เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนพฤษภาคม ๒๕๖๑

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "เมื่อวันที่ ๑ พฤษภาคม กลับจากพุทธาภิเษกที่วัดเขาวง ด้วยความทันสมัยเขาก็มอบความไว้วางใจให้ GPS ในรถ ปรากฏว่าพาไปคนละทาง อาตมาต้องประท้วงว่าผิดทาง โยมที่ไปด้วยก็เลยเปิดมือถืออีกเครื่องหนึ่ง ปรากฏว่าสองเครื่องพาไปทางที่อาตมาไม่รู้จักทั้งคู่ เอ้า...บ้าก็บ้าวะ ลองตามดูเผื่อเครื่องจะรู้จักทางที่สั้นกว่า เลี้ยวเข้าไปทางอำเภอท่าเรือ อาตมาก็มองไปข้างหน้าเป็นสะพานใหญ่ ต้องข้ามแม่น้ำก่อน ปรากฏว่า GPS บอกว่าให้เลี้ยวขวาตรงซอยเล็ก ๆ เลี้ยวเข้าไปไม่ถึง ๑๐๐ เมตรก็เห็นป้ายวัดกลางท่าเรือ อ้าว...วัดหลวงปู่เราเองนี่หว่า

ก็เลยบอกโยมว่านี่วัดของหลวงปู่นอ วัดกลางท่าเรือ พวกเราไปไหว้รูปหล่อหลวงปู่กันก่อน เพราะว่าสมัยก่อนตอนวัยรุ่น พระครูแสงท่านพาไปเหนือ ไปใต้ ไปตะวันออก ตะวันตก ไปกราบครูบาอาจารย์ที่มีชื่อเสียงมีความสามารถ ไปหาวัตถุมงคลกัน แต่จำได้ว่าสมัยก่อนวัดอยู่กลางทุ่งนา ตอนนี้วัดมีชุมชนล้อมรอบไปแล้ว

ทำบุญกับหลวงปู่เสร็จสรรพเรียบร้อยออกมา ก็เลี้ยวขวาเลาะไปข้างวัดตามที่ GPS แจ้งตั้งแต่แรก แต่ปรากฏว่าทั้งสองเครื่องยืนยันว่าผิด ให้เลี้ยวออกมาเครื่องพาข้ามสะพานที่เมื่อครู่ไม่ยอมให้ข้าม สรุปว่า GPS เจ๊งสองเครื่องพร้อมกันได้ด้วย ทั้งในรถและทั้งในมือถือ

สรุปว่าหลวงปู่ท่านคงคิดถึง ไม่ได้ไปหาตั้งนานแล้ว ๔๐ ปีกว่าแล้ว สรุปว่าพวกเราคงจะไม่รู้จักท่าน เพราะว่าท่านล่วงลับไปนานแล้วเหมือนกัน มรณภาพไปเกิน ๓๐ ปีแล้ว หลวงปู่นอ วัดกลางท่าเรือ สมัยก่อนเขานิมนต์ท่านไป วัดกลางท่าเรือเป็นวัดร้าง ชาวบ้านหาเจ้าอาวาสมา ๓ รูป ๔ รูป หอบบาตรหอบย่ามหนีกันหมด ไม่มีใครทนอยู่ได้เพราะว่าที่กันดาร พูดง่าย ๆ ก็คือลำบากลำบน ถ้าสมัยนี้ก็คงประมาณอำเภอแม่ลาน้อย จังหวัดแม่ฮ่องสอน

พอหลวงปู่นอไปถึงเห็นญาติโยมมีความหวัง นั่งกันตาละห้อย ก็ว่า "เอ้า...ไม่เป็นไร ในเมื่อตั้งใจนิมนต์มา อาตมาก็จะจารตะกรุดสร้างวัดให้" ท่านว่าอย่างนั้น"

[เถรี]

"ตอนแรกไม่มีใครเชื่อ แต่ปรากฏว่าตะกรุดที่หลวงปู่นอท่านจารออกมา ท่านบอกว่าลองได้ทุกดอก ชื่อเสียงเกียรติคุณก็ขจรขจายไปเรื่อย จนกระทั่งท้ายสุดท่านก็ได้ทำตะกรุดถวายในหลวงรัชกาลที่ ๙ ก็คือในส่วนของเครื่องทรงของพระมหากษัตริย์ ถ้าเต็มยศจริง ๆ จะมีเครื่องสำหรับออกรบ ซึ่งจะมีพวกวัตถุมงคลที่เป็นส่วนหนึ่งของเครื่องคาดราชศาสตรา ปรากฏว่าหลวงปู่นอเป็นผู้จารตะกรุดถวาย

ตะกรุดที่มีชื่อเสียงที่สุดของหลวงปู่นอ วัดกลางท่าเรือ คือตะกรุดหนังหน้าผากเสือ ซึ่งเสือตัวหนึ่งทำตะกรุดได้แค่ดอกเดียว เวลาหลวงปู่ปลุกเสกตะกรุดหนังหน้าผากเสือ หมาวัดหนีเกลี้ยง เพราะว่าท่านปิดกุฏิเสก ๗ เสาร์ ๗ อังคาร จะมีเสียงเสือคำราม มีกลิ่นสาปเสือออกมาชัด ๆ เลย ทั้งชาวบ้านทั้งหมาวัดได้กลิ่นกันโดยถ้วนหน้า พอกลิ่นเสือมาหมาวัดก็อยู่ไม่ได้ เผ่นหนีกันหมด

ถ้าหากนับสุดยอดตะกรุดหนังเสือ ๕ อันดับในประเทศไทย ก็ต้องหลวงปู่นาค วัดอรุณราชวราราม หลวงพ่อสว่าง วัดเทียนถวาย หลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว หลวงพ่อนอ วัดกลางท่าเรือ แล้วก็หลวงพ่อเต๋ วัดสามง่าม แต่การจัดอันดับบางคนก็สลับกัน บางคนเอาหลวงปู่ยิ้ม วัดหนองบัว แทนหลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว แล้วก็เอาหลวงปู่จง วัดหน้าต่างนอก แทนหลวงพ่อเต๋ วัดสามง่าม"

[เถรี]

"เพราะฉะนั้น...ในเรื่องของวัตถุมงคลอาตมาไม่ตื่นเต้น ไม่แปลกใจ เพราะว่าเจอมาเยอะ คำว่าเจอมาเยอะ ก็คือเจอพระที่สร้างวัตถุมงคลแล้วขลังระดับนี้มาก

แต่ส่วนที่เขาเล่าให้ฟังก็คือเด็กวัด เด็กสมัยก่อนไม่มีอะไรจะเล่น ก็ยิงนก ตกปลา ชนไก่ กัดปลาไปเรื่อย ลูกศิษย์วัดก็ช้อนปลากัด เลี้ยงปลากัดเอาไปกัด แล้วก็แพ้เขาหน้าเหี่ยวกลับมา เห็นลูกศิษย์หงอยเหงา หลวงพ่อนอก็เลยถามว่าไปทำอะไรมา ?
“ไปกัดปลามาแล้วแพ้เขาครับหลวงพ่อ”
ท่านบอก “มึงเอาปลากัดของกูไปสิ”
ลูกศิษย์ก็ตาลุก “หลวงพ่อเลี้ยงปลากัดด้วยหรือ ?”
“โน่น...อยู่ในอ่างล้างตีน”

พอลูกศิษย์ลงไปดู มีปลากัดตัวหนึ่งสีกระดำกระด่างดูไม่ได้เลย อยู่ในอ่างล้างตีน ช้อนไปกัดกับเขา ปรากฏว่ากัดกี่ตัวก็ชนะ แต่ก่อนไปหลวงพ่อสั่งว่าเสร็จแล้วเอามาเทคืนกูนะ ลูกศิษย์อยากจะเอาไปกัดเขาอีก ก็ใช้วิธีเอาขวดไปซ่อน แล้วก็มาบอกหลวงพ่อว่าเอามาคืนแล้ว หลวงพ่อท่านก็ไม่ได้ว่าอะไร ท่านก็หัวเราะหึหึ

ปรากฏว่าพอรุ่งเช้าเด็กวัดมาเอาขวดใส่ปลากัดเพื่อที่จะไปกัดกับเขาต่อ แต่ไม่มีปลากัดแล้ว ถ้าเป็นรุ่นอาตมาก็คงจะโดนจิ้งจกเอาไปกินหมด พวกจิ้งจกตุ๊กแกนี่พอถึงเวลาจะไปล่อปลากัด ยื่นหัวไปใกล้ ๆ ปลากัดมีนิสัยเจออะไรกัดหมด ยื่นหน้าขึ้นมาก็ถูกฉก ลากเอาไปกิน แต่ของท่านไม่ใช่ เพราะว่าลูกศิษย์ท่านเก็บซ่อนอย่างดี เอาผ้าพันขวดแล้วไปแอบไว้ ในขวดมีแต่ใบจากเก่า ๆ ลอยอยู่ชิ้นเดียว สรุปว่าเอาอะไรไปกัดกับเพื่อนก็ไม่รู้ ?"

[เถรี]

"สงสัยว่าหลายปีเต็มทีแล้ว หลวงปู่ท่านคงคิดถึง ไหน ๆ ก็มาแล้วจึงแวะไปทำบุญกับท่านหน่อย แต่ที่ขำมากเลยก็คือปกติพวก GPS ผ่านดาวเทียม โดยเฉพาะในมือถือที่อัพเดทตลอดไม่น่าพลาดได้ แต่ปรากฏว่าสองเครื่องพังพร้อมกัน ชี้เข้าวัด พอเข้าวัดทำบุญเสร็จสรรพ ออกจากวัดมาบอกว่าไม่ใช่ทางนี้แล้ว ให้ไปอีกทางหนึ่ง

เพราะฉะนั้น...ถ้าใครผ่านไปทางอำเภอท่าเรือ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ก็แวะไปกราบรูปหล่อของท่านได้ จะเห็นว่าจากก่อนหน้านี้อยู่กลางทุ่งนาเป็นวัดร้าง สมัยนี้เสนาสนะพร้อมสมบูรณ์ทุกอย่าง สมกับที่ท่านบอกไว้ว่าจะจารตะกรุดสร้างวัดให้"

[เถรี]

"เรื่องของครูบาอาจารย์สมัยก่อน ส่วนใหญ่ท่านศึกษาและปฏิบัติจริง ๆ ถ้ากล่าวถึงหลักธรรมก็ประกอบไปด้วยอิทธิบาท ๔ อย่างเต็มเปี่ยม มีฉันทะยินดีพอใจที่จะบวช เมื่อบวชเข้ามาแล้วก็มีวิริยะ พากเพียรศึกษาทั้งปริยัติและปฏิบัติ จนกระทั่งกลายเป็นที่พึ่งของชาวบ้านเขาได้

สมัยอาตมาเด็ก ๆ เจ้าอาวาสทุกรูปจะมากจะน้อยก็ต้องมีวิชาติดตัว เป็นที่พึ่งชาวบ้านเขาได้ แต่จะเก่งไปคนละทางสองทาง ทางด้านของอาตมาที่อยู่นั้นก็จะมีหลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว ท่านประเภทเก่งทุกเรื่อง ทำอะไรก็ขลังไปหมด ท่านอื่น ๆ ส่วนใหญ่สมัยก่อนเรื่องของโจรผู้ร้ายมีมาก วัตถุมงคลต่าง ๆ จึงมักจะเน้นไปทางด้านอยู่ยงคงกระพัน

ยุคนี้สมัยนี้การทำมาหากินลำบาก ส่วนใหญ่ก็เน้นเรื่องของลาภผลเมตตามหานิยมกัน เป็นไปตามยุคเป็นไปตามสมัย อาตมาเองบางทีก็ต้องบอกว่า แล้วแต่พระท่านจะสงเคราะห์ อย่างเมื่อล่าสุดไปพุทธาภิเษกที่กองทุนหลวงปู่ปาน บางปลาม้า เขาทำบาตรน้ำมนต์ มีเหรียญทำน้ำมนต์อยู่ข้างใน ปรากฏว่าเสกเสร็จสรรพเรียบร้อย ทางด้านเจ้าภาพคือพระครูสมุห์อานนท์ โทรมารายงานว่าเหรียญแตกไป ๒๐ กว่าเหรียญ อาตมาก็สงสัยถาม ถามว่าได้ตรวจสอบหรือเปล่าตอนที่โรงงานเขาเอาส่งมา ท่านบอกว่าตรวจทีละเหรียญเลยครับ เพราะว่าทำตามจำนวนบาตร ซึ่งก็แค่ไม่กี่ใบ

ก็ต้องบอกว่าบางทีท่านก็ให้มากกว่าที่เราต้องการ ท่านว่าจะไปทำเหรียญใหม่ อาตมาบอกว่าไม่ต้องหรอก เอาเหรียญเก่านั่นแหละ อัดจนแตกขนาดนั้นแล้ว ถ้าใครไม่เอาเราก็เก็บไว้ใช้เอง"

[เถรี]

ถาม : ถ้าทำงานบริษัทที่เกี่ยวกับเนื้อสัตว์ เช่น กุ้งแช่แข็ง ไก่แช่แข็ง ส่งออก พนักงานจะบาปไหมคะ ? กรณีนี้คือพนักงานไม่ได้สั่งให้ฆ่า แต่เป็นลักษณะขายอาหารแปรรูป เช่น เนื้อแช่แข็งค่ะ
ตอบ : ถ้าแข็งมาแล้วก็ไม่เป็นไร อย่าไปทำให้แข็งเองก็แล้วกัน

[เถรี]

ถาม : ก่อนที่จะเห็นความดับเกิดขึ้นข้างใน จิตมีความเย็นสบายมาก จึงอยากจะแผ่กระแสแห่งความเย็นนี้ให้กับสรรพสัตว์ทั้งหลายที่มีความทุกข์ แต่คราวนี้ได้สังเกตว่าสิ่งนี้สามารถกำหนดให้เล็กลงก็ได้ ขยายให้ใหญ่ขึ้นก็ได้ ซึ่งโยมไม่เข้าใจว่าเพราะเหตุใด โดยปกติโยมพิจารณาว่าทุกสิ่งอยู่ใต้อำนาจไตรลักษณ์ แต่ว่าเหตุใดพลังงานที่เย็นสบายนี้ เราสามารถกำหนดให้เล็กลงได้ขยายใหญ่ก็ได้ตามอำนาจจิตของเราคะ และอย่างนี้เรียกว่าอะไรคะ ?
ตอบ : แล้วที่ใหญ่ขึ้นเล็กลงไม่ใช่ไตรลักษณ์ใช่ไหม ? ถ้าสภาพจิตมีความคล่องตัว สามารถกำหนดให้ใหญ่ให้เล็กได้ เจาะจงเฉพาะบุคคลได้ หรือว่าให้แก่สรรพสัตว์ทั้งหลายพร้อมกันก็ได้ อยู่ที่เราจะทำ

[เถรี]

ถาม : โยมมักจะเห็นนิมิตในสมาธิสองอย่างอยู่บ่อยมากจนเกิดความสงสัย คือเห็นพระพุทธรูป ๑ และเห็นจักรวาล ๑ มีความหมายไหมคะ ?
ตอบ : ก็คือสรรพสิ่งทั้งหลายในจักรวาลล้วนแต่ไม่เที่ยง ล้วนแต่เป็นทุกข์ หาอะไรเป็นเรา เป็นของเราไม่ได้ มีเพียงที่เดียวที่เราควรจะไปก็คือพระนิพพาน ซึ่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอยู่ที่นั่น

[เถรี]

ถาม : พระอาจารย์เคยบอกหลวงปู่ฤๅษีเคยพูดว่า "จิตใจผู้หญิงละเอียดอ่อน จึงกระทบได้ง่าย" เมื่อเป็นเช่นนี้ ผู้หญิงจึงยึดง่ายและยึดบ่อย ทุกข์ง่าย เกิดเรื่องง่าย ปล่อยวางยากกว่าผู้ชายใช่หรือไม่...?
ตอบ : ก็ในเมื่อยึดง่ายก็ต้องปล่อยง่ายสิ ส่วนใหญ่แล้วสภาพจิตของผู้หญิงจะคิดเล็กคิดน้อย ถึงเวลาแล้วก็เก็บนี่เก็บนั่นเอามาฟุ้งซ่านเสียมาก แต่ก็มีส่วนดีที่ว่าในเมื่อแบกไว้มาก ๆ ทุกข์มาก ๆ ก็เห็นทุกข์ได้ง่ายกว่า

ถาม : แล้วการปฏิบัติธรรมของผู้หญิงควรเสริมอะไรที่แตกต่างจากผู้ชาย และควรจะสร้างเสริมบุญบารมีอะไรเป็นพิเศษ ?
ตอบ : พิเศษมากเลย ศีล สมาธิ ปัญญาเหมือนกันนั่นแหละ

[เถรี]

ถาม : การได้ยินสัตว์พูดภาษาคน เราจะได้ยินเขาพูดภาษาที่เรารู้เรื่อง แต่สำเนียงเสียงจะเป็นของสัตว์นั้น ๆ ใช่หรือไม่ ? เช่นถ้าเป็นแมวจะพูดสำเนียงออกแมว ๆ บางทีเราถามเขาจะตอบสั้น ๆ เป็นภาษาคน เหมือนคนคุยกับเราเลย แต่เป็นประโยคไม่ยาว เหมือนเด็กพูด ถูกต้องไหมครับ ?
ตอบ : ยังไม่เคยเจอ เจอแต่เป็นภาษาคนชัด ๆ ยิ่งตอนด่ายิ่งชัด..!

ถาม : มีข้อสังเกตอะไรว่าการได้ยินนี้เป็นของจริง ไม่ใช่ว่าเราผิดปกติครับ ?
ตอบ : ลองถามเขาสิ...หิวไหม ? ถามเขาบอกว่าหิว ก็หาอะไรให้กินหน่อย

[เถรี]

ถาม : คนแก่ส่วนมากมักเหงา เศร้าลึก ๆ โดยไม่ค่อยรู้ตัว เราควรเตรียมใจเตรียมกายแก่ชราอย่างไรดี ? ทำอย่างไรจึงจะไม่รู้สึกเหงา เศร้าสามารถดำรงชีวิตแม้คนเดียวก็อยู่ได้และเสียชีวิตจากชาตินี้แบบไปดี ๆ
ตอบ : ภาวนาไว้เป็นประจำ ๆ แล้วก็พิจารณาให้เห็นว่า "ธรรมดาเป็นอย่างนี้"

[เถรี]

ถาม : หากจะนำสัตว์เทพจีน เช่น ปี่เซี้ย, กบสามขา, เต่ามังกร, หรือเทพเจ้าฮกลกซิ่ว ไปเข้าพิธีพุทธาภิเษกงานเป่ายันต์เกราะเพชร การปิดทองกับไม่ปิดทองก่อนนำเข้าพิธี จะทำให้มีอานุภาพแตกต่างกับหลังเข้าพิธีหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ถ้าหากว่าพระท่านสงเคราะห์ก็เหมือน ๆ กัน

[เถรี]

ถาม : ขอโอกาสเรียนถามวิธีแก้บนที่จำไม่ได้โดยละเอียด และกราบขอความเมตตาอธิบายลักษณะของบายศรีที่ใช้ในกิจกรรมดังกล่าวกราบขอบพระคุณครับ
ตอบ : ไปหาในอินเตอร์เน็ต ถ้าหาไม่ได้ก็เป็นเวรเป็นกรรมของคุณเอง..!

[เถรี]

ถาม : ผมมีความสงสัยจากการฝึกกรรมฐานแบบสติปัฏฐาน ๔ เมื่อผมออกจากกรรมฐานแล้ว มีอาการตื่นตัวอยู่ตลอด ผมลองกำหนดจิตลงไปในน้ำในอ่างน้ำ น้ำก็หมุนวนไปได้ตามทิศทางที่เรากำหนด และเมื่อลองกำหนดจิตลงไปที่ฝูงมดที่กำลังเดิน มดก็เดินไปตามที่เรากำหนดเช่นกัน วันนั้นทั้งวันผมนอนไม่หลับเลย ปวดหัวแบบตึง ๆ กว่าจะหลับได้สนิทก็เป็นวันต่อมา อยากเรียนถามพระอาจารย์ว่าสภาวะดังกล่าวนี้ คืออะไรหรือครับ ?
ตอบ : สภาวะนั้นคือสมาธิเริ่มทรงตัวแนบแน่น แล้วก็เกิดอาการปีติโพลงอยู่ในใจ บางที ๓ วัน ๓ คืนไม่ได้หลับหรอก เพราะฉะนั้น...ต้องมีสติรู้อยู่ด้วยว่า ร่างกายของเราไม่ใช่อิฐไม่ใช่ปูน ถึงเวลาก็ต้องพัก ถึงแม้ว่าจะไม่หลับก็ต้องพัก

[เถรี]

ถาม : ปกติผมจะนั่งกรรมฐานโดยกำหนดจิตขึ้นไปกราบพระข้างบน เสร็จแล้วจะจับภาพพระโดยจะทรงภาพพระให้สว่างไสวและภาวนาไปจนครบกำหนดเวลา แต่ในระยะหลัง หลังจากกราบพระเสร็จภาวนาไปได้สักหน่อย ผมจะไม่รู้สึกตัวเลย จะมารู้สึกตัวอีกทีตอนที่ใกล้จะครบกำหนดเวลาแล้วก็ภาวนาต่อเอง ตอนแรกเข้าใจว่าตัวเองหลับ แต่หลังจากสังเกตดี ๆ แล้ว ไม่มีความง่วงเลย ทั้งก่อนจะไม่รู้สึกตัวและหลังรู้สึกตัว จะมีเพียงแต่คอและหัวที่จะพับลงแต่ลำตัวตั้งตรงครับ อยากขอคำชี้แนะจากพระอาจารย์ว่าควรทำอย่างไรต่อไปครับ ?
ตอบ : ตั้งสติให้มั่นคงกว่านี้ แสดงว่าระยะแรกนั้นเป็นอุปจารสมาธิ พอเริ่มเข้าสู่ปฐมฌานระดับหยาบแล้วสติตามไม่ทัน ก็เลยเหมือนกับหลับไป

[เถรี]

ถาม : ผมมีข้อสงสัยเกี่ยวกับการถวายพระพุทธรูปและการร่วมบุญสร้างพระครับ ถ้าผมมีปัจจัย ๑๐,๐๐๐ บาท ผมเช่าพระมาถวายวัด จะได้ขนาดหน้าตักประมาณ ๔ ศอก แต่ถ้าหากผมนำปัจจัย ๑๐,๐๐๐ บาท ไปร่วมบุญสร้างพระที่มีขนาดหน้าตักมากกว่า ๔ ศอก ทำบุญอย่างไหนจะมีอานิสงส์มากกว่ากันครับ ?
ตอบ : เอาอย่างนี้ ร้านไหนที่พระหน้าตัก ๔ ศอกราคาหนึ่งหมื่นบาท ? บอกอาตมาที จะไปเหมาให้หมด สร้างพระองค์ใหญ่กว่า อานิสงส์ก็มากกว่าเป็นปกติอยู่แล้ว

[เถรี]

ถาม : การจะย้ายเข้าบ้านเช่าต้องใช้ฤกษ์เหมือนขึ้นบ้านใหม่ หรือใช้ฤกษ์สะดวกได้เลยครับ ?
ตอบ : ถ้าห่วงกังวลก็ดูฤกษ์สักหน่อย ถ้าไม่กังวลจะเอาฤกษ์สะดวกก็ได้

[เถรี]

ถาม : กระผมภาวนาโดยกำหนดลมหายใจเข้าออก พร้อมใช้คำภาวนาว่านะมะพะธะ พอภาวนาไป ๆ รู้สึกเหมือนมีกำลังดึงตัวขึ้นทางศีรษะ แต่สักพักอาการนั้นก็เริ่มคลายไป ในบางครั้งก็มีอาการดึงดูดลงไปยังกลางท้อง สักพักอาการนั้นก็เริ่มคลายไปเช่นเดิม พออาการทั้งหลายเกิดขึ้น กระผมพยายามกำหนดรู้ตาม แต่อาการที่กล่าวมานั้นจะคลายตัวกลับสู่ภาวะปกติทุกครั้ง จะมีวิธีใดที่ทำให้กำลังใจทรงตัวถึงที่สุดและออกไปได้ตามกำลังของมโนมยิทธิ ซึ่งต้องพิจารณาและกำหนดการปฏิบัติอย่างไร ?
ตอบ : การพิจารณาเขาพิจารณาก่อนปฏิบัติ ส่วนเวลาที่เกิดอาการต่าง ๆ เหล่านั้นก็ให้ทำไม่รู้ไม่ชี้ คิดว่าตอนนี้เรากำลังปฏิบัติธรรมอยู่ ถึงตายลงไปเราก็ไปดี ไม่ใช่ไปตามดูตามจี้อยู่ตลอดเวลา แบบนั้นถึงเวลาก็ย่อมถอยไป เพราะว่าสมาธิเราคลายออกมา การที่เราไปตามจี้ดูเป็นอาการของความฟุ้งซ่าน ซึ่งสมาธิไม่ถึงระดับฌาน เมื่อสมาธิคลายออกมาจึงไปต่อไม่ได้

[เถรี]

ถาม : ผมได้ทำสัญญาเช่าที่ดินมูลนิธิโรงพยาบาลสงฆ์เพื่อปลูกบ้านให้โยมแม่และน้องอยู่อาศัย โดยโยมพ่อผมก่อนจะเกษียณได้โอนสิทธิการเช่ามาเป็นชื่อผม โดยได้ทำสัญญาเช่ามาตั้งแต่ก่อนที่ผมจะบวช ซึ่งปัจจุบันนี้น้องสาวผมเป็นผู้จ่ายค่าเช่า สัญญาเช่าปัจจุบันทำครั้งละ ๓ ปี จะหมดสัญญาเช่าประมาณต้นปีหน้า หลักฐานในการทำสัญญาเช่าเดิมใช้บัตรประชาชนของเก่าที่เป็นของฆราวาสอยู่แต่ตอนนี้ได้ทำบัตรประชาชนเป็นพระแล้ว หลังจากหมดสัญญาเช่าประมาณต้นปีหน้าแล้ว จะทำสัญญาเช่าที่ดินต่อโดยใช้ชื่อพระทำสัญญาเช่า จะผิด พ.ร.บ.สงฆ์และวินัยสงฆ์หรือไม่ครับ ?
ตอบ : ไม่ผิดหรอก แต่ถ้าจะให้สะดวกก็โอนสิทธิ์ให้น้องสาวไปจัดการแทนก็แล้วกัน

[เถรี]

ถาม : พ่อเป็นคนขยันทำมาหากินมาทั้งชีวิต ไม่ค่อยได้มาทางบุญเท่าไร ทำบุญบ้างเล็กน้อยตามโอกาส เคยพาพ่อไปรับยันต์เกราะเพชร และถวายสังฆทานกับหลวงพ่อ ปกติพ่อไม่ค่อยนับถือใคร ในตัวพ่อจะพกแต่ปืนกับเขี้ยวหมูตันเท่านั้น แต่พ่อนับถือหลวงพ่อเล็กบูชาของหลวงพ่อติดตัวตลอด ช่วงหลังพ่อติดสุราต้องกินทุกวัน และเป็นคนจับปลามาตั้งแต่หนุ่ม ๆ เมื่อวันที่ ๗ มีนาคมที่ผ่านมา พ่อออกไปหาปลา และเป็นลมตายที่กลางทุ่ง เป็นห่วงพ่อกลัวไปที่ไม่ดี หลังตาย ๒ วัน หลวงพ่อมารับสังฆทานที่บ้านเติมบุญ จึงบอกหลวงพ่อว่าตั้งใจจะอุทิศบุญให้พ่อ ได้ถวายสังฆทาน สร้างพระพุทธรูปทองคำ และชำระหนี้สงฆ์ให้พ่อ กลับไปบวชเณรให้อีก ๕ รูป

ต่อมามีคนเห็นว่า พ่อที่ตายไปมองลูกแล้วน้ำตาคลอ พ่อบอกว่าขอบคุณมากที่ทำบุญช่วยพ่อ พ่อกำลังจะเข้าไปในที่ ๆ ร้อนมาก มีเสียงหวีดร้องน่ากลัวสยดสยอง พ่อกำลังจะไปรับโทษของสุรา แต่มีบุญมาช่วยไว้ ตอนพ่อยังอยู่ พ่อเคยคิดในใจ คิดว่าลูกมันจะไปทำบุญอะไรบ่อย ๆ ตอนนี้เข้าใจแล้ว ฝากบอกคนให้เป็นกุศลด้วยว่า หมั่นทำบุญ บุญมีจริง ตอนนี้พ่ออยู่บ้านทรงไทยหลังใหญ่ ที่นั่นเป็นหมู่บ้าน กราบเรียนถามหลวงพ่อว่า ที่นั่นคือภพภูมิอะไร ?
ตอบ : ไปถามคนที่บอก ตูไม่ได้บอกสักหน่อย ดันทะลึ่งมาถาม