เล่าสู่กันฟัง ภาค ๓

[เถรี]

ถาม : โลกธรรมที่กล่าวไม่จริง ทำไมนักปฏิบัติ จึงไม่ต้องไปแก้ตัว
ตอบ : ถ้ายังโง่ไปสนใจอยู่และไปแก้ตัว แสดงว่ายังปล่อยวางไม่ได้

[เถรี]

พระอาจารย์สอนน้องคนหนึ่งในเรื่องการเรียนว่า "เรียนให้จริงเท่ากับที่เราเล่น ความจริงจังเป็นสัจจะ เอาจริงเอาจังกับชีวิต เป็นสัจจะบารมี"

[เถรี]

หลวงพ่อมองไปที่ผู้หญิงคนหนึ่ง เธอกำลังอุ้มลูกตัวน้อย ๆ อยู่ แล้วท่านก็กล่าวให้ฟังว่า

"บางทีรู้สึกว่าตัวเองแปลกแยก สิ่งที่คนอื่นเขาไขว่คว้าแสวงหา เราไม่เอายังไม่พอ ยังเห็นโทษของมันอีก ไม่ได้เห็นแค่ตอนนี้ แต่เห็นยาวเลยว่าภาระเท่าไรที่เราจะต้องแบกไว้ แล้วก็เลยกลายเป็นกลัวไป

อันนี้หรือเปล่าที่เขาเรียกว่าวิสัยทัศน์ ทัศน์กันชนิดข้ามชาติข้ามภพ..!"

[เถรี]

เมื่อคุณสุรจิตรนำปัจจัยสร้างพระชำระหนี้สงฆ์มาถวายให้พระอาจารย์

คุณสุรจิตร : ทำบุญสร้างพระครับ
พระอาจารย์ : ทำตัวให้เป็นพระเองจะดีที่สุด

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ในเรื่องของการปฏิบัติพอไปถึงจุดหนึ่ง ญาณทัสนะจะเกิดขึ้น(ญาณคือเครื่องรู้ที่ปรากฏขึ้น) ถ้าหากว่าหยุดไม่อยู่ จะพาให้ฟุ้งซ่านได้เพราะรู้ไปทุกเรื่อง..!"

[เถรี]

เคยเอาคลิปวีดีโอมายากลให้พระอาจารย์ดู เป็นคลิปที่ชาวญี่ปุ่นชื่อ คิริว เอามือล้วงผ่านโต๊ะกระจกเพื่อไปหยิบเหรียญ ตอนนั้นเถรีคิดว่าเป็นฤทธิ์ของอากาสกสิณ

พระอาจารย์ท่านบอกว่า "ไม่จำเป็นต้องเป็นอากาสกสิณ อาโปกสิณก็ทำได้ มันอยู่ที่ความคล่องตัว

ถ้าเป็นอาโปกสิณก็ล้วงผ่านน้ำ แต่ถ้าเป็นอากาสกสิณก็ล้วงผ่านอากาศ ไม่จำเป็นต้องเป็นอากาสกสิณอย่างเดียว"

แล้วท่านก็กล่าวว่า "ถ้าได้กสิณสักกอง เอาไปทำมาหากินได้ครึกครื้นเลย

รู้จริงสิ่งเดียวอาจ..........มีมั่ง
เลี้ยงชีพช้าอยู่ร้อย........ชั่วลื้อเหลนหลาน "

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าให้ฟังว่า "ครูบาเทือง ตอนที่ท่านรุ่งสุด ๆ สังฆทานต้นละล้าน คนจองเท่าอายุ อย่างตอนอายุ ๓๓ ก็จอง ๓๓ ต้น ๓๓ ล้าน"

[เถรี]

หลวงพี่เอ (พระมหานันทวัฒน์ เขมธมฺโม) เล่าให้ฟังว่า "ตอนไปกราบครูบาเทือง ท่านให้โอวาทก่อนกลับว่า จำไว้นะลูกเอ๋ย..เรื่องต่าง ๆ ที่เข้ามาวุ่นวาย อย่าให้มันเข้ามาในใจเรา เรื่องรกใจเอากองไว้ข้างนอก สี่ห้องหัวใจของเราต้องว่างนะลูก"

[เถรี]

เคยถามพระอาจารย์ท่านว่า มีประคำชนิดใดบ้างที่ท่านไม่มี (เพราะทราบมาว่าท่านเคยสะสมประคำมาก่อน)
ท่านบอกว่า "ไม่มีทุกชนิด เพราะตอนนี้ไม่เหลือเลย"

แล้วท่านจึงมาเฉลยว่า ประคำที่ท่านเคยมี ได้แก่ จันทน์แดง จันทน์ขาว จันทน์หอม กฤษณา สารคาม ทานาคา นิล
แก้วกุหลาบ เปลือกหอยมุก อำพัน หวาย งิ้วดำ ฯลฯ

[เถรี]

พระอาจารย์เคยกล่าวให้ฟังว่า พวกอาหารเสริม วิตามินบำรุงสุขภาพต่าง ๆ ที่ขายได้เพราะอะไรรู้ไหม ? เพราะคนกลัวตาย ในเมื่อคนกลัวตาย ก็มักจะแสวงหาสิ่งที่ช่วยได้ เลยทำให้กิจการเหล่านี้รุ่งเรือง

อะไรก็ตามที่เสนอมา ทำให้สุขภาพดีขึ้น ไม่ป่วย ไม่แก่ ใคร ๆ ก็อยากได้ แต่..มันจริงหรือ ?

[เถรี]

พระอาจารย์บอกว่า "คนเราถ้าไม่กลัวตายเสียอย่าง ก็ไม่มีอะไรให้เรากลัวแล้ว"

[เถรี]

เคยมีคนมาถามเรื่องสมเด็จพระสิกขีทศพล พระอาจารย์ท่านบอกว่า "สมเด็จพระสิกขีทศพล มีมาแล้ว ๕ พระองค์

อย่าไปรู้เรื่องพวกนี้เลย แต่ถ้าเสือกไปรู้..ก็ต้องรู้ให้จริง..!"

[เถรี]

พระอาจารย์เคยกล่าวสอนพระลูกศิษย์ว่า "ระเบียบวัดก็ดี วินัยหรือศีลพระก็ตาม เป็นเพียงแค่ส่วนหยาบภายนอกที่เอาไว้ควบคุมกาย วาจา ของเราให้ดี เพื่อที่จะเปิดทางเข้าสู่ความละเอียดข้างใน

ถ้าหากว่าเราทำไม่ได้ โอกาสที่จะเข้าถึงส่วนละเอียดที่เป็นธรรมในใจเราก็จะไม่มี เพราะฉะนั้น..อย่ามองข้ามเป็นอันขาด ถ้าเรามองข้ามเมื่อไร โอกาสที่จะเข้าถึงธรรมก็ยาก เพราะจิตของเราหยาบเกินไป..!"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "งานทุกอย่าง ถ้าเราทำแล้วใส่สติลงไปเฉพาะหน้า ก็เป็นการปฏิบัติธรรมทั้งนั้น

แม้กระทั่งการล้างถ้วยล้างชาม มือไม้เคลื่อนไหวอย่างไร น้ำกระทบมืออย่างไร กำหนดรู้เอาไว้ ถือเป็นกรรมฐานทั้งหมด แต่ว่าพวกเราเองไม่ได้ใส่ใจตรงนั้น มักจะไปคิดว่าต้องมานั่งอย่างเป็นทางการถึงจะเป็นกรรมฐาน ถ้ายังต้องมารอนั่ง ชาตินี้เอาดีได้ยาก..!"

[เถรี]

พระอาจารย์มักสอนเสมอว่า จงทำตัวเป็นผู้ใหม่อยู่เสมอ อย่าทำตัวเป็นผู้คุ้นชิน สร้างความเป็นกันเอง โดยเฉพาะเป็นกันเองกับพระ ถ้าเป็นกันเองกับพระเมื่อไร จะเกิดโทษมากกว่าประโยชน์

"อย่าไปถือว่าเรามีสิทธิพิเศษมากกว่าคนอื่น ถ้าคิดอย่างนั้นความชั่วจะเข้ามาได้ง่าย เพราะว่านอกจากจะปราศจากความเกรงใจแล้ว ถึงเวลาอาจจะล่วงเกินครูบาอาจารย์โดยไม่รู้ตัว "

[เถรี]

ช่วงที่กลุ่มเสื้อหลากสีพากันมาชุมนุมบริเวณอนุสาวรีย์ มีเสียงตะโกนโหวกเหวกดังมาเรื่อย ๆ เถรีจึงกล่าวกับหลวงพี่สมพงษ์ว่า "รู้สึกว่าเสียงนี้เหมือนเสียงหมาหอนไหมคะ ?"

พระอาจารย์จึงบอกว่า "อย่าไปเปรียบเทียบอย่างนั้น ถ้าไปเปรียบเทียบอย่างนั้น ก็ยังเป็นความผิดชอบชั่วดีอยู่ ต้องให้เห็นว่าปกติของเขาที่เป็นอย่างนั้น ไม่อย่างนั้นจะกลายเป็นมานะ ยกตัวเองขึ้นมา

เรื่องของธรรมะนั้นละเอียดมาก เผลอหน่อยเดียวกิเลสจะหลอกว่าเราดีกว่าเขา"

[เถรี]

พระอาจารย์มักกล่าวอยู่เสมอว่า "ขัดถ้วยขัดจานยังสามารถทำให้เงาและสะอาดได้ แต่ขัดคอคนไม่ได้อะไรสักอย่าง นอกจากได้เรื่อง..!"

[เถรี]

พระอาจารย์บอกว่า "ของใช้ทุกอย่าง จะมีพลังงานของคนที่ใช้แฝงอยู่ "

[ลัก...ยิ้ม]

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ เถรี

พระอาจารย์เคยท่องกลอนบทหนึ่งให้ฟังว่า

พวกลิงค่างกลางป่าจับมามัด.........สารพัดฝึกได้ดังใจหมาย
เกิดเป็นคนครูเพียรสอนแทบตาย....ถ้าเอาดีไม่ได้ก็อายลิง.!

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ในเรื่องการปฏิบัตินั้น ถ้าปลดไม่ได้ วางไม่ลง ก้าวไม่พ้น ก็ยังทำให้ต้องติด"