เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนมีนาคม ๒๕๖๑

[เถรี]

"ฉะนั้น...บางทีบ้านเราก็อยู่ในลักษณะของการคิดอะไรไม่รอบคอบ เพราะว่ามีวุฒิภาวะต่ำ ก็เลยทำให้มีระเบียบบ้า ๆ บอ ๆ แบบนี้ออกมา เดี๋ยวพอคนด่ากันมาก ๆ ก็จะเลิกไปเอง หรือไม่ก็ตัวเองตรวจสอบไม่ไหว พอแถวยาวครบสามกิโลเมตรเมื่อไร ก็คงจะต้องยกเลิกไปโดยอัตโนมัติ

เวลาอาตมาไปต่างประเทศ โน้ตบุ๊คกับกล้องถ่ายรูปนี่ไม่เคยขาดเลย เขาบังคับว่าต้องมีรูปถ่ายสิ่งของชิ้นนั้น ๒ รูป แล้วก็ระบุหมายเลขประจำเครื่อง ต้องบอกว่าหาเรื่องเปล่า ๆ ข้าวของที่เขาจะเอาเข้ามาจำหน่ายจะต้องอยู่ในหีบในห่อที่ไม่ผ่านการแกะ คนเขาถึงจะซื้อ ถ้าหากแกะออกมาตรวจสอบเสียก่อน ใครเขาจะเอาเข้ามาขาย ? ใช่ว่ามือจะใส่นาฬิกาได้ข้างละ ๒๐ เรือน แบบนั้นเจตนาก็ชัดเจนอยู่แล้ว ไม่เป็นไรหรอก...เดี๋ยวฝนฟ้าตกลงมา สภาพสังคมที่เร่าร้อนก็จะเบา ๆ ลงไปหน่อยหนึ่ง

แทนที่จะด่าคนโน้นคนนี้ ก็หันไปด่าเทวดาว่าทำน้ำท่วม ปัจจุบันนี้กรุงเทพฯ ก็แก้ปัญหาน้ำท่วมได้เรียบร้อยแล้ว เพราะว่าไม่มีน้ำท่วมอีก มีแต่น้ำรอระบาย...! เป็นการแก้ปัญหาที่เด็ดขาดมาก"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "สถานการณ์ต่าง ๆ ของบ้านเมืองที่เกิดขึ้นพวกเรายิ่งต้องมีสติสัมปชัญญะให้มาก ๆ ถ้าขืนไปใส่อารมณ์ตามฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ก็จะกลายเป็นกำลังใจของเราเสียเอง"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวถามว่า "มีใครไปกินกุ้งเผา น้ำปลาหวานหรือยัง ? อยู่ ๆ ความซวยก็มาถึงกุ้งเพราะละครเรื่องเดียว...! เมื่อกลางวันก็มีโยมเอากุ้งเผามาถวาย แต่ขอสารภาพว่าอาตมารับไว้เฉย ๆ ไม่ได้ฉัน เพราะว่าอาหารบางอย่าง ถ้าไม่ได้แบ่งเป็นชิ้นแบ่งเป็นคำที่พอดีมา พวกกุ้งเผาโดยเฉพาะกุ้งทะเล ใช้ทั้งมือทั้งตีนยังกินยากเลย ในเมื่อกินยากก็มีอย่างเดียวก็คือไม่กิน..!"

[เถรี]

ถาม : (เอางาช้างน้ำให้พระอาจารย์ดู) แท้หรือไม่แท้คะ ดูไม่เป็น ?
ตอบ : กระดูกซี่โครงวัว ไม่รู้จักเลยใช่ไหม ? มักจะโดนเขาแหกตาว่าเป็นงาช้างน้ำบ้าง เป็นขนายบ้าง ซี่โครงซี่สุดท้ายของวัวตรงนี้ เขาจะตัดตรงส่วนที่ติดกับกระดูกสันหลังออกมา เสร็จแล้วก็จะรีบดัดให้ตรงก่อนเท่านั้นเอง

เราจะเห็นว่าโดยปกติงาจะโดนเนื้ออมอยู่ประมาณแค่นี้ เพราะฉะนั้น...ร่องรอยตรงนี้ก็จะต่างกัน จะไม่เหมือนกับโดนตัดตรงซี่โครงแบบนี้ อันนี้โดนหักถึงซี่โครง

ข้ามไปฝั่งลาวเมื่อไรมีทั้งตลาด ตอนหลังฝั่งไทยก็เอามาขายด้วย ข้ามไปแล้วเราลองใช้สามัญสำนึกดูว่า ถ้าเป็นช้างน้ำซึ่งเป็นสัตว์หายากขนาดนั้น ทำไมมีขายทุกร้าน

ถาม : แล้วที่หลวงพ่อบอกว่าดัด เป็นกระดูกดัดได้หรือคะ ?
ตอบ : ตอนฆ่าใหม่ ๆ กระดูกยังอ่อนอยู่ ก็แค่หาของหนัก ๆ ทับไว้ให้ตรงเท่านั้นเอง ถึงเวลาแห้งก็จะแข็งตัวขึ้นมา

ถาม : แล้วชิ้นนี้เป็นเครื่องรางหรือเป็นของครูบาอาจารย์คะ ?
ตอบ : น่าจะเป็นครูบาอาจารย์รุ่นหลังท่านทำขึ้นมา ทำออกมาคล้าย ๆ กับสิงห์หลวงปู่รอด วัดบางน้ำวน แต่ที่เขาหล่อขึ้นมา...ยังใหม่มาก ร่องรอยการหล่อยังใหม่มาก ถ้าหลวงปู่รอด ส่วนใหญ่สิงห์ของท่านเป็นงา เป็นเขา เป็นกระดูก แล้วส่วนมากเลยก็คือแกะจากไม้ขนุน

[เถรี]

ถาม : ตอนนี้ละครเกี่ยวกับย้อนอดีตกำลังดัง หนูสงสัยว่าจริง ๆ แล้วเราแค่ระลึกชาติได้ หรือว่าเราสามารถไปใช้ชีวิตอยู่ในอดีตได้คะ ?
ตอบ : การไปใช้ชีวิตอยู่ในอดีตเป็นไปไม่ได้ การระลึกชาติเหมือนกับเราดูหนัง อดีตเป็นเรื่องที่ผ่านไปแล้ว เราเพียงแต่ย้อนอดีตกลับไปดูเท่านั้น ไม่ใช่ว่าจะไปใช้ชีวิตร่วมกับเขาในยุคนั้นได้ เพราะว่าระยะเวลาเลยมาจนกระทั่งไม่รู้ว่านานเท่าไรแล้ว แค่รู้เห็นได้เหมือนดูหนังเท่านั้น

ถาม : เราไปแต่กายเนื้อได้ไหมคะ ?
ตอบ : ไม่ได้...ดูได้เห็นได้เท่านั้น จะยกกายเนื้อจะไปไหนต้องเป็นปัจจุบัน

[เถรี]

ถาม : หนูขอคำอธิบายเกี่ยวกับเรื่องความฝัน นิมิต เรื่องสมาธิ ช่วงตอนนอน เช่น หนูเปิดวิทยุฟังอยู่ ฟังไปเรื่อย ๆ ก็ได้ยินเสียงหลวงพ่อฤๅษีท่านสวดมนต์ ขณะนั้นหนูก็สวดตามไปด้วย เช้าเมื่อไรไม่ทราบ มีคนมาปลุก แต่หนูยังได้ยินเสียงหลวงพ่อท่านอยู่ ยังสวดไม่จบบทเลยค่ะ เป็นความรู้สึกที่เกิดขึ้นจริง แต่ทำไมบางครั้งตอนที่เขาปลุกเรา เสียงจึงไม่มีแล้ว ?
ตอบ : ถ้าสมาธิถึงระดับหนึ่งสามารถรู้เห็นเรื่องทั้งหลายเหล่านี้ได้ ถ้าเขาปลุกเราออกมา เมื่อสมาธิเคลื่อนก็จะไม่ได้ยิน แต่ถ้าหากสมาธิทรงตัวได้ก็จะได้ยินต่อไป

ถาม : แต่ไม่ใช่ฝันนะคะ ?
ตอบ : ก็บอกแล้วว่าเป็นอำนาจสมาธิ อำนาจสมาธิเกี่ยวอะไรกับฝันเล่า ?

ถาม : ล่าสุดหนูคาดว่าหนูหลับไปแล้ว หนูฝันว่ากำลังจะตาย ฝันเห็นพระพุทธเจ้ากำลังเสด็จมา เป็นครั้งแรกที่ฝันเห็นท่านในรูปพระสงฆ์ ท่านมาบอกว่าให้ทำสมาธิ ท่านสอนว่าให้หายใจให้ช้าลง ช้าลงจนไม่มีลมหายใจ ปรากฏว่าหนูตื่น และเห็นตัวเองภาวนาอยู่ ?
ตอบ : บางอย่างก็เป็นนิมิต นิมิตเกิดจากสมาธิ แล้วแต่ว่าก่อนนอนของเราสภาพจิตสะอาดแค่ไหน ถ้าสภาพจิตสะอาดพอ นิมิตที่ดี ๆ ต่าง ๆ ก็เกิดขึ้น ถ้าสภาพจิตไม่สะอาด นิมิตก็พาไปทาง รัก โลภ โกรธ หลง

ถาม : วันนั้นก็เล่นเกมก่อนนอน ?
ตอบ : ถ้าอย่างนั้นเล่นใหม่ แสดงว่าเล่นจนสมาธิได้ที่แล้วถึงนอน

[เถรี]

ถาม : ตอนที่เราตั้งใจทำสมาธิ ภาพพระไม่ค่อยชัด แต่พอเราฝันว่ากำลังจะตาย เราจะเห็นภาพพระชัดเจน ?
ตอบ : ตอนทำสมาธิเราตั้งใจทำมากเกินไป ตอนที่ตั้งใจมากเกินไปเหมือนเราจะมองอะไรสักอย่างหนึ่ง มีช่องตรงหน้าแล้วเราก็ยืดคอเลยช่อง ก็มองไม่เห็น ต่ำเกินไปก็ไม่เห็น ต้องพอดี ๆ

ถาม : แต่หลวงพ่อเคยบอกให้จำอารมณ์นั้นมาใช้ ถูกต้องไหมคะ ?
ตอบ : แล้วจำได้ไหม ?

ถาม : ไม่ได้เพราะเป็นความฝันค่ะ ?
ตอบ : เป็นบ่อย ๆ เดี๋ยวก็จำได้เอง

[เถรี]

ถาม : อาการหลับ ๆ ตื่น ๆ อยู่ในช่วงของสมาธิหรืออย่างไรคะ ?
ตอบ : เป็นช่วงอุปจารสมาธิ ซึ่งเป็นช่วงที่ความเป็นทิพย์จะเกิดขึ้นพอดี

ถาม : ถ้าสติขาดไปก็จะหลับไปเลยใช่ไหมคะ ?
ตอบ : ใช่...สติขาดก็หลับ สติมากขึ้นก็ไม่หลับ แต่ว่าตัวเองได้นอนพักแล้ว

ถาม : ช่วงนั้นก็จะเกิดเป็นนิมิตใช่ไหมคะ ?
ตอบ : ถ้าพอดีก็อุปจารสมาธิ นิมิตก็เกิดขึ้น เห็นสิ่งต่าง ๆ ได้ เกินนั้นไปก็ไม่เห็น ต่ำกว่านั้นก็ไม่เห็น

ถาม : แต่สิ่งที่เห็นก็ไม่ใช่ความจริงค่ะ ?
ตอบ : เป็นส่วนของความเป็นทิพย์ ความเป็นทิพย์ย่อมต่างจากความจริง ต่อให้อยู่ที่เดียวกันก็เห็นต่างกัน ความหยาบละเอียดต่างกัน

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เมื่อวันก่อนเตือนโยมเรื่องการซื้อรถ ถัดจากนี้ไปสักห้าปี อย่าไปซื้อรถใช้น้ำมันหรือใช้แก๊ส เพราะว่าซื้อมาจะขายไม่ได้ คนจะหันไปเล่นพวกรถไฟฟ้ามากกว่า เพราะฉะนั้น...แนวโน้มบ้านเราไปทางนี้แน่ ๆ ต่างประเทศไม่ว่าจะยุโรปหรือเอเชีย อย่างอินเดียก็ประกาศชัดแล้วว่า จะให้รถใช้น้ำมันหรือใช้แก๊สหมดไปในปีไหน"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "อาตมากำลังรอเขาส่งหลวงพ่อนากไปที่วัด จากที่ดูรูปอาจจะเป็นเพราะว่ายังขัดไม่ทั่ว หลายคนสงสัยว่าทำไมสีท่านออกเป็นทองหมดเลย เหมือนหลวงพ่อทองคำวัดไตรมิตร เป็นสูตรอะไรกันแน่ ? จนทุกวันนี้อาตมาเองก็ยังงง ๆ สูตรนี้ทำช่างประสาทเสียกันเลยนะ ไม่เคยได้ยินมาก่อนในชีวิต แต่อาตมาเชื่อพระนี่หว่า..! ท่านบอกแค่ไหนอาตมาก็ใส่แค่นั้น กลายเป็นสูตรที่ไม่มีน้ำหนักให้คำนวณ เพราะท่านบอกว่า “ใส่ลงไปเท่าที่มีอยู่” ตายละวา...ใส่ลงไปเท่าที่มี ...(หัวเราะ)... แล้วเท่าไรวะ ?

แต่ช่างเขาก็ทึ่งว่าแบ่งได้อย่างไรพอดีขนาดนั้น เพราะว่าเขาหลอมสองเบ้า อาตมาก็เหมือนกับเท ๆ ใส่ลงไปเรื่อย แล้วเท่ากันเป๊ะได้อย่างไรก็ไม่รู้ ? เรื่องอย่างนี้ถ้าเป็นคนทั่วไปก็คงจะสงสัย เผอิญอาตมาเจอมาจนกระทั่งเลิกสงสัยไปนานแล้ว ถึงจะเลิกสงสัยแล้วก็ยังรอลุ้นว่า ผลจะออกมาเป็นอย่างไร ? พวกช่างเขาลุ้นมากกว่าอาตมาเยอะ เพราะว่าถ้าเนื้ออ่อน ขัดแต่งไม่ได้นี่ช่างตายเลย..! ...(หัวเราะ)..."

[เถรี]

ถาม : แบบที่หล่อเป็นเซรามิกหรือเปล่าคะ ?
ตอบ : ตัวหุ้มเป็นเซรามิก เป็นเทคนิคการหล่อที่พัฒนาไปอีกระดับหนึ่ง โดยทั่ว ๆ ไปเขาจะใช้พวกปูนทนไฟพอก นี่ช่างเขาใช้เซรามิกเลย

ถาม : อยากเห็น ?
ตอบ : อาตมาก็อยากเห็นเหมือนกัน ตั้งแต่เห็นรูปนี้สี่ทุ่มแล้วยังไม่ได้นอนเลย มัวแต่นอนยิ้มปลื้มใจ ออกมาสวยอย่างที่ต้องการ นี่ต้องลำบากพระเวรสังฆทาน เพราะว่าปกติเช็ดหลวงพ่อเงินองค์เดียว ตอนนี้เพิ่มหลวงพ่อนากอีกองค์ สององค์นี้อย่างไรก็ต้องเช็ด ไม่อย่างนั้นจะดำ

ถาม : แล้วเนื้อทองคำละคะ ?
ตอบ : หลวงพ่อทองคำไม่ต้อง เนื้อทองคำไม่เปลี่ยนสีอยู่แล้ว เพราะว่านากเป็นเงินสามสิบเปอร์เซ็นต์อย่างไรก็ดำ แต่ของเราองค์นี้เกินสามสิบเปอร์เซ็นต์ก็น่าจะดำง่ายกว่าอีก

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "แจ้งญาติโยมทราบ วันที่ ๕ พฤษภาคมนี้ ครูบาหน่อแก้วฟ้าท่านทำบุญอายุ ๔๓ ปี ใครสะดวกก็ไปโคราช รีบไปก่อนที่จะเป็นจังหวัดใหม่ รู้ล่วงหน้าขนาดนั้นเลยนะ...!

ไปเสิร์ชหาใน Google ว่า "ลานธรรมอรหันตา" จะมีแผนที่ให้ไป พอดีช่วงที่ท่านทำบุญอายุ อาตมาติดสอนกรรมฐานต้นเดือนที่นี่ ก็เลยไม่ได้ไป"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "หน้าอาตมาบวมไปหนึ่งซีก เห็นทุกข์ชัด ๆ ก็ไม่ได้ทุกข์ใจ แต่เรื่องของความทุกข์พระพุทธเจ้าท่านใช้เวลา ๔ อสงไขยกับแสนมหากัปเป็นอย่างน้อย ถึงจะสามารถรู้เห็นได้อย่างชัดเจนจนสิ้นสงสัย ลองคิดดูว่าแต่ละกัปเกิดจนนับไม่ถ้วน คิดเป็นงบประมาณก็มากจนประมาณไม่ถูก ฉะนั้น ๔ อสงไขยกับแสนมหากัปนี่นับเป็นราคาไม่ได้ ในเมื่อของดีขนาดนี้มาอยู่ตรงหน้าแล้ว ก็ต้องมีแต่จะดีใจ...ใช่ไหม ?"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "การหล่อหลวงพ่อทองคำที่บอกว่ามีเวลาถวายเงินร่วมหล่ออีกประมาณหนึ่งปี ก็เพราะว่าราว ๆ มาฆบูชาปีหน้าก็หล่อแล้ว เพียงแต่ว่าปีนี้ถ้าปั้นหุ่นเสร็จ ก็จะหล่อเป็นเนื้อเงินก่อน ๑ องค์ เพื่อเอาไปปิดทองให้เขาแห่ทุกปี เนื่องจากเนื้อทองคำอ่อนมาก ถ้าเอาไปแห่เครื่องทรงอาจจะเสียหาย แต่งานเขาใช้คำว่าแห่หลวงพ่อทองคำ ก็เลยต้องหล่อเนื้อเงินองค์หนึ่งแล้วปิดทองให้เขาเอาไปแห่แทน

ฉะนั้น...ใครจะร่วมหล่อถวายเป็นเม็ดเงินก็ได้ แค่ประมาณ ๒๐๐ กิโลกรัมก็พอหล่อแล้ว"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "วันที่ ๒๙ เมษายนจะเป็นงานสวดพระคาถาเงินล้าน พวกเราจัดงานใหญ่มาเกือบ ๑๐ ครั้งแล้ว ที่เมื่อครู่ดูกันอยู่ก็คือ จะพิมพ์หนังสือคู่มือสวดพระคาถาเงินล้านอีกรุ่น เพราะว่าของเก่าหมดเกลี้ยงไปแล้ว อะไรที่แจกฟรีหมดเร็วทั้งนั้น

คราวนี้ในเมื่อพิมพ์ใหม่ ก็เอางานทั้งหมดที่ผ่านมาใส่ลงไปด้วย เช่น งานสวดพระคาถาเงินล้านที่เซ็นทรัลเวิลด์ ที่บ้านวิริยบารมี ที่สถานีโทรทัศน์ไทยพีบีเอส ความจริงครั้งนี้ทางชมรมส่งเสริมพระพุทธศาสนา ติดต่อมาให้สวดที่เซ็นทรัลเวสต์เกต แต่ตกลงกันในเรื่องราคาสถานที่ไม่ได้ ในเมื่อตกลงกันไม่ได้ ชมรมโมทนาบุญ เว็บพลังจิต โดยคุณชยาคมน์ ธรรมปรีชา เลยตัดสินใจไปดูที่ TOT

ปรากฏว่าหอประชุมใหญ่ของเขาเพียบพร้อมมาก เครื่องเสียงก็พร้อม สถานที่ก็กว้างขวางพอ แถมยังจัดเลี้ยงได้อีก จึงสรุปว่าไหน ๆ ก็จะต้องจ่ายเงินอยู่แล้ว ก็เอาที่เขาพร้อมดีกว่า ตกลงกันว่าจะสวดพระคาถาเงินล้านกันที่หอประชุม TOT ถนนแจ้งวัฒนะ วันที่ ๒๙ เมษายน ไปให้ทัน ๘ โมงครึ่งนะ ไปช้าเดี๋ยวไม่ได้ของแจก แล้วก็อย่าไปเยอะเกิน ๓,๐๐๐ คน เผื่อที่นั่งจะไม่พอ เอารถไปจอดเท่าไรก็ได้ รถใหญ่ รถมอเตอร์ไซค์ วันนั้นเขายกลานจอดรถให้เราหมดเลย เพราะว่าเป็นวันอาทิตย์"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ส่วนใหญ่เด็ก ๆ มักเข้าใจว่าแม่ต้องไม่ตาย พูดง่าย ๆ ว่าทำอะไรก็ต้องมีแม่เป็นที่พึ่งได้ตลอด ลืมไปว่าแม่ก็เป็นมนุษย์ปกติเหมือนกัน ใครมีลูกต้องสอนลูกให้เข้มแข็ง ทำอะไรได้ด้วยตัวเองแต่เนิ่น ๆ ถ้าอยู่ ๆ ไม่มีแม่ เขาต้องอยู่ได้"

[เถรี]

ถาม : เขานิมนต์ผมไปเป็นเจ้าอาวาสที่อยุธยาครับ ?
ตอบ : จะเป็นที่ไหนก็ตามอยู่ที่เรา พอไปถึง...อันดับแรกลืมไม่ได้เลยคือบวงสรวงบอกกล่าวก่อน บอกกล่าวอดีตเจ้าอาวาส บอกกล่าวเจ้าที่เจ้าทาง ไปดูว่าเขามีศาลเจ้าที่อย่างไร ถ้าเขามีแล้วอยู่ถูกทิศก็ไม่ต้องทำใหม่ บอกกล่าวกันตรงนั้นเลย แต่ถ้าไม่ถูกทิศก็ตั้งเพิ่มอีกหลังหนึ่งให้ถูกทิศ อย่าไปรื้อของเก่า เดี๋ยวญาติโยมที่ไม่เข้าใจจะโกรธเอา อยู่ไปจนเขาเชื่อใจแล้วค่อยไปรื้อ

หรือไม่ก็ทำอย่างผมก็ได้ สร้างศาลเจ้าที่หลังใหญ่เป็นกุฏิไปเลย ถึงเวลาก็ขอให้พระอยู่ด้วย ตั้งโต๊ะหมู่บูชาไว้ในนั้น เป็นที่รู้กันว่าถ้าเรากราบพระก็คือแสดงความเคารพเจ้าที่ท่านด้วย ผมไปไหนผมก็ใช้วิธีนี้ สร้างหลังใหญ่ ๆ ให้พระอยู่ได้ หลวงพ่อท่านบอกผมก็เลยทำ ท่านเคยทำมาแล้ว ท่านว่าได้ประโยชน์ดี ไม่เสียพื้นที่ด้วย

เรื่องของศาลอยู่ที่เราชอบ แต่ให้อยู่ในทิศที่ถูกต้องของวัด ของพื้นที่วัด คราวนี้ผมสร้างเพื่อที่จะตั้งโต๊ะหมู่ด้วย ก็ต้องให้พระหันทิศตะวันออก แค่บอกกล่าวว่าศาลหลังนี้ตั้งให้เพื่อแสดงความเคารพท่าน แต่ขออนุญาตให้พระอยู่ด้วย จะพระพุทธหรือพระสงฆ์ก็ขออยู่ด้วย ทำเป็นประเภทที่เราไปนั่งกรรมฐานหรืออะไรก็ได้ ผมให้ทำป้ายติดไว้ว่าศาลเจ้าที่ ไปอยู่มาหลายวัดส่วนใหญ่ผมจะทำอย่างนั้น ถึงเวลาก็บอกกล่าว ทำเสร็จก็บวงสรวงใหญ่

[เถรี]

ถาม : วัดที่ผมจะไปอยู่มีพระ ๒ รูป
ตอบ : วัดท่าขนุนตอนนี้มีพระอยู่ ๓๐ กว่ารูป เราค่อย ๆ ทำให้จำนวนมากขึ้นได้ ตอนที่ผมอยู่ไปใหม่ ๆ แล้วเข้มงวดมาก เจ้าคณะจังหวัดท่านเตือนว่า "ท่านเล็ก...คุณเข้มงวดอย่างนี้ เดี๋ยวก็ได้อยู่คนเดียว" ปรากฏว่าไม่จริง พอเราเข้มงวดเข้าจริง ๆ พ่อแม่เขาเห็นว่าเราเอาลูกเขาอยู่ ก็ส่งมาบวชกันเยอะแยะเลย

มีอยู่ปีหนึ่ง เฉพาะพระบวชใหม่ในพรรษามี ๓๖ รูปเฉพาะพระใหม่ในพรรษานั้นอย่างเดียว ถ้าหากว่าผิดระเบียบวัดนี่ผมไล่ออกเลย มีตักเตือน ภาคทัณฑ์ ลงโทษ ว่ากันตามลำดับเลย เจ้าคณะจังหวัดตอนแรกท่านกลัวว่าผมเข้มงวดมาก เดี๋ยวจะไม่มีใครอยู่ด้วย

โดยเฉพาะพระเก่า ๆ ที่อยู่มาก่อนเรา แล้วทำไม่ดีไม่งามเอาไว้ ผมขอให้ออกหมด ไปถึงก็ถามเลยว่าอยากจะสึกหรืออยากจะอยู่ ? ถ้าอยากจะอยู่ให้ย้ายไปอยู่ที่อื่น ถ้าอยากจะสึกเดี๋ยวผมสึกให้ ไม่มีการออมชอมมากกว่านี้ เจอไป ๒-๓ ราย ที่เหลือเรียบเป็นผ้าพับไว้เลย

มีอย่างหนึ่งที่ทำอย่างหลวงพ่อไม่ได้ คือพระบวชใหม่ขอให้อยู่ ๓ พรรษา สมัยที่หลวงพ่อท่านเป็นเจ้าอาวาสวัดบางนมโคอยู่ ๖ ปี ที่บวชกับท่านต้องอยู่ ๓ พรรษา ไม่อย่างนั้นท่านไม่รับบวช สมัยนี้คนมีเวลาน้อย เลยทำแบบนั้นไม่ได้

ถาม : ตอนท่านมาเป็นเจ้าอาวาสที่ท่าซุงละครับ ?
ตอบ : ที่วัดท่าซุงนี่แล้วแต่โยม ไปก็บวชให้ จะสึกเมื่อไรก็มาบอก ตั้งแต่ผมอยู่วัดท่าซุงมาทั้งสมัยฆราวาสและเป็นพระ รวม ๑๘ ปี เห็นพระไปขอสึก หลวงพ่อไม่เคยห้ามเลย แม้กระทั่งหลวงพี่ชัยศรีที่คิดว่าจะเป็นองค์แทนหลวงพ่อ ไปขอสึกท่านก็ให้สึกหน้าตาเฉย

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เดี๋ยวนี้ใบอนุโมทนาบัตรราคาท้องตลาดเฉลี่ยใบละ ๑๐ บาท ถ้าใครทำบุญ ๑๐ บาทแล้วขอใบอนุโมทนาบัตรนี่เท่าทุนเลย ไม่ได้สักบาท บางเล่มแพงกว่านี้อีก เพราะว่าพิมพ์เป็นกระดาษแข็ง เห็นราคาที่เขาวางขายแต่ละเล่มแล้วสะดุ้ง"

ถาม : เมื่อก่อนผมทำบุญกับหลวงพ่อวัดท่าซุง ผมเก็บใบอนุโมทนาบัตรไว้หมด
ตอบ : ผมก็เก็บเอาไว้ คำสั่งอะไรที่ท่านมีถึงผม ผมเก็บไว้หมด เพราะถือว่าเป็นลายมือครูบาอาจารย์ มีคำสั่งอยู่ฉบับหนึ่งที่หลวงตาวัชรชัยเหงื่อแตกพลั่กเลย มีคำสั่งว่า "เรียกพระใบฎีกาประทีป พระวัชรชัย มาพบผมที่หน้าตึกด่วน" ผมก็ไปตามตัวมา พี่วัชรชัยนี่ประเภทตูดร้อน เดินให้พล่านเลย

"รู้ไหมวะว่าหลวงพ่อเรียกเรื่องอะไร ?"
“ไม่รู้ครับ ท่านเขียนมาแค่นี้”

ปรากฏว่าไปนั่งรอ พอหลวงพ่อออกมาก็ “เฮ้ย..เอ็งมาทำอะไร ?” หลวงพี่วัชรชัยถอนหายใจโล่งเลย ก็หันมาทางผม ผมบอกก็ว่า

"หลวงพ่อเขียนว่าพระวัชรชัยครับ"
“ไม่ใช่...ไอ้ที่ดูแลเรื่องประปาน่ะ”
“อ๋อ นั่นพระธวัชชัยครับ”
“เออ ๆ นั่นแหละ”

เล่นเอาหลวงตาเดินพล่านอยู่เป็นชั่วโมง สงสัยว่ากูทำผิดอะไรวะ ? ธวัชชัยกับวัชรชัย หลวงพ่อเขียนวัชรชัยมาตรง ๆ ท่านเขียนให้ตามใคร ผมก็ตามคนนั้นแหละ

[เถรี]

ถาม : ตอนนี้จะดึงกำลังใจแม่ได้อย่างไรครับ ?
ตอบ : บอกแม่ว่าถ้าแม่ไม่พิจารณาร่างกายจริง ๆ ก็จะทรมานไปเรื่อยอย่างนั้นแหละ ต้องพิจารณาให้เห็นจริง ๆ ว่าไม่ใช่ของเรา คนตั้งใจจะไปพระนิพพานแต่ไม่ยอมตัดร่างกาย ก็ต้องทนทรมานไปจนกว่าที่จะตัดได้