไตรปิฎกมาสัก ทำให้มาเกี่ยวเนื่องกัน ถ้าอยากจะสักยันต์ ขอแนะนำให้สักธงมหาพิชัยสงคราม เพราะว่ามีรายละเอียดมาก ทำให้ต้องทนเจ็บนานขึ้น ควรสักที่ผิวหนัง ไม่ควรสักในลูกตา..!

[เถรี]

ถาม : ตะกรุดในพระขุนแผนที่เป็นทอง, นาก, เงิน ได้รับการสงเคราะห์ให้เป็นมหาสะท้อนด้วยไหมครับ ?
ตอบ : เป็น

ถาม : ตะกรุดกำลังพระแม่ธรณีเนื้อทองคำ หลังจากพระท่านสงเคราะห์ให้เป็นมหาสะท้อนแล้ว อยากทราบว่าตะกรุดกำลังพระแม่ธรณีที่หนักไม่ถึงบาท จะมีอานุภาพในการสะท้อนรุนแรงและเข้มข้นเท่ากับตะกรุดมหาสะท้อนเนื้อทองคำที่น้ำหนักเต็มบาทหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ไม่เท่า

[เถรี]

ถาม : หลวงพ่อได้เตือนลูกหลานที่อยู่อเมริกาหรือยุโรป ให้ย้ายกลับเมืองไทย ตัวผมและครอบครัวได้อาศัยอยู่ที่ประเทศเดนมาร์ก ไม่ไกลจากเมืองที่มีมิงค์หลายตัวติดโคโรน่าไวรัส และกำลังเป็นข่าวดังอยู่ ณ ตอนนี้ตัวผมอยากได้วิธีที่จะช่วยให้ตัวเองและครอบครัว รอดจากสถานการณ์ที่ไม่ดีที่จะเกิดขึ้นในอนาคต เนื่องจากตัวผมกำลังเรียนมหาวิทยาลัยอยู่เลยกลับไม่ได้
ตอบ : ภาวนาว่า "ตายแน่..ตายแน่..!" เอาจิตเกาะพระนิพพานไว้ทุกวัน

ถาม : ปีที่แล้วก่อนที่โคโรน่าจะเกิดขึ้น ผมได้กลับไปเที่ยวเมืองไทย และได้ทำบุญและทำสมาธิกับหลวงพ่อที่บ้านเติมบุญ อยากทราบว่าบุญอานิสงส์ตอนนั้นพอจะช่วยให้ผมและครอบครัวรอดจากเหตุการณ์ไม่ดีที่จะเกิดขึ้นในยุโรปไหมครับ ?
ตอบ : ถึงตอนนี้ก็น่าจะได้คำตอบแล้ว

ถาม : ๗-๘ ปีก่อนผมเคยนั่งสมาธิและดันเข้าฌาน ๑ ได้ ตอนนี้ฌานเสื่อม แต่อย่างน้อยฌานสมาบัติ ทำให้ผมศรัทธาพระรัตนตรัย ๑๐๐ % ผมเข้าใจถูกไหมครับว่า ถ้าผมเจริญ พุทธานุสติ สังฆานุสติ กับ มรณานุสติ ทุก ๆ วันตอนตื่นนอน ไม่ว่าอย่างไรผมก็ไม่ตายแน่ ๆ ถ้าไม่ถึงอายุขัยจริง ๆ ?
ตอบ : ถ้าไม่ถึงอายุขัย ไม่มีอุปฆาตกรรมมาแทรก ต่อให้นอนเฉย ๆ ไม่ทำความดีอะไรเลยก็ไม่ตาย

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า สองเดือนนี้บรรดานักเก็งกำไรมาบูชาวัตถุมงคลกันมาก แล้วก็ไม่อยากจะเว้นระยะกัน ถ้าใครติดไวรัสโควิด ๑๙ สักคนหนึ่ง ก็เวรกรรมกันทั้งหมด โดนคำสั่งปิดบ้าน ๑๔ วันก็ไม่เท่าไรหรอก แต่ถ้าโดนปิดทั้งเดือนนี่ก็ยุ่งเลย

ในเรื่องของความมีระเบียบของเรานี้ ขาดมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว จนมีประโยคที่เขาพูดกันว่า "ทำอะไรได้ตามใจคือไทยแท้"

จะเห็นว่าความเจริญทางวัตถุ ยิ่งมีมากขึ้นเท่าไร ความไร้ระเบียบก็มากขึ้นเท่านั้น

จะบอกว่าคนฉลาดขึ้นหรือว่าโง่ลง ? ฉลาดขึ้น...เพราะว่าสามารถหาวัตถุใหม่ ๆ มาสนองความต้องการของตัวเองได้มากขึ้น แต่ขณะเดียวกันก็โง่ลง...เพราะว่าทิ้งสิ่งที่เป็นกฎ เป็นระเบียบ ที่จะขัดเกลาตัวเราเองให้อยู่ในกรอบ อยู่ในแนว ที่จะเดินทางไปสู่ความหลุดพ้นได้ง่ายขึ้น ในเมื่อทิ้งไปเสีย โอกาสที่จะไปถึงความหลุดพ้นก็ยากขึ้น

[เถรี]

มารเอาสิ่งทั้งหลายเหล่านี้มาหลอกล่อ ให้คนเห็นผิดเป็นชอบ ดิ้นรนหลุดออกจากกฎเกณฑ์ที่จะช่วยขัดเกลาเราในระดับต้น แล้วถ้าหากว่าเรายังไม่สามารถทำตามกฎเกณฑ์หยาบ ๆ ที่จะช่วยขัดเกลาเราในระดับต้นได้ โอกาสที่จะเข้าถึงความละเอียดขั้นกลาง ขั้นปลาย ก็ไม่ต้องไปพูดถึง

มารนั้นเก่ง ใช้ทุกสิ่งรอบกายของเรา มาหลอกล่อให้เราหลงทาง คนทุกคน ของทุกชิ้น สัตว์ทุกตัว เขาสามารถใช้เป็นเครื่องมือได้ทั้งหมด

อย่างที่ม็อบคณะราษฎร ๒๕๖๓ ไปเย้ว ๆ กันอยู่นั้นก็เหมือนกัน ถ้ามัจจุมารแทรกพรวดเข้าไป ได้ตายกันเป็นพันเป็นหมื่น เพราะว่าโควิด ๑๙ จะระบาด ใครที่ไม่เกรงไม่กลัว คิดว่าตัวเองทำในสิ่งที่ถูกต้องแล้ว ก็ต้องพร้อมยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้นด้วย

แต่โดยวิสัยของคนเรา มักจะให้อภัยตนเอง ด้วยการโทษว่าเป็นความผิดของผู้อื่น

ดังนั้น...ก็จะโทษว่า เป็นเพราะรัฐบาลไม่ดี ทำให้เขาต้องไปชุมนุมกัน แล้วติดเชื้อไวรัสขึ้นมา ภาษาวัยรุ่นก็ต้องบอกว่า "เอาที่สบายใจเลย" เพราะว่าการที่มีอคติเข้าข้างตนเอง เขาเรียกว่า "ลำเอียงเพราะรัก" รักตัวเอง หาข้อแก้ตัวให้ตัวเองได้เสมอ

รัฐบาลก็จะแก้ตัวว่า...ห้ามแล้ว ใช้มาตรการทุกอย่างแล้ว แต่คนก็ยังไปชุมนุมกัน ส่วนทางด้านม็อบก็จะแก้ตัวว่า...ตั้งใจทำทุกอย่างเพื่อความเจริญของบ้านเมือง เพื่อทำให้ประเทศชาติไปได้ดีกว่านี้ แม้แต่ชีวิตก็ยอมสละได้ เหมือนอย่างกับว่าการที่ติดไวรัสนั้น เป็นการเสียสละอย่างหนึ่งเพื่อให้งานสำเร็จ ถ้าพูดภาษาการ์ตูนก็ ขอให้เจริญ ๆ เถอะวะ..!

[เถรี]

พระอาจารย์แนะนำว่า ขอให้ญาติโยมทั้งหลาย อย่าได้ตั้งอยู่ในความประมาท อย่างน้อยก็กินร้อน ช้อนกลาง ล้างมือบ่อย ๆ สวมหน้ากากอนามัย เว้นระยะห่างจากผู้อื่น และอย่าไปอยู่ในที่ที่มีชุมชนหนาแน่น จะได้ปลอดภัยจากโรคภัยไข้เจ็บได้ในระดับหนึ่ง

สำหรับท่านที่อยู่ต่างประเทศ อย่าลืมสวดมนต์ ไหว้พระ เจริญกรรมฐาน อุทิศส่วนกุศลให้กับเทวดาที่รักษาตัวเราทุกวัน อย่างน้อยถ้าไม่เกินวิสัย ท่านจะได้ช่วยอนุเคราะห์สงเคราะห์ ให้เราได้อยู่รอดปลอดภัย ทั้งจากโรคภัยไข้เจ็บ ตลอดจนทั้งภัยอันตรายอื่น ๆ

ขอเอาใจช่วยทุกท่านตลอดจนกระทั่งคนที่ท่านทั้งหลายรัก ให้มีความปลอดภัย อย่าได้ติดโรคติดภัยทั้งหลาย ทั่วหน้ากันทุกท่านทุกคน

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า ช่วงนี้ภาคใต้ของเรากำลังลำบาก สองวันก่อนน้ำป่าท่วมคีรีวง ซึ่งก่อนหน้านี้หลายปีก็โดนน้ำป่าและดินถล่มไปทีหนึ่งแล้ว ฟื้นกันขึ้นมา จนกลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวสำคัญ คราวนี้น้ำป่ามาถึง ก็กวาดไปอีกหลายศพ..!

ทางด้านนครศรีธรรมราชนั้น ช่วงนี้จะมีมรสุมเข้าหนักมาก ถ้าหากว่าใครอายุมากหน่อยอาจจะยังจำได้ ที่ทะเลซุงถล่มหมู่บ้านกะทูนเหนือ ตำบลกะทูน อำเภอพิปูน คราวนี้มาเป็นอำเภอคีรีวง ซึ่งคีรีวงนั้นเคยโดนไปครั้งหนึ่งแล้ว ครั้งนี้มาโดนอีก ในข่าวบอกว่าหนักสุดในรอบ ๓๐ ปี

เรื่องของวัตถุมงคลวัดท่าขนุนนั้น ส่วนหนึ่งที่อาตมาขอพระท่านไว้เสมอก็คือ ถ้าหากว่ากฎของกรรม หรือวาระของกรรมเข้ามาถึง ขอให้รอดชีวิตไว้ ถึงทรัพย์สินจะเสียหายก็ไม่เป็นไร คือคนเราถ้าเอาตัวรอดได้ ทรัพย์สินอื่นก็หาใหม่ได้ แต่ถ้าหากว่าถึงแก่ชีวิตไป โอกาสที่จะแก้ตัวก็ไม่มี

[เถรี]

โดยเฉพาะวัตถุมงคลรุ่นล่าสุด ที่พระพุทธเจ้า ๒๘ พระองค์ท่านมาสงเคราะห์ ญาติโยมส่วนหนึ่งก็มัวแต่ไปหาที่เป็นเนื้อเงิน เนื้อนาก เนื้อทองคำ อันนั้นอาตมาถือว่าขาดปัญญาไปหน่อย เนื้อเงิน เนื้อนาก เนื้อทองคำ แม้ว่าจะมีส่วนของมหาสะท้อนอยู่ แต่ถ้าคุณใช้วัตถุมงคลเนื้ออื่นที่ราคาถูกกว่า แล้วภาวนาคาถามหาสะท้อน ก็มีผลเหมือนกันนั่นแหละ ตะเกียกตะกายไปหาแต่ของแพงกัน อาตมาเองสมัยก่อนไม่พกสักชิ้นหนึ่ง ภาวนาคาถามหาสะท้อนอย่างเดียวก็มีผลเหมือนกัน

ดังนั้น...เอาวัตถุมงคลรุ่นไหนก็ได้ เพราะว่าอาตมาเอาไปเข้าพิธีใหม่ทั้งหมดเลย เพียงแต่ว่าท่านที่ต้องการอานุภาพมหาสะท้อน ก็ไปเสาะหาแต่เนื้อแพง ๆ กัน

วัตถุมงคลชุดนี้ ที่ขอพระท่านไว้หลัก ๆ เลยคือ
ความคล่องตัวในการเป็นอยู่...จุดนี้ต้องใช้ประกอบกับพระคาถาเงินล้าน
ความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน...เหล่านี้ต้องประกอบกับ อิติปิ โสฯ ๓ ห้อง ๓ จบ
แล้วก็ป้องกันในเรื่องของโรคระบาด...ให้ภาวนาว่า ทุกขา ทุกขัง ปะติฏฐิตัง สัมปะฏิจฉามิ
ส่วนด้านอื่น ๆ ที่ท่านให้มาเยอะแยะไม่ต้องไปสนใจ เอาหลัก ๆ แค่นี้ไว้ก่อน

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า วัตถุมงคลเนื้อเงินส่วนใหญ่ถ้าหากว่าออกต้นเดือนธันวาคม ๒๕๖๓ นี้แล้ว ก็น่าจะหมดแล้ว เพราะว่าที่วัดก็ไม่มีส่วนที่สำรองไว้ ดังนั้น...ในส่วนของเนื้อเงินหรือเนื้อทองคำ หมดแล้วก็คือหมดเลย ต้องไปหาของแพงที่เขาไปจำหน่ายกันในเว็บไซต์หรือว่าเฟซบุ๊กกันเอง

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า เหรียญพญาเต่ามังกรเงินล้านเปิดโลกพลิกชีวิตพิมพ์เล็ก ที่อาตมาเรียกว่าพิมพ์จิ๋ว ทางวัดไม่มีเหลือเลยนะ เพราะว่ายังไม่ทันจะออกเลย ท่านพระครูปฐมสาธุวัฒน์ วัดสี่แยกเจริญพร ขอเหมาไปทั้งหมด ท่านบอกว่า "เดี๋ยวคืนต้นทุนให้อาจารย์" เพื่อที่จะได้เอาไปหาทุนบูรณะปฏิสังขรณ์วัด

ก็เป็นที่น่าปลื้มใจว่า ท่านใช้หนี้สิน ๖ ล้านกว่าบาทหมดแล้ว ถมที่สำหรับทำลานจอดรถไปอีก ๓ ล้านกว่าบาท แล้วยังมีทุนสำรองเข้าบัญชีวัดอีก ๑ ล้านบาท ท่านบอกว่า ท่านเป็นคนป่ามีปืนแล้ว ส่วนอาตมาไม่มีเหรียญเหลืออยู่เลย เพราะว่าพ่อเจ้าประคุณขอเหมาไปหมด

[เถรี]

สรุปว่าตอนนี้ท่านพระครูเทพ หรือท่านพระครูปฐมสาธุวัฒน์ ท่านเป็นคนป่ามีปืน ใช้หนี้หมดแล้วก็มีเงินเหลือเก็บด้วย ท่านบอกว่า "หลวงพ่อพลิกชีวิตให้ผมจริง ๆ เลยครับ" แต่ว่าท่านออกวัตถุมงคลค่อนข้างจะโหดนะ อาตมาออกเหรียญพญาเต่ามังกรฯ พิมพ์จิ๋ว เนื้อทองคำ ๒ เหรียญราคาหนึ่งแสนห้าหมื่นบาท ท่านเอาไปออกต่อในราคาสามแสนสามหมื่นบาท..! แล้วดันขายได้อีกด้วย

โยมอุปัฏฐากท่านหนึ่งก็บ่นว่าพิมพ์จิ๋วเล็กเกิน เมินหน้าไปหน่อยเดียว หันกลับมาหายไปแล้ว คนอื่นตะครุบไป ต้องบอกว่าสมน้ำหน้า..! ท่านอาจารย์เทพก็นั่งหัวเราะ บอกว่า "มึงอยากช้าเอง โทษใครไม่ได้"

ไปตำหนิว่าพระองค์เล็ก ต้องเจอแบบหลวงพ่อวัดปากน้ำ โยมรับสมเด็จของขวัญวัดปากน้ำไป บอกว่า "องค์เล็กขนาดนี้จะคุ้มครองได้อย่างไร..?" ตอนกลางคืนหลับฝันเห็นพระพุทธเจ้าเสด็จมา องค์ใหญ่เต็มจักรวาลเลย ตรัสถามว่า "องค์ใหญ่แค่นี้พอไหม ?"

[เถรี]

ถาม : เรื่องน้ำกินน้ำใช้ในช่วงภาวะสงครามที่กำลังจะเกิดขึ้น ต้องเตรียมตัวอย่างไรคะ ?
ตอบ : จะไปสนใจอะไรกับตรงนั้น ถ้ากระทั่งกินหรือใช้ ยังไม่รู้ว่าจะเตรียมตัวอย่างไร ก็ไม่ต้องไปทำ แค่ใช้สามัญสำนึกก็รู้แล้วว่าต้องทำอย่างไร..!

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า เมื่อคืนใครที่เข้าเว็บวัดท่าขนุนไม่ได้ อาจจะตกใจ เขามีการเปลี่ยนเซิร์ฟเวอร์ใหม่ เพราะถ้าเอาเข้าระบบ Cloud แล้ว ราคาจะถูกลง ก็เลยมีการโยกย้ายข้อมูล ตอนนี้ยังไม่อยู่ตัวเลย ระบบยังเพี้ยน ๆ อยู่

เซิร์ฟเวอร์เก่ายังใช้งานได้ แต่รองรับจำนวนคนไม่ไหว เพราะว่าสมาชิกเว็บวัดท่าขนุนมีเป็นหมื่นคนแล้ว สมัยนี้เข้าไปกดไลค์ดาราได้เป็นล้านคน แต่สมาชิกเว็บวัดท่าขนุนยังมีอยู่แค่หมื่นนิด ๆ แต่ว่าสมาชิกน้อยหน่อยก็ดี เพราะว่าจะได้ไม่ต้องเปลี่ยนเซิร์ฟเวอร์บ่อย ๆ อย่างทางเว็บพลังจิตทั้งเปลี่ยนทั้งเพิ่มไป ๗ - ๘ ตัวแล้ว

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวเตือนโยมท่านหนึ่งว่า "อะไรที่เป็นของต่ำ ของไสยศาสตร์ อย่าเล่นมากนัก โดยเฉพาะพวกทรงเจ้าเข้าผี เดี๋ยวเราจะเดือดร้อนทีหลัง บางทีโยมก็ไม่รู้ว่าวัตถุมงคลของตัวเองเป็นของไสยศาสตร์ล้วน ๆ กินตัวเองอีกด้วย..! น่าสงสารเหมือนกัน"

[เถรี]

ถาม : เราควรจะตั้งพระศรีอาริยเมตไตรยไว้ที่โต๊ะพระพุทธหรือว่าพระสงฆ์ครับ ?
ตอบ : ถ้ามีโต๊ะพระสงฆ์ต่างหาก ก็ตั้งไว้บนสุดเลย

ถาม : รูปภาพติดผนัง จำเป็นต้องหันไปทางทิศเหนือหรือทิศตะวันออกไหมครับ ?
ตอบ : ถ้าเป็นไปได้ก็หันให้ถูกทิศไว้ก่อน ไม่อย่างนั้นเราเองนั่นแหละ จะมาเสียกำลังใจเองว่าหันไม่ถูกทิศ

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ท่านเจ้าคุณพระสินีนาฏ พิลาสกัลยาณี จะไปไหว้พระที่วัดท่าขนุน แต่ยังไม่แจ้งกำหนดการมา แสดงว่าหลวงพ่อทองคำ หลวงพ่อนาก หลวงพ่อเงิน วัดท่าขนุน ท่านโด่งดังใช้ได้เหมือนกัน"

[เถรี]

ถาม : ก่อนที่จะพิจารณาทุกครั้ง จะต้องกำหนดลมหายใจก่อนทุกครั้ง ใช่ไหมคะ ?
ตอบ : ควรที่จะเป็นเช่นนั้น เพราะว่าถ้าใจไม่นิ่งไม่สงบ พิจารณาไปก็ไม่ค่อยจะได้ผล จึงต้องเริ่มด้วยการจับลมหายใจเข้าออกให้สมาธิทรงตัวก่อน

ถาม : การปฏิบัติสำหรับคนที่โง่เขลา ปัญญามีน้อย ควรจะเริ่มจากอะไรดีคะ ?
ตอบ : ลมหายใจเข้าออก จะโง่หรือฉลาด ก็ทิ้งลมหายใจไม่ได้เลย ถ้าไม่มีลมหายใจเข้าออก ความดีที่เราทำไว้จะไม่ทรงตัว เพราะฉะนั้น..นั่งดูลมไป..ทุกวัน..ทุกวัน

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "เมื่อสิ้นเดือนพฤศจิกายน อาตมารับนิมนต์ไปที่คุ้มเสือตระการ อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ เจ้าของคุ้มเสือ คุณมด (พลตรีหญิงกชกร ไชยบุตร) นิมนต์ไป พาไปดูสารพัดเสือ เสือที่พาไปดู บางตัวเป็นเสือผ่าเหล่า เนื่องจากว่าอาจจะผสมสายเลือดชิด กลายเป็นเสือสิ้นลาย ก็คือสีขาวมอ ๆ ไม่มีลายอะไรเลย ยกเว้นจุดดำ ๆ เหมือนอย่างกับเป็นคิ้วอยู่สองจุด แล้วส่วนที่ทำให้เห็นว่าเป็นเสือโคร่งก็คือ ลายเส้นตรงหน้าผากที่เป็นภาษาจีน ที่อ่านว่า "หวัง" ที่แปลว่าเจ้าหรือว่าราชา

เสือที่ไปดูมีทั้งเสือเบงกอล เสือไซบีเรีย เสือโคร่งสีทอง เสือโคร่งสีขาว แล้วก็เสือชีตาห์ ในเมื่อเจ้าของอนุญาต อาตมาก็เข้าไปเล่นด้วย ไอ้เจ้าชีตาห์ก็ซน ทั้งกัดทั้งข่วน ต้องคอยทุบให้หยุด คือพวกสัตว์นักล่าไม่ว่าจะเสือ จะหมา จะแมวอะไรก็ตาม ถ้าเราตกใจ แล้วร้องเสียงดัง เขาจะคิดว่าเราเป็นเหยื่อ แล้วก็ทำร้ายเลย เพราะฉะนั้น...ถ้าหากเข้าไปในกรงเสือนี่ห้ามร้องเด็ดขาด ถึงโดนกัดก็ห้ามหนี แต่ให้ทุบแรง ๆ พอโดนอาตมาทุบ เขาก็เลิกกัด หันมาข่วนแทน พอทุบไม่ให้ข่วน เขาก็กัดอีก นึกแล้วขำดี โดนกัดซะแข้งขาเป็นลายริ้ว ๆ ขาว ๆ อาตมาเต็มใจให้กัด เพราะรู้ว่ากัดไม่เข้า เพียงแต่ว่ากำลังใจต้องไม่ตกนะ เพราะว่าเสือถึงกัดไม่เข้า แต่ก็เจ็บน่าดู

คุณมดเขาสร้างวัตถุมงคลพยัคฆ์บารมีรุ่น ๑ หาทุนเพื่อการสาธารณกุศล พูดง่าย ๆ ก็คืออยากจะทำบุญ อยากจะช่วยวัดวาอาราม หรือว่าคนทั่วไปอย่างไร ก็จะได้เอาเงินจากกองทุนนี้ไปใช้"

[เถรี]

"งานนี้อาตมาสบาย นั่งลงไปภาวนา ปรากฏว่าวัตถุมงคลส่วนใหญ่รัศมีสว่างไสวหมดแล้ว แล้วก็มีพ่อปู่ฤๅษีท่านหนึ่งมา หัวเป็นเสือชัดเจนมาก ถามว่า "พ่อปู่เป็นใคร ? มาจากไหนครับ ?" ท่านบอกว่า "เป็นพระฤๅษี เขาเรียกผมว่าปู่เจ้าสมิงพราย หลายคนเรียกว่าครูเสือ" ถามว่า "ปัจจุบันท่านอยู่ภพภูมิไหน ?" ท่านบอกว่า "อยู่พรหมชั้นที่ ๑๖ " โอ้โห..ไปไกลมาก..!

ถ้าหากว่าใครจะเสกวัตถุมงคลที่เกี่ยวกับเสือ หรือใช้วัตถุมงคลที่เกี่ยวกับเสือ ให้นึกถึงท่านปู่ฤๅษีปู่เจ้าสมิงพรายด้วย ความจริงถ้าท่านมาเป็นพรหมชั้นที่ ๑๖ ว่าที่พระอรหันต์ ก็จะงามกว่านั้นเยอะ แต่ท่านมาให้ดูในลักษณะศีรษะเป็นเสือ จะได้รู้ว่าที่เขาไหว้ครูเสือกันนั้น ท่านรับได้จริง ๆ

อาตมาก็สบายใจตรงที่ว่า พรหมชั้นที่ ๑๖ ท่านเตรียมจะเข้าพระนิพพานแล้ว สิ่งใดถ้าหากว่าท่านบอกกล่าว ท่านสอนมา ถูกต้องแน่นอน เกรงแต่ท่านที่อยู่ชั้นต่ำ ๆ พอถึงเวลาจะพาเราออกนอกลู่นอกทางมากจนเกินไป

นั่นเป็นครั้งแรกในชีวิตที่รู้จักฤๅษีที่ชื่อว่าปู่เจ้าสมิงพราย ท่านบอกว่าท่านเป็นครูเสือ อาตมารู้จักแต่เสือดาวที่เป็นครูเสือ คือโบราณเขาเล่ากันว่าเสือดาวสอนเสือโคร่ง สอนความรู้ในการทำมาหากินทุกประเภท แต่ที่ไม่ได้สอนอยู่อย่างหนึ่งก็คือการขึ้นต้นไม้ เพราะว่าเป็นไม้ตาย เก็บเอาไว้ เผื่อศิษย์ทรยศ"

[เถรี]

"ถ้าหากว่าญาติโยมดูสารคดีเกี่ยวกับแอฟริกา บางทีจะเห็นเสือดาวไล่จับลิงบนต้นไม้ โอ้โห..คล่องตัวมาก..! พอถึงเวลาล่าเหยื่อได้ ก็เอาขึ้นต้นไม้ไปกิน เพราะสิงโตขึ้นไม่ได้ เราจะเห็นว่าเสือโคร่งขึ้นต้นไม้ได้ แต่ไม่เก่ง แต่ถ้าเป็นเสือดาวนี่ เราเสร็จแน่ ๆ

เมื่อปลายปีที่แล้ว มีกะเหรี่ยงสองผัวเมียเจอเสือโคร่งในทุ่งใหญ่ฯ เลยหนีขึ้นกอไผ่ อาตมาก็สงสัยว่า "ทำไมหนีขึ้นกอไผ่ ?" เขาบอกว่า "ปู่ย่าตาทวดสอนไว้ว่า ถ้าหนีเสือให้ขึ้นกอไผ่" ถามว่า"มีเหตุผลอะไร ?" เขาตอบว่า "เล็บเสือเกาะต้นไผ่ไม่ได้ เปลือกผิวลำไผ่ลื่น" นั่นแสดงว่าเขาสั่งเขาสอนกันมา ตามเผ่าตามพันธุ์ของตนเองที่อาศัยอยู่ตามป่าตามดง ซึ่งมีโอกาสเจอเสือบ่อยมาก เจ้าเสือตัวนั้นก็เฝ้าอยู่เป็นชั่วโมงเลยนะ ไม่สามารถจะกินสองผัวเมียกะเหรี่ยงได้ ในที่สุดก็ต้องไป

อาตมาเองเอาตะกรุดพยัคฆราชเกราะเพชรส่วนที่เหลือ แล้วก็หนวดเสือ หนังเสือไฟ เอาใส่กระเป๋าไปเข้าพิธีด้วย เจ้าหน้าที่สนามบินถามตั้งแต่ขาไปว่า "นั่นอะไรน่ะหลวงพ่อ ?" ก็ตอบไปว่า "คุณเปิดดูสิ" เพราะเขาเห็นตะกรุดเป็นถุงเลย ตะกรุดหนังเสือเวลาม้วนก็ค่อนข้างจะใหญ่ เขากลัวว่าจะเป็นกระสุนปืน อาตมาก็เลยบอกเจ้าหน้าที่ว่า "คุณเปิดดูเองเถอะ อาตมาขี้เกียจอธิบาย"พอบอกให้เปิดดูเอง เจ้าหน้าที่เห็นก็บอกว่า "นิมนต์เลยครับ นิมนต์เลยครับ"

[เถรี]

ทางด้านคุณมดจะนิมนต์อาตมาไปงานวันเกิดหลวงปู่บุญส่ง วัดสันติวนาราม จังหวัดจันทบุรี พอดีว่าต้นเดือนก่อนทางลูกศิษย์หลวงปู่ก็มานิมนต์แล้ว แต่ตรงกับช่วงรับสังฆทานที่นี่ ก็เลยไม่สามารถที่จะไปได้ จึงฝากไปกราบขอขมาหลวงปู่ให้ด้วย โอกาสหน้าคงได้มีโอกาสไปกราบเท้าหลวงปู่จนถึงวัด

การไปงานบวงสรวงไหว้ครูเสือ และปลุกเสกวัตถุมงคลพยัคฆ์บารมีรุ่น ๑ ของคุ้มเสือตระการที่แม่ริม ต้องบอกว่าเบาแรง เบาแรงสองประการคือ ประการแรกวัตถุมงคลเขาเสกไปรอบหนึ่งแล้ว ประการที่สองครูเสือคือปู่เจ้าสมิงพรายท่านมาทำให้เอง

ตอนแรกอาตมาก็ไม่รู้ว่าจะเติมอะไร เพราะครูบาอาจารย์ท่านเสกไปแล้ว ปู่เจ้าสมิงพรายบอกว่าเพิ่มเมตตาเข้าไปหน่อยก็แล้วกัน อาตมาก็ว่า "ใช้วัตถุมงคลรูปเสือ เขี้ยวเสือ แล้วจะเอาเมตตา..!" ท่านก็บอกว่า "เสือเป็นเมตตามหานิยม ถึงเป็นสัตว์ดุร้าย แต่คนอยากเห็นอยากเจอ ถ้าลองเอาเสือไปขังไว้ คนจะแห่กันไปดู จึงถือว่าเสือเป็นเมตตามหานิยมด้วย"

[เถรี]

"อาตมาเองก็คงไม่เอาแบบนั้นหรอก เพราะเมตตาสายเราก็ว่ากันตามกรณียเมตตสูตรเลย แผ่เมตตาต่อสรรพสัตว์ทุกภพ ทุกภูมิ ทุกหมู่ ทุกเหล่า ตั้งใจว่าเราไม่เป็นศัตรูกับใคร ยินดีเป็นมิตรกับคนและสัตว์ทั่วโลก พออารมณ์ใจนิ่ง ก็ขอบารมีพระท่านช่วยสงเคราะห์ แหม..สว่างดีจัง เสียอยู่อย่างเดียว เวลาขอบารมีพระสงเคราะห์ ถ้าไม่ได้กันเอาไว้ก่อน บางทีอำนาจด้านอื่นก็หายหมด โดนบารมีพระท่านล้างหมดเกลี้ยงเลย..!

ความจริงคุ้มเสือไม่ได้มีเฉพาะที่แม่ริมนะ คุณมดยังมีอยู่ที่แม่แตงและที่ภูเก็ต มีเสืออยู่ ๓๐๐ กว่าตัว คุยไปคุยมาคุณมดบอกว่าได้ที่ปรึกษาในการเขียนตำราแล้ว ตั้งใจจะเขียนตำราเกี่ยวกับเสือ คุยไปคุยมาอาตมารู้เรื่องเสือมากกว่า คุณมดก็เลยบอกว่าจะขอให้เป็นที่ปรึกษาในการเขียนตำราด้วย"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ตอนนี้วัตถุมงคลสองชุดที่อาตมาหวงก็คือ ตะกรุดพยัคฆราชเกราะเพชร กับเหรียญพญาเต่ามังกรเงินล้านเนื้อเขียวเหล็กไหล เหตุที่หวงเพราะว่าวัตถุมงคลสองชนิดนี้ เข้าพิธีพลิกชีวิต เข้าพิธีสะท้านไตรภพ เข้ากรรมฐานรอบปกติสองรอบ แล้วก็เข้ากรรมฐานล่าสุดที่พระพุทธเจ้า ๒๘ พระองค์สงเคราะห์อีกรอบหนึ่ง

ดังนั้น...ที่หวงเพราะว่าเก็บไว้เป็นไม้ตายสุดท้าย เผื่อว่าไม่มีวัตถุมงคลที่พระพุทธเจ้า ๒๘ พระองค์ท่านสงเคราะห์แล้ว จะได้ใช้ชุดนี้แทน โดยเฉพาะเหรียญที่มีหน้าเงิน หน้าฝาบาตร ขาฝาบาตร พวกนี้ต้องปั๊มถึงแปดครั้งด้วยกัน ต้องบอกว่าพระอาจารย์เทพท่านมีกำลังใจดีมาก ของทำยากราคาแพงปานนั้น ก็อุตส่าห์สั่งทำ แล้วมอบให้กับอาตมาทั้งหมดเลย บอกว่าสร้างถวายครูบาอาจารย์ ครูบาอาจารย์อย่างอาตมาจึงต้องสร้างถวายคืนท่านไปบ้าง"

[เถรี]

ถาม : เราสามารถชุบทองพระเครื่องเพิ่มได้ไหมครับ ?
ตอบ : ขึ้นกับว่าเรามีเงินไหม ? ถ้ามีก็ทำได้

ถาม : ดีกว่าใช่ไหมครับ ?
ตอบ : ดีหรือไม่ดีอยู่ที่เราชอบ ถ้าไม่ชอบก็ไม่ดี

ถาม : พุทธานุภาพก็เท่าเดิมใช่ไหมครับ ?
ตอบ : ถ้าทำด้วยความไม่ความเคารพ ดีไม่ดีก็หายหมด..!

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "ช่วงประมาณสองอาทิตย์กว่าที่ผ่านมา อาตมาเดินทางไปอีสานและภาคเหนือ ถึงได้เห็นว่าคนเราเกินร้อยละ ๙๐ ไม่มีการระมัดระวังเรื่องการแพร่ระบาดของโควิด-๑๙ เลย ไม่มีการป้องกันด้วยการใส่หน้ากาก สถานที่ต่าง ๆ ที่เคยมีเจลแอลกอฮอล์ล้างมือ ก็เหลือน้อยเต็มที

พอเชื้อระบาดขึ้นมาที ก็แตกตื่นตกใจ แล้วค่อยมาใส่หน้ากากกันใหม่ ค่อยมาล้างมือกันใหม่ เหตุที่เป็นเช่นนั้น เพราะว่ามีความประมาทเป็นปกติ คนที่ประมาทก็คือคนที่ขาดสติ บุคคลที่ขาดสติ สมาธิย่อมไม่มี

อาตมาเองเพิ่งไปค้างที่แม่สายมา ๑ คืนอยู่เชียงใหม่มาอีก ๔ คืน ในช่วงที่เชื้อไวรัสแพร่ระบาดกันอยู่ เพราะฉะนั้น...ญาติโยมเข้ามาในที่นี้ ถ้าไม่ป้องกันตัวเอง จะทำอย่างไรก็ได้ อาตมาไม่ได้ว่าอะไร ถ้าติดโรคไปก็ไม่ต้องมาโทษกัน

ส่วนใหญ่พวกเราอยู่ในลักษณะไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา ถึงเวลาก็แตกตื่นขึ้นมาที ค่อยรู้สึกตัวขึ้นมาที โดยเฉพาะพวกที่ไปชุมนุมประท้วงกันอยู่ อาตมากลัวอยู่อย่างเดียวว่า ถ้ามีติดเชื้อโควิดเกิดขึ้นสักคนเดียว ก็ระเบิดลงดี ๆ นี่เอง"

[เถรี]

"เป็นที่น่าเสียดายว่าเศรษฐกิจของเชียงรายและเชียงใหม่กำลังไปได้ดี ตอนที่อาตมาไปถึง ที่พักทุกแห่งแทบจะเต็มหมด ต้องอาศัยกำลังภายในถึงจะมีที่พัก แต่ปรากฏว่าเจอไอ้พวกสิ้นสติแค่ไม่กี่คน แอบเข้ามาโดยไม่มีการกักตัว พอติดเชื้อเข้า ตอนนี้ด่านแม่สายเงียบเป็นผีหลอกเลย เชียงใหม่ก็โดนยกเลิกการจองสถานที่ต่าง ๆ รวมทั้งโรงแรมไปเท่าไรก็ไม่รู้ ? เจ้าของก็คงอยู่ในสภาพที่แทบจะน้ำตาไหล

ตอนนี้คนจังหวัดพิจิตรแห่กันไปตรวจเชื้อโควิด จนโรงพยาบาลรับมือไม่ไหว

ถ้าเป็นอาตมา หลังจากที่รักษาตัวคนแพร่เชื้อหายแล้ว ต้องส่งฟ้องคนแพร่เชื้อในข้อหาตั้งใจฆ่าเลย..! เพราะรู้อยู่ว่าตัวเองเป็น แต่ไม่มีการระวังป้องกัน ไม่มีการที่จะไปหาหมอ ไม่กักตัว ถือว่ามีเจตนาแพร่เชื้อทำร้ายผู้อื่นให้ถึงแก่ความตาย จึงต้องแจ้งข้อหาพยายามฆ่าไปเลย

บ้านเรานี่ถ้าไม่มีการลงโทษให้เห็นอย่างชัดเจน ก็ไม่กลัวกัน สมัยท่านนายกฯ ทักษิณ ยาบ้าเม็ดละ ๗๐๐ บาท เพราะว่าหาซื้อไม่ได้ สมัยนี้เม็ดละ ๓ บาท ๕ บาท ผ่อนได้อีกต่างหาก..! เพราะว่าสมัยโน้นมีการฆ่าตัดตอน คนกลัวตายจนกระทั่งยาบ้าก็ระบาดไม่ออก"

[เถรี]

"แล้วอย่าคิดว่ามีแต่บ้านเราที่ทำแบบนี้ ประเทศฟิลิปปินส์ก็ใช้ระบบนี้ โดยประธานาธิบดีประกาศรับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียว ในเมื่อคุณอยากค้ายาเสพติด แปลว่าคุณอยากให้ตำรวจยิงตาย ในเมื่อประธานาธิบดีประกาศนโยบายแบบนี้ พ่อค้ายาก็เผ่นกันหมด

ส่วนบ้านเราหลังจากท่านนายกฯ ทักษิณโดนปฏิวัติ ยาบ้าก็ระบาดใหม่ ทุกวันนี้เราอยู่ในกึ่ง ๆ ระบบเผด็จการ ทหารมีอำนาจเต็มที่ แต่จับยาบ้าได้ทีละเป็นล้าน ๆ เม็ด แล้ววันก่อนพอถึงเวลาจับยาเคได้ ๑๑ ตันครึ่ง ก็กลายเป็นปุ๋ยไปอีก อาตมาเลยไม่แปลกใจว่าทำไมคนถึงได้ออกไปประท้วงกันมาก

ความประมาทของชาวบ้าน ความสองมาตรฐานของรัฐบาล ถ้าเราเอาไม่อยู่ขึ้นมา จะตายเพราะเชื้อโควิดกันเป็นหมื่น..! ตอนนี้ประเทศพม่าเอาไม่อยู่ ทั้ง ๆ ที่ระบาดทีหลังเมืองไทยนานมาก แต่ปัจจุบันนี้ยอดระบาดไปสูงลิบเลย ญาติโยมทางด้านโน้นส่งภาพมาให้ดู มีคนล้มตายล้มป่วยอยู่ข้างถนนมากมาย ถ้าบ้านเรามีสภาพอย่างนั้นแล้วจะอนาถมาก ดังนั้น..ถ้าหากว่าไม่รู้จักระมัดระวังตัวเอง ยังคงความประมาทเป็นปกติ ก็ถือว่าท่านได้ใช้สิทธิ์ของตัวเองอย่างเต็มที่ ก็คือสิทธิที่จะตาย..!"

[เถรี]

"ที่กันได้จริง ๆ แม้จะไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ ก็คือหน้ากากอนามัยทางการแพทย์ ที่เหลือต่อให้เป็นหน้ากากราคาสูง ๓๐ กว่าล้านบาท ทำด้วยทองคำขาวฝังเพชร ก็แค่ได้แต่หวังว่าใส่แล้วจะรอดจากไวรัสโควิด-๑๙ ไปได้"

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "ช่วงที่เดินทางไปอีสานและภาคเหนือ แวะดูงานตลาดชุมชนที่ศูนย์คชศึกษา บ้านตากลาง จังหวัดสุรินทร์ เห็นเขายังมีวัสดุที่ทำจากช้าง ไม่ว่าจะเป็นงาช้าง ขนช้าง กรามช้าง กรามก็คือฟัน แล้วก็ไปได้รับคำแนะนำจากทางเจ้าของร้านว่า ให้หาวัสดุที่ทำด้วยฟันหรือกรามช้างชิ้นหนึ่ง กับวัสดุที่เป็นกำไลงาช้างชิ้นหนึ่ง โดยถือเคล็ดว่า "ฟันกำไร" เขาบอกว่าให้สังเกตดูว่า คนค้าขายสมัยนี้ทำอย่างนี้กันเยอะ เห็นใครใส่กำไลงาช้าง หรือกำไลขนหางช้าง ให้ถามเลยว่า "มีอะไรที่เป็นฟันหรือกรามช้างบ้าง ?" เขาจะต้องมีแน่นอน ก็คือว่าเป็นการถือมงคล ที่ช่วยในเรื่องกำลังใจได้ระดับหนึ่ง

แต่ถ้าจะเอาจริง ๆ ต้องปฏิบัติตามสิ่งที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าสอนไว้ ก็คือถ้าอยากรวย ให้ปฏิบัติในคาถาหัวใจเศรษฐี คือ อุอากะสะ

อุ มาจาก อุฏฐานสัมปทา ถึงพร้อมด้วยความขยันหมั่นเพียร
อา คือ อารักขสัมปทา รู้จักรักษาทรัพย์ ก็คือแบ่งปันทรัพย์สินที่หาได้เป็นส่วน ๆ โดยเฉพาะในส่วนของการเก็บงำไว้เป็นทุน
กะ คือ กัลยาณมิตตา รู้จักคบแต่เพื่อนที่ดี ไม่คบเพื่อนปอกลอก ไม่คบเพื่อนชักชวนไปในทางฉิบหาย
สะ คือ สมชีวิตา ดำเนินชีวิตอยู่ตามศีล ตามธรรม

ซึ่งถ้าสามารถทำเช่นนี้ได้ โอกาสที่จะร่ำรวยเป็นเศรษฐีก็มี ถ้ามัวแต่ถือมงคลภายนอกอยู่ ถ้าขาดกำลังใจ ขาดสิ่งเป็นมงคล เราก็รู้สึกเหมือนกับว่าทุกอย่างสะดุดหยุดยั้งไปหมด

ที่อาตมาแนะนำโดยเฉพาะก็คือ ยึดพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง ภาวนาพระคาถาเงินล้านไว้ทุกวัน ด้วยบารมีของพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ พรหม เทวดา ตลอดจนครูบาอาจารย์ ถ้าเราทำอย่างสม่ำเสมอ ท่านจะสงเคราะห์ให้มีความคล่องตัวในความเป็นอยู่ บางคนก็เจองานหนักจนร้องว่ารับไม่ไหว แต่ว่าถ้าทำไป เราก็จะมีเงิน มีทอง มีความคล่องตัว ในการทำมาหากินและการดำรงชีวิต"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "อีกไม่กี่วันจะมีกระทู้ ให้พวกเราร่วมสร้างเครื่องมือแพทย์มอบให้โรงพยาบาลทองผาภูมิ ใน ๒๓ - ๒๔ ตำแหน่งของอาตมานั้น มีตำแหน่งหนึ่งคือ ประธานคณะกรรมการพัฒนาโรงพยาบาลทองผาภูมิ ซึ่งเขามีกฎกระทรวงว่า ห้ามเป็นเจ้าหน้าที่ของกระทรวงสาธารณสุข ห้ามเป็นนักการเมือง สารพัดจะห้าม ท้ายสุดก็เหลือแต่พระที่รอดมาเป็นได้

คราวนี้ทองผาภูมิของเราเพิ่งได้หมอศัลยกรรมมา คุณหมอบอกว่าเพิ่งเรียนจบมา ๕ ปี อาตมาถามว่า "เคยผ่าแล้วคนตายมาหรือยัง ?" หมอตอบว่า "ยังครับ" เวลาคุณหมอมีเคสที่ต้องใช้เครื่องมือศัลยกรรม ก็ต้องไปยืมจากโรงพยาบาลพหลพยุหเสนาในเมือง ซึ่งอยู่ห่างออกไป ๑๔๐ กิโลเมตร ก็เลยทำโครงการขึ้นมา ขอให้อาตมาช่วยเหลือ

โดยเฉพาะบรรดากล้องส่องภายในต่าง ๆ ที่ราคาแต่ละตัวเป็นล้าน ๆ อาตมาก็รับปากว่าจะหาให้ ตอนนี้ยอดในงวดแรกแจ้งมาที่ ๓ ล้าน ๘ แสนบาท อาตมาเองยังหาเครื่องฟอกไตให้เขาได้ไม่ครบ ๑๒ ตัวตามที่ตกลงกันไว้ เครื่องมือศัลยกรรมก็มาเพิ่มอีกแล้ว"

[เถรี]

"ความจริงเรามีเงินพออยู่แล้วที่จะให้เครื่องฟอกไตอีกสองตัว แต่ทางโรงพยาบาลต้องอบรมบุคลากรให้ใช้งานเป็นก่อน เมื่อวันก่อนแวะไปเยี่ยมคนไข้ฟอกไต เขาบอกว่ารู้สึกดีมาก เพราะเครื่องที่อาตมาให้ไป ฟอกไตแล้วคนไข้ไม่หมดสภาพไปสองวันเหมือนที่อื่น ราคาแพงกว่ากันเป็นเท่าตัว ถ้าหากว่าใช้เครื่องปกติทั่ว ๆ ไป ฟอกไตเสร็จก็นอนหมดสภาพไปสองวัน

และที่แน่ ๆ ก็คือไม่ต้องเดินทาง ๑๔๐ กิโลเมตรลงไปที่ในเมือง และยังต้องไปลุ้นว่าจะได้ฟอกไตหรือเปล่า ? ถ้าไม่มีเครื่องว่างก็ไม่ได้ฟอกไต อาตมาสร้างหน่วยไตเทียมให้กับโรงพยาบาล มีได้ ๑๒ ยูนิต ก็คือเครื่องฟอกมีได้ ๑๒ ชุด คราวนี้ยังให้เขาไม่ครบ ตอนนี้ยังขาดอยู่อีก ๕ ชุด แต่ว่าตอนนี้เครื่องมือศัลยกรรมมาก่อน"

[เถรี]

"หมอนุ้ย (แพทย์หญิงนวลจันทร์ เวชสุวรรณมณี) ที่อาตมาเรียก ผอ.เด็กน้อย อายุจะเกษียณอยู่แล้ว แต่งตัวเป็นเด็กมัธยมได้เลย อะไรจะหน้าเด็กขนาดนั้น ไม่เคยเห็นหมอนุ้ยไปออกกำลังกาย ไม่เคยเห็นหมอกินอาหารคลีน ต้องบอกว่าหมอเป็นหมอจริง ๆ หน้าตาเหมือนเด็กเพิ่งเรียนจบมา

หมอนุ้ยมาแอบกระซิบว่า "หลวงพ่อ...ถ้าไม่มีเครื่องมือจากหลวงพ่อ หมอเขาจะขอย้ายแล้ว เพราะว่ามาแล้วไม่ได้ทำอะไร" ก็ลองคิดดูว่าเป็นหมอศัลยกรรม แล้วไม่มีเครื่องมือศัลยกรรม หมอจะไปทำอะไรได้ ? ก็เลยบอกไปว่า "ไม่เป็นไร เดี๋ยวอาตมาจัดการให้" พอคนป่ามีปืนแล้ว ก็จะได้ทดสอบกันให้พอใจ ดังนั้น..โยมไปรอกันในเว็บวัดท่าขนุนนะ เร็ว ๆ นี้ ดีไม่ดีก็วันนี้พรุ่งนี้ อาจจะมีการเปิดกระทู้ ให้พวกเราได้ไปร่วมทำบุญรับวัตถุมงคลกันในนั้น"

[เถรี]

พูดถึงการทำมีดลูกพราหมณ์จันทร์เพ็ญ "ไปช้าตรงที่ช่างเขาต้องค่อย ๆ ถักหวายรัดปลอกทีละเส้น แล้วปรากฏว่าคุณลุงที่ทำส่วนนี้ ก็ดันไปจัดงานศพให้น้องชายอยู่ หยุดทำไปหลายวัน

ตอนแรกเขารับปากว่าคราวนี้จะได้ ๑๐๐ เล่ม ปรากฏว่าได้มาแค่ ๕๑ เล่มเท่านั้น"

[เถรี]

พระอาจารย์ประกาศว่า "เมื่อครู่นี้ท่านขุนเดชจากวัดพระพุทธบาทถ้ำป่าไผ่ เป็นตัวแทนตุ๊พ่อสิงห์ มารับเช็คเงินสดเพื่อซื้อที่ดินจำนวน ๔ ล้าน ๓ แสนบาท อาตมามอบให้ไปเรียบร้อยแล้ว ท่านที่ทำบุญในกระทู้ซื้อที่ดิน จะเห็นว่ากระทู้หายวับไปกับตาแล้ว เนื่องจากว่าตอนแรกเขาบอกราคาไว้ที่ ๔ ล้าน ๕ แสนบาท แต่พอเห็นว่าอาตมาเอาจริง เจ้าของที่ก็ลดให้ ๒ แสนบาท เหลือแค่ ๔ ล้าน ๓ แสนบาท

อาตมาเห็นว่ายอดทำบุญเพียงพอแล้วก็เลยปิดยอด เหตุที่ยอดทำบุญพอแล้ว ก็เพราะว่าตุ๊พ่อสิงห์ไปบอกบุญทางด้านอื่น แล้วโอนเข้ามาล้านกว่าบาท ก็เลยกลายเป็นว่าได้ ๔ ล้าน ๓ แสนบาทแล้ว แต่อาตมาต้องหาเงินค่าธรรมเนียมซื้อเช็ค หมดไปหลายพันบาท

ได้มอบเช็คให้กับท่านขุนเดชไปเรียบร้อยแล้ว ขอให้ญาติโยมทุกท่านโมทนาบุญร่วมกัน ที่ดินอยู่ข้างจุฬามณีที่อาตมามอบเงินให้ไปสร้างของวัดพระพุทธบาทถ้ำป่าไผ่

สงสารตุ๊พ่อสิงห์ ท่านอายุ ๘๐ กว่าปีแล้ว ท่านกลัวว่าจะทำงานไม่เสร็จ กลัวพระลูกพระหลานที่มาอยู่ต่อจะลำบาก ก็เลยบากหน้ามาขอให้อาตมาช่วย ก็ต้องช่วย ๆ กันไปตามที่ช่วยได้ เพราะว่าตอนนี้อาตมาเองก็รับภาระอยู่จำนวนมากต่อมากด้วยกัน โดยเฉพาะบางวัดที่ขอกฐินปลดหนี้มาแล้วยังไม่ถึงคิว น่าสงสารมาก เพราะว่าวัดต้องแบกโรงเรียนไว้ทั้งโรงเรียนเลย โดยเฉพาะที่เอาเด็กชาวเขามาเรียน เพื่อเปิดโอกาสทางการศึกษาให้กับเด็กทั้งหลายที่ไม่มีโอกาสได้เรียน มาอยู่ มากิน มาเรียน อยู่กับวัด พระต้องรับผิดชอบหมดทุกอย่าง สมัยนี้ที่เขาบอกว่าเรียนฟรี ๑๒ ปีนั้นไม่มีในโลกหรอกนะ เดี๋ยวก็ค่าเครื่องแบบ เดี๋ยวก็ค่าโน่นค่านี่ สรุปว่าก็ยังคงต้องจ่ายอยู่ดี"

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "วันก่อนอาตมากินขนมขึ้นราไปสองชิ้น เสียดาย..อุตส่าห์ไปซื้อถึงเชียงราย ปรากฏว่าเขาให้ใส่ตู้เย็นแล้วเราไม่ได้ใส่ ในเมื่อรากินขนม เราก็กินทั้งขนมทั้งราไปเลย...หมดเรื่อง มีแต่คนเขาโวยวายว่าเดี๋ยวท้องเสีย ก็ไม่เห็นว่าจะเสียตรงไหนเลย ปกติดี..แถมยังอร่อยอีกต่างหาก..!

ถ้าดูตัวอย่างในพระธรรมบท พระรัฐบาลเถระไปบิณฑบาต สาวใช้ในบ้านเศรษฐีเอาขนมบูดมาทิ้ง ท่านก็บอกว่า "ดูก่อน..น้องหญิง ถ้าเธอจะเทขนมนั้นทิ้ง ก็เทลงในบาตรของเรานี่เถิด" ท่านรับไปแล้วก็ไปนั่งฉัน ต้องบอกว่าพระรัฐบาลเถระท่านเป็นสุดยอดของการพิจารณาอาหาเรปฏิกูลสัญญา ท่านเป็นลูกเศรษฐีกินดีอยู่ดี ถึงเวลาบวชเป็นพระแล้ว บิณฑบาตขนมบูดก็เอา"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "อากาศแบบปัจจุบันนี้ โบราณเขาเรียกว่า สะบัดร้อนสะบัดหนาว ก็คือจะหนาวก็หนาวไม่จริง จะร้อนก็ร้อนไม่จริง เรียกว่าอากาศชวนให้หมอรวย เพราะว่าถึงเวลาคนเป็นไข้ ก็ต้องไปหาหมอ"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ตอนนี้มีความต้องการวัตถุมงคลเนื้อทองคำ เนื้อนาก เนื้อเงินกันมาก อาตมามีสมเด็จองค์ปฐมวัดท่าซุงเนื้อเงินสมัยหลวงพ่อฤๅษีฯ อยู่หนึ่งองค์ กำลังดูอยู่ว่าจะโขกสักเท่าไรดี เข้าพิธีกรรมฐานสามวันมาแล้วด้วย เนื้อทองคำรุ่นนั้นอาตมาโดนคนปล้นไปแล้ว เหลือแต่เนื้อเงินเท่านั้น"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "อย่างที่บอกไปแล้ว ว่าไม่ต้องไปหาวัตถุมงคลเนื้อทองคำ เนื้อนาก เนื้อเงินอะไรหรอก เนื้ออะไรก็ได้ แล้วภาวนาคาถามหาสะท้อน ก็มีผลเหมือนกัน ต่อให้ได้เนื้อทองคำไป ถ้าไม่ภาวนาก็เท่านั้นแหละ"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "วันนี้อินเตอร์เน็ตบ้านเติมบุญล่ม ปรากฏว่ามีคนไปดึงขั้วสายออกจากกล่อง ทางเจ้าหน้าที่ของบริษัทคาดว่า เป็นบริษัทอื่นมาซ่อมสายอินเตอร์เน็ต แล้วแอบดึงสายของเราออก ก็คงประมาณว่าให้เรามีปัญหา แล้วจะได้ย้ายค่ายไปใช้ของเขาแทน

ปกติแล้วถ้าเป็นอินเตอร์เน็ตของทางวัดท่าขนุนจะมีสองปัญหา ปัญหาแรกคือไฟไหม้ เพราะว่าเขาเดินสายใยแก้วนำแสงของอินเตอร์เน็ตมากับสายโทรศัพท์ ซึ่งอยู่ในระยะที่ไม่สูงนัก เพราะต้องอาศัยเกาะเสาไฟฟ้าของการไฟฟ้าส่วนภูมิภาคมา พอไฟไหม้ลามไปถึง สายใยแก้วนำแสงก็ขาด

ปัญหาที่สองส่วนใหญ่จะเกิดขึ้นบริเวณวัด ก็คือกระรอกกระแตไปแทะสายใยแก้วนำแสงกิน เจ้าหน้าที่เขามาบอกให้ทราบทีหลังว่า สายใยแก้วนำแสงทำมาจากข้าวโพด ถึงเวลาแล้วกลิ่นจะน่ากินมาก เพราะฉะนั้น...เผลอเมื่อไร กระรอกกระแตก็แทะกินสายหมด เวลาแจ้งปัญหาในการใช้งานไป ส่วนใหญ่เขาฟันธงเลยว่า ให้รีบไปตรวจในเขตวัดก่อน น่าจะโดนกระรอกกระแตแทะสายอีกแล้ว"

[เถรี]

ถาม : ขอถวายสังฆทานเจาะจงให้คุณพ่อค่ะ คุณพ่อป่วยอยู่ที่โรงพยาบาล ทั้งทำบุญ ทั้งปล่อยปลาแล้ว ทำอะไรได้อีกบ้างคะ ?
ตอบ : ก็ต้องปล่อยให้เป็นหน้าที่หมอ ความจริงแล้วเรื่องเจ็บไข้ได้ป่วย ถ้าเป็นสมัยก่อน ให้ไปบนหลวงพ่อ ๕ พระองค์ที่วัดท่าซุง เรื่องนี้อาตมาเคยบนแล้ว เห็นผลชัดเจนมาก ดังนั้น..จะลองไปบนที่วัดท่าซุงดูก็ได้

ถาม : บนอย่างไรบ้างคะ ?
ตอบ : ที่นั่นเขามีวิธีบอกเอาไว้ เขียนติดไว้เป็นกระดานเลย ไปอ่านดูว่าจะเลือกบนแบบไหน

ถาม : ปล่อยปลา ทำสังฆทาน สวดมนต์แล้ว มีอะไรช่วยพ่อได้อีกบ้างคะ ?
ตอบ : ปล่อยปลานั่นเขาปล่อยไปเรื่อย ๆ ไม่ใช่รอให้เข้าโรงพยาบาลแล้วค่อยมาปล่อย เข้าโรงพยาบาลแล้วค่อยมาปล่อย ก็เหมือนขี้จะแตกแล้วค่อยขุดส้วม จะทันไหม..?

ถาม : ก่อนหน้านี้ก็ทำเป็นปกติอยู่แล้วนะคะ ?
ตอบ : อาตมาปล่อยทุกเดือน ยังแทบจะไม่รอดเลย..!

[เถรี]

สนทนากับพระ "ปีนี้จะจัดสวดพระคาถาเงินล้านแบบออนไลน์ ซึ่งช่วยให้ประหยัดไปได้แปดหมื่นบาท ถ้าหากว่าเราสวดกันที่นี่ เกิดมีคนมาร่วมงาน ก็จะหาที่นั่งยาก ถ้าศรัทธามากก็ไปสวดที่วัดท่าขนุนเลย..หมดเรื่อง ศาลาที่วัดใหญ่เบ้อเริ่ม"

ถาม : โควิดรอบสองยังไม่มีผลอะไรกับ พรก. ?
ตอบ : ตอนนี้คนประท้วงกันมาก รัฐบาลไม่กล้าขยับทำอะไรเลย

ถาม : ตอนนี้โควิดไล่เข้ามาถึงสิงห์บุรีแล้ว
ตอบ : ตอนแรกคนก็ระวังกัน ผมไปอีสานกับเหนือแล้วเศร้าใจมากเลย หาคนใส่หน้ากากได้น้อยมาก เราใส่หน้ากากกลายเป็นพิลึกไป ถึงเวลาตูมขึ้นมา ก็แหกหูแหกตาวิ่งไปหาหมอกันจนโรงพยาบาลล้น

บ้านเราทางราชการปกปิดมากเกินไป ถ้าให้ข่าวแบบตรงไปตรงมา ชาวบ้านเขาจะได้กระตือรือร้นช่วยกันป้องกัน แต่นี่มีการปกปิดดัดแปลงข้อมูลให้ชุ่ยไปหมด ข้อมูลชุดแรกที่ถึงมือผู้สื่อข่าว กับข้อมูลที่ทางราชการแถลง คนละเรื่องกันทุกครั้ง

[เถรี]

ยอมรับไปตรง ๆ ว่ามีการติดเชื้อในบ้านเราก็หมดเรื่อง ทำไมต้องบอกว่าคนโน้นมาจากนอกประเทศแล้วพบว่าติดเชื้อ คนนี้มาจากนอกประเทศแล้วพบว่าติดเชื้อ พอคนไทยข้ามไปลาว ข้ามไปประเทศอะไร โดนตรวจก็เจอเชื้อทันทีทุกรายเลย ก็แสดงว่ามีเชื้อตั้งแต่อยู่ในบ้านเราแล้ว

เพียงแต่เขาไม่สงสัยหรือว่าทำไมไม่มีอาการ..? น่าจะเป็นเพราะชาวบ้านของเราให้ความร่วมมือดี ใส่หน้ากาก ล้างมือ พอติดเชื้อนิดหน่อย ร่างกายจึงพอที่จะปรับสู้ได้ คราวนี้พอมีภูมิขึ้นมา ก็ไม่ออกอาการ

คนไทยไปเกาหลีไปญี่ปุ่น โดนตรวจเจอทุกรายเลย เพียงแต่ว่าเป็นประเภทมีเชื้อ แต่ไม่ออกอาการ ก็เลยไม่รู้ว่าจะเรียกอะไรดี

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "งานนี้ที่อาตมาไปภาคอีสานกับภาคเหนือ ถ้าคนช่างสังเกตจะเห็นว่า อาตมาเลาะริมโขงตั้งแต่อีสานใต้ ไปยันสามเหลี่ยมทองคำของเชียงราย ก็คือไปขอให้ท่านทั้งหลายทางนั้น โดยเฉพาะพญานาค ช่วยกันดูแลเรื่องน้ำให้หน่อย อย่าให้แล้งเร็วมากนัก

เพราะถ้าหากว่าปีหน้าแล้ง จะแล้งหนักมาก อย่างน้อย ๆ ก็ขอให้พืชผลการเกษตรได้ผลก่อน คือถ้าหากว่าเก็บเกี่ยวได้สักหนึ่งรอบ ชาวบ้านก็มีอยู่มีกินแล้ว แต่ถ้าแล้งเร็วมา ข้าวแห้งขึ้นมาก็ยุ่งเลย เพราะว่าถ้าหากว่าลมหนาวมาเร็ว จะกลายเป็นข้าวลีบไปหมด

ของบางอย่างไม่ควรไปยุ่งกับเขาก็ต้องยุ่ง เพราะว่าทนเห็นชาวบ้านเขาเดือดร้อนไม่ได้ ส่วนทางปักษ์ใต้นั้น ลงไปไม่ทัน มีกำหนดการจะลงไปวันที่ ๑๑ - ๑๒ เดือนธันวาคมนี้ แต่น้ำท่วมไปเรียบร้อยแล้ว ที่หาวันว่างเร็วกว่านั้นไม่ได้ เพราะว่าติดงานตลอด"

ถาม : ถ้าไปขอให้ท่านช่วยแบบนี้ เราต้องแลกกับอะไรบ้างคะ ?
ตอบ : เราก็ต้องมีต้นทุนพอที่จะให้เขาช่วย บวกกับการอุทิศส่วนกุศล เพื่อให้ท่านเหล่านั้นได้มีกำลังมากขึ้น

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "อาตมาเห็นรูปสาวสมัยนี้แล้วเซ็งมาก หน้าเป็นบล็อกเดียวกันหมด ไม่รู้สึกเบื่อกันเลยหรืออย่างไร ? กี่คนออกมาก็ปากอย่างนั้น จมูกอย่างนั้น คางอย่างนั้น สรุปว่า..ไม่แปลกใจหรอก ถ้าผิดลูกผิดเมียกัน เพราะว่าจำกันไม่ได้..! เป็นข้อสรุปที่ใช้การได้ไหม..?!

อาตมาเป็นคนดูนรลักษณ์หรือโหงวเฮ้งเป็น อะไรที่ผิดปกติไป อยู่แล้วผิดฝาผิดตัว ทำให้ดูแล้วต้องบอกว่า "หลอนมาก" โดยเฉพาะบางคนไปทำจมูกจนแหลมเปี๊ยบเลย ไปตัดปีกจมูกออกอย่างนั้น ก็แปลว่าตัดบริวารของตัวเองออกไปหมด พูดง่าย ๆ ก็คือทำให้โหงวเฮ้งเสียหายด้วยตัวเอง โทษใครไม่ได้หรอกนะ ถ้าอยู่ดี ๆ แล้วปกครองคนไม่ได้

เขาเปรียบใบหน้าคนเหมือนภูเขา ๕ ลูก ภูเขาต้องสมบูรณ์พอเหมาะพอดี ถ้าไปขูด ไปถาก ไปเหลา กลายเป็นการทำลายธรรมชาติดี ๆ จนหมด มีอยู่คนหนึ่งไปให้เพื่อนเอากาวตราช้างหยอดหูแล้วแปะติดหัวเอาไว้ เพราะว่าหูกางเกินไป อาตมาเห็นแล้วก็เซ็ง เขารู้ไหมว่าคนหูกางมีคุณอย่างไรบ้าง..? ที่ว่าหูกางเกินไป ก็ตัวเองตำหนิตัวเองทั้งนั้น"

[เถรี]

ถาม : สถานการณ์บ้านเมืองตอนนี้ ถ้าอาราธนาพระขรรค์โสฬส จะช่วยอะไรได้บ้างไหมคะ ?
ตอบ : ต้องไปลองดู ตั้งใจจะค้ำราชบัลลังก์ แต่ระวังจะต้องไปถวายการรับใช้อยู่ข้างบัลลังก์จริง ๆ..!

ถาม : ตอนนี้ที่มีการเรียกร้องให้ลดทอนพระราชอำนาจ ตามกฎหมายถือว่าเป็นกบฏไหมคะ ?
ตอบ : ต้องบอกว่าละเมิดมาตรา ๑๑๒ ส่วนศาลจะพิจารณาหนักเบาถึงกบฏหรือเปล่า ? ค่อยไปว่ากันอีกที

[เถรี]

ถาม : วันก่อนไม้กวาดที่บ้าน อยู่ ๆ ด้ามก็แตกเหมือนถูกของหนักมากทุบค่ะ ทั้ง ๆ ที่ไม่มีเหตุการณ์อะไรแบบนั้นเกิดขึ้น อย่างนี้จะเป็นพวกลมเพลมพัดหรือเปล่าคะ ?
ตอบ : อธิบายยาก เพียงแต่ว่าถ้าไปสนใจตรงนั้นก็เสียเวลา ตั้งใจภาวนากำหนดภาพพระไว้ เขาทุบมาเราก็ทุบคืนไป..!

[เถรี]

ถาม : วางกำลังใจให้ไม่ห่วงคนที่รักได้อย่างไรคะ ?
ตอบ : ก็พิจารณาดูสิ...ว่ารักหรือไม่รัก แล้วเขาตายไหม ?

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ช่วงนี้ทางกาญจนบุรีมีงานสะพานข้ามแม่น้ำแคว พอเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ อาละวาดขึ้นมา ก็คงจะลำบากคนไปเที่ยว เพราะว่าต้องผ่านการคัดกรองที่เข้มงวดสักหน่อย การที่จะทำให้คนอื่นเชื่อถือ ก็ต้องเข้มงวด แต่พอเข้มงวดเข้าคนก็รำคาญ ไม่พอใจ ก็จะทำให้นักท่องเที่ยวส่วนหนึ่งไม่ไปเที่ยว

ทุกอย่างมีสองด้าน แล้วแต่ใครจะเลือกมองในด้านที่เป็นดวงดาว หรือมองในด้านที่เป็นโคลนตม"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "จำเอาไว้ว่าการแต่งตัวนักเรียนมีแต่ผลดี ไม่มีผลเสีย

อันดับแรกเลยไม่เปลืองเงินเยอะ ก็ลองคิดดู ถ้าหากว่าเราไปใส่ชุดอื่นที่ไม่ใช่ชุดนักเรียน จะแพงแค่ไหน ?

ประการที่สอง ไม่มีความเหลื่อมล้ำต่ำสูง ไม่ใช่ว่าคุณใส่เวอร์ซาเช่ อาร์มานี่ แล้วอีกคนหนึ่ง โน่น...นุ่งยีนส์ตัวละ ๑๙๙ บาท

อันดับต่อไปก็คือ ชุดเป็นเครื่องหมายเตือนสติเรา ให้รู้ว่าต้องทำหน้าที่อะไร ในเมื่อเป็นชุดนักเรียน หน้าที่ก็คือเรียน ในเมื่อหน้าที่ของเราคือเรียน เราก็ต้องทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด ให้สมกับที่พ่อแม่ส่งเราเรียน ให้สมกับที่ครูบาอาจารย์ถ่ายทอดความรู้ให้

ประการต่อไป ที่อาตมาเห็นมาตั้งแต่เด็ก โดยเฉพาะต่างจังหวัด จะชื่นชมนักเรียนมาก ว่าลูกบ้านไหนได้เรียนหนังสือ บ้านไหนที่ไม่ได้เรียนก็ตาละห้อยเวลาเห็นคนอื่นเขาใส่ชุดนักเรียน"

[เถรี]

"และที่แน่ ๆ ก็คือ เด็กสมัยนี้เป็นหนุ่มเป็นสาวเร็ว ถ้าใส่ชุดนักเรียน คนจะเห็นว่าเป็นเด็ก จะทำผิดคิดร้ายอะไรก็ไม่กล้า เพราะว่าการละเมิดเยาวชนมีโทษหนัก แต่ถ้าคุณไปใส่เสื้อผ้าตามใจตัวเอง เขาเห็นเป็นหนุ่มเป็นสาว ถึงเวลาเขาต้องการละเมิดขึ้นมา ก็ไม่ได้มีความยับยั้งชั่งใจ เพราะคิดว่าเราเป็นผู้ใหญ่แล้ว

และสุดท้ายเลย ที่ครูบาอาจารย์ท่านจะเครียดมากก็คือ ถ้าเด็กแต่งตัวตามใจตัวเอง ใส่ประเภทชุดขัดใจแม่อะไรอย่างนั้น แล้วจะจัดการกันอย่างไร ?

ขอให้รู้ว่า...บรรดานักเรียนที่เรียกร้องต้องการจะแต่งตัวตามใจตัวเองนั้น เอาดีได้ยาก เพราะว่าเป็นคนที่ไม่อยู่ในกรอบ ไม่อยู่ในระเบียบ แม้กระทั่งตัวเองยังบังคับจิตใจตัวเองให้อยู่ในกฎเกณฑ์ของสังคมไม่ได้ แล้วถึงเวลาโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ ถ้าตัวเองไม่ยอมอยู่ในกรอบอย่างนั้น แล้วจะไปเป็นผู้นำสังคมได้อย่างไร ?"

[เถรี]

"เพราะฉะนั้น...ชุดนักเรียนนักศึกษามีความสำคัญมาก เราจะเห็นว่าประเทศญี่ปุ่นที่เจริญติดอันดับต้น ๆ ของโลก เขามีชุดนักเรียนน่ารักจะตาย ไม่เห็นเขาจะเรียกร้องใส่ชุดอยู่กับบ้าน แล้วที่บ้าที่สุดของบ้านเราก็คือ ไม่อยากใส่ชุดนักเรียน แต่ไปม็อบดันใส่ชุดนักเรียนกัน แปลว่าอะไรวะ..?

วันนี้ว่าแค่ชุดนักเรียนนะ ไม่ได้ว่าถึงพระถึงเณรที่ไปม็อบ ถ้าไม่อยากอยู่ในกฎในระเบียบของพระของเณร ก็แค่สึกออกไปก็จบแล้ว แล้วจะฝืนอยู่ไปทำอะไร..? มีใครเขาบีบคอบังคับให้คุณอยู่หรือ..?

ดังนั้น..เรื่องที่บรรดาพระเณรที่ไปม็อบ อาตมาเห็นว่าเหลวไหล เรื่องของพระของเณรนั้นปกครองโดยธรรมโดยวินัยอยู่แล้ว ถ้าครูบาอาจารย์เข้มงวดพอ ไม่มีหรอกที่จะแหกคอกไปแบบนั้น คราวนี้ถ้าโทษไปแบบนั้น ครูบาอาจารย์ก็เดือดร้อน พระอุปัชฌาย์ก็เดือดร้อน เจ้าอาวาสก็เดือดร้อน เจ้าคณะพระสังฆาธิการก็เดือดร้อนไปหมด"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เดือนที่แล้วไปเยี่ยมพญานาคแทบจะตลอดสายลำน้ำโขง ปรากฎว่าพญานาคที่เป็นใหญ่ที่สุด ไปอยู่ตรงจุดที่คนไม่ค่อยรู้จัก คืออยู่ที่อำเภอปากชม จังหวัดเลย มีใครเคยได้ยินบ้างไหม ?

พญาอนันตนาคาธิบดี เขาสร้างรูปเคารพของท่านใหญ่โต สวยงามมาก แต่เนื่องจากว่าไปอยู่ในจุดที่เป็นทางผ่าน ไม่ใช่จุดแวะจุดเที่ยว คนก็เลยวิ่งผ่านไปโดยไม่เห็นความสำคัญของท่าน

ส่วนพญาศรีมุกดามหามุนีนีลปาลนาคราช วัดรอยพระพุทธบาทภูมโนรมย์ จังหวัดมุกดาหาร คนไปแก้บนจนต้นไม้แดงเถือกไปหมด ก็คือเอาผ้าแดงไปผูกคนละเส้น ๆ เขาสร้างได้ยิ่งใหญ่อลังการ

แล้วที่เด่น ๆ ก็คือ พญาศรีสัตตนาคราชที่นครพนม

ส่วนพญานาคราชที่หนองคายนั่นจ๋อย ๆ เวลาไปเปรียบเทียบกับที่อื่น ต้องบอกว่าคนปั้นฝีมือไม่ถึง คนลงทุนสตางค์ไม่พอ จึงออกมาไม่อลังการเหมือนเขา"

[เถรี]

"ความจริงถ้าพญานาคตัวจริงมา คงใจหายใจคว่ำกันหมด พูดง่าย ๆ ว่า ถ้าเลื้อยมานี่ทับบ้านแบนเป็นหลัง ๆ เลย แต่ด้วยความที่ท่านเป็นโอปปาติกะมีฤทธิ์ สามารถทำตนให้ใหญ่ให้เล็กได้ แบบเดียวกับหลวงปู่หลวงพ่อพระกรรมฐาน ถึงเวลาเห็นงู ในสายตาของท่านก็ตัวไม่โต ประมาณท่อนแขนท่อนขา นอนอยู่ใกล้ ๆ ตอนปฏิบัติธรรม ก็ไม่ได้ใส่ใจ แต่พอมาลาแล้วก็เลื้อยออกไป ท่านบอกว่าทับต้นข้าวราบไป กว้างประมาณ ๕ แถว ก็ราว ๆ ๕ ศอก เพราะว่าสมัยก่อนนาดำห่างกันแถวละประมาณ ๑ ศอก

อาตมาไปที่ปากีสถาน แถวธารน้ำแข็งโฮปเปอร์ นั่นเป็นตระกูลกัณหาโคตมะ ใหญ่มาก ๆ พูดง่าย ๆ ก็คือว่าทอดตัวลงไป ถ้าคนมีความเป็นทิพย์เห็น ก็นึกว่าแนวเขา ด้วยความที่ไม่คุ้นเคยกัน ไปถึงก็เลยถลอกปอกเปิก เสียเลือดให้ท่านไปหน่อยหนึ่ง เล่นขยับผิดจังหวะ ทำเอาอาตมาหัวทิ่มไปเลย"

[เถรี]

"พญานาคมีอยู่ทั่ว ๆ ไป ไม่จำเป็นต้องเป็นแหล่งน้ำ จะเป็นภูเขา เป็นป่า เป็นอะไรก็ได้ เพียงแต่ว่าเราคุ้นเคยว่า นาคก็ต้องอยู่บาดาล

คราวนี้คำว่า บาดาล ของเราก็คือใต้น้ำ ก็เลยไปคิดว่าพญานาคต้องอยู่ใต้น้ำอย่างเดียว"

ถาม : บาดาล ตามภาษาบาลีจริง ๆ คืออะไรครับ ?
ตอบ : บาดาล ตามภาษาบาลี ก็คือ ใต้พื้นดิน ตละคือพื้นดิน พอเป็นภาษาไทยเป็น ดาล
ปาทตลา ก็คือ ฝ่าตีน ก็คือพื้นตีนนั่นแหละ ปฐพีดล, ปฐวี ก็คือพื้นดิน

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ถ้าใครเล็งเหรียญพญาเต่ามังกรเปิดโลกพลิกชีวิตพิมพ์จิ๋ว ไม่ต้องเล็งนะ...ไม่มีเหลือ ท่านอาจารย์เทพขอเหมาไปหมดเกลี้ยงเลย แล้วขายโหดมาก เขาบอกว่าอยากรอกันดีนะ ก็เลยออกจนสะใจ

อย่างเหรียญทองคำจิ๋ว อาตมาให้ไปคู่ละแสนห้า สองเหรียญ เหรียญละ ๗๕,๐๐๐ บาท พระอาจารย์เทพไปออก ๓๓๐,๐๐๐ บาท ลูกศิษย์คนหนึ่งบ่นว่าเหรียญเล็กไปหน่อย พอวางลง ติดมือคนอื่นไปเลย นั่งน้ำตาเล็ด เขารออยู่ มึงมีสิทธิ์ดูก่อนดันไปตำหนิ

สรุปก็คือตอนนี้เหรียญจิ๋ว ไม่ว่าจะเนื้อทองคำ เนื้อเงิน เนื้อนวโลหะหมดเกลี้ยงไปแล้ว เนื้ออื่นเขาบอกว่าเดี๋ยวจะจำหน่ายพ่วงไปกับอย่างอื่น เพราะว่าคนเรียกร้องกันมาก ท่านบอกว่าสมน้ำหน้าไหมล่ะ ? ไปสร้างเหรียญใหญ่กันซะเยอะ ที่ไหนได้...เขาอยากได้เหรียญจิ๋วกัน"

[เถรี]

"แต่ก็ดี...หนี้สินท่าน ๖ ล้านกว่าบาท ใช้หมดเกลี้ยง ถมดิน ทำลานจอดรถไปอีก ๓ ล้านกว่าบาท แล้วก็ยังมีเงินสำรองเข้ากองทุนวัดไปอีก ๑ ล้านบาท ตอนนี้กระหยิ่มยิ้มย่อง บอกว่าคนป่ามีปืนแล้ว ถ้าไม่ได้หลวงพ่อไปทำพิธีพลิกชีวิตให้ ผมคงตายคาที่

รายได้วัดท่านจากสามสี่แสนบาท เหลือสามสี่ร้อยบาท โดนโควิดน็อคร่วงไปเลย ต้องบอกว่าเป็นบทเรียนในชีวิตเลยว่าต่อไปอย่าได้ประมาท พระพุทธเจ้าสอนอะไรต้องเชื่ออย่างเดียวเลย ท่านสอนให้ไม่ประมาท ไปประมาทคิดว่ารายได้จะแน่นอนสามสี่แสน ตูมเดียวเท่านั้นเหลือแค่สามสี่ร้อย..!

คราวนี้สิ่งที่ก่อสร้างไปแล้ว พอเงินไม่เข้า แต่หนี้ยังอยู่ แต่ก็อย่างว่านะ...ท่านก็ไม่นึกว่าพิธีพลิกชีวิตจะไปลงที่วัดท่าน บอกว่าบายศรีชุดใหญ่เต็มชุดเลยนะ ท่านว่าทันทีเลยครับ ขอให้หลวงพ่อมา เดี๋ยวจัดให้ได้เลย

ตอนนี้เหรียญพญาเต่าเรือนรุ่นเขียวเหล็กไหล อาตมายังหวงอยู่ ยังไม่ให้เอาออก เพราะว่าอันนั้นเข้าพิธีพลิกชีวิต เข้าพิธีสะท้านไตรภพ เข้ากรรมฐาน ๓ วัน สองรอบกับรอบพิเศษอีก ๑ รอบ"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ใครจะร่วมสร้างเครื่องมือแพทย์ก็บูชาวัตถุมงคลกับตัวเล็กด้านล่าง เดี๋ยวนี้มีแต่คนขอความช่วยเหลือมารอบทิศทาง เดือนหน้าก็มีของศูนย์สุขภาพพระสงฆ์ ๘ แสนบาท แล้วก็มีของมูลนิธิเด็กที่แยกส่วนไปเป็นโรงเรียนหมู่บ้านเด็กวังด้ง ขอบ้านพักเด็กไว้หลังหนึ่ง ๗ แสนบาท มอบเงินให้เขาไปแล้ว สร้างจวนเสร็จแล้ว เดี๋ยวถ้าผ่านไปจะแวะไปดูว่าเสร็จดีแล้วหรือยัง ? จะฉลองกันวันเด็ก ซึ่งวันเด็กก็คือวันที่อาตมารับสังฆทานอยู่ที่นี่แหละ แต่คงต้องหนีงานวันเสาร์ครึ่งวัน"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เหรียญหรือผ้ายันต์พญาเต่ามังกรเงินล้านเปิดโลกพลิกชีวิต ถ้าคนอ่านอักษรขอมออก จะเห็นว่ามีพระคาถาหัวใจพระเจ้า ๑๖ พระองค์ มีพระคาถาเงินล้าน มีคาถาพญาเต่าเรือน มีคาถาเมตตา นะสิวัง พรหมา ของหลวงพ่อกวย อันนี้เมตตาทางค้าขายโดยเฉพาะ

คาถาพระเจ้า ๑๖ พระองค์ นะมะนะอะ นอกอนะกะ กอออนออะ นะอะกะอัง คราวนี้บางทีเขาเพิ่มให้อีก ๑๖ พระองค์ คือ อุมิอะมิ มะหิสุตัง สุนะพุทธัง อะสุนะอะ

คาถานี้ครูบาอาจารย์ทางสายหลวงพ่อเดิม หลวงพ่อกวย ท่านใช้สืบ ๆ กันมา เสกของในร้านให้ค้าขายดี ส่วนพระคาถาเงินล้าน พวกเรารู้กันอยู่แล้วว่าเป็นอย่างไร ในพระคาถาเงินล้านก็ยังมีหัวใจพญาเต่าเรือนพิทักษ์ทรัพย์ คือ นาสังสิโม อยู่ด้วย"

[เถรี]

"บางทีญาติโยมอาจจะมองข้ามสิ่งสำคัญไปอย่างหนึ่ง ก็คือผ้ายันต์พญาเต่ามังกรเงินล้านฯ ถ้าอาตมาบอกว่าติดอยู่ในกุฏิตัวเอง ๒ ผืน โยมอาจจะตกใจ เป็นรุ่นเก่าที่ท่านพระครูปฐมสาธุวัฒน์ หรือท่านอาจารย์เทพนำไปถวายตอนวันเกิด ๖๐ ปี ๑ ผืน แล้วก็เป็นรุ่นใหม่ที่สร้างพร้อมกับเหรียญพญาเต่ามังกรเงินล้านเปิดโลกพลิกชีวิต ตั้งแต่ติดคู่กันในกุฏิ แต่ละเดือนอาตมารับเงินเป็นสิบล้าน แต่จ่ายเท่าไรไม่บอก...!

วันก่อนพระครูปลัดฟลุก (พระครูปลัดธีร์นวัช ญาณสิทฺธิวาที) ถาม "หลวงพ่อสร้างวิทยาลัยสงฆ์ ไม่เอางบรัฐเลยใช่ไหมครับ ?" บอกว่า "เอา..เอางบหลวง...พ่อ" ต้องมีวรรคหน่อย ถ้างบหลวงพ่อก็ชัดเจนเกินไป ต้อง "งบหลวง...พ่อ"

[เถรี]

"อาตมาเองก็เอาเหรียญตัวอย่างเลี่ยมใส่เป้ ทำไมต้องใส่เป้ ? เป็นเป้ใส่โน้ตบุ๊ก ถึงเวลาไปสอนหนังสือก็ต้องสะพายไป เดินทางก็ต้องสะพายไป จึงติดเป้เอาไว้ด้วย เพราะว่าการที่พระพุทธเจ้า ๒๘ พระองค์จะมาสงเคราะห์โดยพร้อมเพรียงกันนั้น ตั้งแต่อาตมาเกิดมายังไม่เคยได้ยิน และไม่คิดว่าพระองค์ท่านจะเมตตาสงเคราะห์ถึงขนาดนั้น

ตอนนั้นอาตมาแค่ตั้งใจน้อมใจระลึกถึงแต่ละพระองค์ท่านด้วยความเคารพ เพราะว่าเป็นการสวดคาถาสรรเสริญพระคุณของทั้ง ๒๘ พระองค์ ปรากฏว่าท่านเสด็จมานั่งเรียงกันเป็นแถว ท้ายสุดก็กราบทูลไปว่า ถ้าเวลาปลุกเสกวัตถุมงคลอื่น ๆ ขอให้ท่านสงเคราะห์แบบนี้ได้ไหม ? ท่านบอกว่า "ได้...แต่ต้องเข้ากรรมฐานอีก ๓ วัน" เอ้า...สามวันก็สามวัน ถ้าหากว่าระดับนี้มา ต้องเข้ากรรมฐานสัก ๓๐ วันก็คุ้ม เพียงแต่อาตมาไม่มีเวลาเยอะขนาดนั้น แต่ถ้าหากว่าเป็นรับสั่ง ๓๐ วันก็เอา ดีที่พระองค์ท่านขอแค่ ๓ วัน"

[เถรี]

"วัตถุมงคลจำนวนมาก ทั้งวัดมีเท่าไรอาตมาขนไปเข้าพิธีนี้จนหมด โดยเฉพาะพระพุทธรูปใหญ่ ๆ เล็ก ๆ อยู่ในห้องประมาณ ๑๐๐ กว่าองค์ ให้ออกในเว็บไป ๔ - ๕ องค์แล้ว ส่วนใหญ่ก็เป็นพระสำคัญ

อีกชุดหนึ่งที่อยู่ในย่ามเป็นปกติเลย เป็นพระแก้วบ้าง พระหินบ้าง พระหยกบ้าง พระอัญมณีบ้าง น่าจะหลายสิบองค์ บางคนเห็นย่ามอาตมาสงสัยว่าทำไมหนักแท้ ? เฉพาะพระพุทธรูปก็เป็นสิบแล้ว แต่เป็นองค์เล็ก ๆ เท่านิ้วมือบ้าง สองนิ้วมือบ้าง เป็นงาช้างบ้าง เป็นแก้วบุษยรัตน์บ้าง เอาไว้ผลิตสตางค์ไม่ทันแล้วจะเอาออกมาจำหน่าย ตราบใดที่ยังทัน ต้องเก็บเอาไว้ก่อน ไม่รู้ว่าโอกาสที่ท่านจะสงเคราะห์แบบนี้จะมีแบบนี้อีกไหม ?

สมัยพ่อ สมัยปู่ ก็คือหลวงพ่อฤๅษีฯ หลวงปู่ปาน บารมีท่านสูง พระพุทธเจ้าเสด็จมาสงเคราะห์ ๑ องค์ ๒ องค์ ๓ องค์ ๔ องค์ ๕ องค์ บารมีส่วนตัวของท่านก็เหลือเฟืออยู่แล้ว มาน้อยก็เท่ากับท่านมีมาก ของเรารุ่นลูกบารมีไม่มี ถึงขนาดต้องเข็นเอาสมเด็จปู่มาช่วยตั้ง ๒๘ พระองค์"

[เถรี]

พระอาจารย์ท่องโคลงนิราศนรินทร์ให้ฟัง

"เรืองเรืองไตรรัตน์พ้น..............พันแสง
รินรสพระธรรมแสดง................ค่ำเช้า
เจดีย์ระดะแซง......................เสียดยอด
ยลยิ่งแสงแก้วเก้า..................แก่นหล้าหลากสวรรค์

โบสถ์ระเบียงมรฑปพื้น.............ไพหาร
ธรรมาสน์ศาลาลาน.................พระแผ้ว
หอไตรระฆังขาน....................ภายค่ำ
ไขประทีปโคมแก้ว................ก่ำฟ้าเฟือนจันทร์

พูดง่าย ๆ คือจุดประทีปโคมไฟสว่างจนกลบแสงจันทร์เพ็ญขึ้น ๑๕ ค่ำไปเลย ก่ำฟ้าเฟือนจันทร์ คือ สว่างรุ่งโรจน์ไปทั้งฟ้าจนปิดบังพระจันทร์ไปเลย

บอกไม่ถูกว่าทำไมจึงจำได้ แต่จำได้หมดเลย เรียนตั้งแต่ ป. ๑ ยันปริญญาเอก ยังไม่ลืมเลย ท่องบาลีแข่งกับเด็กรุ่นใหม่ "โอ้โห...หลวงพ่อเรียนมานานขนาดนั้นยังจำได้หรือ ?" จำได้...ไม่เคยลืม ครูบาอาจารย์สอนให้ลืมอย่างเดียว คือลืมสร้างความชั่ว แล้วพยายามทำแต่ความดี"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "วันพ่อ...ทำตามที่พ่อสอนบ้างนะ อย่าเอาแต่บูชาพ่อเป็นสมมติเทพ...เสียของ ทำตามพระองค์ท่านสอน ก็ยังได้อย่างพระองค์ท่านบ้าง ไปบูชาแค่ความดีของพระองค์ท่าน ถือว่าได้น้อยจนเกินไป"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ถ้าอาตมาเป็นโยม จะบูชาวัตถุมงคลราคาถูก ๆ แล้วไปภาวนาคาถามหาสะท้อน ก็จะมีอานุภาพเหมือนกัน ส่วนใหญ่แล้วพวกเราไม่ค่อยมั่นใจกัน โดยเฉพาะเรื่องของวัตถุมงคล เครื่องรางของขลัง คาถาอาคม ต้องซักซ้อมบ่อย ๆ ไม่อย่างนั้นแล้วก็จะกลายเป็น "มนต์ไม่ท่องบ่นเป็นมลทิน" ขาดความคล่องตัวยามใช้งาน ในเมื่อไม่ได้ซักไม่ได้ซ้อม ขาดความมั่นใจ ถึงเวลาตอบโต้ไม่ทัน แก้ไขไม่ทัน ถึงแก้ไขได้ตอบโต้ได้ ก็ขาดความมั่นใจ ทำให้ได้ผลน้อยอีก

ในการฝึกฝนปฏิบัติ ไม่ว่าจะเป็นขั้นต้น ขั้นกลาง ขั้นปลาย สิ่งสำคัญก็คือซักซ้อมบ่อย ๆ ตรงนี้ก็คือตัววิมังสา ทบทวนอยู่เสมอ ๆ ถึงจะประสบความสำเร็จ ไม่ใช่ว่าอยู่เฉย ๆ แล้วพระคาถาจะมีผล ต้องทำแล้วทำอีก ย้ำแล้วย้ำอีก เห็นว่ามีจุดบกพร่องตรงไหน ก็แก้ไขไปเรื่อยจนสมบูรณ์พร้อม ทำไมบางคนทำพระคาถาเงินล้านขึ้น ร่ำรวยนักหนา ? เราทำแต่ทำไมได้เล็กได้น้อยเท่านั้น ? ก็จะต้องมีข้อบกพร่องที่เราจำเป็นต้องเสาะหามาและแก้ไข คราวนี้พวกเราภาวนาก็ขี้เกียจ ซักซ้อมก็ไม่เอา ประสบความสำเร็จได้ก็ประหลาดแล้ว

อสชฺฌาย มลา มนฺตา มนต์ไม่ท่อง บ่นเป็นมลทิน มาจากอังคุตตรนิกาย อัฏฐกนิบาต"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "พวกเราอยู่ในภพภูมิมนุษย์ เนื้อตัวก็จะประมาณนี้แหละ คราวนี้ในส่วนของโอปปาติกะ เทวดา นางฟ้า พรหม ถ้าหากว่ารูปร่างผิวกายเนื้อตัวใกล้เคียงมนุษย์ แปลว่าบุญน้อยมาก แต่ขนาดบุญน้อยมากของเขา ถ้าเราเอาไปประกวดนางงามจักรวาลคาดว่าคงได้มงกุฎทุกคน

ตอนแรกอาตมาก็สงสัยว่า ผีหักคอเราได้อย่างไร ? แต่ปรากฏว่าหลังจากตีกับผี ตีกับเทวดาอยู่ ๓ ปี ก็เพิ่งจะรู้ว่า จริง ๆ แล้วเนื้อตัวเขาเหมือนกับเรานี่แหละ เราจับเขาก็เป็นเนื้อ ๆ เหมือนกัน มีความรู้สึกเหมือนกัน แต่ถ้าตั้งใจมองก็จะมองทะลุได้ ที่สามารถรักษาเนื้อรักษาตัวมาจนบวชได้นี่ สาเหตุหนึ่งก็คือไปเห็นนางฟ้าเสียก่อน เพราะว่าไม่มีใครงามเกินนั้นแล้ว ...(หัวเราะ)... เลยหมดความสนใจมนุษย์..!

คราวนี้พอมีการทุบถองเตะถีบกันอยู่ ๓ ปี ถึงได้เข้าใจว่าทำไมผีถึงหักคอเราได้ คือสามารถสัมผัสเขาเหมือนกับพวกเรานี่แหละ เนื้อตัวเหมือนกัน เพียงแต่ว่าถ้าเขาไม่ทำเป็นกายหยาบขึ้นมา เราก็ได้แค่เห็นเฉย ๆ สัมผัสไม่ได้"

[เถรี]

"ที่เล่าเรื่องนี้ให้ฟัง เพราะว่าเมื่อเช้ามืด มีนางฟ้ามาอวยพรวันพ่อ ...(หัวเราะ)... เพิ่งนึกได้ว่าเรามีลูกสาวที่ตายไปแล้วเหมือนกัน คราวนี้พอเขากอดแขนกอดขา ก็ลักษณะเหมือนอย่างกับเนื้อตัวของคน เพียงแต่ว่าสัมผัสต่างกัน ของเขาเหมือนอย่างกับอะไรบอกไม่ถูก เหมือนอย่างกับโดนสำลีหรืออะไรที่มีความอุ่นเหมือนกับเนื้อมนุษย์

ก็เลยไม่แปลกใจว่าทำไมนางมณีเมขลาอุ้มเอาพระมหาชนกไปส่ง พระมหาชนกไม่ใช่ว่าว่ายน้ำมา ๗ วัน ๗ คืนหมดสภาพสลบไสลนะ แต่เนื่องจากว่าโดนสัมผัสเป็นทิพย์ รู้สึกสบายมากก็เลยหลับ ดังนั้น..ในส่วนของความเป็นทิพย์ สัมผัสเขาละเอียดกว่าเรามาก ถ้าหากว่าใครมีโอกาสได้เจอ ลอง ๆ ขอจับเนื้อตัวเทวดานางฟ้าเขาดู อาตมาอธิบายเป็นคำพูดไม่ถูก รู้แต่ว่าถ้าตั้งใจมอง จะมองทะลุไปเห็นของข้างหลังได้

แต่ก็ยังดีว่าคนตายที่ทรงความดีได้ อย่างน้อยเขาก็ยังอยู่ในภพภูมิที่ดี มีโอกาสต่อบุญของตนเอง โดยเฉพาะการโมทนาในกองบุญการกุศลที่พวกเราทั้งหลายได้ทำกัน แล้วท่านทั้งหลายเหล่านี้ก็ยังมี รัก โลภ โกรธ หลง เหมือน ๆ กับพวกเรา ยังเห็นคนที่รัก คนที่รู้จักมักคุ้นมีความลำบาก มีความเดือดร้อน ก็พร้อมที่จะช่วยเหลือ แต่ส่วนใหญ่แล้วพวกเราไม่รู้ว่ามีท่านทั้งหลายเหล่านี้อยู่ ก็เลยไม่ได้ขอความช่วยเหลือ

แล้วท่านทั้งหลายเหล่านี้ถ้าหากว่าช่วยเหลือนี่เขามีกฎเกณฑ์ มีกำหนดของเขาอยู่นะ ขอในเรื่องที่ไม่สำคัญนี่ซวยไม่รู้จบเลยจริง ๆ เสียโควต้าไปเลย ก็แบบเดียวกับคนที่เอาพระกริ่งสะท้านไตรภพไป แล้วขอดูอานุภาพ ก็มีฟ้าร้องฟ้าผ่าจริง ๆ แต่ก็เสียของไปเลย แทนที่จะขอในสิ่งที่มีสาระแก่นสารมากกว่านั้น ...(หัวเราะ)..."

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวกับโยมที่ใส่หมวกมาทำบุญ "รุ่นของอาตมาถ้าหากว่าใส่หมวกเข้าวัด ใส่หมวกเข้าสถานที่สำคัญ ผู้ใหญ่เขาจะดุว่า "เดี๋ยวเกิดใหม่ก็ได้หัวล้านหรอก..!" เพราะว่าโดยมารยาทโบราณแล้ว ถึงเวลาเข้าไปหาพระหรือเข้าไปในสถานที่ควรเคารพ เราต้องถอดหมวก ถอดรองเท้า ลดร่ม ถ้าหากว่าเป็นพระก็ให้ห่มเฉวียงบ่า คราวนี้จะว่าอย่างไรได้ รุ่นหลัง ๆ นี่ไม่ค่อยจะรู้เรื่องกันเลย"

[ทะเล]

พระอาจารย์พูดกับโยมเป็นภาษาแต้จิ๋ว พูดได้หลายภาษานี่ได้เปรียบ วันก่อนไปเติมแก๊สที่ปั๊ม เด็กปั๊มเขาคุยกันเป็นภาษาพม่า ถึงเวลาแก๊สตัด อาตมาก็เลยบอกราคาเป็นภาษาพม่ากับเขา จ่ายเงินเสร็จแล้วมีการแถมน้ำให้ด้วย เขาเห็นอาตมาพูดพม่าได้ ก็เลยแถมน้ำให้เยอะกว่าปกติ

ปกติแล้วเติมแก๊ส ๑๐๐ บาทเขาจะให้น้ำ ๑ ขวด คราวนี้เติมไป ๓๐๐ กว่าบาทเขาให้มา ๕ ขวด แสดงว่าการพูดภาษาเขาได้ ก็ได้เปรียบนะ แต่อาตมาไม่ได้ใช้ภาษาพม่านานแล้ว ชักจะลืมไปเยอะ

[ทะเล]

พระอาจารย์เล่าว่า "ท่านมหากว้างกลับมาจากบ้านหนองบัว ประเทศพม่า เพื่อที่จะมารับประกาศนียบัตรเปรียญธรรม ๓ ประโยค ตอนนี้โดนกักตัวอยู่ที่วัดท่าขนุนเพื่อป้องกันโควิด ท่านติดต่อมาบอกว่า "หลวงพ่อ...ผมขอกักตัวที่ท่าขนุนก่อน ถ้าเข้านครปฐมเลย เดี๋ยวเขาจะแตกตื่นกันหมด" ก็เลยบอกให้รีบมา จะได้กักตัว ๑๔ วัน แต่จริง ๆ แล้ว เป็นหรือไม่เป็นโควิดนี่ ๑๐ วันก็รู้เรื่องแล้ว

ท่านมหากว้างอยู่บ้านหนองบัว ภาษาพม่าเรียกบ้านกะลอหยั่ว แปลว่าบ้านตีเกราะ ถึงเวลามีอะไรก็เคาะเกราะป๊อก ๆ ๆ เรียกกัน คำว่า "กะลอ" ในภาษาพม่า ทางอีสานเราเรียก "ข่อล้อ" เด็กรุ่นหลังทันเห็นข่อล้อไหม ? ภาคกลางนี่ผู้ใหญ่ลีตีกลองประชุมใช่ไหม ? แต่ทางด้านเหนือด้านอีสานนี่ตีข่อล้อ เป็นไม้ท่อนใหญ่ ๆ แล้วคว้านข้างในให้กลวง ถึงเวลาเอาไม้เคาะ เสียงจะดังก้องไปไกล

จะว่าไปแล้วบ้านกะลอน่าจะอยู่เขตเมืองไจ๊มะยอ แต่ปรากฏว่าดันไปขึ้นกับเขตเมืองจะอีน"

[ทะเล]

"บ้านหนองบัวเป็นไทยเดิม ที่โดนกวาดต้อนไปในสมัยที่สมเด็จพระนเรศวรมหาราชโดนจับเป็นตัวประกัน เป็นบ้านเดียวที่ยังสามารถพูดไทยได้ คนที่เขียนไทยได้เหลืออยู่คนเดียว คือลุงทองแดง แต่ตอนนี้เพิ่งจะเสียชีวิตไปไม่นาน

ส่วนบ้านอื่น ๆ ที่อาตมาไป อย่างแถวปะโก หรือที่คนไทยเรียกพะโค หรือหงสาวดี แถวนั้นชื่อ ชานหยั่วจี แปลว่าบ้านใหญ่ชาวสยาม เนื่องจากว่าพม่าออกเสียงคำว่า 'สยาม' ไม่ได้ ออกเสียงเป็น 'ชาน' แทน ชานหรือฉาน รัฐฉานของพม่าก็คือรัฐสยาม คนไทยไปที่นั่นก็โดนเรียกว่า อูชาน คือ ไอ้คนไทย คนแถวนั้นพูดไทยไม่ได้แล้ว เพราะว่าอยู่ในที่เจริญ ภาษาไทยโดนกลืนไปหมด แต่ว่าทุกคนยังรู้ว่าตัวเองเป็นไทยอยู่

วิถีชีวิตต่าง ๆ ก็เหมือนกับคนไทย ทำนา ทำไร่ เลี้ยงวัว ถึงเวลาก็ใช้วัวไถนา ใช้วัวนวดข้าว ผูกวัวไว้กับแกนหลัก ๔-๕ ตัว เอารวงข้าววางไว้ แล้วก็ต้อนวัวให้เหยียบ เมล็ดข้าวก็จะหลุด ถึงเวลาก็ฝัดข้าวเปลือก เก็บเข้ายุ้ง

เหตุที่บ้านกะลอหรือว่าบ้านหนองบัวในภาษาไทย สามารถรักษาภาษาเอาไว้ได้ ก็เพราะว่าเป็นเกาะ มีแม่น้ำ ๒ สายอ้อมผ่าน แม่น้ำอัตทรานกับแม่น้ำสองแคว ก็เลยกลายเป็นล้อมเกาะอยู่ บริเวณนั้นจึงเป็นเมืองสองแคว ภาษาพม่าเรียกว่า ชองน่ะคัวะ ชองก็คือลำห้วย ลำธาร แม่น้ำ"

[ทะเล]

ถาม : มาขอพรขอให้ขายที่ดินแม่ให้ได้ค่ะ ?
ตอบ : ขายถูกหน่อยสิ ...(หัวเราะ)... ไปกราบหลวงพ่อกวย ที่วัดบ้านแค สรรคบุรี รู้จักไหม ? วัดโฆสิตาราม ขอท่านว่าขอให้ขายที่ตรงนี้ได้ แล้วจะทำบุญใหญ่อะไรให้ท่านก็ว่าไป

[ทะเล]

โยมมาทำบุญแล้วมัวแต่กราบพระอาจารย์ ทำให้ด้านหลังไม่สามารถทำบุญต่อได้ "ทำบุญแล้วให้ไปเลือกที่นั่งรอ แล้วไปกราบข้างนอกก็ได้ ถ้ามัวแต่ช้าอยู่เดี๋ยวหมดเวลา คนข้างหลังก็ไม่ต้องได้ทำบุญกัน แต่เอาที่สบายใจเถอะ ถ้าข้างหลังเขาหมดเวลาก็ตัวใครตัวมันนะ..!

ถ้าหากว่าเรายังสร้างบารมีมาน้อย เราจะติดอยู่ในกรอบ ไปไหนไม่รอด แม้แต่พระนิพพานก็เป็นการคิดนอกกรอบ ไปนอกกรอบ ถึงจะหลุดจากวัฏสงสารได้ พวกเราส่วนใหญ่แล้วไปยึดในกรอบเสียจนกระทั่งปรับเปลี่ยนไม่เป็น ในเมื่อพลิกแพลงให้เหมาะสมกับสถานการณ์ตรงหน้าไม่ได้ ก็ติดอยู่แค่นั้นแหละ

ฟังแล้วงง ๆ ไหม ? กรอบของสมัยก่อนเขาก็คือ ตายแล้วเกิด กับตายแล้วสูญ แต่พระพุทธเจ้าท่านคิดนอกกรอบ ก็คือในเมื่อมี เกิด แก่ เจ็บ ตาย ก็ต้องมี ไม่เกิด ไม่แก่ ไม่เจ็บ ไม่ตาย ในเมื่อพระองค์ท่านคิดนอกกรอบ ถึงได้ค้นพบพระนิพพาน เพราะฉะนั้น...คำว่า Think outside the box ของฝรั่งนั่นมาทีหลังสองพันกว่าปี พระพุทธเจ้าท่านคิดมาก่อนนานมาก"

[ทะเล]

"แต่ว่าอยู่ในกรอบไปก่อนก็ดี ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวก็แหกกรอบไปชูสามนิ้วโดยที่ไม่รู้ว่ากรอบคืออะไรก็ยุ่งอีก ...(หัวเราะ)... ดู ๆ แล้วย้อนแย้งกันมาก ต้องการประชาธิปไตย...แต่ใช้กำลังลักษณะเผด็จการ ไม่ต้องการใส่ชุดนักเรียน...แต่ใส่ชุดนักเรียนไปประท้วง ? อาตมาดูแล้วก็คิดว่าเจ้าพวกนี้น่าจะสับสนในชีวิต..! แล้วก็บรรดาแครอต...รู้จักไหม ? พระเณรที่ไปประท้วง เพราะว่ารับไม่ได้กับคณะสงฆ์ แล้วใครบังคับให้คุณอยู่ ? ก็สึกไปสิวะ..!

ดู ๆ แล้วก็เหมือนอย่างกับเขาตั้งใจให้บ้านเมืองปั่นป่วนวุ่นวายเฉย ๆ แล้วก็ทำให้เศรษฐกิจพังบรรลัยกันหมด อาตมาเป็นคนนอก มอง ๆ แล้วก็ปลง อนิจจา วะตะ สังขารา คือเรื่องไม่มีก็พยายามเอาให้มี

ถ้าตั้งใจอยู่อย่างเดียวว่า รัฐบาลไม่ดี มีการคอรัปชั่นมาก การตัดสินคดีความต่าง ๆ เป็นสองมาตรฐาน ต้องการแก้ไขรัฐธรรมนูญมาตราไหนก็ว่าไปโดยเฉพาะ ถ้าอย่างนี้สำเร็จไปนานแล้ว แต่โน่น..ออกทะเลไปถึงขนาดล้มล้างสถาบัน แหกกรอบ ไม่อยู่ในกรอบของการเรียน โดยเฉพาะการใช้ภาษาที่หยาบคายจนคนรุ่นอาตมาทนฟังไม่ได้ ก็เลยทำให้คนไม่เกิดอารมณ์ร่วมด้วย โดยเฉพาะอย่างเมื่อวานวันที่ ๕ ธันวาคม มีแต่คนระลึกถึงในหลวงรัชกาลที่ ๙ แล้วจะมาล้มล้างสถาบัน..! เวลาก็ไม่ใช่ สถานที่ก็ไม่ใช่ ทำได้สำเร็จก็ประหลาดแล้ว..!

เสียดายว่าเป็นพระแล้วเข้ากับพวกไหนไม่ได้ แต่เป็นพระก็ดีอยู่อย่างคือด่าได้ทุกพวก..! เพียงแต่ว่าอย่าไปชูสามนิ้วนะ..!

อะไรที่ตัวเองทำย้อนแย้งกัน ต้องบอกว่านอกตรรกะไปมากเกิน ก็ทำให้คนทั่ว ๆ ไปที่เขาคิดด้วยตรรกะปกติตามไม่ไหว คือหลุดกรอบ ไม่ใช่นอกกรอบ เหมือนอย่างกับรถหลุดโค้ง คำว่านอกกรอบนี่ก็คงประมาณว่าไม่ได้แล่นไปบนถนน แต่ไปตามทางเท้า ก็ยังพอมีที่ให้ไป แต่หลุดกรอบนี่หลุดโค้ง แหกโค้งเมื่อไรก็มีข้างทางเป็นที่ไป หรือไม่ก็ถนนฝั่งตรงข้ามโน่นเลย..!"

[ทะเล]

พระอาจารย์ให้พรแล้วจึงกล่าวว่า "ชะยะ คือ ชัยชนะ สิทธิ คือ สำเร็จ ธะนัง คือ ทรัพย์สมบัติ ลาภัง คือ ลาภผล โสตถิ คือ ความสวัสดีมงคล ภาคะยัง พึงมีส่วน ก็คือให้มีส่วนของความสวัสดี มีชัยชนะ มีความสำเร็จ มีทรัพย์สินเงินทอง มีลาภผลไหลมาเทมา คราวนี้พวกเราแปลภาษาบาลีไม่ออก ฟังพระสวดก็เลยฟังขลัง ๆ ไปเท่านั้น...ใช่ไหม ? แต่ว่าไม่เป็นไร ฟังแค่ขลังก็ยังดี ขอให้เลื่อมใสคุณพระรัตนตรัยจริง ๆ เท่านั้นแหละ

ความจริงก็ยังมี สุขัง ความสุข พะลัง ความแข็งแรง สิริ มิ่งขวัญ ถามว่ามิ่งขวัญมีความสำคัญตรงไหน ? คนที่ขวัญหาย ก็คือคนที่กึ่ง ๆ ปัญญาอ่อน ขาดสติ เพราะฉะนั้น...คำว่ามิ่งขวัญจึงสำคัญมาก อายุ ก็คืออายุของเรา ให้อายุยืน วัณโณ เป็นผู้มีชาติตระกูล วรรณะตัวนี้ไม่ใช่ผิวพรรณ วรรณะในที่นี้หมายถึงชาติตระกูล โดยเฉพาะตระกูลสูง กษัตริย์ พราหมณ์ แพศย์ ลงไปถึงศูทร โภคัง โภคทรัพย์ ก็คือข้าวของ เครื่องกินเครื่องใช้ แยกให้ออกนะ ธนะ คือ ทรัพย์สมบัติ โภคะ คือ เครื่องกินเครื่องใช้

วุฑฒี จะ ยะสะวา ขอให้เป็นผู้เจริญด้วยยศ สะตะวัสสา จะ อายุ ให้มีอายุยืน ๑๐๐ ฤดูฝน เห็นสาธุกันทุกคนนี่ห้ามตายก่อนนะ..! ชีวะสิทธี ภะวันตุ เต ขอความสำเร็จทั้งหลายเหล่านี้จงมีแก่ท่าน

พวกเราก็สาธุ...ฟังไม่รู้เรื่อง ขอรับไว้ก่อน กว่าจะรู้ตัวก็อายุยืนถึง ๑๐๐ ปีนี่แย่ไปเลยนะ..! โบราณเขาบอกว่า ต้องตะบันน้ำกิน คำว่าตะบันก็คือเอาใส่ครกตำ ขนาดน้ำยังต้องตำก่อนถึงจะกินได้ นึกเอาก็แล้วกันว่าแย่แค่ไหน..!

ภาคอีสานสมัยก่อนนี้มีนะ..ที่ต้องตำน้ำกิน เอาขี้โคลนมาใส่ครกแล้วก็ตำไปเรื่อย เนื้อขี้โคลนเนื้อดินโดนแรงกระแทกอัดเข้า ๆ ก็จับตัวแน่นขึ้น ๆ น้ำก็จะล้นออกมา จากโคลนก็กลายเป็นน้ำให้กินได้ ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้เป็นดิน เพียงแต่ว่าน้ำที่ได้จะมีกลิ่นโคลนอยู่ กลิ่นโคลนอย่างเดียวไม่พอ อาจจะมีสาบควายอีกต่างหาก..!"

[ทะเล]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ต้องใช้คำว่า 'ถ้า' นะ ถ้าหาทองได้พอ อาตมาก็จะสร้างพระทองคำอีก ๑ องค์ ถ้าไม่พอไม่สร้าง จะเก็บไว้แต่งเมียแทน..! มาแต่งตอนอายุ ๖๐ กว่าปี คงได้แต่ไปนั่งมองหน้ากัน จะแต่งไปทำอะไรวะ..?!

อาตมาเป็นคนโชคดี อายุ ๓๐ กว่าปีก็หมดสภาพ ไม่นึกอยากแต่งงานแล้ว จะว่าโชคดีก็ไม่ใช่ แต่เป็นเพราะว่าทุ่มเทกับการฝึกกรรมฐานมาตั้งแต่เด็กเป็นเวลา ๑๑ ปีเต็ม ๆ จากนั้นเข้าไปบวชเป็นพระ ก็อีก ๔ ปีกว่า แล้วก็ไปได้เคล็ดลับของพระรัฐบาลเถระเกี่ยวกับเพศตรงข้าม ว่าทำอย่างไรถึงจะอยู่ในพรหมจรรย์ คือชีวิตนักบวชได้

ได้เคล็ดลับตรงนั้นก็หมดความสนใจในเพศตรงข้าม อยู่ยาวมาเลย ถ้าอยากรู้เคล็ดลับให้ไปศึกษาประวัติพระรัฐบาลเถระในอสีติมหาสาวก ถ้าไม่รู้จะดูที่ไหนก็เปิดพระไตรปิฎก เอตทัคคปาลิ อยู่ในขุททกนิกาย พระรัฐบาลเถระเป็นผู้เลิศในการบวชด้วยศรัทธา ไปศึกษาชีวิตท่านดู ว่าท่านมีความเห็นเกี่ยวกับมาตุคาม คือผู้หญิงอย่างไร ? ถ้าบอกไปแล้วพวกเราจะไม่ไปค้นคว้า ต้องปล่อยให้ไปค้นหากันเองบ้าง"

[ทะเล]

พระอาจารย์กล่าวว่า "คนเราส่วนใหญ่มีความประมาทเป็นปกติ ความประมาทเกิดจากการขาดสติ การที่ขาดสติเพราะว่าสมาธิไม่ทรงตัว เพราะฉะนั้น...ก็เหลืออยู่แค่ว่าทำอย่างไรสมาธิจึงจะทรงตัวได้ ? อันดับแรก...ต้องทบทวนศีลให้บริสุทธิ์ หลังจากนั้นก็ตั้งหน้าตั้งตาฝึกซ้อม จะเบื่อจะหน่ายไม่ได้ แบบที่อาตมาเคยเล่าไว้ใน 'อดีตที่ผ่านพ้น' ว่าแค่ปฐมฌานอย่างเดียว อาตมาฝึกอยู่ ๓ ปี เป็นพวกเรา ๓ วันไม่ได้ ก็เลิกกันหมดแล้ว...ใช่ไหม ?

ที่ฝึกอยู่ ๓ ปีเพราะไม่เข้าใจว่าปฐมฌานหน้าตาเป็นอย่างไร ? พอเข้าใจแล้วบอกคนอื่นให้ฝึกได้ภายใน ๓ วินาที ! เพียงแต่ว่าฝึกได้แล้วรักษาไว้ได้ไหม ?..นั่นอีกเรื่องหนึ่ง เพราะฉะนั้น...ส่วนใหญ่พวกเราพอขาดศีล สมาธิไม่ทรงตัว สติไม่มี จึงประมาทไปเรื่อย"

[ทะเล]

พระอาจารย์พูดกับโยมผู้สูงอายุ "อิจฉาคุณยาย อายุป่านนี้แล้วยังเดินตัวปลิวเลย อาตมาอายุ ๖๑ ปี จะขึ้น ๖๒ ในอีกไม่กี่วัน ไม่ใช่สิ...ขึ้น ๖๒ ปีมาจะหกเดือนแล้ว แต่เลข พ.ศ.ยังไม่ได้ อายุแค่นี้ก็จะไปไม่รอดแล้ว ส่วนโยมเดินตัวปลิวเลย..!

คนทำปาณาติบาตไว้น้อย ถึงเวลาอายุยืน ร่างกายแข็งแรง แต่คราวนี้คนอายุยืน ร่างกายแข็งแรงก็ต้องสร้างคุณงามความดี ไม่ใช่ร่างกายแข็งแรงแล้วเอาไว้ทำชั่ว ละเมิดศีลละเมิดธรรม ถ้าอย่างนั้นโลกก็วุ่นวายหมด"

[ทะเล]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เป็นเรื่องธรรมดา ร่างกายของเราก้าวเข้าไปหาความเสื่อมอยู่ตลอดเวลา ไฟธาตุมีทั้งกระตุ้นร่างกายให้เจริญเติบโต และเผาผลาญร่างกายให้ทรุดโทรมลง ฝรั่งเขาเพิ่งจะค้นเจอไม่นานนี้เอง ว่าออกซิเจนที่เราหายใจเข้าไป ไปเผาผลาญทำลายเซลล์ไปส่วนหนึ่ง แต่พระพุทธเจ้าบอกเอาไว้สองพันกว่าปีมาแล้ว..!

ยิ่งศึกษาไปจะยิ่งเห็นอัจฉริยภาพของพระองค์ท่าน คราวนี้อัจฉริยภาพตรงนั้นส่วนหนึ่งก็คือ สิ่งที่เป็นเรื่องของโลกที่พระองค์ท่านไม่สอน เพียงแต่ว่ามีปะปนอยู่ในหลักธรรมของพระองค์ท่าน ถ้าเราอ่านเจอแล้วจะทึ่งมาก

อย่างในอินทกสูตร กล่าวถึงการกำเนิดชีวิตของมนุษย์ ตั้งแต่เป็นจุดปฏิสนธิ์เล็ก ๆ ในท้องแม่ ท่านบอกว่าเล็กเท่าปลายขนจามรีจุ่มน้ำมันแล้วดีด ๑๖ ครั้ง จากนั้นจิ้มลงบนผ้าขาว จุดใหญ่แค่ไหนก็แค่นั้นแหละ แล้วหลังจากนั้น...พอโดนไฟธาตุของแม่เคี่ยวเข้าก็ค่อย ๆ เจริญเติบโตขึ้น ตอนแรกก็ขยายเซลล์กลายเป็นกลละ เป็นอัพพุทะ เป็นเปสิ เป็นฆนะ ก็คือมีลักษณะเป็นก้อนเลือด แล้วก็มีปัญจสาขา หนึ่งศีรษะ สองขา สองแขน แต่ละ ๗ วันมีความเปลี่ยนแปลงอย่างไรบ้าง พระองค์ท่านบอกไว้หมด เพราะว่ามียักษ์อยู่ตนหนึ่งชื่ออินทกะ น่าจะเป็นบริวารของท่านท้าวเวสสุวรรณ ไปสอบถาม พระองค์ท่านจึงตรัสให้ฟัง

ทุกวันนี้เขาก็งงว่าสมัยโน้นเอากล้องที่ไหนมาส่อง เขาลืมไปว่าพระพุทธเจ้านอกจากมีทิพจักขุญาณแล้ว ยังมีสมันตจักษุ คือดวงตาแห่งปัญญาอันรู้รอบไปทุกสิ่ง เพียงแต่ว่าสิ่งที่พระองค์ท่านนำมาสอนเรานั้นคือใบไม้ในกำมือ ใบไม้ทั้งป่าทำให้คนเข้าถึงธรรมช้า ต้องเวียนว่ายตายเกิดนาน พระองค์ท่านจึงไม่สอน

มาระยะหลัง ท่านทั้งหลายที่มีวิสัยพระโพธิสัตว์ มาสอนในเรื่องของพระโพธิสัตว์ จึงกลายเป็นสายมหายานขึ้นมา ซึ่งแต่แรกแล้วพระพุทธเจ้าของเราไม่ได้สอนเรื่องเหล่านี้ ก็เพราะว่าสายพระโพธิสัตว์ต้องเวียนว่ายตายเกิด เพื่อสร้างบารมีนับกัปไม่ถ้วน พระองค์ท่านไม่ปรารถนาให้ทุกคนต้องข้องอยู่กับธรรมอันเนิ่นช้า คำว่าข้องก็คือติดอยู่ ในเมื่อไปติดอยู่ก็ทำให้ช้า ยิ่งไปถึงพระนิพพานช้าเท่าไร ก็ยิ่งมีความทุกข์มากเท่านั้น เพราะว่าต้องเกิดต้องทุกข์ไปเรื่อย

แต่พอคนที่มีวิสัยของพระโพธิญาณมา ได้ศึกษาความเป็นพระโพธิสัตว์ แล้วนำเอาหลักธรรมคำสอนนี้มาบอกกล่าว จนปรากฏชัดเจนในสมัยของท่านนาคารชุน ทำให้สายมหายานเจริญรุ่งเรืองขึ้นมา"

[ทะเล]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ท่านปู่ท้าวเวสสุวรรณเป็นหัวหน้าของท้าวมหาราชทั้ง ๔ พระองค์ พูดง่าย ๆ ก็คือ ถ้าเจตจำนงของท่านว่าอย่างไร อีก ๓ องค์ก็จะตามด้วย ถ้าอีก ๓ องค์ตามด้วยก็แปลว่า บริวารทั้งหมดของท่านที่มากมายจนนับได้ไม่ถ้วนก็ตามอีก คราวนี้ท่านมีเจตจำนงว่า บุคคลใดก็ตาม ถ้าหากว่าตั้งใจปฏิบัติเพื่อความเป็นพระโสดาบัน ท่านจะตามคุ้มครองตลอดชีวิต แต่ต้องตั้งใจทำจริง ๆ นะ ไม่ใช่ประเภทว่าตั้งใจเล่น ๆ !

ตอนสร้างเหรียญรอยพระพุทธบาทวัดท่าขนุน ได้เอารูปของท่านลงไว้ด้านหลังของเหรียญ ท่านก็มาเสกให้เอง แล้วหลังจากนั้นก็มีโอกาสได้เสกวัตถุมงคลอีกหลายรุ่นที่เป็นรูปของท่าน โดยเฉพาะรุ่นของวัดพังตรุ ที่มีเสกมีดลูกพราหมณ์และเหรียญอาร์ม งานนั้นท่านไปยืนรอเพราะว่าอาตมาไปช้า อาตมาไปถึงจะเข้าโบสถ์ ปรากฏว่าท่านไปยืนรออยู่ก่อนแล้ว ท่านตั้งใจจะสงเคราะห์เต็มที่ ดังนั้น..ถ้าหากว่าเหรียญหลังท้าวเวสสุวรรณของวัดท่าขนุนหมด ก็ไปเอาของวัดพังตรุได้ ความจริงอาตมาก็ได้มาหลายเหรียญ แต่ว่ายังเก็บเอาไว้ ไม่ได้เอาออกมาให้บูชากัน

โดยปกติแล้ว ในการปลุกเสกแต่ละงาน ส่วนใหญ่เจ้าของงานก็จะแบ่งปันวัตถุมงคลมาให้บางส่วน บางรายใจถึงหน่อยก็ยกให้เป็นกล่องไปเลย ๑๐๐ องค์ บางรายก็มอบให้ ๙ - ๑๐ องค์ แล้วแต่จะเห็นสมควร อาตมาเองก็พกติดย่ามไปเรื่อย มีพิธีที่ไหนก็เข้าไปเรื่อย ไป ๆ มา ๆ ย่ามหนักจนจะแบกไม่ไหว ก็ต้องขนเอามาออกเว็บให้เขาจำหน่ายบ้าง"

[ทะเล]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ถ้าวัตถุมงคลเนื้อเงินหมดเราบูชาอย่างอื่นไปก็ได้ แล้วภาวนา เมสัมมุกขา สัพพาหะระติ เตสัมมุกขา ก็จะมีอานุภาพมหาสะท้อนเหมือนกัน อย่าเที่ยวไปบูชาแต่ของแพงอย่างเนื้อทองเนื้อเงิน อย่างอื่นก็ใช้ได้..เพียงแต่ใช้ให้เป็นเท่านั้น"

[ทะเล]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ของอาตมาก็ไม่ได้มีอะไรวิเศษวิโสไปกว่าโยมหรอก พกเหรียญสมเด็จองค์ปฐมเขียวเหล็กไหลเหมือนกัน คือพระสั่งอย่างไรก็ทำอย่างนั้น แต่เนื้อเขียวเหล็กไหลของอาตมาไม่เขียว อาตมาเป็นคนดื้อ อะไรที่ดื้อ ๆ นี่จะชอบมาก ชุบไม่ขึ้นใช่ไหม..? แสดงว่าดื้อได้ที่...มาเลย ไม่เขียวอาตมาก็ใช้เอง..!"

ถาม : เหรียญสมเด็จองค์ปฐมเนื้อเขียวเหล็กไหล ถ้าไม่ได้เข้าพิธีช่วงหลัง ๆ นี้ อานุภาพจะเท่ากันไหมครับ ?
ตอบ : ตั้งใจนึกถึงพระท่านสงเคราะห์ก็เหมือนกันแหละ เพียงแต่ว่ากำลังใจของเราต้องยึดมั่นในพระองค์ท่านจริง ๆ ถ้ายึดมั่นจริง ๆ ถึงไม่มีวัตถุมงคลพระองค์ท่านก็คุ้มครองได้ เพียงแต่พวกเราส่วนใหญ่แล้วเผลอ สมาธิไม่ค่อยจะทรงตัว ก็เลยต้องมีวัตถุมงคลเอาไว้

[ทะเล]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ตอนนี้อาตมาเป็นหนูทดลองยาของพระที่วัด พระท่านจะทำประคำด้วยไม้แต่ละชนิด แล้วให้อาตมาใช้งาน ท่านจะพิสูจน์ความก้าวหน้าว่า ใช้งานนานเท่าไรถึงจะสวยเท่าที่หลวงพ่อใช้

เรื่องของประคำเราต้องขยัน ถ้าหากว่าไม่ขยัน พุทโธ ๆ นานไปก็ด้าน ไม่สวย ถ้าขยันนับขยันภาวนา พลังที่เราสะสมไว้ในจิตในกายของเราแผ่ลงไปด้วย ก็จะดูสวยงามเป็นพิเศษ"

[ทะเล]

ถาม : ปกติจะแบ่งจิตในการภาวนา ๓ ส่วน ทำงานปกติ ๑ ส่วน แล้วก็นับจำนวน ๑ ส่วน ทีนี้ไปอ่านเจอว่า หลวงพ่อบอกว่าให้มีภาพพระคลุมร่างกายเราไว้ คราวนี้ที่เราแบ่งจิตไปไว้ที่ลมหายใจ ๑ ส่วน เราจะเลือกที่ลมหายใจหรือเลือกภาพพระคลุมกายเจ้าคะ ?
ตอบ : แล้วทำไมทำพร้อมกันไม่ได้ ? หายใจเข้าภาพพระก็ปรากฏอยู่ หายใจออกภาพพระก็ปรากฏอยู่ ไม่ได้ยากอะไรนี่นา

[ทะเล]

พระอาจารย์เตือนว่า "อย่าประมาทกันนะ ไวรัสอยู่ใกล้ตัวเรามากกว่าที่คิด ตอนนี้ทั่วโลกมีธงเขียวปักสลอนไปหมด แถมยังมีธงแดงแทรกอยู่เป็นระยะ ๆ ทั้งโรคระบาดคน โรคระบาดสัตว์ ยุ่งไปหมด !"

[ทะเล]

ถาม : หนูอ่านธรรมะแต่กลัวจะพูดแล้วไม่มีน้ำหนัก ก็เลยส่งธรรมะในเว็บบอร์ดไปให้คุณพ่อคุณแม่ทางไลน์ หนูก็เลยอยากจะมาขอโทษและขออนุญาตต่อไปล่วงหน้าด้วยค่ะ ?
ตอบ : ไม่เป็นไรหรอก เอาไปเถอะ แต่ถ้าหากว่าเอาไปลงในเพจของตัวเองหรือในเฟซบุ๊ก ก็ช่วยอ้างอิงไปหน่อยว่าเอามาจากที่ไหน

ถาม : ตอนนี้คุณพ่อคุณแม่ก็ปฏิบัติตามด้วยเจ้าค่ะ ?
ตอบ : ดีแล้วจ้ะ โมทนาด้วย

[ทะเล]

ถาม : คนเรามักจะกลัวความตายกัน แต่ว่าท้ายที่สุดถ้าเราทำความดีถึงพร้อม เราก็จะไปพระนิพพานกันเกือบหมดทุกคนใช่ไหมเจ้าคะ ? แล้วเราก็จะเจอคุณพ่อคุณแม่คุณตาคุณยายที่นั่นใช่ไหมคะ ?
ตอบ : ถ้ายังอยากเจอก็จะไปไม่ได้ ต้องตัดภาระผูกพันทั้งหมดออก ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับสภาพความเป็นจริง ตอนนี้ไม่เป็นไร เกาะความดีไปก่อน เดี๋ยวพอทำถึงก็จะปล่อยเอง ถ้าพ่อแม่ทำถึงด้วยก็ไปเจอกันที่นั่นเองแหละ

[ทะเล]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เมื่อเช้าวันที่ ๖ ธันวาคม อากาศที่ทองผาภูมิวัดได้ ๑๕ องศาเซลเซียส ถ้าหากว่าเป็นรายงานจากกรมอุตุนิยมวิทยาจะวัดได้ ๑๖ องศาเซลเซียส เหตุที่ต่างกันเพราะว่าอุณหภูมิของกรมอุตุนิยมวิทยา ทำการวัดในเรือนเทอร์โมมิเตอร์ หรือตู้สกรีน แล้วก็จะวัดในตอนช่วง ๗ โมงเช้า ส่วนอุณหภูมิที่ชาวบ้านเขาดู เขาดูจากเครื่องวัดหน้ากรมอุตุฯ ซึ่งส่วนใหญ่ไปดูกันตอนตี ๕ หรือ ๖ โมงเช้า อุณหภูมิก็เลยต่างกันเป็นองศาเซลเซียส แต่ว่าจะ ๑๕ หรือ ๑๖ องศาเซลเซียส ถ้าหากว่าคนทางด้านกรุงเทพฯ หรือปริมณฑลไป ก็หนาวแย่พอกัน แต่คนทองผาภูมิบอกว่ากำลังดีเลย..!"

[ทะเล]

ถาม : สมาทานพระกรรมฐาน แล้วนั่งสมาธิไป ๑ ชั่วโมงครึ่ง แล้วก็เกิดเหตุการณ์ประหลาด คือมีวิญญาณผู้หญิงเข้ามากอด วันนั้นหนูใส่พระคำข้าวนะคะ แต่เขาก็ยังเข้ามากอดหนู จะมาขอบุญ เขาบอกว่าเขามีความสุขที่ได้อยู่ใกล้ ๆ หนูก็เลยสวดพระคาถาชินบัญชร สวดคาถาและขอพุทธานุภาพของสมเด็จองค์ปฐม แต่เขาก็ยังไม่ยอมไปเจ้าค่ะ เขาเหมือนจะเป็นแขก จะทำอย่างไรดีเจ้าคะ ?
ตอบ : เราพ้นออกจากตรงนั้นมาก็จบแล้วไม่ใช่หรือ ? รู้ว่าเขามาขอบุญ ก็อุทิศให้เขาไปก็จบแล้ว

ถาม : เขามากอดไม่ยอมไปเลยค่ะ ?
ตอบ : ก็เรื่องของเขา ต่างคนต่างอยู่ ถึงเวลาไปไหนก็ให้ช่วยดูแลเราด้วย..!

ถาม : เจอผีบ่อยเจ้าค่ะ ไปต่างประเทศก็จะเป็นผีต่างศาสนา ไม่กลัวพระเลย ขนาดยกพระคำข้าวให้เขาดู ขอบารมีพระพุทธเจ้าก็แล้ว หรือว่าบารมีพระพุทธเจ้าท่านเมตตา สัมภเวสีเลยไม่กลัวคะ ?
ตอบ : ไม่ใช่...คือเราไปเข้าใจเองว่าเป็นสัมภเวสี บางทีอาจจะเป็นเทวดาชั้นสูงก็ได้ วัตถุมงคลส่วนใหญ่เทวดาท่านดูแล เขาเป็นเทวดาเหมือนกันก็เลยไม่กลัว

ถาม : หนูถามเขาว่าทำไมแผ่เมตตาแล้วถึงไม่ไป ? เขาก็บอกชื่อมา
ตอบ : อย่างนั้นก็อุทิศให้เขาโดยเฉพาะ ออกชื่อเขาไปสิ

ถาม : ถ้าหนูห้อยท้าวเวสสุวรรณจะช่วยได้ไหมเจ้าคะ ?
ตอบ : ต้องอาราธนาทุกวันด้วย ไม่ใช่ถึงเวลาแล้วค่อยไปอาราธนาก็ไม่ทันแล้ว เขามาถึงตัวแล้ว เราต้องกันเอาไว้ก่อน

[ทะเล]

ถาม : ถ้าสวดมนต์กันไฟ สวด ๒ รอบ ตอน ๖ โมงเช้ากับ ๖ โมงเย็น เพียงพอไหมคะ ?
ตอบ : เยอะเกิน กันไปกันมาเดี๋ยวไฟดับ ไม่มีไฟฟ้าใช้อีก..!

[ทะเล]

ถาม : อยากจะขอพรหรือโอวาทเรื่องความรักค่ะ ?
ตอบ : ไม่มีอะไรมากหรอก แค่อย่าลืมฆราวาสธรรม ๔ ของพระพุทธเจ้าท่าน

อันดับแรกต้องมีสัจจะ จริงใจต่อกัน ตัวนี้รวมทั้งคำว่าไม่นอกใจกัน

ทมะ มีความข่มกลั้น เจออารมณ์อะไรที่ไม่ชอบใจก็ต้องรู้จักอดทนอดกลั้น ไม่ไประเบิดใส่คนอื่นเขา

ขันติ ชีวิตการครองคู่ยากลำบากแค่ไหนก็มุ่งหน้าฝ่าฟันไปอย่าท้อถอย

จาคะ เสียสละความสุขของเราเพื่อเขาด้วย ไม่อย่างนั้นแล้วจะไปไม่รอด

[ทะเล]

พระอาจารย์กล่าวว่า "วันที่ ๑ - ๖ ธันวาคม ๒๕๖๓ โบสถ์วัดพระแก้วเปิดให้สักการะจนถึงเวลา ๒๑.๓๐ น. ถ้ามีโอกาสก็ไปไหว้พระแก้วกลางค่ำกลางคืน ดูแสงดูสีบ้าง คาดว่าไปกลางคืนคงไม่มีม็อบ..! ส่วนอาตมานั้นไม่มีเวลาไป เพราะว่ากว่าจะเลิกเจริญกรรมฐานออกอากาศก็ประมาณ ๑ ทุ่มกว่าไปแล้ว กว่าจะจัดการกับบัญชีเสร็จก็ ๒ ทุ่มกว่า ก็เป็นอันว่าไปไม่ทันแน่ อยากจะเห็นวัดพระแก้วกลางคืนกับเขาสักครั้งเหมือนกัน"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "อย่างไรก็ระวังโควิดไว้ด้วย โรคภัยไข้เจ็บไม่ค่อยจะเห็นแก่หน้าค่าชื่อใคร ถ้าเคยสร้างกรรมเอาไว้ จะช้าจะเร็วก็ต้องมา เรื่องนี้อาตมาพูดได้เต็มปาก เพราะว่าเจ็บไข้ได้ป่วยมาตั้งแต่เด็ก แล้วก็เกลียดเข็มฉีดยาสุด ๆ เพราะว่าหมอที่มารักษาตอนเด็กเป็นหมอเสนารักษ์ ก็คือหมอที่รักษาทหาร เขาฉีดยาด้วยการทิ่มพรวดลงไป แล้วกดทีเดียวจบเลย ก้นก็จะบวมเป็นก้อน เดินตูดปัดไปเป็นอาทิตย์..!

อาตมาเป็นคนป่วยบ่อย จนกระทั่งหลวงพ่อวัดท่าซุงท่านช่วยเฉลยว่าเป็นทหารมาทุกชาติ ฆ่าเขาเอาไว้มาก อายุสั้นพลันตาย เศษกรรมก็ทำให้ป่วยบ่อย ดูย้อนหลังไปแค่สมัยรัตนโกสินทร์ อายุยืนที่สุดไม่เกิน ๔๓ ปี...(หัวเราะ)... มาชาตินี้อยู่ถึง ๖๐ นี่แปลกมากแล้ว ถ้าไม่ระมัดระวังให้ดี ถึงเวลาเผลอเมื่อไรโรคภัยไข้เจ็บกระโดดใส่ คราวนี้ถึงรักษาได้ก็ไม่ดีเหมือนเดิม เนื่องเพราะว่าเจ้าเชื้อโรคตัวนี้ทำลายปอด หายแล้วก็ไม่สมบูรณ์เหมือนเดิม แต่ส่วนใหญ่ถ้าไม่หายก็ตายไปเลย

ป่านนี้บรรดาท่านที่ไปเที่ยวแพร่เชื้อให้ชาวบ้านคงจะรู้แล้ว ว่าความประมาทของตัวเองคนเดียวนั้นสร้างความวุ่นวายให้กับคนอื่นเขาขนาดไหน ไปนึกถึงเมืองเวสาลี หลายคนเรียกว่า ไพสาลี ความจริง เวสาลี ตัวนี้ไม่ใช่ภาษาไทย แปลตรง ๆ ว่า นาข้าวสาลี ก็แปลว่าปลูกข้าวมาก เมืองเวสาลีเกิดโรคระบาด พระพุทธเจ้าต้องบอกรัตนสูตรให้กับพระอานนท์ไปทำน้ำมนต์พรม เพื่อไล่บรรดาอมนุษย์ คำว่า อมนุษย์ คือผู้ที่ไม่ใช่มนุษย์"

[เถรี]

"เมื่อพรมน้ำมนต์ พวกอมนุษย์ก็หนีกันเตลิดเปิดเปิง คงเหมือนผู้ก่อการร้ายเอาปืนไล่ยิง ก็ต้องวิ่งหนีไว้ก่อน เบียดเอากำแพงเมืองเวสาลีถล่มไปทั้งแถบ คราวนี้ฝนตั้งเค้าและตก น้ำท่วมหนักพอ ๆ กับนครศรีธรรมราช สายน้ำซัดเอาพวกซากศพที่ตายทับตายถมไหลไปกับน้ำหมด โรคภัยไข้เจ็บก็บรรเทาลง เพราะว่าโรคระบาดส่วนใหญ่เกิดจากการตายมาก ๆ แล้วสะสมเชื้อโรคเอาไว้ ก็ทำให้โรคภัยระงับลงไปได้ด้วยอำนาจพุทธบารมี

เพราะฉะนั้น..บางคนบอกว่า บรรดาพระทั้งหลายที่เสกน้ำมนต์ พ่นน้ำหมาก เป็นเรื่องนอกพระพุทธศาสนา เป็นเดรัจฉานวิชา แสดงว่าหลับหูหลับตาพูดโดยที่ไม่ได้อ่านพระไตรปิฎกเลย แม้กระทั่งการสะเดาะเคราะห์ต่ออายุก็ต้องอ่านเรื่องอายุวัฒนกุมาร พระพุทธเจ้าเป็นต้นตำรับสะเดาะเคราะห์ต่ออายุ อายุวัฒนกุมารจะตายภายใน ๗ วัน ต่ออายุมาจนอยู่ถึง ๑๒๐ ปี จึงได้ชื่อว่าอายุวัฒนะ ผู้เจริญด้วยอายุ เพราะว่าอยู่ได้ถึง ๑๒๐ ปี

แต่คราวนี้เรื่องทั้งหลายเหล่านี้จะว่าไปแล้ว ถ้าหากว่าไม่แบ่งปันเวลาให้ดี ญาติโยมรบกวนไม่เลิก เวลาปฏิบัติเพื่อตัวเองก็จะหมดไป ก็เลยสำคัญอยู่ที่ว่า พระของเราจะต้องแบ่งเวลาให้ถูก ไม่ใช่โยมมาเวลาไหนก็สงเคราะห์เสียร่ำไป ก็ต้องมีเวลาที่เหมาะสมด้วย พระจะต้องสวดมนต์ ทำวัตร บิณฑบาต แต่โยมจะให้รดน้ำมนต์..อย่างนี้ก็เกินไป ต้องรอให้งานของพระเสร็จก่อน"

[เถรี]

"สมัยก่อนอาตมาเป็นหมอดูอยู่พักหนึ่ง พอคนมาหามากเข้า ๆ มาแบบไม่ดูเวล่ำเวลา จะเอาแต่เรื่องตัวเอง ไม่สนใจเรื่องของพระ อาตมาก็เลยต้องทิ้งไปโดยปริยาย มาตอนหลังท่านอาจารย์มหาเอดูหมอสืบต่อไป ดูไปดูมาสู้คนไม่ไหว ก็เลยวิ่งไปหาอาตมา บอกว่า "ขอบวชเลยครับอาจารย์"

ปัจจุบันก็เหลือท่านอาจารย์เอกลักษณ์ ซึ่งตอนนี้ก็สร้างวัดพุทธพรหมยานอยู่ มีเวลาดูหมอให้เท่าไรก็ไม่รู้ ถ้าใครต้องการดูก็ไปที่นั่นแล้วกัน อาตมาเลิกแล้ว ท่านอาจารย์มหาเอก็เลิกแล้ว เห็นท่านอาจารย์เอกลักษณ์บ่น ๆ อยู่ว่าจะเลิกเหมือนกัน ...(หัวเราะ)... คือไม่มีเวลาเป็นของตัวเองเลย

อาตมาศึกษาเรื่องหมอดู ไม่ใช่เพราะว่าชอบ แต่ศึกษาเพราะว่าครูบาอาจารย์ คือหลวงพ่อวัดท่าซุงท่านยืนยัน ว่าเรื่องทั้งหลายเหล่านี้เป็นของจริง ก็ไม่นึกว่าศึกษาไปศึกษามาจะกลายเป็นขลัง กลายเป็นดูแม่นไปได้ แต่ว่าสำคัญอยู่ตรงที่ว่าต้องดูบ่อย ๆ ยิ่งดูมากเท่าไร ประสบการณ์มากก็สามารถอ่านดวงได้ละเอียดมากตามไปด้วย"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวกับโยมเมื่อหมดเวลาทำบุญ "จำไว้ว่าอย่าตั้งเวลา เอาสติตั้งแทน ถึงเวลาสติจะบอกว่าได้เวลาหรือยัง"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เมื่อวันที่ ๕ ธันวาคม ท่านอาจารย์ฌอน ชยสาโร เรียกอีกชื่อหนึ่งว่า พระเทพพัชรญาณมุนี แสดงพระธรรมเทศนาเนื่องในวันพ่อแห่งชาติ ต้องบอกว่าเป็นปรากฏการณ์ใหม่ในวงการสงฆ์ เพราะว่าท่านเป็นพระต่างชาติที่บวชแล้วปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ได้รับความศรัทธาเลื่อมใส ในหลวงรัชกาลที่ ๑๐ พระราชทานตั้งให้เป็นเจ้าคุณ แล้วก็ยังได้ถวายการรับใช้สนองพระเดชพระคุณ ด้วยการแสดงธรรมในวันพ่อแห่งชาติ

เรื่องพวกนี้หลายอย่างที่เป็นประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา อย่างเช่นว่า สมัยรัชกาลที่ ๔ ทรงโปรดให้คณะสงฆ์จีนนิกายและอนัมนิกาย ทำพิธีกงเต๊กในพระบรมมหาราชวัง มาตอนนี้เราก็จะเห็นว่า หลวงพ่อเจ้าคุณฌอนท่านเป็นพระฝรั่ง แต่ได้แสดงพระธรรมเทศนาถวาย เป็นเรื่องที่หาได้ยาก

จะว่าไปแล้วพระพุทธศาสนาของบ้านเรา ได้รับการอุปถัมภ์ค้ำชูจากองค์ในหลวงที่เป็นเอกอัครศาสนูปถัมภก ทรงประกาศชัดเจนว่าเป็นพุทธมามกะ เมื่อวันพระราชพิธีบรมราชาภิเษก ในเมื่อเป็นพุทธมามกะ เป็นที่ชัดเจนว่าพระองค์ท่านให้การอุปถัมภ์ค้ำชูพระพุทธศาสนาอย่างเต็มที่ เพียงแต่ว่ายุคนี้สมัยนี้ บุคคลที่จะได้รับความไว้วางพระราชหฤทัยพระราชทานสมณศักดิ์ ก็ต้องบอกว่าเป็นเรื่องที่เป็นเกียรติยศทั้งส่วนตนและทั้งของพระพุทธศาสนา เนื่องจากว่าพระองค์ท่านคัดเลือกบุคคลที่มีการกระทำ มีแนวทางปฏิบัติ ตลอดจนกระทั่งความรู้ความสามารถอย่างชัดเจนจริง ๆ เพราะว่าจะเป็นกำลังใหญ่ในการค้ำจุนพระพุทธศาสนาต่อไป"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "สมัยที่อาตมายังเด็กอยู่ สิ่งแวดล้อมรอบข้างเป็นไปตามศีลตามธรรม เรื่องที่จะแหกคอกแหวกประเพณีนั้นไม่มี จำได้ว่าสมัยที่เรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๒ ซึ่งเขาเรียกตัวย่อว่า ม.ศ.๒ มีรุ่นพี่ผู้หญิงที่อยู่ชั้น ม.ศ.๓ ท้องในวัยเรียน ต้องย้ายหนีลงปักษ์ใต้ไปเลย เพราะว่าสมัยก่อนนั้นสังคมควบคุมความประพฤติของคน การทำแบบนั้นไม่เป็นที่ยอมรับของสังคม ไปไหนก็มีแต่คนตำหนิติเตียน ก็เลยทำให้อยู่ไม่ได้ ไม่ใช่แค่อยู่ตำบลนั้น อำเภอนั้นไม่ได้ กลายเป็นว่ากระทั่งอยู่ภาคนั้นก็ไม่ได้ ต้องย้ายหนีข้ามภาคไปเลย

แต่มาสมัยนี้ เรื่องพวกนี้สังคมของเราหย่อนยานลงไปมาก ก็เลยทำให้เรื่องราวไม่ดีไม่งามต่าง ๆ เกิดขึ้นมาก สมัยอาตมาเด็ก ๆ ครูแทบจะเป็นสถาบันศักดิ์สิทธิ์ เพราะว่าตีมาตั้งแต่รุ่นพ่อรุ่นแม่ยันรุ่นลูก ถ้าลูกไปโรงเรียนแล้วกลับมาฟ้องพ่อแม่ว่าโดนครูตีนี่ พ่อแม่ตีก่อนเลย...ตีซ้ำ เพราะมั่นใจว่าที่ครูตี ลูกตัวเองต้องผิดแน่นอน"

[เถรี]

"แต่สมัยนี้ครูกลายเป็นเรือจ้าง ขึ้นฝั่งแล้วเขาก็ถีบหัวส่ง ขณะเดียวกันจรรยาบรรณวิชาชีพของความเป็นครูก็ลดน้อยถอยลง ไม่มีใครทุ่มเทชีวิตจิตใจให้กับลูกศิษย์เหมือนกับครูสมัยเก่าอีก ทั้ง ๆ ที่วิชาความรู้สูงขึ้นมาก

โรงเรียนอนุบาลทองผาภูมิแทบจะอยู่สุดหล้าฟ้าเขียวในความรู้สึกของคนสมัยก่อน สมัยนี้มีครู ๓๔ คน จบครุศาสตรบัณฑิตทุกคน สมัยอาตมายังเรียนหนังสืออยู่ชั้นประถม มีครู ๒ คน จบ ป.๔ เท่านั้น แล้วไปเรียนวิชาครูเพิ่มเติม ก็คือ ป.กศ. พ.ม. แล้วแต่ว่าของตนเองจะเรียนสายไหน แล้วอัตราของครูก็ไม่ได้เป็นซี ไม่ได้เป็นขั้นเงินเดือนเหมือนสมัยนี้ อัตราสมัยโน้นเป็นชั้นตรี ชั้นโท ชั้นเอก ถ้าจะเป็นครูใหญ่อย่างน้อยต้องเป็นชั้นโทถึงเป็นได้

แต่ว่าครูที่เรียนมาน้อย ต้องไปอบรมเพิ่มวุฒิ เพิ่มความถนัดในวิชาชีพของตน กลับมีใจให้กับลูกศิษย์อย่างชนิดที่รู้จักไปถึงพ่อแม่ ปู่ย่าตาทวดของลูกศิษย์ทุกคน ครูสมัยนี้จำชื่อนามสกุลลูกศิษย์ได้ ลูกศิษย์ก็คงดีใจตายชักแล้ว จึงกลายเป็นเรื่องแปลกที่ว่า ครูสมัยก่อนเรียนน้อย แต่จรรยาบรรณความเป็นครู ใจที่รักในวิชาชีพครูมีเกินร้อย สมัยนี้ครูเรียนสูง จบปริญญาตรี ปริญญาโท ปริญญาเอก แต่จรรยาบรรณวิชาชีพต่าง ๆ สู้ครูสมัยก่อนไม่ได้เลยแม้แต่ส่วนเสี้ยวเดียว"

[เถรี]

"ส่วนนี้อาจจะเกิดจากความบิดเบี้ยวในแนวทางการศึกษาและค่านิยมในสังคมของบ้านเรา เพราะว่าเอาแค่รุ่นของอาตมาแล้วกัน จบมัธยมศึกษาปีที่ ๓ ถ้าไม่เรียนต่อ ๔-๕ เพื่อที่จะไปเข้ามหาวิทยาลัย ก็จะเข้าวิทยาลัยครู ก็แปลว่าท่านใดที่ไม่ต่อสายตรง เอนทรานซ์ไม่ติดก็เรียนครู กลายเป็นว่าคนเก่งไปเรียนวิชาชีพอื่น ๆ เป็นหมอ เป็นวิศวกร ส่วนคนที่เหลือเลือกแล้วมาเป็นครู กลายเป็นว่าเอาสินค้าเกรด B เกรด C มาเป็นต้นแบบเพื่อผลิตพลเมืองของชาติ ก็เลยทำให้คุณภาพการศึกษาของบ้านเราตกต่ำไปเรื่อย

หลายท่านบอกว่าเรามีครูอุ๊ ถามว่ามีครูอุ๊กี่คน ? เพราะว่าท่านทั้งหลายเหล่านี้ส่วนหนึ่งก็คือศึกษาเพิ่มเติมด้วยตัวเอง ด้วยความที่มีใจรักในวิชาชีพ

ก็กลายเป็นว่าพอเอาวัสดุเกรดต่ำไปผลิตสินค้าให้ได้เกรดสูง ก็เป็นไปไม่ได้ ฉะนั้น..คุณธรรมจริยธรรมของนักเรียนย่อมลดน้อยถอยลง โดยเฉพาะในส่วนของการเอาโรงเรียนแยกออกจากวัด ทำให้พระซึ่งรับหน้าที่กล่อมเกลาบรรดาเด็ก ๆ ตั้งแต่ต้นหมดบทบาท เพราะว่ากระทรวงศึกษาธิการแยกวัดกับโรงเรียนออกจากกัน เดี๋ยวนี้เหลือแต่โรงเรียนเทพศิรินทร์ โรงเรียนเทพลีลา ไม่มีโรงเรียนวัดเทพศิรินทร์ โรงเรียนวัดเทพลีลา เป็นต้น

แม้กระทั่งชื่อวัดติดอยู่ในโรงเรียนยังโดนรังเกียจ ต้องเอาคำว่าวัดออก เพราะฉะนั้น..เรื่องของคุณธรรมจริยธรรมของเด็กตกต่ำก็ไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะว่าเกิดจากความบิดเบี้ยวของค่านิยมในสังคมของเราเอง อับอายขายหน้าที่จะเป็นเด็กวัด ก็ไม่รู้จะโทษว่าใครดี ต่างประเทศเขาเอาคนที่เก่งที่สุดไปเรียนอาชีพครู ส่วนบ้านเราคนที่สอบเข้าที่ไหนไม่ได้ไปเรียนอาชีพครู..!"

[เถรี]

"กระทรวงศึกษาธิการเป็นกระทรวงที่ได้รับงบประมาณมากที่สุดของประเทศเรา แต่ว่าตกเรี่ยเสียราดไปไม่ถึง ทำให้บรรดาครูต่าง ๆ ล้วนแล้วแต่มีหนี้สิน การที่จะเตรียมการเรียนการสอนให้ดีจึงเป็นเรื่องที่เป็นไปได้ยาก เพราะว่าห่วงหน้าพะวงหลัง ไม่ทราบว่าเมื่อไรบรรดาผู้มีอำนาจในประเทศจะมองเห็นข้อบกพร่องตรงนี้ ถ้าเงินเดือนครูของเรา ๒-๓ แสนเหมือนอย่างเกาหลีใต้ มั่นใจว่าเขาเลิกเรียนหมอ เลิกเรียนวิศวะ จะวิ่งมาเรียนครูกันแทน

อาตมาจบโรงเรียนทหารได้ที่หนึ่ง ผบ.โรงเรียนขอตัวไว้ให้สอนรุ่นน้องต่อ แต่หน่วยงานอื่นเขาไม่ยอม เขาบอกว่าต้องบรรจุลงหน่วยงานอื่น ก็มีการทะเลาะเบาะแว้งกัน ว่าเอาแต่พวกไม่เอาไหนมาฝึกรุ่นน้องรุ่นต่อไป แล้วเมื่อไรถึงจะเก่ง แต่นั่นไม่ใช่เรื่องของอาตมา เพราะว่าเราเองเป็นผู้น้อย ผู้ใหญ่มีนโยบายอย่างไรก็ต้องทำตามไป เราก็ได้แต่รับผิดชอบแก้ไขในส่วนที่มีอำนาจถึงเท่านั้น"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวหลังจากให้พร "บารมีพระท่านคลุมจากข้างบนลงมา เพราะฉะนั้น..จะอยู่ใกล้อยู่ไกลก็ได้รับเหมือนกัน ไม่ใช่ว่าคนนั่งอยู่ตรงหน้าอาตมาแล้วจะได้รับเยอะกว่า คิดแบบนั้นคือเพี้ยน..! ...(หัวเราะ)..."

[เถรี]

ถาม : กำลังนอนป่วยอยู่ เห็นแสงสีแดงเข้ามา ?
ตอบ : ถ้าเป็นหลวงพ่อวัดท่าซุง สีแดงของท่านแปลว่าป่วยหนัก ส่วนของเราก็ต้องสังเกตเองว่านิมิตนี้แปลว่าอะไร

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "พวกเราส่วนใหญ่ติดนิสัยตั้งกล้องตรงเพื่อถ่ายรูป อาจจะส่วนหนึ่งว่าถ้าตั้งกล้องขึ้นจะทำให้ดูผอมลง แต่รูปที่ตั้งกล้องขึ้นแทบจะไม่เห็นทิวทัศน์อะไรด้านข้างเลย องค์ประกอบไม่มี มีแต่ตัว เป็นรูปประวัติศาสตร์ไม่ได้ บางทีเรื่องของการถ่ายรูปบางรูปเป็นภาพประวัติศาสตร์โดยไม่ได้ตั้งใจ ตะแคงกล้องถ่าย มุมกล้องกว้างขึ้น อาจจะติดสิ่งสำคัญอะไรบางอย่างมา สมัยนี้เขามีแอพฯ หน้าเรียวใช่ไหม ? แอพฯ ฟรุ้งฟริ้ง ถ่ายรูปแล้วสวย หลอกได้ทุกคน แต่หลอกตัวเราเองไม่ได้..!

เรื่องของเทคโนโลยี สมัยอาตมาเด็ก ๆ โทรศัพท์ไม่มี มีแต่โทรเลข คราวนี้โทรเลขก็ต้องเข้าใจรหัสมอร์ส จะมีเคาะจังหวะยาว ยาว ยาว...สั้น ยาว สั้น...สั้น ยาว สั้น...ยาว สั้น ยาว... ไล่ท่องไปว่าตัวไหนแทนอะไร คนเคาะรหัสมอร์สเร็ว ๆ นี่ฟังไม่ทัน ...(หัวเราะ)... โทรเลขมีมาสมัยในหลวงรัชกาลที่ ๕ มาสิ้นสุดลงก่อนในหลวงรัชกาลที่ ๙ จะสวรรคตไม่กี่ปี เพราะว่าทุกคนมีโทรศัพท์มือถือ ไปรษณีย์มีมาไล่ ๆ กับโทรเลข สมัยก่อนเขาก็เลยเรียกกรมไปรษณีย์โทรเลข ถึงเวลาจะส่งโทรเลขก็ต้องไปที่ไปรษณีย์ แล้วจะมีช่องให้ส่งโทรเลข ส่งข้อความ ส่วนใหญ่ก็สั้น ๆ จนบางทีอ่านแล้วไม่รู้เรื่อง"

[เถรี]

"วันหนึ่งที่บ้านนอกของอาตมา ผู้ใหญ่บ้านเอาโทรเลขวิ่งมาส่ง ข้อความว่า "น้องตัวตาย ให้ไปด่วน" ทุกคนอ่านแล้วก็งงหมดว่าคืออะไร ? แล้วส่งถึงใคร ส่งถึงพ่อ ส่งถึงแม่ หรือว่าส่งถึงพี่ ? เพราะว่าข้อความมีแค่นั้น กว่าจะรู้ว่าคนที่ตายก็คือน้า (น้องแม่) ก็เล่นเอาปวดหัวกันอยู่นาน เพราะว่าโทรศัพท์ก็หายากเย็นเข็ญใจมาก พูดง่าย ๆ ว่าแทบทั้งหมู่บ้านไม่มีใครมีโทรศัพท์

นอกจากข้อความโทรเลขต้องชัดเจนแล้ว ยังต้องสั้นกระชับด้วย พนักงานโทรเลขเก่ง ๆ หายาก อาตมาไปดูเขาเคาะป๊อก ๆ ๆ เขียนเป็นตัวหนังสือ โอ้โฮ...เร็วมาก พอเทคโนโลยีดีขึ้น รหัสมอร์สก็หายไป กลายเป็นระบบอนาล็อก ปัจจุบันเป็นดิจิตอล ก้าวหน้าขึ้นมาเรื่อย ๆ ๒G ๓G ๔G ๕G ตอนนี้ ๕G บ้านเรายังมีแค่บางมุมเท่านั้น ประเทศจีนไป ๖G เรียบร้อยแล้ว

เทคโนโลยีเหล่านี้มีข้อเสีย ก็คือสร้างคลื่นในบรรยากาศเยอะมาก ส่วนที่ได้รับผลกระทบเต็ม ๆ เป็นพวกสัตว์ อย่างเช่นว่าปลาวาฬ ปลาโลมา อาศัยพวกคลื่นในการนำทาง หลงทางมาเกยหาดตายเป็นร้อย ๆ ตัว เพราะว่าคลื่นเสียงบอกว่าไปทางนี้ ๆ ว่ายขึ้นไปก็เกยตื้นหมด เพราะฉะนั้น..ตรงไหนที่มีปลาวาฬ ปลาโลมา ถ้าไปเกยหาดมาก ๆ เอาพวกสถานีส่งสัญญาณออกให้หมดพวกเขาก็เลิกเกยหาดแล้ว

อีกอย่างหนึ่งก็คือพวกนก พวกนกอาศัยเส้นแรงแม่เหล็กโลกในการอพยพ พอโดนรบกวนด้วยบรรดาคลื่นต่าง ๆ ก็หลงทาง..น่าสงสาร บินชนตึกตายกันไม่ต้องนับ"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เมื่อครู่นี้เพื่อนร่วมรุ่นทหารโทรมา ชื่อศิลปชัย เพื่อนเรียกว่า "ไอ้ยักษ์" เพราะว่าสูง ๒.๐๕ เมตร ...(หัวเราะ)... คือในรุ่นเขายืนหัวแถวสุด ส่วนนฤทธิ์ คงอยู่ นี่อยู่ท้ายสุด สูง ๑๕๒ ซม. ถามว่า "มึงผ่านมาได้อย่างไรวะ ? ทหารเขาเอา ๑๕๕ ซ.ม. ขึ้นไป" เขาบอกว่า "กูเขย่งเต็มที่เลย..ยืดอกซ้ำด้วย" ...(หัวเราะ)...

พรรคพวกเขาเกษียณกันแล้ว มีเวลาคิดถึง นี่บอกว่าสุมหัวกันอยู่ ๓๐ กว่าคน กำลังนัดวันกันว่าเดี๋ยวหาผ้าป่าไปทอดวัดท่าขนุนสักกองหนึ่ง ...(หัวเราะ)... วันก่อนพันเอกประสิทธิ์ พุฒตาล มาถึงก็ "หลวงพี่...ไปงานรวมรุ่นของพวกเราสักครั้งเถอะ" ถามว่า "จัดกี่โมงวะ ?" "๕ โมงเย็น" ตอบไปว่า "กูไม่ไปหรอก ไปดูพวกมึงกิน" ...(หัวเราะ)... จะนิมนต์พระไปงานหน่อย..แต่จัดเสีย ๕ โมงเย็น..!

เพื่อน ๆ เขาไม่คิดว่าอาตมาจะจำเขาได้ทุกคน ตอนบอกชื่ออาตมาก็เรียกฉายาเลย เจ้านี่ฉายาไอ้ยักษ์ นฤทธิ์นั่นฉายาไอ้ลูกทหาร ตัวเล็กนิดเดียว"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ขยันภาวนาพระคาถาเงินล้านกันด้วยนะ เจอรัฐบาลทหารบริหารเศรษฐกิจไม่ค่อยเป็น หาตัวรัฐมนตรีกระทรวงการคลังก็ยากมาก จะไปหวังให้เศรษฐกิจดีขึ้นปุบปับคงเป็นไปไม่ได้ บ้านเราบุญมีแต่กรรมบัง โครงการคนละครึ่งกำลังทำเศรษฐกิจดี ๆ โควิดก็อาละวาดเฉยเลย ...(หัวเราะ)... เกิดจากความประมาทของคนแค่ไม่กี่คน ตัวเองตายไม่เป็นไรหรอก จะพาคนอื่นเขาตายไปด้วย ที่แน่ ๆ คือพาเศรษฐกิจพังบรรลัยไปด้วย

ตอนนี้มหากว้างอยู่ที่วัดท่าขนุน เพิ่งจะกลับจากพม่ามาเมื่อวันที่ ๑ ตอนเย็น เลยบอกว่า โน่นแหละ...วันที่ ๑๔ ค่อยออกจากวัด ...(หัวเราะ)... กักตัวไว้เลย ท่านจะมารับประกาศนียบัตรเปรียญธรรม ๓ ประโยค คราวนี้ถ้าตรงมาเข้าเมืองนครปฐมเลยเขาก็แตกตื่นกันทั้งเมือง จึงต้องกักตัวที่โน่นก่อน ๑๔ วัน ปลอดภัยดีแล้วค่อยปล่อยเดินทางต่อ ตอนนี้พระวัดท่าขนุนก็ขวัญหนีดีฝ่อ ใครเป็นหวัดนิดไอหน่อยก็ใจคอหายหมด ติดโควิดหรือเปล่า ? หลวงพี่กว้างเอามาแจกไหม ?!

โควิดนี่ไม่ใช่รางวัลที่ ๑ นะ...ถูกง่าย น่าจะประมาณหวยเถื่อนเลย..! หรือไม่ก็มะก่องกี่ของพม่า ออกวันละ ๗ งวด เริ่มขายตั้งแต่ตี ๓ ออกงวดแรกเที่ยงตรง งวดที่สองบ่ายโมง งวดที่สามบ่ายสอง ไล่ไปเรื่อย เพราะฉะนั้น..โควิดเหมือนกับหวยเถื่อน มีโอกาสถูกได้ทุกชั่วโมง ต้องระมัดระวังให้ดี"

[เถรี]

"ไปนึกถึงผู้หญิงอังกฤษ มีข้อความเข้ามาในเฟซบุ๊กว่าถูกแจ็คพ็อต ๗ แสนปอนด์ ก็ลบทิ้ง แจ้งมาใหม่ก็ลบทิ้ง แจ้งอีกรำคาญขึ้นมาก็ปิดเฟซฯ ไปเลย..! ปรากฏว่าอีกสองวันไปรษณีย์เอาเอกสารมาแจ้งว่าถูกจริง ๆ ไม่ใช่หลอก โปรดช่วยไปรับเงินด้วย ...(หัวเราะ)... ส่วนใหญ่สมัยนี้เขาหลอกกันบ่อย

ของอาตมานี่ถูกล็อตโต้ ๒ ล้านดอลลาร์ เขาบอกว่าสุ่มจากเบอร์โทรของท่าน จนป่านนี้ยังไม่ได้ไปรับเลย เพราะว่าถ้าจะรับเดี๋ยวก็ต้องโอนค่าจัดการ ค่าภาษีอะไรต่อมิอะไรให้เขาอีก ๓-๔ แสนอะไรอย่างนั้น รับไปแล้วก็จะหายไปเลย นี่ถูกมา ๒ ครั้งแล้วนะ ครั้งแรก ๒ ล้าน ครั้งที่สอง ๑ ล้าน ได้ล็อตโต้มา ๓ ล้านดอลลาร์แล้ว..! เขาหลอกได้แต่คนโลภ คนไม่โลภเขาหลอกไม่ได้หรอก

วันหนึ่งมีโทรศัพท์มาถึง "หลวงพ่อวัดท่าขนุนใช่ไหมครับ ? ผมเป็นรองสังฆราชประเทศลาว กำลังมาธนาคารที่หนองคาย หลวงพ่อมีต้องการใช้เงินทำอะไรบ้างไหมครับ ? อยากจะทำบุญด้วย" ก็เลยบอกว่า "อ๋อ...วัดท่าขนุนเงินเหลือเฟือ มีแต่ให้คนอื่น ถ้าจะหลอกใครช่วยศึกษาประวัติด้วยนะ ประเทศลาวไม่มีสังฆราชครับ..!" ...(หัวเราะ)...

อีกรายหนึ่งก็ "ผมอายุ ๖๐ กว่าแล้ว ตอนนี้ป่วยหนัก ไตวาย จะเข้าห้องไอซียู มีทรัพย์สมบัติอยู่เป็นตู้ เป็นโต๊ะ เป็นเตียง มุกทั้งนั้นเลย หลายสิบชุด อยากจะถวายวัดพระคุณเจ้า แต่คราวนี้รถที่ใช้อยู่ หกล้อคันใหญ่ตอนนี้เครื่องเสีย ไปเข้าอู่ซ่อม เขาบอกว่าจะต้องใช้เงินประมาณ ๒ หมื่น ผมจะรีบเข้าโรงพยาบาล รบกวนหลวงพ่อโอนค่าซ่อมรถให้เขา ๒ หมื่นก่อน จะได้ขนของไปให้ที่วัด ผมออกจากโรงพยาบาลแล้วจะรีบไปถวายด้วยตัวเอง"

เลยบอกว่า "โยม...จากโยมมาถึงนี่ไกลมากเลย โยมเอาไปแปะไว้วัดไหนก็ได้ ไม่ต้องมาถึงวัดท่าขนุนหรอก" ไม่อย่างนั้นก็เสียค่าโง่ให้เขา ๒ หมื่น ชุดมุกหลายชุดนี่ราคาเป็นแสน ๆ นะ ถ้าไปอยากได้ก็โดน..!"

[เถรี]

ถาม : อยากจะสร้างอพาร์ตเมนท์ ?
ตอบ : เราลองนึกว่าถ้าหากว่าเราสร้างตอนนี้แล้วจะเสร็จเมื่อไร ?

ถาม : น่าจะประมาณปีครึ่งครับ ?
ตอบ : แล้วในระหว่างปีครึ่งนี้ ถ้าหากว่าเงินกู้ไม่พอ เราจะมีส่วนไหนที่มาช่วยให้กิจการของเราสำเร็จ คือเรื่องของอพาร์ตเมนท์สำคัญตรงแหล่งที่อยู่ อย่างเช่นว่า ใกล้ที่มีบริษัทห้างร้านมาก ๆ เหล่าพนักงานจำเป็นต้องอาศัยที่พัก หรือไม่ก็ใกล้โรงงานอย่างนี้ ใกล้มหาวิทยาลัยก็พอได้ ถ้าหากว่าสถานที่ไม่อำนวย ลงทุนไปเดี๋ยวก็เจ็บตัวเปล่า ๆ

อย่าดูว่าคนอื่นทำแล้วดี แต่ให้ดูว่าตัวเราเองทำแล้ว บริเวณนั้นมีกฎกติกาอะไรที่จะช่วยให้ดีเหมือนเขาบ้าง สถานที่เหมาะสมหรือไม่ ? อยู่ในชุมชนที่คนต้องการที่พักอาศัยจำนวนมากหรือไม่ ? มีแหล่งเงินทุนพอหรือไม่ ? คือบางทีเรื่องที่พักอาศัยนี่ ถ้าหากว่าใกล้สถานที่อย่างพวกห้างใหญ่ ๆ ยิ่งดี แต่ก็จะกลายเป็นแพงมาก

และโดยเฉพาะท้ายสุด...โหดพอไหม ? เจอพวกงี่เง่ามาพัก ๓ เดือน ๖ เดือนไม่จ่ายเงินสักที ผัดผ่อนไปเรื่อย ถ้าความโหดไม่พอก็อย่าไปทำ ทำเรื่องทั้งหลายเหล่านี้ต้องหน้าด้านแล้วก็ใจดำ เพราะว่าคนเราไม่กลัวความดี กลัวแต่คนที่ชั่วกว่า ไปบวกลบคูณหารเองแล้วก็ตัดสินใจว่าจะทำหรือไม่ทำ

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "วันที่ ๕ ธันวาคมนี้เป็นวันพ่อ ก็ถือว่าเราเจริญกรรมฐาน อุทิศส่วนกุศลถวายในหลวงรัชกาลที่ ๙ พวกเราจำนวนมากก็ยังไม่เคยชินกับพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร ก็เลยเรียกกันไม่ถูก เพราะว่าเรียกในหลวงรัชกาลที่ ๙ กันจนชิน

คราวนี้วันที่ ๕ ธันวาคม นอกจากยังเป็นวันพ่อแห่งชาติตามปกติ ก็ยังเป็นวันชาติด้วย แล้วก็เป็นวันดินโลกด้วย ก็ต้องบอกว่าวันนี้เป็นวันที่สำคัญมาก โดยเฉพาะวันดินโลก ทั่วโลกเขาจะระลึกถึงว่า เกิดจากพระปรีชาสามารถของในหลวงรัชกาลที่ ๙ ในการพัฒนาพื้นที่ต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นป่าพรุ ป่าชายเลน ดินเปรี้ยว มีกระทั่งโครงการแกล้งดิน ทำให้ประสบความสำเร็จจนเป็นที่ยอมรับของทั่วโลก จนมีวันดินโลกขึ้นมา

แต่ว่าทุกวันนี้โลกของเราก็สูญเสียสมดุลอย่างรุนแรง ภัยธรรมชาติต่าง ๆ เกิดขึ้น ก็ต้องอาศัยกำลังของพวกเราที่มาทำความดีกัน เพื่อที่จะระงับเรื่องทั้งหลายเหล่านี้ไปในระดับหนึ่ง

ประเทศศรีลังกามีความเชื่อมั่นว่า ตราบใดที่พระบรมธาตุเขี้ยวแก้วยังอยู่ที่ศรีลังกา ภัยพิบัติหนักหนาระดับประเทศชาติล่มสลายจะไม่เกิดขึ้น บ้านเราก็มีความเชื่อมั่น ความมั่นใจว่า ตราบใดที่มีพระแก้วมรกตอยู่ ประเทศของเราก็ไม่สูญเสียชาติเช่นกัน

ช่วงนี้ก็ต้องบอกว่า เป็นโอกาสทอง ตั้งแต่วันที่ ๑ ถึงวันที่ ๖ ธันวาคมนี้ คือวันพรุ่งนี้วัดพระแก้วเปิดให้จนถึง ๓ ทุ่มครึ่ง ใครมีโอกาสก็ไปชมบรรยากาศยามค่ำคืน ไปวัดพระแก้วตอนค่ำคืนกันได้ ช่วงนี้พระแก้วก็ทรงเครื่องฤดูหนาวแล้ว"

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "ปากีสถานเป็นเมืองที่น่าเที่ยวมาก ๆ แม้ว่าเป็นเมืองอิสลามร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่สะอาด อากาศดี ไปถึงนี่หายใจได้เต็มปอดเลย ไม่ว่าจะซอกเล็กซอกน้อย สะอาดเอี่ยมเรียบร้อย ถามว่าบ้านเมืองสะอาดขนาดนี้ ต้องใช้กฎหมายบังคับหรือเปล่า ? เขาบอกไม่ใช่ เป็นหลักของศาสนา

ศาสนาอิสลามห้ามสกปรก อาตมาก็ไปคิดว่าปากีสถานกับอินเดียอยู่ติด ๆ กัน น่าจะสภาพเดียวกัน แต่คนไปอินเดีย ถ้าไม่เหยียบขี้แขกก็เหยียบขี้วัว ไปปากีสถานนี่ไม่มีเลย เศษกระดาษสักชิ้นก็ไม่มี

แต่คนปากีสถานน่าสงสาร ป่วยเป็นโรคไตกันเยอะมาก กินแต่อาหารเนื้อ แพะ แกะ ไก่ ปลา แทบจะไม่มีผักเลย ไตพังหมด อาตมายังไปบริจาคเงินซื้อเครื่องฟอกไตให้โรงพยาบาลมูลนิธิของเขา ตอนนั้นผู้อำนวยการโรงพยาบาลพาเดินดูจนทั่วไปหมด เข้าไปเห็นแล้วก็ใจหาย เพราะว่าหนุ่ม ๆ สาว ๆ อายุ ๒๐ - ๓๐ ปีก็ฟอกไตแล้ว แล้วจะอยู่อย่างไรวะ ? เขาบอกว่าเพราะเหตุนี้แหละครับ ถึงต้องรบกวนท่านมาบริจาค"

[เถรี]

"ไม่ว่าจะไปที่ไหน อาตมาไม่ได้ไปเปล่า ๆ มีโอกาสก็ทำบุญไปด้วย อย่างไปที่เนปาล ก็ไปช่วยเหลือเด็ก ๆ ที่โฮปแค้มป์ ระบบการจัดการของเขาดีมาก ๆ เอาเด็กเป็นร้อย ๆ มาอยู่ร่วมกัน สะอาด ไม่มีสกปรกเลย แล้วเขาสอนหนังสือ เด็กพูดภาษาอังกฤษสำเนียงอเมริกันเป๊ะมากเลย"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ตอนนี้ธงเขียวสลอนไปค่อนโลกเลย ธงเขียว-คน ธงแดง-สัตว์ ทั้งโรคระบาดคน ทั้งโรคระบาดสัตว์ ยุ่งไปหมด ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร จะไปถอนธงของเขาก็หมดสิทธิ์แล้ว"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "วันก่อนไปเจอรองผู้กำกับสถานีตำรวจสันกำแพง ยศยังอยู่แค่พันโท เขาถามว่า ทำไมผมไปช้านัก ? จึงบอกไปว่า "จำไว้..รู้อะไรแล้วอย่าพูด" เขาบอกว่า "น่าจะจริงครับหลวงพ่อ ผมเป็นคนตรงไปตรงมา"

ถ้ารู้แล้วพูด เจ้านายเขาจะเหม็นขี้หน้า เรื่องบางเรื่องเป็นเรื่องของนาย ถ้าอยู่ภายใต้การดูแลจัดการของคุณ คุณก็ว่าไปสิ แต่คราวนี้ถ้าไม่ได้อยู่ภายใต้การดูแลของคุณ คุณมีหน้าที่รับรู้รับทราบ แล้วก็อย่าแหกปากไปก็พอ"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ตอนนี้ข่าวที่ค่อนข้างแน่ชัด คือเชื้อไวรัสโควิด-๑๙ เกิดจากการตัดต่อพันธุกรรม เพื่อที่จะเอาไปปล่อยทำลายประเทศอื่น แต่ไม่รู้ว่าทำหลุดท่าไหน ถึงได้เล่นจนเละไปทั้งโลกขนาดนั้น

เราจะสังเกตว่าประธานาธิบดีทรัมป์ ทำไม่รู้ไม่ชี้เรื่องไวรัส แล้วอีกอย่างหนึ่ง บริษัทที่ผลิตวัคซีนรายแรก ๆ เตรียมไว้แต่แรกแล้ว ถ้าหากว่าคนเขาถามหา ก็จะขายวัคซีนตัวนี้ แต่ปรากฏว่าวัคซีนเอาไม่อยู่ ก็ถือว่ากรรมสนอง ตอนนี้บางประเทศติดเชื้อมากกว่าใครเพื่อนเลย ส่วนประเทศที่เขาตั้งใจให้ทหารไปปล่อยเชื้อ ปรากฏว่าเขาป้องกันทัน ปิดเมืองเลย

เหตุที่รู้ว่าเป็นการตัดต่อพันธุกรรม เพราะว่ามีไวรัสเอดส์ปนอยู่ด้วย ก็คือไวรัสที่ทำลายภูมิคุ้มกัน จึงทำให้นักวิทยาศาสตร์ นักการแพทย์ เขาพยายามสืบหา เขาบอกว่าเป็นไปไม่ได้ที่ไวรัสจะพัฒนาตัวเองข้ามสายพันธุ์ได้ขนาดนั้น ท้ายสุดก็ไปได้ข้อมูลจากทหารหญิงคนแรกที่ป่วยด้วยเชื้อโควิด เจ้านั่นสารภาพ บอกว่าหลุดมาจากในห้องแล็บทางต้นสังกัดก็เงียบ ข่าวนี้กูไม่เถียง เถียงไปก็แพ้ เงียบเสียดีกว่า"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ช่วงนี้ใครที่เข้าเว็บวัดท่าขนุนจะมีปัญหากวนใจเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างเช่นว่ากระทู้ไหนอ่านแล้ว ก็ยังขึ้นสถานะยังไม่ได้อ่าน เราเองเป็นคนพิมพ์กระทู้นั้นแท้ ๆ ก็ขึ้นสถานะให้ว่ายังไม่ได้อ่าน หรือไม่ก็เวลาลงข้อมูล ก็มีตัวหนังสือประหลาด ๆ ปนมาเยอะแยะ

ให้ทราบว่าทางเจ้าหน้าที่กำลังใช้ความพยายามในการไล่แก้ไขปัญหาอยู่ เพราะว่าบางอย่างเขาเลิกพัฒนาและเลิกใช้งานแล้ว แต่เว็บวัดท่าขนุนของเรายังล้าหลัง ยังใช้งานอยู่ พอถึงเวลาเอาของใหม่ใส่เข้าไป ไม่ตอบสนองกับของเก่า ก็เกิดลักษณะพิลึกพิลั่นขึ้นมา โดยเฉพาะการแก้ไข จะช้าก็ไม่ช้า จะเร็วก็ไม่เร็ว

อาตมาทำกองทุนรักษาพยาบาลจวนจะเสร็จก็ตัดฉึบ...! พอถึงเวลาส่งคืนมา กลายเป็นของเก่าหมด ต้องมาเริ่มต้นนับหนึ่งใหม่ ก็ถือว่าเป็นความเฮงของอาตมา ไม่มีเวลาทำ ดันไปทำตอนที่เขาเปลี่ยนเซิฟเวอร์พอดี ยังไม่มีตัวเลขมาว่ารายจ่ายเท่าไร"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ถ้าราคาทองคำตกลงมาประมาณ ๒๕,๒๐๐ บาท ก็ซื้อเก็บ ๆ ไว้บ้างนะ เดี๋ยวเอาไปแลกสมเด็จองค์ปฐมทองคำมหาสะท้อน ถ้าไม่ได้เนื้อทองคำก็เอาเนื้อเงิน ถ้าหากว่าสะสมทองคำพอ อาตมาก็จะหล่อพระพุทธรูปปางห้ามสมุทรทรงเครื่องจักรพรรดิ สูงเท่ากับพระพุทธลีลาประทานพรเนื้อทองคำอีกองค์หนึ่ง แต่ถ้าไม่พอก็ไม่สร้าง"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เนื่องในวันพ่อแห่งชาติ ในหลวงรัชกาลที่ ๑๐ พระราชทานอภัยโทษและลดโทษให้กับนักโทษจำนวนมาก คุณสรยุทธก็ได้มีส่วนลดโทษไปด้วย

ถ้าเป็นนักโทษชั้นเยี่ยม เขาลดให้ครึ่งหนึ่งเลย ไม่เคยก่อปัญหา สร้างคุณประโยชน์ให้กับทางราชการด้วย เห็นคุณสรยุทธอยู่ในคุกก็ยังอุตส่าห์จัดรายการข่าวอีก ไม่สร้างปัญหา สร้างชื่อเสียงเกียรติภูมิให้ ช่วยเหลืองานราชการ เป็นนักโทษชั้นเยี่ยม ลดโทษครึ่งหนึ่ง สมมติว่าติดคุก ๑๐ ปีก็เหลือ ๕ ปี ติดคุก ๕ ปีเหลือ ๒ ปีครึ่ง ถ้าติด ๒ ปีก็เหลือ ๖ เดือนแค่นั้นเอง

คุณสรยุทธโดนคดีบริษัทไร่ส้มใช่ไหม ? เรื่องของภาษีนี่อย่าให้จับได้ไล่ทัน เท่ากับโกงเงินแผ่นดิน ก็คือเป็นเงินภาษีอากรที่ต้องเอาไปพัฒนาประเทศชาติ แต่การโกงเงินแผ่นดินลักษณะของการเลี่ยงภาษี ยังดีกว่าการโกงเงินแผ่นดินในลักษณะไปกินงบประมาณ พูดไปก็ "น้ำตาจิไหล...!"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ความจริงคนไทยที่เก่ง ๆ มีเยอะ เพียงแต่ว่า หนึ่ง..เขาไม่มีโอกาสที่จะรับใช้ชาติหรือทำงานเพื่อส่วนรวม สอง.. โอกาสมี แต่ตนเองไม่ยินดีที่จะทำ อย่างเช่นว่าเข้าไปยุ่งกับรัฐบาล

อาตมาเห็นโครงการคนละครึ่งแล้วยังปลื้มใจแทน เออ...คราวนี้รัฐบาลเกาถูกจุด เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าร้านเล็กร้านน้อย ขนาดร้านขายลูกชิ้นปิ้ง ร้านขายไก่ปิ้ง มีโครงการคนละครึ่ง ขายน้ำขายกาแฟก็มี ตรงจุดนี้ทำให้ผู้ค้ารายย่อยแปดแสนกว่าถึงเก้าแสนรายมีรายได้ ไม่ใช่เหมือนกับโครงการก่อน ๆ ออกมาทีไรคนที่ได้ประโยชน์ก็คือนายทุนใหญ่ทุกที

คราวนี้โครงการคนละครึ่ง ไม่ให้ร้านสะดวกซื้อเข้าโครงการด้วย กลัวว่าจะเอื้อประโยชน์ให้นายทุนใหญ่ เพราะฉะนั้น...ใครถือเงินโครงการคนละครึ่ง อย่าไปถามร้านสะดวกซื้อว่าจ่ายครึ่งหนึ่งได้ไหม เขาจะโกรธเอา"

[เถรี]

สนทนากับเด็ก "ใส่ชุดนี้แล้วดูอ้วนหรือว่าหนูอ้วนจริง ๆ จ๊ะ ? ถ้าอ้วนจริง ๆ ต้องกินน้อยลงแล้วออกกำลังด้วย แต่จริง ๆ แล้วผู้หญิงอ้วนก็ดูน่ารักนะ

อยู่บ้านเดินเร็ว ๆ พร้อมกับสวดคาถาเงินล้านให้ได้ ๑๐๘ จบ นอกจากรวยแล้วยังผอมอีกต่างหาก ๑๐๘ จบนี่เดินได้เป็นชั่วโมงเลยนะ ไปทำให้ถึง งวดหน้ามาจะได้ลดสัก ๕ กิโลกรัม ตอนนี้เป็นเด็ก ยังลดง่ายอยู่ ถ้ารอเป็นสาวจะลดไม่ทันแล้ว"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ช่วงนี้ในหลวง พระราชินี พระบรมวงศานุวงศ์ทรงงานกันหนักมาก ต้องบอกว่าเห็นใจพระองค์ท่านทั้งหลาย อาตมาเองเคยไปงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ ตอนนั้นอยู่ที่ศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิติ์ สมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารีเสด็จมา ตอนนั้นพระองค์ท่านยังเป็นสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี บรรดาเจ้าหน้าที่ช่วยกันคนออก เพื่อให้เสด็จได้สะดวก อาตมาก็หลบเข้าไปในบูธของบ้านวรรณกรรม เพราะว่าคุ้นเคยกัน ปรากฏว่าดวงเฮงมาก พระองค์ท่านเสด็จเข้าบูธนั้นพอดี

ในช่วงที่เขาถวายหนังสือให้พระองค์ท่าน เห็นพระองค์ท่านแล้ว โอ๊ย...เหนื่อยขาดใจเลย พระพักตร์โรยมาก พวกเราไม่ได้ทำงานระดับนั้น ไม่รู้หรอกว่าต้องใช้พลังงานขนาดไหน บางทีออกงาน นั่งหลับหมดสภาพ พอตัวอาตมาเองอายุ ๖๐ กว่าปีขึ้นมา ก็รู้ว่าท่านที่ ๖๐ กว่าเป็นอย่างไร

เราต้องไม่ลืมว่า แม้แต่สมเด็จพระเจ้าน้องนางเธอ เจ้าฟ้าจุฬาภรณ์ฯ ปีนี้ ๖๓ ปีเต็ม ขึ้น ๖๔ แล้ว พระองค์ท่านเล็กสุดในครอบครัว คนอายุ ๖๐ กว่าต้องเกษียณ แต่ว่าพระของเราอย่างหนึ่ง พระญาติพระวงศ์อย่างหนึ่ง ยิ่งแก่ต้องยิ่งทำงานหนักขึ้นไปอีก"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ความจริงวันนี้เป็นวันเสาร์ ๕ นะ แต่เป็นวันเสาร์ ๕ ข้างแรม ถือเป็นวันอมฤตโชค หากวันลาภวันชัยตรงกับวันเสาร์ วันนี้จะทำการอะไรก็รีบทำ เพราะว่าฤกษ์พรหมสิทธิ์เป็นฤกษ์ปลอด ใช้ได้ทั้งวัน ไม่จำกัดเวลา"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "สมัยนี้บอกว่า เพล ไม่ค่อยรู้กัน สมัยก่อนมี เช้า สาย เพล เที่ยง บ่าย เย็น ค่ำ คราวนี้พวกเราใช้น้อยลง ๆ

สมัยนี้พอบอก เพลางาย ไม่รู้ว่าคืออะไร ก็คือเวลาเช้า

พาข้าวแลง ก็คือ สำรับอาหารเย็น ภาษาเก่า ๆ ต้องรู้ไว้บ้าง ไม่อย่างนั้นหายหมด"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "วันนี้เป็นวันชาติไทย เป็นวันพ่อแห่งชาติ เป็นวันคล้ายวันพระราชสมภพในหลวงรัชกาลที่ ๙ ของฝรั่งเขาเรียกว่าวันดินโลก เพราะว่าในหลวงรัชกาลที่ ๙ ปรับปรุงดินจนกระทั่งประสบความสำเร็จ

คราวนี้สิ่งที่ท่านทั้งหลายซึ่งเกิดช้าหน่อย ไม่ได้ติดตามงานของในหลวงรัชกาลที่ ๙ สมมติว่าตอนนี้อายุ ๑๖ - ๑๗ - ๑๘ ปี ก็เป็นช่วงที่ในหลวงรัชกาลที่ ๙ ประชวร ส่วนใหญ่อยู่ในโรงพยาบาล จึงไม่ค่อยได้ทรงงานให้เห็น

พวกเราก็ไม่รู้ว่าสถาบันกษัตริย์มีความสำคัญต่อประเทศชาติอย่างไร พื้นดินทุกตารางนิ้วของประเทศแลกมาด้วยเลือดเนื้อของพระราชวงศ์และบรรพบุรุษ พระองค์ท่านถึงได้เป็นพระเจ้าแผ่นดิน เราอาศัยแผ่นดินของพระองค์ท่านอยู่ พระองค์ท่านก็พระราชทานพระบรมราชานุญาตแบ่งพื้นที่ให้ โดยการออกเป็นโฉนด เราจะเห็นว่าโฉนดก็คือโดยพระบรมราชานุญาต เพราะฉะนั้น..จะเพิกถอนสิทธิ์ของเราเมื่อไรก็ได้ เพราะว่าจริง ๆ แล้วก็คือพื้นดินของพระองค์ท่าน"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "การทำเรซูเม่เพื่อเรียนต่างประเทศไม่ใช่ง่าย ๆ อันดับแรก...ประวัติต้องประทับใจ ความชัดเจนในสิ่งที่เราเรียนต้องมี ขณะเดียวกันก็ต้องใส่ใจเกี่ยวกับสิ่งที่เราเรียนด้วย คืออย่างน้อย ๆ ต้องหาข้อมูลเพื่อให้รู้ว่าการเรียนการสอนของเขาเป็นอย่างไร ? เราประทับใจอะไรในส่วนของเขา ? เรียนแล้วเราได้อะไร ? แล้วขณะเดียวกัน เราเข้าไปเรียนแล้ว เขาจะได้อะไรจากเราด้วย ?

ถ้าสามารถตอบได้ชัดเจนในลักษณะอย่างนี้ โอกาสที่เขาจะเลือกเราเข้าเรียนก็จะมีมาก แต่คราวนี้การเรียนต่างประเทศ จะต้องสอบนั่นนี่ ๔ - ๕ รายการ ซึ่งก็คือการทดสอบความรู้ของเรานั่นเอง

อันดับแรก...มีความรู้ตามสายวิชาเท่าไร อันดับที่สอง...ความชำนาญในภาษาอังกฤษอยู่ในระดับที่ใช้การได้ไหม อันดับที่สาม...แนวคิด วิธีคิด เกี่ยวกับเรื่องที่เราศึกษาเล่าเรียนกว้างไกลเท่าไร ถ้าวิสัยทัศน์แคบสั้น วิชั่นน้อย ก็เตรียมตัวโดนเตะออกมา เพราะว่าสถานที่ไปเรียน ถ้าอยู่ในระดับไอวีลีก (Ivy League) ก็ ระดับหัวกะทิของโลกทั้งนั้น ไปเรียนกับคนเก่งด้วยกันลำบากตรงที่ว่าเรานิ่งไม่ได้ ต้องวิ่งไล่อยู่ตลอดเวลา ถ้าไม่ไล่ เขาก็แซง แล้วห้ามเขาวิ่งไล่เราทันอีกด้วย"

[เถรี]

"อาตมาเรียนปริญญาตรี ปริญญาโท ทิ้งเพื่อนไม่เห็นฝุ่น พอไปปริญญาเอก มีแต่เพื่อนจะทิ้งเรา เพราะว่าระดับที่เข้าไปเรียนปริญญาเอก อย่างน้อยก็ต้องมั่นใจว่าเขาเรียนจบแน่ คนที่อยู่ในระดับมั่นใจว่าเรียนจบแน่ ส่วนใหญ่สมองไม่ได้หนีเราหรอก ต่างกันตรงที่ประสบการณ์ชีวิตเท่านั้่น

ในเมื่อเจอมาในลักษณะอย่างนี้ ถึงได้ยืนยันว่าการเรียนในระดับอุดมศึกษาไม่ใช่เรื่องง่าย ปริญญาตรีเรียนรู้ตามที่ครูสอนก็จบได้ ปริญญาโทต้องทำให้ครูเข้าใจว่าเรามีความรู้จริง ๆ ถึงจะจบ แต่ปริญญาเอกต้องอยู่ในระดับหลอกครูได้..!"

[เถรี]

ถาม : คิดว่าตัวเองจะต้องตาย แบบนี้เป็นการแช่งตัวเองหรือเปล่าคะ ?
ตอบ : ไม่มีอะไรหรอก ไม่ช้าเราก็ตายจริง ๆ เพราะฉะนั้น..ก่อนตายทำความดีให้มากที่สุด ถึงเวลาคนอื่นจะได้ไม่ต้องเสียเวลามาทำให้เรา เราทำของเราเองจนพอแล้ว ภาษาพระเขาเรียก มรณานุสติกรรมฐาน นึกถึงความตายเป็นปกติ จะได้ไม่ประมาท มีอะไรเราก็เตรียมการพร้อมเอาไว้ เหมือนอย่างกับคนที่มีเสบียงพร้อม จะเดินทางเมื่อไรเราก็ไม่กังวล นึกถึงความตายไว้บ่อย ๆ เป็นเรื่องปกติธรรมดา ใคร ๆ ก็ต้องเจอ

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "เดือนที่แล้วอาตมาเดินทางแบบไร้อนาคต แต่มีเป้าหมายชัดเจนมาก ก็คือจะไปดูเรื่องของสินค้าชุมชนและตลาดชุมชน คราวนี้การเดินทางแบบไร้อนาคต ก็คือค่ำไหนนอนนั่น ไม่มีการจองสถานที่ ไม่มีการกำหนดเวลาตายตัว มีใครอยากลองทำแบบนี้บ้างไหม ? ลุ้นน่าดูเลย โดยเฉพาะเมื่อไปแถว ๆ ผาแต้ม ที่พักทุกแห่งเต็มหมด ตอนแรกตั้งใจว่าจะขึ้นไปผาชนะได ท้ายสุดก็ต้องเปลี่ยนใจ กลับมานอนที่โขงเจียม ตอนเช้าจึงได้แวะไปดูแม่น้ำสองสีก่อน

ลักษณะของการเดินทางแบบไร้จุดหมาย ค่ำไหนนอนนั่น บางคนอาจจะรู้สึกว่าไร้อนาคต แต่ความจริงแล้วอิสระมาก ก็คือเราไม่มีกำหนดการที่แน่นอน ไปเรื่อย ๆ คนที่จะทำแบบนี้ได้ ต้องมีความมั่นใจเต็มร้อยว่าเราสามารถนอนข้างทางได้..!"

[เถรี]

"คราวนี้การเดินทางทำให้เห็นว่า ในช่วงไวรัสโควิด ๑๙ ระบาดที่ผ่านมา กิจการที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวนี่ลำบากมาก โรงแรมดี ๆ ห้องหรู ๆ เลย ราคาแค่สี่ห้าร้อยบาทต่อคืนเท่านั้น ห้องใหญ่ประมาณห้องรับสังฆทานนี้ เตียงขนาดคิงส์ไซส์ ราคา ๕๕๐ บาท ลดให้พระ ๕๐ บาท เหลือ ๕๐๐ บาทถ้วน พูดง่าย ๆ ว่าไปสัก ๑๐ คน ยังนอนไม่เบียดกันเลย สบาย ๆ

ขณะเดียวกันก็เห็นประสิทธิภาพของโครงการคนละครึ่ง ไม่ว่าร้านเล็กร้านใหญ่ ส่วนใหญ่แล้วเข้าโครงการ เท่ากับว่าวันหนึ่ง ถ้าเราจ่าย ๑๕๐ บาท ทางรัฐบาลก็จ่ายตามอีก ๑๕๐ บาท เป็นโครงการที่อาตมาเห็นว่าเข้าท่าที่สุด โครงการเที่ยวด้วยกันนั้นไม่ได้เรื่อง เที่ยวด้วยกันบังคับว่าต้องมีอนาคต ต้องจองที่พัก

คราวนี้ลักษณะของการไปแบบนั้นมีอย่างหนึ่ง ก็คือเสี่ยงว่าจะโดนผีหลอกหรือเปล่า ? การพักในสถานที่ต่าง ๆ ไม่ใช่เรื่องง่ายนะ ไปถึงที่แห่งหนึ่งก็ค่ำแล้ว ทางด้านอีสานหกโมงครึ่ง ทุ่มหนึ่งนี่จะมืดมาก เพราะว่าตะวันขึ้นทางอีสานก่อน แล้วไปตกทางด้านตะวันตก ก็แปลว่าอีสานจะมืดก่อนภาคอื่น หกโมงครึ่งทุ่มหนึ่งนี่มืดตื๋อเลย ถึงเวลาก็เปิดกูเกิ้ลถามที่พักแถวนี้ ปรากฏว่าเจ้าที่โผล่มากวักมือเรียกเลย "มาทางนี้ครับ" ไปก็ไป เลี้ยวตามไป เจอโรงแรมดีมาก ดีใจที่เจ้าที่เขามาเรียก"

[เถรี]

"หลังจากที่เราได้ที่พักเรียบร้อย สักพักหนึ่งมีคณะใหญ่มา ยังสงสัยว่าเจ้าที่แบบนี้จะไปหาที่ไหน ถึงขนาดเรียกลูกค้าให้โรงแรมได้ แต่ก็ต้องมีลูกค้าที่จะต้องรู้ว่าเขาเรียกด้วย แต่คราวนี้การที่คนอื่นเข้าไป ไม่รู้ว่าเห็นเจ้าที่หรือเปล่า ? แต่อาตมาเข้าไปเพราะว่าเจ้าที่เขามาเรียก ชวนให้ไปพักที่นั่น ในเมื่อชวนเราไปพัก ก็ต้องประกันความปลอดภัยให้ด้วย ไม่อย่างนั้นแล้วอย่ามาชวนเลย ไม่ไปด้วยหรอก

ถ้าญาติโยมมีโอกาส ลองไปเสี่ยงดวงดูบ้าง อาตมาธุดงค์มาเยอะ จึงไม่ได้กังวลหรอก ประเภททุ่มครึ่งแล้วมืดยิ่งกว่าเข้าถ้ำอีก แล้วก็ไม่รู้ว่ากูเกิ้ลพาเราไปโยนไว้ตรงมุมไหนของประเทศ ชอบจริง ๆ เลย ไอ้ทางเล็ก ๆ มุดไปมุดมา ลองไปเสี่ยงดู ชีวิตจะมีรสชาติมาก"

[เถรี]

"เดือนที่แล้วไปอีสานแล้วก็ภาคเหนือ กินทุกอย่างที่ขวางหน้า รู้สึกว่าโชคดีมาก เพราะว่าของกินทุกอย่างอร่อยไปหมด ขนาดแวะกระต๊อบข้างทาง เข้าไปกินส่งเดชก็อร่อย นกกระทาปิ้งเสียบไม้ก็อร่อย ไข่ปิ้งเสียบไม้ก็อร่อย ตกลงว่าลิ้นเรากินอร่อยหรือว่าอย่างไร ?

ไปอีสาน สิ่งหนึ่งที่เจอเกือบทุกวันก็คือข้าวเหนียวไก่ปิ้ง ปรากฏว่าเจอไก่ปิ้งอร่อยทุกวัน อยู่อีสาน ๔ - ๕ วัน มีไก่ปิ้งที่รู้สึกว่าเหนียวอยู่วันเดียว ถามว่าทำไมถึงเหนียวมาก ? อ๋อ..ไก่บ้าน แล้วพอวันที่ ๖ - ๗ ก็เริ่มรู้สึกเจ็บนิ้วเท้า เก๊าท์รับประทาน..! เจอไก่เข้าไป ๔ - ๕ วันติดกัน

การไปสถานที่ซึ่งไม่คุ้นเคย สิ่งหนึ่งที่อาตมาทำเป็นปกติคือกินของท้องถิ่น จะไม่มีการเตรียมของที่เราชอบไป ไปหาเอาข้างหน้า คราวนี้ถ้าเราทำตัวเป็นคนกินยาก จะอยู่ลำบาก ไม่ต้องถึงระดับอาตมา ประเภทของเสีย ของไม่ดีอะไรก็กิน เอาแค่อยู่ที่ไหนกินของเขาได้ก็พอ ซึ่งเรื่องนี้ต้องบอกว่าเป็นส่วนของการฝึกฝนตนเองอย่างหนึ่ง กับประสบการณ์ที่พบมาอีกอย่างหนึ่ง"

[เถรี]

"อย่างอาตมา สมัยเด็ก ๆ ข้าวยากหมากแพง มีอะไรกินให้อิ่มท้องก็พอแล้ว แล้วตอนเป็นทหารเขาก็ฝึก ถ้ามีปัญหาก็อดกิน อาหารอยู่ตรงหน้าก็กินไม่ได้ ในเมื่อผ่านเหตุการณ์แบบนี้มา ก็ไม่มีอะไรลำบากอีก

บางทีเรื่องของความยากลำบากในชีวิต ก็มีส่วนช่วยหล่อหลอมเราให้แข็งแกร่งขึ้น ถ้าใครผ่านความยากลำบากมามากกว่า ชีวิตของเขาก็จะสบายกว่าคนอื่น เพราะไม่มีอะไรลำบากกว่าที่ตัวเองผ่านมาอีกแล้ว

ถ้าหากว่าญาติโยมไปทางภาคเหนือ เห็นคนแม้ว คนกะเหรี่ยง สมัยนี้เขาไม่ยอมให้เรียกแม้ว ให้เรียกม้ง เห็นคนม้งคนกะเหรี่ยงเดินขึ้นเขา อย่างกับจะเหาะจะบิน ส่วนพวกเรานี่ตะกายตามลิ้นห้อยเลย ก็เพราะว่าพวกเขาทำกันจนชิน ไม่รู้สึกว่าลำบาก แบบเดียวกับพวกนักไต่เขาระดับโลก พอถึงเวลาจะไปปีนเขาเอเวอร์เรสต์ สิ่งหนึ่งที่ขาดไม่ได้ก็คือลูกหาบชาวเชอร์ปา ชาวเชอร์ปาเป็นคนพื้นเมือง ทนกับความยากลำบากของพื้นที่สูง อากาศน้อย เขาเคยชิน เมื่อถึงเวลาต้องแบกของหนัก ๆ ขึ้นเขาก็ไม่รู้สึกว่าลำบาก

อาตมาไปทิเบต พอลงจากเครื่องบิน ถ้าเห็นคนเดินฉับ ๆ ๆ เลย ต้องเป็นคนทิเบตแน่นอน ส่วนพวกเราต้องค่อย ๆ ย่อง อากาศบางมาก ไม่มีอากาศหายใจ เดินไป ๒ - ๓ ก้าวนี่ หอบแล้ว ต้องค่อย ๆ ไป บางทีชีวิตที่ลำบากก็ช่วยให้คนเราทำอะไรได้ง่ายกว่าคนอื่นเขา"

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "ที่เชียงแสน จังหวัดเชียงราย มีจุดหนึ่งก็คือสามเหลี่ยมทองคำ คำว่า สามเหลี่ยมทองคำ จริง ๆ แล้วก็คือแหล่งจำหน่ายฝิ่นในสมัยก่อน เพราะว่าพื้นที่รอยต่อของ ๓ ประเทศ คือ ไทย ลาว พม่า ผู้ที่ทำผิดกฎหมายสามารถหนีข้ามแดนได้ง่าย คราวนี้บริเวณนั้นในปัจจุบันได้รับการปรับปรุงกลายเป็นแหล่งท่องเที่ยว เพียงแต่ว่าช่วงที่เชื้อไวรัสโควิด ๑๙ แพร่ระบาด ก็ได้รับผลกระทบไปด้วย

แต่คราวนี้ที่พักบางแห่งเจ้าของก็มีวิสัยทัศน์ ก็คือแทนที่จะปิดร้านปิดกิจการทิ้งงานไปเลย ก็อาศัยระยะเวลาที่ว่างจากลูกค้ามาปรับปรุงสถานที่ให้ดีขึ้น น่าสนใจขึ้น โดยเฉพาะเรื่องของที่พัก เรื่องของอาหารและบริการต่าง ๆ ถ้าคนเรามีกำลังใจลักษณะอย่างนี้ ถือว่าช่วงนี้เป็นช่วงของการพักปรับปรุงกิจการ ก็น่าจะประสบความสำเร็จเมื่อกิจการกลับมาฟื้นฟูใหม่

บริเวณอำเภอเชียงแสน มีสถานที่สำคัญคือพระธาตุจอมกิตติ ที่สร้างมาตั้งแต่ยุคพระเจ้าอชุตราช ซึ่งจะว่าไปแล้วก็ถือว่าเป็นของโบร่ำโบราณ แต่น่าเป็นห่วง เพราะว่าองค์พระธาตุได้รับความเสียหายจากแผ่นดินไหว ซ่อมแซมไปแล้วก็ยังเอียงอยู่ ต้องหามุมเหมาะ ๆ ในการถ่ายรูปให้เห็นว่าไม่เอียง"

[เถรี]

"คราวนี้การที่ไปเดินขึ้นบันไดที่นั่น จะเห็นว่าจริง ๆ แล้วคนโบราณตัวใหญ่มาก เพราะว่าขั้นบันไดเก่าที่ขึ้นพระบรมธาตุนั้น แต่ละขั้นกว้างครึ่งค่อนเมตร ถ้าหากว่าไม่โดนปรับปรุงเปลี่ยนแปลง ของเก่ายังอยู่ เราก็สามารถคำนวณได้ว่าคนสมัยเชียงแสนน่าจะมีความสูงเกิน ๒ เมตร

ทางด้านเชียงแสนเป็นถิ่นเดิมของตระกูลไท จนกระทั่งพญามังราย รวบรวมหัวเมืองของล้านนาขึ้นมาได้ ความสำคัญของเชียงแสนก็ลดน้อยถอยลงไป"

[เถรี]

"พื้นที่ที่ใช้คำว่า เชียง หรือ เมือง ในบริเวณรอบด้านนั้น มีทั้งในประเทศไทย ประเทศลาว ประเทศพม่า ไปจนถึงประเทศจีนตอนใต้ อย่างเชียงรุ้ง เชียงตุง ประเพณีส่วนใหญ่แล้วก็สืบสายมาจากรากเหง้าเดียวกัน

ถ้าเราไปทางด้านเชียงรุ้ง เชียงตุง จะเห็นว่าประเพณีต่าง ๆ ในการเข้าวัดเข้าวา ทำบุญใส่บาตร คล้ายคลึงกับของเรามาก ระยะหลัง การเดินทางก็สะดวกง่ายดาย ไม่ว่าจะใช้หนังสือเดินทางหรือใบผ่านแดน ถ้าหากว่าเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ ไม่อาละวาดเสียก่อน เฉพาะคนจีนที่เดินทางมาทางเรือมาขึ้นที่เชียงแสนนี่ แต่ละปีหลายหมื่นคน

เราจะเห็นว่าปัจจุบันนี้ พาหนะทำให้การเดินทางไปมาหาสู่กันได้ภายในไม่กี่ชั่วโมง แต่สมัยโบราณเขาไปวัวต่าง ม้าต่าง บางทีก็อาศัยช้างในการเดินทาง มีคาราวานขายสินค้า ทะลุไปถึงอินเดีย ทางด้านประเทศลาวก็ออกไปเวียดนาม แต่ว่าพวกเราที่ไม่เคยเดิน ก็ไม่รู้ว่ามีเส้นทางที่สามารถเดินเท้าทะลุถึงกันได้"

[เถรี]

"ปัจจุบันนี้มีปัญหาในการเดินทาง คือแต่ละแห่งต้องมีหนังสืออนุญาตหรือที่เราเรียกว่า วีซ่า ก็เลยทำให้การเดินทางลำบากขึ้น ไม่อย่างนั้นแล้วพระสมัยก่อน ถึงเวลาออกธุดงค์ข้ามฝั่งโขงจากไทยไปลาว จากลาวไปเวียดนาม ไปจีนตอนใต้ วนกลับมาพม่า ข้ามมาฝั่งไทย บางทีวนไปพม่าทะลุไปอินเดีย แล้วค่อยเดินย้อนกลับมาเมืองไทย

เรื่องของการเดินทาง ต้องบอกว่าคนเรามีสัญชาตญาณในการเดินทางทุกคน แต่ความสะดวกสบายทำให้เราขาดความมุ่งมั่น กลัวลำบาก ก็เลยขาดรสชาติของชีวิตไปอย่างน่าเสียดาย ประสบการณ์ระหว่างประเทศต่อประเทศเป็นสิ่งที่ไม่ใช่จะได้พบเจอกันง่าย ๆ "

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวกับโยม "จะทำบุญก็มา ต้องหาพวกก่อนด้วยหรือ ? ขาดความมั่นใจ ? ไม่ใช่หรอก..เราเป็นคนรักพวกพ้องต่างหาก รู้ไหมว่าตัวเราเป็นอะไร อันดับแรก...เป็นคนที่คนอื่นเขามอง อันดับที่สอง..เป็นตัวตนที่แท้จริงของเรา

คนอื่นเขามอง มองอย่างไรก็แล้วแต่สิ่งที่เขาเห็น แต่ตัวตนที่แท้จริงของเราเป็นอย่างไร เราจะรู้ชัดเจนที่สุด ฉะนั้น..บางทีไม่ใช่การขาดความมั่นใจ แต่เป็นเพราะเรารักพวกรักพ้อง รู้จักห่วงใยคนอื่น ไม่อยากเอาดีคนเดียว" ...(หัวเราะ)...

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ท่านอาจารย์ ดร.สมพร แสงชัย ก่อนหน้านี้ สมัยที่ยังอยู่บ้านอนุสาวรีย์ชัยฯ ท่านมาตามหาพระกริ่งพิชัยสงครามรุ่น ๑ กับพระองค์ที่ ๑๑ ท่านเป็นผู้ที่สามารถสัมผัสพลังวัตถุมงคลได้ ท่านบอกว่าตั้งแต่จับวัตถุมงคลมา ไม่เคยเจอวัตถุมงคลที่ไหนพลังสูงขนาดนี้ ท่านก็เลยตามมาจนถึงที่

ปรากฏว่าท่านเป็นครูมวยสายพระยาพิชัยดาบหัก คุยกันเรื่องมวยถูกคอ อาตมาเป็นสายมวยไชยา จึงคุยกันถูกคอ อาตมาก็เลยมอบพระกริ่งพิชัยสงคราม รุ่น ๑ ให้ท่านไปหนึ่งองค์ เพราะว่าตอนนั้นพระองค์ที่ ๑๑ หมดแล้ว ท่านใช้ติดตัวเป็นประจำ เมื่อสักครู่นี้ก็ถอดออกมาให้ดู ยืนยันว่ายังใช้ติดตัวอยู่ หลังจากนั้นก็ขอให้ช่วยเสกมงคลให้กับลูกศิษย์ของท่าน แล้วก็มีนิมนต์ไปปลุกเสกเหรียญพระยาพิชัยดาบหัก ซึ่งคนอื่นก็สงสัย เพราะว่าเห็นอาตมาเป็นพระเด็กน้อย ส่วนท่านอาจารย์ยืนยันเสียงแข็งว่าต้ององค์นี้เท่านั้น"

[เถรี]

"คราวนี้พออาตมาเข้าไปเรียนปริญญาเอก ปรากฏว่าท่านอาจารย์ ดร.สมพรเป็นอาจารย์พิเศษ สอนหลักสูตรที่อาตมาเรียนอยู่ พอวันปฐมนิเทศท่านเห็นหน้า ท่านก็บอกเลยว่า นิสิตปริญญาเอกชุดนี้ มีพระอาจารย์ของผมอยู่ด้วย คนอื่นก็สงสัยว่าพระอาจารย์ของท่านคือใคร ? อาตมาก็ได้แต่หุบปากเงียบ เพราะว่าไปที่ไหนก็ไม่อยากแสดงตัว

สมัยนั้นเรื่องของบรรดาสื่อโซเชียลต่าง ๆ ยังไม่กว้างขวางเหมือนกับสมัยนี้ ก็พอที่จะเก็บเนื้อเก็บตัวได้ แต่มาถึงสมัยนี้เก็บตัวไม่ได้แล้ว ไปที่ไหนก็มีแต่คนรู้จัก เดินทางตั้งแต่อีสานใต้ไปถึงอีสานเหนือ ขึ้นภาคเหนือไปยังเชียงราย เชียงแสน เชียงของ เจอแต่คนรู้จักทุกที่ แล้วสมัยนี้เขาไม่ได้เจอเฉย ๆ เจอแล้วมีการโทรบอกเพื่อนอีกต่างหาก ก็เลยกลายเป็นว่าอยู่นานไม่ได้ ต้องรีบไป บางคนขอถ่ายรูปไปยืนยันกับเพื่อนว่าได้เจอพระอาจารย์จริง ๆ"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เขาเปรียบเด็ก ๆ ว่าเหมือนกับผ้าขาว แต้มสีอะไรลงไปก็เป็นสีนั้น ก็เลยมีการขัดเกลากันตั้งแต่เด็ก ๆ โดยมีคำพังเพยว่า ไม้อ่อนดัดง่าย แต่ในส่วนนี้ก็ต้องบอกว่า คนเป็นพ่อเป็นแม่มักจะสอนไม่ได้เพราะความรักลูก ต้องส่งไปให้คนอื่นจัดการ ถ้าสมัยก่อนก็ส่งไปอยู่กับหลวงปู่หลวงพ่อที่วัด โดนไม้เรียวจนก้นลาย สมัยนี้พ่อแม่ไม่ค่อยมีเวลา ก็ส่งเข้าศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก ส่งเข้าโรงเรียนอนุบาล ส่งเข้าโรงเรียนประจำ ยิ่งไปกันใหญ่เลย

ในส่วนนี้ก็ต้องบอกว่า สังคมเปลี่ยนไป ความใกล้ชิดในครอบครัวมีน้อยลง ยังดีว่าทางบ้านเรายังมีความกตัญญู มีการปฏิบัติต่อบิดามารดาที่ดี ถ้าเป็นต่างประเทศ ถึงเวลาก็ไล่คนแก่ไปอยู่บ้านพักคนชรา เป็นอะไรที่น่าสงสารมาก

เด็กไทยเวลาไปอยู่ต่างประเทศ ฝรั่งมักจะรักมาก เพราะว่าเคยชินกับการดูแลคนแก่ บางคนไปทำงานในร้านอาหาร เห็นฝรั่งแก่ ๆ มากินอาหาร ก็ช่วยเหลือทุกอย่าง ปรากฏว่าได้ทิปมาทีมากจนตกใจ เขาให้เยอะมาก นี่คือขนบธรรมเนียมประเพณีของเราที่อบรมกันมา ให้ความเคารพคนแก่ ช่วยเหลือดูแลคนแก่ อยู่ในลักษณะของบุคลากรที่มีประสบการณ์ มีความรู้ ควรแก่การเคารพทั้งวัยวุฒิและคุณวุฒิ ส่วนของฝรั่งเขาไม่มี เป็นที่น่าเสียดายมาก"

[เถรี]

ถาม : ระยะนี้ผมนั่งสมาธิ แล้วตัวปีติที่เป็นตัวโคลงโยกหนักมาก ตอนที่ผมนั่ง ผมภาวนาโสตัตตะภิญญา ไม่แน่ใจว่าเกิดจากการรวมตัวของจิต หรือว่าเกิดจากพระคาถาครับ เพราะว่าพอนั่งไปไม่ถึง ๑๕ วินาทีก็เริ่มโยกโคลงแล้วครับ ?
ตอบ : เป็นไปได้ทั้ง ๒ อย่าง คือถ้าสมาธิถึงระดับ ปีติก็เกิด ขณะเดียวกันคาถาก็เกิดผลได้เช่นกัน อย่าไปใส่ใจอาการที่เกิดกับร่างกาย ถ้าเรารู้จักสังเกต จะเห็นว่าจริง ๆ แล้วตอนนั้นใจเราสงบมาก เป็นไปแต่ร่างกายเท่านั้น แล้วถ้าหากว่ายิ่งทำบ่อยเท่าไร ความคล่องตัวมีมากเท่านั้น บางทีแค่คิดจะนอน นอนลงไปก็ดิ้นแล้ว เพราะตัวที่คิดจะนอน จิตก็รวมตัวแล้ว

ปล่อยให้มันขึ้นเต็มที่ไป ประเภทลอยได้ทั้งตัวยิ่งดี ถ้าหากว่าขึ้นเต็มที่ก็จะเลิกไปเอง จิตจะทรงเป็นฌาน เรียบนิ่ง และไม่ดิ้นไม่รนอีก แต่ถ้าหากว่าไม่ถึงจุดนั้น ทำเมื่อไรก็ดิ้นเมื่อนั้น

ถาม : ต้องทำไปเรื่อย ๆ ตอบไม่ได้ว่านานแค่ไหนใช่ไหมครับ ?
ตอบ : ขึ้นอยู่กับเรา ตัดใจได้เมื่อไร สมาธิทรงตัวได้เมื่อไร ก็หายไปเร็วเท่านั้น ถ้าสมาธิยังไม่ทรงเป็นฌาน ก็ดิ้นไปเรื่อย

[เถรี]

ถาม : ภาวนาพระคาถาเงินล้าน จำเป็นต้องรู้คำแปลทุกคำไหมครับ ?
ตอบ : แล้วทำไมต้องแปล ? เคยได้ยินไหมที่โบราณเขาบอกว่า คาถาห้ามแปล แปลเมื่อไรก็หมดความขลังเมื่อนั้น อย่างคาถาหัวใจราชสีห์ในเล่มนี้ ตะมัตถัง ปะกาเสนโต เมื่อจะประกาศพระศาสนา ตัวกูคือพระยาราชสีโห มาจากไหนล่ะ ? แปลได้ไหม ? แปลเมื่อไรก็บรรลัยเมื่อนั้น สัตถาอาหะ พระศาสดาว่าอย่างนี้

[เถรี]

พระอาจารย์บอกคนช่วยงานใกล้ตัวว่า "อารมณ์ใจสบายที่รู้ว่าหมดงานแล้ว กับอารมณ์หมดกิเลสก็คล้าย ๆ กัน เพราะฉะนั้น...พยายามจำ ๆ เอาไว้บ้าง เผื่อถึงเวลาเจอเข้า จะได้รู้ว่าใกล้แล้ว"

[เถรี]

:cebollita_onion-17::cebollita_onion-17: เก็บตกปี ๒๕๖๓ หมดแล้วค่ะ :cebollita_onion-17::cebollita_onion-17:
ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย ทะเล คะน้า เถรี เผือกน้อย และนายกระรอก