|
เก็บตกบ้านอนุสาวรีย์ ต้นเดือนกันยายน ๒๕๕๒
หลวงพ่อกล่าวว่า "ปัจจุบันนี้เท่าที่มองเห็นในเรื่องการศึกษา ส่วนใหญ่สักแต่ว่าเรียนให้ผ่านไปเฉย ๆ ไม่ได้คิดจะเอาความรู้อะไรเลยจริง ๆ ในเมื่อแต่สักให้เรียนผ่านไปเฉย ๆ พวกวิชาการต่าง ๆ มันก็จะอ่อนลงไปทุกวัน ถ้าหากเปรียบเทียบสถิติในเรื่องการศึกษาเราสู้ใครไม่ได้หรอก พวกที่ได้เหรียญทองโอลิมปิกมาถือว่าเป็นอัจฉริยภาพเฉพาะตัวของเขา ภาพรวมนี่มันห่างไกลประเทศอื่นมากเหลือเกิน
ตั้งแต่ใช้ระบบสอบซ่อมขึ้นมา เด็กไม่ให้ความสนใจในการสอบเลย เพราะว่าตกก็ซ่อมได้ เขาก็เลยไปสนใจเรื่องอื่นแทน ในเมื่อไม่ให้ความสนใจไม่ให้ความสำคัญ แล้วมันจะเอาความสามารถที่แท้จริงมาจากไหน" "พระพุทธเจ้าท่านตรัสว่า ต่อไปสัญญาและปัญญาของคนจะทรามลงไปเรื่อย มันเป็นเรื่องจริง" |
หลวงพ่อเล็กท่านเล่าให้ฟังว่า เวลาท่านเรียนท่านทุ่มให้สุดตัว ชนิดที่ว่าถ้าอาจารย์ความรู้ไม่แน่นจริง โดนซักขึ้นมาแทบจะหอบผ้าหนีไปเลย และด้วยความเคยชินของท่าน งานทุกอย่างเวลาทำแล้วต้องดี ยิ่งอาจารย์ท่านใดมีการตำหนิแล้วให้แก้ไข หลวงพ่อก็จะชอบมาก เพราะจะได้รู้ว่าตนมีข้อบกพร่องตรงไหน
นอกจากนี้ท่านยังบอกว่า ตอนเรียนปริญญาตรีเทอมแรก พวกรุ่นน้องเดินถือแฟลชไดร์ทมาเป็นแถว มาขอก๊อปตัวอย่างรายงานจากท่าน (อาจารย์สั่งให้ทำ) หลวงพ่อบอกว่า รายงานของท่านที่ทำไป ยังคิดว่ามันไม่ดีด้วยซ้ำ แต่กลายเป็นว่าดีที่สุดให้เขามาเลียนแบบ "ตอนที่ย้อนกลับไปอ่านก็เห็นข้อบกพร่องในรายงานเยอะแยะ แต่มันดันกลายเป็นดีที่สุดให้เขามาเลียนแบบ เพราะว่าตอนที่เราเรียนไม่ว่าอยู่ในระดับใดก็ตาม มุมมองที่เราเรียนจะไม่กว้างพอ ในเมื่อมุมมองไม่กว้างพอ ความคิดไม่เป็นระบบพอ งานมันออกมาดีแค่ไหน มันดีแค่ระดับนั้น พอเราก้าวพ้นแล้วมาตรวจดู ก็จะมาคิดว่า ก่อนหน้านั้นเราทำไปได้อย่างไร" |
ท้ายสุดท่านกล่าวว่า "ถ้าถามว่าการเรียนที่ผ่านมามันมีประโยชน์หรือเปล่า......มีประโยชน์มาก แต่ว่าส่วนใหญ่มันเป็นประโยชน์ทางโลก แต่ถ้าจะเอาประโยชน์จากการปฏิบัติ มันเฉพาะตัวของใครของมัน ก็คือ ใครสามารถรักษาอารมณ์ได้ขณะที่เรียน ก็เท่ากับว่ากำลังปฏิบัติอยู่ในตัวอยู่แล้ว
จากที่เรียนมาด้วยกันสี่ปี เพื่อนมันจะเห็นข้อต่างไปเรื่อย ๆ เพราะของเราเสมอต้นเสมอปลาย แต่ของเขานี่ถอยไปเรื่อย กลายเป็นว่าต่อให้ไม่มีอะไรก้าวหน้าเลยก็ตาม ระยะห่างมันจะทิ้งห่างไปเรื่อย เพราะเพื่อนเขาถอยหลัง ฉะนั้นการเรียนนี่ ประโยชน์ทางธรรมมีน้อย ยกเว้นสามารถรักษากำลังใจตัวเองเอาไว้ได้" |
ถาม : เรื่องการสึกนี่ จะสึกตามฤกษ์สะดวกจะได้ไหม
ตอบ : จริง ๆ ถ้าบวชไม่ต้องมีฤกษ์ แต่สึกจะต้องมี เพราะว่าการสึก คือ การจากที่เย็นไปสู่ที่ร้อน |
หลวงพ่อบอกว่า "วันที่ ๔ ตุลาคม เป็นวันออกพรรษา วันที่ ๕ ตุลาคม ตักบาตรเทโว สนุกไปกันใหญ่ พวกเราเตรียมตัวไปตักบาตรเทโวด้วยแล้วกัน ตักบาตรเทโวที่วัดท่าขนุน จะเป็นงานใหญ่ของอำเภอ"
|
ถาม : (ไม่ได้ยิน)
ตอบ : ท่องคาถาเงินล้านเยอะ ๆ คาถาเงินล้านจะมีคาถาปัดอุปสรรคด้วย ช่วยให้สำเร็จด้วย และเกี่ยวข้องกับเรื่องลาภผลโดยตรง ท่องให้ได้วันละ ๑๐๘ จบ หรือมากกว่านั้นก็ได้ แต่ต้องสม่ำเสมอทุกวัน อย่างเช่นถ้าเราทำ ๑๐๘ จบ ก็ต้อง ๑๐๘ จบทุกวัน ถ้าทำสักสองเดือนติดกันแล้วทุกอย่างจะคล่องตัว แต่ว่าต้องท่องแบบคุณภาพนะ ไม่ใช่เร่งให้จบ ทำเป็นกรรมฐานไปเลย เช้าสัก ๓๖ จบ กลางวัน ๓๖ จบ เย็น ๓๖ จบ มันจะได้ไม่หนักเกินไป ถาม : แล้วที่อยู่ที่เดิม ตอบ : ถ้าหากมันมีความคล่องตัว อยู่ที่ไหนมันก็อยู่ได้ |
ถาม : (สอนหนังสือเด็กแล้วเด็กไม่สนใจเรียน)
ตอบ : เข้าใจคำว่าสอนกระดานดำไหม ว่าของเราไปเรื่อยตั้งแต่ต้นจนจบ เขาจะคุย จะเล่นอะไรเรื่องของเขา ถึงเวลาข้อสอบออกมาแล้วเขาจะรู้เองว่าเจออะไรบ้าง ถาม : คือทางโรงเรียนเขาให้เราช่วยเหลือด้วย ตอบ : ช่วย.....แต่ช่วยด้วยการซ่อมสัก ๔ รอบ แล้วเด็กมันจะจำเราไปจนวันตาย สอนเหมือนกับว่าไม่มีพวกเขาอยู่ด้วย ทำแบบนั้น ถาม : แต่คนที่ตั้งใจเรียนเขาก็ตั้งใจค่ะ ตอบ : ใช่ คนที่เขาสนใจเขาจะได้ ส่วนคนที่ไม่สนใจต่อไปก็เกิดโทษแก่ตัวเขาเอง ไม่ใช่เรา ถาม : แต่คนที่ไม่สนใจ เขาก็จะไม่สนใจเลย ตอบ : เขาจะทำอะไรเรื่องของเขา คะแนนออกมาแล้วเขาจะรู้บทเรียนเอง ถาม : ถ้าบังคับ ตอบ : ไม่ต้องบังคับ เขาจะทำอย่างไรก็เรื่องของเขา ก็บอกแล้วว่าเราสอนกระดานดำของเราไป แต่ถ้าเขาสอบตก ก็ให้เขาซ่อมไปเรื่อย ติด ร. ไปเรื่อย อย่างน้อยให้ซ่อมสัก ๔ ครั้งแล้วค่อยปล่อยผ่าน แล้วมันจะเข็ดเอง ถาม : แล้วอย่างนี้ทางโรงเรียนเขารู้ เขาก็จะมองว่าเราสอนไม่มีประสิทธิภาพ ตอบ : เราสอนมีประสิทธิภาพ แต่ถ้าเขาไม่ต้องการคนอย่างเรา เราก็ไปหาที่อื่นต่อ ถาม : ใจหนูอยากจะช่วยพวกเขาค่ะ อย่างคนที่เขาตั้งใจ ตอบ : ก็ถ้าเราสอนของเราไปอย่างเต็มที่ คนดีก็จะได้ของเขาไปเอง เพราะฉะนั้นไม่ต้องไปกังวลกับเขา ทำแค่ที่ทำได้ ไม่ใช่ว่าไปแบกโลกทั้งโลก ประเภทป้อนอาหารถึงปากแล้วบ้วนทิ้ง แถมยังพ่นใส่หน้าเราด้วย แล้วยังจะไปป้อนมันอีกหรือ ก็เอาคนที่มันกินสิ พูดง่าย ๆ ว่าทั้งห้องถ้ามีคนสนใจเรียนเพียงแค่ ๑ คน ก็พอแล้ว ถาม : แต่อาจารย์ที่นั่นเขาบอกว่าอย่าไปซีเรียสกับเด็กนัก ก็คือ... ตอบ : ก็ใช่ ถึงได้บอกว่าไม่ต้องซีเรียส ถาม : เขาบอกว่าสอนแค่ครึ่งชั่วโมงก็พอแล้ว อย่าไปยัดให้เต็มเวลา แล้วคนที่ดี ๆ...... ตอบ : เราสอนของเราไป เอาสักครึ่ง อย่างเช่นว่าชั่วโมงครึ่งเป็นอย่างน้อยแล้วค่อยปล่อย อาตมาเองก็สอนครึ่งเวลาแล้วค่อยปล่อย ถาม : แต่หนูโดนผู้ใหญ่ตักเตือนมาว่า อย่าปล่อยก่อนเวลา ตอบ : ถ้าเด็กมันต่อรองก็บอกว่า อาจารย์โดนมาแล้ว เขาด่ามา เพราะฉะนั้นปล่อยก่อนไม่ได้หรอก พวกเธอจะทำอะไรก็เชิญ |
หลวงพ่อบอกว่า "เดือนที่แล้วนอกจากจะมีแต่คนแห่ไปไหว้พระอุปคุตแล้ว ยังมีจดหมายส่งมาอีกว่า ขอรายการวัตถุมงคลที่เป็นพระอุปคุตทุกแบบ พร้อมราคาด้วย
จะเห็นได้ว่าแรงโฆษณานี่มันรุนแรงมาก" |
หลวงพ่อก็กล่าวว่า "จริง ๆ ในเรื่องของอาหารถ้าเรามีวินัยตัวเอง อย่างโบราณเขาบอกว่ากินแค่รู้รส แต่ส่วนใหญ่แล้วห้ามใจไม่อยู่ เคยมีเด็กคนหนึ่ง ซื้อขนมปังไส้สัปปะรดใส่โหลให้เขา มันกินจนหมดเกลี้ยง ทั้ง ๆ ที่ คนทั่วไปกินสัก ๕-๖ ชิ้นกรอกน้ำตามไป มันอิ่มแน่ แต่นี่กินหมดโหลเลย นั่นแสดงว่าเขาห้ามปากตัวเองไม่ได้ "
|
มีคนมากราบเรียนถามเกี่ยวกับเรื่องการจัดทำบายศรี หลวงพ่อเล็กได้กล่าวว่า "เดี๋ยวนี้ตำราการทำบายศรีของหลวงพ่อ(ฤๅษี) ไปกันใหญ่ ก็เพราะว่าคนทำมันไม่รู้ เติมนั่นเติมนี่ตามใจเยอะ
ข้าวสุกหรือข้าวสวยมันอยู่ในบายศรีปากชามอยู่แล้ว ขณะเดียวกันเรื่องของถั่วเขียวคั่วเป็นของสำหรับบายศรีตั้งศาลพระภูมิ บางท่านก็จะมีทองหยิบฝอยทอง ซึ่งอันนั้นเขาบวงสรวงกรมหลวงชุมพรโดยเฉพาะ หลายท่านก็มีขนมจีนมาด้วย ถ้าขนมจีนน้ำพริกก็เป็นการบวงสรวงกรมหลวงชุมพร แต่ถ้าหากเป็นขนมจีนทั่วไป จะเป็นน้ำพริกน้ำยาอะไรก็ตาม เขาใช้สำหรับทำการบวงสรวงเฉพาะในวัดเท่านั้น เพราะว่าหลวงปู่ขนมจีนท่านขอเอาไว้ บางท่านก็เล่นปลาช่อนแป๊ะซะเสียด้วย ถ้าหากบวงสรวงมีได้ก็ดี แต่ถ้าหากมีศาลเจ้าที่อยู่ก็ตั้งที่ศาลเจ้าที่เลย เพราะว่าปลาแป๊ะซะนี่เจ้าที่เขาขอให้เป็นสัญลักษณ์ บายศรีนั้นมีกำลังเท่าไร....ทำเท่านั้น ไม่ใช่ไปจำกัดว่าต้องเป็นสามชั้น ห้าชั้นอะไร อย่างนั้นมันไม่ใช่" |
ถาม : พักหลังนี่ภาวนาแล้วเครียด ๆ แล้วก็ปวดตรงตา
ตอบ : กำหนดรู้แล้วก็ผ่อนคลาย ถาม : ต้องทำกรรมฐานกองไหน ตอบ : ให้กำหนดดูที่ศูนย์กลางกายแทน อย่าไปกำหนดไว้ตรงหน้า ถ้ากำหนดไว้ตรงหน้า....เผลอใช้สายตาแล้วมันจะเครียด กำหนดตามลมไปให้มันอยู่ตรงที่สุดลม ให้มันนิ่งไว้ ถาม : ไม่จำเป็นต้องเป็นภาพพระใช่ไหม สั่งจิตวางไว้ ตอบ : ไม่ต้อง สั่งจิตวางไว้เฉย ๆ หรือจะกำหนดเป็นลูกแก้วอะไรก็ได้ |
หลวงพ่อเล็กกล่าวถึงหลวงพ่อวิรัชว่า "พี่วิรัชจะว่าไปแล้ว ท่านน่าจะมีอานิสงส์อย่างพระอานนท์ พระอานนท์อุปัฏฐากรับใช้พระพุทธเจ้ามานาน ถามว่าก่อนนั้นมีคนอุปัฏฐากไหม.....มี แต่ว่าท่านอุปัฏฐากพระพุทธเจ้าไม่นาน
อย่างพระจุนทะเถระก็เคยอุปัฏฐากพระพุทธเจ้า พระเมฆิยะก็เคยอุปัฏฐากพระพุทธเจ้าแต่ว่าทิ้งไป ทิ้งเลย เพราะว่าท่านเห็นที่ที่เหมาะใจในการปฏิบัติ พระพุทธเจ้าท่านบอกว่าอย่าเพิ่งไปเลย แต่ว่าท่านไม่ฟัง ท่านวางบาตรและสังฆาฏิของพระพุทธเจ้าไว้ แล้วก็ไปปฏิบัติของท่าน พระพุทธเจ้าก็ต้องถือบาตรและสังฆาฏิเสด็จไปเอง พอพระอานนท์บวชเข้ามา พระสงฆ์ท่านก็เลยลงมติให้พระอานนท์รับหน้าที่อุปัฏฐาก พระอานนท์จึงได้ขอพร ๘ ประการ อย่างเช่นว่า อย่าประทานผ้าไตรจีวรดี ๆ ให้ อย่าพาท่านไปในที่ที่นิมนต์ด้วย เพื่อป้องกันคนอื่นว่าท่านรับหน้าที่เพราะเห็นแก่ลาภ แล้วอย่างข้อที่ว่าถ้าไปเทศน์ที่ไหนขอให้มาเทศน์ซ้ำให้ท่านฟังด้วย ข้อนี้เพื่อป้องกันว่าถึงเวลาเขาถามแล้ว ท่านตอบไม่ได้ คนจะตำหนิว่าอยู่ใกล้ชิดพระพุทธเจ้าเสียเปล่า แค่นี้ก็ไม่รู้ แล้วท่านก็ทำหน้าที่มาตั้งแต่บัดนั้นจนกระทั่งพระพุทธเจ้าปรินิพพาน พระพุทธเจ้าท่านบอกพระอานนท์ว่าในกาลต่อไปข้างหน้าชาวบ้านจะศรัทธามาก เพราะว่าได้อุปัฏฐากใกล้ชิดมาก่อน ได้ฟังธรรมจากพระพุทธเจ้ามาก สามารถที่จะกล่าวสอนธรรมได้เหมือนอย่างที่พระพุทธเจ้าท่านกล่าว ท่านจำได้หมด แล้วคนก็จะติด อย่างพี่วิรัชคนจะให้การสนับสนุนมาก เพราะท่านเคยใกล้ชิดหลวงพ่อมาก่อน" |
ถาม : พระธาตุหรือพระบรมสารีริกธาตุ ทำไมเดี๋ยวนี้จึงมีมาก
ตอบ : ก็ต้องถามสิ ว่าทำไมคนถึงรู้จักมากขึ้น ถาม : คนรู้จักมากขึ้น ? ตอบ : หลายส่วนทำขึ้น เมื่อหลายส่วนทำขึ้นมาก็ไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะเดี๋ยวนี้เครื่องมันผลิตได้ง่ายจะตายไป แต่ถ้าหากใจเรายึดมั่นก็เหมือนของจริง สำคัญตรงว่าเราระลึกนึกถึง แต่ถ้าเราไม่ระลึกนึกถึง มีแต่ความลังเลสงสัย ต่อให้เป็นของจริงก็เหมือนของปลอม แต่ถ้าเราระลึกนึกถึงด้วยความเชื่อมั่น ด้วยความศรัทธา ของปลอมก็เหมือนของจริง |
ถาม : กรรมที่เราไม่เจตนา ที่เป็นวิบาก อย่างนี้เราจะแก้ไขอย่างไรครับ
ตอบ : ถ้าเป็นไปได้ขอขมาโดยตรงเลย ถ้าหากว่าไม่ได้ก็สร้างทาน ศีล ภาวนาให้มากเข้าไว้ เดี๋ยวมันตามไม่ทัน เพราะว่าไม่ได้เจตนานี่แรงมันน้อย มันต้องรอกรรมอื่นแสดงผลแล้ว มันจึงโผล่ |
ถาม : เวลาถวายสังฆทาน ยกพระพุทธรูปมาวาง ควรหันหน้าพระพุทธรูปไปทางด้านไหน
ตอบ : ยกมาถวายให้ถึงที่ก็สมควรแล้ว มันอยู่ที่เขาสบายใจ บางคนก็สบายใจว่าหันหน้าให้ผู้รับ บางคนก็สบายใจว่าหันหน้าให้ตัวเอง เพราะฉะนั้นอันไหนสมควรกว่ากันไม่ต้องคิดถึง คิดถึงอย่างเดียวว่าให้ถึงมือพระก็ใช้ได้แล้ว |
ตอนนี้วัดท่าขนุนได้กลายเป็นศูนย์ฝึกอบรมการปฏิบัติธรรมแล้ว ช่วงที่ผ่านมาทางวัดได้ฝึกอบรมการปฏิบัติให้กับทางผู้คุมเรือนจำ มีอยู่ตอนหนึ่งหลวงพ่อท่านได้เล่าเกี่ยวกับการบรรยายธรรมให้ฟังว่า
"วันสุดท้ายบอกเขา (ผู้คุมเรือนจำ) ให้เอาธรรมะทั้งหมดที่บรรยายมาไปประยุกต์ใช้ให้ได้ โดยเฉพาะตัวพรหมวิหาร ขอให้คิดว่าทุกคนเป็นเพื่อนร่วมทุกข์ เกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งหมด ไม่ใช่ว่าเขาเป็นผู้ต้องขังเพราะทำผิดมา เนื่องจากการตัดสินของศาลนั้นเป็นไปตามพยานหลักฐานที่ปรากฏเฉพาะหน้าเท่านั้น ซึ่งมันอาจจะถูกหรือไม่ถูก แต่ละคนถ้าหากเขาทำชั่ว ทำผิด ในระหว่างที่เขาต้องโทษ ก็คือ เขากำลังชดใช้อยู่แล้ว ถ้าหากเราไปซ้ำเติมเขามันจะเกิดโทษแก่ตัวเราเอง" |
หลวงพ่อเล็กเล่าให้ฟังว่า "สมัยก่อนหลวงพ่อวัดท่าซุงท่านไม่คบกับพวกวงการพระเครื่อง เพราะว่าโดนมันเล่นซะเจ็บเลย
ตอนนั้นท่านสั่งสร้างพระปิดตา ต.ช.ด. รุ่น ๑ เป็นพระปิดตาเล็ก ๆ เหมือนกับสามเหลี่ยมแต่ว่าตัดเหลี่ยม สั่ง ๓๐,๐๐๐ องค์ เยอะมากเลยในสมัยนั้น ปรากฏว่าเขา (แอบ) ปั๊มเกินเป็นเท่าตัว หลวงพ่อท่านก็เลยสั่งระงับ พิธีพุทธาภิเษกก็ยกเลิกไปเลย แล้วหนังสือพิมพ์ก็ไปตีข่าวว่า "ฤๅษีลิงดำทราบด้วยญาณว่า มีการปั๊มเกินจำนวนมาก จึงสั่งระงับการสร้างปิดตา ต.ช.ด." พอเรื่องเงียบหลวงพ่อท่านก็สั่งเอามาพุทธาภิเษกแจกเขา ปั๊มเกินไปหนึ่งเท่า สมเด็จคำข้าวและสมเด็จหางหมากก็ลักษณะนั้น เขานัดส่งงานแล้วเลื่อนออกไปสองเดือน ลองคิดดู...แม่พิมพ์ ๑๓ ตัว สองเดือนเขาปั๊มได้เท่าไหร่ ผงก็ของเรา เนื้อก็ของเรา พิมพ์ก็ของเราอีกต่างหาก จะไปหาจุดตำหนิของปลอมได้ที่ไหน ถ้าหากหลวงพ่อคบหากับพวกตลาดวัตถุมงคล ชื่อเสียงท่านจะดังมากกว่านี้อีก แต่ว่าที่ท่านไม่เอาก็เพราะว่าคนจะมาเพราะเครื่องรางของขลัง ไม่ได้มาเพราะธรรมะ แบบเดียวที่ไปวัดท่าขนุนแล้วไปถามว่า พระอุปคุตรุ่นนี้ราคาเท่าไหร่ จ้องจะไปเอาวัตถุมงคลกันอย่างเดียว" |
ถาม : สติในสัมโพชฌงค์กับสติธรรมดา ต่างกันอย่างไร
ตอบ : จริง ๆ เหมือนกัน เพียงแต่ว่าสติในสัมโพชฌงค์เป็นสติที่มุ่งมั่นเพื่อการหลุดพ้นโดยตรง สติทั่ว ๆ ไป อาจจะเป็นสติสัมปชัญญะ การระลึกได้ จะว่าไปก็คือสติตัวเดียวกัน เพียงแต่ว่าเน้นหรือไม่เน้นเท่านั้นเอง ในมหาสติปัฏฐานสูตรที่ท่านบอกวิธีการปฏิบัติ จะมี อาตาปี ก็คือ เพียรเพ่ง สร้างตบะในการแผดเผากิเลส สัมปชาโน มีความรู้ตัวทั่วพร้อมอยู่ สติ มีความระลึกได้ว่าเรากำลังทำอะไรเฉพาะหน้าอยู่ |
ถาม : คาถาที่หลวงพี่บอกให้ท่อง....
ตอบ : แสดงว่าเราไม่ได้เรื่อง ใช้คำภาวนา มันไม่ใช่ท่อง ให้รู้ลมหายใจเข้าออก ตัวคาถาไม่ใช่สักแต่ว่าท่อง ๆ ให้มันคล่องปากไป คาถามันจะมีผลต่อเมื่อสมาธิทรงตัว ไม่ใช่เราท่องไปเรื่อยเปื่อยไม่มีสมาธิ แล้วผลมันจะเกิดได้อย่างไร ไปทำใหม่ ใช้คำว่าภาวนาคาถา ไม่ใช่ท่อง |
ถาม : หนูอยากถามว่าการกินเจเป็นการละเว้นสัตว์หรือไม่
ตอบ : ถ้าเราไม่กินเนื้อสัตว์ก็เท่ากับว่าเป็นการงดเว้น ถาม : แล้วมันดีไหม ตอบ : ดีไหม...ก็ต้องดูว่าถามแง่ไหน ถ้าแง่ในทางโลก คนที่อายุไม่ถึง ๑๘ ปีไม่ควรกิน ถาม : แล้วเจเป็นมังสวิรัติหรือเปล่าคะ ตอบ : จริง ๆ แล้วเจกับมังสวิรัตมันความหมายเดียวกัน เพียงแต่ว่าอาหารเจบางอย่างเขาไม่งดเว้น เพราะว่าเขาไปถือเอาตามวรรณกรรมของจีน เช่น อาหารเจเขาไม่งดเว้นหอยนางรม เขาเชื่อว่าครั้งหนึ่งที่มีพระถังซำจั๋งอดอาหาร แล้วเฮ่งเจียหาให้ไม่ได้ ก็อธิษฐานเอาไม้กระบองกวน ๆ อยู่ในทะเล ว่าถ้ามีอะไรติดขึ้นมาก็ถือว่าเป็นอาหารเจ ปรากฏว่ามีหอยนางรมติดขึ้นมา เขาก็เลยถืออย่างนั้น แต่ว่ามังสวิรัติงดเว้นเนื้อสัตว์ทุกประเภท เพียงแต่ว่าอายุยังน้อยร่างกายยังต้องการสารอาหารอยู่ ถ้าหากว่าไปกินเจซะทีเดียว บางทีก็ขาดสารอาหารบางส่วนเหมือนกัน ทำให้เวลาอายุมากแล้วกระดูกจะเสียได้ง่าย เมื่อครู่ถามว่าเรามุ่งเอาประโยชน์ด้านไหน ถ้าถามในเรื่องทางโลกมันก็คือข้อบกพร่องอยู่ ในเรื่องของทางธรรม พระพุทธเจ้าท่านก็ไม่ได้ห้าม ท่านบอกว่าเนื้อสัตว์นั้นถ้าหากไม่รู้ว่าเขาฆ่าเพื่อเรา ไม่เห็นว่าเขาฆ่าเพื่อเรา ไม่รังเกียจว่าเขาฆ่าเพื่อเรา ก็กินได้ ถาม : แล้วการที่เรากินอยู่ทุกวันนี้ ไม่ใช่ว่าเป็นการที่เรากินเพราะเขาฆ่าเพื่อเราหรือคะ ตอบ : ถ้าเราไม่กินเขาก็ฆ่าอยู่ดี แต่ว่าขอให้ดูนะ ดูตัวอย่างคนอินเดีย คนอินเดียที่นับถือศาสนาฮินดูจะเป็นมังสวิรัติโดยอัตโนมัติเลย ตัวเขาเท่าตึก เวลาจะคุยเราต้องแหงนคอมอง นั่นเขาเป็นมังสวิรัติตั้งแต่เด็กเลย แต่ว่าเขากินพวกถั่ว พวกงา พวกนมแทน ก็แปลว่ามันต้องได้รับสารอาหารที่ครบถ้วนด้วย ถ้าจะเป็นมังสวิรัติก็กินแบบฮินดูเขา |
ถาม : เรื่องการภาวนา
ตอบ : ถ้ากำลังใจมันไม่มีคุณภาพ ผลมันก็จะน้อย เพราะฉะนั้นกำลังใจต้องมีคุณภาพ จับลมหายใจเข้าออกจริง ๆ จัง ๆ ถ้าถามว่าเอาคุณภาพขนาดไหน เอาแค่ว่าไม่ต้องบังคับมันก็รู้ลมอัตโนมัติ |
ถาม : ตอนเด็ก ๆ เขาจะไม่หลับ เขาจะมีความรู้สึกว่าตัวเขาหลุดลอยออกจากร่างไปค่ะ
ตอบ : มีอยู่สองอย่าง ถ้าไม่ใช่ป่วย ก็ถอดจิตออกไป ถ้าอย่างนั้นก็แปลว่าเรื่องปกติ แล้วตอนนี้ยังเป็นหรือเปล่าจ๊ะ (ผู้หญิงคนนั้นตอบว่าไม่เป็นแล้ว) ถ้าตอนเป็นเด็กจิตมันยังบริสุทธิ์อยู่ สิ่งที่เคยทำได้ในอดีตมันก็มา พอโตขึ้น....รักโลภโกรธหลงเกิดขึ้น มันก็ไปกลบไปบังตรงนั้นเสีย ทำให้ความสามารถส่วนนี้ของเราหายไป ไม่เช่นนั้นถ้ารักษาไว้ได้ เรื่องถอดจิตไปเที่ยวภพภูมิต่าง ๆ เป็นเรื่องง่าย |
ถาม : เขาแปลกมาก มักมีพวกองค์เจ้าเข้าทรงเข้ามาทักเขา
ตอบ : ปล่อยให้เขาทักไป พวกนั้นไม่มีอะไรจะทำ ทักไปเรื่อย อาตมามันยังทักเลย อย่าไปสนใจ ฟังไว้เฉย ๆ ก็พอ มัวแต่ไปยินดียินร้ายตามมันเดี๋ยวก็เพี้ยนหรอก |
ถาม : ขอคำแนะนำเกี่ยวกับการปฏิบัติ
ตอบ : นั่งดูลมหายใจเข้า-ออก ใช้คำภาวนาว่าพุทโธก็ได้ หายใจเข้าก็พุท หายใจออกก็โธ ถาม : สวดมนต์ด้วยหรือเปล่าคะ ตอบ : ถ้าสวดมนต์ได้ก็ดี คราวนี้ตอนที่หายใจเข้า-ออก ให้ความรู้สึกทั้งหมดมันอยู่ที่ลมหายใจ มันหายใจเข้าก็กำหนดความรู้สึกไหลตามมันเข้าไป มันหายใจออกก็กำหนดความรู้สึกไหลตามมันออกมา ถ้ามันคิดเรื่องอื่นเมื่อไหร่ก็ทิ้งมันเสีย แล้วกลับมาอยู่กับลมหายใจอย่างเดียว พยายามทำให้ได้ ถ้าหายใจเข้าก็พุท หายใจออกก็โธ ไม่คิดอะไรเลย นับ ๑ พุทเข้า โธออก ไม่คิดอะไรเลย ก็นับ ๒ ไล่ไปเรื่อย ถ้ามันคิดเมื่อไหร่ เริ่มต้นนับหนึ่งใหม่ ดูซิว่านับได้ ๑๐ โดยไม่คิดอะไรเลยใช้เวลานานเท่าใด สองชั่วโมงเอาอยู่ก็เก่งแล้ว กลัวว่าพุท ไม่ทันจะโธ มันจะคิดไปทุกเรื่อง |
หลวงพ่อได้พูดเกี่ยวกับเรื่องการบนไว้ว่า "เรื่องการบน ถ้าไม่จดไว้ก็ลำบาก บางทีมันลืม
คุณชาลี เอี่ยมกระสินธุ์ เคยเล่าให้ฟัง เพื่อนเขาไปล่าสัตว์ และก็ไปบนเจ้าพ่อตาหินช้างไว้ สำหรับเจ้าพ่อตาหินช้าง ถ้าเราขับรถวิ่งลงทางใต้ไปแถวชุมพร เราจะเห็นว่ามีอยู่ที่หนึ่ง ที่มันเป็นภูเขาอิงถนนอยู่ จะมีรถจอดอยู่เยอะมาก และจะมีคนลงไปจุดประทัดแก้บน เพื่อนเขาบนเจ้าพ่อตาหินช้างว่า ถ้าเจ้าพ่อศักดิ์สิทธิ์จริง เข้าป่าแล้วขอให้เขาได้เจอกระทิงและได้ยิง ปรากฏว่าพอบนเสร็จยังไม่ทันจะขยับรถเลย ตรงพุ่มไม้เล็ก ๆ กระทิงตัวเกือบเท่าช้างโผล่มา แกก็ตกใจ ตาลีตาเหลือกยิง กระทิงก็เผ่นพรวดเข้าป่าไป เขาก็วิ่งตามไปดูว่ามีรอยเลือดอะไรหรือไม่ ปรากฏว่าแม้แต่รอยตีนก็ยังไม่มี คราวนี้เขาบนว่าขอให้ได้เจอกระทิงและได้ยิง ก็ได้ยิงจริง ๆ และถ้าหากเป็นไปตามที่บน เขาจะแก้บนด้วยไข่ต้มร้อยใบ พอไปถึงที่ตั้งแคมป์เขาก็ต้มไข่ ๑ ใบ แล้วก็เอาใบไม้เสียบไว้ บอกว่าไข่ต้มร้อยใบ ! มันโกงกระทั่งผี เพื่อนก็เตือน บอกว่าเจ้าพ่อศักดิ์สิทธิ์มากนะ บนอย่างไรต้องทำตามอย่างนั้น เขาก็บอกว่าเขาบนอย่างนี้ ปรากฏว่างวดนั้น รถไปแหกโค้งตกเขา ซี่โครงหักไป ๓ ซี่ พอกลับไปถึงบ้าน บ้านก็โดนไฟไหม้หมด เล่นกับใครไม่เล่น ในเรื่องของการบนต้องตรงไปตรงมา มีอยู่รายหนึ่งที่ตลกที่สุดก็คือว่า บนให้คนอื่นบวช แทนที่มันจะบนให้ตัวเองบวช แต่ดันไปให้คนอื่นบวชให้ ปรากฏว่าเรื่องที่ตัวเองบนไว้สำเร็จจริง ทีนี้สุดท้ายต้องไปบีบคอให้คนอื่นบวชตามที่บนไว้ " |
หลวงพ่อเล่าให้ฟังว่า "ก่อนฉันเพล คุยกันเรื่องหวัด ๒๐๐๙ ในขณะที่ฉันเพลไป มีเสียง (กระซิบ) บอกมาว่า กะเพรามันแก้หวัดนี้ได้ แก้หวัด ๒๐๐๙ ได้ ฉะนั้น..ให้กินผัดสิ้นคิดเยอะ ๆ "
หมายเหตุ : ผัดสิ้นคิด = ผัดกะเพรา |
ถาม : หลวงพี่ครับ ผมมีคำถาม
ตอบ : ว่ามา ถาม : คือ ผมไปทำแท้ง ตอบ : ตกลงคุณเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ถาม : ทำไมหรือครับ ตอบ : คุณบอกคุณไปทำแท้งมา ไปท้องตั้งแต่เมื่อไหร่ ของพระนี่ตรงไปตรงมา ถาม : ............. (คนถามอึ้ง).......... ตอบ : เข้าใจ ว่าต่อ (หัวเราะ) ถาม : อ่อ....ต่อครับ คือ ที่ผมทำอย่างนี้ มาทำสังฆทาน พร้อมทั้งพาแม่เด็กมาถวายสังฆทานด้วย ตอบ : ทำได้ เพียงแต่ว่าในส่วนที่ทำ....ความดีส่วนความดี ส่วนที่ไม่ดีก็ต่างคนต่างอยู่ ถึงวาระส่วนที่ไม่ดีมันสนองเราก็พบส่วนไม่ดี วาระดีสนองเราก็พบส่วนที่ดี แต่มันมีอยู่ว่าถ้าเราทำความดีสม่ำเสมอ สิ่งที่ไม่ดีมันจะตามไม่ทัน ความดีที่เป็นความดีใหญ่เลยก็คือ ศีล สมาธิ และปัญญา ถ้าสามารถรักษาศีลให้บริสุทธิ์ได้ ทำสมาธิทุกวัน ปัญญามันเกิด เห็นช่องทางรักษาใจให้ผ่องใสได้ กรรมอื่นเล็ก ๆ น้อย ๆ มันตามไม่ทันทั้งนั้น จะเหลืออยู่อย่างเดียวคือพวกบรรดากรรมหนัก ๆ แต่ถ้าเราทำสม่ำเสมอพวกนั้นก็ได้แต่จ่อไล่ไปเรื่อย ถ้าเราขาดช่วงเมื่อไหร่มันจึงจะตามได้ทัน วิธีหนีที่ดีที่สุดคือ ตั้งใจเจริญรักษาศีลและทำสมาธิ ถ้าสามารถทำได้กรรมอื่นตามยาก ถาม : แล้วอย่างของที่ถวายไปจะไปถึงน้องเขาไหมครับ ตอบ : ของอย่างนี้มันถวายได้ ตั้งใจอุทิศได้ แต่มันมีอยู่สองอย่างคือ ถ้าเขาอยู่ในที่ที่โมทนาได้..เขาก็จะได้รับ ถ้าอยู่ในเขตที่โมทนาไม่ได้..ก็ไม่ได้รับ |
ถาม : สมมติมีทหารไปรบ โดนยิง กำลังใกล้ตาย แต่ยังไม่ตาย แล้วเขาบอกเพื่อนว่า ให้เพื่อนช่วยฆ่าเขาเถอะ แล้วถ้าเกิดเพื่อนเขาฆ่า เพื่อนเขาจะบาปไหม
ตอบ : บาป แต่ว่ามันไม่เต็มร้อย เพราะอันดับแรกเจตนาไม่มี ที่บาปจริง ๆ คือ เจตนาตั้งใจฆ่า เขาบอกประกอบด้วย ๕ ส่วน คือ ๑) สัตว์นั้นมีชีวิตอยู่ ๒) รู้ว่าสัตว์นั้นมีชีวิตอยู่ ๓)ตั้งใจฆ่า ๔) ลงมือฆ่า ๕)ฆ่าสำเร็จ ถ้าขาดส่วนใดส่วนหนึ่งไปก็ลดไป ๒๐ เปอร์เซ็นต์ การทำชีวิตให้ตกล่วงไป ไม่ว่าเจตนาหรือไม่เจตนาก็ตาม กรรมมันมีอยู่แล้ว เพียงแต่ว่ามันจะมากหรือน้อยเท่านั้น ถาม : เวลาสวดมนต์เสร็จแล้ว สำคัญไหมครับว่า ต้องกรวดน้ำหรือกรวดแห้ง ตอบ : ถ้าหากอยู่ในที่ที่นิยมกรวดน้ำเราก็กรวดไปกับเขา แต่จริง ๆ เราแค่นึกให้ใครเขาก็ได้แล้ว และการกรวดแห้งก็สะดวกด้วย แต่ถ้าที่อื่นเขานิยมแบบไหนเราก็ทำตามเขา ไม่ต้องเสียเวลาไปทะเลาะ ไปอธิบายกับเขา |
ถาม : หลวงพี่คะ ที่บ้านตะขาบเยอะมาก เอายาไปโรย
ตอบ : เอาทรายเสกวัดท่าซุง อธิษฐานแล้วโรยเป็นเขตไว้ ถ้าหากว่าเข้ามาแล้วมีอันตรายจะเข้าไม่ได้ แต่ว่าจริง ๆ หาคางคกมาสักสามสี่ตัว ทิ้งไว้ในบ้าน มันแพ้กัน ตะขาบมันจะหนีคางคกตลอด |
ถาม : แล้วเวลาที่ตัวปฏิฆะหรือโทสะเกิด เวลาแมงป่องหรือตะขาบมากัด มันเป็นอกุศลกรรมหรือเปล่าครับ
ตอบ : มันจะเรียกว่าเป็นอกุศลกรรมก็ใช่ แต่ว่าจริง ๆ ก็คือ เราขาดสติ รั้งมันไม่ทัน ขาดสติ สมาธิไม่เพียงพอที่จะต่อต้าน ปัญญารู้ไม่เท่าทัน เจ๊งแน่นอน |
ถาม : ประมาณ ๒ เดือนที่ผ่านมา ผมได้มีโอกาสไปบ้านสายลม ไปฝึกกรรมฐานมโนมยิทธิมา ๒ ครั้ง ส่วนตัวของผมคิดว่า ผมยังไม่ได้สาระอะไร สิ่งที่เขาถาม ผมจะเดาเป็นส่วนใหญ่ ทีนี้ผมก็เลยหาว่าสมถะกองไหนที่เหมาะกับผมมากที่สุด อาจจะเป็น...
ตอบ : อานาปานสติ รักษาลมหายใจเข้าออกอย่างเดียวเลย ป้องกันการฟุ้งซ่านได้ดีที่สุด สร้างสมาธิให้เกิด ช่วยในการตัดกิเลสได้ ทำให้ศีลมั่นคง เอาลมหายใจเป็นหลัก ถาม : หมายความว่าตอนนี้ไม่ต้องฝึกมโนมยิทธิ ตอบ : ฝึกได้ ซ้อมไปเรื่อย ๆ แต่มันต้องมีเวลาที่เรามาอยู่กับลมหายใจเข้าออกของเราเอง ถาม : ครับผม ตอบ : ซ้อมวันละชั่วโมง สองชั่วโมง |
ในขณะที่ผู้จัดการใหญ่ของซีพีกำลังคุยกับหลวงพ่อ เรื่องการโคจรของดวงดาว มีอยู่คำถามหนึ่งที่เขาถามว่า "ถ้าดาวมันย้าย แล้วทุกคนจะเดือดร้อนไหมคะ"
หลวงพ่อตอบว่า "ไม่เดือดร้อน มันอยู่ที่เรา ถ้ามั่นคงในศีล สมาธิ และปัญญา ผลกระทบก็มีน้อย คนไหนที่ไม่มีหลักยึด ผลกระทบก็มีมาก เหมือนกับน้ำมาแรงหรือคลื่นใหญ่มา คนที่ไม่มีหลักยึดก็โดนซัดลอยไป อาจถึงแก่ชีวิตได้ แต่ถ้าคนที่มีหลักยึดอยู่ก็ไม่มีอันตราย สำคัญอยู่ที่การปฏิบัติธรรมของเราหรือความดีที่เราปฏิบัติ ตอนนั้นจะได้รู้ว่าความดีรักษาตัวเราได้" |
ถาม : งวดนี้กว่าจะได้มากราบท่าน ต้องใช้ความพยายามมากเลย เมื่อวานมาตอนค่ำ ๆ แล้ว รถเลี้ยวไม่ได้ก็กลับไป แล้วจะมาอีก ฝนก็ตั้งเค้า แล้ววันนี้จะมา จะจอดรถแถว ๆ สีลมคอมเพล็กซ์ กำลังจะเลี้ยวรถเข้า ไฟก็ไหม้ตึกข้าง ๆ ก็เลยรู้สึกว่างวดนี้
ตอบ : งวดนี้ทำไมเขาทดสอบกำลังใจเราขนาดนี้ ถาม : มันเป็นการทดสอบหรือคะ ตอบ : จ้ะ เป็นการทดสอบ อยากจะดูว่าสิ่งทั้งหลายเหล่านี้เกิดขึ้นแล้วเรามีกำลังใจที่จะต่อสู้ฟันฝ่าไหม ถ้ามีกำลังใจอยู่ก็แสดงว่าในเรื่องของบารมีที่เราสร้างสมมาอยู่ในเกณฑ์ใช้ได้แล้ว แต่ถ้าถอดใจไปเสียก่อน ก็แปลว่า ยังใช้ไม่ได้อยู่ |
ถาม : เรื่องการบน
ตอบ : เรื่องของการบนเขาตรงไปตรงมาจ้ะ ถ้าขอไว้สองอย่างแล้วไม่สำเร็จทั้งสองอย่างไม่ต้องแก้ก็ได้ แต่ถ้าคิดว่าอุตส่าห์มีน้ำใจให้ตั้งครึ่งหนึ่ง จะแก้บนสักนิดก็ดี เคยเปรียบเอาไว้ว่าเหมือนกับการที่เราจะทำความดีอะไรสักอย่าง เปรียบกับน้ำกระบอกนี้ (ชี้ไปที่กระบอกน้ำ) ถ้าเราขาดแค่นี้ (ขาดน้ำอีกไม่มาก) เติมนิดเดียวก็เต็ม เราบนอะไรก็จะสำเร็จ อย่างเช่น บนว่าเราจะนั่งสมาธิสัก ๗ วัน บนว่าเราจะถวายสังฆทาน บนว่าเราจะปล่อยนกปล่อยปลา ความดีส่วนนี้มันมาเติมเต็มพอดี งานก็จะเสร็จ แต่ถ้ามันมีน้ำอยู่แค่นี้ (มีน้ำอยู่ในกระบอกเล็กน้อย) บนที่ไหนก็สำเร็จไม่ได้หรอกจ้ะ เพราะว่าความดีที่เราจะทำยังไม่เพียงพอ ยังอีกมากเลย จะเห็นว่าบางที่จะศักดิ์สิทธิ์แค่ไหนก็ตาม แต่บางคนบนแล้วไม่สำเร็จ เพราะว่าความดีมันพร่องเยอะ การบนมันดีตรงที่ว่า ถ้าเราความดีพร่องก็รีบเติมความดีไปเยอะ ๆ ต่อไปจะได้สำเร็จทุกเรื่อง" |
ถาม : เพื่อนหนูเขาไม่รู้ตัวว่าท้อง และเขาก็ไม่รู้ว่าแท้ง แล้วอย่างนี้เขาจะมีกรรมอะไรไหม
ตอบ : จริง ๆ แล้วไม่มีอะไร เพราะตัวเองไม่รู้ และก็ไม่ได้ทำอะไร มันท้องก็ปล่อยมันท้องเอง มันแท้งก็ปล่อยมันแท้งเอง อันนั้นแสดงว่าเด็กที่จะมาเกิดสร้างกรรมหนักเอาไว้ โอกาสที่จะมาดูโลกยังไม่มีเลย แท้งเสียก่อนแล้ว แต่ถ้าเราไปให้หมอทำแท้งเองอย่างนั้นจะเป็นบาป เพราะเท่ากับว่าเราฆ่า |
ถาม : พี่ชายผมครับ พอดีเป็นคนขาดความมั่นใจและต้องทานยากับหมอ
ตอบ : ไปฝึกนั่งสมาธิ ถ้าสมาธิทรงตัวความมั่นใจตัวเองจะเกิด มีแค่นั้นแหละ วิธีอื่นยาก ถาม : พอดีตอนนี้เขากินยา ตอบ : จะกินมันก็ได้ แต่ว่ามันจะคิดอะไรช้าหน่อย ซึ่งถ้าเราทำอะไรช้า คนที่เขารับเราเข้าทำงานจะรับเราได้หรือเปล่า ถาม : แสดงว่าให้เขานั่งสมาธิเยอะ ๆ ตอบ : พัฒนาด้วยการนั่งสมาธิแล้วก็ค่อย ๆ ลดเรื่องยาลง ตอนนี้เขากินวันละกี่เวลา ถาม : กินเฉพาะตอนนอนครับ เขานอนไม่ค่อยหลับ พอตื่นตอนเช้าลุกขึ้นมาจะงง ๆ ตอบ : เลิกกินยาพวกนั้นเลย ไปหาเถาไมยราบ ไมยราบที่เราเขี่ยแล้วใบมันหุบ ไปถอนมาทั้งรากทั้งโคน ล้างสะอาดสัก ๗-๘ ต้น ขดใส่หม้อ แล้วก็ต้มน้ำสักหม้อหนึ่ง กินแทนน้ำ รับรองได้ว่าหลับระเบิดเถิดเทิง ยิ่งกว่ายาฝรั่ง แล้วไม่มีสารตกค้าง ตื่นขึ้นมาปกติทุกอย่าง จะได้เลิกกินยาฝรั่ง จะได้ล้างที่มันตกค้างในตัวเราให้ออก ถาม : ผมไปส่งเขาอบรมที่หลวงพ่อวิริยังค์ เขาบอกว่าหลวงพ่อมีวิธีรักษาด้วยพลังจิต ตอบ : นั่นมันส่วนรักษา แต่นี่ช่วยตัวเองได้เลย แล้วมันไม่อันตรายเหมือนยาฝรั่ง |
ถาม : การนั่งสมาธิ
ตอบ : ไม่มีอะไรหรอก การนั่งสมาธิสำคัญที่สุดก็คือ ความรู้สึกทั้งหมดอยู่กับลมหายใจเข้าออก ลมหายใจเข้าก็รู้ตามไปจนสุด ลมหายใจออกก็รู้ตามออกมาจนสุด ให้ความรู้สึกทั้งหมดอยู่แค่นี้ ไปคิดเรื่องอื่นเมื่อไหร่ก็ดึงกลับมาตรงนั้น จนกระทั่งสามารถรักษาอารมณ์ได้ระยะเวลายาวสั้นตามที่เราต้องการ ใช้ระยะเวลาระยะหนึ่งทีเดียวกว่าจะทำได้อย่างที่ใจต้องการ ไม่อย่างนั้นใหม่ ๆ มันจะฟุ้งซ่านตลอด มันจะคิดเรื่องนั้นเรื่องนี้ บางทีนั่งธรรมดาไม่คิดหรอก พอเริ่มนั่งสมาธิมันเริ่มฟุ้ง ดังนั้นสำคัญที่สุดก็ขึ้นอยู่กับลมหายใจเข้าออก ไม่ต้องไปใส่ใจ มันต้องการหนักเบาอะไร เรามีหน้าที่ตามดูมันอย่างเดียว ทำไปทุกวันมันจะใช้ประโยชน์ได้เยอะมาก พอถึงเวลาแล้วมันจะเป็นคนตายด้าน อะไรเกิดขึ้นก็ไม่ตื่นเต้นกับใคร รถชนกันตูม คนอื่นเขาวี้ดว้ายกัน ส่วนเราก็ช่วยดูว่าจะช่วยอะไรเขาได้ไหม |
พอเขาถามคำถามเสร็จ หลวงพ่อก็กล่าวว่า "ได้ยินคำถามพื้น ๆ แล้วบางทีก็ดีใจ ดีใจว่าคนเริ่มต้นใหม่ยังมีอยู่ ถ้าหากมันมีคำถามแต่ระดับสูงขึ้นมาแล้ว ก็อาจจะมานั่งคิดว่าคนใหม่ไม่มีเลยหรือ
ฉะนั้นมองกันคนละมุม ไม่ใช่จะมาดีใจว่าพวกคำถามระดับนี้เป็นที่ต้องการของเรา ไม่อย่างนั้นถ้ามันขาดช่วงลงไปมันจะต่อไม่ติด พวกนี้ก็ประเภทวิ่งได้ไปแล้ว พวกนั้นยังไม่หัดเดินเลย" |
มีคนมาถามหลวงพ่อว่า "ถ้าหากว่าภายในหนึ่งเดือน ผมมาทำบุญสังฆทานครั้งเดียวด้วยปัจจัยเยอะ ๆ กับการที่มาทำสังฆทานด้วยปัจจัยน้อย แต่ว่าทำสิบครั้ง อย่างไหนจะดีกว่ากัน"
หลวงพ่อตอบว่า " มันอยู่ที่ตัวเรา การสละออกแต่น้อย แต่ถ้าสละได้ง่ายกว่า มีโอกาสทำบ่อย ๆ จิตจะยึดในจาคานุสติได้มากกว่า เพราะฉะนั้นประเภททำสิบครั้ง ถ้าว่าในแง่ของคนที่กำลังใจยังไม่ทรงตัว จะมีความดีสูงกว่า แต่ถ้าคนที่กำลังใจทรงตัวแล้ว จะทำครั้งเดียวหรือทำสิบครั้งมันไม่มีความเปลี่ยนแปลงอะไร ไม่หวั่นไหวด้วยเหตุใด ๆ ก็ตาม จะครั้งเดียวหรือสิบครั้งก็เหมือนกัน แต่ว่าการทำบุญต้องดูตรงจุดที่ว่าตัวเราเดือดร้อนหรือเปล่า ถ้าหากตัวเราจะเดือดร้อนก็แบ่งทำ แต่ถ้าไม่เดือดร้อนก็ทำทีเดียว อาจจะถูกรางวัลที่ ๑ ไปทีเดียว หรืออาจจะถูกรางวัลที่ ๕ ไปเรื่อย ๆ " |
ถาม : หลวงพี่ครับ เขาบอกคนเราจะดีจะชั่วก็เป็นไปตามกรรมหรือครับ ถ้าตอนนี้เราทรงกำลังใจได้ดี เป็นเพราะกรรมดีที่เราเคยทำไว้ในอดีตหรือเปล่าครับ เพราะปัจจุบันด้วย
ตอบ : เพราะปัจจุบันด้วย และเราสามารถรักษาปัจจุบันให้ดีต่อเนื่องไปในอนาคต ถาม : ถ้ามันขาดช่วงไป ตอบ : ถ้าขาดช่วงไปปล่อยให้สิ่งที่ไม่ดีแทรกได้ ก็เอาคืนยากสิ ถาม : แต่ถ้าเราต่อเนื่องไปได้เรื่อย ๆ ตอบ : ก็จะรักษาการปฏิบัติของเราได้ ถาม : แล้ว..(ได้ยินไม่ชัด)... ตอบ : มันต้องมีความรู้สึกเท่ากัน ถาม : ก็คือ ทำอะไรแล้วเราไม่ไปซ้าย ไปขวาใช่หรือเปล่า ตอบ : ไม่ว่าเรื่องใดก็ตาม เราต้องให้น้ำหนักความสำคัญเท่ากัน ไม่ใช่เรื่องนี้ให้น้อย เรื่องนั้นให้มาก กลายเป็นว่าบารมียังพร่องอยู่ พระพุทธเจ้าท่านอุปมาเหมือนสิงโตจับเหยื่อ ท่านบอกว่าราชสีห์จับเหยื่อจะตัวเล็กตัวใหญ่แค่ไหนก็ตาม ใช้กำลังเท่ากัน จึงได้จับเหยื่อแล้วไม่พลาด แล้วถ้าเราไปคิดว่าเรื่องสำคัญกว่าทุ่มเทให้มากกว่า เรื่องนี้สำคัญน้อย ทุ่มเทให้น้อย มันจะพลาดอะไรไป ถาม : ทำต่อเนื่องแล้วทรงกำลังใจดี ๆ นี่ ตอบ : ทำดีมันย่อมได้ดีแน่นอน |
| เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 14:50 |
ค้นหาในเว็บวัดท่าขนุน
เว็บวัดท่าขนุน Powered by vBulletin
Copyright © 2000-2010 Jelsoft Enterprises Limited.